31.08.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน อยู่อย่างซื่อสัตย์ต่อพ่อ เก็บรักษาชาร์ทของลูกอย่างซื่อสัตย์ อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร เฝ้าแต่ทำตามคำแนะนำที่สูงส่งของพ่อผู้เดียว

คำถาม:
ผู้ที่ใช้ 84 ชาติเกิดเต็มจะทำความเพียรพยายามอะไร?

คำตอบ:
พวกเขามีความเพียรพยายามพิเศษที่จะเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาให้เป็นนารายณ์ ที่สามารถควบคุมประสาทสัมผัสทั้งหมดของพวกเขา ดวงตาของพวกเขาไม่เคยเป็นเช่นอาชญากร หากแม้กระทั่งเวลานี้ยังมีความคิดที่มีกิเลสในการมองเห็นใครบางคนและดวงตากลายเป็นเช่นอาชญากร ลูกจะสามารถเข้าใจได้ว่าดวงวิญญาณนั้นไม่ใช่ผู้ที่ใช้ 84 ชาติเกิดเต็ม

เพลง:
พาเราออกไปจากโลกแห่งบาปนี้ไปสู่สถานที่แห่งการพักผ่อนและสะดวกสบาย...

โอมชานติ
ลูกทางจิตที่สุดแสนหวานรู้ว่านี่คือโลกแห่งบาป มนุษย์รู้เกี่ยวกับโลกของบุญด้วยเช่นกัน โลกแห่งบุญที่บริสุทธิ์เรียกได้ว่าการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต ไม่มีบาปที่นั่น บาปคงอยู่ในดินแดนแห่งความทุกข์เท่านั้นในอาณาจักรของราวัน ลูกเคยได้เห็นรูปของราวันแล้วซึ่งเป็นสาเหตุของความทุกข์ ราวันไม่ใช่บุคคลแต่แล้วพวกเขาก็ยังเผาหุ่นจำลองของราวัน ลูกๆรู้ว่าเวลานี้ลูกอยู่ในอาณาจักรของราวัน แต่ลูกได้ก้าวห่างออกไปจากอาณาจักรของราวันแล้ว เวลานี้เราอยู่ในยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุด เมื่อลูกๆ กำลังมาที่นี่ได้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่า ลูกกำลังไปหาพ่อผู้ที่จะเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ให้เป็นเทพ ท่านทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุข ไม่ใช่บราห์มาหรือผู้ที่มีร่างกายใด ๆ ที่จะทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุข นั่นคือชีพบาบา ผู้ที่ไม่มีร่างกายเป็นของท่านเองเป็นผู้ที่ทำสิ่งนี้ ลูกไม่มีร่างกายด้วยเช่นกัน แต่แล้วลูกได้ใช้ชาติเกิดและได้เข้ามาในวงจรของการเกิดและการตาย ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังไปหาพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก ท่านกำลังให้คำแนะนำที่สูงส่งแก่เรา ด้วยการทำความเพียรพยายามเช่นนั้นที่ลูกจะกลายเป็นนายของสวรรค์ ทุกคนจดจำสวรรค์ พวกเขาเข้าใจว่าที่นั่นคือโลกใหม่อย่างแน่นอน จะต้องมีใครบางคนที่ก่อตั้งโลกใหม่อย่างแน่นอน แม้กระทั่งนรกก็จะต้องถูกสร้างด้วยใครบางคน ลูกรู้ว่าเมื่อใดที่บทบาทที่ลูกแสดงในดินแดนแห่งความสุขจะมาถึงการสิ้นสุด ลูกเริ่มที่จะมีประสบการณ์ของความทุกข์เพราะอาณาจักรของราวันได้เริ่มขึ้น ในเวลานี้นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ ไม่ว่าจะมีมหาเศรษฐีและอภิมหาเศรษฐีมากมายเพียงใดก็ตาม โลกก็กล่าวได้ว่าไม่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน นี่คือโลกที่ยากจนข้นแค้นของความทุกข์ ไม่ว่าใครบางคนจะมีอาคารที่ใหญ่โตและสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อความสุขมากมายแค่ไหนก็ตาม โลกนี้ก็ยังคงเรียกว่าโลกเก่าและไม่บริสุทธิ์ พวกเขาก็ยังคงดิ้นรนตะเกียกตะกายอยู่ในแม่น้ำของยาพิษต่อไป พวกเขาไม่แม้แต่จะเข้าใจด้วยซ้ำว่าการข้องแวะในกิเลสเป็นบาป พวกเขาพูดว่า: โลกจะสามารถขยายต่อไปได้อย่างไรโดยปราศจากสิ่งนี้? พวกเขาร้องเรียก: โอ พระเจ้า! โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! มาและทำให้โลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้บริสุทธิ์! เป็นดวงวิญญาณที่พูดผ่านร่างกายของเขา เป็นดวงวิญญาณที่ได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ และเหตุนี้เองพวกเขาจึงร้องเรียกหา ไม่มีใครเลยที่ไม่บริสุทธิ์ในสวรรค์ ลูกๆ รู้ว่าผู้ที่ทำความเพียรพยายามเป็นอย่างดีในยุคบรรจบพบกันคือผู้ที่เข้าใจได้ว่าพวกเขาได้ใช้เต็ม 84 ชาติเกิด แล้วพวกเขาจะปกครองกับลักษมีและนารายณ์ในยุคทอง ไม่ใช่ผู้เดียวที่ได้ใช้ 84 ชาติเกิด พร้อมกับราชาก็จะต้องมีปวงประชาด้วยเช่นกัน เป็นสิ่งที่ตามลำดับกันไปในบรรดาลูกบราห์มินด้วยเช่นกัน บางคนกลายเป็นราชาและราชินี และบางคนกลายเป็นปวงประชา พ่อพูดว่า: ลูกๆ เป็นเวลานี้ที่ลูกต้องซึมซับคุณธรรมที่สูงส่ง ดวงตาเหล่านี้เป็นเช่นอาชญากร หากด้วยการเห็นผู้อื่น ดวงตาของใครบางคนก็กลายเป็นอาชญากร ก็จะกล่าวได้ว่าเขานั้นจะไม่ได้ใช้ 84 ชาติเกิด ผู้ที่เป็นเช่นนั้นไม่สามารถเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นนารายณ์ ลูกจะถึงสภาพของการอยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกเมื่อลูกได้รับชัยชนะเหนือดวงตาของลูก ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับดวงตา เป็นดวงตาที่หลอกลวงลูก ดวงวิญญาณเห็นผ่านหน้าต่างเหล่านี้ มีสองดวงวิญญาณในผู้นี้(พ่อบราห์มา) แม้กระทั่งพ่อ(ชีพบาบา)ก็เห็นผ่านหน้าต่างเหล่านี้เช่นกัน (ดวงตา) สายตาของพ่อก็ตรงไปยังดวงวิญญาณด้วยเช่นกัน พ่ออธิบายแก่ดวงวิญญาณ ท่านพูดว่า: พ่อต้องใช้ร่างกาย พ่อจึงสามารถพูดได้ ลูกรู้ว่าบาบากำลังพาลูกไปสู่โลกแห่งความสุข นี่คืออาณาจักรของราวัน ลูกได้ก้าวห่างออกไปจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้ บางคนก็ก้าวหน้าไปอย่างมากมาย ในขณะที่บางคนก็ได้ก้าวถอยหลัง แต่ละคนพูดว่า: พาฉันข้ามฟาก ลูกจะข้ามไปสู่ยุคทอง แต่ถ้าลูกต้องการประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงที่นั่น ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ ลูกต้องทำความเพียรพยายาม สิ่งหลักในสิ่งนี้คือจดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง นี่คือวิชาแรก ลูกรู้ว่าลูกดวงวิญญาณคือนักแสดง ก่อนอื่นลูกไปสู่ดินแดนแห่งความสุขและในเวลานี้อยู่ในดินแดนแห่งความทุกข์ เวลานี้พ่อได้มาเพื่อพาเราไปสู่ดินแดนของความสุข ท่านพูดว่า: จดจำพ่อและกลับมาบริสุทธิ์ อย่าได้เป็นสาเหตุของความทุกข์แก่ใคร ผู้คนเฝ้าแต่เป็นเหตุของความทุกข์กับกันและกันอย่างมาก บางคนมีวิญญาณชั่วร้ายของตัณหาราคะ และคนอื่นมีความโกรธ และบางคนแม้กระทั่งเริ่มใช้มือของพวกเขา พ่อพูดว่า: นั่นคือดวงวิญญาณบาปที่เป็นสาเหตุของความทุกข์แก่ผู้อื่น ลูกจะสามารถกลายเป็นดวงวิญญาณบุญได้อย่างไรหากลูกยังคงทำบาปต่อไป? ผู้นั้นกำลังประณามชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล ทุกคนจะพูดว่าอย่างไร? ลูกพูดว่าพระเจ้ากำลังสอนลูกที่ลูกกำลังเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นเทพและกลายเป็นนายของโลก แต่ลูกก็ยังทำงานเช่นนั้น! เหตุนี้เองบาบาพูดว่า: มองดูที่ตนเองทุกคืน หากลูกเป็นลูกที่เชื่อฟัง ส่งชาร์ทของลูกให้กับบาบา บางคนก็เขียนชาร์ทของพวกเขา แต่พวกเขาก็ไม่ได้เขียนว่าพวกเขาให้ความทุกข์กับใครหรือทำความผิดใดหรือไม่ เป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้องหากลูกจดจำพ่อและยังคงทำการกระทำที่ผิดต่อไป การกระทำที่ผิดจะกระทำเมื่อลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ดูว่าวงจรนั้นหมุนไปอย่างไร สิ่งนี้ง่ายมาก บางคนสามารถกลายเป็นครูภายในวันเดียว พ่อกำลังอธิบายความลับของ 84 ชาติเกิดให้แก่ลูก ท่านกำลังสอนลูก และจากนั้นลูกก็ต้องไปและไตร่ตรองสิ่งนั้น เราใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร? บางคนสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งมากกว่าครูที่สอนพวกเขา บาบาสามารถพิสูจน์สิ่งนี้ให้แก่ลูก บางคนนำชาร์ทของพวกเขามาให้กับบาบาและพูดว่า: บาบาดูชาร์ทของฉัน ฉันไม่ได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใครแม้แต่เล็กน้อย บาบาพูดว่า: ลูกผู้นี้อ่อนหวานมาก เขาให้กลิ่นหอมที่ดีมาก เป็นเพียงเรื่องของเพียง 1 วินาทีเท่านั้นที่จะกลายเป็นครู นักเรียนบางคนก็ไปล้ำหน้าครูของพวกเขาในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง ดังนั้นพวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงกว่าครูของพวกเขา บาบาถามว่า: ลูกกำลังสอนใคร? ไปยังวัดของชีวาทุกวันและสอนพวกเขาที่นั่นเกี่ยวกับว่าชีพบาบามาและก่อตั้งสวรรค์อย่างไร และท่านกำลังทำให้เรากลายเป็นนายของสวรรค์อย่างไร เป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะอธิบายสิ่งนี้ บางคนก็เขียนชาร์ทของพวกเขาและส่งให้บาบา: บาบา สภาพจิตของฉันเป็นเช่นนี้ บาบาถามว่า: ลูกๆไม่ได้ทำการกระทำที่เป็นบาปใดๆใช่ไหม? ดวงตาที่เป็นอาชญากรไม่ได้ทำให้ลูกกระทำกรรมที่ผิดใช่ไหม? ลูกต้องตรวจสอบกิริยามารยาทและบุคลิกภาพของลูกเอง พฤติกรรมและกิจกรรมของลูกทั้งหมดนั้นขึ้นกับดวงตาของลูก ดวงตาหลอกลวงลูกในหลายวิธี หากลูกหยิบบางสิ่งไปและรับประทานโดยไม่ได้รับอนุญาตนั่นก็คือบาป เพราะว่าลูกนำสิ่งนั้นไปโดยไม่ได้รับอนุญาตจากใคร มีกฎมากมายที่นี่ นี่คือไฟบูชายัญของชีพบาบา ไม่มีใครจะรับประทานสิ่งใดโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ที่ดูแลรับผิดชอบ หากใครคนหนึ่งเริ่มที่จะทำสิ่งนี้ คนอื่นก็จะเริ่มทำสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน ในความเป็นจริงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องล็อคอะไรไว้ที่นี่ กฎก็บอกอยู่ว่าห้ามมิให้ผู้ใดไม่บริสุทธิ์เข้ามาในห้องครัวของอาคารนี้ ภายนอกก็ไม่ใช่เรื่องว่าใครจะบริสุทธิ์หรือไม่บริสุทธิ์ อย่างไรก็ตามพวกเขาก็เรียกพวกเขาเองว่าไม่บริสุทธิ์ ทุกคนไม่บริสุทธิ์ ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้แตะต้องวัลลภาจารีหรือสังคาราจารย์ เพราะว่าพวกเขาคิดว่าตนเองบริสุทธิ์และทุกคนอื่นนั้นไม่บริสุทธิ์ แม้ว่าร่างกายของทุกคนที่นี่ไม่บริสุทธิ์ ลูกแต่ละคนก็ละทิ้งกิเลสตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ คนที่มีกิเลสก้มลงเบื้องหน้ารูปปั้นบูชาของผู้ที่ปราศจากกิเลส มีการกล่าวว่า: “ผู้นี้เป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์และมีความถูกต้องตามศีลธรรมจรรยาอย่างมาก” ไม่มีมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์ใดในยุคทอง นั่นคือโลกที่บริสุทธิ์ มีเพียงประเภทเดียวเท่านั้น ลูกรู้ถึงความลับในสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด ความลับของตอนเริ่มต้น ตอนกลาง จนกระทั่งถึงตอนจบของโลกควรจะคงอยู่ในสติปัญญาของลูก เวลานี้เรารู้ทุกสิ่ง ไม่เหลือสิ่งใดที่จะต้องรู้ เรารู้จักพ่อ ผู้สร้าง เรารู้เกี่ยวกับอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน เรารู้ถึงสถานภาพของเราในอนาคตซึ่งเรากำลังทำความเพียรพยายาม อย่างไรก็ตามหากพฤติกรรมของลูกนั้นเสียไป ลูกไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้ การให้ความทุกข์แก่ใครบางคน การข้องแวะในกิเลส การมีสายตาที่ไม่บริสุทธิ์ ทั้งหมดนั้นเป็นบาป ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากที่จะเปลี่ยนสายตาของลูก สายตาของลูกจะต้องดีมาก เมื่อดวงตาของลูกเห็นใครบางคนกำลังโกรธ ลูกเองก็เริ่มที่จะทะเลาะเช่นกัน ไม่มีความรักต่อชีพบาบาแม้แต่น้อยและลูกก็ไม่ได้จดจำชีพบาบาเลย เป็นความยิ่งใหญ่ของชีพบาบา เป็นความยิ่งใหญ่ของกูรู และเป็นความยิ่งใหญ่ของสัตกูรู ที่สามารถทำให้ลูกเห็นนิมิตของโกวินดา, ศรีกฤษณะ เป็นกูรูที่ทำให้ลูกกลายเป็นเช่นโกวินดา ปากของลูกนั้นจะไม่ถูกทำให้หวานด้วยการมีเพียงแค่นิมิต มีรามีนิมิตแต่ปากของเธอนั้นหวานหรือไม่? เธอไม่ได้ไปสวรรค์จริงๆ นั่นคือหนทางความเลื่อมใสศรัทธา นั่นไม่สามารถเรียกว่าเป็นความสุขของสวรรค์ ไม่ใช่เป็นเรื่องของการเพียงแค่เห็นโกวินดา แต่เป็นเรื่องของการกลายเป็นเช่นเดียวกันกับเขา ลูกได้มาที่นี่เพื่อที่จะกลายเป็นเช่นนั้น ลูกควรจะมีความซาบซึ้งว่าลูกไปหาท่านและท่านกำลังทำให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้น(กฤษณะ) ดังนั้นบาบาแนะนำทุกคนว่า: เขียนสิ่งนี้ในชาร์ทของลูก: ดวงตาของฉันหลอกลวงฉันไหม? ฉันได้ทำบาปไหม? ดวงตาหลอกลวงลูกไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งอย่างแน่นอน ดวงตาต้องเยือกเย็นอย่างสมบูรณ์ คิดว่าตนปราศจากร่าง สภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมนั้นจะไปถึงได้ในเวลาสุดท้าย แต่นั่นด้วยเช่นกันเมื่อเพียงแค่ลูกส่งชาร์ทของลูกให้บาบา ทุกสิ่งจะได้รับการสะสมโดยอัตโนมัติในทะเบียนประวัติของดารามราช แต่แม้กระทั่งในรูปที่มีตัวตนก็ต้องรู้ทุกสิ่งเพื่อที่ท่านสามารถเตือนลูกเพราะพ่อได้เข้ามาสู่รูปที่มีตัวตนที่นี่ คนที่มีดวงตาเช่นอาชญากรหรือผู้ที่มีสำนึกที่เป็นร่างจะทำให้บรรยากาศไม่บริสุทธิ์ แม้กระทั่งในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ โยคะของสติปัญญาของลูกก็ออกไปข้างนอก มายาหลอกลวงลูกอย่างมากมาย จิตใจก็ซุกซนอย่างมาก ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่จะกลายเป็นสิ่งนี้ เมื่อลูกดวงวิญญาณมาหาบาบา ท่านก็จะตกแต่งลูกด้วยความรู้ ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยความรู้ และจากนั้นลูกจะได้รับร่างกายที่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน ทั้งดวงวิญญาณและร่างกายจะบริสุทธิ์ในยุคทอง และหลังจากครึ่งวงจรจะเป็นอาณาจักรของราวัน ผู้คนถามว่า: ทำไมพระเจ้าถึงทำเช่นนี้? อย่างไรก็ตามนี่คือสิ่งที่ถูกกำหนดไว้แล้วในละครที่คงอยู่ตลอดไป พระเจ้าไม่ได้ทำสิ่งใด ในยุคทองมีเพียงศาสนาเทพเดียว บางคนพูดว่า: ทำไมฉันควรจดจำพระเจ้าเช่นนั้น? อย่างไรก็ตามลูกไม่ได้มีการเชื่อมโยงใดกับศาสนาอื่นใด ผู้ที่กลายเป็นหนามจะมาและกลายเป็นดอกไม้ บางคนถามว่า: พระเจ้าจะพาแค่ชาวบารัตไปสวรรค์เท่านั้นหรือ? เราไม่ยอมรับสิ่งนั้น พระเจ้าเลือกปฏิบัติด้วยวิธีนี้หรือ? อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ได้กำหนดไว้แล้วในละคร หากทุกคนได้ไปสวรรค์ บทบาทของศาสนาที่นับไม่ถ้วนจะดำเนินต่อไปอย่างไร? ไม่ได้มีดวงวิญญาณหลายพันล้านดวงในสวรรค์ ก่อนอื่นต้องเข้าใจสิ่งหลักว่า: ใครคือพระเจ้า ให้เข้าใจท่านก่อน หากพวกเขาไม่ได้เข้าใจ พวกเขาก็จะเฝ้าแต่ถามคำถามมากมาย หากพวกเขาพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ พวกเขาก็จะบอกว่าสิ่งที่ลูกพูดนั้นถูกต้อง แน่นอนเราต้องการที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ ลูกต้องจดจำผู้เดียวนั้นไว้ ผู้คนของทุกศาสนาจดจำพระเจ้า เวลานี้ลูกๆกำลังได้รับความรู้นี้ ลูกเข้าใจว่าวงจรโลกหมุนไปอย่างไร ลูกแม้กระทั่งอธิบายอย่างมากมายในงานนิทรรศการแต่ก็ยังมีจำนวนน้อยมากที่ปรากฏออกมา อย่างไรก็ตามนั่นไม่ได้หมายว่าลูกไม่ควรจัดงานนิทรรศการอีกต่อไป สิ่งนี้อยู่ในละครและลูกก็ได้ทำมัน บางครั้งดวงวิญญาณก็ปรากฏตัวในงานนิทรรศการแต่บางครั้งก็ไม่ปรากฏตัว ในขณะที่ลูกก้าวหน้าต่อไปหลายคนจะมาและเริ่มทำความเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง บางคนผู้ที่ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำจะไม่ทำความเพียรพยายามมากขนาดนั้น พ่อยังคงอธิบายแก่ลูกๆว่า : อย่าได้กระทำบาปใดๆ จดลงไปว่าลูกได้ทำให้ใครมีความทุกข์หรือไม่ ฉันได้ทะเลาะเบาะแว้งกับใครหรือไม่? ฉันได้พูดสิ่งใดที่ผิดกับใครบางคนหรือไม่? ฉันได้ทำสิ่งใดที่ไม่ถูกต้องหรือไม่? บาบาพูดว่า: เขียนการกระทำที่เป็นบาปที่ลูกได้ทำลงไป ลูกรู้ว่าลูกได้ทำบาปตั้งแต่ยุคทองแดงดังนั้นก็กลายเป็นดวงวิญญาณบาป เมื่อลูกได้ให้สิ่งที่ลูกเขียนแก่บาบา ภาระก็จะเบาบางลง บางคนเขียนว่า: ฉันไม่ได้เป็นสาเหตุของความทุกข์แก่ใคร บาบาพูดว่า: อัจชะ นำชาร์ทของลูกมาและพ่อจะดูชาร์ทนั้น บาบาจะเรียกลูกเพราะท่านต้องการเห็นลูกๆ ที่ดีเช่นนั้น บาบาให้ความรักอย่างมากแก่ลูกที่มีค่าและเชื่อฟัง บาบารู้ว่ายังไม่มีใครกลับมาสมบูรณ์พร้อม บาบาเห็นความเพียรพยายามที่ลูกแต่ละคนทำ เมื่อลูกๆไม่ได้เขียนชาร์ทของพวกเขา จะต้องมีความอ่อนแอบางอย่างที่พวกเขากำลังซ่อนจากบาบาอย่างแน่นอน บาบาจะพิจารณาเพียงว่าใครบางคนเป็นลูกที่ซื่อสัตย์อย่างแท้จริงถ้าเขาเขียนชาร์ทของเขา อย่างไรก็ตามพร้อมกับชาร์ท กิริยามารยาทก็จำเป็นต้องมีด้วยเช่นกัน อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะทำให้ภาระของลูกเบาบางลง บอกพ่อด้วยการเขียนถึงบาปที่ลูกได้ทำไว้ อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์ให้แก่ใครในเวลานี้ คงอยู่อย่างเป็นลูกที่เชื่อฟัง

2. ทำให้สายตาของลูกนั้นดีมาก ระมัดระวังอย่างมากที่ดวงตาของลูกจะไม่หลอกลวงลูก รักษากิริยามารยาทของลูกเป็นอย่างดีมาก อย่าได้กระทำการใด ๆ ที่เป็นบาปภายใต้อิทธิพลของตัณหาราคะหรือความโกรธ

พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ที่เพียรพยายามอย่างจริงจังที่จะไม่คิดถึงอดีต แต่ใส่จุดฟูลสต๊อป

ใส่จุดฟูลสต๊อปกับสิ่งที่เกิดขึ้นจนถึงตอนนี้ การไม่คิดถึงอดีตคือการทำความเพียรพยายามอย่างเข้มข้น หากใครคิดถึงอดีต เวลาพลังงานและความคิดของเขาก็สูญเสียไปจนหมด ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะต้องเสียไป เพราะถ้าแม้ว่าสองช่วงเวลาของยุคบรรจบพบกันนั่นคือถ้าแม้แต่สองวินาทีของยุคบรรจบพบกันสูญเสียไป ลูกก็จะเสียเวลาไปหลายปีแล้ว ดังนั้นจงรู้ถึงความสำคัญของเวลาและใส่จุดฟูลสต๊อปกับอดีต การใส่จุดฟูลสต๊อปหมายถึงการเต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าทั้งหมด

คติพจน์:
เมื่อทุกความคิดได้รับการยกระดับความคิดนั้นจะเป็นประโยชน์ต่อตนเองและต่อโลก