08.12.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน,
รู้จักพ่อได้อย่างถูกต้องแม่นยำอย่างที่ท่านเป็นและท่านเป็นอย่างไร
และจดจำระลึกถึงท่าน สำหรับสิ่งนี้ทำให้สติปัญญาของลูกกว้างไกล
คำถาม:
เหตุใดพ่อจึงเรียกว่าเป็นเจ้าแห่งคนจน?
คำตอบ:
เพราะในเวลานี้เมื่อทั้งโลกยากจนและไม่มีความสุข
พ่อได้มาเพื่อปลดปล่อยทุกคนจากความทุกข์
ไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะเมตตาใครสักคนด้วยการให้อาหารและเสื้อผ้าแก่เขา
พวกเขาไม่ได้กลับมาร่ำรวยจากสิ่งนั้น
ไม่ใช่ด้วยการให้เงินกับชาวพื้นเมืองที่พ่อสามารถเรียกได้ว่าเป็นเจ้าแห่งคนจน
พ่อทำให้ดวงวิญญาณที่ยากจนนั่นคือดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์และที่ไม่มีความรู้ให้กลับมาบริสุทธิ์โดยการให้ความรู้แก่พวกเขา
เพลง:
นี่คือฤดูกาลที่จะลืมโลก!
โอมชานติ
ลูกๆ ที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงแล้ว ลูกรู้ว่าเพลงนี้ถูกแต่งขึ้นมาโดยผู้คนทางโลก
คำพูดในเพลงนั้นดีมาก เราต้องลืมโลกเก่านี้ ก่อนหน้านี้เราไม่เข้าใจสิ่งนี้
มนุษย์ในยุคเหล็กไม่เข้าใจว่าพวกเขาต้องลืมยุคเหล็กถ้าพวกเขาต้องการที่จะไปสู่โลกใหม่อย่างแน่นอน
แม้ว่าพวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาต้องจากโลกเก่า
พวกเขาก็ยังคงคิดว่ามีเวลาเหลืออยู่อีกมากมาย
พวกเขาเข้าใจว่าสิ่งใหม่จะกลับมาเก่าอย่างแน่นอน
แต่ด้วยการให้ช่วงระยะเวลาที่ยาวนาน พวกเขาก็ลืมสิ่งนี้ไป
เวลานี้ลูกได้รับการให้ตระหนักรู้ว่าเมื่อโลกใหม่ได้รับการก่อตั้ง
โลกเก่าก็ต้องถูกลืม จะเกิดอะไรขึ้นด้วยการลืมโลกนี้?
เราจะจากร่างกายของเราและไปสู่โลกใหม่ อย่างไรก็ตามในหนทางของความไม่รู้
ความสนใจของผู้คนไม่ได้ถูกดึงดูดไปที่ความหมายของสิ่งเหล่านี้
ไม่มีใครสามารถอธิบายให้ลูกเข้าใจได้ในแบบที่พ่อทำ
เวลานี้ลูกเข้าใจความหมายของสิ่งนี้c]h; ลูกๆก็รู้ด้วยเช่นกันว่าพ่อนั้นธรรมดามาก
แม้แต่ลูกที่ดีและพิเศษมากก็ไม่เข้าใจสิ่งนี้อย่างเต็มที่
พวกเขาลืมไปว่าชีพบาบาเข้ามาในผู้นี้
เมื่อได้รับคำแนะนำและแนวทางพวกเขาก็ไม่เข้าใจว่านั่นเป็นคำแนะนำและแนวทางของชีพบาบา
ราวกับว่าพวกเขาลืมชีพบาบาตลอดทั้งวัน เนื่องจากความไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้
พวกเขาจึงไม่ทำงาน มายาไม่ปล่อยให้พวกเขาจดจำ ไม่มีการจดจำระลึกถึงอย่างสม่ำเสมอ
ด้วยการเพียรพยายามอย่างต่อเนื่อง ลูกจะมีสภาพนั้นในเวลาสุดท้ายอย่างแน่นอน
ยังไม่มีใครที่จะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมได้ในเวลานี้
ลูกต้องการสติปัญญาที่กว้างไกลเพื่อที่จะรู้จักพ่ออย่างที่ท่านเป็นและท่านเป็นอย่างไร
บางคนถามลูกว่า: บัพดาดาสวมเสื้อผ้าที่อบอุ่นหรือไม่? ลูกตอบว่า:
ท่านทั้งสองกำลังสวมเสื้อผ้านั้นอยู่ ชีพบาบาจะบอกว่า:
พ่อไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อผ้าที่อบอุ่น พ่อไม่ได้รู้สึกถึงความหนาวเย็น
อย่างไรก็ตามผู้ที่พ่อได้เข้ามานั้นรู้สึกหนาว พ่อไม่ได้รู้สึกหิวหรือกระหาย
พ่อมีภูมิคุ้มกันต่อสิ่งนั้นทั้งหมด
พ่อมีภูมิคุ้มกันจากสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดแม้ในขณะที่กำลังทำงานรับใช้
พ่อไม่กินหรือดื่ม มีผู้รู้คนหนึ่งที่เคยพูดว่าเขาไม่หรือดื่ม;
เขาสวมลักษณะท่าทางที่ปลอม ผู้คนมากมายได้รับชื่อที่เป็นของเทพ
ไม่มีใครกลายเป็นเทพในศาสนาอื่นใดๆ ที่นี่มีวัดมากมาย
ทุกหนทุกแห่งพวกเขาเชื่อในชีพบาบาผู้เดียวเท่านั้น
สติปัญญายังคงบอกว่าสามารถมีเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้น
มาจากพ่อของลูกที่ลูกได้รับมรดก สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆ
ว่าเป็นในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดนี้ที่ลูกได้รับมรดกจากบาบา
เมื่อเราไปสู่ดินแดนแห่งความสุข ดวงวิญญาณอื่นๆทั้งหมดคงอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
สิ่งนี้เป็นที่เข้าใจในบรรดาลูกเช่นกันตามลำดับกันไป
ผู้ที่คิดเกี่ยวกับความรู้อยู่ตลอดเวลาจะสามารถพูดความรู้ได้โดยอัตโนมัติ
ลูกกำลังจะกลายเป็นรูปและบาซาน (เป็นตัวของโยคะและประพรมความรู้) โดยผ่านบาบา
ลูกคือรูปและบาซาน ไม่มีใครในโลกที่สามารถพูดว่าพวกเขาคือรูปและบาซาน
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนและจะเรียนต่อไปจนถึงเวลาสุดท้ายตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
ชีพบาบาคือพ่อของทุกดวงวิญญาณ ลูกรู้สึกถึงสิ่งนี้ในหัวใจของลูก
ลูกจะไม่รู้สึกอยู่ในหัวใจของลูกในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ที่นี่ลูกกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าท่านเป็นการส่วนตัว
ลูกเข้าใจว่าพ่อจะมาอีกครั้งในเวลานี้เท่านั้นและไม่จำเป็นสำหรับท่านที่จะมาอีกครั้งในเวลาอื่นใด
ไม่มีความจำเป็นใดๆสำหรับท่านที่จะมาในระหว่างยุคทองและยุคเงิน
หรือระหว่างยุคทองแดงและยุคเหล็ก ท่านมาในจุดที่บรรจบพบกันของวงจร
พ่อคือเจ้าแห่งคนจน นั่นคือท่านเป็นพ่อของทั้งโลกนี้ที่ยากจนและทุกข์ทรมาน
มีอะไรอยู่ในหัวใจของท่าน? พ่อคือพระเจ้าแห่งคนจน;
ความทุกข์และความยากจนทั้งหมดของทุกคนควรจะจบสิ้นลง
ความทุกข์และความยากจนไม่สามารถลดลงได้นอกจากด้วยความรู้นี้
ไม่มีใครสามารถกลับมาร่ำรวยได้เพียงแค่ได้รับเสื้อผ้าและอาหาร
บางทีเมื่อเห็นคนยากจน พ่อรู้สึกอยากจะให้เสื้อผ้าแก่พวกเขา
เพราะพ่อจำได้ว่าพ่อเป็นพระเจ้าแห่งคนจน
อย่างไรก็ตามในเวลาเดียวกันพ่อก็เข้าใจด้วยว่าพ่อไม่เพียงแต่เป็นพระเจ้าแห่งคนจนสำหรับพวกเขาเท่านั้น;
พ่อคือเจ้าแห่งคนจนที่ชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์
พ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พ่อคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ แม้ว่าพ่อจะเป็นเจ้าแห่งคนจน
พ่อจะให้เงินได้อย่างไร? มีผู้คนมากมายในโลกนี้ที่สามารถให้เงิน
พวกเขารวบรวมเงินจากกองทุนจำนวนมากซึ่งนำไปบริจาคให้แก่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า
พวกเขารู้ว่าการเป็นเด็กกำพร้าหมายถึงการเป็นใครบางคนที่ไม่มีพระผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนาย
เด็กกำพร้าหมายถึงใครบางคนที่ยากจน ลูกก็ไม่มีพระผู้เป็นเจ้าด้วยเช่นกัน,
นั่นคือลูกไม่มีพ่อ ลูกเคยยากจนเพราะลูกไม่มีความรู้
ผู้คนที่ไม่ได้เป็นรูปและบาซานนั้นยากจนและ อนาถ(เด็กกำพร้าไม่มีอะไรเลย)
ผู้ที่เป็นรูปและบาซานคือสนาถ(ผู้ที่ครอบครองทุกสิ่ง) ผู้ที่มั่งคั่งคือสนาถ
ผู้ที่ยากจนคือ อนาถ
สิ่งนี้ได้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าทุกคนนั้นยากจนและเราต้องให้อะไรบางอย่างแก่พวกเขา
เพราะพ่อคือเจ้าแห่งคนจน, ท่านพูดว่า:
ให้สิ่งที่พวกเขาสามารถกลับมามั่งคั่งได้ตลอดไป มิฉะนั้นการให้เสื้อผ้า ฯลฯ
เป็นเรื่องธรรมดา ทำไมเราต้องข้องแวะในสิ่งนี้?
เราควรเปลี่ยนพวกเขาจากเด็กกำพร้าเป็นผู้มั่งคั่ง แม้ว่าบางคนจะเป็นมหาเศรษฐี
แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียงชั่วคราว นี่คือโลกของเด็กกำพร้า ถึงแม้จะมีคนรวย
แต่ทั้งหมดนั้นก็ชั่วคราว ที่นั่นพวกเขาเป็นของพระผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนายเสมอ
ที่นั่นไม่มีใครสำนึกผิดและเสียใจกับการกระทำของพวกเขา ที่นี่มีคนยากจนมากมาย
ผู้คนที่มั่งคั่งมีความซาบซึ้งและคิดว่าพวกเขาอยู่ในสวรรค์
อย่างไรก็ตามลูกรู้ว่าไม่ได้เป็นเช่นนั้น ลูกรู้ว่าในเวลานี้ไม่มีมนุษย์คนใดที่สนาถ(คนที่เป็นของพระผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนาย);
ทั้งหมดเป็นเด็กกำพร้า เงินฯลฯทั้งหมดจะกลายเป็นฝุ่น
มนุษย์คิดว่าพวกเขามีทรัพย์สมบัติมากมายถึงขนาดที่เหลนของพวกเขาจะสามารถใช้ประโยชน์ได้ซึ่งจะอยู่ต่อไปชั่วลูกชั่วหลานแต่มันจะไม่เป็นเช่นนั้น
ทั้งหมดจะถูกทำลาย ด้วยเหตุนี้เองที่ลูกควรมีการวางเฉยในทั้งโลกเก่านี้
ลูกรู้ว่าโลกใหม่เรียกว่าสวรรค์และโลกเก่าเรียกว่านรก
บาบากำลังทำให้เรามั่งคั่งสำหรับโลกใหม่ โลกเก่ากำลังจะถูกทำลาย
พ่อกำลังทำให้เรามั่งคั่งอย่างยิ่ง
ลักษมีและนารายณ์นี้กลับมามั่งคั่งมากมายได้อย่างไร?
พวกเขาต่อสู้เพื่อสิ่งนั้นหรือพวกเขาได้รับมรดกมาจากใครบางคนที่ร่ำรวยมั่งคั่ง?
พวกเขาได้รับบัลลังก์ในลักษณะที่ราชาอื่นได้รับบัลลังก์หรือไม่?
หรือพวกเขาได้รับความมั่งคั่งนี้บนพื้นฐานของการกระทำของพวกเขา?
วิธีการที่พ่อสอนเราเกี่ยวกับการกระทำนั้นพิเศษสุดไม่เหมือนใร คำว่า การกระทำ, การกระทำที่เป็นกลาง
และ การกระทำที่เป็นบาป นั้นชัดเจนอย่างสมบูรณ์ บางคำในคัมภีร์ก็ถูกต้อง
แต่เหมือนเกลือหนึ่งหยิบมือในถุงกระสอบ ที่นี่มีมนุษย์หลายล้านคน
ในขณะที่ที่นั่นมีเพียง 900,000 คน มันไม่ถึงแม้กระทั่งหนึ่งในสี่ของเปอร์เซ็นต์
สิ่งนี้เรียกว่าเกลือหนึ่งหยิบมือในถุงกระสอบ ทั้งโลกจะถูกทำลาย
มีเพียงน้อยนิดที่หลงเหลืออยู่ในยุคบรรจบพบกัน บางคนก็จากร่างไปก่อน;
แล้วจากนั้นพวกเขาก็จะได้รับร่างอื่นๆ เช่นที่ซิสเตอร์มุกลีนั้นเป็นคนดีมาก
ดังนั้นเธอต้องไปเกิดในบ้านที่ดี พวกเขาเกิดตามลำดับกันไปในความสุข
พวกเขาต้องประสบกับความสุขและความทุกข์เล็กน้อยเช่นกัน
ไม่มีใครสามารถมาซึ่งสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรม
พวกเขาจะถือกำเนิดในบ้านที่มีความสุขมาก
อย่าได้คิดว่าที่นี่ไม่มีครอบครัวที่มีความสุข ที่นี่มีครอบครัวที่ดีมากมาย
อย่าได้ถามเลย! บาบาได้เห็นบางครอบครัวมาบ้าง
ลูกสะใภ้ทุกคนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสงบและเป็นหนึ่งเดียวกันและทำความเลื่อมใสศรัทธาและอ่านกีตะด้วยกัน
บาบาถามว่า: ลูกทุกคนอยู่ด้วยกันและไม่รบรากันใช่ไหม? พวกเขาตอบว่า:
เราอยู่ในสวรรค์, เราทั้งหมดอยู่ด้วยกันและอยู่อย่างสงบและไม่เคยทะเลาะกัน
พวกเขาบอกว่าเหมือนอยู่บนสวรรค์ นั่นหมายความว่าสวรรค์เคยอยู่ที่นี่แน่นอน
ด้วยเหตุนั้นเองสวรรค์จึงได้รับการอ้างถึงในลักษณะนี้
อย่างไรก็ตามมีหลายคนที่นี่ที่ไม่มีลักษณะของการเป็นเหมือนผู้ที่อยู่อาศัยในสวรรค์
สาวใช้และคนใช้ต้องถูกสร้างขึ้นด้วยเช่นกัน อาณาจักรกำลังมีการก่อตั้งขึ้น
ผู้ที่กลายเป็นบราห์มินคือผู้ที่จะเข้ามาในอาณาจักรเทพ แต่ตามลำดับกันไป
บางคนอ่อนหวานมากและรักทุกคนมาก พวกเขาไม่เคยโกรธใคร ด้วยการมีความโกรธ
ลูกก็ประสบกับความทุกข์ ผู้ที่ก่อให้เกิดความทุกข์แก่ผู้อื่นด้วยความคิด,คำพูดและการกระทำนั้นเรียกว่าดวงวิญญาณที่มีความทุกข์
มีคำกล่าวว่า: ดวงวิญญาณบุญและดวงวิญญาณบาป พวกเขาใช้ชื่อของร่างกายหรือไม่?
ในความเป็นจริงมันเป็นดวงวิญญาณที่กลายเป็นสิ่งนั้น
ไม่ใช่ดวงวิญญาณบาปทั้งหมดจะเป็นเช่นเดียวกัน ดวงวิญญาณบุญก็ไม่ได้เป็นเช่นเดียวกัน
พวกเขาตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของพวกเขา
นักเรียนเอวก็เข้าใจว่าบุคลิกและสภาพจิตของพวกเขานั้นเป็นอย่างไร
และมีปฏิสัมพันธ์กับผู้อื่นอย่างไร เราพูดอย่างไพเราะอ่อนหวานกับทุกคนไหม?
ถึงแม้ว่าจะมีคนพูดอะไรบางอย่าง ฉันก็ตอบกลับไปในแบบที่ไม่ดีหรือไม่?
ลูกบางคนบอกบาบาว่าพวกเขาโกรธลูกของเขา
บาบาพูดว่ามากเท่าที่จะเป็นไปได้ให้รับมือกับทุกสถานการณ์ด้วยความรัก
เด็กบางคนก็ก่อปัญหามากมาย ลูกต้องเป็นอิสระจากความผูกพันยึดมั่นเช่นกัน
ลูกๆเข้าใจว่าลูกต้องการที่จะเป็นเหมือนลักษมีและนารายณ์
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
เป็นเป้าหมายและวัตถุประสงค์ที่สูงมาก! ผู้ที่กำลังสอนลูกก็สูงสุดเช่นกัน
พวกเขาร้องสรรเสริญศรีกฤษณะอย่างมากว่าเขานั้นเต็มเปี่ยมด้วยทุกคุณธรรมและ 16
องศาเต็ม เวลานี้ลูกๆ รู้ว่าเรากำลังจะกลายเป็นเช่นนั้น
ลูกมาที่นี่เพื่อที่จะกลายเป็นสิ่งนั้น
เรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์ที่แท้จริงของลูกคือเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์จากมนุษย์ธรรมดา
เรื่องราวของความเป็นอมตะคือการไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ไม่มีซันยาสซีฯลฯ ใดๆ
ที่ตระหนักถึงสิ่งเหล่านี้
ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถเรียกได้ว่าเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้หรือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
เมื่อทั้งโลกไม่บริสุทธิ์ เราจะเรียกใครว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์?
ไม่มีใครที่นี่สามารถเป็นดวงวิญญาณบุญได้ พ่ออธิบายว่านี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ศรีกฤษณะคืออันดับหนึ่ง เขาไม่สามารถเรียกว่าพระเจ้า
เพียงพ่อที่ไม่มีตัวตนเดียวเท่านั้นที่เป็นอิสระจากการเกิดและกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่
มีการร้องเพลงว่า: ขอคารวะต่อดวงวิญญาณสูงสุดชีวา บราห์มา,วิษณุและชังก้าร์เรียกว่าเทพ
และชีวาเรียกว่าดวงวิญญาณสูงสุด ดังนั้นชีวาอยู่เหนือทุกคน ท่านคือพ่อของทุกคน
มรดกได้รับจากพ่อ
ด้วยการพูดว่าท่านอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันลูกก็ไม่สามารถรับมรดกได้
พ่อคือผู้ที่ก่อตั้งสวรรค์และดังนั้นท่านจะให้มรดกแห่งสวรรค์แก่ลูกอย่างแน่นอน
ลักษมีและนารายณ์คืออันดับหนึ่ง พวกเขาได้มาซึ่งสถานภาพนั้นด้วยการศึกษานี้
เหตุใดโยคะโบราณของบารัตจึงไม่โด่งดัง
ในเมี่อด้วยสิ่งนี้ที่มนุษย์กลายเป็นนายของโลก?
สิ่งนี้เรียกว่าโยคะที่ง่ายดายและความรู้ที่ง่ายดาย มันง่ายมากอย่างแท้จริง
ด้วยการทำความเพียรพยายามเพียงหนึ่งชาติเกิด ลูกก็จะได้รับอย่างมากมาย
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกเคยล้มลุกคลุกคลานชาติแล้วชาติเล่าและลูกก็ไม่ได้รับอะไรเลย
ที่นี่ลูกได้รับมากมายในชาติเกิดเดียวนี้และเหตุนี้เองจึงเรียกว่าง่ายดาย
มีคำกล่าวว่า: การหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที
ปัจจุบันพวกเขาประดิษฐ์สิ่งที่น่าทึ่ง เป็นความมหัศจรรย์ของวิทยาศาสตร์
ดูซิว่าความมหัศจรรย์ของวิทยาศาสตร์คืออะไร ลูกสามารถมองเห็นสิ่งต่างๆมากมาย
ในขณะที่ที่นี่ไม่มีอะไรเลย ลูกเพียงแค่นั่งอย่างเงียบๆในความสงบ
แล้วลูกก็ไปทำงานด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตามในขณะที่ทำงานด้วยมือของลูก
หัวใจของลูกอยู่กับผู้เป็นที่รักของลูก
คู่รักและผู้เป็นที่รักได้รับการจดจำด้วยเช่นกัน
พวกเขาถูกดึงดูดด้วยใบหน้าของกันและกัน ไม่มีเรื่องของกิเลสที่นั่น
ไม่ว่าพวกเขาจะนั่งอยู่ที่ไหนพวกเขาก็จำกันและกันได้ แม้แต่ในขณะที่กินจาปาตี
พวกเขาก็ยังคงเห็นอีกคนหนึ่งอยู่เบื้องหน้าของเขา
ในเวลาสุดท้ายสภาพของลูกจะเป็นเช่นนั้น ลูกจะเฝ้าแต่จดจำพ่อเท่านั้น อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาตา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. จงกลายเป็นรูปและบาซานและพูดคำพูดที่ให้ความสุขอย่างต่อเนื่อง
อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ผู้อื่น
คิดเกี่ยวกับความรู้และให้เพชรพลอยของความรู้ออกมาจากปากของลูกเท่านั้น
2. เป็นอิสระจากความผูกพันยึดมั่น
ปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรักและอย่าได้โกรธเคือง
ทำงานรับใช้เพื่อทำให้เด็กกำพร้ากลายเป็นผู้ที่เป็นของผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนาย
พร:
ขอให้ลูกเป็นกลายเป็นหงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์และประกาศสิทธิ์ในสมญาของ ผู้ศักดิ์สิทธิ์
his holiness โดยการจบสิ้นชื่อและร่องรอยของความไม่บริสุทธิ์ทั้งหมด
เช่นที่หงส์ไม่เคยเก็บก้อนหิน แต่เลือกเก็บแต่เพชรพลอย
ในทำนองเดียวกันหงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์ไม่เคยดูดซับข้อบกพร่องใดๆ นั่นคือหินใดๆ
พวกเขาแยกสิ่งที่ไร้ประโยชน์ออกจากสิ่งที่มีพลังและละทิ้งสิ่งที่ไร้ประโยชน์และรับเอาสิ่งที่มีพลังมาใช้
หงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์เช่นนั้นเป็นดวงวิญญาณที่สะอาดและบริสุทธิ์
อาหารและความสัมพันธ์ของพวกเขาก็บริสุทธิ์
เมื่อชื่อและร่องรอยของความไม่สะอาดนั่นคือความไม่บริสุทธิ์จบสิ้นแล้วลูกก็จะได้รับสมญา
his holiness ในอนาคต
และดังนั้นอย่าได้ดูดซับข้อบกพร่องของใครแม้ว่าจะโดยไม่ได้ตั้งใจ
คติพจน์:
ผู้สละละทิ้งที่สมบูรณ์คือผู้ที่สละละทิ้งลูกหลานของธรรมชาติเก่าและซันสการ์เก่าทั้งหมด