12.08.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ด้วยการทำตามการกำหนดที่เป็นเช่นปีศาจ ลูกก็กลายเป็นคนไร้บ้าน
เวลานี้ด้วยการทำตามคำแนะนำสั่งสอนของพระเจ้า ลูกจะไปยังดินแดนแห่งความสุข
คำถาม:
ลูกๆ ควรมีความหวังใดในพ่อ และลูกไม่ควรมีความหวังใดในพ่อ?
คำตอบ:
ความหวังเดียวเท่านั้นที่ลูกต้องมีในพ่อคือพ่อจะทำให้ลูกบริสุทธิ์และกลับไปยังบ้านและอาณาจักรของลูก
บาบาพูดว่า: ลูกๆ อย่าหวังว่าพ่อจะให้พรกับคนที่เจ็บป่วย
ไม่มีเรื่องของความเมตตาหรือพร
ที่นี่พ่อได้มาเพื่อทำให้ลูกๆบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกถึงวิธีที่จะมีการกระทำเช่นนั้นที่ลูกจะไม่ทำกรรมที่เป็นบาปใดอีกต่อไป
เพลง:
ถ้าไม่ใช่วันนี้ พรุ่งนี้เมฆหมอกเหล่านี้ก็จะจางหายไป …
โอมชานติ
ลูกๆ ทางจิตเคยได้ยินเพลงนี้ ลูกๆ
รู้ว่าเวลานี้ลูกต้องกลับบ้านและรู้ว่าพ่อมาเพื่อพาลูกกลับไป
เมื่อลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเท่านั้นที่ลูกสามารถจดจำสิ่งนี้
หากลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ลูกจะไม่สามารถจดจำสิ่งนี้ได้ ลูกๆ
รู้ว่าบาบามาอย่างนักเดินทาง ลูกได้มาที่นี่อย่างนักเดินทางเช่นกัน
เวลานี้ลูกได้ลืมบ้านของลูก เวลานี้พ่อได้เตือนลูกเกี่ยวกับบ้านของลูก
และท่านอธิบายแก่ลูกทุกวันว่า ลูกไม่สามารถกลับบ้านได้จนกว่าลูกจะกลับมาสะโตประธาน
ลูกๆ เข้าใจว่าสิ่งที่บาบาพูดนั้นถูกต้อง เมื่อพ่อให้ศรีมัทแก่ลูกๆ
ผู้ที่เชื่อฟังก็จะทำตามคำแนะนำสั่งสอนเหล่านั้นทันที
ในเวลานี้ไม่มีพ่ออื่นใดที่ให้คำแนะนำสั่งสอนที่เหมาะสม
เหตุนี้เองลูกจึงกลายเป็นคนไร้บ้าน พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ศรีมัทแก่ลูก
ลูกบางคนไม่แม้กระทั่งทำตามคำแนะนำสั่งสอนของท่าน มันน่าแปลกใจ!
พวกเขาทำตามคำแนะนำสั่งสอนของพ่อทางร่างของเขาอย่างง่ายดาย
คำแนะนำเหล่านั้นคือคำแนะนำที่เป็นเช่นปีศาจ สิ่งนี้อยู่ในละครเช่นกัน
อย่างไรก็ตามท่านอธิบายกับลูกๆ ว่า:
ลูกได้มาถึงสภาพนั้นด้วยการทำตามคำแนะนำที่เป็นเช่นปีศาจ
เวลานี้ด้วยการทำตามคำแนะนำสั่งสอนของพระเจ้า, ลูกจะไปยังดินแดนแห่งความสุข
นั่นคือมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก ท่านอธิบายแก่ลูกทุกวัน ดังนั้นลูกๆ
ควรจะอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสมาก ไม่ใช่ทุกคนได้รับอนุญาตให้อยู่ที่นี่
แม้กระทั่งในขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้าน ลูกก็ต้องจดจำท่าน บทบาทนี้ขณะนี้กำลังจะจบลง
ในเวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน มนุษย์ได้ลืมสิ่งนี้ไปแล้วอย่างสมบูรณ์
มีการกล่าวถึงบางคนว่า: เขาได้ลืมบ้านและประเทศของเขาไปแล้วอย่างสมบูรณ์
เวลานี้พ่อพูดว่า: จดจำบ้านของลูกและอาณาจักรของลูกด้วยเช่นกัน
บทบาทของเราขณะนี้กำลังจะจบลง เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน ลูกได้ลืมสิ่งนี้แล้วหรือ?
ลูกๆ อาจจะพูดว่า: บาบา ตามละครบทบาทของเราเป็นเช่นที่ว่า
เราได้ลืมบ้านของเราและเราก็เร่ร่อนไปทั่ว
เป็นเพียงชาวบารัตเท่านั้นที่ลืมศาสนาที่สูงส่ง(ธรรมะ)และการกระทำ(กรรม)ที่สูงส่ง
และศาสนาที่สูงส่งและการกระทำที่สูงส่งของพวกเขา ก็กลับมาตกต่ำ
เวลานี้พ่อเตือนลูกว่า: ธรรมะและกรรมของลูกเคยเป็นเช่นนี้
กรรมใดก็ตามที่ลูกทำที่นั่นเคยเป็นกลาง เพียงพ่อเท่านั้นที่อธิบายปรัชญาของกรรม
การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่เป็นบาป การกระทำนั้นเป็นกลางในยุคทอง
ในอาณาจักรของราวันกรรมนั้นเป็นบาป
ในเวลานี้พ่อได้มาเพื่อทำให้ธรรมะและกรรมของลูกสูงส่ง
ดังนั้นในเวลานี้ทำกรรมที่สูงส่งด้วยการทำตามศรีมัท
อย่าเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใครด้วยการทำกรรมที่คดโกง
นั่นไม่ใช่งานของลูกๆของพระเจ้า
ทำตามคำแนะนำสั่งสอนใดก็ตามที่ลูกได้รับและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
อาหารของลูกควรบริสุทธิ์ หากภายใต้สถานการณ์ที่หมดหวัง ลูกไม่สามารถได้รับอาหาร
แล้วให้ขอคำแนะนำ บาบาเข้าใจว่า บางครั้งในสถานที่ทำงานของลูก
ลูกอาจต้องรับประทานสิ่งอื่น
เมื่อลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรด้วยพลังของโยคะและชำระโลกที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่จะชำระอาหารของลูกให้บริสุทธิ์ ลูกต้องไปทำงาน
ไม่ใช่เพราะว่าเวลานี้ลูกเป็นของพ่อที่ลูกละเลิกทุกสิ่งแล้วมาอยู่ที่นี่ มีลูกๆ
มากมาย! ไม่ใช่พวกเขาทั้งหมดจะอยู่ที่นี่ได้ ทุกคนต้องอาศัยอยู่กับครอบครัวของเขา
จงเข้าใจว่า: ฉันคือดวงวิญญาณ
บาบามาเพื่อชำระพวกเราให้บริสุทธิ์และพาพวกเรากลับบ้าน
แล้วเราจะไปยังอาณาจักรของเรา นี่เป็นอาณาจักรต่างแดนที่สกปรกของราวัน
ตามแผนของละครลูกได้กลับมาไม่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ พ่อพูดว่า:
เวลานี้พ่อมาเพื่อปลุกลูกให้ตื่น ดังนั้นจงทำตามศรีมัท!
ยิ่งลูกทำตามศรีมัทมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งกลับมาสูงส่งมากเท่านั้น
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าลูกได้ลืมพ่อผู้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
เวลานี้บาบามาเพื่อเปลี่ยนแปลงลูก ดังนั้นลูกควรเปลี่ยนแปลงตนเองอย่างดีมากใช่ไหม?
ลูกควรมีความสุขว่าลูกได้พบพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด เช่นที่ลูกๆ ดวงวิญญาณพูดคุยกัน
ท่านก็พูดกับลูกๆ อย่างนั้นเช่นกัน ท่านเองก็เป็นดวงวิญญาณ ท่านเป็นดวงวิญญาณสูงสุด
ท่านมีบทบาทที่จะเล่นเช่นกัน ลูกดวงวิญญาณคือนักแสดง
มีบทบาทสำหรับผู้ที่สูงสุดไปจนถึงผู้ที่ต่ำสุด ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา,
มนุษย์ร้องเพลงว่าพระเจ้าทำทุกสิ่ง พ่อพูดว่า:
บทบาทของพ่อไม่ได้เป็นเช่นนั้นที่พ่อจะสามารถเยียวยารักษาผู้ที่เจ็บป่วย
บทบาทของพ่อคือการแสดงหนทางที่จะกลับมาบริสุทธิ์แก่ลูก
ด้วยการกลับมาบริสุทธิ์ลูกจะสามารถกลับบ้านได้และไปยังอาณาจักรของลูกด้วยเช่นกัน
อย่าได้มีความหวังอื่นใดในพ่อ เช่น: “คนนั้นคนนี้เจ็บป่วยและเขาควรได้รับพร” ไม่เลย,
ไม่มีเรื่องของความเมตตาหรือพรที่เกี่ยวข้องกับพ่อ
สำหรับสิ่งนั้นลูกสามารถไปหาผู้รู้และผู้เคร่งศาสนา! ลูกได้ร้องเรียกหาพ่อ: โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์, ได้โปรดมา! มาและชำระเราให้บริสุทธิ์!
พาเราไปยังโลกที่บริสุทธิ์! ดังนั้นพ่อถามลูกๆ ว่า:
พ่อกำลังนำลูกออกมาจากมหาสมุทรแห่งยาพิษและกำลังพาลูกข้ามฟากไป
แล้วทำไมลูกถึงติดกับอยู่ในมหาสมุทรแห่งยาพิษ?
สิ่งนั้นเคยเป็นสภาพของลูกในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ความรู้และความเลื่อมใสศรัทธาเป็นไปสำหรับลูก ซันยาสซีก็พูดความรู้เช่นกัน
ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉย แต่พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น
สติปัญญาของลูกในเวลานี้มีความรู้และความเลื่อมใสศรัทธา ต่อมาจึงจะมีการวางเฉย
ดังนั้นต้องมีบางคนที่สามารถสอนการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูก พ่อบอกลูกว่า
นี่คือสุสาน ภายหลังมันจะกลายเป็นดินแดนของเทวดานางฟ้า ทุกการกระทำที่นั่นเป็นกลาง
เวลานี้พ่อสอนลูกถึงการกระทำเช่นนั้นที่ลูกจะไม่ทำกรรมที่เป็นบาปใดอีก
อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
อย่าได้รับประทานอาหารที่เตรียมโดยผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ อย่าได้ข้องแวะในกิเลส
เป็นเพราะกิเลสนี้ที่ผู้ไร้เดียงสาถูกทุบตี
ลูกยังคงเห็นอยู่เรื่อยๆว่าอุปสรรคถูกสร้างขึ้นโดยมายาอย่างไร ทั้งหมดนี้แฝงตัว
มีคำกล่าวว่ามีสงครามระหว่างเทพและปีศาจ
แล้วก็มีคำกล่าวว่ามีสงครามระหว่างพันดาวาสและฆราวาส
อย่างไรก็ตามมีสงครามเดียวเท่านั้น พ่ออธิบายว่า: พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูกเพื่อ 21
ชาติเกิดในอนาคตของลูก นี่คือดินแดนแห่งความตาย
มนุษย์ได้รับฟังเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์ที่แท้จริง
แต่พวกเขาไม่ได้รับประโยชน์จากสิ่งนั้น เวลานี้ลูกถ่ายทอดกีตะที่แท้จริง
ลูกถ่ายทอดรามายนะที่แท้จริงด้วยเช่นกัน ไม่ใช่เพียงเรื่องของรามและสีดาเดียว
ในเวลานี้ทั้งโลกคือลังกา(เกาะที่มีน้ำล้อมรอบ)
นี่คือลังกาที่ไม่มีขีดจำกัดที่ซึ่งมีอาณาจักรของราวันครอบคลุม
พ่อผู้เดียวคือเจ้าบ่าวและที่เหลือทั้งหมดคือเจ้าสาว
เวลานี้พ่อกำลังปลดปล่อยลูกจากอาณาจักรของราวัน มีกระท่อมของความทุกข์(โศก)
ยุคทองเรียกว่ากระท่อมที่ปราศจากความทุกข์(อโศกา) ไม่มีความทุกข์ที่นั่น
ในเวลานี้มีความทุกข์และมีแต่ความทุกข์เท่านั้นในทุกหนแห่ง
ไม่มีแม้แต่ดวงวิญญาณเดียวที่ไม่มีความทุกข์ มีชื่อเช่น“โรงแรมอโศก”(โรงแรมที่ซึ่งไม่มีความทุกข์)
พ่อพูดว่า: เวลานี้คิดว่าทั้งโลกเป็นโรงแรมที่ไม่มีขีดจำกัด เป็นโรงแรมของความทุกข์
อาหารและเครื่องดื่มของมนุษย์นั้นเป็นเช่นของสัตว์ ดูซิว่าพ่อกำลังพาลูกไปที่ใด!
กระท่อมของการไม่มีทุกข์ที่แท้จริงคงอยู่ในยุคทอง
เพียงพ่อเท่านั้นที่แสดงให้ลูกเห็นความแตกต่างระหว่างความมีขีดจำกัดและความไม่มีขีดจำกัด
ลูกๆ ควรจะอยู่อย่างมีความสุขมาก ลูกรู้ว่าบาบากำลังสอนลูก
หน้าที่ของลูกก็เหมือนกันคือการแสดงหนทางให้แก่ทุกคน กลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด
ลูกมีรูปภาพด้วยเช่นกัน ที่โรงเรียนครูชี้ให้เห็นประเทศนั้นประเทศนี้โดยใช้แผนที่
ลูกสามารถชี้ให้เห็นเช่นกันว่า: ลูกคือดวงวิญญาณ ไม่ใช่ร่างกาย
ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย ลูกบอกเขาถึงสิ่งที่ง่ายดายเช่นนั้น พวกเขาพูดว่า:
พวกเราทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย พ่อพูดว่า: ลูกๆ ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย
ลูกพูดถึงพระเจ้าผู้เป็นพ่อ ดังนั้นลูกต้องไม่มีรบราหรือทะเลาะเบาะแว้งกับกันและกัน
เมื่อลูกกลายเป็นผู้มีร่างกาย ลูกคือพี่น้องหญิงชาย
ลูกๆทั้งหมดของชีพบาบาคือพี่น้องเพศชาย และในฐานะที่เป็นลูกๆของประชาบิดาบราห์มา
ลูกเป็นพี่น้องหญิงชาย ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากปู่
เหตุนี้เองลูกจึงจดจำปู่ พ่อได้ทำให้ลูกผู้นี้ (บราห์มา) เป็นของพ่อ
นั่นคือพ่อได้เข้ามาในเขา เวลานี้ลูกเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด พ่อพูดว่า: ลูกๆ
หนทางครอบครัวใหม่ที่สูงส่งกำลังได้รับการก่อตั้งขึ้นในเวลานี้ ลูกๆ
บราห์มากุมารและกุมารีทั้งหมดกำลังทำตามคำแนะนำสั่งสอนของชีพบาบา
บราห์มาก็กำลังทำตามคำแนะนำสั่งสอนของท่านเช่นกัน พ่อพูดว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อและลดความสัมพันธ์อื่นๆทั้งหมดต่อไป
ต้องมีการจดจำระลึกถึง 8 ชั่วโมง
ต่อจากนั้นลูกก็สามารถพักผ่อนหรือทำสิ่งอื่นใดก็ตามที่ลูกต้องการใน 16
ชั่วโมงที่เหลือ อย่าลืมว่าลูกคือลูกของพ่อ
อย่าคิดว่าลูกสามารถมาที่นี่และอยู่ในหอพัก ไม่เลย,
ลูกต้องอาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกและดูแลลูกๆ ของลูก
ลูกมาหาพ่อเพื่อทำให้ตนเองสดชื่น ผู้คนไปที่มธุราและวรินดาวัน(สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับกฤษณะ)
เพื่อเหลือบมองมธุบันแว๊บหนึ่ง พวกเขาสร้างแบบจำลองเล็กๆ ของสิ่งนี้ (ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา)
เรื่องที่ไม่มีขีดจำกัดเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
ชีพบาบากำลังสร้างโลกใหม่ด้วยบราห์มา
พวกเราบราห์มากุมารและกุมารีคือลูกๆของประชาบิดาบราห์มา
ไม่สามารถมีเรื่องของกิเลสที่นี่ เมื่อบางคนกลายเป็นสาวกของซันยาสซี
เขาเปลี่ยนเครื่องแต่งกายของเขาและสวมเสื้อผ้าของซันยาสซี
ชื่อของเขาก็เปลี่ยนด้วยเช่นกัน ที่นี่ด้วยเช่นกันเมื่อลูกมาและเป็นของบาบา
บาบาเปลี่ยนชื่อของลูก ผู้คนมากมายเคยอยู่ในบัทตี ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับบัทตีนี้
เรื่องราวเช่นนั้นได้ถูกเขียนไว้ในคัมภีร์ ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
วงจรโลกเวลานี้หมุนไปในสติปัญญาของลูก พ่อก็เป็นสวาดาร์ชันจักระดารีเช่นกัน
ท่านรู้ถึงตอนต้น ตอนกลาง และตอนจบของโลก บาบาไม่มีร่างกายของท่านเอง
ลูกมีร่างกายที่เป็นวัตถุ ท่านคือดวงวิญญาณสูงสุด
เป็นดวงวิญญาณที่ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
ดวงวิญญาณจะถูกแสดงไว้พร้อมเครื่องประดับเหล่านั้นได้อย่างไร?
นี่คือสิ่งที่ต้องเข้าใจ เรื่องเหล่านี้ละเอียดอ่อนมาก! พ่อพูดว่า:
ในความเป็นจริงพ่อคือสวาดาร์ชันจักระดารี ลูกรู้ว่าลูกๆ
ดวงวิญญาณได้รับความรู้ของทั้งวงจรโลก
บาบาและพวกเราทั้งหมดคือผู้อาศัยของอาณาเขตสูงสุด พ่อมาและให้คำแนะนำของท่านว่า:
ลูกๆ พ่อคือผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองเช่นกัน พ่อ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้มาหาลูก
ลูกเรียกหาพ่อให้มาและชำระลูกให้บริสุทธิ์และปลดปล่อยลูก
ท่านไม่ได้มีร่างกายของท่านเอง ท่านอยู่เหนือการเกิดและการกลับชาติมาเกิด
แม้ว่าท่านจะใช้ชาติเกิดก็เป็นชาติเกิดที่สูงส่ง
ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาและกลางคืนของชีวา พ่อพูดว่า:
พ่อมาเมื่อกลางคืนมาถึงจุดสิ้นสุดลง ดังนั้นพ่อมาเพื่อทำให้กลางคืนกลายเป็นกลางวัน
ในเวลากลางวันลูกใช้ 21 ชาติเกิด และในเวลากลางคืน ลูกใช้ 63 ชาติเกิด เป็นลูกๆ
ดวงวิญญาณที่ใช้ชาติเกิดที่ต่างไป ลูกๆ ดวงวิญญาณเข้ามาสู่กลางคืนจากกลางวัน
และเวลานี้ลูกต้องไปสู่กลางวันอีกครั้ง
ลูกถูกทำให้เป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง พ่อเล่นบทบาทของพ่อในเวลานี้
พ่อทำให้ลูกเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองด้วยเช่นกัน
แล้วลูกต้องทำให้ผู้อื่นกลายเป็นเช่นนี้ วงจรของการที่ลูกใช้ 84
ชาติเกิดอย่างไรนั้นได้มีการอธิบายแก่ลูก ลูกเคยมีความรู้นี้มาก่อนหน้านี้ไหม?
ไม่เลย! ลูกเคยโง่เขลาอย่างสิ้นเชิง!
บาบาอธิบายสิ่งหลักว่าท่านคือผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
ท่านได้รับการเรียกว่าเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ด้วยเช่นกัน
ท่านคือสัจจะและผู้มีชีวิต ท่านกำลังให้มรดกของลูกแก่ลูกๆ บาบาพูดกับลูกๆ ว่า:
อย่ารบราหรือทะเลาะเบาะแว้งกับกันและกัน อย่าได้กลายเป็นเช่นน้ำเกลือ
อยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอและให้คำแนะนำของพ่อแก่ทุกคน ทุกคนได้ลืมพ่อ
เวลานี้พ่อพูดว่า: จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ
พระเจ้าผู้ไม่มีตัวตนพูดกับดวงวิญญาณที่ไม่มีตัวตน ดั้งเดิมลูกไม่มีตัวตน
แล้วลูกกลับมามีตัวตน ดวงวิญญาณไม่สามารถทำอะไรได้หากไม่มีร่างกายที่มีตัวตน
เมื่อดวงวิญญาณจากร่างของเขา ก็ไม่สามารถมีการเคลื่อนไหวใดๆ
ดวงวิญญาณนั้นจะไปและเล่นบทบาทของเขาในอีกร่างหนึ่งโดยทันที
ให้เข้าใจสิ่งทั้งหมดนี้อย่างดีมาก เฝ้าแต่บดสิ่งเหล่านั้นเข้าไปในตนเอง ฉัน
ดวงวิญญาณนี้กำลังได้รับมรดกของฉันจากบาบา ได้มีการให้มรดกของยุคทองของลูกแก่ลูก
ต้องเป็นพ่อผู้ที่ให้มรดกของชาวบารัตแก่พวกเขาอย่างแน่นอน
ท่านให้มรดกนี้เมื่อไรและเกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น? มนุษย์ไม่รู้สิ่งนี้เลย
เวลานี้พ่อบอกทุกสิ่งแก่ลูก ได้มีการทำให้ลูกๆ
กลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ลูกใช้ 84 ชาติเกิด
เวลานี้พ่อมาอีกครั้ง พ่ออธิบายสิ่งต่างๆแก่ลูกในวิธีที่แสนจะง่ายดายว่า:
จดจำพ่อและกลับมาอ่อนหวาน เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
พ่อคือนักกฎหมายเหนือนักกฎหมายทั้งหมด ท่านปลดปล่อยลูกจากข้อโต้แย้งทั้งปวง
ลูกนั้นควรจะมีความสุขภายในอย่างมากมายว่าลูกได้กลายเป็นลูกๆ ของบาบา
พ่อได้นำเรามาเลี้ยงดูเพื่อที่จะให้มรดกของเราแก่เรา
ลูกมาที่นี่เพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก พ่อพูดว่า: ในขณะที่ดูแลลูกของลูก ฯลฯ
สติปัญญาของลูกควรอยู่กับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและอาณาจักรของลูก
การศึกษานี้ง่ายดายมาก ลูกลืมพ่อผู้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกได้อย่างไร?
แน่นอนว่าก่อนอื่นใดให้พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ในยุคบรรจบพบกันที่พ่อให้ความรู้นี้แก่ลูก
เพราะในยุคบรรจบพบกันที่ลูกกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ อัจชะ
ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน สิ่งสร้างทางจิตที่เกิดจากปากของบราห์มา
เครื่องประดับของสกุลบราห์มินนั้นสูงส่งมากยิ่งกว่าสกุลเทพ
ลูกทำงานรับใช้ที่สูงส่งอย่างยิ่งของบารัต
เวลานี้ลูกกำลังกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้ เวลานี้
บาบากำลังทำให้ลูกผู้กราบไหว้บูชา, ผู้ที่เป็นเช่นเปลือกหอย,
กลายเป็นเพชรที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา ถึงลูกๆ ทางจิตเช่นนั้น สวัสดีตอนเช้า
รักและระลึกถึง จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ทุกการกระทำควรเป็นการกระทำที่สูงส่งตามศรีมัท
อย่าเป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์ สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
ทำตามคำแนะนำของพ่อเท่านั้น
2. เพื่อที่จะอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอ
จงควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง อย่าได้มีวันกลายเป็นเช่น น้ำเกลือ
ให้คำแนะนำของพ่อกับทุกคน กลับมาอ่อนหวานอย่างมากๆ
พร:
ขอให้ลูกสำรวจตนและอยู่อย่างหลอมรวมด้วยความรักในมหาสมุทรแห่งความสุขอย่างสม่ำเสมอ
มีคำกล่าวว่า: ผู้ที่สำรวจตนมีความสุขอยู่เสมอ
ลูกที่ได้รับพรของการสำรวจตนอย่างสม่ำเสมอจะอยู่อย่างหลอมรวมด้วยความรักในมหาสมุทรแห่งความสุขเช่นเดียวกับพ่อ
ลูกๆของผู้ประทานความสุขก็กลายเป็นผู้ประทานความสุขเช่นกัน
พวกเขาแจกจ่ายสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขให้กับทุกดวงวิญญาณ
ดังนั้นเวลานี้จงกลับมาสำรวจตนและเป็นรูปเคารพที่สมบูรณ์แบบที่ไม่ว่าผู้คนจะมาหาลูกด้วยความรู้สึกใดก็ตาม
ความตั้งใจของพวกเขาก็จะได้รับการเติมเต็มเมื่อพวกเขาจากไป
เช่นที่ไม่มีสิ่งใดขาดหายไปในคลังสมบัติของพ่อ
ดังนั้นลูกต้องกลับมาเปี่ยมล้นเหมือนพ่อ
คติพจน์:
รักษาความภาคภูมิใจทางจิตวิญญาณของลูกไว้ และลูกจะไม่มีความรู้สึกว่าถูกดูถูก