04.08.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน บราห์มานี้คือบัลลังก์ที่พูดได้และเดินได้ของพ่อ
ผู้ซึ่งเป็นภาพลักษณ์อมตะ เมื่อท่านเข้ามาในบราห์มา ท่านสร้างลูกบราห์มิน
คำถาม:
ความลับใดซึ่งลูกที่ฉลาดสามารถเข้าใจ และอธิบายแก่ผู้อื่นได้อย่างชัดเจน?
คำตอบ:
บราห์มาคือใคร บราห์มากลายเป็นวิษณุได้อย่างไร ประชาบิดาบราห์มาอยู่ที่นี่
ท่านไม่ใช่เทพ บราห์มาได้สร้างไฟบูชายัญของความรู้โดยผ่านบราห์มิน มีเพียงลูกๆ
ที่ฉลาดสามารถเข้าใจความลับทั้งหมดนี้และอธิบายแก่ผู้อื่นได้ ผู้ที่ขี่ม้า(กองทัพม้า)
และกองทัพเท้าจะสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้
เพลง:
ขอคารวะต่อชีวา...
โอมชานติ
มีเพียงผู้เดียวที่ได้รับการยกย่องในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาร้องเพลงสรรเสริญของท่าน แต่พวกเขาไม่รู้จักท่าน
และพวกเขาไม่รู้คำแนะนำที่ถูกต้องแม่นยำของท่าน
หากพวกเขาได้รู้จักคำยกย่องที่ถูกต้องแม่นยำของท่าน พวกเขาจะพูดสิ่งนั้นอย่างแน่นอน
ลูกๆ รู้ว่าพระเจ้าคือผู้สูงสุดเหนือสิ่งใด รูปภาพของท่านเป็นภาพหลัก จะต้องมีลูกๆ
ของบราห์มาด้วยเช่นกัน ลูกทั้งหมดคือบราห์มิน
มีเพียงลูกบราห์มินเท่านั้นที่รู้จักบราห์มา ไม่มีใครอื่นรู้จักท่าน
เหตุนี้เองพวกเขาจึงสับสน พวกเขาพูดว่า: ผู้นี้เป็นบราห์มาได้อย่างไร?
บราห์มาได้ถูกวาดภาพไว้ว่าอาศัยอยู่ในดินแดนที่ละเอียดอ่อน
แต่พ่อของมวลมนุษย์ไม่สามารถคงอยู่ในดินแดนที่ละเอียดอ่อนซึ่งไม่มีสิ่งสร้าง
ผู้คนโต้แย้งสิ่งนี้กับลูกอย่างมากมาย
ลูกต้องอธิบายแก่พวกเขาว่าบราห์มาและบราห์มินมีอยู่จริงใช่ไหม?
เช่นเดียวกับที่คำว่า“คริสเตียน”มาจากคำว่า“คริสต์” คำว่าชาวพุทธมาจากพระพุทธเจ้า
และคำว่า“อิสลาม”มาจากคำว่า“อับราฮัม”
ดังนั้นบราห์มินก็เป็นที่รู้จักเพราะประชาบิดาบราห์มาเช่นกัน มีอดิเทพบราห์มา
ในความเป็นจริงบราห์มาไม่ควรถูกเรียกว่าเทพ นั่นเป็นสิ่งที่ผิด
ลูกควรถามผู้ที่เรียกตนเองว่าบราห์มินว่า บราห์มามาจากไหน ท่านเป็นสิ่งสร้างของใคร?
ใครเป็นผู้สร้างบราห์มา? ไม่มีใครสามารถบอกลูกได้เพราะเขาไม่รู้
มีเพียงลูกๆเท่านั้นรู้ว่าพาหนะซึ่งชีพบาบาเข้ามานั้นเป็นของดวงวิญญาณซึ่งก่อนหน้านี้เป็นเจ้าชายกฤษณะ
หลังจากใช้ 84 ชาติเกิดเขาก็กลายเป็นบราห์มา
ชื่อที่เขาเกิดมามีความแตกต่างเพราะเขาคือมนุษย์
จากนั้นเมื่อบาบาเข้ามาในผู้นี้ท่านก็ตั้งชื่อผู้นี้ว่าบราห์มา
ลูกๆก็รู้ด้วยเช่นกันว่าบราห์มานี้กลายเป็นรูปของวิษณุ ท่านกลายเป็นนารายณ์
ในตอนท้ายของชาติเกิดที่ 84 ของท่าน ท่านอยู่ในพาหนะที่ธรรมดา
ร่างกายของแต่ละดวงวิญญาณนั้นคือพาหนะของเขา
ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะมีบัลลังก์ที่พูดได้เดินได้นี้
ชาวซิกข์ได้สร้างบัลลังก์นั้นซึ่งพวกเขาเรียกว่าเป็นบัลลังก์อมตะ
ที่นี่ทุกคนเป็นบัลลังก์อมตะ ดวงวิญญาณทั้งหมดคือ ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ
พระเจ้าสูงสุดเหนือสิ่งใดต้องการพาหนะใช่ไหม?
ท่านเข้ามาในพาหนะนี้และนั่งในนี้เพื่อที่จะให้ความรู้
เพียงท่านเท่านั้นที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้
ท่านให้ความรู้ของผู้สร้างและตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง
เต็มไปด้วยความรู้ไม่ได้หมายถึงผู้ที่ล่วงรู้ความลับทั้งหมดภายในหรือผู้ที่รู้ทุกสิ่ง
ความหมายของ“การอยู่ทุกหนแห่ง”นั้นแตกต่างกัน
และความหมายของจานีจานันฮาร์ก็แตกต่างกันเช่นกัน
มนุษย์สับสนในทุกสิ่งและพูดอะไรก็ตามที่เข้ามาในจิตใจ
เวลานี้ลูกๆเข้าใจว่าลูกทั้งหมดคือบราห์มินลูกๆของบราห์มา
สกุลของเรานั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด
ผู้คนเหล่านั้นถือว่าเทพเป็นผู้ที่สูงสุดเพราะเทพคงอยู่ในตอนต้นของยุคทอง
ลูกๆของประชาบิดาบราห์มาคือบราห์มิน ไม่มีใครนอกจากลูกๆที่เข้าใจสิ่งนี้
เนื่องจากพวกเขาพิจารณาว่าบราห์มาอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนแล้วใครจะเข้าใจสิ่งนี้ได้อย่างไร?
พวกพราหมณ์ทางโลกที่ปฏิบัติศาสนกิจที่ทำการกราบไหว้บูชาและไปที่บ้านของผู้คนเพื่อรับประทานในโอกาสพิเศษมีความแตกต่างจากลูกบราห์มิน
ลูกไม่ได้ไปที่บ้านของใครเพื่อรับประทานในโอกาสพิเศษ
เวลานี้ลูกต้องอธิบายเกี่ยวกับความลับของบราห์มาอย่างชัดเจนมาก
บอกพวกเขาว่าวางทุกสิ่งไว้ก่อน และก่อนอื่นใดจงจดจำพ่อ
ผู้ที่จะทำให้ท่านกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
แล้วท่านจะเข้าใจประเด็นเหล่านี้ทั้งหมด เมื่อพวกเขามีความสงสัยเพียงเล็กน้อย
พวกเขาก็จากพ่อไป ประเด็นแรกที่สำคัญที่สุดคืออัลฟ่าและเบต้า พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ พ่อต้องเข้ามาในใครบางคนอย่างแน่นอน
เขาต้องมีชื่อด้วยเช่นกัน พ่อมาและสร้างเขา
ลูกต้องใช้สติปัญญาอย่างมากมายในการอธิบายเกี่ยวกับบราห์มา ทหารม้าและกองทัพเท้า
สับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้ แต่ละคนอธิบายตามสภาพของเขา ประชาบิดาบราห์มาอยู่ที่นี่
ท่านสร้างไฟบูชายัญของความรู้โดยผ่านบราห์มิน
ดังนั้นแน่นอนบราห์มินจึงจำเป็นอย่างยิ่ง ประชาบิดาบราห์มาก็ต้องอยู่ที่นี่เช่นกัน
โดยผ่านผู้นี้เท่านั้นที่สามารถมีบราห์มินได้
พวกนักบวชพราห์มกล่าวว่าพวกเขาเป็นลูกๆของบราห์มา
พวกเขาเชื่อว่าสกุลของพวกเขาคงอยู่มาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์แล้ว
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าบราห์มาคงอยู่เมื่อใด เวลานี้ลูกคือบราห์มิน
บราห์มินคือผู้ที่เป็นลูกๆของบราห์มา ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้จักอาชีพของพ่อของพวกเขา
ในบารัตในตอนเริ่มแรกมีบราห์มิน สกุลบราห์มินคือสกุลที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
พราห์มเหล่านั้นเชื่อว่าสกุลของพวกเขาปรากฏออกมาจากบราห์มาอย่างแน่นอน
แต่พวกเขาไม่สามารถพูดได้ว่าสกุลนั้นได้ปรากฏขึ้นมาเมื่อไหร่หรือปรากฏมาอย่างไร
ลูกรู้ว่าประชาบิดาบราห์มาสร้างบราห์มิน บราห์มินเหล่านั้นแล้วต้องกลายเป็นเทพ
พ่อมาและสอนบราห์มิน ไม่มีราชวงศ์ของบราห์มิน มีสกุลของบราห์มิน
จะสามารถมีราชวงศ์ได้ก็ต่อเมื่อมีราชาและราชินี เช่นเดียวกับที่มีสุริยวงศ์
ไม่มีใครในลูกบราห์มินที่กลายเป็นราชา
เมื่อผู้คนพูดว่าเคยมีอาณาจักรทั้งสองของฆราวาสและพันดาวาส
นั่นเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ไม่ใช่ทั้งสองที่มีอาณาจักร
เวลานี้เป็นรัฐบาลของประชาชนโดยประชาชน ไม่ได้เรียกว่าอาณาจักร พวกเขาไม่มีมงกุฎ
บาบาได้อธิบายแล้วว่าในตอนแรกในบารัตมีราชาที่มีมงกุฎสองชั้น
และต่อมามีราชาที่มีมงกุฎชั้นเดียว ในเวลานี้ไม่มีมงกุฎเลย
ลูกต้องอธิบายและพิสูจน์สิ่งนี้อย่างชัดเจนมาก
ผู้ที่ซึมซับความรู้นี้ได้ดีจะสามารถอธิบายความรู้นี้ได้อย่างดีมาก
จะต้องมีการอธิบายอย่างมากเกี่ยวกับบราห์มา พวกเขายังคงไม่รู้เกี่ยวกับวิษณุ
ลูกต้องอธิบายสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน
ไวกุณฑ์ถูกเรียกว่าดินแดนของวิษณุซึ่งหมายถึงอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์
เมื่อกฤษณะเป็นเจ้าชายเขาพูดว่าพ่อของเขาเป็นราชา
ไม่ใช่ว่าพ่อของกฤษณะไม่สามารถเป็นราชาได้ กฤษณะถูกเรียกว่าเจ้าชาย
ดังนั้นเขาต้องเกิดจากราชาอย่างแน่นอน
เขาจะไม่ถูกเรียกเจ้าชายถ้าเขาเกิดในครอบครัวที่มั่งคั่ง
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างสถานภาพของราชาและสถานภาพของคนมั่งคั่ง
ไม่มีการเอ่ยถึงราชาที่เป็นพ่อของกฤษณะ ชื่อของกฤษณะได้รับการยกย่องอย่างมาก
สถานภาพของพ่อของเขาไม่ได้รับการกล่าวว่าสูงนัก สถานภาพของเขาเป็นชั้นสอง
เพราะเขาเป็นเพียงเครื่องมือที่ให้กำเนิดกฤษณะเท่านั้น
ไม่ใช่ว่าดวงวิญญาณนั้นจะศึกษามากกว่าดวงวิญญาณของกฤษณะ ไม่เลย
ต่อมากฤษณะก็กลายเป็นนารายณ์ แล้วชื่อของพ่อของเขาก็หายไป
เขาเป็นบราห์มินอย่างแน่นอนแต่เขาศึกษาน้อยกว่ากฤษณะ
ดวงวิญญาณกฤษณะศึกษามากกว่าดวงวิญญาณของพ่อของเขา
เหตุนี้เองชื่อของกฤษณะจึงได้รับการยกย่อง ใครคือพ่อของกฤษณะ?
ราวกับว่าไม่มีใครรู้สิ่งนี้ เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปลูกก็จะรู้สิ่งนี้
เขาจะกลายเป็นสิ่งนั้นที่นี่ นอกจากนี้มีพ่อแม่ของราเด้ด้วยเช่นกัน
แต่ชื่อของราเด้ได้รับการยกย่องมากกว่าชื่อของพ่อแม่ของเธอ
เพราะพ่อแม่ของเธอได้ศึกษาน้อยกว่า ชื่อของราเด้จึงสูงกว่าของพวกเขา
เหล่านี้เป็นเรื่องราวที่ละเอียดที่ลูกๆต้องอธิบาย ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการศึกษา
ลูกต้องใช้สติปัญญาที่จะอธิบายเกี่ยวกับบราห์มา เขากลายเป็นกฤษณะแล้วก็ใช้ 84
ชาติเกิด ลูกก็ใช้ 84 ชาติเกิดด้วยเช่นกัน ไม่ใช่ทุกคนที่ลงมาในเวลาเดียวกัน
ผู้ที่ไปข้างหน้าในการศึกษานี้จะลงมาก่อน ทุกคนลงมาตามลำดับกัน
เหล่านี้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก
ผู้ที่มีปัญญาน้อยกว่าจะไม่สามารถซึมซับสิ่งนี้ พวกเขากลับไปตามลำดับกันไป
ลูกได้รับการโยกย้ายตามลำดับกันไป ในเวลาสุดท้ายจะมีคิวแถวขนาดใหญ่มากก่อตัวขึ้น
พวกเขาจะไปและอาศัยอยู่ในส่วนของพวกเขาเองตามลำดับกันไป
สถานที่ของทุกคนถูกกำหนดไว้แล้ว ละครนี้น่าอัศจรรย์มากแต่ไม่มีใครเข้าใจ
นี่เรียกว่าป่าแห่งขวากหนาม
ที่นี่ทุกคนก่อให้เกิดความทุกข์ซึ่งกันและกันอยู่เรื่อยๆ
ที่นั่นความสุขเป็นธรรมชาติ ในขณะที่ที่นี่ความสุขเป็นสิ่งจอมปลอม
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ความสุขที่แท้จริง ความสุขที่นี่เหมือนหนึ่งหยดของมูลกา
ในแต่ละวันทุกคนยังคงกลับมาตาโมประธาน มีความทุกข์อย่างมากมาย พวกเขาพูดว่า:
บาบามีพายุของมายามากมาย มายาใช้ความสับสน มีความรู้สึกเป็นทุกข์อย่างมาก
หากลูกมีความรู้สึกเป็นทุกข์หลังจากกลายเป็นลูกของผู้ประทานความสุขแล้ว พ่อพูดว่า:
ลูกๆนี่คือความทุกข์ทรมานของกรรมอย่างใหญ่หลวงของลูก
ในเมื่อลูกได้พบพ่อแล้วก็ไม่ควรมีความรู้สึกของความทุกข์ใดๆ
จบสิ้นบัญชีกรรมในอดีตของลูกด้วยพลังโยคะ หากไม่มีพลังโยคะเลย
บัญชีเหล่านั้นต้องได้รับการชำระสะสางโดยประสบกับการถูกลงโทษ
ไม่ใช่สิ่งดีที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพหลังจากประสบกับการถูกลงโทษ
ลูกต้องทำความเพียรพยายาม มิฉะนั้นจะมีการตั้งศาลขึ้นมา มีปวงประชามากมาย
ตามละครแล้วทุกคนประสบกับการถูกลงโทษอย่างมากมายในกรงขังของครรภ์
ดวงวิญญาณเร่ร่อนไปทั่วอย่างมากมายเช่นกัน บางดวงวิญญาณสร้างความเสียหายมากมาย
เมื่อดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์เข้าไปในใครคนหนึ่ง
คนนั้นได้รับความเดือดร้อนอย่างมาก สิ่งต่างๆเช่นนี้ไม่เกิดขึ้นในโลกใหม่
เวลานี้ลูกกำลังเพียรพยายามที่จะไปยังโลกใหม่ ลูกจะไปที่นั่นและสร้างพระราชวังใหม่
ลูกเกิดกับราชาเช่นเดียวกับที่กฤษณะเกิด
อย่างไรก็ตามในตอนแรกจะไม่มีปราสาทราชวังมากมายเช่นนั้น ฯลฯ จะต้องมีการสร้างขึ้นมา
ใครเป็นผู้สร้างปราสาทราชวังนั้น? ผู้ที่ลูกไปเกิดกับเขา
เป็นที่จดจำกันว่าลูกใช้ชาติเกิดกับราชา ในอนาคตลูกจะเห็นสิ่งที่จะเกิดขึ้น
บาบาจะไม่บอกลูกสิ่งนี้ในตอนนี้ แล้วมันก็จะกลายเป็นการละเล่นที่จอมปลอม
เหตุนี้เองบาบาจึงไม่บอกสิ่งใดแก่ลูก การบอกลูกไม่ได้ถูกกำหนดไว้ในละคร บาบาพูดว่า:
พ่อเป็นผู้แสดงด้วยเช่นกัน หากพ่อรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆในอนาคตล่วงหน้า
พ่อก็คงบอกลูกในหลายสิ่งหลายอย่าง ถ้าบาบาเป็นอันตรยามิ ท่านจะบอกลูกล่วงหน้า
พ่อพูดว่า: ไม่ ลูกต้องสังเกตสิ่งที่เกิดขึ้นในละครเช่นผู้สังเกตการณ์ที่ละวางต่อไป
ในเวลาเดียวกันคงอยู่อย่างซาบซึ้งในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ในเรื่องนี้ที่บางคนล้มเหลว ความรู้ไม่สามารถมีมากกว่าหรือน้อยกว่านี้
เพียงในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่บางครั้งลูกก็มีการทรงจำระลึกถึงมากแต่บางครั้งก็มีเพียงเล็กน้อย
ความรู้ที่ลูกได้รับนั้นมีอยู่เสมอ
บางครั้งมีความกระตือรือร้นในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงและบางครั้งก็ไม่มี
มีการขึ้นๆลงๆ ในการจาริกแสวงบุญ ลูกไม่ได้ปีนบันไดด้วยความรู้
ความรู้ไม่สามารถเป็นการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงได้
การจาริกแสวงบุญเป็นเรื่องของการการจดจำระลึกถึง พ่อพูดว่า:
ด้วยการจดจำระลึกถึงลูกจะอยู่อย่างปลอดภัย เมื่อลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง
ลูกจะถูกหลอกลวงอย่างมากและลูกจะกระทำบาป ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ผู้คนมากมายล้มเหลวในสิ่งนี้ บาบาไม่ได้หยิบยกเรื่องของความโกรธ ฯลฯ มากนัก
มีการกล่าวถึงความรู้ว่าลูกจะได้รับการหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที
และยังกล่าวด้วยว่า แม้ว่าท่านจะทำให้มหาสมุทรทั้งหมดกลายเป็นน้ำหมึก
ความรู้จะไม่สิ้นสุด มีการกล่าวไว้ด้วยเช่นกันว่า จดจำอัลฟ่า! พวกเขาไม่รู้ว่า “การจดจำหมายถึงอะไร”
พวกเขาพูดว่า “พาเราออกไปจากยุคเหล็กไปสู่ยุคทอง!” มีความทุกข์ในโลกเก่า
ลูกสามารถเห็นได้ว่าอาคารมากมายพังทลายลงมาในขณะที่ฝนตกลงมา
และผู้คนมากมายจมน้ำตายอย่างไร จะมีภัยพิบัติทางธรรมชาติจากฝน ฯลฯ
ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องในทันที
ผู้คนยังคงหลับใหลอยู่ในการนอนหลับของกุมภกรรณ
พวกเขาจะตื่นขึ้นในเวลาของการทำลายล้าง แต่พวกเขาจะสามารถทำอะไรได้ในเวลานั้น?
พวกเขาทั้งหมดจะตาย แม้แต่ผืนดินก็จะสั่นสะเทือนอย่างเต็มที่ จะมีพายุและฝน ฯลฯ
จะมีการทิ้งระเบิด แต่จะมีสงครามกลางเมืองเพิ่มขึ้นมาด้วยที่นี่เพราะ“แม่น้ำเลือด”ได้เป็นที่จดจำกันมา
จะมีการทุบตีและการฆ่าฟันกันมากมาย พวกเขาจะนำคดีมาฟ้องร้องกัน
ดังนั้นพวกเขาจะต่อสู้กันเองอย่างแน่นอน พวกเขาทั้งหมดเป็นเด็กกำพร้า
แต่ลูกนั้นเป็นของผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนาย ลูกไม่ต้องต่อสู้รบรา
โดยการเป็นบราห์มิน ลูกก็เป็นของผู้เป็นเจ้าและผู้เป็นนาย
ผู้เป็นสามีและพ่อก็กล่าวได้ว่าเป็นเจ้าและนาย ชีพบาบาคือสามีเหนือสามีทั้งหมด
เมื่อหญิงสาวหมั้นหมายเธอพูดว่า: เมื่อไหร่ฉันจะได้พบกับสามีของฉัน?
ลูกดวงวิญญาณพูดว่า: บาบา ฉันได้หมั้นหมายกับท่านแล้ว
เวลานี้ฉันจะสามารถพบท่านได้อย่างไร?
บางคนเขียนความจริงและบางคนก็ซ่อนเร้นบางสิ่งไว้อย่างมาก
พวกเขาไม่ได้เขียนอย่างซื่อสัตย์และพูดว่า: บาบาฉันได้ทำความผิดนี้
โปรดยกโทษให้ฉันด้วย! หากใครก็ตามตกลงไปในกิเลส
สติปัญญาของเขาจะไม่สามารถซึมซับสิ่งใดได้ บาบาพูดว่า:
ถ้าลูกทำความผิดที่รุนแรงเช่นนั้น ลูกจะแตกเป็นเสี่ยงๆอย่างสมบูรณ์
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกสวยงาม ดังนั้นทำไมลูกถึงทำให้ใบหน้าของลูกสกปรก?
แม้ว่าลูกจะไปสู่สวรรค์ ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่มีค่าเพียงแค่ไม่กี่สตางค์
อาณาจักรกำลังได้รับการก่อตั้งขึ้น
บางคนพ่ายแพ้และทำลายสถานภาพของเขาชาติแล้วชาติเล่า พวกเขาจะถูกถามว่า:
นี่คือสถานภาพที่ลูกมาเพื่อประกาศสิทธิ์จากพ่อหรือ? เมื่อพ่อสูงส่งมาก
เหตุใดลูกๆถึงกลายเป็นปวงประชา? สำหรับพ่อที่จะนั่งอยู่บนบัลลังก์
และลูกของเขากลายเป็นสาวใช้และคนรับใช้นั้นเป็นเรื่องที่น่าละอายอย่างมาก
ลูกจะได้รับนิมิตของทุกสิ่งในเวลาสุดท้าย จากนั้นลูกก็จะสำนึกผิดและเสียใจอย่างมาก:
ฉันทำสิ่งที่ไร้ประโยชน์นั้นเพื่ออะไรซันยาสซีอยู่อย่างถือพรหมจรรย์เช่นกัน
ทุกคนที่มีกิเลสทั้งหลายจะก้มศีรษะเบื้องหน้าพวกเขา มีความนับถือต่อความบริสุทธิ์
ถ้ามันไม่ได้อยู่ในโชคของใครบางคนแล้ว แม้พ่อจะมาสอนเขา เขาก็ยังคงทำความผิดต่อไป
เขาไม่แม้กระทั่งจดจำพ่อ ดังนั้นจึงมีการทำบาปมากมาย
เวลานี้มีลางดีของดาวพฤหัสอยู่เหนือลูกๆ ไม่มีลางดีใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าสิ่งเหล่านี้
ลางดีของดาวพฤหัสนี้จะวนเวียนอยู่เหนือลูกๆต่อไป อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เฝ้าดูทุกฉากของละครนี้อย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง
อยู่อย่างซาบซึ้งในการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว
อย่าปล่อยให้ความกระตือรือร้นของลูกสำหรับการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึงลดลง
2. อย่าได้ประมาทเกี่ยวกับการศึกษานี้
เพื่อที่จะทำให้โชคของลูกสูงส่งลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
อย่าได้พ่ายแพ้และเป็นเหตุให้ทำลายสถานภาพของลูกเองชาติแล้วชาติเล่า
พร:
ขอให้ลูกเป็นตัวของความสุขและอยู่เหนือความทุกข์ทั้งหมดด้วยมนต์อันยิ่งใหญ่ของ “มานมานบาฟ”
เมื่อความทุกข์ประเภทใดมา ให้ใช้มนตราอันยิ่งใหญ่ซึ่งความทุกข์ทั้งหมดจะหมดไป
อย่าปล่อยให้ตัวเองประสบกับความทุกข์แม้แต่น้อยในความฝันของลูก
แม้ว่าร่างกายของลูกจะเจ็บป่วยหรือมีความขึ้นลงในเรื่องของเงิน
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นอย่าปล่อยให้คลื่นแห่งความทุกข์เข้ามาหาลูก
คลื่นจะมาและไปในมหาสมุทร
แต่ผู้ที่รู้วิธีการโต้คลื่นในคลื่นเหล่านั้นจะสัมผัสกับความสุข
พวกเขากระโดดและผ่านคลื่นเหล่านั้นราวกับว่าพวกเขากำลังเล่นเกม
ดังนั้นในฐานะที่ลูกเป็นลูกของมหาสมุทร เป็นตัวแห่งความสุข
อย่าได้ปล่อยให้คลื่นของทุกข์เข้ามา
คติพจน์:
นำคุณสมบัติพิเศษของความมุ่งมั่นเข้าไปในความคิดในทางปฏิบัติ
และการเปิดเผยจะเกิดขึ้น