07.08.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน
ทำตามศรีมัทและแสดงให้ทุกคนเห็นวิธีที่จะได้มาซึ่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
ทำธุรกิจนี้ต่อไปตลอดทั้งวัน
คำถาม:
พ่อบอกสิ่งที่ละเอียดอ่อนใดกับลูกที่ลูกต้องเข้าใจอย่างชัดเจนมาก?
คำตอบ:
1) ยุคทองคือดินแดนแห่งความอมตะ
ที่นั่นดวงวิญญาณทิ้งเครื่องแต่งกายหนึ่งและรับอีกเครื่องแต่งกายหนึ่ง
อย่างไรก็ตามไม่มีการกล่าวถึงความตาย และเหตุนี้เองจึงไม่เรียกว่าดินแดนแห่งความตาย
2)
สิ่งสร้างของชีพบาบานั้นไม่มีขีดจำกัดในขณะที่เพียงลูกบราห์มินเท่านั้นคือสิ่งสร้างของบราห์มาในเวลานี้
เราสามารถพูดได้ว่า“ตรีมูรติชีวา” แต่ไม่ใช่“ตรีมูรติบราห์มา”
พ่อได้อธิบายสิ่งที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้ทั้งหมดแก่ลูก
ลองคิดถึงสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดและเตรียมอาหารสำหรับสติปัญญาของลูกเอง
โอมชานติ
ตรีมูรติพระเจ้าชีวาพูด ผู้คนเหล่านั้นพูดถึงตรีมูรติบราห์มา พ่อพูดว่า:
ตรีมูรติพระเจ้าชีวาพูด ไม่ได้กล่าวว่า: ตรีมูรติพระเจ้าบราห์มาพูด ลูกสามารถพูดว่า:
ตรีมูรติพระเจ้าชีวาพูด ผู้คนเหล่านั้นได้ปะปนชีวาและชังการ์เข้าด้วยกัน
สิ่งนี้ชัดเจนอย่างมาก ไม่ใช่ตรีมูรติบราห์มาแต่เป็นตรีมูรติพระเจ้าชีวาที่พูด
ผู้คนพูดว่าเมื่อชังการ์เปิดตาของเขา การทำลายล้างก็เกิดขึ้น
ทั้งหมดนั้นต้องเป็นที่เข้าใจด้วยสติปัญญา เพียงทั้งสามเท่านั้นที่มีบทบาทหลัก
บราห์มาและวิษณุมีบทบาทที่ใหญ่ของ 84 ชาติเกิด
ลูกเข้าใจความหมายของวิษณุและประชาบิดาบราห์มา เพียงทั้งสามเหล่านี้ที่มีบทบาท ชื่อ“บราห์มา”ได้รับการจดจำว่าเป็นอดิเทพและอดัมด้วยเช่นกัน
มีวัดของประชาบิดาด้วย นี่คือชาติเกิดที่ 84 และเป็นชาติเกิดสุดท้ายของวิษณุ
นั่นคือกฤษณะผู้ที่เวลานี้ได้ชื่อว่าบราห์มา
ต้องมีการอธิบายเกี่ยวกับบราห์มาและวิษณุให้ชัดเจน
บราห์มานั้นกล่าวได้ว่าผู้ที่ได้รับการนำมาเลี้ยงดู ทั้งสองคือลูกของชีวา
ในความเป็นจริงมีลูกผู้เดียวเท่านั้น หากลูกพิจารณาดูบราห์มาคือลูกของชีวา
ทั้งสองคือบัพและดาดา ไม่มีการกล่าวถึงวิษณุ
ชีพบาบากำลังทำการก่อตั้งด้วยประชาบิดาบราห์มา ไม่ได้ทำการก่อตั้งโดยวิษณุ
ชีพบาบามีลูกๆ และบราห์มาบาบาก็มีลูกๆ ด้วยเช่นกัน
แต่ลูกไม่สามารถพูดว่าเป็นลูกๆของวิษณุ, และลักษมีและนารายณ์ก็ไม่สามารถมีลูกๆ
มากมายได้ นี่คืออาหารสำหรับสติปัญญา ลูกต้องเตรียมอาหารของตนเอง
สามารถกล่าวได้ว่าบทบาทที่ยาวนานที่สุดนั้นเป็นบทบาทของวิษณุ
ภาพลักษณ์ที่มีรูปที่หลากหลายของ 84 ชาติเกิดที่พวกเขาแสดงไว้เป็นของวิษณุ
ไม่ใช่ของบราห์มา ภาพลักษณ์ที่มีรูปที่หลากหลายที่ถูกสร้างขึ้นนั้นเป็นของวิษณุ
แม้ว่าพวกเขาจะเอ่ยถึงชื่อของประชาบิดาบราห์มาก่อน เขาก็มีบทบาทสั้นๆเท่านั้น
เหตุนี้เองภาพลักษณ์ที่มีรูปที่หลากหลายที่ถูกแสดงไว้นั้นจึงเป็นภาพลักษณ์ของวิษณุ
แม้กระทั่งภาพลักษณ์ที่มีสี่มือที่พวกเขาได้สร้างขึ้นก็เป็นภาพลักษณ์ของวิษณุ
ในความเป็นจริงเครื่องประดับเหล่านี้เป็นของลูก
ประเด็นเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจอย่างมาก ไม่มีมนุษย์คนใดสามารถอธิบายสิ่งนี้ได้
พ่อเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกในวิธีใหม่ๆ มากมาย พ่อพูดว่า: การพูดว่า “ตรีมูรติพระเจ้าชีวาพูด”นั้นถูกต้องใช่ไหม?
วิษณุ, บราห์มาและชีวา ในสิ่งนี้เพียงประชาบิดาบราห์มาเท่านั้นคือลูก
วิษณุจะไม่เรียกว่าเป็นลูก แม้ว่าพวกเขาจะพูดถึงสิ่งสร้าง
แต่สิ่งสร้างนั้นก็จะเป็นของบราห์มาใช่ไหม?
และแล้วสิ่งสร้างใช้ชื่อและรูปที่ต่างกันไป
บทบาทของผู้เป็นหนึ่งเดียวนั้นเป็นบทบาทหลัก บทบาทของบราห์มาในเวลานี้เล็กน้อยมาก
อาณาจักรของวิษณุดำเนินต่อไปยาวนานแค่ไหน? ชีพบาบาคือเมล็ดของทั้งต้นไม้
สิ่งสร้างของท่านเรียกว่าซาลิแกรม สิ่งสร้างของบราห์มาเรียกว่าบราห์มิน
สิ่งสร้างของบราห์มาไม่ได้ใหญ่โตมากเท่ากับสิ่งสร้างของชีวา
สิ่งสร้างของชีวานั้นใหญ่โตมาก ดวงวิญญาณทั้งหมดคือลูกๆ ของท่าน เพียงลูก
บราห์มินเท่านั้นคือสิ่งสร้างของบราห์มา ลูกกลับมามีขีดจำกัดใช่ไหม?
สิ่งสร้างของชีพบาบาเป็นดวงวิญญาณทั้งหมดซึ่งไม่มีขีดจำกัด
ท่านให้คุณประโยชน์แก่ดวงวิญญาณในจำนวนที่ไม่มีขีดจำกัด
ท่านก่อตั้งสวรรค์ผ่านบราห์มา แล้วลูกบราห์มินก็ไปและอาศัยอยู่ในสวรรค์
ไม่มีใครอื่นสามารถเรียกว่าเป็นชาวสวรรค์
ทุกคนอื่นกลายเป็นผู้อาศัยของดินแดนนิพพานหรือดินแดนแห่งความสงบ
งานรับใช้ที่สูงที่สุดเป็นงานรับใช้ของชีพบาบา -
ท่านพาดวงวิญญาณทั้งหมดกลับไปกับท่าน บทบาทของแต่ละคนนั้นแตกต่างกันไป
ชีพบาบาพูดว่า: บทบาทของพ่อเองนั้นแยกกัน พ่อทำให้ลูกๆ
ทั้งหมดสามารถชำระสะสางบัญชีของลูก,
ทำให้ลูกบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์และพาลูกกลับบ้าน ลูกกำลังทำความเพียรพยายามที่นี่
เพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์
ผู้อื่นทั้งหมดจะชำระสะสางบัญชีของพวกเขาในเวลาของการชำระสะสางและกลับบ้าน
พวกเขาจะคงนั่งอยู่ในดินแดนแห่งการหลุดพ้น วงจรโลกต้องหมุนต่อไป ลูกๆ
กลายเป็นบราห์มินผ่านบราห์มาแล้วกลายเป็นเทพ ลูกๆ
บราห์มินกำลังทำงานรับใช้ด้วยการทำตามศรีมัท
ลูกเพียงแค่แสดงหนทางแก่มนุษย์ด้วยการพูดว่า:
หากท่านต้องการได้มาซึ่งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
ท่านสามารถทำสิ่งนั้นในวิธีนี้
ลูกมีกุญแจสู่ของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตในมือของลูก
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าใครจะไปสู่การหลุดพ้นและใครจะไปสู่การหลุดพ้นในชีวิต
เพียงแค่ทำธุรกิจนี้ตลอดทั้งวัน เมื่อบางคนมีธุรกิจค้าข้าวฯลฯ
เขาก็จะมีสิ่งนั้นในสติปัญญาของเขาตลอดทั้งวัน ธุรกิจของลูกคือการรู้ถึงตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างและการแสดงหนทางสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตแก่ผู้อื่น
ผู้ที่เป็นของศาสนานี้จะปรากฏตัว
มีผู้คนของศาสนาอื่นมากมายที่ไม่เปลี่ยนศาสนาของตนเอง
บางคนจะนับถือศาสนาพุทธเพราะศาสนาเทพได้หายไป
เวลานี้ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่พูดว่าเขาเป็นของศาสนาเทพดั้งเดิม
รูปภาพของเทพนั้นมีประโยชน์มาก ดวงวิญญาณนั้นไม่สูญสลาย พวกเขาไม่เคยตาย
ดวงวิญญาณละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่งและเล่นบทบาทของเขาต่อไป
โลกนั้นไม่สามารถเรียกว่าดินแดนแห่งความตาย นั่นคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ดวงวิญญาณเพียงแค่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเขา
เหล่านี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมากและต้องเป็นที่เข้าใจ
สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งหยาบ เมื่อผู้คนแต่งงาน
บางคนได้รับทุกสิ่งที่ปลีกย่อยและผู้อื่นได้รับสิ่งทั้งหมด
บางคนให้ทุกสิ่งอย่างเปิดเผยและผู้อื่นให้ทุกสิ่งล็อคไว้ในกระเป๋าเดินทาง
มีผู้คนหลายประเภท ลูกทั้งหมดได้รับมรดกทั้งหมดเพราะลูกทั้งหมดคือเจ้าสาว
พ่อคือเจ้าบ่าว ท่านตกแต่งประดับประดาลูกๆ และให้อำนาจในการปกครองโลกทั้งหมดแก่ลูก
ลูกกลายเป็นนายของโลก สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึง ความรู้นั้นง่ายดายมาก
เมื่อลูกคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ นี้เป็นเพียงเรื่องของการจดจำอัลฟ่า
แต่เป็นการจดจำระลึกถึงที่ไหลลื่นไปในทันที โดยทั่วไปหลายคนพูดว่าพวกเขาลืมบาบา
เมื่อไรก็ตามที่ลูกอธิบายให้กับผู้อื่น ให้ใช้คำพูดว่า “การจดจำระลึกถึง” อยู่เสมอ
คำว่า “โยคะ” นั้นไม่ถูกต้อง ครูจดจำนักเรียนของเขา พ่อคือดวงวิญญาณสูงสุด ลูกๆ
ดวงวิญญาณไม่สูงสุด ลูกไม่บริสุทธิ์ เวลานี้จงจดจำพ่อ! ครู,
พ่อและกูรูนั้นได้รับการจดจำ กูรูนั่งและถ่ายทอดคัมภีร์และให้มันตรา
บาบามีมันตราเดียวเท่านั้น: มานมานะบาฟ! แล้วจะเกิดอะไรขึ้น? มาเดียจิบาฟ!
และแล้วลูกจะไปสู่ดินแดนของวิษณุ ไม่ใช่ลูกทุกคนจะกลายเป็นราชาและราชินี มีราชา,
ราชินีและปวงประชา สิ่งหลักคือตรีมูรติ ถัดมาจากชีพบาบา
ก็มีบราห์มาผู้สร้างโลกมนุษย์ ท่านสร้างบราห์มิน ท่านนั่งที่นี่และสอนบราห์มิน
นี่คือสิ่งใหม่ใช่ไหม? ลูกๆบราห์มินคือพี่น้องหญิงชาย
ผู้ที่สูงอายุก็พูดด้วยเช่นกันว่า: พวกเราคือพี่น้องหญิงชาย
นี่คือสิ่งที่เข้าใจอยู่ภายในและไม่ควรกล่าวถึงโดยไม่จำเป็น
พระเจ้าสร้างโลกผ่านประชาบิดาบราห์มา
ดังนั้นเนื่องจากลูกทั้งหมดคือลูกของประชาบิดาบราห์มา
ลูกทั้งหมดจึงเป็นพี่น้องหญิงชาย สิ่งเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ ลูกๆ
ควรจะมีความสุขอย่างมากว่าเป็นใครที่กำลังสอนลูก ชีพบาบา, ตรีมูรติชีวา
บทบาทของบราห์มานั้นคงอยู่ในระยะเวลาอันสั้น บทบาทของวิษณุคงอยู่เป็นเวลา 8
ชาติเกิดในอาณาจักรยุคทอง บราห์มามีบทบาทเพียงหนึ่งชาติเกิดเท่านั้น
ดังนั้นกล่าวได้ว่าบทบาทของวิษณุนั้นยาวนานกว่า
ตรีมูรติชีวาคือผู้เป็นหนึ่งเดียวผู้เป็นหลัก
และแล้วก็มีบทบาทของบราห์มาที่ทำให้ลูกๆ เป็นนายของดินแดนของวิษณุ ลูก
บราห์มินถูกสร้างขึ้นผ่านบราห์มา ต่อมาลูกกลายเป็นเทพ
ดังนั้นผู้นี้คือพ่อทางจิตของลูก
พ่อนี้ผู้ที่ลูกเชื่อถือในเวลานี้คงอยู่เป็นระยะเวลาอันสั้นเท่านั้น
ท่านเรียกว่าอดิเทพ, อดัมและอีฟ โลกจะถูกสร้างขึ้นโดยไม่มีท่านได้อย่างไร?
มีอดิเทพและอดิเทวี บทบาทของบราห์มาเพียงคงอยู่ในยุคบรรจบพบกันเท่านั้น
บทบาทของเหล่าเทพคงอยู่ยาวนานกว่ามาก กล่าวได้ว่าเทพคงอยู่ในยุคทองเท่านั้น
ในยุคเงินพวกเขาเรียกว่านักรบ ประเด็นเหล่านี้ที่ลูกได้รับนั้นลึกล้ำอย่างยิ่ง
ลูกไม่สามารถพูดถึงทั้งหมดได้ในเวลาเดียวกัน พวกเขาพูดถึงตรีมูรติบราห์มา
พวกเขาได้นำชีวาออกไป พวกเราพูดถึงตรีมูรติชีวา เมื่อพวกเขาพูดถึงตรีมูรติบราห์มา
สิ่งนั้นรวมถึงบราห์มา วิษณุและชังการ์ พวกเราพูดถึงตรีมูรติชีวา
รูปภาพเหล่านั้นทั้งหมดเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ผู้คนถูกสร้างขึ้นผ่านบราห์มา ลูกกำลังกลายเป็นเทพ ในเวลาของการทำลายล้าง
มีภัยพิบัติทางธรรมชาติ การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น หลังจากยุคเหล็กก็จะมียุคทอง
ร่างกายเหล่านี้ทั้งหมดจะถูกทำลาย ทุกสิ่งต้องเกิดขึ้นในทางปฏิบัติ
มันไม่ได้เกิดขึ้นเพียงแค่ด้วยการที่ชังการ์เปิดตา ในเวลาที่สวรรค์หาย มีแผ่นดินไหว
ฯลฯ ด้วยเช่นกัน มันคือการที่ชังการ์กะพริบตาของเขาในเวลานั้นหรือไม่?
เป็นที่จดจำกันว่าดวารก้าหรือลังกาอยู่ใต้น้ำ เวลานี้ พ่ออธิบายว่า:
พ่อมาเพื่อเปลี่ยนผู้ที่มีสติปัญญาที่เป็นหินให้เป็นผู้ที่มีเทพปัญญา
สิ่งหลักที่ผู้คนร้องเรียกว่า: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมา!
มาและชำระโลกให้บริสุทธิ์
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เข้าใจว่าเวลานี้คือยุคเหล็กและยุคทองจะมาหลังจากนั้น ลูกๆ
ควรจะร่ายรำในความสุข เมื่อทนายสอบผ่านข้อสอบของเขา เขามีความคิดอยู่ภายในใจเช่น:
เวลานี้ฉันจะได้เงินและสร้างบ้าน ฯลฯ ฉันจะทำสิ่งนี้ ฯลฯ
เวลานี้ลูกกำลังหารายได้ที่แท้จริง ลูกจะได้รับทุกสิ่งใหม่ในสวรรค์
เพียงคิดว่าวัดโสมนาถเคยเป็นเช่นไร! จะไม่ใช่เป็นเพียงวัดเดียว
เวลานี้วัดนั้นมีอายุ 2500 ปี มันใช้เวลาที่จะสร้างวัดนั้น
พวกเขาจะกราบไหว้บูชาในวัดนั้นแล้วต่อมาก็ถูกรูดปล้น
วัดจะไม่ได้ถูกรูดปล้นทันทีที่สร้างขึ้นมา เคยมีวัดมากมาย
พวกเขาสร้างวัดเพื่อที่จะกราบไหว้บูชา ลูกรู้ว่าในขณะที่จดจำพ่อ ลูกจะไปสู่ยุคทอง
ลูกๆ ดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์ ลูกต้องทำความเพียรพยายาม
ไม่มีสิ่งใดได้ผลโดยไม่ทำความเพียรพยายาม “การหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที”
ได้รับการจดจำ อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถได้รับสิ่งนั้นเช่นนั้น
เป็นที่เข้าใจว่าหากลูกกลายเป็นลูก ลูกจะได้รับสิ่งนั้นอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามที่จะไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
ลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ ในแต่ละวันพ่อกำลังทำให้สติปัญญาของลูกๆบริสุทธิ์
พ่อพูดว่า: พ่อบอกสิ่งที่ลึกล้ำอย่างยิ่งแก่ลูก
ก่อนหน้านี้ลูกไม่ได้รับการบอกกล่าวว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นจุดและดวงวิญญาณสูงสุดเป็นจุดด้วยเช่นกัน
ลูกอาจถามว่าทำไมลูกถึงไม่ได้รับการบอกสิ่งนั้นก่อนหน้านี้ มันไม่ได้อยู่ในละคร
หากบอกสิ่งนั้นแก่ลูกในตอนแรก ลูกจะไม่เข้าใจสิ่งใด
ค่อยๆอธิบายทุกสิ่งแก่ลูกทีละน้อย นี่คืออาณาจักรของราวัน
ทุกคนมีสำนึกที่เป็นร่างในอาณาจักรของราวัน ทุกคนในยุคทองมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ:
พวกเขารู้จักตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณ เมื่อร่างกายของเขาแก่ลงอย่างสมบูรณ์
พวกเขาเข้าใจว่าพวกเขาต้องละทิ้งร่างนั้นและรับร่างเล็กๆอีกร่างหนึ่ง
ดวงวิญญาณมีร่างเล็กๆ ก่อนที่ต่อมาเติบโตขึ้น ทุกคนที่นี่นั้นต่างวัย
บางคนมีประสบการณ์ของความตายก่อนวัยอันควร บางคนมีชีวิตอยู่จนถึงอายุ 125
ดังนั้นพ่ออธิบายว่า: ลูกควรจะมีความสุขอย่างมากเกี่ยวกับการได้รับมรดกของลูกจากพ่อ
การมีชีวิตแต่งงานที่บริสุทธิ์ไม่ใช่สิ่งที่จะมีความสุข
ในความเป็นจริงนั่นเป็นความอ่อนแอ
หากผู้หญิงพูดว่าเธอต้องการที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์ ก็ไม่มีผู้ใดสามารถบังคับเธอได้
อย่างไรก็ตามเมื่อเธอมีความรู้น้อย เธอก็จะกลัว หากเด็กสาวถูกทุบตีอย่างรุนแรง
เธอสามารถแจ้งความกับตำรวจที่ต่อมาจะจัดการกับคดีนั้น เมื่อผู้คนฆ่าสัตว์
พวกเขาจะถูกฟ้องร้องและพวกเขาถูกลงโทษ ไม่มีใครสามารถทุบตีลูกๆได้
ไม่มีใครสามารถทุบตีกุมารีได้เช่นกัน พวกเขาสามารถหาเงินของตนเอง
พวกเขาสามารถหาเลี้ยงชีพของตนเอง ท้องไม่ต้องการมาก ท้องของผู้หนึ่งต้องการเพียง 4
ถึง 5 รูปีเท่านั้นในขณะที่ของผู้อื่นต้องการ 400 ถึง 500 รูปี
เมื่อบางคนมีเงินมากมาย พวกเขาก็ละโมบ คนยากจนไม่ได้มีแม้กระทั่งเงินทอง
พวกเขาจึงไม่ละโมบ พวกเขามีความสุขกับจาปาตีแห้งที่พวกเขามี
ลูกไม่ควรให้ความสำคัญกับอาหารมากเกินไป ลูกไม่ควรสนใจกับการรับประทานสิ่งดีๆ
มากเกินไป ลูกรู้ว่าไม่มีสิ่งใดที่ลูกจะไม่ได้รับที่นั่น
ลูกได้รับอาณาจักรที่ไม่มีขีดจำกัดและความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด ไม่มีความเจ็บป่วย
ฯลฯ ที่นั่นลูกมีสุขภาพพลานามัยที่แข็งแรง ความมั่งคั่ง และความสุข
ลูกมีทุกสิ่งที่นั่น ลูกอยู่ที่นั่นอย่างดีมากแม้ในวัยชรา ลูกมีความสุขมาก
ไม่มีความยากลำบากประเภทใด ปวงประชาเช่นกันก็เป็นเช่นนั้น
อย่างไรก็ตามอย่าคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีหากลูกกลายเป็นเพียงปวงประชา
ในกรณีนั้นมันจะเป็นเหมือนชาวพื้นเมืองที่นี่
หากลูกต้องการกลายเป็นลักษมีและนารายณ์แห่งสุริยวงศ์
ลูกต้องทำความเพียรพยายามมากเช่นนั้นด้วยเช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. พวกเราสิ่งสร้างใหม่ของบราห์มาเป็นพี่น้องหญิงชาย สิ่งนี้ต้องเข้าใจอยู่ภายใน
ไม่จำเป็นต้องพูดถึงสิ่งนี้กับผู้อื่น รักษาความสุขไว้เสมอที่ชีพบาบากำลังสอนลูก
2. อย่าให้ความสำคัญกับอาหารและเครื่องดื่มมากเกินไป
ละทิ้งความละโมบและจดจำความสุขของอำนาจในการปกครองที่ไม่มีขีดจำกัด
พร:
ขอให้ลูกเป็นเป็นผู้เอาชนะมายาและเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่นโดยการหย่าขาดจากความสัมพันธ์ทั้งหมดกับมายาและทำข้อตกลงที่จะมีความสัมพันธ์ทั้งหมดกับพ่อ
เวลานี้ยกเลิกข้อตกลงเก่า ๆ ในสำนึกรู้ของลูกและกลับมาเป็นโสด
ลูกอาจจะอยู่อย่างให้ความร่วมมือกับกันและกัน แต่ไม่ใช่ในฐานะมิตรร่วมทาง
ทำให้ผู้เดียวเป็นมิตรร่วมทางของลูกและหย่าขาดจากมายาและความสัมพันธ์กับเธอทั้งหมด
และแล้วลูกจะอยู่อย่างเป็นผู้มีชัยชนะต่อมายาและผู้ชนะความผูกพันยึดมั่น
หากมีความผูกพันยึดมั่นกับใครแม้แต่น้อย
แทนที่จะเป็นผู้เพียรพยายามอย่างเข้มข้นจริงจังลูกจะกลายเป็นเพียงแค่ผู้เพียรพยายาม
ดังนั้นไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นจงร่ายรำอย่างมีความสุข “ความตายสำหรับเหยื่อและความสุขสำหรับผู้ล่า”
สิ่งนี้เป็นที่รู้จักกันว่าเป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่น
ผู้ที่เป็นผู้ทำลายความผูกพันยึดมั่นเช่นนั้นจะกลายเป็นลูกประคำแห่งชัยชนะ
คติพจน์:
เพิ่มประกายของเพชรด้วยคุณสมบัติพิเศษของสัจจะ