29.08.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน
สะสมเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลายและในเวลานี้จงกลับมามั่งคั่งจากยากจน ลูกๆ
ดวงวิญญาณคือรูปและบาสันต์(ตัวของโยคะผู้ที่ประพรมเพชรพลอยแห่งความรู้)
คำถาม:
ลูกควรจะมีความปรารถนาดีใดขณะที่ทำความเพียรพยายามอย่างสม่ำเสมอ ?
คำตอบ:
มีความปรารถนาดีเหล่านี้เสมอว่า: ฉัน ดวงวิญญาณเคยสะโตประธาน
ฉันเคยประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งพลังจากพ่อและกำลังประกาศสิทธิ์นั้นอีกครั้ง
มีความปรารถนาดีเหล่านี้ขณะที่กำลังทำความเพียรพยายามและกลับมาสะโตประธาน
อย่าได้คิดว่าไม่ใช่ทุกคนจะกลับมาสะโตประธาน ไม่เลย
เฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงและรับพละกำลังจากการทำงานรับใช้
เพลง:
พาเราไปจากดินแดนของบาปนี้ไปสู่สถานที่ของการพักผ่อนและความสบาย
โอมชานติ
นี่คือการศึกษาเล่าเรียน ทุกสิ่งนั้นต้องเป็นที่เข้าใจ สัทสังอื่นๆ ทั้งหมด ฯลฯ
นั้นเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ทุกคนได้กลายเป็นขอทานขณะที่กำลังทำความเลื่อมใสศรัทธา ขอทาน (ฟากี)
เหล่านั้นแตกต่างไป ลูกคือขอทานประเภทที่แตกต่างไป
ลูกเคยมั่งคั่งและเวลานี้ได้กลายเป็นฟากี(ขอทานทางศาสนา)
ไม่มีใครรู้ว่าลูกนั้นเคยมั่งคั่ง ลูกๆ บราห์มินรู้ว่าลูกๆ
เคยเป็นนายของโลกที่มั่งคั่ง
พวกเราเคยเป็นลอร์ดที่มั่งคั่งและเวลานี้ได้กลายเป็นลอร์ดที่ยากจน
ลูกต้องศึกษาการศึกษานี้อย่างดี ลูกต้องเข้าถึงสิ่งต่างๆ
เหล่านี้และพยายามที่จะดลใจผู้อื่นให้เข้าถึงสิ่งเหล่านี้
ลูกต้องเข้าถึงเพชรพลอยแห่งความรู้ที่ไม่สูญสลาย ลูกๆ ดวงวิญญาณคือรูปและบาสันต์
เป็นดวงวิญญาณที่เข้าถึงทุกสิ่ง ร่างกายนั้นสูญสลาย
สิ่งใดก็ตามที่ไร้ประโยชน์นั้นก็ถูกเผา
เมื่อร่างกายนั้นไม่มีประโยชน์ใดอีกต่อไปก็จะถูกเผาในไฟ พวกเขาไม่ได้เผาดวงวิญญาณ
พวกเราคือดวงวิญญาณ มนุษย์ทั้งหมดได้กลายเป็นผู้ที่มีสำนึกที่เป็นร่าง
เมื่ออาณาจักรราวันเริ่มขึ้น สิ่งนั้นก็ได้กลับมามั่นคงว่า: ฉันคือร่างกาย
อย่างไรก็ตาม ดวงวิญญาณนั้นเป็นอมตะ พ่อ
เจ้าแห่งความเป็นอมตะได้มาและทำให้ดวงวิญญาณนั้นเป็นอมตะ ที่นั่น(ในยุคทอง)
พวกเขาละร่างของเขาตามความตั้งใจของพวกเขาเองในเวลาของเขาเองและรับอีกร่างหนึ่งเพราะแต่ละดวงวิญญาณนั้นเป็นนาย
พวกเขาสามารถละร่างของเขาเมื่อพวกเขาต้องการ
ร่างของเขานั้นมีช่วงชีวิตที่ยืนยาวที่นั่น มีตัวอย่างของงู
เวลานี้ลูกรู้ว่านั่นคือหนังเก่าของชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของลูก ลูกได้ใช้
84 ชาติเกิดเต็ม บ้างใช้ 60-70 ชาติเกิด และบ้างก็ใช้ 50 ชาติเกิด
อย่างแน่นอนที่ช่วงชีวิตนั้นกลับมาน้อยกว่าเล็กน้อยในยุคเงิน
ในยุคทองพวกเขามีช่วงอายุที่เต็มช่วงชีวิต
เวลานี้ลูกต้องทำความเพียรพยายามที่จะเข้ามาสู่ตอนเริ่มต้นยุคทอง
ดวงวิญญาณที่นั่นมีพลัง ดังนั้นจึงไม่มีความตายก่อนเวลาอันควรใดๆ
เป็นเพียงเมื่อพลังของพวกเขาลดลง ที่ช่วงชีวิตของพวกเขาลดลง
เช่นที่พ่อคือผู้ทรงอำนาจ ดังนั้นท่านทำให้ลูกๆ ดวงวิญญาณมีอำนาจด้วย
ก่อนอื่นลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และอยู่ในการจดจำระลึกถึง
และแล้วเมื่อนั้นที่ลูกจะได้รับพลัง ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของพลังของลูกจากพ่อ
ดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถรับพลังได้
เมื่อดวงวิญญาณได้กลายเป็นดวงวิญญาณบุญ พวกเขาก็ได้รับพลัง เพียงแค่คิดว่า:
พวกเราดวงวิญญาณเคยสะโตประธาน มีความปรารถนาดีเสมอ
อย่าได้คิดว่าไม่ใช่ทุกคนจะกลับมาสะโตประธานและบ้างก็จะเพียงแค่กลับมาสาโทเท่านั้น
ไม่เลย ลูกต้องคิดเสมอว่าลูกนั้นเคยสะโตประธานในตอนเริ่มแรก
เพียงด้วยการมีศรัทธานี้เท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสะโตประธาน
ลูกไม่ควรจะถามว่าลูกจะกลับมาสะโตประธานได้อย่างไร ไม่เช่นนั้นแล้ว
ลูกนั้นก็จะลื่นไถลไปและไม่อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ทำความเพียรพยายามมากเท่าที่เป็นไปได้ คิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและกลับมาสะโตประธาน
ในเวลานี้มนุษย์ทั้งหมดนั้นตาโมประธาน ลูกๆ ดวงวิญญาณเองก็ตาโมประธานด้วย
เวลานี้ลูกๆ ดวงวิญญาณต้องถูกทำให้สะโตประธานด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
พร้อมกันกับสิ่งนี้ หากลูกเฝ้าแต่ทำงานรับใช้ในเวลาเดียวกัน ลูกจะได้รับพละกำลัง
ยกตัวอย่างเมื่อใครบางคนเปิดศูนย์เขาก็ได้รับพรจากผู้คนมากมาย
เมื่อผู้คนเปิดบ้านพักสำหรับผู้จาริก (ธรรมศาลา)
ใครก็ตามสามารถที่จะไปและพักผ่อนที่นั่นได้ ดวงวิญญาณนั้นก็จะเป็นสุขใช่ไหม?
เมื่อผู้คนที่ไปอยู่ที่นั่นมีประสบการณ์ของการพักผ่อน
ผู้ที่สร้างบ้านนั้นก็ได้รับพรของพวกเขา อะไรจะเป็นผลของสิ่งนั้นเล่า?
ดวงวิญญาณนั้นจะคงอยู่อย่างเป็นสุขในชาติเกิดต่อไปของเขาและจะได้รับบ้านที่ดี
เขาจะมีความสุขของการมีบ้านที่ดี ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่มีวันล้มป่วย
เขาจะเพียงแค่ได้รับบ้านที่ดี หากใครบางคนเปิดโรงพยาบาล เขาจะได้รับพลานามัยที่ดี
หากใครบางคนเปิดมหาวิทยาลัยเขาจะได้รับการศึกษาที่ดี โรงพยาบาลฯลฯ
จะไม่คงอยู่ในสวรรค์ ที่นี่เวลานี้ลูกกำลังสร้างผลรางวัลของลูกถึง 21
ชาติเกิดด้วยการทำความเพียรพยายาม อย่างไรก็ตามจะไม่มีโรงพยาบาล ศาลหรือตำรวจ ฯลฯ
ใดๆ ที่นั่น เวลานี้พวกเรากำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข ไม่มีที่ปรึกษาใดๆ
ที่นั่นเช่นกัน
จักรพรรดิและจักรพรรดินีที่สูงสุดเหนือสิ่งใดนั้นจะไม่จำเป็นต้องขอคำแนะนำจากใคร
มีการรับคำแนะนำเมื่อลูกไม่ได้มีปัญญามากนัก เมื่อลูกได้ตกลงมาสู่กิเลส
ทุกคนในอาณาจักรของราวันได้กลายเป็นผู้ที่ไม่รู้คิดอย่างสมบูรณ์และมีสติปัญญาที่ตกต่ำ
เหตุนี้เองพวกเขาจึงพยายามที่จะหาวิธีการเพื่อการทำลายล้าง พวกเขาเองนั้นคิดว่า
พวกเขากำลังทำให้โลกนั้นสูงส่งอย่างยิ่ง
ในความเป็นจริงพวกเขากำลังทำให้โลกนั้นตกลงมามากยิ่งขึ้น
เวลานี้การทำลายล้างเพียงแค่อยู่เบื้องหน้า ลูกๆ รู้ว่าลูกต้องกลับบ้าน
พวกเรากำลังรับใช้บารัตและกำลังก่อตั้งอาณาจักรที่สูงส่งของเรา
และแล้วเราก็จะปกครองที่นั่น ได้มีการจดจำกันว่า: ทำตามพ่อ พ่ออวดลูกและลูกอวดพ่อ
ลูกๆ รู้ว่าเวลานี้ชีพบาบาได้เข้ามาในร่างของบราห์มาและกำลังสอนพวกเราอยู่
ลูกต้องอธิบายด้วยวิธีนี้ พวกเราไม่ได้คิดว่าบราห์มาเป็นพระเจ้าหรือเป็นเทพฯลฯ
ท่านนั้นเคยไม่บริสุทธิ์ พ่อได้เข้ามาในร่างที่ไม่บริสุทธิ์
มองดูที่รูปภาพและดูว่าท่านกำลังยืนอยู่ที่ยอดสุดของต้นไม้อย่างไร
ท่านนั้นไม่บริสุทธิ์
ใต้ต้นไม้ท่านกำลังทำทาปาเซียเพื่อจะกลับมาบริสุทธิ์และกลายเป็นเทพ
ผู้ที่กำลังทำทาปาเซียคือบราห์มิน ลูกๆ
บราห์มากุมารและกุมารีทั้งหมดกำลังเรียนราชาโยคะ เป็นสิ่งที่ชัดเจนอย่างยิ่ง!
ลูกต้องมีโยคะที่ดีมากสำหรับสิ่งนี้ หากลูกไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึง
ลูกก็ไม่สามารถมีพลังนั้นเมื่อกำลังพูดความรู้
ลูกได้รับพลังด้วยการมีการจดจำระลึกถึงชีพบาบา
หากลูกไม่ได้กลับมาสะโตประธานด้วยการจดจำระลึกถึง
ลูกจะมีประสบการณ์ของการลงโทษและได้รับสถานภาพที่ต่ำ
สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึงซึ่งรู้ได้ว่าเป็นโยคะโบราณของบารัต
ไม่มีใครรู้เกี่ยวกับความรู้นี้
ก่อนหน้านั้นฤาษีมุนีก็จะพูดว่าพวกเขาไม่รู้จักผู้สร้างหรือตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง ลูกเองก็ไม่รู้สิ่งใดมาก่อน
กิเลสทั้งห้าเหล่านี้ได้ทำให้ลูกไม่มีค่าแม้เศษสตางค์อย่างสมบูรณ์
เวลานี้โลกเก่านี้กำลังจะถูกเผาและถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง ไม่มีสิ่งใดจะหลงเหลืออยู่
ลูกทั้งหมดกำลังรับใช้บารัตด้วยร่างกาย
จิตใจและทรัพย์สมบัติของลูกเพื่อทำให้บารัตกลายเป็นสวรรค์ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
เมื่อผู้คนถามคำถามนี้แก่ลูกที่นิทรรศการ บอกพวกเขาว่า พวกเรา บี เค
กำลังก่อตั้งอาณาจักรของรามด้วยการรับใช้ด้วยร่างกาย
จิตใจและทรัพย์สมบัติของเราตามศรีมัท
คานธีจีไม่มีวันพูดว่าเขานั้นกำลังก่อตั้งอาณาจักรของรามด้วยการทำตามศรีมัท
ที่นี่พ่อคือศรี ศรี 108 (ผู้เดียวที่สูงส่งที่สุด ผู้สร้าง 108)
กำลังนั่งอยู่ในผู้นี้ ลูกประคำของ 108 ได้กำลังมีการสร้างขึ้น
ลูกประคำขนาดใหญ่ได้มีการสร้างขึ้นแต่เป็น 8 และ108
ในลูกประคำนั้นผู้ที่ทำความเพียรพยายามที่ดีมาก
มีผู้คนมากมายที่ตามลำดับกันไปในการทำความเพียรพยายามที่ดีมาก
เมื่อไฟบูชายัญของรูดร้าได้มีการสร้างขึ้นก็ได้มีการกราบไหว้บูชาซาลิแกรมด้วยเช่นกัน
อย่างแน่นอนที่ต้องเป็นเพราะลูกเคยทำงานรับใช้ที่ลูกได้รับการกราบไหว้บูชา ลูกๆ
บราห์มินคือผู้รับใช้ทางจิต ลูกได้ปลุกดวงวิญญาณของทุกคนให้ตื่นขึ้น
เมื่อลูกลืมว่าลูกคือดวงวิญญาณ ก็มีสำนึกที่เป็นร่าง และแล้วลูกก็คิดว่า: ฉันเป็น “ผู้นั้นผู้นี้”
ไม่มีใครเข้าใจว่าเขาคือดวงวิญญาณ ชื่อ “นั้นนี้” เป็นของร่างกาย
ไม่มีใครมีความคิดแม้เพียงน้อยนิด เกี่ยวกับว่าพวกเราดวงวิญญาณมาจากที่ใด
สำนึกของร่างกายแรงอย่างยิ่งในขณะที่เล่นบทบาทของเราที่นี่ พ่อพูดว่า: ลูกๆ
หยุดทำความผิดพลาด! มายานั้นมีพลังอย่างยิ่ง ลูกนั้นอยู่ในสนามรบ
กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ! นี่คือการพบปะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด
ได้มีการจดจำกันว่าดวงวิญญาณได้อยู่อย่างแยกห่างจากดวงวิญญาณสูงสุดเป็นเวลายาวนาน
ไม่มีใครเข้าใจความหมายของสิ่งนั้น เวลานี้ลูกๆ
ดวงวิญญาณเข้าใจว่าลูกมีชีวิตอยู่กับพ่อ นั่นคือบ้านของดวงวิญญาณ
พ่อมีชีวิตอยู่ที่นั่นเช่นกัน ชื่อของท่านคือชีวา วันเกิดของชีวาได้รับการจดจำ
ไม่ควรจะมีการให้ชื่ออื่นใดแก่ท่าน พ่อพูดว่า: ชื่อที่แท้จริงของพ่อคือชีวา
ผู้ให้คุณประโยชน์ พ่อไม่ได้เรียกว่าเป็นรูดร้า ผู้ให้คุณประโยชน์ มีคำกล่าวว่า :
ชีวา ผู้ให้คุณประโยชน์ มีวัดของชีวาที่คาจี สาธุก็ไปที่นั่นและพร่ำมนตรา ชีพ คาจี
วิศวนารถกังก้า พ่อ เวลานี้พ่ออธิบายว่า ชีวา สัญลักษณ์ของท่านวางไว้ในวัดในคาจี
เรียกว่าเป็นวิศวนารถ(จ้าวของโลก) อย่างไรก็ตาม พ่อไม่ใช่จ้าวของโลก
ลูกได้กลายเป็นจ้าวของโลก พ่อไม่ได้กลายเป็นเช่นนั้น ลูกกลายเป็นจ้าวของธาตุบราห์ม
นั่นคือบ้านของลูกและอีกหนึ่งนั้นคืออาณาจักรของลูก
บ้านเดียวเท่านั้นของพ่อคือธาตุบราห์ม
พ่อไม่ได้เข้ามาสู่สวรรค์และพ่อก็ไม่ได้กลายเป็นจ้าวของสิ่งนั้น
พ่อเพียงแค่เรียกว่าชีพบาบา บทบาทของพ่อคือการชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
ชาวซิกข์พูดถึงพระเจ้าซักเสื้อผ้าที่ไม่บริสุทธิ์และสกปรก
แต่พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น พวกเขาร้องสรรเสริญผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน
ผู้ที่อยู่เหนือการเกิดและการตาย พ่อไม่ได้ใช้ 84 ชาติเกิด พ่อเข้ามาในผู้นี้
มนุษย์ใช้ 84 ชาติเกิด
ดวงวิญญาณนี้รู้ว่าบาบากำลังนั่งอยู่กับท่านภายในร่างกายนี้ของท่าน
ทั้งที่เป็นเช่นนั้น พ่อก็ลืมท่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงวิญญาณของดาด้านี้พูดว่า:
พ่อต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากมาย
ไม่ใช่ว่าเพราะท่านกำลังนั่งอยู่กับพ่อที่พ่อจะสามารถจดจำท่านได้เป็นอย่างดี ไม่เลย
เราอยู่ด้วยกันอย่างแท้จริงและพ่อก็รู้ว่าท่านนั้นอยู่กับพ่อ
เป็นราวกับว่าท่านเป็นนายของร่างกายนี้ ทั้งที่เป็นเช่นนั้นพ่อก็ยังคงลืมท่าน
พ่อได้ให้บ้านนี้ (ร่างกาย)
นี้แก่บาบาเพื่อให้ท่านอยู่อาศัยและพ่อกำลังนั่งอยู่ที่มุมหนึ่ง
ดังนั้นท่านคือบุคคลสำคัญใช่ไหม? พ่อคิดว่าผู้เป็นนายกำลังนั่งถัดอยู่จากพ่อ
พาหนะนี้เป็นของท่านและท่านกำลังดูแล ชีพบาบาแม้กระทั่งป้อนอาหารพ่อ
พ่อคือพาหนะของท่าน อย่างแน่นอนที่ท่านจะดูแลพ่อเป็นอย่างดี
พ่อรับประทานในความสุขของสิ่งนั้น และแล้วหลังจาก 2 ถึง 4 นาที พ่อก็ลืมท่าน
ดังนั้นพ่อก็เข้าใจว่าลูกๆ นั้นต้องทำความเพียรพยายามมากเพียงไร
เหตุนี้เองบาบาจึงเฝ้าแต่อธิบาย จดจำพ่อมากเท่าที่จะเป็นไปได้
มีคุณประโยชน์มากมายในสิ่งนั้น ที่นี่พวกเขาอยู่อย่างไม่พอใจกับเรื่องเล็กๆ
น้อยและหยุดศึกษาเล่าเรียน พวกเขาพูดว่า “บาบา บาบา” และแล้วก็หย่าขาดจากท่าน!
พวกเขาทำให้พ่อเป็นของพวกเขา พวกเขาถ่ายทอดความรู้นี้แก่ผู้อื่น
พวกเขาชอบความรู้นี้ พวกเขาแม้กระทั่งเห็นสวรรค์ในเทพนิมิต พวกเขาร่ายรำที่นั่น
แต่แล้ว โอ้โฮ! มายาก็มาและพวกเขาก็หย่าขาดจากพ่อและวิ่งหนีไป
พวกเขาหย่าขาดจากผู้เดียวที่ทำให้พวกเขากลายเป็นนายของโลก
แม้แต่ผู้ที่โด่งดังมีชื่อเสียงและมีความสำคัญอย่างยิ่งก็หย่าขาดจากพ่อ
เวลานี้ได้มีการแสดงหนทางแก่ลูกแล้ว ไม่ใช่ว่าท่านจะจับมือลูกไว้และพาลูกไปกับท่าน
ลูกไม่ได้ตาบอด ลูกมีดวงตา ใช่ ลูกได้รับดวงตาที่สามของความรู้แล้ว ลูกรู้ตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของโลก หมุนวงจรของ 84 ชาติเกิดนี้ในสติปัญญาของลูก
ลูกนั้นเรียกว่าเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเอง ลูกต้องจดจำพ่อผู้เดียว
ไม่ควรจะมีการจดจำระลึกถึงใครอื่น ลูกจะมีสภาพนั้นในเวลาสุดท้าย
ภรรยาก็มีความรักต่อสามีของเธอ นั่นคือความรักทางร่าง
ในขณะที่นี่ลูกมีความรักทางจิต ขณะที่กำลังนั่ง เดินเหิน
และเคลื่อนไหวไปมาลูกต้องจดจำสามีเหนือสามีทั้งหมดและพ่อเหนือพ่อทั้งหมด
มีครอบครัวมากมายในโลกที่ซึ่งสามีภรรยาและครอบครัวทั้งหมดนั้นอยู่ด้วยกันด้วยความรักอย่างมากมายกับกันและกัน
เป็นราวกับว่าบ้านของพวกเขานั้นเป็นสวรรค์ ลูกๆ ห้าถึงหกคนก็อยู่ด้วยกัน
พวกเขาตื่นแต่เช้าตรู่และทำการกราบไหว้บูชาของพวกเขา ฯลฯ
ไม่มีการรบราหรือทะเลาะเบาะแว้งในบ้านของพวกเขา พวกเขาคงอยู่อย่างมั่นคงมาก
ในบางครอบครัวสมาชิกคนหนึ่งของครอบครัวก็อาจจะเป็นสาวกของราด้าสวามีและอีกคนหนึ่งนั้นก็อาจจะไม่ได้เชื่อในศาสนาใดๆ
พวกเขาอยู่อย่างไม่พอใจกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ดังนั้นพ่อพูดว่า:
ทำความเพียรพยายามอย่างเต็มที่ในชาติเกิดสุดท้ายนี้
ใช้เงินทองของลูกอย่างมีคุณค่าและให้ประโยชน์แก่ตนเอง
และแล้วบารัตก็จะได้รับประโยชน์ด้วย
ลูกรู้ว่าลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรของลูกอีกครั้งหนึ่งโดยการทำตามศรีมัท
ด้วยการอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงและด้วยการล่วงรู้ตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของวงจรโลก
พวกเราก็จะกลายเป็นผู้ปกครองโลกและแล้วพวกเราก็จะเริ่มที่จะลงมา
ในที่สุดพวกเราจะมาหาบาบาอีกครั้ง
เป็นเพียงด้วยการทำตามศรีมัทเท่านั้นที่ลูกสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานะภาพที่สูง
พ่อไม่ได้กำลังนำลูกเข้าไปไว้ในตะแลงแกง ท่านพูดว่า:
ก่อนอื่นกลับมาบริสุทธิ์และจดจำพ่อ ไม่มีใครไม่บริสุทธิ์ในยุคทอง
มีเทพน้อยนิดอย่างยิ่ง และแล้วประชากรก็ค่อยๆขยายตัวทีละน้อย
ต้นไม้ของเหล่าเทพนั้นเล็กและแล้วก็ขยายตัวอย่างมากมาย
ดวงวิญญาณทั้งหมดก็เฝ้าแต่ลงมา การละเล่นนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. กลายเป็นผู้รับใช้ทางจิตและทำงานรับใช้ของการปลุกดวงวิญญาณให้ตื่น
รับใช้ด้วยร่างกาย
จิตใจและทรัพย์สมบัติของลูกตามศรีมัทและกลายเป็นเครื่องมือที่จะก่อตั้งอาณาจักรของราม
2. กลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเองและควงวงจรของ 84
ชาติเกิดในสติปัญญาของลูก เพียงแค่จดจำพ่อ ผู้เดียวเท่านั้น อย่าได้จดจำใครอื่น
อย่าได้อยู่อย่างไม่พอใจกับสิ่งใดๆและหยุดศึกษาเล่าเรียน
พร:
ขอให้ลูกมีความมั่นคงและไม่หวั่นไหวอย่างสม่ำเสมอ
และมีความกล้าหาญและกระตือรือร้นอยู่เสมอด้วยการตระหนักถึงพ่อและการได้มาซึ่งการบรรลุผลของลูก
เก็บรายการของการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมดที่ลูกได้รับจากพ่อตั้งแต่เกิดไว้เบื้องหน้าลูกเสมอ
เมื่อการได้มาซึ่งการบรรลุผลของลูกได้รับการแก้ไขและไม่สั่นคลอน
ความกล้าหาญและความกระตือรือร้นของลูกจะต้องไม่สั่นคลอนด้วยเช่นกัน
แทนที่จะอยู่อย่างไม่หวั่นไหว
หากบางครั้งจิตใจของลูกซุกซนหรือมีการสร้างความปั่นป่วนบางอย่างในสภาพของลูก
เหตุผลก็คือลูกไม่ได้รักษาพ่อและการได้มาซึ่งการบรรลุผลของลูกไว้เบื้องหน้าลูกอย่างสม่ำเสมอ
เมื่อประสบการณ์ของการได้มาซึ่งการบรรลุผลทั้งหมดอยู่เบื้องหน้าลูกและในสำนึกรู้ของลูก
อุปสรรคทั้งหมดก็จะจบสิ้น จะมีความกระตือรือร้นใหม่ๆ อยู่เสมอ
และสภาพของลูกจะมั่นคงและไม่สั่นคลอน
คติพจน์:
การอยู่อย่างพอใจอย่างสม่ำเสมอในขณะที่ทำงานรับใช้ประเภทใดๆ
หมายถึงการประกาศสิทธิ์ในคะแนนที่ดี