01.04.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน มีเพียงลูกเท่านั้นที่รู้เกี่ยวกับละครของความสุขและความทุกข์นี้
เป็นเวลาครึ่งวงจรมีความสุข และอีกครึ่งวงจรมีความทุกข์
พ่อมาเพื่อขจัดความทุกข์ของลูกและให้ความสุขแก่ลูก
คำถาม:
ลูกบางคนเป่าแตรของตนเองเกี่ยวกับเรื่องใดเพื่อทำให้หัวใจของพวกเขาพอใจ?
คำตอบ:
บางคนคิดว่าพวกเขากลับมาสมบูรณ์พร้อม ที่พวกเขาพร้อมแล้วอย่างแท้จริง
ด้วยการคิดสิ่งนี้พวกเขาทำให้หัวใจของพวกเขาพอใจ สิ่งนี้เรียกว่า “การเป่าแตรของลูกเอง”
(คิดว่าตนเองฉลาดมาก) บาบาพูดว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน
ยังคงต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์
ก็จะต้องมีโลกที่บริสุทธิ์เช่นกัน ต้องมีการก่อตั้งอาณาจักรนั้น
ไม่มีใครสามารถกลับบ้านคนเดียวตามลำพังได้
เพลง:
ท่านคือแม่และพ่อ...
โอมชานติ
ลูกๆ ได้รับคำแนะนำของตัวลูกเองแล้ว พ่อพูดว่า: เราทุกคนคือดวงวิญญาณ
ทุกคนคือมนุษย์ ไม่ว่าใครบางคนใหญ่หรือเล็ก, ประธานาธิบดี, ราชาหรือราชินี
ทุกคนเป็นมนุษย์ พ่อพูดว่า: ทุกคนคือดวงวิญญาณและพ่อคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด
เหตุนี้เองพ่อจึงเรียกว่าเป็นพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด ผู้ที่สูงสุด
ลูกๆรู้ว่าท่านคือพ่อของลูกดวงวิญญาณและลูกทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย
และด้วยบราห์มาก็มีสกุลที่สูงหรือต่ำของลูกๆ พี่น้องหญิงชาย
ดวงวิญญาณทั้งหมดคือดวงวิญญาณ เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งนี้
ผู้คนไม่ได้เข้าใจสิ่งใดเลย พ่อนั่งที่นี่และอธิบายให้แก่ลูกทั้งหมด
ไม่มีใครอื่นรู้จักพ่อ ผู้คนร้องเพลง: “โอ พระเจ้า”, “โอ แม่และพ่อ”
เพราะต้องมีผู้เดียวที่สูงสุดเหนือสิ่งใด ท่านคือพ่อของทุกคน
ผู้ที่ประทานความสุขแก่ทุกคน ลูกรู้เกี่ยวกับการละเล่นของความสุขและความทุกข์นี้
ผู้คนเชื่อว่ามีความสุขในช่วงขณะหนึ่งและมีความทุกข์ในช่วงเวลาถัดไป
พวกเขาไม่เข้าใจว่ามีความสุขเป็นเวลาครึ่งวงจรแล้วก็ความทุกข์อีกครึ่งวงจร
มีสภาพของสะโตประธาน, สะโต ราโจและตาโม
เราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในอาณาเขตแห่งความเงียบสงบ ทุกดวงวิญญาณที่นั่นคือทองแท้
ไม่มีใครที่นั่นจะสามารถมีอัลลอยใดๆในตัวเขา
แม้ว่าแต่ละดวงวิญญาณจะมีบทบาทของเขาเองบันทึกอยู่ภายใน
ทุกดวงวิญญาณก็คงอยู่อย่างบริสุทธิ์
ไม่มีดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์สามารถคงอยู่ที่นั่นได้
ในปัจจุบันไม่มีดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์อยู่ที่นี่
ลูกเครื่องประดับของสกุลบราห์มินกำลังจะกลับมาบริสุทธิ์
ลูกจะไม่เรียกตนเองว่าเป็นเทพในตอนนี้ เหล่าเทพปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์
ลูกจะไม่ถูกเรียกว่าปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์ ไม่ว่าจะเป็นสังคราจารย์หรือใครก็ตาม
ก็ไม่มีใครนอกจากเทพที่จะถูกเรียกเช่นนั้นได้
มีเพียงลูกเท่านั้นที่รับฟังสิ่งเหล่านี้จากปากของมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่ามหาสมุทรแห่งความรู้มาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
มนุษย์มาอีกครั้งด้วยการกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่
บางคนหลังจากได้ยินความรู้นี้แล้วก็นำสันสการ์เหล่านั้นติดตัวไปกับพวกเขาเมื่อพวกเขาจากไป
จากนั้นพวกเขาก็กลับมาที่นี่และเริ่มที่จะรับฟังความรู้อีกครั้งหนึ่ง
เหตุนี้เองเมื่อพวกเขามีอายุเพียงหกถึงแปดขวบ พวกเขาก็มีความเข้าใจที่ดีมาก
เพราะดวงวิญญาณนั้นคือดวงวิญญาณเดียวกัน พวกเขาสนุกกับการรับฟังความรู้นี้
ดวงวิญญาณเหล่านั้นเข้าใจว่าพวกเขาได้รับความรู้ของพ่ออีกครั้ง
พวกเขามีความสุขนั้นอยู่ภายใน พวกเขากลายเป็นผู้ที่ฉลาดและเริ่มที่จะสอนผู้อื่น
เช่นเดียวกับทหารที่นำสันสการ์ของพวกเขาไปกับพวกเขาและกลับมามีความสุขที่มีส่วนร่วมในการรับใช้ของพวกเขาตั้งแต่วัยเด็ก
เวลานี้ลูกต้องเพียรพยายามที่จะกลายเป็นนายของโลกใหม่ อธิบายแก่ทุกคนว่า:
คุณสามารถกลายเป็นนายของโลกใหม่หรือดินแดนแห่งความเงียบสงบ
ดินแดนแห่งความเงียบสงบคือบ้านของคุณที่ซึ่งคุณได้จากมาเพื่อเล่นบทบาทของคุณที่นี่
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ เพราะไม่มีใครรู้เกี่ยวกับดวงวิญญาณ
ลูกเองก็ไม่รู้เช่นกันว่าลูกมาที่นี่จากโลกที่ไม่มีตัวตน ที่ลูกคือจุดแห่งแสง
แม้ว่าซานยาสซีจะพูดว่ามีดวงดาวที่มหัศจรรย์เปล่งประกายอยู่ตรงกลางหน้าผาก
แต่สติปัญญาของพวกเขาก็เชื่อว่าดวงวิญญาณมีรูปที่ใหญ่โต
ด้วยการพูดถึงซาลิแกรมพวกเขาก็คิดว่าดวงวิญญาณมีรูปที่ใหญ่โต ดวงวิญญาณคือซาลิแกรม
เมื่อมีการสร้างไฟบูชายัญ พวกเขาก็สร้างซาลิแกรมขนาดใหญ่ เมื่อพวกเขากราบไหว้บูชา
พวกเขาก็เก็บรูปที่ใหญ่โตของซาลิแกรมในสติปัญญาของพวกเขา พ่อพูดว่า:
ทั้งหมดนี้คือความไม่รู้ มีเพียงพ่อเท่านั้นที่ให้ความรู้แก่ลูก
ไม่มีใครในทั้งโลกที่สามารถให้ความรู้นี้แก่ลูก
ไม่มีใครอธิบายว่าดวงวิญญาณคือจุดและดวงวิญญาณสูงสุดก็เป็นจุดด้วยเช่นกัน
พวกเขาบอกว่าพระเจ้าอยู่ในรูปแห่งแสงอันเป็นนิรันดร์, ธาตุบราห์ม
พวกเขาพิจารณาว่าธาตุบราห์มเป็นพระเจ้า
แต่พวกเขาก็เรียกตนเองว่าเป็นพระเจ้าด้วยเช่นกัน
พวกเขาพูดว่าแต่ละคนได้นำรูปของดวงวิญญาณที่เล็กมาใช้เพื่อเล่นบทบาท
และจากนั้นพวกเขาก็ได้หลอมรวมไปในแสงที่ยิ่งใหญ่
จะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่พวกเขาได้หลอมรวมเข้ากับสิ่งนั้น?
บทบาทของพวกเขาก็จะถูกหลอมรวมไปด้วย ดังนั้นต้องมีความผิดพลาดอย่างสมบูรณ์
เวลานี้พ่อมาเพื่อจะให้การหลุดพ้นในชีวิตแก่ลูกภายในหนึ่งวินาที
และแล้วหลังจากครึ่งวงจรของการลงบันไดมา ลูกก็เข้าไปสู่ชีวิตของการมีบ่วงพันธะ
จากนั้นพ่อก็มาและมอบชีวิตแห่งอิสรภาพแก่ลูก
เหตุนี้เองท่านจึงเรียกว่าเป็นผู้ประทานการหลุดพ้นสำหรับทุกคน
ดังนั้นจดจำพ่อผู้เป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ด้วยการจดจำท่านที่ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
มิฉะนั้นลูกจะไม่สามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ลูกๆมากมายก็คิดว่าพวกเขากลับมาสมบูรณ์พร้อม ที่พวกเขานั้นพร้อมอย่างสมบูรณ์
พวกเขาทำให้หัวใจของเขาพอใจด้วยการคิดเช่นนี้ ราวกับว่าพวกเขาเป่าแตรของตนเอง
บาบาพูดว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกยังคงต้องทำความเพียรพยายามมากมาย
เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์ จะต้องมีโลกที่บริสุทธิ์สำหรับลูก
ไม่มีใครสามารถกลับบ้านคนเดียวตามลำพังได้ ไม่ว่าใครบางคนพยายามที่จะคาร์มาทีท(กลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม)อย่างรวดเร็วมากแค่ไหน
นั่นก็ยังคงเป็นไปไม่ได้ อาณาจักรยังคงต้องมีการก่อตั้ง
แม้ว่านักเรียนจะฉลาดมากในการศึกษาเล่าเรียนของเขา
การสอบก็สามารถทำได้ในเวลาที่ถูกต้องเท่านั้น การสอบไม่สามารถทำได้เร็วกว่านี้
เช่นเดียวกันกับที่นี่ เมื่อถึงเวลา ผลการศึกษาของลูกจะออกมา
ไม่ว่าความเพียรพยายามของใครบางคนจะดีแค่ไหน
เขาก็ไม่สามารถพูดได้ว่าเขาพร้อมอย่างสมบูรณ์ ไม่เลย
ยังไม่มีแม้แต่ดวงวิญญาณเดียวที่สามารถกลับมาเต็ม 16 องศาได้
ยังคงต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก
อย่าเพียงแค่ทำให้หัวใจของลูกพอใจด้วยการคิดว่าลูกกลับมาสมบูรณ์พร้อมแล้ว ไม่เลย
ลูกต้องกลับมาสมบูรณ์พร้อมอย่างแท้จริงในเวลาสุดท้าย อย่าได้เป่าแตรของลูกเอง!
ทั้งอาณาจักรยังคงต้องมีการก่อตั้งขึ้น ใช่ เป็นที่เข้าใจได้ว่าเวลาเหลือน้อยมาก
ขีปนาวุธทั้งหมดได้มีการประดิษฐ์คิดค้นขึ้น
พวกเขาใช้เวลาในการสร้างขีปนาวุธเหล่านั้นในตอนแรก แต่ตอนนี้พวกเขามีการฝึกฝนนั้น
พวกเขาสามารถสร้างอาวุธเหล่านั้นได้อย่างรวดเร็ว ทั้งหมดนั้นถูกกำหนดไว้แล้วในละคร
การผลิตระเบิดยังคงดำเนินต่อไปเพื่อการทำลายล้าง คำว่า “ขีปนาวุธ”
ก็ยังมีการกล่าวไว้ในกีตะด้วย
มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์นั้นว่าเหล็กนั้นปรากฏออกมาจากท้องของใครบางคนและสิ่งนั้นสิ่งนี้ก็เกิดขึ้น
เรื่องราวทั้งหมดเหล่านั้นไม่จริง พ่อมาและอธิบาย: สิ่งเหล่านั้นเรียกว่าขีปนาวุธ
เวลานี้พวกเราต้องเปลี่ยนจากตาโมประธานเป็นสะโตประธานก่อนการทำลายล้าง่จะเกิดขึ้น
ลูกๆ รู้ว่าลูกเป็นของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป ที่ลูกเป็นทองแท้
บารัตเรียกอีกอย่างว่าดินแดนแห่งสัจจะเช่นกัน
อย่างไรก็ตามเวลานี้กลายเป็นดินแดนแห่งความหลอกลวง
ทองคำก็มีของแท้และของปลอมเช่นกัน เวลานี้ลูกๆรู้แล้วว่าคำสรรเสริญของพ่อคืออะไร:
ท่านคือเมล็ดของโลกมนุษย์ สัจจะ และเป็นผู้มีชีวิต
ก่อนหน้านี้ลูกเพียงแค่เคยร้องเพลงนี้
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าพ่อกำลังเติมเต็มลูกด้วยทุกคุณธรรม พ่อพูดว่า:
ก่อนอื่นใดจงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
จดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ชื่อของพ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์
พวกเขาแม้กระทั่งร้องเพลง: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา!
อย่างไรก็ตามท่านทำจะอะไรเมื่อท่านมา? ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
ไม่สามารถมีเพียงสีดาเดียว; ลูกทั้งหมดคือสีดา
พ่อบอกสิ่งต่างๆที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูกเพื่อนำลูกไปสู่ความไม่มีขีดจำกัด
ลูกเข้าใจด้วยสติปัญญาที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกว่าไม่ว่าลูกจะเป็นหญิงหรือชาย,
ลูกทั้งหมดคือสีดา ลูกทั้งหมดอยู่ในกรงขังของราวัน ราม(พระเจ้า)มาและปลดปล่อยลูกทั้งหมดออกจากกรงขังของราวัน
ราวันไม่ใช่มนุษย์ ได้เคยมีการอธิบายแล้วว่ามีกิเลสทั้งห้าในทุกคน
เหตุนี้เองโลกนี้จึงเรียกว่าอาณาจักรของราวัน
ชื่อที่แท้จริงคือโลกที่ปราศจากกิเลสในขณะที่โลกนี้มีกิเลส มีชื่อแตกต่างกัน
นี่คือโรงค้าประเวณีในขณะที่นั่นคือวัดของชีวา
ลักษมีและนารายณ์เป็นนายของโลกที่ปราศจากกิเลส
ผู้คนที่มีกิเลสไปและก้มกราบรูปบูชาเหล่านั้น
ราชาที่มีกิเลสก็ไปและก้มกราบรูปบูชาของราชาที่ปราศจากกิเลส
เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้ ผู้คนไม่รู้แม้กระทั่งระยะเวลาของวงจร
ดังนั้นพวกเขาจะรู้ได้อย่างไรว่าอาณาจักรของราวันเริ่มขึ้นเมื่อไหร่?จะต้องเป็นครึ่งต่อครึ่ง
เมื่อไหร่ที่พวกเขากล่าวว่าอาณาจักรของรามเริ่มขึ้นและอาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น?
พวกเขาสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้โดยสิ้นเชิง เวลานี้พ่ออธิบายว่า: วงจรของ 5000
ปีนี้ยังคงหมุนไปเรื่อยๆ เวลานี้ลูกรู้แล่วว่าลูกได้แสดงบทบาทของ 84
ชาติเกิดของลูกแล้วก็กลับบ้าน ลูกยังคงกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่ในยุคทองและยุคเงิน
นั่นคืออาณาจักรของราม จากนั้นลูกก็เข้าสู่อาณาจักรของราวัน
การละเล่นนี้เกี่ยวกับชัยชนะและการพ่ายแพ้ ลูกได้รับชัยชนะและกลายเป็นนายแห่งสวรรค์
จากนั้นลูกก็พ่ายแพ้และกลายเป็นนายของนรก สวรรค์แยกจากนรก เมื่อมีใครบางคนตาย,พวกเขาบอกว่าเขาได้จากไปสวรรค์แล้ว
ลูกไม่พูดเช่นนี้อีกต่อไปแล้วเพราะเวลานี้ลูกรู้ว่าสวรรค์มีอยู่เมื่อไหร่
คนอื่นพูดว่าคนนั้นคนนี้หลอมรวมกับแสงหรือเขาไปสู่นิพพาน
ลูกพูดว่าไม่มีใครสามารถหลอมรวมเข้าไปในแสงได้
มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ได้รับการจดจำว่าเป็นผู้ประทานการหลุดพ้นสำหรับทุกคน
ยุคทองเรียกว่าสวรรค์ เวลานี้เป็นนรก นี่เป็นเพียงเรื่องของบารัตเท่านั้น
ไม่มีสิ่งใดของสวรรค์อยู่เบื้องบนนั้น ในวัดดิลวาลา มีภาพสวรรค์อยู่บนเพดาน
ดังนั้นผู้คนจึงเชื่อว่าสวรรค์ต้องอยู่เบื้องบนนั้นจริงๆ
มนุษย์จะอยู่บนเพดานได้อย่างไร? พวกเขานั้นบุดดูอย่างสมบูรณ์
เวลานี้ลูกอธิบายทุกสิ่งอย่างชัดเจนมากแก่พวกเขา ลูกรู้ว่าลูกเป็นชาวสวรรค์ที่นี่
และลูกก็กลายเป็นชาวนรกที่นี่ด้วยเช่นกัน เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นชาวสวรรค์อีกครั้ง
ความรู้นี้เกี่ยวกับการเปลี่ยนจากมนุษย์เป็นนารายณ์
ผู้คนเหล่านั้นก็เล่าเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์ที่แท้จริง
พวกเขาไม่ได้เล่าเรื่องราวของการกลายเป็นรามและสีดา,
เป็นเรื่องราวของการกลายเป็นนารายณ์จากมนุษย์
สถานภาพที่สูงสุดคือสถานภาพของลักษมีและนารายณ์ อื่นๆจะน้อยลงไปสององศา
ต้องทำความเพียรพยายามเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ดังนั้นหากลูกไม่ทำความเพียรพยายามลูกจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของจันทราวงศ์
เมื่อผู้คนของบารัตไม่บริสุทธิ์พวกเขาก็ลืมศาสนาของตนเอง
แม้ว่าชาวคริสเตียนจะกลับมาตาโมประธานจากสะโตด้วยเช่นกัน
แต่อย่างน้อยพวกเขาก็ยังคงเป็นของชุมนุมคริสเตียน
ผู้คนของชุมนุมเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปเรียกตนเองว่าฮินดู
พวกเขาไม่เข้าใจแม้กระทั่งว่าพวกเขาดั้งเดิมแล้วเป็นของศาสนาเทพ มันน่าแปลกใจ!
เมื่อลูกถามพวกเขาว่าใครเป็นผู้ก่อตั้งศาสนาฮินดู พวกเขาก็จะสับสน
พวกเขากราบไหว้บูชาเทพ ดังนั้นพวกเขาต้องเป็นของศาสนาเทพ
อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลย สิ่งนี้ก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน
ความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก ลูกรู้ว่าในตอนแรกมีสุริยวงศ์
แล้วศาสนาอื่นก็เข้ามา ลูกยังคงกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่
ลูกบางคนรู้สิ่งนี้อย่างถูกต้อง แม้แต่ในโรงเรียน
ความรู้ก็อยู่ในสติปัญญาของนักเรียนบางคนเป็นอย่างดี แต่ในคนอื่นไม่ค่อยดีมากนัก
ที่นี่เช่นกันผู้ที่สอบตกเรียกว่าเป็นนักรบ
ดังนั้นพวกเขาจึงกลายเป็นส่วนหนึ่งของจันทรวงศ์ นั่นคือน้อยลงไปสององศา
พวกเขาไม่สามารถกลับมาสมบูรณ์พร้อม
ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ที่ไม่มีขีดจำกัดอยู่ในสติปัญญาของลูก
นักเรียนก็ศึกษาประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ที่มีขีดจำกัดในโรงเรียน
แต่พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับโลกที่ไม่มีตัวตนและอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของผู้รู้หรือผู้เคร่งศาสนาฯลฯ
สติปัญญาของลูกเข้าใจว่าเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตน
นี่คือโลกที่มีตัวตน ความรู้ทั้งหมดอยู่ในสติปัญญาของลูก
กองทัพนี้คือกองทัพของผู้ที่ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
กองทัพนี้จดจำพ่อและวงจร สติปัญญาของลูกมีความรู้นี้ แต่ลูกไม่มีอาวุธใดๆฯลฯ
ลูกได้รู้แจ้งเกี่ยวกับตัวลูกเองด้วยความรู้นี้
พ่อให้ความรู้เกี่ยวกับผู้สร้างและตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูก
คำแนะนำสั่งสอนของพ่อคือ:
ในเวลานี้จดจำผู้สร้างเพื่อที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องได้
มากเท่าที่ลูกกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองและสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกันและทำงานรับใช้มากเท่าไหร่
ลูกก็จะได้รับสถานภาพที่สูงขึ้นตามนั้น นี่เป็นเรื่องทั่วๆไป
เนื่องจากมีการใส่ชื่อของกฤษณะไว้ในกีตะลูกจึงลืมพ่อ กฤษณะไม่สามารถเป็นพระเจ้าได้
เขาไม่สามารถเรียกว่าเป็นพ่อ ลูกได้รับมรดกจากพ่อ
พ่อถูกเรียกว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์
เมื่อท่านมาเท่านั้นที่พวกเราสามารถกลับไปยังอาณาเขตแห่งความเงียบสงบของเราได้
ผู้คนเพียรพยายามอย่างหนักมากเพื่อให้ได้มาซึ่งการหลุดพ้น
ลูกอธิบายแก่พวกเขาอย่างง่ายดาย บอกพวกเขาว่า:
ดวงวิญญาณสูงสุดคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ แล้วเหตุใดท่านจึงไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคา?
พวกเขาไปและนั่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำคงคาเพราะพวกเขาต้องการที่จะตายที่นั่น
เมื่อใครบางคนกำลังจะตายในเบงกอล
ผู้คนที่นั่นก็พาเขาไปที่แม่น้ำคงคาและสวดภาวนาชื่อ“ฮารี” (พระเจ้า)
พวกเขาเชื่อว่าดวงวิญญาณนั้นจะได้รับการปลดปล่อย ดวงวิญญาณนั้นออกจากร่างกายไป
แต่เขาไม่ได้กลับมาบริสุทธิ์
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่สามารถชำระดวงวิญญาณให้บริสุทธิ์ได้
เหตุนี้เองผู้คนจึงร้องเรียกหาท่านเท่านั้น พ่อพูดว่า:
เวลานี้จดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
พ่อมาเพื่อทำให้โลกเก่าเป็นโลกใหม่ พ่อไม่ได้สร้างโลกใหม่ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เติมตนเองด้วยคุณธรรมของพ่อ
เพียรพยายามที่จะทำให้ตนเองบริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์ก่อนการสอบ
อย่าได้เป่าแตรของลูกเอง
2.
กลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองและทำให้ผู้อื่นกลายเป็นเช่นเดียวกัน
จดจำพ่อและวงจร
ฟังสิ่งที่ไม่มีขีดจำกัดที่พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดบอกลูกและให้สติปัญญาของลูกไม่มีขีดจำกัด
อย่าให้สติปัญญามีขีดจำกัด
พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่นด้วยรูปที่ทรงพลังผ่านสภาพอันเงียบสงบที่แสนหวานของลูกจากการหลอมรวมอยู่ในความรัก
ลูกมีร่างกาย ความสัมพันธ์ของร่างกายและซันสการ์ของร่างกาย
และมีผู้คนและทรัพย์สมบัติ บรรยากาศและกระแสจิต
แต่ลูกต้องไม่ปล่อยให้สิ่งเหล่านี้ดึงดูดลูก ผู้คนอาจกำลังร้องไห้
ลูกแค่อยู่อย่างไม่หวั่นไหว
ไม่ว่าวัตถุธาตุและมายาจะมาเล่นเกมสุดท้ายของพวกเขาและดึงลูกเข้าหาตัวมันเองมากเท่าใด
ลูกเพียงแค่ซึมซับอยู่ในสภาพของความรัก มีความละวางและมีความรักต่อพ่อ
สิ่งนี้เรียกว่าการมองแต่ไม่เห็น การได้ยินแต่ไม่ฟัง
นี่คือสภาพที่เงียบสงบที่แสนหวานของการหลอมรวมอยู่ในความรัก
เมื่อลูกสร้างสภาพเช่นนั้นแล้วลูกจะถูกเรียกว่าดวงวิญญาณผู้ได้รับพรในฐานะผู้เอาชนะความผูกพันยึดมั่นมาด้วยรูปที่ทรงพลัง
คติพจน์:
เป็นหงส์ที่ศักดิ์สิทธิ์และไม่สนใจก้อนกรวดกับก้อนหินและเฝ้าแต่เก็บไข่มุกแห่งความดีต่อไป