10.04.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เวลานี้การละเล่นกำลังจะจบสิ้นลงและลูกต้องกลับบ้าน
เมื่อยุคเหล็กจบลง ยุคทองก็ซ้ำรอยอีกครั้ง อธิบายความลับเหล่านี้แก่ทุกคน
คำถาม:
อะไรคือสาเหตุหลักที่ทำให้ดวงวิญญาณเหนื่อยล้าในขณะที่เล่นบทบาทของพวกเขา?
คำตอบ:
พวกเขาทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมากมาย พวกเขาสร้างวัดมากมาย
พวกเขาใช้เงินเป็นอย่างมาก
ด้วยการล้มลุกคลุกคลานไปทั่วดวงวิญญาณจึงกลับมาตาโมประธานจากสะโตประธาน
เพราะพวกเขาตาโมประธานพวกเขาจึงไม่มีความสุข
เมื่อผู้คนมีความทุกข์ด้วยเหตุผลใดก็ตาม พวกเขาจึงเหนื่อยล้า
เวลานี้พ่อมาแล้วเพื่อขจัดความเหนื่อยล้าทั้งหมดของลูกออกไป
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ชื่อของท่านคืออะไร? คือชีวา เพราะเมื่อลูกๆ
ทั้งหมดกำลังนั่งอยู่ที่นี่ ลูกควรจะจดจำสิ่งนี้อย่างดีมาก
บทบาทของทุกคนในละครนี้กำลังจะจบสิ้นลงแล้วในเวลานี้ เมื่อการละเล่นกำลังจะจบสิ้นลง
นักแสดงทั้งหมดก็รู้ว่าบทบาทของพวกเขากำลังจะจบลงแล้วพวกเขาก็ต้องกลับบ้าน
พ่อได้ให้ความเข้าใจแก่ลูกๆแล้วด้วยเช่นกัน ไม่มีใครมีความเข้าใจนี้
เวลานี้พ่อทำให้ลูกรู้คิด ลูกๆเวลานี้การละเล่นกำลังจะมาถึงจุดจบ
เวลานี้วงจรต้องเริ่มต้นตั้งแต่ตอนเริ่มแรกอีกครั้ง ยุคทองอยู่ในโลกใหม่
เวลานี้ในโลกเก่าเป็นตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก
เพียงลูกเท่านั้นที่ได้พบพ่อที่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้
ลูกต้องอธิบายแก่คนใหม่ผู้ที่มาว่าเวลานี้การละเล่นกำลังจะจบลง
หลังจากตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก ยุคทองก็จะเริ่มซ้ำรอยอีกครั้ง
ดวงวิญญาณทั้งหมดที่นี่ต้องกลับบ้าน เวลานี้การละเล่นกำลังจะจบลง
ดังนั้นผู้คนเชื่อว่าการทำลายล้างอย่างสิ้นซากได้เกิดขึ้น
เวลานี้ลูกรู้ว่าโลกเก่านั้นถูกทำลายอย่างไร ดินแดนของบารัตนั้นไม่สูญสลาย
พ่อมาที่นี่ด้วยเช่นกัน ดินแดนอื่นๆ ทั้งหมดจะถูกทำลาย
ความคิดเหล่านี้ไม่สามารถเข้าไปสู่สติปัญญาของใครอื่น พ่ออธิบายแก่ลูกๆ:
เวลานี้ละครกำลังจะจบลงแล้ว จากนั้นจะต้องซ้ำรอย ก่อนหน้านี้คำว่า “การละเล่น”
ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของลูก
เราเคยพูดเพื่อที่จะพูดว่านี่คือละครโลกที่เราทุกคนคือนักแสดง
ก่อนหน้านี้เมื่อเราเคยพูดเช่นนี้ เราก็เคยคิดว่าตนเองเป็นร่างกาย เวลานี้พ่อพูดว่า:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เวลานี้เราต้องกลับบ้าน
นั่นคือบ้านที่แสนหวาน เราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตนนั้น
ไม่มีมนุษย์ใดมีความรู้นี้ เวลานี้ลูกอยู่ในการบรรจบกัน
ลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน เมื่อโลกเก่าจบลง,
ความเลื่อมใสศรัทธาก็มาถึงจุดจบด้วย
ไม่มีการกล่าวไว้ในคัมภีร์ว่าใครมาก่อนหรือศาสนามาตามลำดับกันไปอย่างไร
พ่ออธิบายสิ่งใหม่เหล่านี้แก่ลูก ไม่มีใครอื่นสามารถอธิบายสิ่งเหล่านี้
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเพื่อที่จะอธิบาย พ่อ,
มหาสมุทรแห่งความรู้มาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นเมื่อต้องมีการก่อตั้งโลกใหม่และโลกเก่าต้องถูกทำลาย
พร้อมกับการมีการจดจำระลึกถึงพ่อ ลูกต้องเก็บวงจรนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกเช่นกัน
การละเล่นกำลังจะจบสิ้นลงในเวลานี้และพวกเรากำลังจะกลับบ้าน
พวกเรากลับมาเหนื่อยล้าในขณะที่เล่นบทบาทของเรา เราได้ใช้เงินไปอย่างมาก
ในขณะที่ทำความเลื่อมใสศรัทธา เราก็กลับมาตาโมประธานจากสะโตประธาน
ทั้งโลกกลับมาเก่า ลูกจะเรียกละครว่าเก่าไหม? ไม่เลย ละครไม่มีวันเก่า
ละครนั้นใหม่ในแต่ละวันและยังคงดำเนินต่อไป
อย่างไรก็ตามโลกกลับมาเก่าและนักแสดงก็กลับมาตาโมประธาน ไม่มีความสุขและเหนื่อยล้า
ลูกจะไม่มีวันเหนื่อยล้าในยุคทอง
ไม่มีเรื่องของการเหนื่อยล้าหรือทุกข์ระทมเกี่ยวกับสิ่งใดที่นั่น
ที่นี่ลูกต้องได้เห็นความทุกข์ระทมหลายประเภท ลูกรู้ว่าโลกเก่านี้กำลังจะถูกทำลาย
อย่าได้จดจำเพื่อนฝูงญาติมิตรใดๆ ของลูกฯลฯ เพียงแค่จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ด้วยการทำสิ่งนี้ที่บาปของลูกจะถูกทำลาย ไม่มีวิธีอื่นใดที่บาปจะถูกทำลาย คำว่า “มานมานะบาฟ”
ก็ได้มีการกล่าวไว้ในกีตะ แต่ไม่มีใครเข้าใจความหมายนั้น พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อและจดจำมรดกของลูก ลูกเคยเป็นทายาทของโลกนั่นคือเป็นนาย
เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นทายาทเหล่านั้นของโลก ดังนั้นลูกควรจะมีความสุขอย่างมาก
เวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนจากเปลือกหอยให้กลายเป็นเพชร
ลูกมาที่นี่เพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ ลูกรู้ว่าเมื่อองศาของลูกลดลง
สวนดอกไม้ก็เริ่มที่จะเหี่ยวเฉา เวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นสวนดอกไม้
ยุคทองคือสวนที่มีความสวยงามอย่างยิ่ง และแล้วองศาก็ค่อยๆเริ่มลดลงทีละน้อย
หลังจากลดลงไปสององศาดอกไม้ในสวนก็เหี่ยวเฉา เวลานี้คือป่าของหนาม
เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้ ไม่มีใครในโลกรู้อะไรเลย
ความรู้นี้ที่ลูกกำลังได้รับในเวลานี้คือความรู้ใหม่สำหรับโลกใหม่
โลกใหม่กำลังมีการก่อตั้ง เป็นพ่อผู้ที่ทำสิ่งนี้ พ่อคือผู้สร้างโลก
พวกเขาจดจำพ่อและเรียกหาท่าน: ได้โปรดมาและสร้างสวรรค์! สร้างดินแดนแห่งความสุข!
ดังนั้นดินแดนแห่งความทุกข์จะถูกทำลายอย่างแน่นอน บาบาเฝ้าแต่อธิบายทุกวัน
ซึมซับสิ่งเหล่านี้และอธิบายสิ่งเหล่านี้แก่ผู้อื่น ก่อนอื่นใดอธิบายสิ่งหลัก:
พ่อของเรา ผู้ที่เราจะต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของเราจากท่านคือใคร
ผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาจดจำพระเจ้าผู้เป็นพ่อ พวกเขาสวดภาวนา:
ขจัดความทุกข์ของเราและประทานความสุขแก่เรา! ดังนั้นลูกๆ
ควรที่จะเก็บสำนึกรู้นี้ไว้ในสติปัญญาของลูกเช่นกัน
นักเรียนที่โรงเรียนจะเก็บความรู้
ไม่ใช่เก็บเรื่องราวของการครองเรือนไว้ในสติปัญญาของเขา
ไม่มีเรื่องราวทางธุรกิจใดๆในชีวิตนักเรียน
เพียงการศึกษาเล่าเรียนของเขาเท่านั้นที่ได้รับการจดจำ
ที่นี่ในขณะที่กำลังทำการกระทำและอยู่ที่บ้านของลูกกับครอบครัวของลูก
พ่อได้บอกลูกว่า: ศึกษาสิ่งนี้!
ท่านไม่ได้พูดว่าลูกต้องทิ้งบ้านและครอบครัวของลูกเหมือนซันยาสซี นี่คือราชาโยคะ;
หนทางของการครองเรือน ลูกสามารถที่จะบอกซันยาสซีด้วยเช่นกันว่าของเขาคือหฐโยคะ
พวกเขาละทิ้งบ้านของพวกเขา ไม่ได้เป็นเช่นนั้นที่นี่ โลกนี้สกปรกมาก
ดูสิ่งที่อยู่ในโลกนี้และคนที่ยากจนนั้นมีชีวิตอยู่อย่างไร!
มีการวางเฉยเมื่อเห็นสิ่งนั้น
ผู้เยี่ยมชมทั้งหมดที่มาจากต่างประเทศจะได้รับการแสดงให้เห็นสถานที่ที่ดีมาก
พวกเขาไม่ได้แสดงให้เห็นว่าคนจนต้องอยู่ในสถานที่ที่สกปรกเหล่านั้นอย่างไร
นี่คือนรก
อย่างไรก็ตามมีความแตกต่างอย่างมากระหว่างสถานที่ที่คนรวยอาศัยอยู่และสถานที่ซึ่งคนจนอาศัยอยู่
ทั้งหมดนั้นเป็นบัญชีกรรมของพวกเขา ไม่สามารถมีความสกปรกเช่นนั้นในยุคทอง
มีความแตกต่างที่นั่นเช่นกัน บางคนจะสร้างพระราชวังทองคำ
บางคนจะสร้างจากเงินและบางคนก็สร้างจากก้อนอิฐ ที่นี่มีแผ่นดินมากมาย;
แม้แต่ยุโรปก็ใหญ่มาก ที่นั่นจะมีเพียงพวกเราเท่านั้น
เพียงแค่เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกให้มาก
แล้วสภาพของลูกก็จะคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างมาก ลูกๆ
นักเรียนเก็บการศึกษานี้เท่านั้นไว้ในสติปัญญาของลูก: พ่อและมรดก
มีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่าเหลือเวลาน้อยมาก ผู้คนเหล่านั้นพูดถึงหลายแสนปี
ที่นี่เป็นเรื่องของ 5000 ปี ลูกๆ
สามารถเข้าใจว่าเวลานี้กำลังมีการก่อตั้งอาณาจักรของลูกและที่เหลือของโลกจะถูกทำลาย
นี่คือการศึกษาใช่ไหม?
หากสติปัญญาของลูกจดจำว่าลูกคือนักเรียนและพระเจ้ากำลังสอนลูก
ลูกก็จะมีความสุขอย่างมากเช่นกัน! เหตุใดลูกถึงลืมสิ่งนี้? มายานั้นมีพลังมาก
เธอทำให้ลูกแม้กระทั่งลืมสิ่งนี้ ลูกทั้งหมดคือนักเรียนที่กำลังศึกษาในโรงเรียนนี้
ลูกทั้งหมดรู้ว่าพระเจ้ากำลังสอนลูก
ในโรงเรียนอื่นมีการสอนความรู้มากมายหลายประเภทแก่ลูกและมีครูมากมาย
ในขณะที่ที่นี่มีครูผู้เดียวเท่านั้นและการศึกษาเดียวเท่านั้น
อย่างไรก็ตามครูผู้ช่วยมีความจำเป็นอย่างแน่นอน มีโรงเรียนเดียวเท่านั้น
ที่เหลือทั้งหมดคือสาขา เพียงพ่อผู้เดียวคือครู พ่อมาที่นี่และให้ความสุขแก่ทุกคน
ลูกรู้ว่าลูกจะอยู่อย่างมีความสุขเป็นเวลาครึ่งวงจร
ดังนั้นลูกควรมีความสุขที่ชีพบาบากำลังสอนเราและท่านกำลังสร้างสิ่งสร้างของสวรรค์
เรากำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อกลายเป็นนายของสวรรค์
ลูกควรจะมีความสุขอย่างมากอยู่ภายในตัวลูก!
นักเรียนข้างนอกต้องเตรียมอาหารของเขาเพื่อรับประทานและดื่มและทำงานบ้านทั้งหมดด้วยเช่นกัน
ใช่
บางคนก็อยู่ในหอพักเพื่อที่พวกเขาจะสามารถให้ความใส่ใจต่อการศึกษาของพวกเขาได้มากขึ้น
ลูกสาวบางคนอยู่ข้างนอกเพื่อทำงานรับใช้ ผู้คนหลายประเภทไปที่นั่น
ที่นี่ลูกนั่งอย่างปลอดภัยมาก ไม่มีใครสามารถบังคับวิธีการของเขาได้
ลูกไม่ได้มีมิตรกับคนอื่นที่นี่ ลูกไม่ต้องพูดกับผู้ที่ไม่บริสุทธิ์
ลูกไม่ต้องมองดูหน้าของใคร
อย่างไรก็ตามผู้ที่อยู่ข้างนอกก็สามารถที่จะไปได้เร็วกว่า
เป็นความมหัศจรรย์มากที่ผู้ที่อยู่ภายนอกสอนผู้อื่นมากมายและทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับตนเองและนำพวกเขามาที่นี่
บาบาถามว่าพวกเขานั้นมีข่าวอะไร ลูกได้นำคนไข้ประเภทไหนมา?
บางคนก็เป็นคนไข้ที่ป่วยมากที่ต้องมีการเก็บพวกเขาไว้ในบัทตีเป็นเวลาเจ็ดวัน
ลูกต้องไม่นำศูทรใดมาที่นี่ มธุบันนี้เป็นเหมือนหมู่บ้านของลูกๆบราห์มิน
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ท่านทำให้ลูกเป็นนายของโลก
ศูทรใดก็ตามที่ลูกนำมาที่นี่จะทำลายบรรยากาศ
กิจกรรมและพฤติกรรมของลูกต้องสูงศักดิ์มาก
เมื่อลูกก้าวหน้าไปลูกจะมีนิมิตมากมายว่าจะเกิดอะไรขึ้นที่นั่น แม้แต่สัตว์ก็ดีมาก
ทุกสิ่งจะดีมาก
ไม่มีสิ่งใดของยุคทองอยู่ที่นี่และไม่มีสิ่งใดของที่นี่สามารถอยู่ที่นั่น
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกกำลังสอบผ่านเพื่อจะไปสวรรค์
มากเท่าที่ลูกศึกษาเล่าเรียน
ลูกจะต้องกลายเป็นครูและชี้หนทางให้แก่ผู้อื่นมากเท่านั้น ลูกทั้งหมดคือครู
ลูกต้องสอนทุกคน
ก่อนอื่นใดลูกต้องให้คำแนะนำของพ่อแก่พวกเขาและบอกพวกเขาถึงมรดกนี้ที่ลูกได้รับจากพ่อ
พ่อพูดกีตะ กฤษณะฟังพ่อพูดกีตะและได้มาซึ่งสถานภาพนั้น มีประชาบิดาบราห์มา
ดังนั้นต้องมีบราห์มินที่นี่เช่นกัน บราห์มาก็เฝ้าแต่ศึกษาจากชีพบาบาเช่นกัน
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อที่จะไปสู่ดินแดนแห่งวิษณุ
นั่นคือบ้านทางจิตของลูก มีทางโลก เหนือโลก และก็ทางจิต สิ่งเหล่านี้ใหม่ใช่ไหม?
ผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาไม่เคยจดจำบราห์มา
ไม่มีใครแม้กระทั่งรู้วิธีการที่จะพูดว่า “บราห์มาบาบา”
พวกเขาจดจำชีพบาบาและสวดภาวนา: ได้โปรดปลดปล่อยพวกเราออกจากความทุกข์!
ท่านคือพ่อเหนือโลกและผู้นี้คือพ่อทางจิต
ลูกเห็นผู้นี้ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนและที่นี่ด้วยเช่นกัน
มีการมองเห็นพ่อทางโลกที่นี่ในโลกนี้เท่านั้น
ในขณะที่พ่อเหนือโลกนั้นมองเห็นได้ในโลกที่อยู่เหนือทุกสิ่งเท่านั้น
แล้วพ่อนี้เป็นพ่อทางจิตที่มหัศจรรย์
ผู้คนสับสนในความเพียรพยายามที่จะเข้าใจเกี่ยวกับพ่อทางจิตนี้
ชีพบาบาเรียกว่าผู้ไม่มีตัวตน ลูกพูดว่าท่านคือจุดแห่งแสง
ผู้คนพูดว่าท่านคือแสงที่คงอยู่ตลอดไปหรือเป็นธาตุบราห์ม
พวกเขามีความคิดเห็นที่แตกต่างกันมากมาย ในขณะที่ลูกมีทิศทางเดียวเท่านั้น
พ่อเริ่มที่จะให้ทิศทางผ่านผู้นี้ และแล้วก็มีการขยายตัวอย่างมาก
ดังนั้นควรจะคงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าชีพบาบากำลังสอนลูก
ท่านกำลังทำให้ลูกบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์
ในอาณาจักรของราวันลูกต้องกลับมาไม่บริสุทธิ์และตาโมประธานอย่างแน่นอน
ชื่อที่แท้จริงคือโลกที่ไม่บริสุทธิ์ เพราะทุกคนไม่มีความสุข
พวกเขาจึงจดจำพ่อและสวดภาวนา: บาบาขจัดความทุกข์ของเราและประทานความสุขแก่เรา!
มีพ่อเดียวของลูกทั้งหมด ท่านจะให้ความสุขเท่านั้นแก่ทุกคนใช่ไหม?
ในโลกใหม่ไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความสุขสำหรับลูก คนอื่นอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
ควรที่จะคงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าเวลานี้ลูกกำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ
เมื่อเวลาใกล้เข้ามา
ลูกจะสามารถเห็นว่าโลกของวันนี้เป็นอย่างไรและโลกของวันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
ลูกจะได้เห็นทุกสิ่ง ลูกจะได้เห็นอาณาจักรของสวรรค์ที่กำลังใกล้เข้ามา
ดังนั้นสิ่งหลักที่ได้มีการอธิบายแก่ลูกๆ คือ:
ให้สติปัญญาของลูกจดจำว่าลูกกำลังนั่งในโรงเรียน
ชีพบาบามาและกำลังสอนพวกเราในขณะที่กำลังขับขี่พาหนะนี้ ผู้นี้คือพาหนะที่โชคดี
แน่นอนว่าพ่อจะมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ไม่มีใครรู้ว่าชื่อ “พาหนะที่โชคดี”
นั้นหมายถึงอะไร เมื่อลูกๆ นั่งที่นี่เป็นการส่วนตัวเบื้องหน้าพ่อ
สติปัญญาของลูกควรจะจดจำว่าบาบาได้มาแล้ว ท่านกำลังบอกความลับของวงจรโลกแก่เรา
เวลานี้การละเล่นกำลังจะจบลงและพวกเราต้องกลับบ้าน
การเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญานั้นง่ายดายมาก
อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็ไม่สามารถจดจำแม้กระทั่งสิ่งนี้ได้
เวลานี้วงจรกำลังจะจบสิ้นลง
เวลานี้เราต้องกลับบ้านแล้วเราก็จะไปสู่โลกใหม่และเล่นบทบาทของเรา และหลังจากพวกเรา,ผู้นั้นผู้นี้ก็จะมา
ลูกรู้ว่าทั้งวงจรหมุนไปอย่างไรและประชากรโลกเติบโตอย่างไร
โลกเปลี่ยนจากใหม่เป็นเก่าและเก่าเป็นใหม่
ลูกเห็นการเตรียมการณ์เพื่อการทำลายล้างด้วยเช่นกัน จะมีภัยพิบัติทางธรรมชาติด้วย
ระเบิดมากมายที่ได้มีการทำขึ้นจะมีการใช้อย่างแน่นอน
ความเสียหายมากมายจะเกิดขึ้นจากระเบิดที่ไม่มีความจำเป็นสำหรับมนุษย์ในการต่อสู้รบรา
กองกำลังทหารจะได้รับการปล่อยตัวจากกองทัพและจะมีการทิ้งระเบิดอยู่เรื่อยๆ
ดังนั้นผู้คนเหล่านั้นทั้งหมดที่ออกจากงานของพวกเขาจะอดตาย ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้น
แล้วทหารจะทำอะไร? จะมีแผ่นดินไหว จะมีการทิ้งระเบิดอยู่เรื่อยๆ
ผู้คนจะเฝ้าแต่ฆ่ากันและกัน จะต้องมีการนองเลือดโดยไม่มีสาเหตุ
ดังนั้นเมื่อลูกมาและนั่งที่นี่ลูกควรจะคิดถึงประเด็นเหล่านี้ทั้งหมด
เฝ้าแต่จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข ถามหัวใจตนเอง: ฉันกำลังจดจำอะไร?
หากลูกไม่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ
สติปัญญาของลูกต้องเร่ร่อนไปที่ใดที่หนึ่งอย่างแน่นอน
บาปของลูกจะไม่ถูกทำลายด้วยสิ่งนั้น สถานภาพของลูกก็จะลดลงไปด้วยเช่นกัน อัจชะ
หากลูกไม่สามารถจดจำพ่อ จงคิดถึงวงจร แล้วก็จะมีความสุขด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามหากลูกไม่ทำตามศรีมัท, หากลูกไม่ทำงานรับใช้,
ลูกก็ไม่สามารถนั่งในหัวใจของบัพดาดาได้ หากลูกไม่ได้ทำงานรับใช้
ลูกจะเป็นเหตุของความทุกข์ระทมแก่ผู้คนมากมาย
บางคนก็ทำให้คนอื่นมากมายเป็นเหมือนกับเขาและนำพวกเขามาหาพ่อ
ดังนั้นบาบาก็พอใจมากที่ได้เห็นพวกเขา อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอย่างสม่ำเสมอ
เก็บการศึกษานี้และพ่อผู้ที่กำลังสอนลูกไว้ในสติปัญญาของลูก ในขณะที่รับประทาน
ดื่มและทำทุกการกระทำจงให้ความใส่ใจอย่างเต็มที่ต่อการศึกษานี้
2.
เพื่อที่จะนั่งในหัวใจของบัพดาดา
ทำตามศรีมัทและทำงานรับใช้ของการทำให้คนอื่นๆมากมายทัดเทียมกับตัวลูก
อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่ถูกต้องแม่นยำที่ทำให้ดวงวิญญาณมีประสบการณ์ของการได้มาซึ่งการบรรลุผล
การมีจิตสำนึกของการทำงานรับใช้อย่างแท้จริงหมายถึงการมีจิตสำนึกของความปรารถนาดีที่สูงส่งอย่างสม่ำเสมอกับทุกดวงวิญญาณ
จิตสำนึกของการรับใช้หมายถึงการทำให้ทุกดวงวิญญาณได้สัมผัสกับผลตามความรู้สึกของพวกเขา
งานรับใช้หมายถึงการทำให้ดวงวิญญาณได้สัมผัสกับผลของการได้มาซึ่งการบรรลุผล
ตาปาเซียหลอมรวมกับงานรับใช้เช่นนั้น
ความตั้งใจของตาปาเซียไม่ได้แยกออกจากความตั้งใจของการทำงานรับใช้ที่แท้จริง
งานรับใช้ใดๆที่ไม่มีการสละละทิ้งและตาปาเซียเป็นงานรับใช้แต่ชื่อเท่านั้น
ดังนั้นด้วยรูปรวมของการสละละทิ้ง ตาปาเซีย และงานรับใช้
จึงกลายเป็นผู้รับใช้ที่แท้จริงและถูกต้องแม่นยำ
คติพจน์:
สร้างสมคุณธรรมของความถ่อมตนและอดกลั้นและไฟแห่งความโกรธจะเย็นลง