04.11.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกต้องคงอยู่บนตะแลงแกงแห่งการจดจำระลึกถึงอย่างสม่ำเสมอ
เป็นเพียงด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ดวงวิญญาณจะกลายเป็นทองคำแท้
คำถาม:
พลังอะไรที่เปลี่ยนสายตาอาชญากรของลูกในทันที?
คำตอบ:
เมื่อลูกดวงวิญญาณได้รับพลังของดวงตาที่สามแห่งความรู้
ความเป็นอาชญากรทั้งหมดก็จบสิ้นลง ศรีมัทของพ่อคือ ลูกทุกคนเป็นพี่น้องกัน
และเป็นพี่น้องชายหญิง ดวงตาของลูกจะต้องไม่กลายเป็นอาชญากร
ลูกต้องอยู่ในความซาบซึ้งของการจดจำระลึกถึงเสมอ โชคที่มหัศจรรย์!
พระเจ้ากำลังสอนเรา! คิดเช่นนี้แล้วลูกจะอยู่อย่างซาบซึ้ง
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวาน ลูกๆ
รู้ว่าพ่อทางจิตที่เป็นดวงวิญญาณด้วยเช่นกันนั้นสมบูรณ์พร้อม
และท่านไม่เคยมีสนิมในตัวท่าน ชีพบาบาจะพูดว่าท่านมีสนิมในตัวท่านหรือไม่?
ไม่อย่างแน่นอน! ดาด้านี้ถูกปกคลุมด้วยสนิมเต็มไปหมด พ่อได้เข้ามาในเขา
เขาจึงได้รับการช่วยเหลือเช่นนั้น
สิ่งหลักคือดวงวิญญาณกลับมาไม่บริสุทธิ์โดยการมีสนิมของกิเลสทั้งห้าอยู่ภายในพวกเขา
ยิ่งลูกจดจำพ่อมากแค่ไหน สนิมจะถูกขจัดออกไปอยู่เรื่อยๆมากเท่านั้น
ลูกเคยได้ฟังเรื่องราวของหนทางความเลื่อมใสศรัทธามาชาติแล้วชาติเล่า
สิ่งที่ลูกได้ยินในเวลานี้พิเศษสุด
เวลานี้ลูกกำลังได้รับความรู้จากมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์อยู่ในสติปัญญา
ไม่มีเป้าหมายหรือวัตถุประสงค์ในชุมนุมทางจิตอื่นใด ตามแผนของละคร
พวกเขาเพียงแค่พูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน และเฝ้าแต่ประณามท่าน
พวกเขาไม่เข้าใจว่านี่คือละคร และผู้สร้างและผู้กำกับก็ถูกผูกไว้กับละครด้วยเช่นกัน
แม้ว่าจะมีการจดจำท่านในฐานะผู้ทรงพลังอำนาจ
ลูกก็รู้ว่าท่านก็ก้าวไปตามรางของละครด้วยเช่นกัน
บาบามาที่นี่ด้วยตัวท่านเองและอธิบายให้กับลูกๆ ท่านพูดว่า:
พ่อสอนลูกตามบทบาทที่ไม่สูญสลายที่บันทึกไว้ในดวงวิญญาณของพ่อ
สิ่งใดก็ตามที่พ่ออธิบายแก่ลูกนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุดในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดนี้
คำพูดเหล่านี้เป็นของพระเจ้า พ่อพูดว่า: ลูกๆ
ต้องทำความเพียรพยายามและกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
ไม่มีมนุษย์คนใดพูดว่าลูกต้องกลายเป็นนายของโลก
ลูกรู้ว่าลูกมาที่นี่เพื่อกลายเป็นนายของโลก
เพื่อเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นนารายณ์
ลูกเคยรับฟังเรื่องราวมาชาติแล้วชาติเล่าในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
แต่ลูกไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
เวลานี้ลูกเข้าใจอย่างแท้จริงแล้วว่าที่นี่เคยเป็นอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ในสวรรค์
เวลานี้สิ่งนั้นไม่ได้คงอยู่ ได้มีการอธิบายตรีมูรติแก่ลูกๆด้วยเช่นกัน
ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปนั้นก่อตั้งขึ้นโดยผ่านบราห์มา
ในยุคทองมีเพียงศาสนาเดียว ไม่มีศาสนาอื่นใด ศาสนานั้นไม่ได้คงอยู่ในเวลานี้
แต่จะมีการก่อตั้งขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง พ่อพูดว่า:
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันของทุกวงจรเพื่อสอนลูกๆ นี่คือมหาวิทยาลัย
ลูกต้องเปลี่ยนแปลงบุคลิกของลูกที่นี่ ต้องมีการขจัดกิเลสทั้งห้าออกไป
ลูกเคยไปอยู่เบื้องหน้าเทพและร้องเพลง: ท่านเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม เราเป็นคนบาป
ผู้คนของบารัตเคยเป็นเทพ
ในยุคทองลักษมีและนารายณ์เคยเป็นผู้มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
ขณะที่ในยุคเหล็กนี้พวกเขากลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา
เวลานี้พวกเขากำลังจะกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
พวกเขาเคยเป็นดวงวิญญาณที่สะโตประธานที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
ร่างกายของพวกเขาสะโตประธานด้วยเช่นกัน
ดวงวิญญญาณเป็นเช่นไรเครื่องประดับก็เป็นเช่นนั้น เมื่อทองคำมีโลหะผสมเข้าไป
คุณค่าของมันจะลดลงไปอย่างมาก คุณค่าของลูกก็สูงมากเช่นกัน
เวลานี้คุณค่าของลูกได้ลดลงไปอย่างมาก! ลูกเคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
แต่เวลานี้กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา ยิ่งลูกมีโยคะมากเท่าไหร่
สนิมจะถูกขจัดออกไปมากเท่านั้น ความรักของลูกที่มีต่อพ่อก็จะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
แล้วลูกจะมีประสบการณ์ของความสุข บาบาบอกลูกอย่างชัดเจน:
ลูกๆจงบันทึกชาร์ทว่าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงตลอดทั้งวันมากแค่ไหน คำพูดที่ว่า “การจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึง”
นั้นถูกต้อง ด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงและสนิมถูกขจัดออกไป
ความคิดสุดท้ายจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทาง
ไกด์ที่นำทางเหล่านั้นพาลูกไปสู่การจาริกแสวงบุญทางกาย ที่นี่ลูก
ดวงวิญญาณอยู่ในการจาริกแสวงบุญด้วยตัวเอง
ลูกต้องไปที่อาณาเขตสูงสุดเพราะเวลานี้วงจรของละครกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว
ลูกรู้ว่าโลกนี้สกปรกมาก ไม่มีใครรู้จักพระเจ้าและพวกเขาก็จะไม่รู้จักท่าน
เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า: บางคนมีสติปัญญาที่ไม่มีความรักในเวลาของการทำลายล้าง
สำหรับพวกเขาแล้วนรกนี้เป็นเหมือนสวรรค์
สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถนั่งอยู่ในสติปัญญาของพวกเขา ลูกๆ
ต้องการอยู่ในความสันโดษอย่างมากเพื่อจะไตร่ตรองความรู้นี้
ลูกอยู่ในความสันโดษได้ดีมากที่นี่ และเหตุนี้เองมธุบันจึงได้รับการยกย่อง
ลูกๆควรมีประสบการณ์ของความสุขเป็นอย่างยิ่ง พระเจ้ากำลังสอนเราดวงวิญญาณ
ท่านสอนเราด้วยวิธีเดียวกันในวงจรก่อนหน้านี้ นี่ใม่ใช่เรื่องของกฤษณะ
เขาเป็นเด็กเล็กๆ เขาเป็นดวงวิญญาณในขณะที่ผู้นี้เป็นดวงวิญญาณสูงสุด
ศรีกฤษณะดวงวิญญาณอันดับหนึ่งได้กลายเป็นอันดับสุดท้าย
ดังนั้นชื่อของเขาจึงเปลี่ยนไป
ชื่อของเขาจะแตกต่างกันอย่างแน่นอนในชาติเกิดสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิดของเขา
ผู้นี้ถูกเรียกว่าดาด้าเลคราช นี่คือชาติเกิดสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิดของเขา
พ่อพูดว่า: พ่อเข้ามาในผู้นี้และสอนราชาโยคะแก่ลูก
พ่อต้องเข้ามาในใครบางคนอย่างแน่นอน สิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์
พ่อสอนลูกๆ: ลูกเท่านั้นที่ศึกษาสิ่งนี้ ความรู้นี้จะไม่มีอยู่ในยุคทอง
ที่นั่นจะเป็นเพียงรางวัล พ่อมาในยุคบรรจบพบกัน และให้ความรู้นี้แก่ลูก
จากนั้นลูกก็ได้มาซึ่งสถานภาพของลูก
นี่คือเวลาที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ดังนั้นลูกๆไม่ควรประมาท
เมื่อมายาทำให้ลูกประมาทก็เป็นที่เข้าใจได้ว่ามันไม่ได้อยู่ในโชคของลูก
พ่อเป็นแรงบันดาลใจให้ลูกทำความเพียรพยายาม แล้วก็มีความแตกต่างอย่างมากในโชคของลูก
บางคนสอบผ่านและบางคนสอบตก เพื่อที่จะกลายเป็นผู้ที่มีมงกุฎสองชั้น
ลูกต้องทำความเพียรพยายามบางอย่าง พ่อพูดว่า:
ลูกสามารถอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกได้ ลูกๆ
ต้องชำระสะสางหนี้สินของลูกกับพ่อทางกาย ลูกต้องมีกฎเกณฑ์อย่างมาก
ในโลกนี้ทุกสิ่งไม่มีกฎเกณฑ์
ลูกรู้ว่าลูกเคยสูงส่งมากและจากนั้นลูกก็ตกต่ำลงมาเรื่อยๆ
เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ ลูกทุกคนเป็นลูกของประชาบิดาบราห์มา ลูกคือบีเค
ดังนั้นเนื่องจากลูกทุกคนเป็นพี่น้องหญิงชาย จึงต้องไม่มีสายตาที่เป็นอาชญากรใดๆ
พ่อแสดงกลยุทธ์นี้แก่ลูก ลูกทุกคนก็เฝ้าแต่พูดคำว่า “บาบา บาบา”
ดังนั้นลูกเป็นพี่น้องหญิงชาย ลูกทุกคนเรียกพระเจ้าว่า “บาบา”
ดวงวิญญาณพูดว่าพวกเขาเป็นลูกของชีพบาบา
จากนั้นเมื่ออยู่ในร่างพวกเขาก็เป็นพี่น้องกัน แล้วเหตุใดจึงมีสายตาอาชญากร?
ลูกสามารถอธิบายสิ่งนี้ได้ในที่ชุมนุมใหญ่ๆ ลูกทั้งหมดเป็นพี่น้องกัน
จากนั้นสิ่งสร้างนั้นก็ถูกสร้างขึ้นด้วยประชาบิดาบราห์มา
ดังนั้นลูกทั้งหมดจึงเป็นพี่น้องหญิงชาย ไม่มีความสัมพันธ์อื่นใด
เราทั้งหมดเป็นลูกๆของพ่อผู้เดียว
เมื่อเราเป็นลูกของพ่อผู้เดียวแล้วเราจะข้องแวะกับกิเลสได้อย่างไร?
เราทุกคนเป็นพี่น้องกันและยังเป็นพี่น้องหญิงชายด้วย
พ่อได้อธิบายแล้วว่าดวงตาเหล่านี้หลอกลวงมาก ทันทีที่ดวงตามองเห็นบางสิ่งที่ดีๆ
หัวใจก็อยากได้สิ่งนั้นด้วย หากดวงตาไม่เห็นสิ่งใดก็จะไม่มีความปรารถนาใดๆ
สายตาที่เป็นอาชญากรนี้จะต้องถูกเปลี่ยนไป พี่น้องหญิงชายต้องไม่ข้องแวะกับกิเลส
สายตาเช่นนั้นต้องถูกขจัดออกไป ต้องมีพลังของดวงตาที่สามของความรู้
ลูกได้ทำทุกสิ่งด้วยดวงตาของลูกมาแล้วเป็นเวลาครึ่งวงจร เวลานี้พ่อถามว่า:
สนิมทั้งหมดจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร?
เราดวงวิญญาณผู้ที่เคยบริสุทธิ์ได้กลายเป็นผู้ที่มีสนิม ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งมีความรักต่อท่านมากเท่านั้น
ความรักถูกหล่อหลอมด้วยการจดจำระลึกถึงไม่ใช่ด้วยการศึกษา
นี่คือโยคะโบราณของบารัตที่ลูกดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์และกลับบ้าน
พี่น้องทั้งหมดต้องได้รับคำแนะนำของพ่อของพวกเขา
ด้วยแนวคิดของการอยู่ทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน ทุกคนจึงได้ตกลงมาอย่างรุนแรงมาก
พ่อพูดว่า: ตามละครแล้ว เวลานี้เป็นบทบาทของลูก
อาณาจักรต้องมีการก่อตั้งขึ้นมาอย่างแน่นอน
ไม่ว่าลูกแต่ละคนจะทำความเพียรพยายามอะไรก็ตามในวงจรที่แล้ว
ลูกจะทำสิ่งเดียวกันนั้นอีกครั้งอย่างแน่นอน
ลูกเฝ้าสังเกตการณ์อย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง
ผู้คนมากมายจะมาที่นิทรรศการของลูก นี่คือพันธะกิจของพระเจ้าของลูก
นี่คือพันธะกิจของพระเจ้าผู้เป็นพ่อที่ไม่มีตัวตน
ผู้คนเหล่านั้นมีพันธะกิจของชาวคริสต์เตียนหรือพันธะกิจของชาวพุทธ
ในขณะที่นี่คือพันธะกิจของพระเจ้าที่ไม่มีตัวตน
ผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนเข้ามาในร่างกายอย่างแน่นอน
ลูกดวงวิญูญาณที่ไม่มีตัวตนเคยอยู่กับพ่อ
ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของใครว่าละครนี้เป็นอย่างไร
ทุกคนในอาณาจักรของราวันไม่มีความรักในสติปัญญา เวลานี้ลูกต้องมีความรักต่อพ่อ
ลูกเคยสัญญาว่า “ของฉันคือผู้เดียวและไม่มีใครอื่นใด”
ลูกต้องกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่น สิ่งนี้ต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
มันเหมือนกับการปีนขึ้นไปบนตะแลงแกง การจดจำพ่อหมายถึงการปีนขึ้นไปบนตะแลงแกง
ลูกดวงวิญญาณต้องลืมร่างกายของลูกและไปหาพ่อด้วยการจดจำระลึกถึง
การจดจำระลึกถึงพ่อเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่เช่นนั้นสนิมจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร?
ลูกๆ ควรมีความสุขอยู่ภายในว่าชีพบาบากำลังสอนลูก
ถ้ามีคนข้างนอกได้ยินสิ่งนี้เขาจะถามว่า“คุณกำลังพูดอะไร?”
เพราะพวกเขาเชื่อว่ากฤษณะเป็นพระเจ้า เวลานี้ลูกๆ
ความสุขมากที่จะไปสู่อาณาจักรของกฤษณะ
ลูกก็สามารถกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงได้เช่นกัน เขาคือเจ้าชายองค์แรก
เขาอยู่ในบ้านใหม่ ลูกๆที่ถือกำเนิดช้ากว่าก็จะมาภายหลัง
อย่างไรก็ตามพวกเขาจะไปเกิดในสวรรค์
ลูกก็สามารถกลายเป็นเจ้าชายแห่งสวรรค์ได้เช่นกัน
ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถประกาศสิทธิ์ในอันดับแรก ลูกประคำจะถูกสร้างขึ้นตามลำดับ
พ่อพูดว่า: ลูกๆ ทำความเพียรพยายามให้มาก!
ลูกมาที่นี่เพื่อเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นนารายณ์
เรื่องราวนั้นเป็นของนารายณ์ที่แท้จริง ลูกไม่เคยได้ยินใครอื่นพูดว่า “เป็นเรื่องราวของลักษมีที่แท้จริง”
ทุกคนรักกฤษณะ พวกเขาไกวเปลให้กฤษณะ แล้วทำไมจึงไม่ไกวเปลให้ราเด้? ตามแผนของละคร
ชื่อของเขาได้รับการจดจำ ราเด้ทัดเทียมกับเขา แล้วเหตุใดจึงมีความรักกฤษณะมากกว่า?
บทบาทของเขาในละครเป็นเช่นนั้น! บุตรชายจะเป็นที่รักมากกว่าเสมอ
พ่อมีความสุขมากที่ได้เห็นลูกชาย เมื่อใครมีลูกชาย เขาก็จะมีความสุขมาก
หากเขามีลูกสาวก็จะเฝ้าแต่สำลัก บางคนถึงกับฆ่าลูกสาว
ลักษณะนิสัยนั้นแตกต่างกันมากในอาณาจักรของราวัน ลูกร้องเพลงว่า:
ท่านไปด้วยทุกคุณธรรม... แต่เราไร้คุณธรรม พ่อพูดว่า:
เวลานี้จงกลับมามีคุณธรรมอีกครั้ง!
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกได้กลายเป็นนายของโลกมาหลายครั้ง
เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นเช่นนั้นอีกครั้ง ลูกๆ ควรจะมีความสุขมาก โอ้โฮ!
ชีพบาบากำลังสอนพวกเรา! นั่งลงและคิดถึงสิ่งนี้ พระเจ้ากำลังสอนเรา!
โชคที่แสนมหัศจรรย์ ช่างมหัศจรรย์มากๆ! เพียงแค่คิดในลักษณะนี้
ลูกควรมีความซาบซึ้งอย่างมาก มหัศจรรย์ โชคที่แสนมหัศจรรย์!
เราได้พบกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดแล้ว และเราก็จะจดจำบาบาเท่านั้น
เราต้องซึมซับความบริสุทธิ์ เรากำลังจะกลายเป็นสิ่งนี้
และดังนั้นเราจึงสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง สิ่งนี้ก็คือ“มานมานะบาฟ”เช่นกัน
บาบากำลังทำให้เราเป็นเช่นนี้ นี่คือเรื่องของประสบการณ์ในทางปฏิบัติ
พ่อแนะนำลูกที่สุดแสนหวาน: เขียนชาร์ทของลูก! นั่งในสันโดษและพูดกับตนเอง
ติดเข็มกลัดนี้เหนือหัวใจของลูก
เรากำลังจะกลายเป็นสิ่งนี้ด้วยการทำตามศรีมัทของพระเจ้า
ดูสิ่งนั้นและเฝ้าแต่รักสิ่งเหล่านั้น
ด้วยการจดจำระลึกถึงบาบาเราจึงกลายเป็นสิ่งนี้ บาบานี่คือความมหัศจรรย์ของท่าน!
บาบาก่อนหน้านี้เราไม่รู้เลยว่าท่านจะทำให้เรากลายเป็นนายของโลก
ผู้คนที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างแรงกล้าก็พร้อมที่จะตัดคอของตนและสังเวยชีวิตเพื่อจะได้นิมิต
ด้วยการทำเช่นนั้นเท่านั้นที่พวกเขาจะได้นิมิต
ลูกประคำของผู้เลื่อมใสศรัทธาก็เป็นของผู้เลื่อมใสศรัทธาเช่นนั้นเท่านั้น
มีความนับถือต่อผู้เลื่อมใสศรัทธาด้วยเช่นกัน
ผู้เลื่อมใสศรัทธาของยุคเหล็กเปรียบเหมือนจักรพรรดิ เวลานี้ลูกๆ
มีความรักต่อพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกต้องไม่จดจำใครนอกจากพ่อผู้เดียว
สติปัญญาของลูกควรชัดเจนมากว่า 84 ชาติเกิดของเราเวลานี้ได้มาถึงจุดจบแล้ว
เวลานี้เราจะทำตามคำสั่งของพ่ออย่างเต็มที่ ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เราต้องไม่พ่ายแพ้ต่อตัณหาราคะ หากลูกพ่ายแพ้ต่อตัณหาราคะลูกก็จะต้องเสียใจภายหลัง
แล้วลูกจะทำอย่างไร? กระดูกของลูกจะแตกสลายโดยสิ้นเชิง
จะได้รับการลงโทษที่รุนแรงมาก แทนที่สนิมของลูกจะถูกขจัดออกไป
ลูกก็จะถูกปกคลุมด้วยสนิมมากยิ่งขึ้น ลูกจะไม่สามารถมีโยคะได้
จะเป็นเรื่องยากมากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง
ลูกหลายคนพูดว่าพวกเขาอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบาอย่างต่อเนื่องตลอดเวลา
อย่างไรก็ตามบาบารู้ว่าพวกเขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ มายาสร้างพายุมากมายในสิ่งนี้
บางคนมีความฝันเช่นนั้นที่พวกเขาถูกรบกวนจากความฝั่นนั้น ความรู้นั้นง่ายมาก
แม้แต่เด็กเล็กๆก็สามารถอธิบายได้
อย่างไรก็ตามมีปัญหาในการจาริกแสวงบุญของการจดจำระลึกถึง
ลูกต้องไม่มีความสุขโดยคิดว่าลูกกำลังทำงานรับใช้มากมาย
ลูกต้องทำงานรับใช้ของการจดจำระลึกถึงอย่างแฝงตัวต่อไปเรื่อยๆ
ผู้นี้มีความซาบซึ้งของการเป็นลูกชายคนเดียวของชีพบาบา บาบาคือผู้สร้างโลก
และฉันจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์อย่างแน่นอน ควรจะมีความสุขอยู่ภายใน:
ฉันกำลังจะกลายเป็นเจ้าชาย
อย่างไรก็ตามฉันไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้มากเท่ากับลูกๆ
บาบาต้องคิดเกี่ยวกับหลายสิ่งหลายอย่าง
ลูกๆจะต้องไม่รู้สึกอิจฉาและคิดว่าบาบาให้การต้อนรับที่ดีมากต่อผู้คนที่มีชื่อเสียง
เพื่อที่จะให้ประโยชน์แก่ใครบางคน
พ่อต้องจับชีพจรของแต่ละคนและมีปฏิสัมพันธ์กับเขาตามนั้น
ครูมีวิธีการดูแลนักเรียนทุกคน ลูกๆ ไม่ควรมีความสงสัย เกี่ยวกับสิ่งนี้ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. นั่งในสันโดษและพูดกับตนเองเพื่อขจัดสนิมออกจากดวงวิญญาณ
อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึก
2. อย่าได้สงสัยเกี่ยวกับสิ่งใดหรือมีความอิจฉา รักษาความสุขภายในของลูก
เฝ้าแต่ทำงานรับใช้ที่แฝงตัวต่อไป
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่โยคยุกต์และยุกตียุกต์และอยู่เหนือในขณะที่ทำงานรับใช้
ผู้ที่เป็นผู้รับใช้ที่โยคยุกต์และยุกตียุกต์จะอยู่เหนือในขณะที่ทำงานรับใช้
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่สามารถปราศจากร่างได้เพราะพวกเขามีงานรับใช้มากมายที่ต้องทำ
เมื่อลูกจดจำว่านั่นไม่ใช่งานรับใช้ของลูก แต่เป็นสิ่งที่พ่อให้แก่ลูก
ลูกก็จะอยู่อย่างเป็นอิสระจากบ่วงพันธะ จงฝึกฝน: ฉันเป็นผู้ดูแลผลประโยชน์
ฉันเป็นอิสระจากบ่วงพันธะ
ในช่วงเวลาที่สำคัญให้ฝึกฝนสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมซึ่งเป็นสภาพสุดท้ายของลูก
เช่นเดียวกับที่ลูกควบคุมการจราจรของความคิดของลูกทุกๆครั้ง
ในทำนองเดียวกันในช่วงเวลาที่สำคัญจงมีประสบการณ์กับสภาพสุดท้ายและลูกจะสามารถสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมในช่วงเวลาสุดท้าย
คติพจน์:
ความปรารถนาดีเปลี่ยนคำแก้ตัวให้เป็นการแก้ไขปัญหา