24.12.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
ร่างกายนี้เป็นเหมือนกับของเล่นที่ทำงานด้วยกุญแจที่มีชีวิตของดวงวิญญาณ
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณแล้วลูกจะปราศจากความกลัว
คำถาม:
ลูกจะตั้งชื่ออะไรให้กับดวงวิญญาณที่ยังคงลงมาและแสดงการละเล่นผ่านร่างกายของพวกเขา?
คำตอบ:
หุ่นกระบอก เช่นที่หุ่นกระบอกเล่นบทบาทในการแสดงหุ่นกระบอก
ดังนั้นลูกดวงวิญญาณยังคงลงมาเรื่อยๆเหมือนกับหุ่นกระบอกในละครของ 5,000 ปีนี้
พ่อมาเพื่อแสดงวิธีการที่จะปีนกลับขึ้นไปแก่ลูกๆหุ่นกระบอก
เวลานี้จงใช้กุญแจของศรีมัทและลูกก็จะขึ้นไปสู่เบื้องบนได้
เพลง:
แมลงเม่าถูกเผาไหม้ในชุมนุมเพื่อเปลวไฟ…
โอมชานติ
พ่อทางจิตให้ศรีมัทแก่ลูกๆทางจิต
เมื่อพฤติกรรมของใครบางคนไม่ดีพ่อแม่ของเขาก็จะบอกเขาว่า:
ขอให้พระเจ้าให้คำแนะนำที่ดีแก่ลูก!
คนยากจนที่น่าสงสารไม่เข้าใจว่าพระเจ้าได้ให้คำแนะนำจริงๆ เวลานี้ลูกๆ
ได้รับคำแนะนำของพระเจ้า
นั่นคือพ่อทางจิตกำลังให้คำแนะนำที่สูงส่งแก่ลูกๆเพื่อทำให้ลูกสูงส่ง
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังจะกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุด
พ่อกำลังให้คำแนะนำที่สูงส่งเช่นนี้แก่เรา!
เรากำลังทำตามคำแนะนำและแนวทางของท่านและกำลังเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นเทพ
สิ่งนี้พิสูจน์ว่าเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถเปลี่ยนมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นเทพได้
ชาวซิกส์ร้องเพลงว่าพระเจ้าไม่ได้ใช้เวลานานที่จะเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ
ดังนั้นท่านจึงให้คำแนะนำแก่ลูกที่เปลี่ยนลูกจากมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นเทพอย่างแน่นอน
มีการร้องเพลงสรรเสริญท่าน: ผู้ที่ไม่มีตัวตน ผู้ที่ทำทุกสิ่ง
ผู้ที่ปราศจากความกลัว ลูกทั้งหมดต้องปราศจากความกลัว
ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณใช่ไหม? ดวงวิญญาณไม่มีความกลัว พ่อพูดว่า:
จงปราศจากความกลัว! มีอะไรที่จะต้องกลัว? ลูกจะต้องไม่มีความกลัวใดๆ
ลูกเฝ้าแต่รับศรีมัทจากพ่อในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่บ้าน ศรีมัทของใคร? ใครให้ศรีมัท?
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้กล่าวถึงในกีตะ เวลานี้ลูกเข้าใจสิ่งหล่านี้แล้ว พ่อพูดว่า:
ลูกได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ เวลานี้เพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์
ให้จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ
ชุมนุมที่กำลังจะกลับมาสูงส่งที่สุดนี้เกิดขึ้นในยุคบรรจบพบกันเท่านั้น
หลายคนมาและรับศรีมัท สิ่งนี้เรียกว่าเมล่า(การพบปะ)ของลูกๆกับพระเจ้า
พระเจ้าไม่มีตัวตนเและลูก(ดวงวิญญาณ)ก็ไม่มีตัวตนเช่นกัน
ลูกต้องปลูกฝังนิสัยที่แรงกล้าในการคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
เมื่อใช้กุญแจไขลานของเล่นมันก็จะเริ่มร่ายรำ
ดังนั้นดวงวิญญาณแต่ละดวงจึงเป็นกุญแจสำหรับร่างกายซึ่งเปรียบเสมือนกับของเล่น
ถ้าไม่มีดวงวิญญาณอยู่ในนั้นร่างกายก็จะไม่สามารถทำสิ่งใดได้
ลูกเป็นเหมือนกับของเล่นที่มีชีวิต หากไม่มีการไขลานของเล่นด้วยกุญเจ
ก็จะไม่มีประโยชน์ใด ของเล่นนั้นก็จะหยุดนิ่ง ดวงวิญญาณคือกุญแจที่มีชีวิต
เป็นกุญแจที่ไม่สูญสลายและเป็นอมตะ พ่ออธิบายว่า: พ่อมองดูดวงวิญญาณเท่านั้น
ปลูกฝังนิสัยที่แรงกล้าในตัวเอง เป็นดวงวิญญาณที่รับฟัง
ร่างกายไม่สามารถทำงานได้โดยไม่มีกุญแจนี้ ผู้นี้ได้รับกุญแจที่ไม่สูญสลาย
กุญแจนี้คงอยู่มาเป็นเวลา 5,000 ปี เนื่องจากกุญแจมีชีวิต
วงจรจึงยังคงหมุนเวียนต่อไปเช่นกัน ร่างกายนี้คือของเล่นที่มีชีวิต
พ่อเป็นดวงวิญญาณที่มีชีวิตเช่นกัน
เมื่อกุญแจหยุดหมุนพ่อก็มาและแสดงวิธีการที่จะทำให้สิ่งนี้กลับมาหมุนอีกครั้งแก่ลูกๆ:
จดจำพ่อ แล้วกุญแจนั้นก็จะถูกชาร์ทใหม่ได้
นั่นคือแต่ละดวงวิญญาณจะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน
เช่นเดียวกับที่มีการเติมน้ำมันลงในถังน้ำมันของรถยนต์เมื่อมันว่างเปล่า
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณเข้าใจวิธีเติมน้ำมันให้กับตนเองแล้ว เมื่อแบตเตอรี่หมด
มันก็ต้องเติมพลังงานให้เต็ม เมื่อแบตเตอรี่หมด แสงของมันก็ดับลง
แบตเตอรี่ของลูกดวงวิญญาณกำลังได้ร้บการชาร์จใหม่อีกครั้งในเวลานี้
ยิ่งลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าไหร่
ลูกดวงวิญญาณก็จะยิ่งเต็มไปด้วยพลังมากเท่านั้น จากการที่ได้วนไปรอบวงจร 84
ชาติเกิด แบตเตอรี่ก็หมดลง ดวงวิญญาณได้วนไปผ่านสภาพสาโท ราโจและตาโม
เวลานี้พ่อได้มาเพื่อจะไขลานกุญแจให้กับลูกอีกครั้ง
นั่นคือเพื่อที่จะชาร์จแบตเตอรี่อีกครั้ง
มนุษย์จะเป็นอย่างไรเมื่อพวกเขาไม่มีพลังใดๆ?
ดังนั้นเวลานี้ลูกต้องชาร์จแบตเตอรี่ใหม่ด้วยการจดจำระลึกถึง
ลูกสามารถที่จะเรียกว่าแบตเตอรี่ของมนุษย์เช่นกัน พ่อพูดว่า: จงมีโยคะกับพ่อ
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ความรู้นี้ พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือ
ผู้ประทานการหลุดพ้น
เวลานี้แบตเตอรี่ของลูกได้รับการชาร์จจนเต็มเพื่อที่ลูกจะได้เล่นบทบาทของลูกต่อไปสำหรับ
84 ชาติเกิดเต็ม เช่นที่หุ่นกระบอกร่ายรำในละคร
ดังนั้นลูกดวงวิญญาณก็เหมือนกับหุ่นกระบอกเหล่านั้น
เมื่อลงมาจากเบื้องบนแล้วลูกก็ค่อยๆลงมาเรื่อยๆ มากกว่า 5,000 ปี
พ่อมาอีกครั้งเพื่อทำให้ลูกปีนขึ้นไป นั่นเป็นเพียงของเล่น
พ่ออธิบายให้ลูกเข้าใจถึงความหมายของสภาพของการปีนขึ้นไปและสภาพของการตกลงมา
นี่เป็นเรื่องของ 5,000 ปี ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังถูกไขลานด้วยกุญแจของศรีมัท
เมื่อเรากลับมาสะโตประธานอย่างสมบูรณ์ เราก็จะเล่นบทบาททั้งหมดอีกครั้ง
นี่เป็นประเด็นที่ง่ายดายที่จะเข้าใจและอธิบาย อย่างไรก็ตามพ่อพูดว่า:เพียงผู้ที่เข้าใจสิ่งนี้ในวงจรที่แล้วเท่านั้นที่จะเข้าใจ
ไม่ว่าลูกจะเพียรพยายามอย่างหนักมากแค่ไหน พวกเขาก็จะไม่เข้าใจอีกต่อไป
พ่อให้คำอธิบายเหมือนกันกับทุกคน: จดจำระลึกถึงพ่อไม่ว่าลูกจะนั่งอยู่ที่ใด
แม้ว่าจะไม่มีครูอยู่เบื้องหน้าลูก ลูกก็ยังสามารถนั่งและจดจำระลึกถึงท่านได้
ลูกรู้ว่าบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อเท่านั้น
ดังนั้นลูกต้องนั่งในการจดจำระลึกถึงท่าน
ไม่จำเป็นที่จะต้องให้ใครมาทำให้ลูกนั่งลงเป็นพิเศษเพื่อการจดจำระลึกถึง
จดจำพ่อในขณะที่รับประทานอาหาร ดื่มน้ำ อาบน้ำและกำลังทำทุกสิ่ง
อาจมีใครบางคนอาจมานั่งอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นบางครั้ง
ไม่ใช่ว่าบุคคลนั้นกำลังช่วยเหลือลูก; ไม่เลย ลูกแต่ละคนต้องช่วยตนเอง
พระเจ้าได้กำหนดทิศทางให้ลูกแล้วว่าต้องทำอย่างไรเพื่อให้สติปัญญาของลูกกลับมาสูงส่ง
ลูกกำลังได้รับการจูงใจนี้ ท่านยังคงให้ศรีมัทแก่ทุกคนอยู่เรื่อยๆ
แน่นอนว่าสติปัญญาของบางคนอ่อนแอ และสติปัญญาของคนอื่นเฉียบแหลม
หากถูกไม่ได้มีโยคะกับผู้เดียวที่บริสุทธิ์
แบตเตอรี่ก็ไม่สามารถที่จะได้รับการชาร์จได้
และจากนั้นลูกก็ไม่ยอมรับศรีมัทของพ่อและก็ไม่สามารถมีโยคะได้
เวลานี้ลูกรู้สึกกว่าแบตเตอรี่ของลูกกำลังจะได้รับการชาร์จใหม่อีกครั้ง
จากตาโมประธานลูกต้องกลับมาสะโตประธานอย่างแน่นอน
ในเวลานี้ลูกได้รับศรีมัทจากดวงวิญญาณสูงสุด โลกไม่เข้าใจสิ่งนี้เลย! พ่อพูดว่า:
ลูกกลายเป็นเทพผ่านคำแนะนำเหล่านี้ของพ่อ ไม่มีสิ่งใดสูงไปกว่านี้
ความรู้นี้จะไม่คงอยู่ที่นั่น ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้วล่วงหน้า
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นเพื่อทำให้ลูกสูงส่งที่สุด
อนุสรณ์ของสิ่งนี้ได้มีการเฉลิมฉลองในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา พวกเขาฉลองดาเชร่า (การเผาหุ่นจำลองของราวัน)
ดาเชร่าคือตอนที่พ่อมา ทุกสิ่งซ้ำรอยทุก 5,000 ปี
เพียงลูกเท่านั้นที่ได้รับคำแนะนำสั่งสอนของพระเจ้าที่จะทำให้ลูกกลับมาสูงส่ง
ลูกดวงวิญญาณเคยสะโตประธาน จากนั้นในขณะที่ลงมาเรื่อยๆ
ลูกก็กลับมาตาโมประธานและตกต่ำลง เวลานี้พ่อสอนความรู้และโยคะแก่ลูก
และทำให้ลูกกลับมาสะโตประธานและสูงส่ง ท่านแสดงให้เห็นว่าลูกลงบันไดมาได้อย่างไร
ละครยังคงดำเนินต่อไป ไม่มีใครรู้ตอนต้น ตอนกลางหรือตอนจบของละครนี้
พ่อได้อธิบายละครแก่ลูกแล้วและดังนั้นเวลานี้ลูกก็จดจำสิ่งนั้น
ท่านไม่สามารถจะบอกลูกถึงชีวประวัติของแต่ละคนได้
ไม่สามารถเขียนสิ่งเหล่านั้นให้ลูกอ่านและถ่ายทอดได้ พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งนี้
เวลานี้ลูกกลายเป็นบราห์มิน จากนั้นก็จะกลายเป็นเทพ พ่ออธิบายแล้วว่า:
พ่อก่อตั้งสามศาสนา: บราห์มิน เทพ และนักรบ
เวลานี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกได้มาเพื่อที่จะเป็นของสกุลบราห์มินโดยพ่อ
และลูกจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของสุริยวงศ์แล้วก็จันทราวงศ์
ผู้ที่สอบตกจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของจันทราวงศ์เท่านั้น สอบตกในวิชาใด? ในโยคะ
ความรู้เกี่ยวกับการใช้ 84 ชาติเกิดของลูกได้อธิบายไว้อย่างง่ายดาย ผู้คนพูดถึง 8.4
ล้าน ดังนั้น พวกเขาจึงได้ก้าวออกไปไกลมาก!
เวลานี้ลูกได้รับคำแนะนำสั่งสอนจากพระเจ้า พระเจ้ามาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ดังนั้นลูกจะได้รับคำแนะนำสั่งสอนจากท่านเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
เคยมีศาสนาเทพเดียว ก่อนหน้านั้นเป็นยุคบรรจบพบกัน
พวกเขาได้รับคำแนะนำจากพระเจ้าอย่างแน่นอน พ่อมาและเปลี่ยนแปลงโลก
เวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนแปลง เป็นเวลานี้เองที่พ่อเปลี่ยนแปลงลูก
ลูกพูดว่าลูกเปลี่ยนแปลงทุกวงจรและลูกจะยังคงเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ
แบตเตอรี่นี้มีชีวิตในขณะที่แบตเตอรี่นั้นไม่มีชีวิต ลูกๆเข้าใจว่าพ่อมาหลังจาก
5,000 ปี ท่านได้ให้คำแนะนำและแนวทางที่สูงส่งที่สุดแก่ลูก
ลูกได้รับคำแนะนำที่สูงส่งของพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
เมื่อใครบางคนมาหาลูกจงถามเขาว่า: คุณเป็นลูกของพระเจ้าใช่หรือไม่?
พระเจ้าคือชีพบาบา พวกเขาเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวา
ท่านคือผู้ประทานการหลุดพ้นด้วยเช่นกัน ท่านไม่มีร่างกายของตัวเอง
แล้วท่านจะให้คำแนะนำสั่งสอนโดยผ่านใคร?
ลูกก็เป็นดวงวิญญาณเช่นกันและลูกพูดผ่านร่างกายของลูก
ดวงวิญญาณไม่สามารถทำสิ่งใดได้หากไม่มีร่างกาย พ่อที่ไม่มีตัวตนมาได้อย่างไร?
ได้มีการจดจำกันว่าท่านเข้ามาในพาหนะ
จากนั้นก็มีบางคนสร้างเรื่องขึ้นมาและคนอื่นก็สร้างเรื่องอื่นๆเกี่ยวกับทั้งหมดนี้
พวกเขาได้แสดงตรีมูรติในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน พ่ออธิบายว่า:
สิ่งเหล่านั้นทั้งหมดเป็นเรื่องของนิมิต อย่างไรก็ตามสิ่งสร้างทั้งหมดมีอยู่ที่นี่
ดังนั้นพ่อผู้สร้างจึงต้องมาที่นี่เช่นกัน
ท่านต้องเข้ามาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์เพื่อชำระลูกให้บริสุทธิ์
ที่นี่ท่านกำลังชำระลูกๆ ให้บริสุทธิ์โดยตรง ลูกเข้าใจสิ่งนี้
แต่ถึงอย่างนั้นความรู้นี้ก็ใม่ได้อยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกไม่สามารถอธิบายให้แก่ใครได้ ลูกไม่ได้ทำตามศรีมัท
ดังนั้นลูกจึงไม่สามารถกลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุดได้
ผู้ที่ไม่เข้าใจสิ่งใดจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ยิ่งลูกทำงานรับใช้มากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงขึ้นมากเท่านั้น พ่อพูดว่า:
ให้กระดูกของลูกในงานรับใช้ ทำงานรับใช้รอบด้าน
เราพร้อมที่จะให้กระดูกของเราในการทำงานรับใช้ของพ่อ
ลูกๆหลายคนสิ้นหวังในการทำงานรับใช้
บาบาปลดปล่อยเราเพื่อที่เราจะมุ่งมั่นอยู่ในงานรับใช้ซึ่งผู้คนมากมายจะได้รับประโยชน์!
ทั้งโลกทำงานรับใช้ทางร่างกายแต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ยังลงบันไดมาเท่านั้นด้วยสิ่งนั้น
ในเวลานี้ด้วยงานรับใช้ทางจิตนี้มีสภาพของการปีนขึ้นไป
ลูกแต่ละคนสามารถเข้าใจเมื่อใครบางคนทำงานรับใช้มากกว่าลูก
ลูกสาวบางคนดีมากเและเฝ้าแต่ทำงานรับใช้และดังนั้นพวกเธอสามารถดูแลศูนย์ได้
พวกเขานั่งในชั้นเรียนตามลำดับ ที่นี่ไม่ได้มีการทำให้ลูกนั่งตามลำดับ
ไม่เช่นนั้นลูกจะมีอาการหัวใจวาย ลูกสามารถเข้าใจสิ่งนี้ ถ้าลูกไม่ทำงานรับใช้แล้ว
สถานภาพของลูกจะลดลงอย่างแน่นอน มีสถานภาพหลายระดับตามลำดับกันไป
อย่างไรก็ตามนั่นคือดินแดนแห่งความสุข และนี่คือดินแดนของความทุกข์
ที่นั่นไม่มีโรคภัยไข้เจ็บใดๆ ฯลฯ ลูกต้องใช้สติปัญญาของลูกสำหรับทุกสิ่ง
และแล้วลูกก็สามารถเข้าใจได้ว่าลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำเนื่องจากลูกไม่ได้ทำงานรับใช้
ด้วยการทำงานรับใช้เท่านั้นที่ลูกสามารถได้รับสถานภาพ ตรวจสอบตนเอง
ลูกแต่ละคนรู้สภาพของตนเอง มาม่าและบาบาก็ทำงานรับใช้เช่นกัน มีลูกที่ดีมากด้วย
แม้ว่าพวกเขาจะทำงานอยู่
แต่พวกเขาก็ได้รับการบอกให้ลางานโดยได้รายได้ครึ่งเดียวและทำงานรับใช้
ไม่มีอะไรผิดกับสิ่งนั้น
ผู้ที่นั่งบนบัลลังก์หัวใจของบาบาก็จะนั่งบนบัลลังก์นกยูงตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของพวกเขา
ด้วยสิ่งนี้ที่ลูกจะถูกร้อยเข้าไปในลูกประคำแห่งชัยชนะ
ลูกอุทิศตนเองและลูกก็ทำงานรับใช้ด้วยเช่นกัน หากลูกอุทิศตนเองแล้ว
แต่ไม่ได้ทำงานรับใช้สถานภาพของลูกก็จะลดลงไป
อาณาจักรนี้ก่อตั้งขึ้นด้วยการทำตามศรีมัทของลูก ลูกเคยได้ยินสิ่งนี้มาก่อนไหม?
ลูกเคยได้ยินหรือเคยเห็นอาณาจักรที่ได้มีการก่อตั้งขึ้นมาด้วยการศึกษาเล่าเรียนหรือไม่?
ใช่ โดยการให้ทานและการทำบุญลูกสามารถไปเกิดกับราชาได้
อย่างไรก็ตามลูกคงไม่เคยได้ยินว่าลูกสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงศักดิ์ได้ด้วยการศึกษาเล่าเรียน
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ พ่ออธิบายว่า: ลูกใช้ 84 ชาติเกิดเต็ม
เวลานี้ลูกต้องขึ้นไปข้างบน นี่เป็นเรื่องง่ายมาก
ลูกเข้าใจสิ่งนี้ทุกวงจรตามลำดับกันไปตามความพยายามของลูก
พ่อให้ความรักและการจดจำระลึกถึงแก่ลูกตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
ท่านให้ความรักและการจดจำระลึกถึงอย่างมากกับผู้ที่ไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้
ดังนั้นตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกนั่งบนบัลลังก์หัวใจของท่านหรือไม่
ฉันจะกลายเป็นลูกปัดของสร้อยประคำได้หรือไม่?
ผู้ที่ไม่มีการศึกษาก็จะต้องคารวะอยู่เบื้องหน้าผู้ที่มีการศึกษา พ่อพูดว่า: ลูกๆ
จงทำความเพียรพยายาม! อย่างไรก็ตามหากไม่ได้อยู่ในบทบาทของพวกเขาในละครแล้ว
ไม่ว่าลูกจะเพียรพยายามอย่างหนักมากแค่ไหน พวกเขาก็จะไม่ปีนขึ้นไป
มีลางร้ายอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยสำนึกที่เป็นร่างแล้วกิเลสอื่นๆ ก็เกิดขึ้น
โรคภัยที่รุนแรงหลักคือสำนึกที่เป็นร่าง ในยุคทองจะไม่มีการพูดถึงสำนึกที่เป็นร่าง
ที่นั่นลูกจะได้รับรางวัล ที่นี่พ่ออธิบายสิ่งนี้เท่านั้น
ไม่มีใครสามารถให้ศรีมัทแก่ลูกเพื่อพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่ออย่างสม่ำเสมอ
นี่คือสิ่งหลัก ลูกควรเขียนว่า: พระเจ้าที่ไม่มีตัวตนพูด: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น!
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ! อย่าได้แม้กระทั่งจดจำร่างกายของลูก!
เช่นที่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขากราบไหว้บูชาชีวาเท่านั้น
ดังนั้นเวลานี้เพียงพ่อเท่านั้นที่ให้ความรู้แก่ลูก
ส่วนที่เหลือทั้งหมดคือความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกได้รับความรู้ที่ไม่มีสิ่งใดเจือปนจากชีพบาบาเท่านั้น
เพชรพลอยเหล่านี้ปรากฏออกมาจากมหาสมุทรแห่งความรู้ ไม่ใช่เรื่องของมหาสมุทรนั้น
มหาสมุทรแห่งความรู้นี้ให้เพชรพลอยแห่งความรู้แก่ลูกๆ ซึ่งลูกกลายเป็นเทพ
ดูสิว่าพวกเขาได้เขียนอะไรไว้ในคัมภีร์!
พวกเขาได้วาดภาพเทพปรากฏออกมาจากมหาสมุทรและให้เพชรพลอย
มหาสมุทรแห่งความรู้นี้ให้เพชรพลอยแก่ลูกๆ ลูกเก็บเพชรพลอยแห่งความรู้
ก่อนหน้านี้ลูกเคยเก็บก้อนหิน และลูกก็กลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหิน
เวลานี้ด้วยการเก็บเพชรพลอยเหล่านี้ ลูกจะกลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาอันสูงส่ง
ลูกกำลังจะกลายเป็นเจ้าแห่งความสูงส่ง
ลักษมีและนารายณ์เจ้าแห่งความสูงส่งเป็นผู้ปกครองโลก
พวกเขาได้สร้างชื่อและภาพลักษณ์มากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ในความเป็นจริงลักษมีและนารายณ์และเจ้าแห่งความสูงส่งนั้นเหมือนกัน ชุมนุม (เมล่า)
สำหรับพะชูพาตินาถ (พระเจ้าของทุกเผ่าพันธุ์)
ที่เกิดขึ้นในเนปาลก็เป็นของเจ้าแห่งความสูงส่งด้วยเช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวานผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. จงเก็บแต่เพชรพลอยแห่งความรู้ที่พ่อให้กับลูกเท่านั้นไม่ใช่ก้อนหิน
ปกป้องตนเองจากโรคภัยที่รุนแรงของสำนึกที่เป็นร่าง
2. เพื่อชาร์จแบตเตอรี่ของลูกให้เต็ม จงมีโยคะกับพ่อผู้เป็นประภาคารแห่งพลัง
เพียรพยายามที่จะอยู่อย่างมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อยู่อย่างปราศจากความกลัว
พร:
ขอให้ลูกเต็มไปด้วยประสบการณ์ของทุกความสัมพันธ์และคุณธรรมทั้งหมดและด้วยเหตุนี้จึงกลายเป็นภาพลักษณ์แห่งความสมบูรณ์พร้อม
ในยุคบรรจบพบกันลูกต้องทำให้ตัวเองเต็มไปด้วยการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมดโดยเฉพาะ
ดังนั้นควรเก็บสมบัติที่มีค่า, ความสัมพันธ์, คุณธรรม
และหน้าที่ของลูกไว้เบื้องหน้าลูก
และตรวจสอบว่าลูกมีประสบการณ์ในสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดหรือไม่
หากมีบางสิ่งขาดหายไปในประสบการณ์ของลูกจากสิ่งเหล่านี้แล้วจงทำให้ตัวลูกเองเต็มเปี่ยมกับสิ่งนั้น
หากขาดความสัมพันธ์หรือคุณธรรมแม้แต่ข้อเดียวก็ไม่อาจกล่าวได้ว่าลูกมีสภาพที่เต็มเปี่ยมหรือเป็นภาพลักษณ์ของความสมบูรณ์พร้อม
ดังนั้นจงสัมผัสกับคุณธรรมของพ่อและคุณธรรมในรูปดั้งเดิมของลูก
แล้วลูกจะกลายเป็นภาพลักษณ์ของความสมบูรณ์พร้อม
คติพจน์:
การบังคับคือการร้องไห้ในจิตใจเช่นกัน ดังนั้นเวลานี้จงปิดไฟล์(แฟ้ม)ของการร้องไห้