16.12.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เพื่อที่จะทำให้ภาระของบาปของลูกเบาบางลง
จงมีความศรัทธาและซื่อสัตย์ในการเขียนประวัติของการกระทำในอดีตของลูกและมอบสิ่งนั้นให้แก่พ่อแล้วลูกจะได้รับการให้อภัย
คำถาม:
เมล็ดใดที่ลูกๆไม่สามารถเพาะหว่านได้ในยุคบรรจบพบกัน?
คำตอบ:
เมล็ดของสำนึกที่เป็นร่าง จากเมล็ดนี้ที่ทำให้ต้นไม้ของกิเลสทั้งต้นเติบโตขึ้น
ในปัจจุบันต้นไม้ของกิเลสทั้งห้านี้ได้เติบโตขึ้นทั่วทั้งโลก
ทุกคนเฝ้าแต่หว่านเมล็ดของตัณหาราคะและความโกรธ คำแนะนำของพ่อที่มีต่อลูกคือ: ลูกๆ
จงกลับมาบริสุทธิ์ด้วยพลังของโยคะ หยุดการเพาะหว่านเมล็ดนั้น
เพลง:
เมื่อบรรลุถึงท่านแล้ว เราก็บรรลุถึงทั้งโลก!
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงแล้ว ปัจจุบันมีลูกเพียงน้อยนิด
อีกไม่นานจะมีลูกมากมาย
แม้ว่าเวลานี้จะมีเพียงลูกไม่กี่คนที่กลายเป็นลูกของประชาบิดาบราห์มาในทางปฏิบัติและทุกคนก็รู้จักท่าน
ท่านเรียกว่าบราห์มา พ่อของปวงประชา มีผู้คนมากมาย
ผู้คนของทุกศาสนาจะยอมรับท่านอย่างแน่นอน เป็นด้วยท่านที่มนุษย์นั้นถูกสร้างขึ้น
บาบาอธิบายว่าพ่อทางร่างนั้นก็เป็นบราห์มาที่มีขีดจำกัดเช่นกัน
เนื่องจากเผ่าพันธุ์ของต้นไม้นั้นได้ถูกสร้างขึ้นโดยเขาเหล่านั้นเช่นกัน
ต้นไม้เผ่าพันธุ์มนุษย์นั้นดำเนินต่อไปบนพื้นฐานของวงศ์สกุล
เหล่านั้นคือพ่อที่มีขีดจำกัด ผู้นี้(บราห์มา)คือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ชื่อของผู้เดียวนี้คือประชาบิดา พ่อทางร่างนั้นสร้างครอบครัวที่มีขีดจำกัด
บางคนแม้กระทั่งไม่ได้สร้างครอบครัวเลย ผู้นี้สร้างหนึ่งครอบครัวอย่างแน่นอน
จะมีใครไหมที่จะพูดว่าประชาบิดาบราห์มาไม่มีลูก? คนทั้งโลกคือลูกของท่าน
ประชาบิดาบราห์มาคือผู้ที่มาก่อน แม้แต่มุสลิมก็จดจำอดัมและบีบีได้
ดังนั้นพวกเขาจึงต้องอ้างอิงถึงใครบางคนอย่างแน่นอน เมื่อพวกเขาพูดถึงอดัมและอีฟ,
อดิเทพและอดิเทวี พวกเขาหมายถึงประชาบิดาบราห์มา ทุกศาสนาจะเชื่อถือในท่าน
แท้จริงแล้วมีพ่อที่มีขีดจำกัด และอีกหนึ่งนั้นคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั้นคือผู้ที่ให้ความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อจะได้มาซึ่งความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดแห่งสวรรค์
ลูกมาที่นี่เพื่อได้รับมรดกแห่งความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
นอกจากนี้ยังสามารถกล่าวได้ด้วยว่ามีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดในสวรรค์และความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัดในนรก
ความทุกข์มากมายกำลังจะมา จะมีเสียงร้องของความทุกข์ระทม
พ่อได้อธิบายแก่ลูกถึงความลับของตอนเริ่มต้น ตอนกลาง และตอนจบของทั้งโลก
ลูกๆกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าท่านเป็นการส่วนตัวและกำลังทำความเพียรพยายามด้วยเช่นกัน
ท่านเป็นทั้งแม่และพ่อ มีลูกๆมากมาย!
ไม่มีใครเป็นศัตรูกับพ่อและแม่ที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกได้รับความสุขมากมายจากแม่และพ่อ
ผู้คนร้องเพลง: ท่านคือแม่และพ่อ... ประเด็นนี้สามารถเข้าใจได้โดยลูกเท่านั้น
ผู้คนของศาสนาอื่นเพียงแค่เรียกหาพ่อเท่านั้น พวกเขาไม่ได้พูดถึง“แม่เและพ่อ”
เป็นเพียงที่นี่เท่านั้นที่ลูกร้องเพลง“ท่านคือแม่และพ่อ” ลูกๆเข้าใจว่า
ด้วยการศึกษาเล่าเรียนเรากำลังเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาไปเป็นเทพ จากหนามเป็นดอกไม้
พ่อคือคนพายเรือและคนสวน ลูกๆ บราห์มินทั้งหมดคือคนสวนประเภทต่างๆ
นอกจากนี้มีคนสวนของสวนโมกุนด้วยเช่นกัน เงินเดือนของเขาดีมาก
คนสวนก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน คนสวนบางคนปลูกดอกไม้ได้สวยงามอย่างมาก
ท่ามกลางดอกไม้ก็มีราชาแห่งดอกไม้ ในยุคทองมีราชาและราชินีดอกไม้
แม้ว่าเวลานี้จะมีจักรพรรดิและจักรพรรดินีพวกเขาก็ไม่ได้เป็นเหมือนดอกไม้
ด้วยการกลับมาไม่บริสุทธิ์พวกเขากลายเป็นหนาม
ในขณะที่เคลี่อนไปพวกเขาก็ทิ่มแทงลูกเหมือนหนามและวิ่งหนีจากไป
พวกเขาเรียกว่าอจามิล ลูกได้แสดงความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมากที่สุด
ดูสิว่าพวกเขาได้สร้างสัญลักษณ์ที่สกปรกของความตกต่ำในหนทางแห่งบาปอย่างไร!
พวกเขาแสดงสัญลักษณ์ของเหล่าเทพแต่สัญูลักษณ์เหล่านั้นเป็นของหนทางบาป
เวลานี้ลูกได้เข้าใจประเด็นเหล่านี้แล้ว เวลานี้ลูกกลายเป็นบราห์มิน
พวกเราไปไกลห่างจากกิเลส ในบรรดาบราห์มินสำหรับพี่น้องหญิงชายที่ข้องแวะในกิเลสนั้น
ถือเป็นการทำร้ายทางอาชญากรรมอย่างยิ่ง ชื่อของพวกเขาจะเสื่อมเสีย
ด้วยเหตุนี้เองบาบาพูดว่า:
บอกบาบาถึงการกระทำที่สกปรกทั้งหมดที่ลูกเคยทำมาตั้งแต่วัยเด็กและครึ่งหนึ่งจะได้รับการให้อภัย
ลูกจำได้ไหมว่าลูกทำสิ่งสกปรกในช่วงเวลาใดบ้าง? เขียนสิ่งนั้นลงไปและให้แก่บาบา
ผู้ที่มีศรัทธาและซื่อสัตย์จะเขียนว่า “บาบา
ฉันได้ทำการกระทำที่เลวร้ายเหล่านี้ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!” พ่อพูดว่า:
ลูกไม่สามารถได้รับการยกโทษได้!
อย่างไรก็ตามเนื่องจากลูกได้บอกความจริงภาระหนักของลูกก็จะเบาบางลง
ไม่ใช่ว่าลูกจะสามารถลืมสิ่งนั้นได้ ลูกไม่สามารถลืมได้
ลูกได้รับการเตือนว่าอย่าได้ทำกรรมเช่นนั้นอีกในอนาคต
อย่างไรก็ตามสำนึกของลูกก็จะถูกกัดกร่อนอย่างแน่นอน พวกเขาพูดว่า: บาบา
พวกเราเคยเป็นเหมือนอัชจามิล สิ่งนี้หมายถึงชาติเกิดปัจจุบัน
ลูกรู้ด้วยว่าเมี่อใดที่ลูกไปสู่หนทางแห่งบาปและกลายเป็นดวงวิญญาณบาป
เวลานี้พ่อทำให้เรากลายเป็นดวงวิญญาณบุญ โลกของดวงวิญญาณบุญนั้นแยกจากกัน
แม้ว่าจะมีเพียงโลกเดียว แต่ลูกก็เข้าใจว่ามันถูกแบ่งออกเป็นสอง
หนึ่งนั้นคือโลกของดวงวิญญาณบุญซึ่งเรียกว่าสวรรค์
และอีกโลกหนึ่งนั้นคือโลกของดวงวิญญาณบาปซึ่งเรียกว่าดินแดนแห่งความทุกข์หรือนรก
มีโลกของความสุขและโลกแห่งความทุกข์
ในดินแดนของความทุกข์ทุกคนร้องเรียกหาเพื่อให้ได้รับการหลุดพ้นและพากลับบ้าน
ลูกๆเข้าใจด้วยเช่นกันว่าลูกจะไม่ไปและนั่งที่บ้าน
แต่ว่าลูกต้องลงมาและเล่นบทบาทของลูกอีกครั้ง ปัจจุบันทั้งโลกนั้นไม่บริสุทธิ์
เวลานี้ลูกถูกทำให้บริสุทธิ์โดยพ่อ เป้าหมายและวัตถุประสงค์นั้นอยู่เบื้องหน้าลูก
ไม่มีใครมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์นี้ เรากำลังจะกลายเป็นสิ่งนี้ พ่อพูดว่า: ลูกๆ
ลูกเคยเป็นเช่นนี้ เวลานี้ลูกไม่ได้เป็น
ลูกเคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและเวลานี้ได้กลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชา
จำเป็นต้องใช้ความเพียรพยายามเพื่อที่จะกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาอีกครั้ง
พ่อดลใจลูกให้ทำความเพียรพยายามอย่างดีเช่นนี้
บาบานี้เข้าใจว่าท่านจะกลายเป็นเจ้าชาย ผู้นี้คืออันดับหนึ่ง
แต่เขาก็ยังไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้อย่างสม่ำเสมอ เขาลืม
ไม่ว่าใครจะพยายามแค่ไหน เขาก็จะไม่สามารถไปถึงสภาพนั้นได้ในปัจจุบัน
สภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมจะบรรลุได้เมื่อถึงเวลาสงคราม ทุกคนต้องทำความเพียรพยายาม
ผู้นี้ก็ต้องทำความเพียรพยายามเช่นกัน ถามพวกเขาว่า: บาบาอยู่ตำแหน่งไหนในภาพ?
ท่านกำลังยืนอยู่ด้านบนของต้นไม้ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์และท่านก็กำลังทำทาปาเซียด้านล่างของต้นไม้ด้วยเช่นกัน
มีการอธิบายด้วยวิธีง่ายๆ ประเด็นทั้งหมดนี้ได้มีการอธิบายโดยพ่อ
เราไม่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้ พ่อคือผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้ ท่านคือผู้ที่ทุกคนจดจำ
พวกเขาพูดว่า: โอ้ พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ได้โปรดมาและปลดปล่อยเราจากความทุกข์ด้วยเถิด! บราห์มา วิษณุ และชังก้าร์คือเทพ
ดวงวิญญาณที่อาศัยในโลกที่ไม่มีตัวตนไม่ได้ถูกเรียกว่าเทพ
พ่อได้อธิบายความลับของบราห์มา วิษณุ และชังก้าร์ด้วยเช่นกัน บราห์มา,ลักษมีและนารายณ์ทั้งหมดนั้นมีชีวิตอยู่ที่นี
มีเพียงลูกเท่านั้นที่มีนิมิตของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนในเวลานี้
บาบานี้ได้กลายเป็นเทวดาเช่นกัน
ลูกรู้ว่าผู้ที่ยืนอยู่ด้านบนสุดของบันใดคือผู้ที่กำลังทำทาปาเชียอยู่ด้านล่างด้วยเช่นกัน
สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในภาพ เขาไม่ได้เรียกตัวเขาเองว่าพระเจ้า เขาพูดว่า:
พ่อไม่ได้มีค่าแม้แต่หนึ่งสตางค์และเช่นเดียวกันกับลูก
เวลานี้พ่อจะกลับมามีค่าเท่ากับเงินปอนด์และลูกก็เช่นเดียวกัน
สิ่งเหล่านี้เข้าใจได้ง่ายมาก
หากมีใครบางคนคัดค้านบอกเขาว่าท่านกำลังยืนอยู่ที่ตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก พ่อพูดว่า:
เมื่อผู้นี้ได้มาถึงสภาพของความเสื่อมโทรมในวัยเกษียณของเขา พ่อก็เข้ามาในเขา
เวลานี้เขากำลังทำทาปาเซียของราชาโยคะ
ลูกจะเรียกใครบางคนว่าเป็นเทพได้อย่างไรเมื่อเขากำลังทำปาเชีย?
เป็นเมื่อหลังจากศึกษาราชาโยคะแล้วเขาก็จะกลายเป็นสิ่งนั้น ลูกๆ
ได้รับการทำให้กลายเป็นผู้ที่สวมมงกุฎด้วยเช่นกัน ลูกกำลังกลายเป็นเทพ
ลูกสามารถพิมพ์ภาพของลูกๆ 10 ถึง 20 คน
เพื่อแสดงให้เห็นว่าลูกทั้งหมดจะกลายเป็นเช่นนั้น
ก่อนหน้านี้แต่ละคนมีรูปถ่ายเช่นนั้น ประเด็นนี้จะต้องมีการอธิบาย
ในด้านหนึ่งพวกเขาเรียบง่ายและในอีกด้านหนึ่งพวกเขามีมงกุฎสองชั้น
ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังกลายเป็นสิ่งนั้น
เพียงผู้ที่มีเส้นชัดเจนเท่านั้นที่จะกลายเป็นสิ่งนั้น
ลูกต้องกลับมาอ่อนหวานอย่างมากเช่นกัน
ในปัจจุบันเมล็ดของตัณหาราคะและความโกรธได้เพิ่มขึ้นอย่างมากในมนุษย์
ต้นไม้ของกิเลสทั้งห้าได้ปรากฏขึ้นมาในพวกเขาทั้งหมด พ่อพูดว่า:
อย่าได้หว่านเมล็ดเช่นนั้นในเวลานี้!
ลูกไม่ควรหว่านเมล็ดของสำนึกที่เป็นร่างใดในยุคบรรจบพบกัน
ลูกต้องไม่หว่านเมล็ดของตัณหาราคะ ราวันจะไม่คงอยู่เป็นเวลาครึ่งวงจร
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายทุกประเด็นแก่ลูก สิ่งหลักคือ: มานมานะบาฟ! พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อ! ผู้นี้อยู่ด้านหลังสุดและเขาก็อยู่ด้านหน้าสุดด้วยเช่นกัน
ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์อย่างมากด้วยพลังของโยคะ ในตอนเริ่มต้นลูกบางคนมีนิมิตมากมาย
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาบางคนได้รับนิมิตหลังจากที่ได้แสดงความเลื่อมใสศรัทธาอย่างแรงกล้า
ที่นี่ลูกเพียงแค่นั่งและไปสู่การเข้าฌานอย่างง่ายดาย สิ่งนี้ถือว่าเป็นเวทมนต์
มันเป็นเวทมนต์ชั้นหนึ่ง
มีร่าทำทาปาเชียอย่างมากและเธอใช้เวลาของเธอในความเป็นมิตรของผู้รู้และผู้เคร่งศาสนา
ไม่มีผู้เคร่งศาสนาที่นี่ ผู้นี้คือพ่อ ชีพบาบาคือพ่อของทุกคน
ผู้คนร้องขอที่จะพบกับกูรู อย่างไรก็ตามที่นี่ไม่มีกูรู ชีพบาบาไม่มีตัวตน
ดังนั้นพวกขาต้องการจะพบใคร? พวกเขาให้ของขวัญกับกูรูเหล่านั้น
พ่อนี้คือนายของความไม่มีขีดจำกัด ไม่มีเรื่องของการให้สิ่งใดแก่ท่าน
ท่านจะนำเงินไปทำอะไรหรือ? บราห์มาเข้าใจว่าท่านกำลังจะกลายเป็นนายของโลก
ไม่ว่าลูกๆจะให้เงินอะไรก็ตามก็ใช้ไปเพื่อสร้างอาคารฯลฯสำหรับพวกเขา
เงินนั้นไม่มีประโยชน์สำหรับชีพบาบาหรือบราห์มาบาบา
มีการสร้างอาคารเหล่านี้สำหรับลูกๆที่จะเข้ามาพักอาศัย ลูกบางคนยากจน บางคนร่ำรวย
และบางคนแม้กระทั่งส่งเงินมาสองรูปีและบอกบาบาว่า: บาบาใส่อิฐในชื่อของฉัน
บางคนส่งเงินเป็นพันรูปี ความตั้งใจของทั้งสองนั้นเป็นเช่นเดียวกัน
ดังนั้นสิ่งนี้จึงเท่าเทียมกันสำหรับพวกเขาทั้งสอง
จากนั้นลูกๆสามารถเข้ามาและอยู่ที่ใดก็ตามที่พวกเขาชอบ
ผู้ที่สร้างอาคารจะได้รับการต้อนรับที่ดีมากกว่าเมื่อเขามา แล้วบางคนก็พูดว่า:
บาบานั้นโปรดปรานพวกเขา แน่นอนที่พวกเขาต้องได้รับการเสนอสิ่งนี้อย่างแน่นอน
มีทุกรูปแบบ บางคนจะอยู่ที่ใดก็ได้ คนอื่นก็เปราะบางมาก
ชาวต่างชาติอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่โตมาก ผู้มั่งคั่งมากมายก็ปรากฏตัวขึ้นในทุกชาติ
ดังนั้นจึงต้องสร้างอาคารเช่นนั้นสำหรับพวกเขา ดูสิว่ามีลูกมากมายแค่ไหนที่มาที่นี่!
ไม่มีพ่ออื่นใดที่มีความคิดเช่นนี้ อย่างมากบางคนอาจมีหลาน 10, 12 หรือ 20 คน อัจชะ
บางคนอาจมีได้แม้กระทั่ง 200 ถึง 500 แต่ไม่มีใครมีมากกว่านั้น
ครอบครัวของบาบานี้ใหญ่โตมากและจะขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น
อาณาจักรกำลังมีการก่อตั้งขึ้น ครอบครัวของพ่อมีขนาดใหญ่เพียงใด
และครอบครัวของประชาบิดาบราห์มานั้นใหญ่เพียงใด!
เมื่อท่านมาในแต่ละวงจรเท่านั้นที่ลูกจะได้ยินสิ่งมหัศจรรย์เหล่านี้
มีคำกล่าวถึงพ่อว่า: โอ้ พระภู่! วิธีการและหนทางของท่านนั้นพิเศษสุด
สิ่งนี้หมายถึงเวลานี้ ดูความแตกต่างระหว่างความเลื่อมใสศรัทธาและความรู้
พ่ออธิบายแก่ลูก: หากลูกต้องการไปสวรรค์จงสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
เวลานี้ลูกเป็นเหมือนหนาม พวกเขาเฝ้าแต่ร้องเพลง: ฉันปราศจากคุณธรรม
อย่างไรก็ตามมีข้อบกพร่องของกิเลสทั้งห้าในอาณาจักรของราวัน
เวลานี้ลูกได้รับความรู้ที่ดีเช่นนี้!
ความรู้นั้นไม่ได้ให้ความสุขแก่ลูกเท่ากับความรู้นี้
ลูกเข้าใจว่าเราดวงวิญญูาณอาศัยอยู่เบื้องบนในโลกที่ไม่มีตัวตน บราห์มา
วิษณุและชังก้าร์อยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
นั่นเป็นเพียงเพื่อจุดประสงค์ของนิมิตเท่านั้น
บราห์มาอยู่ที่นี่ลักษมีและนารายณ์ก็อยู่เช่นกัน มีเพียงนิมิตของพวกเขาเท่านั้น
นั่นเป็นสัญูลักษณ์ว่าบราห์มาที่มีตัวตนกลายเป็นเทวดาเป็นบราห์มาของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนได้อย่างไร
มิฉะนั้นคงไม่มีสิ่งใดเป็นเช่นนั้น เวลานี้ลูกๆ เข้าใจและซึมซับทุกสิ่งต่อไป
ประเด็นเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งใหม่ ลูกได้กลายเป็นเทพมาหลายต่อหลายครั้ง
ที่นั่นเคยเป็นอาณาจักรเทพ วงจรนี้ยังคงหมุนไปเรื่อยๆ
ละครเหล่านั้นสูญสลายในขณะที่ละครนี้คงอยู่ตลอดไปและไม่สูญสลาย
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของใครนอกจากของลูก
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายทั้งหมดนี้ให้แก่ลูก
ไม่ใช่ว่าสิ่งนั้นดำเนินต่อเนื่องมาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล พ่อพูดว่า:
เวลานี้พ่อกำลังให้ความรู้นี้แก่ลูกแล้วความรู้นั้นจะหายไป
เมื่อลูกได้มาซึ่งสถานภาพที่สูงส่งของลูกในยุคทอง ความรู้นี้จะไม่มีอยู่ อัจชะ
ถีงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. มีสำนึกรู้อยู่เสมอว่าเวลานี้ลูกคือบราห์มิน
ดังนั้นจงอยู่ห่างไกลจากจากกิเลสให้มาก
อย่าได้ปล่อยให้มีการทำร้ายร่างกายที่เป็นเช่นอาชญากร
คงอยู่อย่างซื่อสัตย์และจงรักภักดีต่อพ่อ
2.
เพื่อที่จะกลายเป็นราชาที่มีมงกุฎสองชั้นจงกลับมาอ่อนหวานอย่างมากและรักษาเส้นของสติปัญญาของลูกให้ชัดเจน
ทำทาปาเซียของราชาโยคะ
พร:
ขอให้ลูกลืมโลกเก่าโดยมีความซาบซึ้งของพระเจ้าและเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมด
เช่นเดียวกับที่ความซาบซึ้ง(ความมึนเมา)อื่น ๆ ทำให้ลูกลืมทุกสิ่ง
ในทำนองเดียวกันความซาบซึ้งของพระเจ้าก็ทำให้ลูกลืมโลกแห่งความทุกข์ได้อย่างง่ายดาย
ความซาบซึ้ง(ความมึนเมา)นั้นก่อให้เกิดความเสียหายมากมายและลูกสามารถฆ่าตัวตายได้ด้วยการดื่มมากเกินไป
ในขณะที่ความซาบซึ้งนี้ทำให้ลูกไม่สูญสลาย
ผู้ที่อยู่อย่างซาบซึ้งกับความซาบซึ้งของพระเจ้าอย่างสม่ำเสมอจะเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมด
สำนึกรู้ในการเป็นของพ่อผู้เดียวและไม่มีใครอื่นเพิ่มความซาบซึ้งของลูก
พลังของลูกเพิ่มขึ้นด้วยสำนึกรู้นี้
คติพจน์:
แทนที่จะลอกเลียนกันและกันให้ลอกเลียนแบบพ่อ