03.04.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ตรวจสอบสภาพของลูก: หัวใจของลูกผูกพันอยู่กับพ่อผู้เดียวเท่านั้นหรือไม่ หรือผูกพันอยู่กับความสัมพันธ์ของกรรม?

คำถาม:
เพื่อที่จะให้ประโยชน์แก่ตัวลูกเอง ลูกควรจะเก็บบันทึกชาร์ทในสองประเด็นใดทุกวัน?

คำตอบ:
เก็บบันทึกชาร์ทของโยคะและกิจกรรมประจำวันของลูก ตรวจสอบเพื่อดูว่าลูกได้ก่อให้เกิดความเสียหายในงานรับใช้ใดๆหรือไม่ ถามหัวใจของลูกเสมอ: ฉันจดจำพ่อมากแค่ไหน? ฉันใช้เวลาของฉันอย่างประสบความสำเร็จหรือไม่? ฉันมองดูผู้อื่นหรือไม่? หัวใจของฉันผูกพันอยู่กับรูปหรือนามของใครหรือไม่?

เพลง:
มองดูใบหน้าของท่านในกระจกของหัวใจของท่าน

โอมชานติ
ใครพูดสิ่งนี้? พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูด: โอ้ ดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณคือสิ่งมีชีวิต มีคำกล่าวว่าดวงวิญญาณได้จากไปแล้ว สิ่งนี้หมายความว่าผู้มีชีวิตได้จากไปแล้ว เวลานี้พ่อกำลังนั่งอยู่ที่นี่เป็นการส่วนตัวและกำลังอธิบาย: โอ้ ดวงวิญญาณจงจำไว้ว่า! ลูกต้องไม่มองที่ชาติเกิดปัจจุบันนี้เท่านั้น เพราะเมื่อลูกมีความตาโมประธานลูกก็ลงบันไดมาและกลับมาไม่บริสุทธิ์ ดังนั้นลูกต้องทำบาปอย่างแน่นอน นี่คือเรื่องของความเข้าใจ ลูกจะบอกได้อย่างไรว่ามีบาปมากแค่ไหนในชาติเกิดก่อนหน้านี้ที่ยังคงอยู่ในศีรษะของลูก? ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเอง ลูกสามารถอยู่ในโยคะได้นานแค่ไหน? ลูกมีโยคะที่ดีกับพ่อมากเท่าไหร่ บาปของลูกก็จะถูกทำลายไปมากเท่านั้น บาบาพูดว่า: จดจำพ่อและพ่อจะรับประกันว่าบาปของลูกจะถูกทำลาย ลูกทั้งหมดต้องตรวจสอบหัวใจของลูกเอง: ฉันมีโยคะกับพ่อมากแค่ไหน? นานเท่าที่ลูกอยู่ในโยคะและกลับมาบริสุทธิ์ บาปของลูกจะถูกตัดออกไปตามนั้น โยคะของลูกก็จะเพิ่มขึ้นเช่นกัน หากลูกไม่กลับมาบริสุทธิ์ ลูกจะไม่สามารถมีโยคะได้ มีลูกบางคนที่ไม่มีโยคะแม้กระทั่ง 15 นาทีตลอดทั้งวัน ถามตนเอง: หัวใจของลูกผูกพันอยู่กับชีพบาบาหรือกับผู้ที่มีร่างกาย? หัวใจนั้นผูกพันกับความสัมพันธ์ของกรรมหรือไม่? มายานำพายุมาสู่ลูกๆเท่านั้น ลูกสามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าสภาพของลูกเป็นเช่นไร หัวใจของลูกผูกพันอยู่กับชีพบาบาหรือผู้ที่มีร่างกายใดหรือไม่? หากหัวใจนั้นผูกพันอยู่กับความสัมพันธ์ของกรรม ลูกควรจะเข้าใจว่ายังคงมีบาปมากมายเหลืออยู่ แล้วมายาก็ทำให้ลูกอยู่ในหลุม นักเรียนสามารถเข้าใจภายในว่าพวกเขาจะสอบผ่านหรือไม่ ว่าพวกเขากำลังศึกษาเล่าเรียนได้ดีหรือไม่ พวกเขาตามลำดับกันไป ลูกดวงวิญญาณต้องนำประโยชน์มาให้ตนเอง พ่อได้ให้คำแนะนำและแนวทางนี้แก่ลูก: หากลูกต้องการที่จะเป็นดวงวิญญาณบุญที่มาบริสุทธิ์และประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง สิ่งแรกสำหรับลูกคือการอยู่อย่างบริสุทธิ์ ลูกลงมาอย่างบริสุทธิ์และลูกก็ต้องกลับบ้านไปอย่างบริสุทธิ์ ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้ ถามหัวใจของลูกเองอย่างสม่ำเสมอว่าลูกจดจำพ่อมากแค่ไหนและลูกกำลังทำอะไร สำนึกของนักเรียนที่นั่งข้างหลังจะต้องกัดกร่อนพวกเขาอย่างแน่นอน ในการที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงลูกต้องเพียรพยายาม ต้องมีพฤติกรรมที่ดีเช่นกัน จดจำพ่อและขจัดภาระของบาปกรรมที่อยู่บนศีรษะของลูก ภาระของบาปกรรมของลูกไม่สามารถถูกขจัดออกไปได้จนกว่าลูกจะมีการจดจำระลึกถึง ดังนั้นลูกควรจะมีโยคะอย่างมากกับพ่อ พ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดพูดว่า: จดจำฉันพ่อของลูกแล้วบาปของลูกจะถูกทำลาย เวลานั้นใกล้เข้ามาแล้ว ลูกไม่สามารถไว้ใจร่างกายของลูกได้ อุบัติเหตุก็เกิดขึ้นในทันที ความตายก่อนเวลาอันควรเวลาอยู่ในฤดูกาลอย่างเต็มที่ ดังนั้นเพื่อที่จะให้ประโยชน์แก่ตนเอง ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเอง เก็บบันทึกชาร์ทเพื่อตรวจดูโยคะของลูกและกิจกรรมตลอดทั้งวัน ลูกได้ทำบาปมากแค่ไหนตลอดทั้งวัน? เริ่มแรกบาปเข้าสู่ความคิดและคำพูดของลูกและจากนั้นก็การกระทำของลูก เวลานี้ลูกได้รับสติปัญญาที่ถูกต้องตามศีลธรรมในการทำกรรมดี ลูกหลอกลวงใครไหม? ลูกโกหกโดยไม่จำเป็นหรือไม่? ลูกทำให้งานรับใช้เสียหายหรือไม่? ด้วยการติดกับในรูปและนามของใครบางคนลูกก็ได้ประณามพ่อของยักย่ะ พ่อพูดว่า: อย่าได้ทำให้ใครมีความทุกข์ อยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว ลูกควรจะใส่ใจอย่างมากว่าสภาพของลูกจะกลายเป็นเช่นไรหากลูกไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึง หากลูกทำผิดเวลานี้ลูกจะต้องสำนึกผิดและเสียใจอย่างมากมายในเวลาสุดท้าย ทำความเข้าใจว่าผู้ที่จะได้รับสถานภาพที่ต่ำนั้นก็จะได้รับสถานภาพที่ต่ำ ใช้สติปัญญาของลูกเพื่อทำความเข้าใจว่าลูกต้องทำอะไร ให้มันตรานี้แก่ทุกคน: จดจำพ่อ! ลูกๆได้รับเป้าหมายแล้ว ผู้คนในโลกไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ สิ่งแรกและสิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกได้รับความรู้ของผู้สร้างและสิ่งสร้างแล้ว ลูกได้รับประเด็นใหม่ๆทุกวันเพื่อที่จะอธิบายแก่ผู้อื่น ลูกสามารถใช้ภาพที่มีรูปแบบที่หลากหลายที่จะอธิบายด้วยเช่นกัน วางรูปภาพนี้ถัดจากภาพบันไดและอธิบายว่าลูกเข้าไปสู่สกุลที่หลากหลายอย่างไร ลูกควรไตร่ตรองความรู้ตลอดทั้งวันเกี่ยวกับวิธีที่จะอธิบายแก่ผู้อื่น แม้แต่การทำงานรับใช้ก็มีการจดจำระลึกถึงพ่อ ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อเท่านั้นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ลูกต้องให้ประโยชน์แก่ตนเอง พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่ามีบาปของ 63 ชาติเกิดอยู่ในลูก จากสะโตประธานลูกก็กลับมาตาโมประธาน ด้วยการทำบาป เวลานี้ลูกเป็นของพ่อ อย่าได้ทำการกระทำใดที่เป็นบาป การพูดโกหก การเป็นเช่นปีศาจ การทำให้บ้านแตก การซุบซิบนินทา การทะเลาะเบาะแว้ง ทั้งหมดนั้นเป็นสาเหตุของการสูญเสียอย่างมาก สิ่งเหล่านั้นทำลายโยคะของลูกออกไปจากพ่อ ดังนั้นนั่นคือบาปอย่างมาก บางคนทรยศต่อรัฐบาล พวกเขาให้ความลับของรัฐบาลแก่ศัตรูและเป็นเหตุของการสูญเสียอย่างมาก ดังนั้นพวกเขาจึงถูกลงโทษอย่างรุนแรงมาก ควรจะมีเพชรพลอยแห่งความรู้เท่านั้นที่ออกจากปากของลูกอย่างสม่ำเสมอ ลูกต้องไม่ถามกันและกันเกี่ยวกับข่าวที่ไร้ประโยชน์ พูดเกี่ยวกับเรื่องของความรู้เท่านั้น คุณมีโยคะกับพ่ออย่างไร? คุณอธิบายให้คนอื่นรู้ได้อย่างไร? เพียงแค่คิดถึงแง่มุมเหล่านี้ตลอดทั้งวัน ไปและนั่งอยู่ข้างหน้ารูปภาพต่างๆ ลูกมีความรู้ในสติปัญญาของลูก ผู้คนในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเฝ้าแต่กราบไหว้บูชาภาพลักษณ์ที่หลากหลายมากมาย แต่พวกเขาก็ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับภาพเหล่านั้น นี่เป็นศรัทธาที่งมงายและการบูชารูปปั้นบูชา บารัตมีชื่อเสียงมากสำหรับสิ่งเหล่านี้ เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามอย่างมากมายที่จะอธิบายสิ่งเหล่านี้แก่ผู้อื่น มีผู้คนมากมายหลายประเภทมาที่นิทรรศการ พวกเขาบางคนคิดว่าพวกเขามีค่าที่จะมาดูและเข้าใจ พวกเขาจะดูแต่พวกเขาไม่เคยไปที่ศูนย์ นับวันสภาพของโลกจะเลวร้ายลง มีการต่อสู้รบราอย่างมากมาย สิ่งต่างๆ มากมายกำลังเกิดขึ้นในต่างประเทศ อย่าได้ถามเลย ผู้คนมากมายกำลังจะตาย โลกนี้ตาโมประธาน แม้ว่าพวกเขาจะพูดว่าไม่ควรจะทำระเบิด พวกเขาก็พูดด้วยเช่นกันว่า เป็นเพราะผู้อื่นมีระเบิดอยู่มากมายพวกเขาจึงต้องทำระเบิดเหล่านั้น มิฉะนั้นพวกเขาจะต้องยอมจำนน ความคิดทั้งหมดที่เกิดขึ้นมานั้นเป็นไปเพื่อการทำลายล้าง การทำลายล้างต้องเกิดขึ้น มีคำกล่าวว่าชังการ์ดลใจให้สิ่งนี้เกิดขึ้น อย่างไรก็ตามไม่มีเรื่องของแรงบันดาลใจ เราเชื่อมั่นในละคร มายามีพลังมาก เธอทำให้แม้กระทั่งลูกๆ ของพ่อตกลงไปสู่กิเลส ได้มีการบอกลูกหลายครั้งว่าอย่าได้รักร่างกายของใคร อย่าได้ติดกับในนามหรือรูปของใคร แต่มายาก็ตาโมประธานมากที่เธอวางกับดักลูกกับร่างของใครบางคน เธอจับจมูกลูกไว้โดยที่ลูกไม่ได้ตระหนักรู้ พ่ออธิบายแก่ลูกๆ หลายครั้งให้ทำตามศรีมัท แต่บางคนก็ไม่ทำตาม การกำหนดของราวันเข้าไปสู่จิตใจของลูกทันที ราวันไม่ปล่อยให้ลูกออกจากกรงขัง พ่อพูดว่า: พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เวลานี้เรากำลังจะกลับบ้าน เวลานี้เราจะได้รับการปลดปล่อยจากความเจ็บป่วยเป็นเวลาครึ่งวงจร เมื่อลูกอยู่ที่นั่น ร่างกายของลูกปราศจากโรคภัย ที่นี่ลูกมีโรคมากมาย! เวลานี้โลกนี้คือก้นบึ้งของนรก ผู้คนเหล่านั้นศึกษาการูด้าปุระนา(คัมภีร์) แต่คนที่อ่านคัมภีร์และคนที่ฟังคัมภีร์นั้นไม่เข้าใจอะไรเลย บาบาเองพูดว่าก่อนหน้านี้ท่านมีความซาบซึ้งของความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมาก ท่านมีความสุขที่ได้ยินว่าท่านจะได้พบกับพระเจ้าโดยการทำความเลื่อมใสศรัทธาและดังนั้นจึงเฝ้าแต่ทำพิธีแสดงความเลื่อมใสศรัทธา เป็นเพราะลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ ที่ลูกร้องเรียกหา โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา เป็นการดีที่ลูกแสดงความเลื่อมใสศรัทธา แล้วเหตุใดลูกจึงจดจำพระเจ้า? มีความเชื่อกันว่าพระเจ้าจะมาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธา ท่านจะให้ผลอะไร? ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ พ่อพูดว่า: อธิบายให้แก่ผู้ที่ศึกษากีตะ พวกเขาคือผู้ที่เป็นของศาสนาของเรา สิ่งแรกและสิ่งหลักที่กล่าวถึงในกีตะคือ “พระเจ้าพูด” เวลานี้ใครคือพระเจ้าแห่งกีตะ? คำแนะนำของพระเจ้าเป็นสิ่งที่จำเป็น เวลานี้ลูกรู้ว่าดวงวิญญาณคืออะไร และดวงวิญญาณสูงสุดคืออะไร ผู้คนหวาดกลัวประเด็นของความรู้เหล่านี้มาก แต่พวกเขาชอบความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมาก พวกเขาวิ่งหนีไปไกลจากความรู้สามไมล์ เป็นสิ่งที่ดีมากที่จะกลับมาบริสุทธิ์ เวลานี้จะต้องมีการก่อตั้งโลกที่บริสุทธิ์และโลกเก่าจะต้องถูกลายล้าง อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ฟังสิ่งนี้เลย คำแนะนำของพ่อก็คือ: อย่าได้ฟังสิ่งที่เลวร้าย!ฯลฯ แล้วมายาก็บอกว่า: อย่าได้ยินสิ่งต่างๆของบาบา! คำแนะนำของมายาคือ: อย่าได้ฟังความรู้ของชีพบาบา! มายาตบตีลูกอย่างหนักมากจนความรู้นี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของลูก และแล้วลูกก็ไม่สามารถจดจำพ่อได้ ลูกจดจำแค่เพื่อนฝูงญาติมิตรและผู้ที่มีร่างกายเท่านั้นและลูกก็ไม่เชื่อฟังคำสั่งของบาบา พ่อพูดว่า: จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นตลอดเวลา แต่พวกเขาก็ไม่เชื่อฟังและพูดว่า: ฉันจดจำคนนี้คนนั้น หากลูกจดจำคนอื่นลูกจะสอบตก ลูกไม่ควรชอบสิ่งเหล่านั้น โลกนี้สกปรกอย่างสิ้นเชิง สวรรค์ใหม่กำลังมีการก่อตั้งสำหรับพวกเรา ลูกๆ ได้รับคำแนะนำของพ่อและวงจรโลกแล้ว ดังนั้นลูกควรจะอยู่อย่างไม่ว่างเว้นกับการศึกษานี้ พ่อพูดว่า: มองดูภายในตนเอง มีตัวอย่างของนาราด ดังนั้นพ่อพูดว่า: มองดูตนเองเพื่อดูว่าลูกจดจำพ่อมากแค่ไหน ด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ไม่ว่าสถานการณ์ของลูกจะเป็นอย่างไร ลูกต้องจดจำชีพบาบา อย่าได้มีความรักต่อคนอื่น ในเวลาสุดท้ายเมื่อลูกออกจากร่างของลูก ต้องมีการจดจำระลึกถึงชีพบาบาเท่านั้น จดจำชีพบาบาและควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ไม่มีใครรู้ว่าใครเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ใครให้ความรู้นี้แก่ลูกบราห์มิน? ใครทำให้ลูกบราห์มินกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง? พ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด จุดแห่งแสง ดังนั้นท่านจึงเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองใช่ไหม? ใช่ ท่านคือบุคคลแรก ไม่เช่นนั้นใครจะทำให้เราบราห์มินเป็นเช่นนี้? ท่านมีความรู้ทั้งหมดของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง ลูกดวงวิญญาณกลายเป็นเช่นนี้ ท่านเป็นดวงวิญญาณเช่นกัน ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้มีการแสดงว่าวิษณุถือกงจักรนี้ เราพูดว่าดวงวิญญาณสูงสุดคือตรีกาลดาชิ ตรีมูรติ และตรีเนตร ท่านทำให้เรากลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง เพื่อที่จะให้ความรู้นี้แก่พวกเรา ท่านจะเข้ามาในร่างของมนุษย์อย่างแน่นอน มีเพียงผู้สร้างเท่านั้นที่สามารถให้ความรู้ของตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่พวกเรา ในเมื่อไม่มีใครรู้จักผู้สร้าง พวกเขาจะได้รับความรู้ของสิ่งสร้างได้จากที่ไหน? เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าชีพบาบาคือผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านรู้ว่าเราเข้าสู่วงจรของ 84 ชาติเกิดอย่างไร ท่านไม่ได้เข้าสู่วงจรของการกลับมาใช้ชาติเกิด แต่ท่านมีความรู้ที่ท่านให้แก่พวกเรา ดังนั้นชีพบาบาคือผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองผู้แรก มีเพียงชีพบาบาเท่านั้นที่สามารถทำให้เรากลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ท่านทำให้เราบริสุทธิ์ เพราะพร้อมกับผู้สร้าง ท่านเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ด้วย พ่อรู้เกี่ยวกับชีวิตของลูกๆ ชีพบาบาดำเนินการก่อตั้งด้วยบราห์มา ท่านคือคารันคาราวันฮาร์ ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนและสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน พ่อสอนลูกแล้วท่านก็พูดว่า: ลูกต้องสอนผู้อื่นด้วย เป็นชีพบาบาที่ทำให้ลูกกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง ท่านพูดว่า: พ่อมีความรู้ของวงจรโลก นี่คือวิธีที่พ่อสามารถให้ความรู้แก่ลูกได้ ลูกใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร? ลูกควรเก็บเรื่องราวของ 84 ชาติเกิดของลูกไว้ในสติปัญญาของลูก แม้ว่าลูกจะเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกมากเท่านี้ ลูกก็สามารถกลายเป็นผู้ปกครองโลกได้ นี่คือความรู้ ด้วยการมีโยคะที่บาปของลูกจะถูกตัดออกไป เก็บบันทึกชาร์ทของทั้งวัน: หากลูกไม่มีการจดจำระลึกถึงลูกจะเก็บบันทึกชาร์ทได้อย่างไร? ลูกจะทำอะไรตลอดทั้งวัน? ลูกจดจำได้มากเท่านี้ไหม? มีบางคนที่เก็บชาร์ทที่พวกเขาได้ศึกษาคัมภีร์มากแค่ไหนหรือที่พวกเขาได้ทำบุญมากแค่ไหนฯลฯ ลูกจะพูดว่าลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงนานแค่ไหน และลูกได้ให้คำแนะนำของพ่อในสภาพของความสุขแก่ผู้คนมากแค่ไหน ไตร่ตรองประเด็นที่ลูกได้รับจากพ่อซ้ำแล้วซ้ำเล่า เก็บความรู้ที่ลูกได้รับในสติปัญญาของลูก อ่านมุรลีทุกวัน นั่นก็เป็นสิ่งที่ดีมากเช่นกัน ไตร่ตรองประเด็นใดก็ตามที่ลูกได้รับจากมุรลีซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผู้ที่อยู่ต่างประเทศก็จดจำบาบามากกว่าผู้ที่อยู่ที่นี่ มีมากมายที่อยู่ในบ่วงพันธะที่ไม่แม้กระทั่งจะเคยเห็นบาบา พวกเขาจดจำบาบาอย่างมากมาย พวกเขาคงอยู่อย่างซาบซึ้งอย่างสม่ำเสมอ ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่บ้านพวกเขาก็มีนิมิต หรือศรัทธาของพวกเขาพัฒนาขึ้นเพียงแค่พวกเขาฟังความรู้นี้ ดังนั้นพ่อพูดว่า: เฝ้าแต่มองดูตนเองเพื่อจะดูว่าสถานภาพที่ลูกประกาศสิทธิ์จะสูงแค่ไหน พฤติกรรมของลูกเป็นอย่างไร ลูกถูกล่อลวงด้วยอาหารหรือเครื่องดื่มใดๆหรือไม่? อย่าได้พัฒนานิสัยเช่นนั้น สิ่งหลักคือการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีสิ่งเจือปน ถามหัวใจลูก: ลูกจดจำใคร? ลูกจดจำคนอื่นได้นานแค่ไหน? ลูกต้องซึมซับความรู้และตัดบาปของลูก บางคนทำบาปเช่นนั้น อย่าได้ถามเลย! พระเจ้าพูดว่า: ทำสิ่งนี้! อย่างไรก็ตามพวกเขาพูดว่า: ฉันอยู่ภายใต้อิทธิพลของใครบางคนอื่น นั่นคือพวกเขาอยู่ภายใต้อิทธิพลของมายา อัจชะ ดำเนินไปภายใต้อิทธิพลของมายา ลูกสามารถทำตามศรีมัทหรือทำตามการกำหนดของจิตใจตนเอง! ตรวจสอบเพื่อดูว่าลูกสอบผ่านในสภาพนั้นมากแค่ไหน ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ไม่เช่นนั้นลูกจะทุกข์ทรมานกับการสูญเสียถึง 21 ชาติเกิด เมื่อลูกไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก จะไม่มีแม้กระทั่งการเอ่ยถึงสำนึกที่เป็นร่าง เหตุนี้เองลูกจึงได้รับการบอกให้มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. อย่าได้มีการกระทำใดๆที่จะทำให้พ่อของยักย่ะนี้จะถูกประณาม ทำกรรมดีด้วยสติปัญญาที่มีความถูกต้องตามศีลธรรมที่ลูกได้รับจากพ่อ อย่าได้เป็นสาเหตุที่ทำให้ใครเกิดความทุกข์

2. อย่าได้ถามเกี่ยวกับข่าวที่ไร้ประโยชน์ จงพูดสิ่งที่เกี่ยวกับความรู้ในบรรดาลูกเอง ละทิ้งการพูดโกหก การเป็นเช่นปีศาจ และการทำให้บ้านแตก ให้เพียงเพชรพลอยของความรู้เท่านั้นที่ออกมาจากปากลูก ไม่ฟังหรือพูดสิ่งที่ชั่วร้าย

พร:
ขอให้ลูกเป็นจักรพรรดิที่ไร้กังวลที่อยู่อย่างเต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าแห่งความสุขที่ไร้ขีดจำกัด

ทุกวันลูกจะได้รับสมบัติแห่งความสุขที่ไร้ขีดจำกัดจากมหาสมุทรแห่งความสุข และดังนั้นความสุขของลูกจะไม่มีวันหายไปในสถานการณ์ใดๆ ลูกไม่ต้องกังวลกับสถานการณ์ใดๆ ไม่มีความคิด เช่น “จะเกิดอะไรขึ้นกับทรัพย์สมบัติของฉัน” หรือ“ จะเกิดอะไรขึ้นกับครอบครัวของฉัน” จะมีเพียงการเปลี่ยนแปลงเท่านั้นใช่ไหม?ไม่ว่าผู้คนที่สูงส่งในโลกเก่าจะเป็นอย่างไร พวกเขาก็จะแก่ชราและดังนั้นลูกจึงไร้กังวล ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมันก็จะดี สำหรับบราห์มินทุกสิ่งดี ไม่มีอะไรเลวร้าย ลูกมีอำนาจในการปกคาองเช่นนั้นที่ไม่มีใครสามารถแย่งชิงไปจากลูกได้

คติพจน์:
พิจารณาโลกนี้ให้เป็นเกมทางจิตวิญญาณและพิจารณาสถานการณ์ว่าเป็นของเล่น และลูกจะไม่มีวันท้อแท้หรือหมดกำลังใจ