05.12.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆที่แสนหวานในเวลานี้ลูกต้องกลับบ้านและดังนั้นลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ จดจำพ่อผู้เดียวและความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปยังจุดหมายปลายทาง

คำถาม:
อะไรคือความลับที่น่าอัศจรรย์ที่พ่อที่น่าอัศจรรย์เปิดเผยแก่ลูก?

คำตอบ:
บาบาพูดว่า: ลูก ละครที่ไม่สูญสลายที่คงอยู่ตลอดไปนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว บทบาทของแต่ละคนในละครนั้นถูกกำหนดไว้ สิ่งใดที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่สิ่งใหม่ พ่อพูดว่า: ลูกๆ ไม่ใช่ความยิ่งใหญ่ของพ่อในสิ่งนี้ พ่อถูกผูกไว้ด้วยบ่วงพันธะของละครเช่นกัน ด้วยการบอกลูกถึงความลับที่น่าอัศจรรย์นี้ เป็นราวกับว่าพ่อได้ลดความสำคัญของบทบาทของท่าน

เพลง:
ในที่สุดวันที่พวกเขาได้รอคอยก็มาถึง…

โอมชานติ
ลูกทางจิตที่สุดแสนหวานกำลังร้องเพลงนี้ ลูกๆ เข้าใจว่าพ่อมาหลังจากหนึ่งวงจรเพื่อทำให้เรามีพลานามัยดีและมั่งคั่งอีกครั้งหนึ่งและเพื่อให้มรดกของความบริสุทธิ์ ความสงบ และความสุขแก่เรา บราห์มินเหล่านั้นให้พรว่า: ขอให้ท่านมีชีวิตที่ยืนยาว! ขอให้ท่านมั่งคั่ง! ขอให้ท่านมีลูกๆ มากมาย! ลูกๆ กำลังได้รับมรดก ดังนั้นสิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องของพร ลูกๆ กำลังศึกษาเล่าเรียน ลูกรู้ว่าพ่อได้เปลี่ยนลูกจากมนุษย์ให้เป็นเทพ จากนายธรรมดาเป็นนารายณ์ด้วยการให้คำสอนแก่ลูก 5,000 ปีที่แล้วด้วย ลูกๆ ผู้กำลังศึกษารู้ว่าพวกเขากำลังศึกษาอะไรและครูของพวกเขาคือใคร พวกเขาเช่นกันรู้สิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่พวกเขาทำ ลูกๆ จะพูดว่าลูกรู้ว่าอาณาจักรกำลังได้รับการก่อตั้ง นั่นคืออาณาจักรเทพกำลังได้รับการก่อตั้ง ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปกำลังได้รับการก่อตั้ง ก่อนหน้านี้เราเคยเป็นศูทรและเวลานี้เราได้กลายเป็นบราห์มินและแล้วเราจะกลายเป็นเทพ ไม่มีใครในโลกรู้ว่าพวกเขาเป็นของสกุลศูทร ลูกๆ รู้ว่าสิ่งนี้จริงแท้ พ่อบอกสัจจะแก่ลูกและกำลังก่อตั้งดินแดนแห่งสัจจะ ไม่มีการโกหกหรือบาปใดเลย ฯลฯ ในยุคทอง เป็นเพียงในยุคเหล็กเท่านั้นที่มีดวงวิญญาณบาปเช่นอะจามิล ในเวลานี้เป็นก้นบึ้งที่สุดของนรก วันแล้ววันเล่าเพียงก้นบึ้งที่สุดของนรกเท่านั้นที่มองเห็นได้ มนุษย์มีการกระทำเช่นที่ลูกสามารถเข้าใจได้ว่าโลกกำลังกลับมาตาโมประธานมากขึ้นและมากขึ้นในแต่ละวัน ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในสิ่งนี้ น้อยคนนักที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้ ในสมัยก่อนฟากีรส์(ผู้คนที่ฝักใฝ่ในศาสนา)เคยกล่าวว่า: ยุคเหล็กจะเป็นเหมือนกับหญิงสาวผู้ที่อายุเพียง 12-13 ปีจะให้กำเนิดแก่ลูกๆ เวลานั้นคือเดี๋ยวนี้ กุมารและกุมารีทั้งหมดเฝ้าแต่มีการกระทำที่สกปรก พ่อพูดว่า: เป็นเมื่อทุกคนได้กลับมาตาโมประธานอย่างสมบูรณ์ที่พ่อมา พ่อมีบทบาทในละครด้วย พ่อถูกผูกไว้ด้วยบ่วงพันธะของละครด้วย นี่ไม่ใช่สิ่งใหม่สำหรับลูกๆ พ่ออธิบายในวิธีการนี้ ลูกไปรอบวงจรและละครก็ได้มาถึงจุดสิ้นสุด เวลานี้จดจำพ่อและลูกจะกลับมาสะโตประธานและเป็นนายของโลกที่สะโตประธาน ท่านอธิบายแก่ลูกในวิธีการที่ธรรมดา พ่อไม่ได้ให้ความสำคัญอย่างมากต่อบทบาทของพ่อเอง นี่คือบทบาทของพ่อ นั้นไม่ใช่เป็นสิ่งใดที่ใหม่ พ่อต้องมาทุก 5,000 ปี พ่อถูกผูกไว้ด้วยละครด้วยเช่นกัน พ่อมาและแสดงให้ลูกๆ รู้วิธีที่จะมีการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงที่ง่ายดายเช่นนี้ มีการพูดถึงเวลานี้ว่า: ความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูก นี้คือช่วงเวลาสุดท้าย พ่อแสดงวิธีให้แก่ลูก: จดจำพ่อเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและลูกจะกลับมาสะโตประธาน ลูกๆ เข้าใจว่าลูกจะกลายเป็นนายของโลกใหม่ด้วยเช่นกัน พ่อพูดซ้ำว่า: ไม่มีอะไรใหม่ มีการเล่าเรื่องของจีนี่: เขาพูดว่าเขาต้องการทำงานบางอย่างและดังนั้นเขาเคยได้รับการบอกให้ขึ้นและลงบันได พ่อก็พูดว่านี้คือการละเล่นเกี่ยวกับการไต่เต้าพัฒนาและการตกต่ำลงมาด้วย ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์และไม่บริสุทธิ์จากบริสุทธิ์ นี้ไม่ใช่สิ่งที่ยาก เป็นสิ่งที่ง่ายดายมาก แต่ลูกต้องรบรากับอะไร? เพราะไม่เข้าใจสิ่งนี้พวกเขาได้กล่าวถึงสงครามในคัมภีร์ แท้จริงแล้วเป็นสงครามใหญ่มากที่มีชัยชนะมายา ราวัน ลูกๆ เห็นว่าลูกจดจำพ่อครั้งแล้วครั้งเล่าและการการจดจำระลึกถึงของลูกขาดตอน มายาดับเปลวไฟ มีเรื่องราวของกุลบาคาวลิอยู่บนพื้นฐานของสิ่งนี้ (ที่แมวมาและทำให้ตะเกียงล้ม) ลูกๆ ได้รับชัยชนะ พวกเขาอาจจะก้าวหน้าอย่างดี แต่แล้วมายามาและดับตะเกียง ลูกๆ พูดว่าบาบาพายุมากมายของมายามา รูปแบบของพายุมากมายมาสู่ลูกๆ บางครั้งพายุเช่นนั้นมาด้วยกำลังแรงมากจนกระทั่งแม้ผู้ที่เป็นต้นไม้ที่ดีมากมีอายุถึง 8-10 ปีก็ล้มลง ลูกๆ รู้สิ่งนี้และพวกเขาก็พูดเกี่ยวกับบางคนผู้ที่เคยเป็นลูกปัดที่ดีของลูกประคำไม่ได้อยู่ที่นี่ในวันนี้อย่างไร มีตัวอย่างของจระเข้ที่ได้กินช้างด้วยเช่นกัน นี่ก็เป็นพายุของมายา พ่อพูดว่า: เฝ้าแต่มีความระมัดระวังเกี่ยวกับกิเลสทั้งห้า ถ้าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงลูกจะเข้มแข็ง จงกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ เพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่ลูกได้รับคำสอนเหล่านี้จากพ่อ ไม่มีใครอื่นใดที่จะบอกลูกให้กับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ แม้ในยุคทองไม่มีใครจะพูดสิ่งนี้ ลูกจดจำนาม รูป ดินแดน และช่วงเวลาของลูก ในเวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกว่าเวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน ลูกเคยสะโตประธานตอนเริ่มแรก ลูกได้ใช้ 84 ชาติเกิดเต็มในสภาพที่สะโต ราโจ และตาโม ในนั้นบราห์มาคืออันดับหนึ่ง สำหรับผู้อื่นสามารถเป็นเพียง 83 ชาติเกิดแต่สำหรับผู้นี้เป็น 84 ชาติเกิดเต็ม เริ่มแรกผู้นี้เคยเป็นศรีนารายณ์ การพูดบางสิ่งสำหรับผู้นี้หมายถึงการกล่าวถึงทุกคนอื่นด้วยเช่นกัน ท่านจะรับความรู้นี้ในตอนจบของชาติเกิดของหลายชาติเกิดของท่านและแล้วก็กลายเป็นนารายณ์ ในรูปภาพของต้นไม้ท่านถูกแสดงไว้เป็นศรีนารายณ์ในตอนเริ่มต้นและแล้วเป็นบราห์มาในตอนสุดท้าย เบื้องล่างนั้นท่านกำลังศึกษาราชาโยคะ พ่อของปวงประชาไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพ่อสูงสุด เพียงผู้เดียวเท่านั้นสามารถเรียกได้ว่าพ่อสูงสุด ผู้นี้เรียกได้ว่าเป็นพ่อของปวงประชา(ประชาบิดา) ผู้นี้เป็นชีวิตที่มีร่างกายขณะที่ผู้เดียวนั้นปราศจากร่างปราศจากภาพลักษณ์ พ่อทางร่างกายถูกเรียกว่าพ่อและผู้นี้ถูกเรียกว่าพ่อของปวงประชา พ่อสูงสุดอาศัยอยู่ในดินแดนสูงสุด ลูกจะไม่พูดว่าพ่อของปวงประชาอาศัยอยู่ในดินแดนสูงสุด ท่านอยู่ที่นี่ในโลกที่มีตัวตน ท่านไม่แม้คงอยู่ในดินแดนที่ละเอียดอ่อน เป็นในโลกที่มีตัวตนที่ผู้คนคงอยู่ พ่อของปวงประชาไม่สามารถถูกเรียกว่าเป็นพระเจ้า พระเจ้าไม่มีชื่อทางร่างกาย ท่านแยกห่างจากร่างกายมนุษย์ที่ได้รับชื่อ เมื่อดวงวิญญาณมีชีวิตอยู่ที่นั่นดวงวิญญาณอยู่เหนือนามและรูปทางร่างกาย อย่างไรก็ตามพวกเขาเป็นดวงวิญญาณ ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาไม่รู้สิ่งใด ผู้คนเหล่านั้นเพียงจากครอบครัวของพวกเขาไป แต่พวกเขามีประสบการณ์ในกิเลสของโลก เด็กเล็กๆ ไม่ได้ตระหนักรู้ในสิ่งเหล่านั้นโดยสิ้นเชิง เหตุนี้เองเด็กจึงเรียกได้ว่าเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ พวกเขาไม่รู้สิ่งใดของกิเลสทั้งห้า เด็กเล็กๆ เรียกได้ว่าบริสุทธิ์ ในเวลานี้ไม่มีใครเรียกได้ว่าเป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์ พวกเขาเติบโตจากวัยเยาว์ไปสู่ชรา แต่พวกเขาก็ยังเรียกได้ว่าไม่บริสุทธิ์ พ่ออธิบายว่า: แต่ละคนมีบทบาทของตนเองที่แยกกันไปถูกบันทึกไว้แล้วในละคร ไม่ว่ากี่ร่างกายก็ตามที่ลูกใช้ในวงจรนี้และไม่ว่าการกระทำมากเพียงไรที่ลูกทำทั้งหมดซ้ำรอย ก่อนอื่นใดลูกต้องยอมรับว่าเป็นดวงวิญญาณ บทบาทที่ไม่สูญสลายของ 84 ชาติเกิดถูกบันทึกไว้ในดวงวิญญาณที่เล็กเช่นนั้น นี่คือประเด็นที่น่าอัศจรรย์มากที่สุด ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและละครก็ไม่สูญสลายด้วยเช่นกัน สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ลูกไม่สามารถถามว่าสิ่งนี้ได้เริ่มต้นเมื่อใด สิ่งนี้เรียกว่าเป็นธรรมชาติ ไม่มีใครสามารถทำสิ่งใดเกี่ยวกับว่าดวงวิญญาณเป็นเหมือนกับอะไรและละครถูกสร้างขึ้นอย่างไร เช่นที่ไม่สามารถมีจุดสิ้นสุดของมหาสมุทรหรือท้องฟ้าได้ เช่นกันนี้คือละครที่ไม่สูญสลาย สิ่งนี้ช่างน่าอัศจรรย์! เช่นที่บาบาน่าอัศจรรย์ ความรู้นี้ก็น่าอัศจรรย์ด้วยเช่นกัน ไม่มีใครอื่นสามารถให้ความรู้นี้แก่ลูกได้ นักแสดงมากมายทั้งหมดได้เล่นบทบาทของพวกเขาเอง ไม่สามารถมีคำถามว่าการละเล่นนี้ถูกสร้างขึ้นเมื่อใด มากมายถามว่า: เป็นสิ่งใดของพระเจ้าที่ท่านได้นั่งและได้สร้างโลกของความสุขและความทุกข์? อย่างไรก็ตามสิ่งนี้คงอยู่ตลอดไป ไม่มีการทำลายล้างอย่างสิ้นซากใด มันถูกกำหนดไว้แล้วและดังนั้นลูกไม่สามารถถามว่าเหตุใดจึงได้มีการสร้างขึ้น เป็นเพียงเมื่อลูกสามารถเข้าใจความรู้ของดวงวิญญาณที่พ่อให้แก่ลูก ลูกเฝ้าแต่ก้าวหน้าไปในแต่ละวัน ในตอนเริ่มต้นบาบาเคยอธิบายเล็กน้อยมากแก่ลูก เหล่านี้คือสิ่งที่น่าอัศจรรย์และมีแรงดึงดูดที่ดึงลูกด้วยเช่นกัน มีการดึงดูดของบัตตีด้วยเช่นกัน ในคัมภีร์ได้มีการแสดงว่ากฤษณะถูกนำออกไปจากดินแดนของคานส์ เวลานี้ลูกรู้ว่าไม่มีปีศาจร้ายเช่นคานส์ ฯลฯ ที่นั่น กีตะภัควัดและมหาภารตะ ฯลฯ ทั้งหมดเชื่อมโยงกันแต่ไม่มีสิ่งใดเลยในคัมภีร์เหล่านั้น พวกเขาเชื่อว่าดาเชรา (การเผาหุ่นของราวัน) ได้ดำเนินมาตั้งแต่มีการบันทึกเวลา ไม่มีใครรู้ว่าราวันคืออะไร เหล่าเทพทั้งหมดยังคงกลับมาไม่บริสุทธิ์ในขณะที่พวกเขาลงมา พวกเขาได้ร้องเรียกอย่างมากเพราะพวกเขาได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองพวกเขาร้องว่า: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! เพียงพ่อเท่านั้นนั่งและอธิบายทุกสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ไม่มีใครอื่นรู้ตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของวงจรโลก ลูกรู้ว่าลูกกลายเป็นผู้ปกครองโลกโดยการกลายเป็นสิ่งนี้ เคยถูกเขียนไว้ในตรีมูรติว่า: นี่คือสิทธิ์โดยกำเนิดที่ได้รับจากพระเจ้าผู้เป็นพ่อของลูก มีการพูดว่า: การก่อตั้งผ่านบราห์มา การทำลายล้างผ่านชางก้า และการบำรุงรักษาผ่านวิษณุ การทำลายล้างต้องเกิดขึ้นด้วยเช่นกันอย่างแน่นอน มีเพียงเล็กน้อยมากในโลกใหม่ เวลานี้มีศาสนาที่นับไม่ถ้วน พวกเขาเข้าใจว่าศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเดียวนั้นไม่ได้คงอยู่อีกต่อไป ดังนั้นศาสนาเดียวนั้นเป็นที่ต้องการอย่างแน่นอน มหาภารตะมีการเชื่อมโยงกับกีตะ วงจรนี้เฝ้าแต่หมุนไป ไม่สามารถหยุดแม้เพียงหนึ่งนาที สิ่งนี้ไม่ใช่อะไรใหม่ ลูกได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรหลายครั้ง ผู้ที่มีความพอใจอย่างเต็มเปี่ยมจะคงความเป็นผู้ใหญ่และจริงจังอย่างมาก ภายในนั้นพวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรหลายครั้งและเป็นเพียงเรื่องของเมื่อวานนี้ที่พวกเขาได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของพวกเขาครั้งสุดท้าย เมื่อวานนี้เราเคยเป็นเทพและมีการวนไปรอบวงจร เวลานี้เราได้กลับมาไม่บริสุทธิ์และเวลานี้พวกเรากำลังประกาศสิทธิ์ในอำนาจของการปกครองโลกด้วยพลังโยคะ พ่อพูดว่า: ลูกประกาศสิทธิ์ในอำนาจของการปกครองโลกทุกวงจร ไม่สามารถมีความแตกต่างแม้เพียงเล็กน้อยที่สุดได้ ในอาณาจักรบ้างประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำและบ้างก็สถานภาพที่สูง นั่นเป็นผลของความเพียรพยายามที่ลูกทำ ลูกรู้ว่าก่อนหน้านี้ลูกเคยแย่ยิ่งกว่าลิง เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกมีค่าควรแก่การนั่งอยู่ในวัด ดวงวิญญาณของลูกๆ ที่ดีตระหนักว่าพวกเขาเคยไม่มีประโยชน์อย่างแท้จริงและเวลานี้พวกเขากำลังกลับมามีค่าเต็มบาท ทุกวงจรพ่อทำให้เรามีค่าเต็มบาทจากการมีค่าเพียงสตางค์เดียว เพียงผู้ที่เป็นของวงจรที่แล้วจะสามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้อย่างดีมาก เมื่อลูกจัดนิทรรศการ ฯลฯ นั้นคือไม่มีอะไรใหม่ เป็นด้วยสิ่งเหล่านั้นที่ลูกกำลังก่อตั้งดินแดนที่เป็นอมตะ มีวัดมากมายที่สร้างให้กับเทวีในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งหมดนั้นคือเครื่องประกอบของการเป็นผู้กราบไหว้บูชา ไม่มีเครื่องประกอบใดเลยของการมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา พ่อพูดว่า: แต่ละวันพ่ออธิบายประเด็นที่ลึกล้ำมากแก่ลูก ลูกมีประเด็นมากมายจากวันก่อนหน้านั้น ลูกจะทำอะไรกับสิ่งเหล่านั้นในเวลานี้? สิ่งเหล่านั้นจะถูกทิ้งไว้เช่นนั้น ในปัจจุบันบัพดาดาเฝ้าแต่อธิบายประเด็นใหม่ แต่ละดวงวิญญาณเป็นจุดที่เล็กๆ และบทบาทของเขาทั้งหมดถูกบันทึกไว้ในเขา ประเด็นนี้ไม่อยู่ในสมุดบันทึกของวันแรกของลูก ดังนั้นลูกจะทำอะไรกับประเด็นเก่าในเวลานี้? เพียงผลลัพธ์ในเวลาสุดท้ายที่จะมีประโยชน์ พ่อพูดว่า: ฉันพูดสิ่งนี้แก่ลูกเช่นเดียวกันในวงจรที่แล้วด้วยเช่นกัน ลูกเฝ้าแต่ศึกษาตามลำดับกันไป อาจมีการขึ้นลงบ้างในบางวิชา มีลางร้ายในธุรกิจด้วยเช่นกัน ลูกต้องไม่หัวใจวายในเรื่องนั้น ลูกควรที่จะกลับมายืนบนเท้าของลูกและทำความเพียรพยายาม บางคนล้มละลายและยังคงเริ่มธุรกิจอื่นและกลับมามั่งคั่งอย่างมาก ที่นี่เช่นกันแม้เมื่อบางคนตกลงไปในกิเลส พ่อพูดว่า: จงเพียรพยายามอย่างดีมากและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง ลูกควรเริ่มต้นปีนขึ้นมาอีกครั้ง พ่อพูดว่า: ลูกได้ตกลงไปและดังนั้นเวลานี้ลูกต้องปีนขึ้น มีผู้คนมากมายที่ตกลงและแล้วพยายามปีนขึ้นอีกครั้ง บาบาไม่ได้ห้ามลูก พ่อรู้ว่าดวงวิญญาณมากมายเช่นนี้จะมา พ่อจะพูดว่า: จงเพียรพยายาม พวกเขาอย่างน้อยจะกลายเป็นผู้ช่วยได้บ้าง พูดได้ว่าเป็นไปตามแผนของละคร พ่อจะพูดว่า: โอเค ลูก เวลานี้ลูกพอใจหรือไม่? ลูกดิ้นรนตะเกียกตะกายอย่างมาก ในเวลานี้จงทำความเพียรพยายามอีกครั้ง พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดจะพูดสิ่งนี้ ใช่ไหม? มากมายได้มาเพื่อพบบาบา พ่อบอกพวกเขา: ลูกจะไม่ฟังพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดหรือ? ลูกจะไม่กลับมาบริสุทธิ์หรือ? พ่อพิจารณาตัวท่านเองว่าเป็นดวงวิญญาณและพูดกับดวงวิญญาณและดังนั้นลูกศรจะตรงเป้าอย่างแน่นอน ตัวอย่างเช่นเมื่อผู้หญิงนั้นถูกลูกศร เธอจะพูดว่า: ฉันจะทำสัญญานี้ ลูกศรอาจจะไม่ถูกสามี และแล้วเมื่อเธอก้าวหน้าไปเธอจะพยายามที่จะยกระดับเขาขึ้นด้วยเช่นกัน มีผู้ชายมากมายเช่นนั้นที่ภรรยาของเขาได้พาเขาเข้ามาในความรู้ แต่ละคนก็จะพูดว่าภรรยาของพวกเขาคือกูรูของพวกเขา เมื่อบราห์มินผูกพวกเขาในบ่วงพันธะของกันและกัน พวกเขาเหล่านั้นพูดกับเจ้าสาวว่าสามีของเธอนั้นคือพระเจ้าของเธอ ที่นี่พ่อพูดว่า: พ่อผู้เดียวนี้คือทุกสิ่งของลูก ของฉันคือผู้เดียวและไม่มีใครอื่น ทุกคนจดจำพ่อ ลูกจะต้องมีโยคะกับผู้เดียวนั้น แม้ร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ของฉัน อัจชะ

ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทาจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ไม่ว่าเมื่อใดที่มีลางร้าย อย่าได้กลับมาเพียงนั่งลงและหดหู่หัวใจ จงทำความเพียรพยายามอีกครั้งและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงของบาบา

2. ทำให้สภาพของลูกนั้นเข้มแข็งอย่างมากด้วยการจดจำระลึกถึงที่พายุของมายาจะไม่สามารถจู่โจมลูกได้ เฝ้าแต่ปกป้องตัวลูกเองจากกิเลส

พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นตัวอย่างผู้ที่มีประสบการณ์สภาพของการเป็นอิสระจากบ่วงพันธะโดยการทำทุกการกระทำขณะที่เป็นตรีกาลดาร์ชิและผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง

ถ้าลูกทำการกระทำขณะที่มั่นคงในสภาพตรีกาลดาร์ชิและรู้ถึงตอนต้น ตอนกลางและตอนจบของทุกการกระทำ และแล้วไม่มีการกระทำของลูกจะกลับมาเป็นบาป การกระทำเหล่านั้นจะเป็นการกระทำที่บริสุทธิ์เสมอ เช่นเดียวกัน ขณะที่ทำการกระทำเช่นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง ลูกจะไม่กลายเป็นดวงวิญญาณในบ่วงพันธะขณะที่กำลังทำทุกสิ่ง เพราะว่าผลของการกระทำสูงส่ง ลูกจะสร้างความสัมพันธ์ผ่านการกระทำ ไม่ใช่บ่วงพันธะ ขณะที่ทำทุกสิ่ง อยู่อย่างละวางและมีความรัก และลูกจะกลายเป็นตัวอย่างในเบื้องหน้าของดวงวิญญาณมากมาย

คติพจน์:
ผู้ที่จิตใจพอใจอย่างสม่ำเสมออยู่อย่างดับเบิลไลท์(เป็นแสงและเบาสบาย)