18.08.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ในการที่จะทำให้โชคของลูกสะโตประธาน
จงเพียรพยายามอย่างมากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง จำไว้เสมอว่า:
ฉันคือดวงวิญญาณและฉันต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกทั้งหมดของฉันจากพ่อ
คำถาม:
เหตุใดลูกบางคนพบว่าเป็นเรื่องยากที่จะรักษาชาร์ทของการจดจำระลึกถึง?
คำตอบ:
เพราะพวกเขาไม่เข้าใจการจดจำระลึกถึงอย่างถูกต้อง
เมื่อพวกเขานั่งเพื่อการจดจำระลึกถึงสติปัญญาของพวกเขาก็เร่ร่อนออกไปภายนอก
พวกเขาไม่สงบ แล้วพวกเขาก็ให้บรรยากาศเสีย หากพวกเขาไม่มีการจดจำระลึกถึง
พวกเขาจะเขียนชาร์ทของพวกเขาได้อย่างไร? หากใครบางคนเขียนสิ่งที่เป็นเท็จ
เขาก็ได้รับการลงโทษอย่างมาก จงซื่อสัตย์ต่อพ่อที่แท้จริง
เพลง:
ฉันได้มาเพื่อปลุกโชคของฉัน
โอมชานติ
ทุกวันพ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกๆ ว่า
ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณมากเท่าที่เป็นไปได้
มีศรัทธาว่าลูกแต่ละคนคือดวงวิญญาณ
และจดจำพ่อเพราะลูกรู้ว่าลูกต้องมาหาพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนี้เพื่อสร้างโชคที่ไม่มีขีดจำกัดของความสุขของลูก
ดังนั้นลูกต้องจดจำพ่ออย่างแน่นอน
ลูกไม่สามารถทำให้โชคของลูกสะโตประธานได้โดยที่ไม่ได้กลับมาบริสุทธิ์และสะโตประธาน
จดจำสิ่งนี้ให้ดี มีสิ่งสำคัญอยู่อย่างเดียวเท่านั้น จดสิ่งนี้ลงไปและเก็บไว้กับลูก
ผู้คนเขียนสิ่งต่างๆ บนแขนของเขา ลูกก็สามารถเขียนได้เช่นกันว่า:
ฉันคือดวงวิญญาณและกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของฉันจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
มายาทำให้ลูกลืมสิ่งนี้ หากลูกเขียนสิ่งนั้นไว้ที่ไหนสักแห่ง
ลูกก็สามารถจดจำสิ่งนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ผู้คนแขวนภาพโอมหรือภาพของกฤษณะ ฯลฯ
เพื่อที่ว่าพวกเขาจะสามารถจดจำได้ นี่คือสิ่งใหม่ล่าสุดของการจดจำระลึกถึง
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นที่อธิบายสิ่งนี้แก่ลูก
ด้วยการเข้าใจสิ่งนี้ลูกไม่ใช่เพียงแค่กลายเป็นผู้ที่มีโชคหนึ่งร้อยเท่าเท่านั้น
แต่ลูกกลายเป็นผู้มีโชคหลายล้านเท่า
เนื่องจากการไม่รู้จักพ่อและการไม่จดจำท่านลูกจึงกลายเป็นผู้ที่ยากจนแสนเข็ญ
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มาและทำให้ชีวิตของลูกมีความสุขตลอดไป แม้ว่าผู้คนจะจดจำท่าน
พวกเขาก็ไม่รู้จักท่านเลย
ผู้คนจากต่างประเทศได้เรียนรู้จากชาวบารัตที่พูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่ง
เมื่อบารัตตกต่ำ ทุกคนก็ตกต่ำ
เป็นบารัตที่ต้องรับผิดชอบต่อความตกต่ำที่ทำให้ผู้อื่นตกต่ำด้วยเช่นกัน พ่อพูดว่า:
พ่อมาที่นี่เพื่อทำให้บารัตเป็นสวรรค์ ดินแดนแห่งสัจจะ
พวกเขาประณามผู้เดียวที่ได้สร้างสวรรค์เช่นนั้นเป็นอย่างมาก พวกเขาได้ลืมท่าน
เหตุนี้เองจึงมีการเขียนไว้ว่า: เมื่อไร้ศาสนาอย่างที่สุด, พ่อก็มา
พ่อมาและอธิบายความหมายของสิ่งนี้ด้วยเช่นกัน นี่เป็นความยิ่งใหญ่ของพ่อผู้เดียว
เวลานี้ลูกรู้ว่าพ่อต้องมาอย่างแน่นอนและเหตุนี้เองผู้คนจึงเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวา
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้ให้คุณค่ากับวันเกิดของชีวาเลย
ลูกเข้าใจว่าต้องเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอนเพราะท่านได้มาที่นี่และจากนั้นก็จากไปจึงได้มีการฉลองวันเกิดของท่าน
ท่านคือผู้เดียวที่ก่อตั้งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปในยุคทอง
ผู้อื่นทั้งหมดรู้ว่าศาสนาของพวกเขาได้มีการก่อตั้งขึ้นในเวลานั้นๆ
โดยผู้นั้นผู้นี้ ก่อนหน้าพวกเขามีศาสนาเทพเท่านั้น
พวกเขาไม่รู้เลยว่าศาสนาเทพหายไปไหน เวลานี้พ่อมาและอธิบายแก่ลูก
พ่อนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด ไม่มีคำยกย่องของใครอื่น
คำยกย่องของผู้ก่อตั้งศาสนาคืออะไร?
พ่อทำการก่อตั้งโลกที่บริสุทธิ์และทำลายโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ท่านทำให้ลูกสามารถเอาชนะมายา นี่คือประเด็นที่ไม่มีขีดจำกัด
อาณาจักรของราวันคงอยู่ทั่วทั้งโลกที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่ได้เป็นเรื่องของลังกาที่มีขีดจำกัด
นี่เป็นเรื่องราวของชัยชนะและพ่ายแพ้ของบารัต ที่เหลือทั้งหมดคือส่วนประกอบ
นี่เป็นในบารัตที่มีราชาที่มีมงกุฎสองชั้นและมงกุฎชั้นเดียว
ไม่มีจักรพรรดิที่ยิ่งใหญ่คนใดที่เคยอยู่มาและจากไปมีมงกุฎแห่งแสง
เพียงเทพเท่านั้นที่มีสิ่งนี้ ถึงอย่างไรเทพก็เป็นนายแห่งสวรรค์อยู่แล้วใช่ไหม?
ชีพบาบาเรียกว่าพ่อสูงสุด, ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ท่านจะได้รับแสงได้อย่างไร?
แสงจะให้แก่ใครบางคนที่ไม่บริสุทธิ์เท่านั้น นั่นคือคนที่ไม่มีแสง
ชีพบาบาไม่เคยเป็นผู้ที่ปราศจากแสง ลูกจะแสดงแสงบนจุดได้อย่างไร?
สิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้
แต่ละวันบาบาก็เฝ้าอธิบายประเด็นที่ลึกล้ำมากมายซึ่งลูกควรเก็บไว้ในสติปัญญามากเท่าที่สามารถทำได้
สิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
เป็นในสิ่งนี้ที่มีอุปสรรคมากมายของมายา แม้ว่าบางคนจะเขียนชาร์ท
ด้วยการพูดว่าพวกเขามีการจดจำระลึกถึง 50-60%
พวกเขาก็ไม่เข้าใจว่าการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงคืออะไร
พวกเขาเฝ้าแต่ถามว่า: สิ่งนี้สามารถเรียกว่าการจดจำระลึกถึงได้อย่างไร?
นี่เป็นสิ่งที่ยากมาก แม้แต่ลูกนั่งที่นี่เป็นเวลา 10-15 นาที
ลูกก็ควรจะตรวจสอบดูว่าลูกนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างถูกต้องหรือไม่
มีหลายคนที่ไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงได้ ดังนั้นพวกเขาจึงทำให้บรรยากาศเสีย
มีหลายคนที่สร้างอุปสรรคเพราะพวกเขาไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึง
สติปัญญาของพวกเขาเร่ร่อนออกไปข้างนอกอยู่เรื่อยๆตลอดทั้งวัน
ดังนั้นจึงไม่มีความสงบเมื่อพวกเขามาที่นี่และเหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่เขียนชาร์ท
เมื่อมีการเขียนสิ่งที่เป็นเท็จก็มีการลงโทษมากขึ้น
ลูกมากมายทำความผิดและแล้วก็ซ่อนเร้นสิ่งนั้นจากพ่อ พวกเขาไม่พูดความจริง
หากลูกเรียกท่านว่าพ่อ แต่ไม่ได้บอกความจริงแก่ท่าน บาปก็จะถูกสะสมมากมาย
หากมีใครบางคนทำสิ่งที่ไม่ดีจริงๆ
เขาก็จะละอายเกินกว่าที่จะพูดความจริงเกี่ยวกับสิ่งนั้น
และดังนั้นโดยทั่วไปแล้วพวกเขาก็จะพูดเท็จ มีคำกล่าวว่า: มายานั้นหลอกลวง,
ร่างกายก็หลอกลวงและโลกก็หลอกลวง
ผู้คนกลายเป็นผู้ที่มีสำนึกที่เป็นร่างอย่างสมบูรณ์ เป็นการดีที่จะพูดสัจจะ
ผู้อื่นก็จะเรียนรู้จากลูกด้วยเช่นกัน ลูกต้องเป็นผู้ที่เต็มไปด้วยสัจจะที่นี่
พร้อมกันกับความรู้,
การจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงก็เป็นสิ่งจำเป็นด้วยเช่นกัน
เพราะเป็นเพียงด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกเองและโลกจะได้รับคุณประโยชน์
ความรู้นี้ง่ายดายมากที่จะอธิบาย การจดจำระลึกถึงต้องใช้ความเพียรพยายาม
ผู้คนรู้ว่าต้นไม้ออกมาจากเมล็ดอย่างไร ลูกมีวงจรของ 84 ชาติเกิดในสติปัญญาของลูก
มีความรู้ของเมล็ดและต้นไม้ด้วยเช่นกัน พ่อคือสัจจะ, ผู้มีชีวิต
และมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านมีความรู้ซึ่งท่านอธิบายแก่ลูก
นี่คือสิ่งที่ไม่ธรรมดาโดยสิ้นเชิง นี่คือต้นไม้โลกมนุษย์
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้เช่นกัน ทุกคนพูดว่า “เนติ เนติ!” (ไม่ใช่สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น)
หากพวกเขาไม่รู้ระยะเวลา, พวกเขาจะรู้อะไรอื่น?
ในบรรดาลูกเช่นกันมีเพียงน้อยนิดที่รู้สิ่งนี้อย่างดีมาก
เหตุนั้นเองลูกจึงได้จัดสัมมนาเพื่อจะได้รับความคิดเห็นของทุกคน
ใครก็ตามสามารถให้ความคิดเห็นได้
ไม่ใช่เพียงผู้ที่มีการเอ่ยชื่อของพวกเขาเท่านั้นที่จะสามารถให้คำแนะนำ
ไม่ใช่ว่าเพราะไม่ได้มีการเอ่ยชื่อของลูก ลูกจึงไม่สามารถให้คำแนะนำได้ ไม่เลย
หากใครบางคนมีคำแนะนำบางอย่างที่จะให้เพื่องานรับใช้
และแล้วก็เพียงแค่เขียนสิ่งนั้นลงไป พ่อพูดว่า:
เมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการจะให้คำแนะนำบางอย่าง, เพียงแค่เขียนถึงบาบา “บาบางานรับใช้สามารถเพิ่มพูนได้อย่างมากด้วยวิธีการนี้”
ใครก็ตามสามารถให้คำแนะนำ และแล้วบาบาก็จะเห็นรูปแบบต่างๆ ของคำแนะนำที่มาถึง
บาบาก็จะเฝ้าแต่บอกลูกให้รวมตัวกันและคิดว่าจะให้สาสน์แก่ทุกคนและให้ประโยชน์แก่บารัตอย่างไร
ให้เขียนและบอกสิ่งเหล่านี้แก่บาบา มายาทำให้ทุกคนนอนหลับใหล
พ่อมาเมื่อความตายนั้นอยู่เบื้องหน้าลูก พ่อพูดว่า:
ในเวลานี้คือสภาพของการปลดเกษียณสำหรับทุกคน ไม่ว่าลูกจะศึกษาเล่าเรียนหรือไม่
ทุกคนต้องตายอย่างแน่นอน ไม่ว่าลูกจะทำการเตรียมการหรือไม่
โลกใหม่ก็จะถูกสร้างขึ้นมาอย่างแน่นอน ลูกๆ ที่ดีทุกคนกำลังเตรียมการของตนเอง
ตัวอย่างของสุดามาเป็นที่จดจำเพราะเขาได้นำข้าวมาหนึ่งกำมือ “บาบา,
ลูกควรจะได้รับพระราชวังด้วยเช่นกัน”
เขาจะทำอย่างไรหากเขามีข้าวเพียงหนึ่งกำมือและไม่มีสิ่งอื่นใด?
บาบาก็ยกตัวอย่างของมาม่า เธอไม่ได้แม้แต่จะนำข้าวมาหนึ่งกำมือ
แต่เธอก็ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงเช่นนี้! ไม่มีเรื่องของเงินในสิ่งนี้
ลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงและทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับลูก
บาบาไม่ได้ขอค่าเล่าเรียนใดๆ ฯลฯ บางคนก็เข้าใจว่าพวกเขามีเงินอยู่บ้าง
และดังนั้นพวกเขาต้องการจะให้เงินนั้นแก่ยักย่ะเพื่อใช้ในหนทางที่มีค่า “ถึงอย่างไรการทำลายล้างก็จะเกิดขึ้นอยู่ดีและทุกสิ่งก็จะสูญเปล่า
อย่างน้อยขอให้ฉันได้ใช้บางสิ่งในหนทางที่มีค่าด้วยการทำสิ่งนี้”
มนุษย์ทุกคนอย่างน้อยก็ให้ทานหรือทำบุญบางอย่าง
การให้ทานและทำบุญเหล่านั้นมาจากดวงวิญญาณบาปสู่ดวงวิญญาณบาป
อย่างไรก็ตามพวกเขาได้รับรางวัลชั่วคราวสำหรับสิ่งนั้น
ยกตัวอย่างเช่นบางคนได้สร้างมหาวิทยาลัยหรือวิทยาลัย
หากเขามีทรัพย์สมบัติมากมายและสร้างธรรมศาลา, เขาก็ได้รับบ้านที่ดี
แต่ก็จะยังคงมีโรคภัย ฯลฯ อย่างไรก็ตามหากใครบางคนสร้างโรงพยาบาล,
เขาก็จะได้รับพลานามัยที่ดี,แต่ความปรารถนาทั้งหมดของเขาจะไม่สมปรารถนาด้วยสิ่งนั้น
ที่นี่ความปรารถนาทั้งหมดของลูกได้รับสมปรารถนาโดยพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกกำลังจะกลับมาบริสุทธิ์
ดังนั้นเป็นการดีที่จะใช้สมบัติทั้งหมดของลูกเพื่อทำให้โลกบริสุทธิ์ใช่ไหม?
ลูกได้รับการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตและนั่นก็เป็นไปถึงครึ่งหนึ่งของวงจรเช่นกัน
ทุกคนก็ถามว่าพวกเขาจะสามารถได้รับความสงบได้อย่างไร
สิ่งนั้นจะสามารถรับได้ในดินแดนแห่งความสงบเท่านั้น ไม่มีความไม่สงบใดในยุคทอง
เพราะมีเพียงศาสนาเดียวเท่านั้นที่นั่น ในอาณาจักรของราวันมีความไม่สงบ
ได้มีการจดจำกันว่าราชารามเป็นเช่นไร ปวงประชาของรามก็เป็นเช่นนั้น
นั่นคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ คำว่า “ความตาย”
ไม่ได้คงอยู่ในดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ที่นี่ผู้คนตายในทันทีในขณะที่เพียงแค่กำลังนั่งอยู่เฉยๆโดยที่ไม่ได้ทำอะไร
สิ่งนี้เรียกว่าดินแดนแห่งความตาย และนั่นเรียกว่าดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ไม่มีความตายใดๆ ที่นั่น พวกเขาละร่างเก่าและกลายเป็นเด็กอีกครั้ง ไม่มีโรคภัยใดๆ
ฯลฯ มีคุณประโยชน์มากมายที่นั่น
ลูกกำลังจะกลายเป็นผู้มีพลานามัยดีเสมอด้วยการทำตามคำแนะนำของศรีศรี
ดังนั้นควรเปิดศูนย์ทางจิตหลายแห่งเช่นนี้ แม้ว่าจะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่มา,
นั่นก็ไม่น้อยเลย ในเวลานี้ไม่มีมนุษย์คนใดรู้ถึงระยะเวลาของละคร
พวกเขาก็จะถามลูกว่า: ใครสอนสิ่งนี้กับลูก? บอกพวกเขาว่า:
เป็นพ่อผู้ที่กำลังบอกสิ่งทั้งหมดนี้แก่เรา มีบราห์มากุมารและกุมารีอยู่มากมาย
ลูกเป็นบราห์มากุมาร, ลูกของชีพบาบาด้วยเช่นกัน
ลูกเป็นลูกของประชาบิดาบราห์มาด้วยเช่นกัน ผู้นี้คือปู่ของปู่ของปู่ของมนุษยชาติ
เราบราห์มากุมารและกุมารีได้ปรากฏออกมาจากเขา มีต้นไม้เผ่าพันธุ์
สกุลเทพของลูกคือสกุลที่ให้ความสุขเป็นอย่างยิ่ง
ลูกได้กลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่นี่และแล้วก็ไปและปกครองอาณาจักรที่นั่น
สิ่งนี้ไม่สามารถอยู่ในสติปัญญาของใคร
ได้มีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่าเหล่าเทพไม่สามารถย่างเท้าเข้ามาในโลกที่ตาโมประธานนี้ได้
อาจมีร่องรอยของภาพลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตของพวกเขา แต่ไม่ใช่รูปที่มีชีวิตของพวกเขา
ดังนั้นพ่ออธิบาย: ลูกๆให้อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
อย่าได้ทำกรรมที่เป็นบาปใด แต่สร้างวิธีการของการทำงานรับใช้ ลูกพูดว่า: บาบา
ฉันจะกลายเป็นลักษมีและนารายณ์ พ่อพูดว่า: ขอให้มีกุหลาบในปากของลูก (ขอให้ลูกกลายเป็นเช่นนั้นจริงๆ)!
อย่างไรก็ตามลูกต้องทำความเพียรพยายามทำสิ่งนี้เช่นกัน
ในการที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง รับใช้ผู้อื่นและทำให้พวกเขาทัดเทียมกับลูก
วันหนึ่งลูกจะได้เห็นว่าไกด์นำทางแต่ละคนจะพาผู้จาริกแสวงบุญ 100 ถึง 200
คนมากับเขา เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไปลูกจะเห็นทุกสิ่ง
ไม่สามารถบอกทุกสิ่งแก่ลูกล่วงหน้าได้ ลูกจะเฝ้าแต่เห็นบางสิ่งตามที่เกิดขึ้น
นี่คือละครที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกเล่นบทบาทหลักกับพ่อ ลูกกำลังทำให้โลกเก่านี้ใหม่
นี่คือยุคบรรจบพบกันที่สูงส่งที่สุด
เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุข
จะไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความทุกข์ที่นั่น
พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข ท่านมาและปลดปล่อยลูกจากความทุกข์
ผู้คนของบารัตบางคนคิดว่าเพราะพวกเขามีทรัพย์สมบัติทั้งหมดและมีพระราชวังที่ใหญ่โตและมีไฟฟ้า
นี่จึงเป็นสวรรค์สำหรับพวกเขา ทั้งหมดนั้นคือความโอฬารตระการของมายา
พวกเขาประดิษฐ์สิ่งอำนวยความสะดวกมากมายเพื่อความสุข
พวกเขาสร้างพระราชวังและอาคารที่ใหญ่โต แต่แล้วทันใดนั้นความตายก็มาถึง
ไม่มีความกลัวตายที่นั่น
ที่นี่เมื่อใครบางคนตายอย่างกระทันหันพวกเขาก็ร้องไห้คร่ำครวญในความตายของบุคคลนั้นอย่างมาก
พวกเขาไปและหลั่งน้ำตาให้แก่บุคคลนั้นที่สุสานของเขา
พวกเขาทั้งหมดมีขนบธรรมเนียมประเพณีของเขาเอง มีความคิดเห็นมากมาย
สิ่งเหล่านั้นไม่ได้มีอยู่ในยุคทอง ที่นั่นพวกเขาละร่างหนึ่งและรับอีกร่างหนึ่ง
ลูกกำลังจะไปสู่สถานที่ซึ่งมีความสุขอย่างมาก
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อสิ่งนั้น ลูกต้องรับคำแนะนำในทุกย่างก้าว
ผู้อื่นนั้นรับคำแนะนำจากกูรูหรือสามีหรือพวกเขาก็ยังคงก้าวหน้าต่อไปตามความเห็นของเขาเอง
คำแนะนำที่เป็นเช่นปีศาจจะมีประโยชน์อะไร?
พวกเขาก็จะเพียงแค่ผลักดันลูกให้กลายเป็นเช่นปีศาจเท่านั้น
เวลานี้ลูกได้รับคำแนะนำของพระเจ้าซึ่งสูงสุดเหนือสิ่งใด เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า:
คำพูดที่สูงส่งของพระเจ้า ลูกๆ กำลังทำให้ทั้งโลกกลายเป็นสวรรค์ด้วยการทำตามศรีมัท
ลูกกำลังจะกลายเป็นนายของสวรรค์นั้น เหตุนี้เองลูกต้องรับศรีมัทในทุกย่างก้าว
อย่างไรก็ตามหากไม่อยู่ในโชคของใครบางคน เขาก็จะไม่ทำตามคำแนะนำของท่าน
บาบาได้บอกแล้วว่าหากลูกมีคำแนะนำใดที่จะให้แล้วให้ส่งไปที่บาบา
บาบารู้ว่าใครมีค่าควรที่จะให้คำแนะนำ ลูกใหม่ๆ มากมายก็ปรากฏขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
บาบารู้ว่าลูกคนไหนดี
ผู้ดูแลร้านก็ควรให้คำแนะนำว่าจะมีการสร้างวิธีการที่จะให้คำแนะนำของพ่ออย่างไร
เฝ้าแต่เตือนทุกคนในร้าน เมื่อเป็นยุคทองในบารัตก็มีเพียงศาสนาเดียว
ไม่มีอะไรที่จะทำให้ไม่พอใจในสิ่งนี้ พ่อของทุกคนนั้นคือหนึ่งเดียว พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอแล้วบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
และลูกจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์ อัจชะ
ถึงลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก
ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ทำตามศรีมัทและรับใช้เพื่อทำให้ทั้งโลกกลายเป็นสวรรค์
ทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับลูก ปกป้องตนเองจากหนทางที่เป็นเช่นปีศาจ
2.
ทำให้ดวงวิญญาณสะโตประธานด้วยการทำความเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง
ใช้ข้าวหนึ่งกำมือที่ลูกมีในหนทางที่มีค่าเหมือนที่สุดามาทำและทุกความปรารถนาของลูกได้รับการเติมเต็ม
พร:
ขอให้ลูกได้รับชัยชนะอย่างสม่ำเสมอโดยมีประสบการณ์ว่าข้อทดสอบและปัญหาเป็นความสนุกสนานบันเทิงแทนที่จะห่อเหี่ยวภายใต้สิ่งเหล่านี้
ตามละครในชีวิตของความเพียรพยายาม ปัญหาและข้อทดสอบจะมาถึงอย่างแน่นอน
เพื่อให้เป้าหมายของลูกก้าวไปข้างหน้าทันทีที่ลูกเกิดมาหมายถึงการปลุกเรียกข้อทดสอบและปัญหา
เนื่องจากลูกต้องเดินตามหนทาง จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะไม่มีฉากระหว่างทาง?
อย่างไรก็ตามแทนที่จะผ่านฉากเหล่านั้นไป หากลูกเองข้องแวะอยู่กับการแก้ไข
(corrections) การเชื่อมโยง(connection) ของการจดจำระลึกถึงพ่อก็จะหลวม
และแทนที่จะได้รับความบันเทิง ลูกจะทำให้จิตใจของลูกห่อเหี่ยว
ดังนั้นจงร้องเพลงอยู่เรื่อยๆ “ว้า ฉาก! ว้า!” และก้าวต่อไป
นั่นคือได้รับพรของการได้รับชัยชนะอย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
การก้าวไปพร้อมกับกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยหมายถึงการเป็นผู้ที่สูงสุดที่ทำตามกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยสูงสุด