30.09.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ฉันดวงวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยสนิมและคิดว่าจะขจัดสนิมออกจากดวงวิญญาณได้อย่างไร ตราบใดที่เข็มนั้นยังเป็นสนิม แม่เหล็กจะไม่สามารถดึงดูดเข็มนั้นได้

คำถาม:
ลูกๆ ต้องทำความเพียรพยายามใดในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดเพื่อที่จะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด?

คำตอบ:
ความเพียรพยายามที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม สติปัญญาของลูกไม่ควรถูกดึงไปหาความสัมพันธ์ของกรรมใดๆ สิ่งนี้หมายความว่าไม่มีบ่วงกรรมดึงรั้งลูกไว้ สายใยทั้งหมดของลูกควรจะอยู่กับพ่อผู้เดียว หัวใจของลูกไม่ควรผูกพันกับใคร ทำความเพียรพยายามเช่นนั้น อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกในการซุบซิบนินทาฯลฯ ฝึกฝนที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง

เพลง:
ตื่นเถิด โอ้ เจ้าสาว! ตื่นเถิด! ยุคใหม่กำลังจะมาถึง!

โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิต ลูกดวงวิญญาณ เคยได้ยินเพลงนี้ผ่านร่างกายของลูก เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกๆ มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ลูกกำลังได้รับความรู้เรื่องดวงวิญญาณ ไม่มีแม้แต่คนเดียวในโลกที่มีความรู้ที่แท้จริงเกี่ยวกับดวงวิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจะมีความรู้ของดวงวิญญาณสูงสุดได้อย่างไร? มีเพียงพ่อเท่านั้นที่นั่งและอธิบายสิ่งนี้ ต้องผ่านร่างกายที่จะอธิบายสิ่งนี้ให้แก่ลูก ดวงวิญญาณไม่สามารถทำสิ่งใดได้หากไม่มีร่างกาย ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าลูกอาศัยอยู่ที่ใดและลูกเป็นลูกของใคร เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้อย่างถูกต้องแม่นยำ นักแสดงทั้งหมดมีบทบาท สติปัญญาของลูกรู้ว่าดวงวิญญาณของศาสนาต่างๆกันมาที่นี่เมื่อใด พ่อไม่ได้อธิบายรายละเอียดแก่ลูก ท่านอธิบายทุกสิ่งแบบขายส่ง “การขายส่ง” หมายถึงท่านให้คำอธิบายแก่ลูกในเวลาเพียงไม่กี่วินาทีเพื่อให้ลูกรู้ว่าทุกสิ่งเกี่ยวกับบทบาทของลูกถูกบันทึกไว้อย่างไรตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของยุคทองจนถึงเวลาสุดท้าย เวลานี้ลูกรู้ว่าพ่อคือใครและบทบาทของท่านคืออะไรในละครนี้ ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าพ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด ท่านคือผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน ผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข วันเกิดของชีวาได้รับการจดจำ สามารถกล่าวได้อย่างแน่นอนว่าวันเกิดของชีวานั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบารัตที่ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของท่าน แสตมป์ถูกทำขึ้นจากคนที่มีชีวิตสูงส่งที่มีประวัติที่ดีในประเทศของพวกเขา เวลานี้พวกเขาฉลองวันเกิดของชีวา ควรจะได้รับการอธิบายว่าวันเกิดของใครสูงส่งที่สุด ควรจะสร้างแสตมป์ของใคร? พวกเขาทำแสตมป์ของนักบวชทั้งหลาย และผู้เคร่งศาสนา และจากชาวซิกข์ ชาวมุสลิม และนักปราชญ์ชาวอังกฤษ เช่นที่พวกเขาทำแสตมป์ของกษัตริย์รานา ประดาป อันที่จริงควรจะมีแสตมป์ของพ่อที่เป็นผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน หากพ่อไม่มาในเวลานี้จะสามารถมีการหลุดพ้นได้อย่างไร? ทุกคนต่างดิ้นรนอยู่ในก้นบึ้งของนรกที่ลึกที่สุด ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือชีพบาบา ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ มีวัดมากมายที่สร้างให้แก่ชีวาในที่สูงเพราะท่านคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด พ่อมาด้วยตัวท่านเองและทำให้ลูกชาวบารัตกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ ท่านประทานการหลุดพ้นเมื่อท่านมา ดังนั้นควรจะมีการจดจำระลึกถึงพ่อนั้น ลูกควรคิดเกี่ยวกับแสตมป์ประเภทใดของชีพบาบาที่สร้างขึ้น ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา พวกเขาสร้างลิงกัมเป็นภาพลักษณ์ของท่าน ท่านคือดวงวิญญาณที่สูงสุดเหนือดวงวิญญาณใด วัดที่สูงสุดเหนือสิ่งใดได้รับการพิจารณาว่าเป็นวัดของชีวา โสมนาถ(เจ้าแห่งน้ำทิพย์)คือวัดของชีวา เพราะชาวบารัตนั้นตาโมประธาน พวกเขาไม่รู้ว่าใครคือชีวา พวกเขาไม่รู้อาชีพของผู้เดียวที่พวกเขากราบไหว้บูชา กษัตริย์รานา ประดาปได้ทำการต่อสู้ แต่นั่นเป็นความรุนแรง เวลานี้ทุกคนมีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง การข้องแวะในกิเลส การใช้ดาบของตัณหาราคะ คือความก้าวร้าวรุนแรงด้วยเช่นกัน คือลักษมีและนารายณ์ที่ไม่มีความก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง หากผู้คนมีความรู้อย่างเต็มที่ พวกเขาสามารถสร้างแสตมป์ที่มีความหมาย ในยุคทองพวกเขามีแสตมป์ของลักษมีและนารายณ์เท่านั้น พวกเขาไม่มีความรู้ของชีพบาบาที่นั่นเลย ดังนั้นแน่นอนแสตมป์เหล่านั้นจะเป็นของลักษมีและนารายณ์ที่สูงส่งที่สุด แม้กระทั่งเวลานี้ควรจะมีแสตมป์ของบารัตแบบเดียวกันนั้น ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือตรีมูรติชีวา แสตมป์ของท่านควรจะคงอยู่ตลอดไปชั่วนิรันดร์ เพราะท่านให้บัลลังก์ที่ไม่สูญสลายของอาณาจักรแก่บารัต พ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุด, ทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์ ในบันดาลูกๆ เช่นกันมีหลายคนที่ลืมว่าบาบากำลังทำให้เรากลายเป็นนายแห่งสวรรค์ มายาทำให้ลูกลืมสิ่งนี้ เพราะไม่รู้จักพ่อ, ชาวบารัตจึงทำความผิดพลาดมากมาย ไม่มีใครรู้ว่าชีพบาบาทำอะไร พวกเขาไม่เข้าใจแม้กระทั่งความหมายของชีพแจนตีด้วยซ้ำ ไม่มีใครนอกจากพ่อมีความรู้นี้ เวลานี้พ่อกำลังบอกลูกๆ ว่า: มีความเมตตาต่อผู้อื่นเช่นเดียวกับตนเอง ครูกำลังสอนลูก นี่คือความเมตตาของท่านที่มีต่อลูก ผู้เดียวนั้นพูดว่า: พ่อคือครูและกำลังสอนลูก อันที่จริงแล้วสถานที่นี้ไม่ควรจะเรียกว่าพาทชาลา (สถานที่ของการศึกษาเล่าเรียน) เพราะนี่คือมหาวิทยาลัยที่ใหญ่มาก ที่เหลือทั้งหมดมีชื่อที่ไม่ถูกต้อง ไม่มีมหาวิทยาลัยใดเหล่านั้นสำหรับทั้งจักรวาล เป็นมหาวิทยาลัยนี้เท่านั้นที่เป็นของพ่อผู้เดียวที่ประทานการหลุดพ้นแก่ทั้งโลก ในความเป็นจริงมีเพียงมหาวิทยาลัยเดียวนี้เท่านั้น และด้วยสิ่งนี้ที่ทุกคนผ่านเข้าสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต นั่นคือพวกเขาได้มาซึ่งความสงบและความสุข นี่คือจักรวาล เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า: อย่าได้หวาดกลัว นี่คือสิ่งที่ต้องอธิบาย โดยทั่วไปมักเกิดขึ้นว่าไม่มีใครฟังใครในช่วงเวลาฉุกเฉิน เป็นการปกครองประชาชนโดยประชาชน ไม่มีศาสนาอื่นใดที่พวกเขามีอาณาจักรตั้งแต่ตอนเริ่มต้น ผู้คนเหล่านั้นเพียงแค่มาเพื่อก่อตั้งศาสนาของเขา พวกเขาปกครองอาณาจักรของเขาเมื่อมีผู้คนนับแสนของศาสนาของเขาเอง ที่นี่พ่อกำลังก่อตั้งอาณาจักรสำหรับทั้งจักรวาล นี่คือสิ่งที่จะอธิบาย ท่านกำลังก่อตั้งอาณาจักรเทพในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดนี้ บาบาได้อธิบายแก่ลูกว่าลูกสามารถถือรูปภาพสีน้ำเงินเข้มของกฤษณะ, นารายณ์และรามไว้ในมือของลูกและอธิบายว่าเหตุใดกฤษณะจึงถูกเรียกว่าชยัมและซุนดร้า เขาเคยสวยงาม แล้วเขากลับมาน่าเกลียดได้อย่างไร? บารัตเคยเป็นสวรรค์และเวลานี้เป็นนรก นรกหมายถึงน่าเกลียดและสวรรค์หมายถึงสวยงาม อาณาจักรของรามนั้นเรียกว่ากลางวันและอาณาจักรของราวันเรียกว่ากลางคืน ดังนั้นลูกสามารถอธิบายแก่พวกเขาว่าเหตุใดเทพจึงถูกวาดเป็นสีน้ำเงินเข้ม พ่อนั่งที่นี่และอธิบายว่าเวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันที่มีสิริมงคลที่สุด ในขณะที่ผู้อื่นไม่ได้อยู่ในยุคนี้ในเวลานี้ ลูกกำลังนั่งที่นี่ เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันและกำลังทำความเพียรพยายามที่จะกลับมาสูงส่งที่สุด ลูกไม่มีสายใยกับมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์และมีกิเลส ลูกยังไม่ถึงสภาพเหนือบ่วงกรรมของลูกและเหตุนี้เองหัวใจของลูกผูกพันกับความสัมพันธ์ของกรรม เพื่อที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม ลูกจำเป็นต้องมีการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง พ่อพูดว่า: ลูกคือดวงวิญญาณและลูกควรจะมีความรักอย่างมากต่อพ่อสูงสุด โอ้โฮ! บาบากำลังสอนเรา! ไม่มีใครมีความกระตือรือร้นนั้น มายาทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนื่องจากลูกเข้าใจว่าชีพบาบากำลังพูดกับลูกดวงวิญญาณ ควรจะมีแรงดึงดูดและความสุขนั้นใช่ไหม? เข็มที่ไม่มีสนิมแม้แต่น้อยจะถูกดูดเข้าหาแม่เหล็กอย่างรวดเร็วมาก หากมีสนิมแม้เพียงเล็กน้อยเข็มจะไม่ถูกดึง จะไม่มีแรงดึงดูดขนาดนั้น แม่เหล็กจะดูดเข็มซึ่งไม่มีสนิม ลูกๆ สามารถมีแรงดึงดูดนั้นเมื่อลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงเท่า หากมีสนิมก็ไม่สามารถดึงดูดเข็มได้ ลูกแต่ละคนซึ่งเป็นเข็มสามารถเข้าได้ใจว่าลูกจะถูกดึงดูดเมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ ไม่มีแรงดึงดูดนั้นเพราะดวงวิญญาณถูกปกคลุมด้วยสนิม เมื่อลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างมากบาปของลูกจะถูกเผาไป อัจชะ หากบางคนทำบาปในเวลานี้ เขาจะสะสมการลงโทษหนึ่งร้อยเท่า และดวงวิญญาณนั้นก็กลับมาเป็นสนิม แล้วดวงวิญญาณนั้นจะไม่สามารถจดจำพ่อได้ พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เมื่อดวงวิญญาณลืมที่จะจดจำระลึกถึง พวกเขาก็กลายเป็นสนิมและดังนั้นจึงไม่มีแรงดึงดูดหรือความรักนั้น เมื่อสนิมถูกขจัดออกไปจะมีความรักและความสุขอย่างมาก ใบหน้าของลูกจะอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างมาก ลูกต้องกลายเป็นเหมือนพวกเขาในอนาคต หากลูกไม่ทำงานรับใช้ ลูกก็จะยังคงพูดถึงสิ่งเก่าๆทั้งหมดที่เลวร้ายในอดีตต่อไป สิ่งนี้ทำให้โยคะของสติปัญญาของลูกห่างไกลจากพ่อ ประกายแสงใดๆ ที่อาจมีอยู่ก็หายไปเช่นกัน ไม่มีความรักแม้แต่น้อยต่อพ่อ เพียงผู้ที่มีการจดจำระลึกถึงพ่อได้อย่างดีมากเท่านั้นที่จะมีความรักต่อท่าน พ่อดึงดูดเข้าหาลูกเช่นนี้ด้วยเช่นกัน: ลูกคนนี้ทำงานรับใช้อย่างดีมากและอยู่ในโยคะด้วยเช่นกัน ดังนั้นพ่อจึงประพรมลูกคนนั้นด้วยความรัก ลูกเช่นนั้นจะใส่ใจต่อตนเองเพื่อให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ทำบาปใดๆ หากลูกไม่จดจำพ่อ สนิมจะถูกขจัดออกไปได้อย่างไร? พ่อพูดว่า: เก็บรักษาชาร์ทของลูกเพื่อที่ว่าสนิมจะถูกขจัดออกไป หากลูกต้องการที่จะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน ลูกต้องขจัดสนิมออกไป สนิมบางส่วนถูกขจัดออกไป แต่ดวงวิญญาณก็กลับมาเป็นสนิมอีกครั้งและจึงมีการลงโทษหนึ่งร้อยเท่า เมื่อลูกไม่จดจำพ่อ ลูกก็ทำบาปอย่างใดอย่างหนึ่ง พ่อพูดว่า: หากสนิมไม่ถูกขจัดออกไป ลูกจะไม่สามารถมาหาพ่อ แล้วจะต้องมีการลงโทษ ดวงวิญญาณมีประสบการณ์ของการลื่นไถลและสถานภาพก็ถูกทำลายด้วยเช่นกัน แล้วลูกจะได้รับมรดกอะไรจากพ่อ? อย่ากระทำการกระทำใดเช่นนั้นที่ทำให้ดวงวิญญาณมีสนิมมากยิ่งขึ้น ก่อนอื่นใดจงมีความใส่ใจเกี่ยวกับการขจัดสนิมจากตัวลูก หากลูกไม่คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ พ่อเข้าใจว่าไม่ได้อยู่ในโชคของลูก ลูกต้องมีคุณสมบัตินั้น คนเราต้องมีบุคลิกหรือลักษณะนิสัยที่ดี บุคลิกของลักษมีและนารายณ์ได้รับการจดจำ ผู้คนของทุกวันนี้พูดถึงบุคลิกของตนเองต่อเบื้องหน้ารูปปั้นของลักษมีและนารายณ์ พวกเขาไม่รู้จักชีพบาบาเลย เพียงท่านเท่านั้นที่ประทานการหลุดพ้น พวกเขาไปหาซันยาสซี แต่ผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคนคือผู้เดียวเท่านั้น พ่อก่อตั้งสวรรค์และแล้วลูกต้องลงมา ไม่มีใครนอกจากพ่อเท่านั้นที่สามารถชำระลูกให้บริสุทธิ์ ซันยาสซีทำร่องลึกเล็กๆ และนั่งลงในนั้น หากพวกเขาไปที่แม่น้ำคงคงแทน พวกเขาจะถูกชำระให้สะอาด เพราะพวกเขาคิดว่าแม่น้ำคงคงคือผู้ชำระล้างให้บริสุทธิ์ ผู้คนต้องการความสงบ แต่บทบาทของเขาจะจบสิ้นลงในเวลาสุดท้ายเมื่อพวกเขากลับบ้านเท่านั้น บ้านของเราดวงวิญญาณคือดินแดนเหนือเสียง (นิรวานธรรม) จะมีความสงบที่นี่ได้อย่างไร? ผู้คนทำตาปาเซีย ฯลฯ พวกเขาต้องมีการกระทำด้วยเช่นกันใช่ไหม? พวกเขาทำสิ่งนั้นและนั่งอยู่ในความเงียบสงบ พวกเขาไม่รู้จักชีพบาบาเลย ทั้งหมดนี้เป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา มีเพียงยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุดเดียวนี้เท่านั้นเมื่อพ่อมาที่นี่ ดวงวิญญาณกลับมาสะอาดและจากนั้นก็ไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต ผู้ที่ทำความเพียรพยายามก็จะไปปกครอง อย่างไรก็ตามผู้ที่ไม่ทำความเพียรพยายามใดๆ จะต้องสัมผัสกับการลงโทษ ในตอนเริ่มต้นลูกเคยได้รับนิมิตของการลงโทษ ในตอนสุดท้ายเช่นกันลูกจะได้นิมิต ลูกจะเห็นว่าลูกไม่ได้ทำตามศรีมัทและสภาพของลูกกลายเป็นอะไร ลูกๆต้องกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์ ให้คำแนะนำของพ่อและสิ่งสร้าง เมื่อเข็มแช่ในพาราฟิน สนิมก็ถูกขจัดออกไป ดังนั้นสนิมก็ถูกขจัดออกไปจากดวงวิญญาณเช่นกันด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ ไม่เช่นนั้นก็หมายความว่าไม่มีแรงดึงดูดหรือความรักต่อพ่อ ความรักทั้งหมดถูกหันเหไปที่เพื่อนฝูงและญาติมิตรฯลฯ ผู้คนไปและอยู่กับเพื่อนฝูงและญาติมิตรของเขา มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการเป็นมิตรกับผู้ที่เป็นสนิมกับการเป็นมิตรที่ลูกมีที่นี่ ด้วยการคบมิตรของใครก็ตามที่เป็นสนิม ตัวลูกเองก็กลับมาเป็นสนิม พ่อมาเพียงเพื่อขจัดสนิม เป็นไปด้วยการจดจำระลึกถึงท่านเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ ลูกดวงวิญญาณถูกปกคลุมไปด้วยสนิมอย่างมากเป็นเวลาครึ่งวงจร พ่อผู้เป็นแม่เหล็กกล่าวว่า: เวลานี้จดจำพ่อ ยิ่งสติปัญญาของลูกมีโยคะกับพ่อมากเท่าไหร่ สนิมบนดวงวิญญาณจะถูกขจัดออกไปมากเท่านั้น โลกใหม่ต้องถูกสร้างขึ้น ก่อนอื่นมีต้นไม้ที่เล็กมากของทพในยุคทอง จากนั้นต้นไม้ก็เติบโตขึ้น พวกเขามาหาลูกที่นี่และเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายาม ไม่มีใครในอาณาจักรของลูกที่มาจากเบื้องบน ผู้ที่เป็นของศาสนาอื่นมาจากเบื้องบน อาณาจักรของลูกกำลังถูกเตรียมขึ้นที่นี่ ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกศึกษาเล่าเรียนอย่างไร ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกทำตามศรีมัทของพ่อมากแค่ไหน เมื่อโยคะของสติปัญญาของลูกหันเหออกไปภายนอก ดวงวิญญาณก็กลับมามีสนิม ก่อนที่จะมาที่นี่พวกเขาได้ชำระสะสางบัญชีกรรมทั้งหมดของเขา ตายในขณะที่มีชีวิตและชำระสะสางทุกสิ่ง ซันยาสซีละทิ้งทุกสิ่งแต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็จดจำทุกสิ่งเป็นเวลาที่ยาวนานภายหลัง ลูกๆ รู้ว่าเวลานี้ลูกได้รับความเป็นมิตรของสัจจะ บอกพวกเขา: เราอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ เรารู้จัก(มีสายใย)เพื่อนฝูงและญาติมิตรของเรา พวกเราอาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของเราและทำสิ่งต่างๆและจดจำพ่อด้วยเช่นกัน ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน แล้วถ้าสิ่งนั้นอยู่ในโชคของพวกเขา พวกเขาจะยังคงทำตามหนทางนี้ต่อไป หากพวกเขาไม่ได้เป็นของสกุลบราห์มิน พวกเขาจะสามารถไปสู่สกุลเทพได้อย่างไร? ลูกได้รับประเด็นที่ง่ายดายมากที่สามารถอยู่ในสติปัญญาของใครบางคนทันทีทันใด รูปภาพของผู้ที่สติปัญญาที่ไม่มีความรักในเวลาของการทำลายล้างนั้นก็ชัดเจนมากด้วยเช่นกัน ลูกไม่ได้มีอำนาจในการปกครองอีกต่อไป เมื่อมีอำนาจในการปกครองของเทพนั่นเรียกว่าสวรรค์ อย่างไรก็ตามเวลานี้มีการปกครองของประชาชนโดยประชาชน ไม่มีอะไรผิดในการอธิบายสิ่งเหล่านี้ อย่างไรก็ตามต่อเมื่อสนิมของลูกถูกขจัดออกไปเท่านั้นที่ลูกศรสามารถยิงถูกใครบางคน ก่อนอื่นใดทำความเพียรพยายามเพื่อขจัดสนิม ลูกต้องตรวจสอบบุคลิกลักษณะของลูกและดูว่าลูกกำลังทำทั้งกลางวันและทั้งกลางคืน ในขณะที่กำลังปรุงอาหารและการทำจาปาตีอยู่ในครัว ให้อยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าที่จะเป็นไปได้ เมื่อลูกไปท่องทัวร์จงอยู่ในการจดจำระลึกถึง พ่อรู้สภาพของทุกคน เมื่อลูกดวงวิญญาณซุบซิบนินทา ลูกกลับมาเป็นสนิมมากยิ่งขึ้น อย่าได้ฟังการซุบซิบนินทา อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เช่นที่พ่อในรูปของครูสอนลูกและมีความเมตตาต่อทุกคน ในทำนองเดียวกันจงมีเมตตาต่อตนเองและผู้อื่น ใส่ใจอย่างเต็มที่ต่อการศึกษาเล่าเรียนและทำตามศรีมัท เปลี่ยนแปลงบุคลิกหรือลักษณะนิสัยของลูก

2. อย่าทำลายโยคะของสติปัญญาของลูกไปจากพ่อโดยการนินทาในบรรดาลูกเองเกี่ยวกับสิ่งที่ไร้ประโยชน์และเลวร้ายในอดีต อย่าได้กระทำกรรมที่เป็นบาปใดๆ คงอยู่ในการจดจำระลึกถึงและขจัดสนิม

พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เอาชนะวัตถุธาตุและทำให้พลังทั้งหมดร่วมมือกับลูกและทำงานภายใต้คำสั่งของลูก

ผู้รับใช้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือวัตถุธาตุ ลูกที่ได้รับพรของการเป็นผู้เอาชนะวัตถุธาตุมีพลังทั้งหมดและวัตถุธาตุทำงานภายใต้คำสั่งของพวกเขาในฐานะผู้รับใช้ของพวกเขา พวกเขาให้ความร่วมมือในทุกเวลาที่ต้องการ อย่างไรก็ตามหากแทนที่จะเป็นผู้เอาชนะวัตถุธาตุ ลูกกลับเสียเวลาไปกับการนอนหลับด้วยความไม่ระมัดระวังในความซาบซึ้งจากการได้มาซึ่งการบรรลุผลอันชั่วคราวหรือซาบซึ้งในการร่ายรำบางอย่างของความคิดที่ไร้ประโยชน์ พลังก็ไม่สามารถทำงานภายใต้คำสั่งของลูกได้ ดังนั้นจงตรวจสอบ: พลังหลักก่อนอื่นใด – พลังในการคิด พลังในการตัดสิน และพลังของซันสการ์ - ทั้งสามอยู่ภายใต้คำสั่งหรือไม่?

คติพจน์:
เฝ้าแต่ร้องเพลงสรรเสริญบัพดาดาและลูกจะกลายเป็นตัวของคุณธรรม