23.04.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน คุณธรรมที่สูงส่งที่สุดคือการอยู่อย่างเงียบสงบ
นั่นคือไม่พูดเสียงดังแต่พูดอย่างอ่อนหวาน เวลานี้ลูกๆ
จะไปจากโลกที่ใช้เสียงนี้เข้าไปสู่โลกของการเคลื่อนไหว
แล้วจากการเคลื่อนไหวลูกก็เข้าไปสู่ความเงียบสงบ
ดังนั้นอย่าได้เข้ามาสู่เสียงมากเกินไป
คำถาม:
ด้วยการสร้างสมคุณธรรมหลักประการใดที่ลูกจะสามารถสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งอื่นๆ
ทั้งหมดได้โดยอัตโนมัติ?
คำตอบ:
คุณธรรมหลักในการสร้างสมคือความบริสุทธิ์ เหล่าเทพมีความบริสุทธิ์
เหตุนี้เองพวกเขาจึงมีคุณธรรมที่สูงส่งในตนเอง
ไม่มีใครในโลกนี้สามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้
จะมีคุณธรรมที่สูงส่งในอาณาจักรของราวันได้อย่างไร? ลูกๆ
ที่สูงศักดิ์กำลังสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งในเวลานี้
เพลง:
ไม่มีใครพิเศษสุดเหมือนกับพระเจ้าผู้ไร้เดียงสา…
โอมชานติ
เวลานี้ลูกๆ
เข้าใจว่ามีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงสิ่งที่เสียไปแล้วให้กลับมาดี
ผู้คนไปหาผู้อื่นมากมายในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาไปในการจาริกแสวงบุญมากมายมากฯลฯ
มีผู้เดียวเท่านั้นที่ได้เปลี่ยนแปลงสิ่งที่ได้เสียหายไปแล้ว
เพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้กลับมาบริสุทธิ์
มีผู้ให้การหลุดพ้น,ผู้นำทางและผู้ปลดปล่อยเดียวเท่านั้นเช่นกัน
นี่คือคำยกย่องของท่าน แต่เพราะมีมนุษย์จำนวนนับไม่ถ้วน
มีศาสนาลัทธินิกายและคัมภีร์มากมาย ผู้คนจึงแสวงหาพระเจ้าในหนทางต่างๆ มากมาย
พวกเขาไปที่สัตซัง (ชุมนุมทางจิต) เพื่อความสงบและความสุข
ผู้ที่ไม่ได้ไปยังสัตซังเหล่านั้นก็คงอยู่อย่างซาบซึ้งกับมายา ลูกๆ
รู้ว่าเวลานี่เป็นตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก
ผู้คนไม่รู้ว่ายุคทองจะมาถึงเมื่อไหร่หรือเวลานี้เป็นยุคอะไร
ลูกคนไหนก็ตามสามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้
แน่นอนว่ามีความสุขในโลกใหม่และมีความทุกข์ในโลกเก่า
มีผู้คนมากมายและศาสนามากมายในโลกเก่านี้
ลูกสามารถอธิบายแก่ใครก็ตามว่ายุคทองเคยคงอยู่ในอดีตและเวลานี่คือยุคเหล็ก
มีศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเดียวเท่านั้นในยุคทอง
ไม่มีศาสนาอื่นใดคงอยู่ที่นั่น
บาบาอธิบายแก่ลูกๆหลายต่อหลายครั้งแล้วและท่านกำลังบอกลูกอีกครั้ง
แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่แก่ใครก็ตามที่เข้ามา
ไม่ว่าพวกเขาจะพูดอะไรก็ตาม บางคนพูดว่าช่วงระยะเวลาของแต่ละวงจรคือ 10,000 ปี
บางคนก็พูดว่า 30,000 ปี มีความคิดเห็นมากมายนับไม่ถ้วน พวกเขามีทิศทางของคัมภีร์
มีคัมภีร์มากมายและมีหลายทิศทาง สิ่งเหล่านั้นเป็นทิศทางของมนุษย์
คัมภีร์เขียนโดยมนุษย์เช่นกัน เทพไม่ได้เขียนคัมภีร์เหล่านั้น ในยุคทองมีศาสนาเทพ
พวกเขาไม่แม้กระทั่งเรียกว่าเป็นมนุษย์
บอกเรื่องราวทั้งหมดนี้กับเพื่อนฝูงญาติมิตรของลูกที่ลูกพบเจอ
จะต้องมีการคิดเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ มีผู้คนน้อยมากในโลกใหม่
ในขณะที่ประชากรของโลกเก่าได้มีการเติบโตอย่างมาก
ในยุคทองมีศาสนาเทพเดียวเท่านั้นและมีมนุษย์น้อยมาก
เหล่าเทพเท่านั้นที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง มนุษย์ไม่มีสิ่งเหล่านั้น
เหตุนี้เองมนุษย์จึงให้การคารวะต่อเหล่าเทพ
เหตุนี้เองพวกเขาจึงได้ร้องเพลงสรรเสริญเหล่าเทพ พวกเขารู้ว่าเหล่าเทพอยู่ในสวรรค์
และพวกเขาเองอยู่ในนรกยุคเหล็กนี้
มนุษย์ไม่สามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้หากใครบางคนพูดว่าผู้นั้นผู้นี้มีคุณธรรมที่สูงส่งที่ดีมาก
บอกพวกเขาว่า ไม่เลย เหล่าเทพเท่านั้นที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง
เพราะเพียงพวกเขาเท่านั้นที่บริสุทธิ์
ที่นี่เป็นเพราะไม่มีใครบริสุทธิ์จึงไม่มีใครสามารถมีคุณธรรมที่สูงส่งได้
นี่คืออาณาจักรปีศาจของราวัน
เหล่าเทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่งเป็นของต้นไม้ใหม่และแล้วต้นไม้ก็ได้กลับมาเก่า
ไม่มีผู้ที่มีคุณธรรมที่สูงส่งใดสามารถอยู่ในอาณาจักรของราวันได้
ในยุคทองมีหนทางครอบครัวของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
ผู้คนในหนทางครอบครัวได้รับการยกย่อง ในยุคทองพวกเราคือเทพที่บริสุทธิ์
หนทางของการสละละทิ้งไม่ได้คงอยู่ที่นั่น ลูกได้รับประเด็นมากมาย
อย่างไรก็ตามประเด็นทั้งหมดเหล่านี้ไม่สามารถอยู่ในสติปัญญาของใครได้
ลูกสอบตกเพราะลูกลืมประเด็นต่างๆ ลูกไม่ได้สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
คุณธรรมที่สูงส่งเดียวนี้ดีมาก: การไม่พูดมากเกินไปกับใครโดยไม่จำเป็น
การพูดอย่างอ่อนหวาน และการพูดน้อย
เพราะเวลานี้ลูกๆต้องไปจากโลกที่ใช้เสียงนี้เข้าไปสู่โลกของการเคลื่อนไหว
และแล้วก็เข้าไปสู่โลกของความเงียบสงบ ดังนั้นจงหยุดการพูดมากเกินไป
บางคนที่พูดน้อยมากและอ่อนหวานมากก็เป็นที่เข้าใจได้ว่ามาจากครอบครัวที่สูงศักดิ์
ขอให้มีเพชรพลอยออกมาจากปากของลูกอย่างสม่ำเสมอ
ไม่ว่าลูกจะพูดกับใครก็ตามแม้ว่าจะพูดกับซันยาสซีก็ให้อธิบายแก่พวกเขาถึงความแตกต่างระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่
ในยุคทองเคยมีเทพที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง เคยเป็นหนทางของการครองเรือน ศาสนาของลูกๆ
ซันยาสซีนั้นแยกกันโดยสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตามลูกก็เข้าใจว่าโลกใหม่สะโตประธานและเวลานี้ตาโมประธาน
เมื่อดวงวิญญาณกลับมาตาโมประธาน พวกเขาก็ได้รับร่างกายที่ตาโมประธาน
เวลานี้คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ ทุกคนเรียกว่าเป็นผู้ไม่บริสุทธิ์
นั่นคือโลกที่บริสุทธิ์ที่สะโตประธาน และแล้วโลกใหม่ก็กลับมาเก่า
ปัจจุบันมนุษย์ทั้งหลายไม่เชื่อในพระเจ้า เหตุนี้เองจึงมีความปั่นป่วนอย่างมาก
เพราะพวกเขาไม่รู้จักพระผู้เป็นเจ้าและพระผู้เป็นนายของพวกเขา
พวกเขาจึงเฝ้าแต่รบราและต่อสู้กัน
ผู้ที่รู้จักผู้สร้างและสิ่งสร้างก็เรียกว่าเป็นผู้ที่เชื่อในพระเจ้า
ผู้ที่เป็นของศาสนาของการสละละทิ้งก็ไม่รู้จักโลกใหม่
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้แม้กระทั่งไปที่นั่น
พ่อได้อธิบายแล้วว่าดวงวิญญาณทั้งหมดในปัจจุบันตาโมประธาน
เวลานี้ใครสามารถทำให้ดวงวิญญาณทั้งหมดสะโตประธานได้?
เพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถทำเช่นนี้ มีผู้คนน้อยนิดมากในโลกที่สะโตประธาน
ในเวลานั้นที่เหลือทั้งหมดอยู่ในดินแดนแห่งการหลุดพ้น
นั่นคือธาตุบราห์มที่ซึ่งพวกเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ นั่นเรียกว่าบราห์มัน
ดวงวิญญาณนั้นไม่สูญสลาย
ละครนี้คงอยู่ตลอดไปซึ่งดวงวิญญาณทั้งหมดมีบทบาทที่จะต้องเล่น
ไม่มีใครสามารถบอกลูกได้ว่าเมื่อไรการละเล่นนี้เริ่มขึ้น ละครนี้คงอยู่ตลอดไป
พ่อต้องมาเพียงเพื่อที่จะเปลี่ยนโลกเก่าให้กลายเป็นโลกใหม่
ไม่ใช่ว่าพ่อจะสร้างโลกใหม่ เมื่อผู้คนไม่บริสุทธิ์พวกเขาก็เรียกหาพ่อ
ไม่มีใครในยุคทองเรียกหาท่านเพราะโลกนั้นบริสุทธิ์
ราวันทำให้ลูกไม่บริสุทธิ์และแล้วพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดมาและทำให้ลูกบริสุทธิ์
กลางวันของบราห์มาและกลางคืนของบราห์มากล่าวได้ว่าเป็นครึ่งต่อครึ่ง
กลางวันคือรุ่งอรุณแห่งความรู้ ไม่มีความไม่รู้ที่นั่น
หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเรียกได้ว่าเป็นหนทางของความมืดของความไม่รู้
ในขณะที่กลับมาใช้ชาติเกิดใหม่เหล่าเทพก็เข้ามาสู่ความมืด
เหตุนี้เองจึงมีการแสดงไว้ในภาพของบันไดว่าผู้คนได้ไปผ่านสภาพสะโต,ราโจและตาโมอย่างไร
เวลานี้ทุกคนอยู่ในสภาพของการเสื่อมโทรมอย่างสิ้นเชิง พ่อมาเพื่อจะโยกย้ายลูก
นั่นคือเพื่อเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ เมื่อเหล่าเทพมีชีวิตอยู่
มนุษย์ที่มีอุปนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจก็ไม่ได้มีชีวิตอยู่
เวลานี้ใครที่จะทำให้ผู้ที่มีอุปนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจให้กลายเป็นผู้ที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง?
เวลานี้มีศาสนามากมายและผู้คนมากมาย พวกเขาเฝ้าแต่รบราและทะเลาะเบาะแว้ง
ในยุคทองมีศาสนาเดียวเท่านั้น ไม่มีเรื่องของความทุกข์ที่นั่น
เรื่องเล่ามากมายได้มีการเขียนไว้ในคัมภีร์
ผู้คนได้อ่านสิ่งเหล่านั้นมาชาติแล้วชาติเล่า
พ่อพูดว่าคัมภีร์เหล่านั้นทั้งหมดเป็นของหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ไม่มีใครสามารถบรรลุถึงพ่อได้ด้วยสิ่งเหล่านั้น
พ่อต้องมาด้วยตัวเองเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเพื่อให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน
ไม่มีใครสามารถกลับบ้านได้เช่นนั้น
ทำให้พวกเขานั่งลงและอธิบายแก่พวกเขาอย่างอดกลั้น ไม่ควรจะมีการโต้เถียงใดๆ
ผู้คนเหล่านั้นมีความหลงทะนงในตนเอง ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาก็มีสาวกของเขาอยู่ด้วย
พวกเขาก็จะพูดในทันทีว่า พวกเขาเคยถูกเวทย์มนต์ของบราห์มากุมารี
ผู้ที่รู้คิดก็จะพูดว่าประเด็นเหล่านี้มีค่าควรแก่การคิดถึง
ผู้คนทุกรูปแบบมาที่งานแสดงนิทรรศการและงานออกร้านในเทศกาล
เมื่อใครในบรรดาพวกเขามาที่นิทรรศการของลูก จงอธิบายแก่พวกเขาอย่างอดกลั้น
เช่นที่บาบาอธิบายแก่ลูกด้วยความอดกลั้นอย่างมาก อย่าได้พูดดังเกินไป
ผู้คนมากมายก็รวมตัวกันที่นิทรรศการ ดังนั้นบอกพวกเขาว่า
ให้เวลาตนเองสักครู่และมาทำความเข้าใจด้วยตนเอง
ฉันจะบอกความลับของผู้สร้างและสิ่งสร้างแก่ท่าน
เพียงพ่อผู้สร้างเท่านั้นที่สามารถอธิบายตอนเริ่ม ตอนกลาง
และตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูกได้ คนอื่นเพียงแค่พูดว่า “เนติ เนติ” (ไม่ใช่สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น)
ยังไม่มีแม้เพียงคนเดียวสามารถกลับไปได้
เมื่อได้รับการหลุดพ้นด้วยความรู้แล้วก็ไม่มีความจำเป็นสำหรับความรู้อีกต่อไป
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถอธิบายความรู้นี้แก่ลูกได้
เมื่อบุคคลที่เป็นผู้ใหญ่ที่บรรลุนิติภาวะอธิบาย ผู้คนก็คิดว่าเขานั้นมีประสบการณ์
เขานั้นต้องได้เคยไปยังสัตซังฯลฯ เมื่อเด็กอธิบายเขาก็คิดว่าผู้นี้จะรู้อะไร
ดังนั้นผู้คนเหล่านั้นสามารถที่จะได้รับอิทธิพลของลูกๆ ผู้ที่บรรลุนิติภาวะ
ผู้ที่เป็นผู้ใหญ่ พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเพื่ออธิบายความรู้นี้แก่ลูก
ท่านทำให้ลูกสะโตประธานจากตาโมประธาน หากลูกๆ
ผู้เป็นแม่นั่งอยู่กับผู้อื่นและอธิบายแก่ผู้คน
พวกเขาก็สามารถที่จะกลับมามีความสุขได้ บอกพวกเขาว่า
พ่อมหาสมุทรแห่งความรู้ได้ให้ไหของน้ำทิพย์แก่พวกเราผู้เป็นแม่
แล้วพวกเราก็อธิบายแก่ผู้อื่น เฝ้าแต่อธิบายด้วยความถ่อมตนมาก
เพียงชีว่าเท่านั้นคือ มหาสมุทรแห่งความรู้ และท่านก็ให้ความรู้นั้นแก่พวกเรา
ท่านพูดว่าพ่อได้เปิดประตูสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตผ่านลูกผู้เป็นแม่
ไม่มีใครอื่นสามารถเปิดประตูเหล่านั้นได้
พวกเราทั้งหมดกำลังศึกษากับดวงวิญญาณสูงสุด ไม่ใช่มนุษย์ที่กำลังสอนพวกเรา
เพียงพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกทั้งหมดคือมหาสมุทรแห่งความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกคือผู้มีอำนาจของความเลื่อมใสศรัทธาไม่ใช่ความรู้
เพียงพ่อเท่านั้นผู้มีอำนาจของความรู้ ผู้คนร้องเพลงสรรเสริญผู้เดียวเท่านั้น
ท่านผู้เดียวคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด พวกเราเชื่อในท่านเท่านั้น
เป็นเพราะท่านได้สอนพวกเราผ่านร่างของบราห์มาที่บราห์มากุมารและกุมารีได้รับการจดจำ
นั่งกับพวกเขาและอธิบายอย่างอ่อนหวานมากในวิธีนี้
ไม่ว่าใครบางคนจะมีการศึกษามากมายเพียงใดเขาก็ยังคงถามคำถามมากมาย
ก่อนอื่นใดทำให้พวกเขามีศรัทธาในพ่อ บอกพวกเขาว่า
ก่อนอื่นใดจงทำความเข้าใจว่าพ่อคือผู้สร้างหรือไม่
เพียงชีพบาบาเท่านั้นคือผู้สร้างของทั้งหมด ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านคือพ่อ,ครูและสัตกูรู
สติปัญญาควรจะมีศรัทธาว่าพ่อผู้สร้างเท่านั้นที่ให้ความรู้ของตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่พวกเรา เพียงท่านเท่านั้นที่อธิบายแก่พวกเรา
ท่านจะอธิบายสิ่งที่ถูกต้องเท่านั้นแก่พวกเราอย่างแน่นอน
และแล้วไม่มีใครสามารถถามคำถามใดๆ ได้ พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นในยุคบรรจบพบกัน
ท่านเพียงแค่พูดว่าจดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกเผา
งานของพ่อคือการชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ เวลานี้โลกตาโมประธาน
ไม่มีใครได้รับการหลุดพ้นในชีวิตจนกว่าพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์จะมา
พวกเขาทั้งหมดไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา ดังนั้นพวกเขาทั้งหมดต้องเป็นผู้ไม่บริสุทธิ์
พ่อไม่ได้บอกให้ลูกไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา พ่อพูดว่าจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น
พ่อคือผู้เป็นที่รักของลูกๆ คู่รักทั้งหมด ทุกคนจดจำผู้เป็นที่รักเดียว
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้สร้างของสิ่งสร้าง
ท่านพูดว่ากลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
และจดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องในไฟโยคะนี้
เวลานี้เท่านั้นที่โลกเก่าต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงเพราะบาบาสอนโยคะนี้
การทำลายล้างกำลังยืนอยู่เบื้องหน้า เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นเทพ
พ่อบอกทุกสิ่งแก่พวกเราอย่างง่ายดายมาก
ลูกบางคนที่รับฟังพ่อโดยตรงก็ไม่สามารถที่จะมั่นคงในขณะที่ลูกรับฟัง
สติปัญญาของลูกก็เฝ้าแต่วิ่งไปในทิศทางอื่น
สิ่งเดียวกันเกิดขึ้นในความเลื่อมใสศรัทธา ทั้งวันนั้นก็สูญเสียไป
สติปัญญาของพวกเขาก็เร่ร่อนไปที่นี่ที่นั่นด้วยเช่นกันในระหว่างเวลาที่พวกเขาเก็บไว้เพื่อความเลื่อมใสศรัทธา
สิ่งเดียวกันนั้นอาจจะเกิดขึ้นกับทุกคนเนื่องจากมายา
ลูกบางคนก็เข้าฌานในขณะที่กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อ
เวลานั้นก็สูญเปล่าไปด้วยเช่นกัน ไม่มีการสะสมรายได้ด้วยการทำเช่นนั้น
พ่อพูดว่าอยู่ในการจดจำระลึกถึงแล้วบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง เมื่อลูกเข้าฌาน
สติปัญญาของลูกก็ไม่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ
มีความสับสนอย่างมากมายเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ อย่าได้แม้กระทั่งหลับตาของลูก
ลูกต้องนั่งในการจดจำระลึกถึง อย่าได้กลัวที่จะลืมตา
ให้เปิดตาของลูกไว้และมีการจดจำระลึกถึงผู้เป็นที่รักในสติปัญญาของลูก
การนั่งหลับตาไม่ใช่ระเบียบของที่นี่ พ่อพูดว่านั่งในการจดจำระลึกถึง
ท่านไม่ได้บอกลูกให้หลับตา
หากลูกหลับตาและก้มศีรษะลงแล้วพ่อจะสามารถเห็นลูกได้อย่างไร? อย่าได้หลับตาของลูก
หากลูกหลับตาต้องมีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่ถูกต้องนั่นคือลูกต้องจดจำคนอื่น
พ่อพูดว่าหากลูกจดจำเพื่อนฝูงและญาติมิตรของลูก,ลูกก็ไม่สามารถเป็นคู่รักที่แท้จริงได้
เมื่อลูกกลายเป็นคู่รักที่แท้จริงเท่านั้นที่ลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ความเพียรพยายามทั้งหมดอยู่ในการจดจำระลึกถึงนี้
เพราะสำนึกที่เป็นร่างลูกจึงลืมพ่อและล้มลุกคลุกคลานไปทั่ว จงกลับมาอ่อนหวานมาก
บรรยากาศนั้นควรจะอ่อนหวานมากด้วยเช่นกัน ไม่ควรจะมีเสียงดัง
ใครก็ตามที่มาควรจะสามารถได้ยินว่าลูกพูดอ่อนหวานเพียงใด
ควรจะมีความเงียบสงบอย่างมาก ลูกต้องไม่รบราหรือทะเลาะกัน
ไม่เช่นนั้นแล้วเหมือนกับว่าลูกได้ประณามทั้งพ่อ, ครูและสัตกูรู
แล้วลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำ เวลานี้ลูกๆได้รับความเข้าใจแล้ว
พ่อพูดว่าพ่อกำลังสอนลูกเพื่อทำให้ลูกสามารถที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้
ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนและสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
เมื่อลูกไม่ได้กำลังให้ความรู้แก่ใครลูกก็สามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด
ลูกจะกลายเป็นอะไรหากลูกไม่ได้สร้างปวงประชา
หากลูกไม่มีโยคะและไม่มีความรู้แน่นอนว่าลูกจะต้องก้มลงให้แก่ผู้ที่มีการศึกษา
ตรวจสอบตนเองหากลูกสอบตกในเวลานี้และได้รับสถานภาพที่ต่ำ
ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่ต่ำวงจรแล้ววงจรเล่า หน้าที่ของพ่อคือการอธิบายแก่ลูก
หากลูกไม่เข้าใจลูกก็ทำลายสถานภาพของตนเอง
บาบาก็เฝ้าแต่บอกลูกด้วยเช่นกันว่าลูกควรจะอธิบายแก่ผู้อื่นอย่างไร
เป็นการดีกว่าที่จะพูดน้อยและพูดอย่างนุ่มนวล บาบายกย่องผู้ที่ทำงานรับใช้
ผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีมากก็จะสามารถนั่งในหัวใจของบาบาได้
ลูกสามารถนั่งในหัวใจของท่านด้วยการทำงานรับใช้
ลูกจำเป็นต้องมีการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงด้วยเช่นกันอย่างแน่นอน
และแล้วเมื่อนั้นที่ลูกจะกลับมาสะโตประธาน
หากมีประสบการณ์ของการลงโทษมากเพียงใดสถานภาพของลูกก็ลดลงไปตามนั้น
หากบาปของลูกไม่ได้รับการปลดเปลื้องก็จะต้องมีประสบการณ์ของการลงโทษอย่างมากมายและสถานภาพของลูกก็ลดลง
สิ่งนั้นเรียกได้ว่าเป็นการสูญเสีย นี่เป็นธุรกิจเช่น อย่าได้สร้างการสูญเสีย
สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง กลับมาสูงส่ง
บาบาบอกสิ่งต่างๆแก่ลูกเพื่อช่วยให้ลูกก้าวหน้า
ผู้ที่ทำบางสิ่งก็ได้รับผลรางวัลของสิ่งนั้น
ลูกต้องกลายเป็นผู้อาศัยของดินแดนเทวดานางฟ้า ดังนั้นจงสร้างสมคุณธรรมตามนั้น อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เมื่อกำลังอธิบายแก่ใครจงพูดด้วยความถ่อมตนและอดกลั้นอย่างมาก
คำพูดและพฤติกรรมของลูกควรจะอ่อนหวานมาก สร้างบรรยากาศแห่งความเงียบสงบ
เมื่อไม่มีเสียงดังใดๆ เท่านั้น งานรับใช้ก็จะประสบความสำเร็จ
2.
กลายเป็นคู่รักที่แท้จริงและจดจำผู้เป็นที่รักเดียว
อย่าได้นั่งในการจดจำระลึกถึงด้วยการหลับตาหรือด้วยการที่ศีรษะของลูกลดต่ำลง
คงอยู่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
พร:
ขอให้ลูกเพิ่มพลังของชุมนุมด้วยสติปัญญาที่กว้างไกลและไม่มีขีดจำกัด
และกลายเป็นตัวของความสำเร็จ
การเพิ่มพลังของชุมนุมเป็นงานแรกที่สูงส่งในชีวิตบราห์มินนี้
สำหรับสิ่งนี้เมื่อคนส่วนใหญ่ตรวจสอบอะไรแล้วสำหรับลูกการอยู่กับคนส่วนใหญ่คือการเพิ่มพลังของชุมนุม
ในสิ่งนี้,อย่าได้คิดถึงความยิ่งใหญ่ของลูกเองด้วยคำว่า“ความคิดของฉันดีมาก”
ไม่ว่ามันจะดีแค่ไหน หากทำลายความเป็นหนึ่งเดียวกันของชุมนุมแล้ว นั่นก็หมายความว่า
สิ่งที่ "ดี" นั้นจะกลายเป็น "ธรรมดา"
ในเวลานั้นแม้ว่าลูกจะต้องละทิ้งความคิดของลูก แต่ก็มีโชคในการละทิ้งนั้น
โดยการทำเช่นนี้ลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จและจะมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับผู้อื่น
คติพจน์:
เพื่อที่จะประสบความสำเร็จทั้งหมด จงเพิ่มสมาธิในจิตใจของลูก