21.09.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน
พ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรักได้ให้มรดกแห่งความรักแก่ลูกในยุคบรรจบพบกัน
ดังนั้นจงให้ความรักกับทุกคนและอย่าได้มีความโกรธ
คำถาม:
พ่อได้แสดงหนทางใดแก่ลูกเพื่อที่จะรักษาทะเบียนประวัติของลูกไว้ให้ดี?
คำตอบ:
พ่อแสดงหนทางแห่งความรักแก่ลูก ท่านให้ศรีมัทแก่ลูก: ลูกๆ
มีปฏิสัมพันธ์กับทุกคนด้วยความรัก อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
อย่าได้กระทำกรรมที่ผิดใดๆ ด้วยประสาทสัมผัสทางกายของลูก จงตรวจสอบเสมอว่า:
ฉันมีลักษณะนิสัยที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจหรือไม่? ฉันอารมณ์เสียหรือไม่?
ฉันไม่พอใจกับสิ่งใดหรือไม่?
เพลง:
เวลาผ่านไป
โอมชานติ
ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวานได้ยินเพลงนี้ นับวันเราเข้าใกล้บ้านมากขึ้นเรื่อยๆ
นั่นคือจุดหมายปลายทางของเรา
เวลานี้อย่าได้ไม่ระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งที่ศรีมัทกล่าวไว้
พวกเราได้รับคำแนะนำและแนวทางของพ่อที่จะให้สาสน์แก่ทุกคน
ลูกๆเข้าใจว่าลูกต้องให้สาสน์แก่ผู้คนนับแสน เวลาจะมาเมื่อพวกเขาจะมา
เมื่อผู้คนมากมายมาแล้วพวกเขาจะให้สาสน์แก่คนอื่นๆอีกมากมายยิ่งขึ้น
ทุกคนจะได้รับสาสน์ของพ่อ สาสน์นี้ง่ายมาก เพียงแค่บอกพวกเขาว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
อย่าทำกรรมที่ไม่ดีใดๆด้วยอวัยวะประสาทสัมผัสทางกาย
ในความคิดคำพูดหรือการกระทำของลูก
ก่อนอื่นสิ่งนั้นเข้ามาสู่จิตใจของลูกแล้วก็เข้ามาสู่คำพูด
เวลานี้ลูกต้องใช้สติปัญญาที่จะเข้าใจสิ่งที่ถูกต้องจากสิ่งที่ไม่ถูกต้อง:
นี่คือการกระทำที่เป็นบุญ ฉันต้องทำสิ่งนี้
หากมีความคิดใดๆของความโกรธเคืองในหัวใจของลูก
ลูกแต่ละคนมีสติปัญญาที่รู้ว่าถ้าลูกโกรธมันจะเป็นบาป ด้วยการจดจำพ่อ
ลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ ไม่ควรที่ว่าลูกจะทำอะไรผิดแล้วก็พูดว่า
สิ่งนั้นจะไม่เกิดขึ้นอีก
ด้วยการเฝ้าแต่พูดเช่นนั้นอยู่เรื่อยๆมันก็จะกลายเป็นนิสัย
มนุษย์ทำมีการกระทำเช่นนั้นแต่พวกเขาก็ไม่คิดว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นบาป
พวกเขาไม่คิดว่าการข้องแวะในกิเลสเป็นบาป
เวลานี้พ่อได้บอกลูกว่านั่นคือบาปที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ลูกต้องมีชัยชนะเหนือสิ่งนั้นและให้สาสน์ของพ่อแก่ทุกคน สาสน์ที่ว่าพ่อพูดว่า:
จดจำพ่อ เพราะความตายกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าพวกท่าน เมื่อบางคนกำลังจะตาย
เขาได้รับการบอกว่า: จดจำระลึกถึงพระเจ้า ผู้เป็นพ่อ! จดจำพระเจ้า ผู้เป็นพ่อ!
พวกเขาคิดว่าเขาจะไปหาพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
แต่พวกเขาไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นด้วยการจดจำพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
หรือดวงวิญญาณนั้นไปที่ใด ดวงวิญญาณนั้นออกจากร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง
ไม่มีใครสามารถไปหาพระเจ้าผู้เป็นพ่อได้
ดังนั้นลูกๆต้องมีการจดจำระลึกถึงที่ไม่สูญสลายของพ่อที่คงอยู่ตลอดไป
เมื่อผู้คนกลับมาตาโมประธานและไม่มีความสุข พวกเขาพูดกับกันและกันว่า:
จดจำพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ดวงวิญญาณทั้งหมดพูดสิ่งนี้กับกันและกัน
เป็นดวงวิญญาณที่พูดสิ่งนี้ใช่ไหม? ไม่ใช่ดวงวิญญาณสูงสุดที่พูดสิ่งนี้
ดวงวิญญาณพูดกับดวงวิญญาณว่า: จดจำพ่อ! นี่เป็นระบบธรรมดาทั่วไป ในเวลาของความตาย
พวกเขาจดจำระลึกถึงพระเจ้าเพราะมีความกลัวต่อพระเจ้า
พวกเขาเชื่อว่าพระเจ้าให้ผลของการกระทำที่ดีและไม่ดี หากลูกได้ทำกรรมที่ไม่ดี
พระเจ้าลงโทษอย่างมากมายผ่านดารามราช ผู้พิพากษาสูงสุด เหตุนี้เองจึงมีความกลัว
มีความทุกข์ทรมานของกรรมแน่นอน เวลานี้ลูกๆเข้าใจนัยสำคัญของการกระทำ
การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่เป็นบาป
ลูกรู้ว่าการกระทำเหล่านั้นเป็นการกระทำที่เป็นกลาง
การกระทำที่ลูกทำขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นการกระทำที่ดี
ผู้คนในอาณาจักรของราวันเพียงแต่ทำกรรมที่ไม่ดีเท่านั้น ในอาณาจักรของราม
ไม่เคยมีการกระทำที่ไม่ดี เวลานี้ลูกได้รับศรีมัทอย่างต่อเนื่อง
ขอคำแนะนำเกี่ยวกับทุกสิ่งต่อไป เมื่อลูกได้รับเชิญไปที่ไหนสักแห่ง
ก็ถามว่าลูกควรจะไปหรือไม่ ตัวอย่างเช่น ถ้าบางคนทำงานเป็นตำรวจ เขาได้รับการบอกว่า:
ก่อนอื่นอธิบายด้วยความรัก หากพวกเขาไม่บอกความจริง ลูกก็สามารถใช้กำลังได้
ด้วยการอธิบายด้วยความรัก พวกเขาอาจจะยอมรับสารภาพ
อย่างไรก็ตามหากความรักนั้นเต็มไปด้วยพลังของโยคะ
ใครๆก็จะเข้าใจเมื่อลูกอธิบายด้วยพลังแห่งความรัก ราวกับว่าพระเจ้ากำลังอธิบาย
ลูกๆของพระเจ้าคือโยคีใช่ไหม? ลูกมีพลังของพระเจ้าด้วยเช่นกัน
พระเจ้าคือมหาสมุทรแห่งความรัก ท่านมีพลังนี้ใช่ไหม? ท่านให้มรดกแก่ทุกคน
ลูกรู้ว่ามีความรักอย่างมากในยุคทอง
เวลานี้ลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของความรักอย่างเต็มที่
ในขณะที่ประกาศสิทธิ์ในสิ่งนี้และทำความเพียรพยายามตามลำดับกันไป ลูกจะกลับมาน่ารัก
พ่อพูดว่า: อย่าเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะตายในความทุกข์
พ่อแสดงหนทางแห่งความรักแก่ลูก เมื่อมีบางสิ่งเข้ามาในจิตใจของลูก
สิ่งนั้นก็จะปรากฏบนใบหน้าด้วยเช่นกัน
หากสิ่งนั้นกระทำผ่านอวัยวะประสาทสัมผัสทายกายของลูก ทะเบียนประวัติของลูกก็จะเสีย
บุคลิกลักษณะและกิจกรรมของเหล่าเทพได้รับการยกย่อง เหตุนี้เองบาบาพูดว่า:
อธิบายแก่ผู้กราบไหว้บูชาเทพ พวกเขาร้องเพลงสรรเสริญว่า: ท่านเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม
16 องศาสมบูรณ์พร้อม แล้วพวกเขาก็พูดถึงบุคลิกลักษณะและพฤติกรรมของตนเองด้วยเช่นกัน
บอกพวกเขาว่า: ท่านเคยเป็นเช่นนั้น อย่างไรก็ตามท่านไม่ได้เป็นเช่นนั้นในเวลานี้
ถึงกระนั้นท่านจะกลายเป็นเช่นนั้นอีกอย่างแน่นอน
หากท่านต้องการที่จะกลายเป็นเช่นเทพเหล่านั้น
จงทำให้บุคลิกลักษณะของท่านเป็นเหมือนกับพวกเขาและท่านจะกลายเป็นเหมือนพวกเขา
ตรวจสอบตนเองว่า: ฉันได้กลับมาปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์หรือไม่?
ฉันมีลักษณะนิสัยที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจหรือไม่?
ฉันขุ่นมัวไม่พอใจหรืออารมณ์เสียในลักษณะใดหรือไม่?
ลูกได้ทำความเพียรพยายามนี้มาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน พ่อพูดว่า:
ลูกต้องกลายเป็นเช่นนั้น ผู้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้นก็มีอยู่เช่นกัน ท่านพูดว่า:
วงจรแล้ววงจรเล่า พ่อทำให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้น
ผู้ที่รับความรู้เมื่อวงจรที่แล้วจะมาและรับความรู้นี้อย่างแน่นอน
ลูกได้รับการดลใจให้ทำความเพียรพยายามและลูกก็ไร้กังวลด้วยเช่นกัน
ละครถูกกำหนดไว้ในลักษณะนี้ บางคนพูดว่า: หากมันอยู่ในละคร
ฉันจะทำสิ่งนั้นอย่างแน่นอน หากฉันมีบทบาทนั้นแล้วละครจะทำให้ฉันทำสิ่งนั้น
เป็นที่เข้าใจจากสิ่งนี้ว่ามันไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา ในตอนเริ่มต้น
มีบางคนที่ขุ่นมัวไม่พอใจ มันไม่ได้อยู่ในโชคของเขา เขาพูดว่า:
หากสิ่งนั้นอยู่ในละครแล้วละครจะดลใจให้ฉันทำความเพียรพยายาม! แล้วเขาก็จากไป
ลูกพบเจอแบบนั้นมากมาย เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
ลูกแต่ละคนมีเข็มติดหน้าอก(badge) เช่นเดียวกับที่ลูกดูที่ชาร์ทของลูกเอง
ในทำนองเดียวกันจงดูที่เข็มของลูก ดูที่พฤติกรรมและลักษณะนิสัยของลูก
อย่าได้มีสายตาที่เป็นอาชญากร อย่าปล่อยให้สิ่งใดที่ชั่วร้ายออกมาจากปากของลูก
ถ้าไม่มีใครพูดถึงสิ่งชั่วร้าย หูของลูกจะได้ยินสิ่งที่ชั่วร้ายได้อย่างไร?
ในยุคทองทุกคนมีคุณธรรมที่สูงส่ง ไม่มีอะไรที่ชั่วร้ายที่นั่น
พวกเขาเช่นกันจะประกาศสิทธิ์ในรางวัลของเขาจากพ่อ บอกทุกคนว่า:
จดจำพ่อแล้วบาปของท่านจะได้รับการปลดเปลื้อง ไม่มีความสูญเสียใดในสิ่งนี้
แต่ละดวงวิญญาณนำเอาสันสการ์ของเขาไปด้วย
บางคนที่เป็นซันยาสซีจะไปสู่ศาสนาของซันยาสซี ต้นไม้ของพวกเขาเติบโตขึ้นเรื่อย
ในเวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนแปลง เป็นมนุษย์ที่เปลี่ยนเป็นเทพ
ไม่ใช่ทุกคนจะลงมาด้วยกัน พวกเขาจะลงมาตามลำดับกันไป
ในละครนักแสดงจะไม่ขึ้นมาบนเวทีจนกว่าจะถึงตาของพวกเขา พวกเขายังคงรออยู่หลังเวที
เมื่อถึงเวลา พวกเขาจะขึ้นมาบนเวทีเพื่อแสดงบทบาทของเขา
ละครเหล่านั้นมีขีดจำกัดในขณะที่ละครนี้ไม่มีขีดจำกัด
อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกคือนักแสดงและลูกต้องเล่นบทบาทของลูกในเวลาที่ถูกต้อง
นี่คือต้นไม้ที่ใหญ่โตไม่มีขีดจำกัด ลูกมาและไปตามลำดับกันไป
เริ่มแรกมีเพียงศาสนาเดียว ไม่ใช่ทุกศาสนาสามารถจะมาก่อน
ผู้ที่เป็นของศาสนาเทพจะลงมาก่อนเพื่อเล่นบทบาทของเขา นั่นก็ตามลำดับกันไปเช่นกัน
ลูกต้องเข้าใจความลับของต้นไม้ พ่อมาและอธิบายความรู้ของทั้งต้นกัลปะ
แล้วต้นไม้นั้นก็เปรียบเทียบกับต้นไม้ที่ไม่มีตัวตน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่พูดว่า: พ่อคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์
ต้นไม้ไม่ได้หลอมรวมอยู่ในเมล็ด แต่ความรู้เกี่ยวกับต้นไม้หลอมรวมอยู่ในเมล็ด
ทุกคนมีบทบาทของตนเองที่จะเล่น นี่คือต้นไม้ที่มีชีวิต
ใบไม้ของต้นไม้นี้จะปรากฏออกมาตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน ไม่มีใครเข้าใจต้นไม้นี้
เมล็ดของต้นไม้นี้อยู่ข้างบน เหตุนี้เองจึงเรียกว่าต้นไม้กลับหัว
พ่อเป็นผู้สร้างอยู่เบื้องบน
ลูกรู้ว่าพวกเราต้องกลับบ้านไปยังสถานที่ซึ่งดวงวิญญาณอาศัยอยู่
เวลานี้พวกเราต้องกลับมาบริสุทธิ์และกลับบ้าน
เป็นไปด้วยพลังโยคะของลูกที่ทั้งโลกกลับมาบริสุทธิ์
จำเป็นต้องมีโลกที่บริสุทธิ์สำหรับลูก เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์
โลกจะต้องถูกทำให้บริสุทธิ์ ทุกคนกลับมาบริสุทธิ์
เวลานี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าจิตใจและสติปัญญาอยู่ในดวงวิญญาณ
ดวงวิญญาณเป็นสิ่งมีชีวิต เป็นดวงวิญญาณที่ซึมซับความรู้ ดังนั้นลูกๆที่สุดแสนหวาน
สติปัญญาของลูกควรเข้าใจความสำคัญทั้งหมดว่าลูกกลับมาใช้ชาติเกิดได้อย่างไร
เมื่อวงจรของ 84 ชาติเกิดของลูกสิ้นสุดลง วงจรของคนอื่นๆก็เช่นกัน
ทุกคนกลับมาบริสุทธิ์ ละครนี้คงอยู่ตลอดไปชั่วนิรันดร์ ละครไมหยุดแม้แต่วินาทีเดียว
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในแต่ละวินาที จะเกิดซ้ำหลังจากหนึ่งวงจร
ทุกดวงวิญญาณมีบทบาทที่ไม่สูญสลายบันทึกอยู่ภายในตัวเขา
นักแสดงเหล่านั้นเล่นบทบาทของเขาเป็นเวลาสองถึงสี่ชั่วโมง
อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณได้รับบทบาทที่เป็นธรรมชาติ ดังนั้นลูกๆควรจะมีความสุขมาก
คำยกย่องของความสุขเหนือประสาทสัมผัสเป็นของยุคบรรจบพบกันนี้
พ่อมาและให้ความสุขตลอดเวลาแก่เราเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
นี่คือสิ่งที่น่าจะมีความสุขใช่ไหม?
ผู้ที่เข้าใจอย่างดีและอธิบายได้อย่างดีคงอยู่อย่างข้องแวะในงานรับใช้
เมื่อลูกๆบางคนมีความโกรธ ความโกรธนั้นก็สร้างความโกรธให้กับผู้อื่นด้วยเช่นกัน
การปรบมือต้องใช้ทั้งสองมือ! มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นที่นั่น ที่นี่ลูกๆได้รับคำสอน
ถ้ามีใครโกรธจงประพรมเขาด้วยดอกไม้
อธิบายแก่เขาด้วยความรักว่าความโกรธคือวิญญาณปีศาจร้าย
มันทำให้เกิดความสูญเสียมากมาย อย่าได้มีความโกรธ!
ไม่ควรมีความโกรธใดๆในคนที่กำลังสอน ทุกคนเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามตามลำดับกันไป
บางคนทำความเพียรพยายามอย่างจริงจังและคนอื่นก็หย่อนยานในความเพียรพยายามของเขา
ผู้ที่หย่อนยานในความเพียรพยายามก็ย่อมทำให้ตัวเองเสื่อมเสียชื่อเสียงอย่างแน่นอน
ไม่ว่าผู้มีความโกรธจะไปที่ไหน เขาต้องถูกให้ออกไป
ผู้ที่มีลักษณะนิสัยไม่ดีจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ เมื่อการสอบเสร็จสิ้นลง
ก็จะเป็นที่รู้ว่าใครกลายเป็นอะไร ลูกจะได้นิมิตของทุกสิ่ง
แต่ละคนได้รับการยกย่องตามกิจกรรมของเขา ลูกๆรู้ถึงตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของละคร
ลูกๆทั้งหมดคือผู้ที่รู้สิ่งต่างๆภายใน (อันตรยามิ)
ดวงวิญญาณภายในลูกรู้ว่าวงจรโลกหมุนไปอย่างไร
ลูกมีความรู้ของกิจกรรมและลักษณะนิสัยของมนุษย์ทั้งโลกและความรู้ของทุกศาสนาเช่นกัน
สิ่งนี้รู้ได้ว่าเป็นอันตรยามิ ดวงวิญญาณรู้ทุกสิ่ง
ไม่ใช่ว่าพระเจ้าอาศัยอยู่ในทุกแห่ง
จะมีความจำเป็นอะไรสำหรับท่านที่จะรู้ทั้งหมดนั้น? แม้กระทั่งเวลานี้
ท่านบอกกับเราว่า: ไม่ว่าลูกจะพยายามเพียงใดลูกก็จะได้รับรางวัลตามนั้น
มีความจำเป็นอะไรสำหรับพ่อที่จะรู้ทั้งหมดนั้น? ไม่ว่าใครทำอะไร
เขาก็จะสัมผัสกับการลงโทษตามนั้น หากพฤติกรรมของลูกเป็นเช่นนั้น
ลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำมาก สถานภาพของลูกจะต่ำมาก ในโรงเรียนทางโลก
หากลูกสอบไม่ผ่าน ลูกต้องเรียนต่ออีกหนึ่งปี
อย่างไรก็ตามการศึกษานี้เป็นไปสำหรับวงจรแล้ววงจรเล่า หากลูกไม่ศึกษาในเวลานี้
ลูกจะไม่ศึกษาทุกๆวงจร
ลูกควรจะประกาศสิทธิ์ในลอตเตอรี่ของพระเจ้าอย่างเต็มที่ใช่ไหม?
เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ เมื่อบารัตเป็นดินแดนแห่งความสุข
คนอื่นจะอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
ลูกๆควรจะมีความสุขอย่างยิ่งว่าวันแห่งความสุขของลูกอยู่ที่นี่ในเวลานี้
เมื่อวันของดีพมาลากำลังใกล้เข้ามา
ผู้คนมีความสุขมากเพราะเหลือเวลาอีกเพียงไม่กี่วันก่อนที่พวกเขาจะสวมเสื้อผ้าใหม่
ลูกพูดด้วยเช่นกันว่าสวรรค์กำลังมา ถ้าเราตกแต่งตัวเราเอง
เราจะได้สัมผัสกับความสุขในสวรรค์ ผู้ที่มั่งคั่งมีความซาบซึ้งในทรัพย์สมบัติของเขา
มนุษย์อยู่ในภาวะหลับลึก แล้วทันใดนั้นพวกเขาก็จะตระหนักว่าลูกกำลังพูดความจริง
พวกเขาจะเข้าใจความจริงเมื่อพวกเขามีความเป็นมิตรของสัจจะ
เวลานี้ลูกอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ ลูกกลับมาจริงแท้ผ่านพ่อที่จริงแท้
พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นคนไม่จริงแท้กับการมีมิตรที่ไม่จริงแท้
เวลานี้ลูกได้พิมพ์ข้อแตกต่างระหว่างสิ่งที่พระเจ้าพูดและสิ่งที่มนุษย์พูดด้วยเช่นกัน
ลูกสามารถใส่สิ่งนั้นลงในนิตยสารด้วยเช่นกัน ท้ายที่สุดชัยชนะจะเป็นของลูก
ผู้ที่ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพก่อนหน้านี้จะประกาศสิทธิ์ในสิ่งนั้นอีกครั้งอย่างแน่นอน
นี่คือสิ่งที่แน่นอน ที่นั่นไม่มีความตายก่อนวัยอันควร อายุขัยของลูกนั้นยาวนาน
เมื่อมีความบริสุทธิ์อายุขัยก็ยาวนาน พ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ดังนั้นท่านจะทำให้ทุกคนบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องที่จะพูดสิ่งนี้เกี่ยวกับกฤษณะ
กฤษณะจะมาจากไหนในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งนี้?
ไม่มีมนุษย์คนใดที่มีรูปลักษณะเหล่านั้นเหมือนกัน. 84 ชาติเกิด 84 รูปลักษณ์ 84
กิจกรรมทั้งหมดนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร ไม่สามารถมีความแตกต่างในสิ่งนั้น
ละครนี้ถูกสร้างขึ้นมาได้อย่างมหัศจรรย์ขนาดไหน!
แต่ละดวงวิญญาณคือจุดแห่งแสงที่แสนเล็กและมีบทบาทที่คงอยู่ตลอดไปถูกบันทึกไว้ภายในเขา
นี่เรียกว่าความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ เมื่อผู้คนได้ยินสิ่งนี้พวกเขาจะประหลาดใจ
อย่างไรก็ตามก่อนอื่นให้สาสน์แก่พวกเขาว่าพวกเขาต้องจดจำพ่อ
ท่านผู้เดียวคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน
ในยุคทองไม่มีการกล่าวถึงความทุกข์ มีความทุกข์มากมายในยุคเหล็ก
อย่างไรก็ตามผู้ที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้นั้นตามลำดับกันไป พ่ออธิบายทุกวัน
ลูกๆเข้าใจว่าชีพบาบามาเพื่อสอนเราแล้วท่านจะพาเรากลับบ้านพร้อมกับท่าน
ผู้ที่อยู่ในบ่วงพันธะมีการจดจำระลึกถึงมากกว่าผู้ที่อาศัยอยู่ที่นี่กับบาบา
พวกเขาสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงส่ง ประเด็นเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
บางคนหมดหวังในการจดจำระลึกถึงบาบา พ่อพูดว่า: ลูกๆ
คงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงพ่อและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
แล้วบ่วงพันธะของลูกจะสิ้นสุดลง ไหของบาปจะจบสิ้นลง อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ทำให้บุคลิกลักษณะและพฤติกรรมของลูกเป็นเช่นของเทพ
อย่าได้พูดคำพูดที่ชั่วร้ายใดๆ ดวงตาของลูกต้องไม่กลายเป็นอาชญากร
2.
วิญญาณปีศาจร้ายแห่งความโกรธสร้างความเสียหายอย่างมาก ต้องใช้สองมือในการปรบมือ
ดังนั้นหากมีใครบางคนโกรธ ถอยห่างออกไปจากเขา อธิบายให้กับเขาด้วยความรัก
พร:
ขอให้ลูกขอให้ลูกกลายเป็นเทวดานางฟ้าที่ทำให้บรรยากาศมีพลังด้วยความพยายามทางจิตวิญญาณของลูกในรูปที่เป็นเทวดานางฟ้า
วิธีที่จะทำให้บรรยากาศมีพลังคือการทำความพยายามทางจิตด้วยรูปที่เป็นเทวดานางฟ้าของลูก
ให้ความใส่ใจกับสิ่งนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า
เพราะไม่ว่าลูกจะเพียรพยายามทางจิตอย่างไรลูกก็จะให้ความใส่ใจกับสิ่งนั้น
ดังนั้นการทำความเพียรพยายามทางจิตในรูปที่อะแวคหมายความว่าลูกต้องทำตาปาเซียของความใส่ใจ
ดังนั้นจงรักษาพรของการเป็นเทวดานางฟ้าที่อะแวคไว้ในสำนึกรู้ของลูกและทำตาปาเซียของการทำให้บรรยากาศมีพลัง
และแล้วไม่ว่าใครก็ตามที่มาอยู่เบื้องหน้าลูกจะอยู่เหนือสิ่งใดทางกายภาพและเรื่องที่ไร้สาระทั้งหมด
คติพจน์:
เพื่อที่จะเปิดเผยพ่อผู้ทรงพลังอำนาจจงเพิ่มพลังแห่งสมาธิ