25.04.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน
ก่อนอื่นตรวจสอบชีพจรของแต่ละคนและทำให้พวกเขามีศรัทธาในอัลฟ่าก่อนที่จะดำเนินการใดๆต่อไป
หากพวกเขาไม่มีศรัทธาในอัลฟ่า ก็เป็นการสูญเสียเวลาของลูกที่จะให้ความรู้แก่พวกเขา
คำถาม:
ความเพียรพยายามหลักใดที่ทำให้ลูกสามารถได้รับทุนการศึกษา?
คำตอบ:
ความเพียรพยายามในการอยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเอง
ลูกต้องอยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเองอย่างมาก
พ่อคือผู้ให้คุณประโยชน์และท่านแนะนำลูกเพื่อประโยชน์ของลูกเอง
ลูกๆโยคีที่อยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเองไม่เคยมีสำนึกที่เป็นร่างบูดบึ้งขึงตึงหรือต่อสู้กันและกัน
พฤติกรรมของพวกเขานั้นสูงศักดิ์มากและสง่างาม
พวกเขาพูดน้อยมากและใส่ใจที่จะรับใช้ยักย่ะ แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดความรู้มากนัก
แต่พวกเขาก็ทำงานรับใช้ในขณะที่อยู่ในโยคะ
โอมชานติ
โดยทั่วไปและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข่าวงานรับใช้ของนิทรรศการมาถึง
จะเห็นได้ว่าเมื่อผู้คนไม่มีศรัทธาอย่างเต็มที่ในประเด็นหลักของการตระหนักรู้จักพ่อ
ก็เป็นสิ่งที่ยากมากสำหรับสติปัญญาของพวกเขาที่จะยอมรับสิ่งใดที่ลูกอธิบายแก่พวกเขา
แม้ว่าพวกเขาเฝ้าแต่พูดว่าสิ่งนี้ดีมาก พวกเขาไม่ได้ตระหนักรู้จักพ่อ
ก่อนอื่นใดต้องมีการตระหนักรู้จักพ่อ คำพูดที่สูงส่งของพ่อคือ: จดจำพ่อ!
พ่อเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ด้วยการจดจำพ่อ
ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ นี่คือประเด็นหลัก
มีพระเจ้าเดียวเท่านั้นและท่านผู้เดียวคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้, มหาสมุทรแห่งความสุข, ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
เมื่อได้มีการปลูกฝังศรัทธานี้ในพวกเขา พวกเขาก็ตระหนักว่าพระเวทย์,
ภควัทคีตาและคัมภีร์ทั้งหมดในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธานั้นหลอกลวง
พระเจ้าเองพูดว่า: พ่อไม่เคยพูดคัมภีร์เหล่านั้น
ความรู้ที่พ่อให้ไม่ได้อยู่ในคัมภีร์ นั่นคือความรู้ของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พ่อมาและให้ความรู้แก่ลูก ให้การหลุดพ้นแก่ลูกแล้วก็กลับบ้าน แล้วความรู้นี้ก็หายไป
เมื่อรางวัลของความรู้ของลูกจบสิ้นลง หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาก็เริ่มขึ้น
เมื่อพวกเขามีศรัทธาในพ่อเท่านั้นที่พวกเขาจะสามารถเข้าใจคำพูดของพระเจ้า
และเข้าใจว่าคัมภีร์ทั้งหมดเหล่านั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ความรู้และความเลื่อมใสศรัทธาแต่ละสิ่งนั้นคงอยู่เป็นเวลาครึ่งวงจร
พระเจ้าให้คำแนะนำของท่านเองเมื่อท่านมา
พ่อบอกลูกว่าช่วงระยะเวลาของแต่ละวงจรนั้นคือ 5000 ปี
พ่ออธิบายแก่ลูกผ่านปากของบราห์มา
ดังนั้นสิ่งแรกและสิ่งหลักที่ลูกต้องทำให้เข้าไปอยู่ในสติปัญญาของพวกเขาคือพระเจ้าคือใคร
จนกระทั่งประเด็นนี้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขา
ไม่เช่นนั้นแล้วจะไม่มีผลกระทบใดๆของสิ่งที่ลูกอธิบายแก่พวกเขา
ความเพียรพยายามทั้งหมดอยู่ในเพียงแค่สิ่งนี้เท่านั้น พ่อมาเพื่อปลุกลูกจากหลุมศพ
ลูกจะไม่ตื่นขึ้นจากการศึกษาคัมภีร์ ดวงวิญญาณสูงสุดมีรูปเป็นแสง
ดังนั้นลูกๆของท่านจึงมีรูปที่เป็นแสงเช่นกัน
อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณของลูกๆได้กลับมาไม่บริสุทธิ์และเนื่องจากสิ่งนี้แสงของลูกจึงมืดสลัวลง
ลูกกลับมาตาโมประธาน หากลูกไม่ให้คำแนะนำของพ่อก่อนเป็นอันดับแรก
ความเพียรพยายามทั้งหมดที่ลูกทำและความคิดเห็นที่ลูกขอให้ผู้คนเขียนก็ไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เหตุนี้เองงานรับใช้จึงไม่เกิดขึ้น หากพวกเขามีศรัทธา
พวกเขาจะเข้าใจว่ามีการให้ความรู้ผ่านบราห์มาอย่างแท้จริง
เป็นเพราะผู้คนไม่ได้ตระหนักรู้จักพ่อที่พวกเขาจึงสับสนมากเมื่อพวกเขาเห็นบราห์มา
ลูกๆทั้งหมดรู้ว่าหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้ผ่านไปแล้วในเวลานี้
ในยุคเหล็กที่เป็นหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ในการบรรจบกันที่เป็นหนทางของความรู้
เราทั้งหมดเป็นของยุคบรรจบพบกันและเรากำลังศึกษาราชาโยคะ
เรากำลังสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งสำหรับโลกใหม่
ผู้ที่ไม่ได้อยู่ในยุคบรรจบพบกันก็กำลังกลับมาตาโมประธานมากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยในแต่ละวัน
ในด้านนั้นสภาพที่ตาโมประธานของพวกเขากำลังเพิ่มขึ้น
และในด้านนี้ยุคบรรจบพบกันของลูกกำลังจะจบสิ้นลง เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
ผู้ที่อธิบายสิ่งเหล่านี้ตามลำดับกันไปในวิธีที่พวกเขาอธิบายเช่นกัน
บาบาเป็นแรงบันดาลใจให้กับลูกทุกวันเพื่อทำความเพียรพยายาม
เป็นผู้ที่มีศรัทธาในสติปัญญาที่ได้รับชัยชนะ
ลูกบางคนมีนิสัยที่แรงมากที่พูดแต่สิ่งที่ไร้ประโยชน์พวกเขาไม่แม้แต่จะจดจำพ่อ
เป็นสิ่งที่ยากมากที่จะจดจำบาบา
พวกเขาหยุดจดจำพ่อและเฝ้าแต่พูดถึงสิ่งที่เกี่ยวกับตนเอง
จนกว่าความศรัทธาในพ่อจะได้รับการปลูกฝังในพวกเขา ลูกไม่ควรจะอธิบายรูปภาพอื่นๆ
หากพวกเขาไม่มีศรัทธาพวกเขาจะไม่เข้าใจสิ่งใดเลย หากพวกเขาไม่มีศรัทธาในอัลฟ่า
มันก็สูญเสียเวลาที่จะไปสู่เบต้าและเตต้าฯลฯ ลูกไม่ได้จับชีพจรของใครบางคน
ก่อนอื่นใดให้คำแนะนำของพ่อแก่ผู้ที่มาทำพิธีเปิด: นี่คือพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
มหาสมุทรแห่งความรู้ เพียงในเวลานี้เท่านั้นที่พ่อให้ความรู้นี้แก่ลูก
ไม่มีความจำเป็นสำหรับความรู้นี้ในยุคทอง ต่อมาภายหลังการกราบไหว้บูชาก็เริ่มขึ้น
พ่อพูดว่า:
พ่อมาเมื่อถึงเวลาสำหรับการสิ้นสุดของความตกต่ำซึ่งหมายความว่าเป็นเวลาสุดท้ายของการประณามพ่อของลูก
ลูกต้องประณามพ่อเป็นเวลาครึ่งวงจร
ลูกไม่รู้ถึงหน้าที่การงานของผู้ที่ลูกกราบไหว้บูชา
ลูกๆนั่งกับผู้อื่นและอธิบายให้แก่พวกเขา อย่างไรก็ตามหากลูกเองไม่มีโยคะกับพ่อ
ลูกจะอธิบายให้กับผู้อื่นอย่างไร? แม้ว่าลูกจะพูดว่า “ชีพบาบา”
หากลูกไม่มีโยคะเลยบาปของลูกก็ไม่สามารถได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะไม่สามารถซึมซับสิ่งใดเลย
สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว ลูกๆอาจเป็นดวงวิญญาณที่รู้แจ้ง
แต่ถ้าลูกไม่ได้กลายเป็นโยคีลูกต้องมีร่องรอยของสำนึกที่เป็นร่างในตัวลูกอย่างแน่นอน
การอธิบายแก่ผู้อื่นโดยไม่อยู่ในโยคะนั้นไม่มีประโยชน์อะไรเลย
และจากนั้นเนื่องจากลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง
ลูกจึงเป็นเหตุของความทุกข์แก่คนใดคนหนึ่ง เพราะลูกบางคนให้การบรรยายที่ดี
พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาเป็นดวงวิญญาณที่มีความรู้มาก พ่อพูดว่า:
พวกเขาอาจจะเป็นดวงวิญญาณที่มีความรู้ดีแต่พวกเขาขาดโยคะ
พวกเขาทำความเพียรพยายามน้อยมากที่จะมีโยคะ
พ่อบอกลูกอย่างมากให้เก็บบันทึกชาร์ทของลูก ประเด็นหลักคือโยคะ
ลูกๆบางคนฉลาดหลักแหลมในการอธิบายความรู้แต่พวกเขาไม่มีโยคะ
และเนื่องจากพวกเขาไม่มีโยคะบาปของพวกเขาจึงไม่ได้รับการปลดเปลื้อง
แล้วพวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ลูกๆมากมายสอบตกในวิชาของโยคะ
พวกเขาคิดว่าพวกเขามีโยคะ 100% แต่บาบาพูดว่า: พวกเขามีโยคะเพียง 2% เท่านั้น บาบา(บราห์มา)เองพูดว่า:
“พ่ออยู่ในการจดจำระลึกถึงเมื่อพ่อเริ่มทานอาหารแต่แล้วพ่อก็ลืม แม้เมื่อพ่ออาบน้ำ
พ่อก็จดจำบาบา แม้ว่าพ่อคือลูกของท่านพ่อก็ลืมที่จะจดจำท่าน”
ลูกต้องคิดว่าผู้นี้จะประกาศสิทธิ์ในอันดับหนึ่งและดังนั้นเขาต้องถูกต้องแม่นยำในความรู้และโยคะอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามบาบาพูดว่า: ต้องมีความพยายามอย่างมากที่จะมีโยคะ
เพียงแค่ลองสิ่งนี้และคอยดู! แล้วถ่ายทอดประสบการณ์ของลูก
ตัวอย่างเช่นหากลูกเป็นช่างตัดเสื้อที่เย็บเสื้อผ้า
ลูกควรจะตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกกำลังอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบาหรือไม่
บาบาคือผู้เป็นที่รักที่แสนหวานมากของเรา มากเท่าที่เราจดจำท่าน
บาปของเราก็จะได้รับการปลดเปลื้องและเราจะกลับมาสะโตประธานมากตามนั้น
ตรวจสอบตนเองเพื่อดูว่าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงนานแค่ไหน แสดงผลลัพธ์ให้แก่บาบา
ด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่จะมีคุณประโยชน์
อย่างไรก็ตามไม่สามารถมีคุณประโยชน์ใดหากลูกอธิบายมากเกินไปในคราวเดียว
พวกเขาจะไม่เข้าใจอะไรเลย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาไม่เข้าใจอัลฟ่า?
พวกเขาไม่รู้แม้กระทั่งอัลฟ่าผู้เดียว
เลขศูนย์ทั้งหมดยังคงเป็นเพียงเลขศูนย์สำหรับพวกเขา พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลย!
ด้วยการเติมศูนย์ในอัลฟ่า ก็มีคุณประโยชน์ หากไม่มีโยคะ เวลาก็สูญเสียไปตลอดทั้งวัน
พ่อรู้สึกเมตตาและสงสัยว่าพวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด?
หากไม่อยู่ในโชคของบางคน พ่อจะทำอะไรได้? พ่อพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า:
สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง! อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ!
การจดจำระลึกถึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
ด้วยการมีการจดจำระลึกถึงลูกจะพัฒนาความรักและและแล้วเมื่อนั้นลูกจะสามารถทำตามศรีมัทได้
ปวงประชามากมายต้องถูกสร้างขึ้น ลูกมาที่นี่เพื่อกลายเป็นลักษมีหรือนารายณ์
สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม แม้ว่าลูกทั้งหมดจะไปสวรรค์
ลูกบางคนจะมีประสบการณ์ของการลงโทษและประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำในเวลาสุดท้าย
บาบารู้จักลูกทั้งหมด ลูกๆที่อ่อนแอในโยคะก็กลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง
พวกเขาบูดบึ้งขึงตึงและเฝ้าแต่รบรากัน
กิจกรรมและพฤติกรรมของผู้ที่เป็นโยคีที่มั่นคงนั้นดีและสูงศักดิ์มาก
พวกเขาพูดน้อยมาก พวกเขาใส่ใจในการรับใช้ยักย่ะ
มีแม้กระทั่งบางคนที่ใส่ใจที่จะสังเวยกระดูกของพวกเขาในการรับใช้ยักย่ะ
อย่างไรก็ตามบาบาพูดว่า: จงอยู่ในการจดจำระลึกถึงให้นานมากขึ้น
ด้วยสิ่งนี้ลูกจะพัฒนาความรักต่อพ่อและสัมผัสกับความสุข พ่อพูดว่า:
พ่อเข้ามาในดินแดนแห่งบารัต พ่อมาเพื่อยกระดับผู้คนของบารัต
ในยุคทองลูกเป็นนายของโลก ลูกอยู่ในสภาพของการหลุดพ้น แล้วใครนำลูกไปสู่ความตกต่ำ?
ราวัน มันเริ่มต้นเมื่อไร? (ตั้งแต่ยุคทองแดง)
ลูกได้รับการหลุดพ้นเป็นเวลาครึ่งวงจรในหนึ่งวินาที
ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกเป็นเวลา 21 ชาติเกิด ดังนั้นเมื่อไรก็ตามที่คนดีๆมา
ก่อนอื่นใดจงให้คำแนะนำของพ่อแก่เขา พ่อพูดว่า: ลูกๆ
ด้วยการศึกษาความรู้นี้เท่านั้นที่ลูกสามารถได้รับการหลุดพ้น
ลูกๆรู้ว่าละครนี้กำลังแสดงวินาทีต่อวินาที
แม้ว่าลูกเพียงแค่เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูก ลูกจะสามารถอยู่อย่างมั่นคงมาก
ในขณะที่นั่งที่นี่
สติปัญญาของลูกควรจะเข้าใจว่าวงจรโลกยังคงเคลื่อนไปเรื่อยๆเหมือนตัวไรอย่างไร
มันยังคงเดินหน้าต่อไปวินาทีต่อวินาที มีการเล่นบทบาททั้งหมดตามละคร
เมื่อแต่ละวินาทีผ่านไป ละครก็จะจบสิ้น ม้วนภาพยนตร์ยังคงหมุนต่อไปเรื่อยๆ
มันหมุนไปช้ามาก นี่คือละครที่ไม่มีขีดจำกัด
ผู้ที่แก่ชราไม่สามารถเก็บสิ่งเหล่านี้ไว้ในสติปัญญาของพวกเขา
ความรู้ไม่สามารถนั่งอยู่ในสติปัญญาของพวกเขา พวกเขาไม่มีแม้แต่โยคะ
ทั้งๆที่เป็นเช่นนั้นพวกเขายังคงเป็นลูกของบาบา ใช่
ผู้ที่ทำงานรับใช้จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงกว่า ทุกคนอื่นได้รับสถานภาพที่ต่ำ
เก็บสิ่งนี้ไว้ในสำนึกรู้ของลูกอย่างมั่นคงว่าวงจรและละครที่ไม่มีขีดจำกัดนี้เฝ้าแต่หมุนไปอย่างไร
เช่นเดียวกับที่เครื่องบันทึกเสียงยังคงเล่นต่อไป
ดังนั้นเราดวงวิญญาณก็เต็มไปด้วยบันทึกเช่นนั้นด้วยเช่นกัน
บทบาทที่ใหญ่โตเช่นนั้นอยู่ในดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็ก นี่เรียกว่าสิ่งมหัศจรรย์
ไม่มีสิ่งใดที่มองเห็นได้ เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ
ผู้ที่มีสติปัญญาที่หยาบไม่สามารถเข้าใจสิ่งนี้ สิ่งใดก็ตามที่พวกเราพูด
เมื่อเวลาผ่านไปสิ่งที่เราพูดจะซ้ำรอยหลังจาก 5000 ปี ไม่มีใครอื่นมีความเข้าใจนี้
ลูกๆที่เป็นมหาระตีจะคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าและอธิบายให้แก่ผู้อื่น
เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า: ก่อนอื่นจงผูกปมเพื่อจดจำระลึกถึงพ่อ พ่อพูดว่า: จดจำพ่อ!
เวลานี้ลูกๆดวงวิญญาณต้องกลับบ้าน ละทิ้งความสัมพันธ์ทางร่างกายของลูกทั้งหมด
เฝ้าแต่จดจำพ่อนานเท่าที่จะเป็นไปได้ ความเพียรพยายามนี้แฝงตัว บาบาแนะนำว่า:
เพียงให้คำแนะนำของพ่อแก่พวกเขา เมื่อลูกจดจำบาบาได้น้อยมาก
ลูกก็สามารถให้คำแนะนำของบาบาได้น้อยมากเท่านั้น
ก่อนอื่นใดลูกต้องทำให้คำแนะนำของพ่อนั่งอยู่ในสติปัญญาของพวกเขา บอกพวกเขาว่า:
เวลานี้ให้เขียนว่าท่านคือพ่อของพวกเราอย่างแท้จริง
ลืมทุกสิ่งอื่นรวมทั้งร่างกายและจดจำพ่อผู้เดียว
เพียงด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่ลูกสามารถกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน
ไม่มีความเจ็บปวดหรือความทุกข์ในดินแดนแห่งการหลุดพ้นหรือการหลุดพ้นในชีวิต
ในแต่ละวันได้มีการอธิบายสิ่งที่ดีมากแก่ลูก
สิ่งเหล่านี้เท่านั้นที่ลูกควรจะพูดถึงในบรรดาลูกเอง ลูกต้องกลับมามีค่าด้วยเช่นกัน
หากหลังจากกลายเป็นบราห์มิน ลูกไม่ได้ทำงานรับใช้ทางจิตของพ่อ ลูกจะมีประโยชน์อะไร?
ลูกต้องดูดซับการศึกษานี้อย่างดีมาก บาบารู้ว่าลูกหลายคนไม่ได้ซึมซับแม้แต่คำเดียว
พวกเขาไม่ได้จดจำพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำ
ใช้ความเพียรพยายามในการประกาศสิทธิ์ในสถานภาพของราชาหรือราชินี
ผู้ที่ทำความเพียรพยายามจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
เมื่อลูกทำความเพียรพยายามเท่านั้นที่ลูกจะสามารถเข้าไปสู่ราชวงศ์
เพียงผู้ที่เป็นอันดับหนึ่งที่จะได้รับทุนการศึกษา
ลักษมีและนารายณ์ได้รับทุนการศึกษา และหลังจากนั้นก็จะตามลำดับกันไป
นี่เป็นการสอบที่สำคัญมาก ลูกประคำถูกสร้างขึ้นจากผู้ที่ได้รับทุนการศึกษา
มีเพชรพลอยทั้งแปด มี 8 แล้ว 100 และจากนั้นก็ 16,000
ดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่จะถูกร้อยเข้าไปในลูกประคำ
ทำความเพียรพยายามที่จะอยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเองแล้วลูกจะได้มาซึ่งสิทธิ์ในทุนการศึกษา
ลูกต้องอยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเองมาก พ่อคือผู้ให้คุณประโยชน์
ท่านแนะนำลูกเพื่อประโยชน์ของตัวลูกเอง
ต้องมีการนำคุณประโยชน์มาให้แก่ทุกคนในทั้งโลก แต่สิ่งนี้ตามลำดับกันไป
ลูกมาหาพ่อเพื่อศึกษาเล่าเรียน
ในบรรดาลูกๆเช่นกันผู้ที่ใส่ใจต่อการศึกษาคือนักเรียนที่ดี ลูกบางคนไม่ใส่ใจเลย
หลายคนคิดแค่เพียงว่าพวกเขาจะได้รับอะไรก็ตามที่อยู่ในโชคของพวกเขา
พวกเขาไม่มีเป้าหมายในการศึกษาของพวกเขา
ดังนั้นลูกๆต้องเก็บบันทึกชาร์ทของการจดจำระลึกถึงของลูก เวลานี้เราต้องกลับบ้าน
ลูกจะทิ้งความรู้ไว้ข้างหลัง บทบาทของความรู้จะสิ้นสุดลง ดวงวิญญาณนั้นสุดแสนเล็ก
แต่ถึงกระนั้นก็มีบทบาทที่ใหญ่โตที่จะเล่น! นี่คือความมหัศจรรย์!
ละครนี้คงอยู่ตลอดไป อยู่อย่างสำรวจตรวจสอบตนเองและเฝ้าแต่พูดกับตนเองในลักษณะนี้
แล้วลูกจะมีความสุขอย่างมากเกี่ยวกับวิธีที่พ่อมาและบอกสิ่งต่างๆแก่ลูก เช่น
ดวงวิญญาณไม่เคยถูกทำลาย
มีบทบาทที่ถูกกำหนดไว้ในละครสำหรับมนุษย์แต่ละคนและสิ่งของแต่ละอย่าง
นั่นจะไม่เรียกว่าไม่มีที่สิ้นสุด ละครมาถึงจุดสิ้นสุดแต่คงอยู่ตลอดไปเป็นนิรันด์
มีสิ่งต่างๆมากมาย สิ่งนี้เรียกว่าความมหัศจรรย์
ไม่สามารถเรียกว่าเป็นความมหัศจรรย์ของพระเจ้า ท่านพูดว่า:
พ่อต้องเล่นบทบาทของพ่อในละครนี้เช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
จำเป็นต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมากมายสำหรับโยคะ
ลองดูว่าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อได้นานแค่ไหนในขณะที่ทำทุกสิ่ง
ด้วยการอยู่ในการจดจำระลึกถึงท่านเท่านั้นที่จะมีคุณประโยชน์
จดจำผู้เป็นที่รักที่แสนหวานด้วยความรักอย่างมากมาย
เก็บบันทึกชาร์ทของการจดจำระลึกถึงของลูก
2.
ลูกต้องมีสติปัญญาที่ละเอียดอ่อนที่จะเข้าใจความลับของละครนี้
ละครนี้มีคุณประโยชน์มาก สิ่งใดก็ตามที่เราพูดหรือทำในเวลานี้ เราจะทำซ้ำหลังจาก
5000 ปี เข้าใจสิ่งนี้อย่างถูกต้องแม่นยำและอยู่อย่างมีความสุข
พร:
ขอให้ลูกแลกเปลี่ยนความรักกับกันและกัน
ทำให้ทุกคนร่วมมือกันและกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จ
เวลานี้ลูกได้ผ่านสภาพของการให้และรับความรู้แล้ว เวลานี้จงแลกเปลี่ยนความรัก
ใครก็ตามที่เข้ามาอยู่ข้างหน้าลูก ใครก็ตามที่มีความสัมพันธ์กับลูก
จงให้ความรักและรับความรักจากพวกเขา นี่เป็นที่รู้กันดีว่า
การมีความรักต่อทุกคนและเป็นคนที่น่ารัก
สำหรับผู้ที่ไม่มีความรู้ลูกต้องให้ทานความรู้
แต่กับครอบครัวบราห์มินจงเป็นผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่ของการให้ทานนี้
แม้กระทั่งในความคิดของลูกอย่าให้มีสิ่งอื่นใดนอกจากความรัก
เมื่อมีความรักสำหรับทุกคน การตอบสนองของความรักคือความร่วมมือ
และผลของความร่วมมือคือความสำเร็จ
คติพจน์:
การใส่จุดฟูลสต๊อปกับความคิดที่ไร้ประโยชน์ในหนึ่งวินาทีคือการทำความพยายามอย่างเข้มข้น