04.09.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เมื่อลูกกลายเป็นดอกไม้
บารัตนี้ก็จะเปลี่ยนจากป่าหนามเป็นสวนดอกไม้ที่สมบูรณ์
บาบามาเพื่อทำให้ลูกเป็นดอกไม้
คำถาม:
เพื่อที่จะกลับมามีค่าต่อการอยู่ในวัด ลูกควรให้ความใส่ใจเป็นพิเศษต่อประเด็นใด?
คำตอบ:
เพื่อที่จะกลับมามีค่าต่อการอยู่ในวัด ใส่ใจเป็นพิเศษต่อพฤติกรรมของลูก
พฤติกรรมของลูกต้องอ่อนหวานและสูงศักดิ์มาก
ให้มีความอ่อนหวานเช่นนั้นที่ผู้อื่นสามารถรู้สึกได้ถึงความอ่อนหวานของลูก
ให้คำแนะนำของพ่อแก่ผู้อื่นมากมาย เพื่อที่จะให้คุณประโยชน์ต่อตนเอง
จงเพียรพยายามเป็นอย่างดีและข้องแวะอยู่ในการทำงานรับใช้
เพลง:
แม้ว่าโลกจะเปลี่ยนไป เราจะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตรู้ว่าพ่อกำลังอธิบายแก่เราโดยผ่านบราห์มา
ท่านเฝ้าแต่อธิบายโดยผ่านพาหนะของบราห์มา
เราได้สัญญากับท่านว่าเราจะทำตามศรีมัทและเปลี่ยนดินแดนที่ไม่บริสุทธิ์ของบารัตนี้และทำให้บริสุทธิ์
เราจะแสดงให้ทุกคนเห็นหนทางในการเปลี่ยนแปลงบารัตโดยเฉพาะและโลกโดยทั่วไปจากไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
ลูกแต่ละคนต้องเก็บความใส่ใจทั้งหมดนี้ไว้ในสติปัญญาของลูก พ่อพูดว่า: เมื่อถึงเวลา
ตามละคร และลูกได้กลายเป็นดอกไม้ สวนของลูกจะพร้อมอย่างสมบูรณ์ ผู้เป็นนายแห่งสวน
ผู้ทำสวน คือผู้ที่ไม่มีตัวตนไม่ใช่ผู้ที่มีตัวตน คนทำสวนคือดวงวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย
นายของสวนคือดวงวิญญาณ พ่อต้องอธิบายโดยผ่านร่างกายอย่างแน่นอน
เมื่อท่านอยู่ในร่างกายนี้ที่ท่านถูกเรียกว่าผู้ทำสวนและนายเจ้าของสวนเพราะท่านกำลังทำให้โลกนี้กลายเป็นสวนดอกไม้
เคยมีสวนดอกไม้ที่เหล่าเทพนั้นอาศัยอยู่ ไม่มีความทุกข์ใดเลยที่นั่น
มีความทุกข์ที่นี่ในป่าแห่งหนามนี้ นี่คืออาณาจักรของราวัน ป่าแห่งหนาม
ไม่มีใครกลายเป็นดอกไม้ในทันที
พวกเขาไปอยู่เบื้องหน้ารูปบูชาของเหล่าเทพและร้องเพลงว่า:
เราเป็นคนบาปมาชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่า เราเป็นเหมือน อจามิล (คนบาปที่ยิ่งใหญ่มาก)
พวกเขาสวดภาวนาต่อพระเจ้าให้มาและทำให้พวกเขาเป็นดวงวิญญาณบุญ
พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาเป็นดวงวิญญาณบาปในปัจจุบัน
และบางครั้งพวกเขาก็เป็นดวงวิญญาณบุญ
เวลานี้ในโลกเก่ามีเพียงภาพลักษณ์ของดวงวิญญาณบุญ มีภาพลักษณ์ของหัวของอาณาจักร
เป็นชีวาที่ไม่มีตัวตน ผู้ที่ได้ทำให้พวกเขากลายเป็นเช่นนั้น
มีเพียงภาพลักษณ์ของพวกเขาเท่านั้นไม่มีของใครอื่น
จากนั้นพวกเขาก็สร้างลิงกัมที่ใหญ่โตเป็นตัวแทนชีวา
พวกเขาพูดว่าดวงวิญญาณเป็นเหมือนดวงดาว ดังนั้นแน่นอนพ่อก็จะเป็นเช่นนั้นเช่นกัน
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้รู้จักและตระหนักในตัวท่านอย่างเต็มที่
ที่นี่เคยเป็นอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ทั่วทั้งโลก
ผู้คนไม่ได้เขียนสิ่งใดที่เป็นการประณามลักษมีและนารายณ์ในที่แห่งใด
อย่างไรก็ตามสำหรับกฤษณะ บางครั้งพวกเขาวาดภาพเขาว่าอยู่ในยุคทองแดง
และบางครั้งก็อยู่ที่อื่น ทุกคนพูดว่าลักษมีนารายณ์เป็นนายแห่งสวรรค์
นี่คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก ใครคือราเด้และกฤษณะ?
ผู้คนที่สิ้นหวังที่ยากจนสับสนโดยสิ้นเชิง พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลย
ผู้ที่เข้าใจสิ่งนี้จากพ่อจะกลายเป็นผู้ที่สามารถอธิบายให้แก่ผู้อื่นได้เช่นกัน
มิฉะนั้นไม่ว่าลูกอธิบายให้แก่พวกเขาฟังมากแค่ไหน พวกเขาก็ไม่สามารถกลับมามีค่า
และพวกเขาก็ไม่สามารถที่จะสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งได้
อย่างไรก็ตามตามละครสิ่งนี้ต้องเกิดขึ้นเช่นนั้น
ลูกๆสามารถเข้าใจได้ด้วยตัวเองว่าลูกทั้งหมดต้องทำตามศรีมัทของพ่อ
และทำงานรับใช้ทางจิตของบารัตด้วยร่างกาย จิตใจ และทรัพย์สมบัติของลูก
ผู้คนในนิทรรศการและพิพิธภัณฑ์ของลูกถามลูกว่าลูกรับใช้บารัตอย่างไร
ลูกรู้ว่าลูกกำลังรับใช้บารัตอย่างดีมากโดยการเปลี่ยนบารัตจากป่าให้เป็นสวน
ยุคทองคือสวน ในขณะที่นี่คือป่าแห่งขวากหนาม
ที่ทุกคนเฝ้าแต่สร้างความทุกข์ให้แก่กันและกัน ลูกสามารถอธิบายสิ่งนี้อย่างดีมาก
ลูกควรทำรูปภาพที่ดีมากของลักษมีและนารายณ์
มีการสร้างรูปภาพที่สวยงามมากของพวกเขาทั้งสองและแสดงไว้ในวัด
บางครั้งรูปภาพก็สวยงามและบางครั้งก็มีสีน้ำเงินเข้ม
แต่ผู้คนไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น เวลานี้ลูกมีความรู้นี้ทั้งหมดแล้ว พ่อพูดว่า:
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกทั้งหมดมีค่าควรที่จะอยู่ในวัด
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่จะกลับมามีค่าควรที่จะอยู่ในวัด
ไม่สามารถกล่าวได้ว่าปวงประชามีค่าควรแก่การอยู่ในวัด
เพียงผู้ที่เพียรพยายามและทำงานรับใช้อย่างมากเท่านั้นจึงจะมีปวงประชา ลูกๆ
ต้องทำงานรับใช้สังคมทางจิตด้วยเช่นกัน ทำให้ชีวิตของลูกมีค่าในงานรับใช้นี้
พฤติกรรมของลูกจะต้องอ่อนหวานและน่ารักอย่างมากที่ลูกสามารถอธิบายให้แก่ผู้อื่นด้วยความอ่อนหวาน
ถ้าตัวลูกเองเป็นหนาม ลูกจะสามารถทำให้คนอื่นเป็นดอกไม้ได้อย่างไร?
ลูกศรของลูกจะไม่โดนเป้า ถ้าลูกไม่ได้จดจำพ่อ ลูกศรของลูกจะโดนเป้าได้อย่างไร?
เพื่อที่จะให้คุณประโยชน์ต่อตนเอง
จงทำความเพียรพยายามอย่างดีมากและอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้
พ่ออยู่ในงานรับใช้เสมอใช่ไหม?
ลูกๆต้องอยู่ในงานรับใช้ทั้งกลางวันและกลางคืนด้วยเช่นกัน
ประการที่สองบาบาอธิบายว่าลูกหลายคนส่งโทรเลขในวันชีพแจนตี
ในนั้นควรจะมีคำอธิบายที่ดีเช่นนั้นซึ่งใครก็ตามที่อ่านจะเข้าใจความหมายของชีพแจนตี
ต้องมีความเพียรพยายามสำหรับอนาคต
มีการจัดสัมมนาเช่นกันเพื่อตัดสินว่าสามารถทำงานรับใช้อะไรได้บ้างที่ผู้คนมากมายจะได้รับคำแนะนำของพ่อ
มีตัวอย่างของโทรเลขมากมายที่นี่ ลูกสามารถใช้ประโยชน์ได้อย่างมากมาย
ที่อยู่ที่เขียนคือชีพบาบา C/O โดยผ่านบราห์มา มีประชาบิดาบราห์มาด้วยเช่นกัน(พ่อของมวลมนุษย์)
ผู้นั้นคือพ่อทางจิตและผู้นี้คือพ่อทางร่าง
สิ่งสร้างทางร่างกายถูกสร้างขึ้นโดยผ่านผู้นี้ พ่อคือผู้สร้างโลกมนุษย์
ไม่มีใครในทั้งโลกรู้ว่าท่านสร้างสิ่งสร้างอย่างไร
เวลานี้พ่อกำลังสร้างสิ่งสร้างใหม่โดยผ่านบราห์มา บราห์มินคือจุกที่อยู่บนศีรษะ
ก่อนอื่นใดบราห์มินจำเป็นต้องมีอย่างแน่นอน พวกเขาเป็นจุกของภาพลักษณ์ที่หลากหลาย:
บราห์มิน เทพ นักรบ พ่อค้า และศูทร ศูทรไม่สามารถมาเป็นอันดับแรก
พ่อสร้างบราห์มินโดยผ่านบราห์มา ท่านจะสร้างศูทรอย่างไรและผ่านใคร? ลูกๆ
เข้าใจว่าสิ่งสร้างใหม่ถูกสร้างขึ้นอย่างไร
สิ่งนี้ทำได้โดยการที่พ่อนำลูกมาเลี้ยงดู
พ่อมาทุกวงจรเพื่อเปลี่ยนลูกจากศูทรให้เป็นบราห์มิน
และจากบราห์มินท่านทำให้ลูกกลายเป็นเทพ งานรับใช้ของบราห์มินนั้นสูงส่งมาก
พราหมณ์เหล่านั้นไม่บริสุทธิ์แล้วพวกเขาจะไปชำระล้างผู้อื่นให้บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
นักบวชพราหมณ์ไม่ได้ผูกรักกี้ให้กับซันยาสซี ซันยาสซีจะพูดว่า
ถึงอย่างไรฉันก็บริสุทธิ์อยู่แล้ว! ก่อนอื่นดูที่ใบหน้าของตนเอง! ลูกๆ
เช่นกันต้องไม่ผูกรักกี้โดยผู้อื่น ในโลกภายนอกพวกเขาผูกรักกี้ให้กับกันและกัน
ระบบของพี่สาวและน้องสาวที่ผูกรักกี้ให้กับพี่ชายและน้องชายของเธอได้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามที่จะเปลี่ยนจากศูทรให้เป็นบราห์มิน
ลูกต้องอธิบายว่าทั้งชายและหญิงทำสัญญาของความบริสุทธิ์
ทั้งสองสามารถเล่าให้ฟังว่าพวกเขาอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้อย่างไรโดยการทำตามศรีมัทของพ่อ
เราจะอยู่อย่างมีชัยชนะเหนือกิเลศของตัณหาราคะจนกระทั่งเวลาสุดท้าย
เพื่อที่ว่าเราจะกลายเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์
ยุคทองเรียกว่าโลกที่บริสุทธิ์ซึ่งเวลานี้กำลังได้รับการก่อตั้ง
ลูกทั้งหมดบริสุทธิ์ รักกี้สามารถผูกให้กับผู้ที่ตกลงไปในกิเลสได้
ถ้าบางคนทำสัญญาแล้วกลับมาไม่บริสุทธิ์ ก็มีการกล่าวว่า: คุณมาและได้ผูกรักกี้
แล้วเกิดอะไรขึ้น? เขาก็จะพูดว่า: ฉันพ่ายแพ้ต่อมายา นี่คือสนามรบ
ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่
ด้วยการมีชัยชนะเหนือกิเลสนี้ที่ลูกจะกลายเป็นผู้เอาชนะโลก นั่นคือราชาและราชินี
ปวงประชาไม่สามารถกล่าวได้ว่าเป็นผู้เอาชนะโลก
เป็นผู้ที่ได้กลายเป็นราชาและราชินีที่ทำความเพียรพยายามในเวลานี้
บางคนพูดว่าพวกเขาจะกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
และแล้วคนเช่นนั้นก็กลายเป็นเช่นรามและสีดา
เป็นลูกๆของลักษมีและนารายณ์ที่มาและประกาศสิทธิ์ในบัลลังก์ของพวกเขา
ลักษมีและนารายณ์จะต่ำลงในชาติเกิดต่อไปของพวกเขา ลูกๆ
ของพวกเขาได้รับบัลลังก์ภายใต้ชื่อและรูปที่แตกต่างกันไป ดังนั้นอันดับ(ตำแหน่ง)ของพวกเขาจึงกล่าวได้ว่าสูงกว่า
พวกเขาใช้ชาติเกิดใหม่
เมื่อลูกชายของพวกเขานั่งบนบัลลังก์พวกเขาก็จะกลายเป็นเกรดสอง
ผู้ที่เคยสูงกว่าก็ลงมา และผู้ที่เคยต่ำกว่าก็สูงขึ้น
หากลูกๆต้องการที่จะกลับมาสูงส่งเช่นนั้น ลูกต้องไม่ว้างเว้นในงานรับใช้
เป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่จะกลับมาบริสุทธิ์ พ่อพูดว่า: ฉันสร้างโลกที่บริสุทธิ์
มีจำนวนเล็กน้อยมากที่เพียรพยายามอย่างดี
อย่างไรก็ตามทั้งโลกก็จะกลับมาบริสุทธิ์อยู่ดี สวรรค์กำลังถูกสร้างขึ้นสำหรับลูก
สิ่งนี้ต้องเกิดขึ้นตามละคร สิ่งนี้ถูกกำหนดเอาไว้ล่วงหน้า เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์
การทำลายล้างจะเริ่มขึ้นและยุคทองจะถูกก่อตั้งขึ้น ลูกสามารถเข้าใจละคร
ในยุคทองเป็นอาณาจักรของเทพ สิ่งนั้นไม่ได้คงอยู่ในเวลานี้ แต่จะคงอยู่อีกครั้ง
ลูกคือกองทัพทางจิต เรากำลังจะมีชัยชนะเหนือโลกโดยการเอาชนะกิเลสทั้งห้า
พ่อยังคงแสดงวิธีต่างๆ มากมายให้แก่ลูก
เพื่อที่จะขจัดบาปของหลายชาติเกิดของลูกออกไป
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเพื่อบอกวิธีการเหล่านี้แก่ลูก
การทำลายล้างจะไม่เกิดขึ้นจนกว่าอาณาจักรจะได้รับการก่อตั้งขึ้น
ลูกนักรบอยู่อย่างแฝงตัวมาก ยุคทองจะคงอยู่หลังจากยุคเหล็ก
จะไม่มีการต่อสู้รบราใดในยุคทอง ลูกๆ
รู้ว่าบทบาทของแต่ละดวงวิญญาณถูกกำหนดเอาไว้ในละคร
ดวงวิญญาณเฝ้าแต่ร่ายรำเหมือนหุ่นกระบอก นี่เป็นละครเช่นกัน
แต่ละคนมีบทบาทในละครนี้ ลูกได้กลับมาตาโมประธานในขณะที่เล่นบทบาทของลูก
เวลานี้ลูกกลับมาสูงส่งและสะโตประธาน ความรู้เป็นเรื่องของหนึ่งวินาทีเท่านั้น
ลูกกลับมาสะโตประธาน และแล้วลูกก็ตกต่ำลงมาและกลับมาตาโมประธาน
จากนั้นพ่อก็พาลูกกลับไป ในความเป็นจริงแทนที่จะเป็นปลาเหล่านั้นที่ห้อยอยู่บนเชือก
มันควรจะเป็นมนุษย์ที่ห้อยอยู่บนเชือกนั้น (ของเล่นของเด็กๆ)
สภาพของการตกต่ำลงมาและสภาพของการขึ้นไปแสดงในลักษณะนั้น ลูกเช่นกันขึ้นไป
แล้วค่อยๆ ลงมาทีละน้อย หลังจากที่ลูกขึ้นไปต้องใช้เวลา 5000 ปีในการลงมาอีกครั้ง
วงจรของ 84 ชาติเกิดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
พ่อได้อธิบายแก่ลูกถึงนัยสำคัญของสภาพของการขึ้นและสภาพที่ตกต่ำลงมา
ในบันดาลูกเช่นกัน ลูกเข้าใจสิ่งนี้ตามลำดับกันไป และลูกทำความเพียรพยายามตามนั้น
ผู้ที่จดจำพ่อจะขึ้นสูงอย่างรวดเร็ว นี่คือหนทางครอบครัว
บางครั้งพวกเขามีการวิ่งแข่งสามขาโดยใช้สองคนซึ่งขาข้างหนึ่งของแต่ละคนจะถูกผูกเข้าด้วยกันแล้วก็วิ่งแข่งกัน
นี่ก็เป็นการแข่งขันของลูกเช่นกัน
เมื่อใครบางคนไม่ได้มีการฝึกฝนสิ่งนี้เขาก็จะล้มลง มันก็เหมือนกันกับที่นี่เช่นกัน
คนหนึ่งวิ่งไปข้างหน้าและอีกคนหนึ่งหยุดเขาไว้ บางครั้งก็ล้มลงทั้งคู่ บาบาแปลกใจ!
แม้แต่คนแก่ก็ได้รับผลกระทบจากไฟของตัณหาราคะและพวกเขาก็ล้มลง
ลูกไม่สามารถพูดได้ว่าบางคนทำให้ลูกล้มลง
มันอยู่ในมือของลูกเองว่าลูกจะล้มลงหรือไม่ ไม่มีใครผลักลูก แล้วทำไมลูกต้องล้มลง?
ลูกต้องคิดว่า: ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นฉันจะไม่ล้มลง
ถ้าลูกล้มลงทุกสิ่งก็จะพังทลายและลูกก็จะถูกตบอย่างแรงมาก
และแล้วลูกก็ต้องเสียใจในภายหลัง กระดูกทั้งหมดของลูกก็แตกหัก ลูกก็เจ็บปวดอย่างมาก
บาบายังคงอธิบายให้ลูกต่อไปในหลายๆวิธีที่แตกต่างกันไป
นอกจากนี้ยังมีการอธิบายให้แก่ลูกด้วยเช่นกันว่าข้อความทางโทรเลขเช่นนี้ควรจะส่งในวันชีพแจนตีที่ผู้คนสามารถเข้าใจได้ทันทีที่พวกเขาอ่าน
บาบาให้เวลาแก่ลูกที่จะไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้
เมื่อผู้คนเห็นสิ่งเหล่านี้พวกเขาก็ประหลาดใจ จดหมายมากมายมาถึงบาบา มีการเขียน“บัพดาดา”บนจดหมายทั้งหมดนั้น
ลูกสามารถอธิบายว่าชีพบาบาคือบัพ และบราห์มาคือดาดา
ดวงวิญญาณเดียวจะสามารถเรียกว่าบัพดาดาได้หรือไม่? นี่คือสิ่งที่น่าอัศจรรย์ใจ!
สิ่งนี้บรรจุความรู้ที่แท้จริง(ในรูปรวม)
อย่างไรก็ตามลูกศรสามารถไปถูกใครบางคนได้เมื่อลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึง
บางคนมีสำนึกเป็นร่างอยางรวดเร็วมาก พ่อพูดว่า: จงกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ!
เป็นดวงวิญญาณที่นำร่างกายมาใช้และเล่นบทบาทของพวกเขา ถ้ามีบางคนตาย
ลูกต้องไม่มีความคิดใดเลยเกี่ยวกับสิ่งนี้
เราเฝ้าดูอย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางซึ่งบทบาทนั้นถูกกำหนดไว้แล้วสำหรับดวงวิญญาณนั้น
ดวงวิญญาณต้องละร่างกายของเขาและรับอีกร่างหนึ่งเพื่อเล่นบทบาทของเขา
เราจะสามารถทำอะไรได้เกี่ยวกับสิ่งนั้น? ลูกมีความรู้นี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
สิ่งนี้ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาบางคน
เหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่สามารถอธิบายให้แก่ใครก็ตาม
ดวงวิญญาณเช่นนั้นกลายเป็นเหมือนกระทะที่ร้อน ไม่บริสุทธิ์และตกต่ำโดยสิ้นเชิง
เมื่อน้ำทิพย์แห่งความรู้ได้ให้แก่ดวงวิญญาณเช่นนี้ ความรู้จะไม่เหลืออยู่
เพียงผู้ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากมายเท่านั้นที่จะถูกยิงโดยลูกศร
พวกเขาจะสามารถซึมซับความรู้นี้ได้อย่างรวดเร็ว เป็นบัญชีที่น่าอัศจรรย์
ดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์อันดับหนึ่งกลายเป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ที่สุด
สิ่งเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ ถ้าไม่อยู่ในโชคของพวกเขา
พวกเขาก็จะหยุดศึกษาเล่าเรียน เมื่อพวกเขาใส่ใจในความรู้ตั้งแต่วัยเด็ก
พวกเขาก็จะเฝ้าแต่ซึมซับทุกสิ่งเสมอ
แล้วก็สามารถเข้าใจได้ว่าพวกเขาได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมาก
และพวกเขาก็จะกลับมาฉลาดมาก
เพราะเมื่อพวกเขาโตขึ้นอวัยวะทางร่างกายของพวกเขาก็จะเติบโตด้วยเช่นกันและพวกเขาก็จะเข้าใจมากขึ้น
โดยการให้ความใส่ใจต่อทั้งทางร่างกายและทางจิต ผลกระทบ(ในด้านลบ)ใดๆจะถูกขจัดออกไป
นี่คือการศึกษาของพระเจ้า มีความแตกต่าง
อย่างไรก็ตามก่อนอื่นใดต้องมีความรักที่ลึกล้ำเช่นนั้น อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จงกลายเป็นกองทัพทางจิตและได้รับชัยชนะเหนือกิเลสทั้งห้าและกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
รับใช้เพื่อทำให้บารัตบริสุทธิ์ตามศรีมัท
2. เล่นทุกบทบาทในละครที่ไม่มีขีดจำกัดนี้ในขณะที่อยู่ในจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
อย่าได้กลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง
กลายเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางและเฝ้าดูบทบาทของนักแสดงทุกคน
พร:
ขอให้ลูกมีความถ่อมตนอยู่เสมอและจบสิ้นความหยิ่งยโสด้วยความเคารพตนเอง
ลูกที่อยู่ในความเคารพตนเองจะไม่มีวันหยิ่งยโส พวกเขาจะถ่อมตนอยู่เสมอ
มากเท่าที่พวกเขามีความเคารพตนเอง พวกเขาก็จะพูดว่า“ฮาจี” อย่างถ่อมตนตามนั้น
เด็กหรือผู้ใหญ่ ผู้มีความรู้หรือผู้ที่ไม่มีความรู้
ผู้ที่เอาชนะมายาหรือผู้ที่อยู่ภายใต้อิทธิพลของมายา
ผู้มีคุณธรรมหรือผู้ที่มีข้อบกพร่องหนึ่งหรือสองข้อ
นั่นคือผู้ที่กำลังเพียรพยายามที่จะกลายเป็นผู้มีคุณธรรม -
ทุกคนที่อยู่ในความเคารพตนเองจะเป็นผู้ประทานที่ให้ความเคารพกับทุกคนเสมอ
นั่นหมายความว่า เนื่องจากพวกเขาเองเต็มเปี่ยมพวกเขาจึงมีความเมตตาอยู่เสมอ
คติพจน์:
ความรักคือวิธีที่จะมีการจดจำระลึกถึงอย่างง่ายดาย
ดังนั้นจงมีความรักและทำให้คนอื่นมีความรักอยู่เสมอ