14.08.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อมาเพื่อประดับประดาลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้และพาลูกกลับบ้านไปกับท่าน จากนั้นท่านจะส่งลูกไปยังอาณาจักรของลูก ดังนั้นคงอยู่ในความสุขที่ไม่มีที่สิ้นสุดของสิ่งนี้ มีความรักต่อพ่อเพียงผู้เดียวเท่านั้น

คำถาม:
อะไรคือพื้นฐานในการทำให้ดาร์น่า(การสร้างสมคุณธรรมและความรู้)ของลูกแข็งแกร่ง?

คำตอบ:
ในการที่จะทำให้ดาร์น่าของลูกแข็งแกร่ง จงทำให้สิ่งนี้มั่นคงอยู่ภายในลูกเสมอว่า ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้นในวันนี้จะดีและมันจะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจากหนึ่งวงจร ไม่ว่าอะไรก็ตามที่เกิดขึ้น ก็เกิดขึ้นในวงจรที่แล้วเช่นกัน ไม่มีอะไรใหม่! สงครามนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5,000 ปีที่แล้ว และจะเกิดขึ้นอีกครั้งอย่างแน่นอน กองฟางนี้จะต้องถูกทำลาย คงอยู่ในสำนึกรู้ของละครนี้ในลักษณะนี้อย่างสม่ำเสมอ และดาร์น่าของลูกก็จะเข้มแข็งต่อไป

เพลง:
ผู้อาศัยในดินแดนที่ห่างไกลได้มายังต่างแดน

โอมชานติ
ก่อนหน้านี้ลูกๆ ก็เคยมาจากดินแดนที่ห่างไกลเข้ามาในดินแดนแห่งนี้เช่นกัน ขณะนี้ลูกไม่มีความสุขในต่างแดนนี้ เหตุนี้เองลูกร้องเรียกให้พากลับไปยังดินแดนของลูกบ้านของลูก ลูกเป็นผู้ที่ร้องเรียกหาใช่ไหม? ลูกได้จดจำท่านมาเป็นเวลานาน และดังนั้นพ่อก็มาด้วยความสุขที่ยิ่งใหญ่ ท่านรู้ว่าท่านกำลังไปหาลูกๆ ของท่าน ท่านจะพาลูกๆ ผู้ที่ถูกเผาไหม้ด้วยการนั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะกลับบ้านไปกับท่านและส่งพวกเขาไปสู่อาณาจักรของพวกเขา พ่อจะตกแต่งลูกด้วยความรู้สำหรับสิ่งนั้น ลูกๆ ควรจะมีความสุขมากยิ่งกว่าพ่อ เมื่อพ่อได้มา ลูกก็ควรกลายเป็นของท่าน ลูกควรรักท่านอย่างมาก บาบาอธิบายแก่ลูกทุกวัน เป็นดวงวิญญาณที่พูดว่า บาบา ท่านมาหลังจาก 5,000 ปี ตามละคร เราได้รับสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขที่ยิ่งใหญ่ บาบาท่านกำลังเติมเต็มอาภรณ์ของเรา ท่านกำลังพาเรากลับไปยังบ้านของเรา ดินแดนแห่งความสงบ และจากนั้นจะส่งเราไปยังอาณาจักรของเรา ดังนั้นควรมีความสุขที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ พ่อพูดว่า: พ่อต้องมาที่อาณาจักรต่างแดนนี้ บทบาทของพ่อนั้นช่างแสนหวานและอัศจรรย์ยิ่ง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อท่านมาในต่างแดนนี้ เวลานี้เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจประเด็นเหล่านี้ แล้วความรู้นี้จะหายไป ไม่มีความจำเป็นสำหรับความรู้ที่นั่น บาบาพูดว่า ลูกกลับมาไม่รู้คิดอย่างมาก แม้ว่าลูกจะเป็นผู้แสดงในละครนี้ แต่ลูกไม่รู้จักพ่อ ลูกลืมพ่อผู้เป็นคารันคาราวันฮาร์และลืมว่าท่านได้ทำอะไรและท่านดลใจลูกให้ทำอะไร ท่านมาเพื่อทำให้โลกเก่าทั้งหมดกลายเป็นสวรรค์และให้ความรู้ ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ดังนั้นท่านต้องทำหน้าที่ของการให้ความรู้นี้อย่างแน่นอน ท่านดลใจให้ลูกทำเช่นเดียวกัน จงให้สาสน์แก่ทุกคนว่า พ่อพูดกับทุกคนว่า จงสละละทิ้งจิตสำนึกของร่างกายและจดจำฉันและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง พ่อกำลังให้ศรีมัทแก่ลูก ทั้งหมดคือดวงวิญญาณบาป ในเวลานี้ต้นไม้ทั้งหมดตาโมประธาน ต้นไม้ได้มาถึงสภาพที่เสื่อมโทรมทั้งหมด เมื่อไฟไหม้ในป่าไผ่ ทุกสิ่งถูกก็ถูกเผาและถูกทำลายจนหมด ลูกจะหาน้ำในป่าเพื่อมาดับไฟจากที่ไหน? โลกเก่านี้ก็จะถูกจุดเป็นไฟด้วยเช่นกัน พ่อพูดว่า: ไม่มีอะไรใหม่ พ่อยังคงให้ประเด็นที่ดีมากกับลูกต่อไปซึ่งลูกควรจดบันทึกไว้ พ่อได้อธิบายว่า ผู้ก่อตั้งศาสนาอื่นทั้งหมดเพียงแค่มาเพื่อก่อตั้งศาสนาของตนเอง พวกเขาไม่สามารถเรียกว่าผู้เผยแพร่คำพูดของพระเจ้าหรือผู้นำสาสน์ ฯลฯ สิ่งนี้จะต้องถูกเขียนอย่างมีไหวพริบที่ดี ชีพบาบาอธิบายแก่ลูกๆ ว่าทุกคนคือลูกและทุกคนเป็นพี่น้องกัน ในรูปภาพทุกรูปและบนวัสดุใดที่เขียนได้ แน่นอนลูกต้องเขียนว่า: ชีพบาบาอธิบายสิ่งนี้ พ่อพูดว่า: ลูกๆ ฉันมาเพื่อก่อตั้งศาสนาเทพยุคทองซึ่งมีความสุขความสงบและความบริสุทธิ์ 100% เหตุนี้เองจึงเรียกว่าสวรรค์ ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความทุกข์ที่นั่น อย่างไรก็ตามฉันกลายเป็นเครื่องมือในการดลใจให้เกิดการทำลายล้างของศาสนาอื่นทั้งหมด ในยุคทองมีเพียงศาสนาเดียวเท่านั้น นั่นคือโลกใหม่ ฉันดลใจให้โลกเก่าถูกทำลาย ไม่มีใครทำธุรกิจเช่นนี้อีกแล้ว มีการพูดว่าการทำลายล้างเกิดขึ้นโดยผ่านชังการ์ วิษณุคือรูปที่เป็นคู่ของลักษมีและนารายณ์ ประชาบิดาบราห์มาก็อยู่ที่นี่เช่นกัน ท่านกำลังเปลี่ยนจากมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์เป็นเทวดาที่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองจึงมีการกล่าวว่า “เทพบราห์มา ที่ซึ่งศาสนาเทพได้รับการก่อตั้งโดยผ่านท่าน” บาบานี้กลายเป็นเจ้าชายคนแรกของศาสนาเทพ ดังนั้นการก่อตั้งเกิดขึ้นโดยผ่านบราห์มา และการทำลายล้างเกิดขึ้นโดยผ่านชังการ์ ต้องมีการแสดงรูปภาพ รูปภาพเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นเพื่ออธิบาย ไม่มีใครรู้ความหมายของรูปภาพเหล่านี้ ความหมายของกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองนั้นได้ถูกอธิบายแก่ลูกด้วย พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดรู้ตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของโลก ท่านมีความรู้ทั้งหมด ดังนั้นท่านเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ท่านรู้ว่าเพียงท่านเท่านั้นที่สามารถพูดความรู้นี้แก่ลูก บาบาจะไม่พูดว่า ท่านต้องกลายเป็นเช่นดอกบัว ในยุคทองลูกอยู่อย่างเป็นเช่นดอกบัวเสมอ สิ่งนี้ไม่ได้พูดถึงซานยาสซี พวกเขาออกไปในป่า พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า ในตอนแรกพวกเขาบริสุทธิ์และสะโตประธาน พวกเขาค้ำจุนบารัตด้วยพลังของความบริสุทธิ์ ไม่มีดินแดนอื่นที่บริสุทธิ์เท่ากับบารัต เช่นที่มีคำสรรเสริญพ่อ ก็มีคำสรรเสริญบารัตเช่นกัน เมื่อลักษมีและนารายณ์เคยปกครองบารัตมันก็เป็นสวรรค์ แล้วพวกเขาไปไหน? มีเพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้ สิ่งนี้ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของคนอื่นว่าเทพเหล่านั้นได้กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาในขณะที่ใช้ 84 ชาติเกิด และเวลานี้ลูกมีความรู้ที่เต็มเปี่ยมว่าลูกกำลังกลายเป็นเทพที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา และจากนั้นลูกก็จะกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาเป็นมนุษย์ธรรมดา มนุษย์คือมนุษย์ ไม่มีมนุษย์ประเภทต่างๆเหมือนกับในรูปภาพที่พวกเขาสร้างขึ้น รูปภาพเหล่านั้นทั้งหมดเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา ความรู้ของลูกแฝงตัว ไม่ใช่ทุกคนจะรับความรู้นี้ เพียงผู้ที่เป็นกิ่งของต้นไม้เทพนี้จึงจะรับความรู้นี้ ผู้ที่เชื่อในอื่นๆ จะไม่ฟังความรู้นี้ เพียงผู้ที่กราบไหว้ชีวาและเทพเท่านั้นจะมาที่นี่ แรกเริ่มพวกเขากราบไหว้ฉัน และแล้วเมื่อพวกเขากลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา พวกเขาแม้กระทั่งกราบไหว้บูชาตนเอง ดังนั้นเวลานี้ลูกมีความสุขที่กลายเป็นผู้กราบไหว้บูชาจากมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา และเวลานี้ลูกจะกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาอีกครั้ง ผู้คนเฉลิมฉลองด้วยความสุขอย่างมาก ความสุขที่พวกเขาเฉลิมฉลองกันที่นี่เป็นเพียงชั่วคราวเท่านั้น ที่นั่นลูกมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ ดิพมาลาแท้จริงไม่ใช่เพื่อปลุกเรียกลักษมี ดิพมาลาเกิดขึ้นในเวลาของการขึ้นครองราชย์ ไม่มีเทศกาลที่เฉลิมฉลองกันที่นี่ในเวลานี้มีอยู่ที่นั่น ที่นั่นมีแต่ความสุขและความสุขเท่านั้น นี่คือเวลาเดียวเท่านั้นที่ลูกรู้ตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบ เขียนประเด็นเหล่านี้ลงไปทั้งหมด พวกซานยาสซีนั้นมีหฐโยคะ แต่นี่คือราชาโยคะ พ่อพูดว่า: ในทุกหน้าลูกต้องเขียนชื่อของชีพบาบาลงไปอย่างแน่นอนตรงไหนสักแห่งในหน้านั้น ชีพบาบากำลังอธิบายแก่เราลูกๆ ดวงวิญญาณที่ไม่มีตัวตนทั้งหมดกำลังนั่งที่นี่ในรูปที่มีตัวตน ดังนั้นพ่อต้องอธิบายด้วยการใช้รูปที่มีตัวตนด้วยเช่นกัน ท่านพูดว่าพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณและจดจำฉัน พระเจ้าชีวาพูดกับลูกๆ ตัวท่านเองอยู่ที่นี่ ควรเขียนประเด็นหลักลงในหนังสืออย่างชัดเจนเพื่อใครก็ตามที่อ่านมันจะเข้าใจความรู้นี้โดยอัตโนมัติ เพราะเหล่านี้คือคำพูดที่พูดโดยพระเจ้าชีวา พวกเขาจะสนุกสนานในการอ่านคำพูดเหล่านี้ นี่คืองานของสติปัญญา บาบาต้องขอยืมร่างกายใช้ด้วยเช่นกันเพื่อที่จะถ่ายทอดความรู้นี้แก่ลูก ดวงวิญญาณนี้ก็กำลังรับฟังด้วย ลูกๆ ควรมีความซาบซึ้งอย่างมาก ควรมีความรักที่ยิ่งใหญ่สำหรับพ่อ นี่คือพาหนะของท่าน นี่คือชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของผู้นี้ ท่านเข้ามาในร่างของผู้นี้ ลูกกลายเป็นบราห์มินโดยผ่านบราห์มาแล้วลูกเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ รูปภาพนี้ชัดเจนมาก เก็บรูปภาพของตนเองและเหนือรูปภาพนั้นหรือถัดไปจากรูปภาพนั้นก็ให้มีรูปภาพของตัวลูกเองที่มีมงกุฎสองชั้นด้วย เรากำลังกลายเป็นเช่นนั้นด้วยพลังโยคะ ชีพบาบาอยู่เหนือข้างบน โดยการจดจำท่านเราเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ สิ่งนี้ชัดเจนอย่างที่สุด ลูกควรมีหนังสือที่มีรูปภาพสีประกอบเพื่อที่ว่าผู้คนมีความสุขเมื่อได้เห็นรูปภาพเหล่านั้น ให้มีการพิมพ์จำนวนหนึ่งที่ไม่แพงเกินไปสำหรับคนจน ลูกสามารถลดขนาดของรูปภาพโดยการทำให้รูปภาพเล็กลงจากใหญ่ และให้เล็กลงไปเท่าที่ยังคงสาระสำคัญของรูปภาพไว้ รูปภาพของพระเจ้าของกีตะคือรูปภาพหลัก ให้มีรูปภาพของกฤษณะบนกีตะของพวกเขา และรูปภาพของตรีมุรติ ชีวาบนกีตะของพวกเราก็จะง่ายที่จะอธิบายแก่ผู้อื่น บราห์มินลูกๆของประชาบิดาบราห์มาคงอยู่ที่นี่ ประชาบิดาไม่สามารถคงอยู่ในดินแดนที่ละเอียดอ่อนได้ พวกเขาพูดว่า“ขอคารวะต่อเทพบราห์มา ขอคารวะต่อเทพวิษณุ” แต่ใครคือเทพ? เทพเคยปกครองที่นี่ เคยมีเทพนิยม ลูกต้องอธิบายทุกสิ่งเหล่านี้อย่างชัดเจนมาก บราห์มากลายเป็นวิษณุและวิษณุกลายเป็นบราห์มา ทั้งสองอยู่ที่นี่ ลูกมีรูปภาพ ดังนั้นลูกสามารถอธิบายได้ ก่อนอื่นใดพิสูจน์ว่าอัลฟาคือใครและสิ่งอื่นๆจะได้รับการพิสูจน์ ลูกมีหลายประเด็นที่จะอธิบาย คนอื่นทั้งหมดมาเพื่อก่อตั้งศาสนาของเขาเอง พ่อดลใจทั้งการก่อตั้ง ทั้งการทำลายล้าง แน่นอนทุกสิ่งเกิดขึ้นตามละคร บราห์มาสามารถพูดได้ แต่วิษณุสามารถพูดได้หรือไม่? เขาจะพูดอะไรได้ในดินแดนที่ละเอียดอ่อน เรื่องราวเหล่านี้ทั้งหมดต้องเป็นที่เข้าใจ เมื่อลูกเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดที่นี่ ลูกก็จะได้รับการโยกย้ายไปสู่ชั้นเรียนที่สูงกว่า และแล้วลูกก็ไปสู่ชั้นเรียนอื่นอีก ลูกจะไม่เพียงไปและคงอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตน แล้วลูกต้องลงมาตามลำดับกันไป มีประเด็นที่สำคัญที่สุดเพียงประเด็นเดียวที่ต้องเน้นย้ำความสำคัญ สิ่งนี้เกิดขึ้นเช่นในวงจรที่แล้วด้วยเช่นกัน การสัมมนานี้ฯลฯ ก็ได้เกิดขึ้นเมื่อวงจรที่แล้วด้วยเช่นกัน ประเด็นเช่นนี้ได้ปรากฏขึ้นในเวลานั้นด้วย อะไรก็ตามที่ผ่านไปแล้วในวันนี้ก็ดี และสิ่งนั้นจะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจากหนึ่งวงจร จงกลับมาแข็งแกร่งโดยการซึมซับความรู้ต่อไปในลักษณะนี้ บาบาได้บอกลูกให้พิมพ์ในนิตยสารว่า สงครามนี้ที่จะเกิดขึ้นไม่ใช่อะไรใหม่ สิ่งนี้เกิดขึ้นเมื่อ 5,000 พันปีที่แล้วเช่นกัน เพียงลูกเท่านั้นเข้าใจสิ่งเหล่านี้ ผู้คนภายนอกไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ พวกเขาเพียงแค่พูดว่า เหล่านี้คือสิ่งที่น่าอัศจรรย์ อัจชะ เราจะกลับมาอีกในเวลาใดเวลาหนึ่งเพื่อเข้าใจสิ่งเหล่านี้ “พระเจ้าชีวาพูดกับลูกๆ” เมื่อคำพูดเช่นนี้ถูกเขียนในทุกหนแห่ง พวกเขาจะมาและเข้าใจ ชื่อของประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารีถูกเขียนไว้ที่นี่ บราห์มินถูกสร้างขึ้นโดยผ่านประชาบิดาบราห์มา มีการเขียนว่าขอคารวะต่อบราห์มินผู้ที่จะกลายเป็นเทพ บราห์มินไหน? ลูกสามารถอธิบายแก่บราห์มินทั้งหลายว่าใครคือลูกของบราห์มาที่แท้จริง ประชาบิดาบราห์มามีลูกมากมาย ดังนั้นพวกเขาต้องไปรับการนำมาเลี้ยงดูที่นี่อย่างแน่นอน ผู้ที่เป็นของสกุลของลูกจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้อย่างดีมาก ลูกได้กลายเป็นลูกๆ ของพ่อ พ่อแม้กระทั่งนำบราห์มามาเลี้ยงดู มิฉะนั้นใครบางคนที่มีร่างกายจะปรากฏขึ้นมาจากไหน? เพียงลูกบราห์มินเท่านั้นที่จะเข้าใจสิ่งนี้ ซานยาสซีจะไม่เข้าใจ ในอัจเมียร์มีนักบวชพราห์มในขณะที่ในฮาริดวามีเพียงซานยาสซีในทุกหนแห่ง มีพราห์มที่เป็นไกด์นำทางแต่พวกเขามีความโลภมาก(เพื่อเงิน) บอกพวกเขาว่า ท่านเป็นไกด์นำทางทางโลก เวลานี้จงกลายเป็นไกด์ผู้นำทางทางจิตวิญญาณ ลูกก็เรียกว่าเป็นไกด์ผู้นำทางเช่นกัน พวกเขาไม่เข้าใจว่า“กองทัพพันดาว่า”หมายความว่าอะไร บาบาเป็นหัวหน้าของพันดาวาส ท่านพูดว่า ลูกๆ เฝ้าแต่จดจำฉันเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะได้กลับบ้าน จากนั้นจะมีการจาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ การจาริกแสวงบุญไปสู่โลกที่ไม่มีตัวตนจะเป็นสิ่งที่ใหญ่โตเช่นนี้ ทุกดวงวิญญาณจะบินไปที่นั่นเหมือนฝูงแมลงบิน เมื่อราชินีผึ้งไปที่ใด ผึ้งอื่นๆ ทั้งหมดก็จะบินตามเธอไป ช่างน่าอัศจรรย์ ดวงวิญญาณทั้งหมดก็จะไปเหมือนฝูงยุง เป็นขบวนแห่ของชีวา ลูกทั้งหมดเป็นเจ้าสาวและฉันเจ้าบ่าวได้มาเพื่อพาลูกทั้งหมดกลับบ้าน ลูกได้กลับมาสกปรก เหตุนี้เองฉันกำลังตกแต่งประดับประดาลูกก่อนที่จะพาลูกกลับบ้านไปกับฉัน ผู้ที่ไม่ประดับตกแต่งตนเองจะมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษ ทุกคนจะต้องกลับบ้าน เมื่อผู้คนสังเวยตนเองที่คาชี พวกเขามีประสบการณ์ของการถูกลงโทษอย่างมากในหนึ่งวินาที มนุษย์เฝ้าแต่ร้องเรียกหา สิ่งนี้จะเป็นเช่นเดียวกันที่นั่น พวกเขาจะรู้สึกราวกับว่าพวกเขากำลังมีประสบการณ์ของการถูกลงโทษจากหลายชาติเกิด ความรู้สึกของความทุกข์นั้นเป็นราวกับว่าลูกกำลังได้รับการลงโทษสำหรับบาปของหลายชาติเกิด ยิ่งลูกได้รับการลงโทษมากเท่าไหร่ สถานภาพที่ลูกได้รับก็จะยิ่งต่ำลงมากเท่านั้น เหตุนี้เองบาบาพูดว่า จงชำระสะสางบัญชีกรรมของลูกด้วยพลังโยคะ เฝ้าแต่สะสมพลังของการจดจำระลึกถึง ความรู้นั้นง่ายดายมาก เวลานี้ทำทุกการกระทำในขณะที่มีความรู้อย่างถูกต้องแม่นยำ ให้ทานความรู้แก่ผู้ที่มีค่า เมื่อมีการให้ทานแก่ดวงวิญญาณบาป ผู้ที่ทำทานจะได้รับผลกระทบ เขาเองก็จะกลายเป็นดวงวิญญาณบาป ลูกต้องไม่ให้ทานแก่ผู้ที่จะไปและทำบาปด้วยเงินนั้น มีผู้คนมากมายในโลกที่พร้อมที่จะให้แก่ดวงวิญญาณบาป ดังนั้นเวลานี้ลูกต้องไม่ทำเช่นนั้นต่อไป อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เวลานี้ทำทุกการกระทำในขณะที่มีความถูกต้องในความรู้ ให้ทานแก่ผู้ที่มีค่าเท่านั้น อย่าได้มีการให้เงินหรือรับเงิน ฯลฯ กับดวงวิญญาณบาป ชำระสะสางบัญชีกรรมที่ผ่านมาของลูกด้วยพลังของโยคะ

2. เพื่อที่จะรักษาความสุขที่ไม่สิ้นสุดไว้ ให้พูดกับตนเองว่า: บาบา ท่านมาเพื่อให้สมบัติที่มีค่าแห่งความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดแก่เรา ท่านกำลังเติมอาภรณ์ของฉัน ก่อนอื่นเราจะไปกับท่านสู่ดินแดนแห่งความสงบแล้วไปยังอาณาจักรของเรา

พร:
ขอให้ลูกเป็นมหาวีระ ผู้ที่ปลุกเรียกมายาศัตรูด้วยความตระหนักรู้ถึงชัยชนะของลูกทุกวงจร

ลูกมหาวีระที่มีชัยชนะจะไม่กลัวเมื่อพวกเขาเห็นข้อสอบ เพราะพวกเขาเป็นตรีกาลดาชิ พวกเขารู้ว่าพวกเขาได้รับชัยชนะทุกวงจร ลูก มหาวีระไม่สามารถพูดได้ว่า: บาบาอย่าได้ส่งมายามาให้เรา, จงมีความเมตตา, ให้พรกับฉัน, ให้พลังฉัน, ฉันจะทำอย่างไรดี, ชี้หนทางให้กับฉัน... นี่คือความอ่อนแอเช่นกัน ลูกมหาวีระจะปลุกเรียกศัตรูของพวกเขา: มาเพื่อฉันจะได้มีชัยชนะ

คติพจน์:
การเตือนของเวลาก็เพื่อลูกที่จะกลับมาทัดเทียมและสมบูรณ์พร้อม