04.04.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน โรงพยาบาลทางจิตนี้ทำให้ลูกมีพลานามัยที่ดีเสมอเป็นเวลาครึ่งวงจร นั่งที่นี่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณ

คำถาม:
สติปัญญาของลูกควรจดจำคำแนะนำอะไรในขณะที่ทำธุรกิจของลูกฯลฯ?

คำตอบ:
คำแนะนำของพ่อคือลูกต้องไม่จดจำผู้ที่มีร่างกายที่มีตัวตนหรือที่ผู้ที่มีร่างกายที่ละเอียดอ่อนใดๆ เมื่อลูกมีการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียวบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ไม่มีลูกคนไหนที่จะพูดว่าลูกไม่มีเวลาสำหรับสิ่งนี้ ในขณะที่ทำทุกสิ่งลูกสามารถอยู่ในการการจดจำระลึกถึงได้

โอมชานติ
พ่อพูด “อรุณสวัสดิ์” กับลูกๆ ทางจิตผู้อ่อนหวานที่สุด หลังจากที่พูดคำว่า “อรุณสวัสดิ์” แล้วลูกได้รับการบอกให้จดจำพ่อ ลูกร้องเรียก โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์โปรดมาและชำระเราให้บริสุทธิ์ ดังนั้นก่อนอื่นใดพ่อพูดว่า: จดจำพ่อทางจิตวิญญาณ พ่อทางจิตของทั้งหมดมีเพียงผู้เดียวเท่านั้น พ่อนั้นไม่เคยได้รับการพิจารณาว่าอยู่ทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นก่อนอื่นใดจดจำพ่อมากเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกๆ อย่าได้จดจำชีวิตที่มีตัวตนหรือชีวิตที่ละเอียดอ่อนใดๆ เพียงจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น สิ่งนี้ง่ายดายมากใช่ไหม? ผู้คนพูดว่าเขาไม่ว่างและไม่มีเวลา อย่างไรก็ตามลูกมีเวลาเสมอสำหรับสิ่งนี้ พ่อแสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีการ ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าโดยการจดจำระลึกถึงพ่อเท่านั้นที่บาปของลูกจะถูกทำลาย นี่คือสิ่งหลัก ไม่มีใครห้ามลูกดำเนินธุรกิจของลูก ในขณะที่ทำสิ่งทั้งหมดนั้นเพียงแค่จดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะถูกทำลาย ลูกเข้าใจว่าลูกไม่บริสุทธิ์ ผู้รู้ ผู้เคร่งศาสนา ฤาษี และมุนีทั้งหมดทำความเพียรพยายามทางจิต ผู้คนทำความเพียรพยายามทางจิตเพื่อที่จะพบพระเจ้า ลูกไม่สามารถพบท่านได้จนกว่าลูกจะได้รับการแนะนำของท่าน ลูกรู้ว่าไม่มีใครในโลกได้รับคำแนะนำของพ่อ ทุกคนได้รับการแนะนำของร่างกาย ผู้คนได้รับการแนะนำของสิ่งที่ใหญ่โตอย่างรวดเร็ว ต่อเมื่อพ่อมาแล้วเท่านั้นที่ท่านจะอธิบายคำแนะนำของดวงวิญญาณแก่ลูก มีสองสิ่ง ดวงวิญญาณและร่างกาย แต่ละดวงวิญญาณคือดวงดาวและมีความละเอียดอ่อนมากไม่มีใครสามารถมองเห็นได้ เมื่อลูกมาและนั่งที่นี่ ลูกต้องนั่งอยู่ในสำนึกของการเป็นดวงวิญญาณ นี่เป็นโรงพยาบาลด้วยเช่นกัน เป็นโรงพยาบาลที่ลูกกลับมามีพลานามัยที่ดีเสมอเป็นเวลาครึ่งวงจร ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและไม่เคยถูกทำลาย บทบาททั้งหมดอยู่ในดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณพูดว่า: ฉันไม่สามารถถูกทำลายได้ ดวงวิญญาณทั้งหมดเหล่านี้ไม่สูญสลาย ร่างกายสูญสลาย เวลานี้สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกดวงวิญญาณไม่สูญสลายและลูกใช้ 84 ชาติเกิดและนี่คือละคร ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าผู้ก่อตั้งศาสนาใดมาในเวลาใดและใช้กี่ชาติเกิด เป็นที่จดจำว่า 84 ชาติเกิดนั้นเป็นของศาสนาเดียวอย่างแน่นอน 84 ชาติเกิดไม่สามารถเป็นของทุกคนได้ ไม่ใช่ทุกศาสนาที่มาในเวลาเดียวกัน ทำไมเราจึงมานั่งและคำนวณเกี่ยวกับผู้อื่นเล่า? เรารู้ว่าผู้นั้นผู้นั้นมาในเวลานั้นๆ เพื่อก่อตั้งศาสนา แล้วมีการขยายตัวของสิ่งนั้น ทุกคนต้องกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน เมื่อโลกตาโมประธานเป็นเวลานั้นที่พ่อมาและทำให้โลกกลายเป็นยุคทองที่สะโตประธาน เวลานี้ลูกๆ รู้แล้วว่าลูกชาวบารัตจะมาและปกครองโลกใหม่ จะไม่มีศาสนาอื่นใดที่นั่น ในบรรดาลูกเช่นกันผู้ที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงจะเพียรพยายามมากที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงและพวกเขาจะเขียนข่าวของพวกเขาด้วยเช่นกันว่า: บาบาฉันอยู่ในการจดจำระลึกถึงเป็นเวลานานเท่านี้ เนื่องจากความระอายใจบางคนก็ไม่ได้เขียนข่าวของพวกเขาเลย พวกเขาสงสัยว่า: บาบาจะพูดว่าอย่างไร? อย่างไรก็ตามบาบายังคงรู้ ครูที่โรงเรียนจะบอกนักเรียนว่า ถ้าเธอไม่ศึกษาเล่าเรียนเธอจะสอบตก พ่อแม่ทางโลกก็เข้าใจสิ่งนี้เช่นกันจากการศึกษาของลูกๆของเขาว่าได้ศึกษามากมายเพียงใด นี่คือโรงเรียนที่ใหญ่มาก ที่นี่ลูกไม่ได้บอกให้ลูกนั่งตามลำดับ สติปัญญาของลูกเข้าใจว่ามันมีลำดับ เวลานี้บาบากำลังส่งลูกที่ดีไปยังสถานที่อื่นๆ เมื่อพวกเขาไปยังสถานที่อื่นผู้อื่นก็เขียนว่า: เราต้องการมหาระตี ดังนั้นจึงเป็นที่เข้าใจอย่างแน่นอนว่าพวกเขาฉลาดและเป็นที่รู้จักกันดีกว่าพวกเขาเอง สิ่งนี้ตามลำดับกันไป ในนิทรรศการเช่นกันมีผู้คนหลายประเภทมา ดังนั้นควรมีผู้ให้คำแนะนำยืนอยู่ที่นั่นเพื่อตรวจสอบพวกเขา ผู้ที่ต้อนรับผู้คนควรจะรู้ว่าคนประเภทไหนมา ดังนั้นผู้นั้นควรส่งสัญญาณไปยังผู้ที่กำลังอธิบายว่า: ท่านสามารถอธิบายแก่ผู้คนเหล่านี้ ลูกสามารถเข้าใจได้ว่ามีผู้คนที่เป็นชั้นหนึ่ง ชั้นสอง และชั้นสาม ลูกต้องรับใช้ทุกคนที่นั่น เมื่อบุคคลสำคัญมาทุกคนก็ให้การต้อนรับที่ดีแก่เขาอย่างแน่นอน นี่คือกฎ พ่อหรือครูยกย่องเด็กๆ ในชั้นเรียน นี่คือความใส่ใจเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน ลูกๆ ที่ประกาศชื่อเสียงเกียรติคุณนั้นจะได้รับการใส่ใจและการยกย่องเป็นพิเศษ การพูดว่าคนนั้นคนนี้มั่งคั่งและฝักใฝ่ในศาสนาก็เป็นการยกย่องพวกเขาด้วยเช่นกัน ลูกรู้ว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้า ผู้คนพูดว่าท่านคือผู้ที่สูงสุดอย่างแท้จริง แต่เมื่อลูกขอให้พวกเขาบอกชีวประวัติของท่านพวกเขาก็พูดว่าท่านอยู่ทุกหนทุกแห่ง พวกเขาได้ทำให้ท่านต่ำลงมาอย่างสมบูรณ์ เวลานี้ลูกสามารถอธิบายว่าผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้าและท่านคือผู้อยู่อาศัยแห่งดินแดนสูงสุดในขณะที่เหล่าเทพอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ที่นี่มีมนุษย์ ดังนั้นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดคือพระเจ้า ผู้ไม่มีตัวตน เวลานี้ลูกรู้ว่าลูกเคยเป็นเช่นเพชรและเวลานี้ลูกกลายเป็นเช่นเปลือกหอย และดังนั้นลูกแสดงให้เห็นว่าพระเจ้านั้นต่ำกว่าตัวลูกเอง ลูกไม่แม้แต่จะตระหนักรู้จักท่าน ลูกผู้คนชาวบารัตได้รับการตระหนักนั้น แล้วการตระหนักรู้นั้นก็ลดลง เวลานี้ลูกยังคงให้การตระหนักรู้ถึงพ่อแก่ทุกคนต่อไป มากมายจะได้รับการตระหนักรู้จักพ่อ รูปภาพหลักของลูกคือตรีมูรติ วงจรและต้นไม้ มีการรู้แจ้งอย่างมากในภาพทั้งสามนั้น ใครก็ตามจะพูดว่าลักษมีและนารายณ์เป็นนายของยุคทอง โอเค แล้วมีอะไรก่อนยุคทอง? ลูกรู้สิ่งนี้ในเวลานี้เท่านั้นที่ เวลานี้เป็นตอนจบของยุคเหล็กและเป็นการปกครองของปวงประชาเหนือปวงประชา เวลานี้ไม่มีอาณาจักรเลย มีความแตกต่างอย่างมาก ในตอนต้นของยุคทองมีราชาและตอนนี้ก็มีราชาในยุคเหล็กด้วย แม้ว่าจะไม่มีใครในพวกเขาที่บริสุทธิ์ บางคนก็แค่ซื้อสมญาเหล่านั้น ไม่มีใครเป็นมหาราชาที่แท้จริง พวกเขาเพียงแค่ซื้อสมญานั้น ตัวอย่างเช่นมีมหาราชาแห่งพาเทียรา จอดปูร์ บิคาเนียร์ ฯลฯ พวกเขาเอ่ยถึงชื่อเหล่านั้น ชื่อเหล่านั้นยังคงมีอยู่ตลอดไป ในตอนแรกมีชื่อของจักรพรรดิที่บริสุทธิ์และตอนนี้มีผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ คำว่า “ราชา, จักรพรรดิ” ยังคงดำเนินต่อเนื่องมา สำหรับลักษมีและนารายณ์ลูกจะพูดว่าทั้งสองเป็นนายของยุคทอง ใครประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร? เวลานี้ลูกรู้ว่าอาณาจักรได้รับการก่อตั้งอย่างไร พ่อพูดว่า: เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกสำหรับ 21 ชาติเกิด ผู้คนเหล่านั้นศึกษาและกลายเป็นทนายความฯลฯในชาติเกิดเดียวนี้ ลูกกำลังศึกษาอยู่ในขณะนี้และจะกลายเป็นจักรพรรดิและจักรพรรดินีในอนาคต ตามแผนของละครโลกใหม่กำลังได้รับการก่อตั้งขึ้น เวลานี้เป็นโลกเก่า แม้ว่าจะมีประสาทราชวังที่ใหญ่โตและดีมาก ก็ไม่มีใครมีพลังที่จะสร้างประสาทราชวังที่ประดับด้วยเพชรและพลอย ในยุคทองพวกเขาเคยสร้างปราสาทราชวังของพวกเขาทั้งหมดที่ประดับด้วยเพชรและพลอย ใช้เวลาไม่นานเลยที่จะสร้างสิ่งเหล่านั้น ที่นี่เช่นกันเมื่อเกิดแผ่นดินไหวพวกเขาก็ว่าจ้างผู้รับเหมามากมายและได้สร้างเมืองทั้งหมดขึ้นมาใหม่ภายในไม่กี่ปี บางทีอาจใช้เวลาแปดถึงสิบปีในการสร้างนิวเดลี แต่มีความแตกต่างระหว่างคนงานที่นี่กับคนงานที่นั่น ทุกวันนี้พวกเขายังคงประดิษฐ์สิ่งใหม่ๆ วิทยาศาสตร์แห่งการก่อสร้างมีพลังมาก พวกเขาสามารถทำทุกสิ่งให้สำเร็จรูปและแฟลตถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วมาก พวกเขาสร้างสิ่งเหล่านั้นที่นี่อย่างรวดเร็วและดังนั้นทั้งหมดนี้จะเป็นประโยชน์ที่นั่น สิ่งทั้งหมดนี้จะไปกับลูก ซันสการ์เหล่านั้นจะยังคงอยู่ แม้กระททั่งซันสการ์ของวิทยาศาสตร์ก็ยังไปกับลูก ดังนั้นเวลานี้พ่อยังคงเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูก หากลูกต้องการที่จะกลับมาบริสุทธิ์จงจดจำพ่อ พ่อพูดว่า “อรุณสวัสดิ์” แล้วก็สอนลูก ลูกๆ ลูกกำลังนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อหรือไม่? ในขณะที่เดินและเคลื่อนไหวไปทั่วจงจดจำพ่อ เพราะลูกมีภาระของหลายชาติเกิดบนศีรษะของลูก ลูกใช้ 84 ชาติเกิดในขณะที่ลงบันไดมา เวลานี้มีสภาพของการขึ้นในชาติเกิดเดียว ยิ่งลูกจดจำพ่ออยู่เรื่อยๆมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งมีความสุขมากเท่านั้น และลูกจะได้รับพละกำลัง มีลูกหลายคนถูกวางไว้เป็นอันดับข้างหน้าแต่พวกเขาไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึงเลย แม้ว่าพวกเขาจะฉลาดในความรู้ แต่พวกเขาไม่อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง พ่อยกย่องลูกๆ ผู้นี้ก็เป็นอันดับหนึ่งเช่นกันดังนั้นท่านต้องเพียรพยายามอย่างแน่นอน ลูกต้องคิดเสมอว่าเป็นชีพบาบาที่กำลังอธิบายแก่ลูกแล้วโยคะของสติปัญญาของลูกจะยังคงเชื่อมโยงอยู่ที่นั่น ผู้นี้ต้องกำลังเรียนรู้อยู่เช่นกัน อย่างไรก็ตามท่านยังคงพูดว่า จดจำบาบา รูปภาพเหล่านี้มีไว้สำหรับอธิบายแก่ใครก็ตาม ผู้เดียวที่ไม่มีตัวตนถูกเรียกว่าพระเจ้า ท่านมาและรับร่างกายมาใช้ ลูกๆของพระเจ้าผู้เดียวเป็นดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นพี่น้องเพศชาย เวลานี้พวกเขาอยู่ในร่างกายของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดเป็นภาพลักษณ์ที่อมตะ ร่างกายเป็นบัลลังก์ของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ(ดวงวิญญาณ) บัลลังก์ที่เป็นอมตะไม่ใช่สิ่งใดอื่นโดยเฉพาะ นี่คือบัลลังก์ของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ แต่ละดวงวิญญาณอาศัยอยู่ตรงกลางหน้าผาก นั่นเรียกว่าบัลลังก์อมตะ เป็นบัลลังก์อมตะของภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะ ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นอมตะ ดวงวิญญาณละเอียดอ่อนมาก พ่อไม่มีตัวตน ท่านนำบัลลังก์ของท่านมาจากที่ไหน? พ่อพูดว่า: นี่คือบัลลังก์ของพ่อด้วยเช่นกัน พ่อมาและขอยืมบัลลังก์นี้ พ่อมาและนั่งบนบัลลังก์ที่เป็นอมตะของร่างกายที่เก่าแก่และธรรมดาของบราห์มา เวลานี้ลูกรู้ว่านี่คือบัลลังก์ของทุกดวงวิญญาณ สิ่งนี้หมายถึงมนุษย์เท่านั้น ไม่ได้ใช้กับสัตว์ มนุษย์กลับมาเลวร้ายยิ่งกว่าสัตย์และอย่างน้อยควรจะเปลี่ยนแปลงตนเองก่อน เมื่อมีคนถามลูกเกี่ยวกับสัตว์บอกพวกเขาว่า: ก่อนอื่นใดอย่างน้อยก็เปลี่ยนแปลงตนเองก่อน ในยุคทองแม้แต่สัตว์ก็ดีมากและชั้นหนึ่ง จะไม่มีขยะใดเลยฯลฯ ที่นั่น ถ้านกพิราบจะปล่อยมูลของมันในปราสาทราชวังของราชาก็จะมีค่าปรับ ที่นั่นจะไม่มีขยะใดๆเลย ที่นั่นพวกเขาจะระมัดระวังอย่างมาก พวกเขาจะมีการเฝ้าเวรยามไว้เพื่อไม่ให้มีสัตว์ชนิดใดที่สามารถเข้ามาข้างในได้ จะมีความสะอาดอย่างมากที่นั่น นอกจากนี้ยังมีความสะอาดอย่างมากในวัดของลักษมีนารายณ์ด้วยเช่นกัน พวกเขาแม้กระทั่งแสดงภาพนกพิราบไว้ในวัดชังก้าร์และปารวตี ดังนั้นพวกเขาต้องสร้างความเสียหายให้วัดอย่างแน่นอนเช่นกัน พวกเขาได้เขียนเรื่องราวเช่นนี้มากมายไว้ในคัมภีร์ เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูกๆ อย่างไรก็ตามมีลูกเพียงไม่กี่คนที่สามารถซึมซับความรู้นี้ ที่เหลือทั้งหมดไม่เข้าใจอะไรเลย พ่ออธิบายแก่ลูกๆด้วยความรักอย่างมาก ลูกๆจงกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก ให้เพชรพลอยออกมาจากปากลูกเสมอ ลูกคือรูปและบาซาน ก้อนหินไม่ควรออกมาจากปากของลูก ดวงวิญญาณได้รับการยกย่อง ดวงวิญญาณพูดว่า: ฉันเป็นประธานาธิบดี ฉันเป็นผู้นั้นผู้นั้น นี่คือชื่อของร่างกายของฉัน โอเค ดวงวิญญาณเป็นลูกของใคร? ของดวงวิญญาณสูงสุดผู้เดียว ดังนั้นลูกต้องได้รับมรดกจากท่านอย่างแน่นอน แล้วท่านจะอยู่ทุกหนทุกแห่งได้อย่างไร? เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าก่อนหน้านี้ลูกก็ไม่รู้อะไรมาก่อนเช่นกัน เวลานี้สติปัญญาของลูกเปิดกว้างอย่างมาก เมื่อลูกไปที่วัดใดก็ตามในตอนนี้ลูกเข้าใจว่ารูปภาพเหล่านั้นทั้งหมดไม่ถูกต้อง จะมีใครที่มีสิบแขนหรือมีงวงของช้างเช่นในรูปภาพนั้นหรือไม่? ทั้งหมดนั้นเป็นเครื่องประกอบของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา แท้จริงแล้วควรมีความเลื่อมใสศรัทธาของชีพบาบาเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ประทานการหลุดพ้นแก่ทุกคน สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลักษมีและนารายณ์ใช้ 84 ชาติเกิด แล้วพ่อสูงสุดก็มาและให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน ไม่มีใครที่สูงไปกว่าท่าน ในบรรดาลูกเช่นกัน ลูกสามารถซึมซับสิ่งที่เกี่ยวกับความรู้เหล่านี้ตามลำดับกันไป หากใครบางคนไม่สามารถซึมซับได้คนนั้นจะมีประโยชน์อะไร? แทนที่จะกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด บางคนก็ถึงกลับกลายเป็นคนตาบอดเสียเอง ถ้าวัวไม่สามารถให้น้ำนมได้วัวนั้นก็จะถูกขังไว้ในคอกวัว ที่นี่เช่นกันบางคนไม่สามารถให้นมแห่งความรู้ มีหลายคนที่ไม่เพียรพยายามอะไรเลย พวกเขาไม่เข้าใจว่าอย่างน้อยพวกเขาก็ควรให้คุณประโยชน์กับใครบางคน พวกเขาไม่มีความใส่ใจกับโชคของตนเอง พวกเขามีความสุขกับอะไรก็ตามที่พวกเขาได้รับ พ่อพูดว่า: นั่นไม่ได้อยู่ในโชคของคนๆนั้น เราควรเพียรพยายามที่ได้รับการหลุดพ้น ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ พ่อคือผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและดูซิท่านยังเข้ามาในร่างกายที่ไม่บริสุทธิ์ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร ท่านได้รับการเชื้อเชิญให้เข้ามาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ เมื่อราวันได้ทำให้ทุกคนคดโกงอย่างสมบูรณ์ พ่อมาและทำให้ทุกคนสูงส่ง ผู้ที่เพียรพยายามอย่างดีก็จะกลายเป็นราชาและราชินีแต่ผู้ที่ไม่เพียรพยายามเลยก็จะกลายเป็นผู้ที่ยากจน เพราะว่าสิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขาพวกเขาจึงไม่สามารถใช้ความเพียรพยายาม บางคนก็สร้างโชคของเขาได้ดีมาก ลูกแต่ละคนสามารถตรวจสอบตนเองว่า: ฉันทำงานรับใช้อะไร? อัจชะ

ถึง ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. กลายเป็นรูปและบาซานและให้เพชรพลอยออกจากปากของลูกเสมอ จงกลับมาอ่อนหวานมากๆ อย่าปล่อยให้ก้อนหิน(คำพูดที่ไม่ดี) ออกมาจากปากของลูก

2. กลับมาฉลาดในความรู้และโยคะและให้คุณประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น เพียรพยายามที่จะทำให้โชคของลูกสูงส่ง จงกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด

พร:
ขอให้ลูกมีสิทธิ์ต่อร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครองของบัพดาดาและอยู่อย่างปลอดภัยจากมายาและอุปสรรคอย่างสม่ำเสมอ

ลูกผู้เป็นที่รักที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พานพบมีสิทธิ์ในร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครองของบัพดาดา และมายาไม่มีพลังที่จะเข้ามาภายใต้ร่มฉัตรนี้ ลูก ๆ เหล่านี้กลายเป็นผู้ที่มีชัยชนะเหนือมายาอย่างสม่ำเสมอ ร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครองในรูปของการจดจำระลึกถึงจะช่วยให้ลูกปลอดภัยจากอุปสรรคทั้งหมด ไม่มีอุปสรรคใดสามารถมาถึงผู้ที่อยู่ภายใต้ร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครองได้ สำหรับผู้ที่อยู่ภายใต้ร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครอง สิ่งที่ยากที่สุดจะกลายเป็นสิ่งที่ง่าย สถานการณ์ที่ใหญ่โตเท่าภูเขาจะมีประสบการณ์ที่เป็นเหมือนสำลี

คติพจน์:
เพื่อที่จะได้รับความรักจากพระเจ้า จากผู้คน และจากตัวลูกเอง ให้ซึมซับคุณธรรมแห่งความพอใจ