05.03.21       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน เช่นที่ทั้งบัพและดาดาไม่มีความหลงทะนงตนและมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ดังนั้นลูกต้องทำตามพ่อในลักษณะเดียวกัน และลูกจะก้าวหน้าต่อไปอย่างสม่ำเสมอ

คำถาม:
เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งสถานภาพที่สูง ลูกต้องระมัดระวังเกี่ยวกับอะไร?

คำตอบ:
หากลูกต้องการที่จะได้มาซึ่งสถานภาพที่สูง ให้มีความใส่ใจว่า 1. อย่าได้เป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์แม้กระทั่งในจิตใจของลูก 2. อย่าได้มีความโกรธในสถานการณ์ใดๆ 3. หลังจากเป็นของพ่อแล้ว อย่าได้กลายเป็นอุปสรรคในงานของพ่อและในไฟบูชายัญของรูดร้านี้ บางคนพูดอยู่เรื่อยๆว่า “บาบา บาบา” แต่พฤติกรรมของพวกเขาไม่สูงส่งและดังนั้นพวกเขาจึงไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้

โอมชานติ
ลูกๆ เข้าใจเป็นอย่างดีว่าลูกต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อแน่นอน อย่างไร? ด้วยการทำตามศรีมัท พ่อได้อธิบายว่ามีเพียงคัมภีร์เดียวเท่านั้นคือกีตะซึ่งมีคำพูดที่สูงส่งที่พูดโดยพระเจ้า พระเจ้าคือพ่อของทุกคน คำพูดที่สูงส่งพูดโดยพระเจ้า พระเจ้าต้องมาอย่างแน่นอนและได้ทำให้ดวงวิญญาณสูงส่ง ด้วยเหตุนี้ท่านจึงได้รับการยกย่อง “ศรีมัทภควัทกีตา” หมายถึง คำพูดที่สูงส่งที่พูดโดยพระเจ้า พระเจ้าสูงสุดเหนือสิ่งใดแน่นอน จากเพียงในคัมภีร์เดียวเท่านั้นที่คำพูดที่สูงส่งได้รับการจดจำ ไม่มีคัมภีร์อื่นใดมีคำพูดที่สูงส่งที่พูดโดยพระเจ้า แม้กระทั่งนักเขียนก็ไม่เข้าใจว่าคำพูดที่สูงส่งเหล่านั้นเป็นของใคร ทำไมถึงมีการทำความผิดพลาดเกิดขึ้น? พ่อมาและอธิบายทั้งหมดนั้น ทันทีที่อาณาจักรของราวันเริ่มต้นขึ้น พวกเขาก็เริ่มทำตามการกำหนดของราวัน ความผิดพลาดครั้งใหญ่เกิดขึ้นโดยผู้ที่ทำตามการกำหนดของราวัน พวกเขาถูกตบตีโดยราวัน เช่นที่มีคำกล่าวว่าชางก้าดลใจให้ผู้คนเหล่านั้นทำระเบิดฯลฯ ในทำนองเดียวกัน ราวันกิเลสทั้งห้าก็ดลใจมนุษย์กลับมาไม่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองพวกเขาจึงร้องเรียกหา: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา! ดังนั้นผู้ชำระให้บริสุทธิ์คือผู้เดียวเท่านั้น สิ่งนี้พิสูจน์ได้ว่าผู้ที่ทำให้ทุกคนไม่บริสุทธิ์นั้นแตกต่างจากผู้เดียวที่ทำให้ลูกบริสุทธิ์ ทั้งสองไม่สามารถเป็นผู้เดียวกันได้ เพียงลูกเท่านั้นที่เข้าใจสิ่งเหล่านี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ อย่าได้คิดว่าทุกคนมีความศรัทธา มันตามลำดับกันไป ยิ่งลูกมีศรัทธามากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งมีความสุขเพิ่มขึ้นมากเท่านั้น ลูกต้องทำตามคำแนะนำและแนวทางของพ่อ เราต้องทำตามศรีมัทเพื่อที่จะได้รับสถานภาพของการมีอำนาจในการปกครองตนเอง ไม่ได้ใช้เวลานานที่จะเปลี่ยนจากมนุษย์ธรรมดาให้กลายเป็นเทพ ลูกกำลังทำความเพียรพยายาม ลูกกำลังทำตามมาม่าและบาบา พวกเขากำลังรับใช้เพื่อทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับตัวเขาเอง ดังนั้นลูกสามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าลูกทำงานรับใช้อะไรเมื่อเทียบกับงานรับใช้ที่พวกเขาทำ บาบาได้อธิบายแล้วว่าชีพบาบาและบราห์มาดาด้านั้นอยู่ในรูปที่รวมกัน ดังนั้นลูกต้องเข้าใจว่าเขา(บราห์มา)คือผู้ที่ใกล้ชิดที่สุด เป็นรูปที่สมบูรณ์พร้อมของเขา(บราห์มา)ที่เห็นได้ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ดังนั้นเขาต้องนำหน้าทุกคนอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตามเช่นที่พ่อไม่มีความหลงทะนงตนและมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ดังนั้นดาด้านี้ก็ไม่มีความหลงทะนงตนเช่นกัน เขาพูดว่า: ชีพบาบาเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูก เมื่อมีการพูดมุรลี บาบานี้พูดว่า: ให้เข้าใจว่าเป็นชีพบาบาที่กำลังพูดผ่านผู้นี้ บราห์มานี้ต้องได้รับฟังเช่นกันอย่างแน่นอน หากเขาไม่ได้รับฟังหรือไม่ได้ถ่ายทอด, เขาจะสามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงได้อย่างไร? อย่างไรก็ตามเขาปล่อยจิตสำนึกที่เป็นร่างของตนเองแล้วพูดว่า: ให้เข้าใจว่าเป็นชีพบาบาที่กำลังพูดทุกสิ่ง ฉันยังคงเพียรพยายามต่อไป มีเพียงชีพบาบาเท่านั้นที่อธิบายทุกสิ่ง ผู้นี้เคยผ่านสภาพของการไม่บริสุทธิ์ มาม่าเป็นกุมารีและดังนั้นเธอจึงไปล้ำหน้า ลูกๆกุมารีก็ต้องทำตามมาม่าเช่นกัน ผู้ครองเรือนจำเป็็นต้องทำตามบาบา ลูกแต่ละคนต้องเข้าใจว่าลูกไม่บริสุทธิ์และลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ สิ่งหลักที่พ่อสอนลูกคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง จะต้องไม่มีสำนึกที่เป็นร่างใดๆในสิ่งนี้ อัจชะ หากลูกคนไหนไม่สามารถให้ความรู้ได้แล้วให้อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง โดยการอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ลูกสามารถให้ความรู้ได้ อย่างไรก็ตามหากลูกลืมที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง นั่นก็ไม่เป็นไร ให้ความรู้และข้องแวะอยู่ในการจาริแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง เพราะสภาพของการไปอยู่เหนือเสียงคือสภาพของการปลดเกษียณ สิ่งหลักคือการมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและการเฝ้าแต่จดจำพ่อและวงจรต่อไป อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร เพียงเฝ้าแต่อธิบายว่า: จดจำพ่อ นี่คือการจาริกแสวงบุญ เมื่อใครบางคนตายพวกเขาก็บอกว่าเขาไปสวรรค์แล้ว ไม่มีใครในหนทางของความไม่รู้จะจดจำสวรรค์ได้ การจดจำสวรรค์หมายถึงการตายจากที่นี่ ไม่มีใครจดจำสิ่งเช่นนั้น เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าลูกต้องกลับบ้าน พ่อพูดว่า: ยิ่งลูกจดจำบาบาได้มากเท่าไหร่ ปรอทของความสุขของลูกจะพุ่งขึ้นสูงมากเท่านั้น จดจำมรดกของลูกด้วยเช่นกัน ยิ่งลูกจดจำระลึกถึงพ่อมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสมากเท่านั้นเช่นกัน โดยการไม่จดจำพ่อ ลูกจะสับสนและสะอึกอยู่เรื่อยๆ ลูกไม่สามารถอยู่ในการจดจำระลึกถึงในช่วงระยะเวลานั้นได้ บาบาได้ยกตัวอย่างของคู่รักและผู้เป็นที่รักแก่ลูก แม้ว่าเขากำลังทำงานของเขาและเธอกำลังปั่นด้าย คู่รักของเธอก็มาปรากฏตัวต่อหน้าเธอ คู่รักนั้นระลึกถึงผู้เป็นที่รัก และผู้ที่เป็นที่รักก็ระลึกถึงคู่รัก ที่นี่ลูกเพียงแค่ต้องระลึกถึงพ่อผู้เดียว พ่อไม่จำเป็นต้องจดจำลูก พ่อคือผู้เป็นที่รักของทุกคน ลูกๆเขียนว่า: บาบาท่านจดจำฉันหรือไม่? โอ้! แต่ผู้เป็นที่รักของทุกคนจะจดจำลูกผู้เป็นคู่รักได้อย่างไร? มันเป็นไปไม่ได้ ท่านคือผู้เป็นที่รัก ท่านไม่สามารถเป็นคู่รักได้ ลูกต้องจดจำท่าน ลูกแต่ละคนต้องกลายเป็นคู่รักของผู้ที่เป็นที่รักเดียวนั้น หากท่านกลายเป็นคู่รัก ท่านจะจดจำผู้คนมากมายเพียงใด? สิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้! ท่านพูดว่า: พ่อไม่ได้มีภาระของบาปใดๆกับพ่อที่พ่อจะต้องจดจำใคร เป็นลูกที่มีภาระนั้น หากลูกไม่จดจำพ่อ ภาระของบาปกรรมจะไม่ถูกขจัดออกไป ทำไมพ่อจะต้องจดจำใคร? ลูกดวงวิญญาณต้องจดจำพ่อ ยิ่งลูกดวงวิญญาณอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าไหร่ ลูกดวงวิญญาณก็จะยิ่งกลายเป็นดวงวิญญาณบุญที่บริสุทธิ์มากขึ้นและบาปของลูกจะถูกตัดออกไปมากขึ้นเท่านั้น จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก ต้องใช้ความพยายามที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ลูกกำลังได้รับความรู้ทั้งหมดนี้ ลูกกลายเป็นตรีกาลดาร์ชิที่ตามลำดับตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ ให้ทั้งวงจรควรอยู่ในสติปัญญาของลูก พ่ออธิบายว่า: ลูกเป็นประภาคารใช่ไหม? ลูกคือผู้ที่แสดงหนทางไปสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขแก่ทุกคน ลูกรับฟังสิ่งใหม่ๆเหล่านี้ทั้งหมด ลูกรู้ว่าลูกๆดวงวิญญาณแท้จริงแล้วเป็นผู้อยู่อาศัยของดินแดนแห่งความสงบ ลูกมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูก เราคือนักแสดง จงเก็บความคิดเหล่านี้ไว้ในสติปัญญาของลูกต่อไปแล้วลูกจะมีความซาบซึ้ง พ่อได้อธิบายว่าบทบาทของลูกตั้งแต่ตอนเริ่มจนถึงตอนกลางและตอนจบนั้นเป็นเช่นไร เวลานี้ลูกต้องไปสู่สภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกอย่างแน่นอนแล้วจึงไปสู่ยุคทอง ในขณะที่รักษาความใส่ใจนี้ จงทำประโยชน์ให้กับตนเอง! อย่าได้เป็นเพียงบัณฑิต! หากลูกเฝ้าแต่สอนผู้อื่นแต่ตัวลูกเองไม่ได้อยู่ในสภาพนั้น มันจะไม่ส่งผลกระทบใด ลูกแต่ละคนต้องเพียรพยายามของตนเองด้วย พ่อบอกลูกเช่นกันว่าท่านพยายามที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึงอย่างไร บางครั้งพายุของมายาก็มาในลักษณะเช่นนั้นที่ทำลายโยคะของสติปัญญา ลูกๆมากมายได้ส่งชาร์ตของพวกเขา บาบาถึงกับประหลาดใจว่าพวกเขาล้ำหน้าพ่อไปได้อย่างไร บางทีพวกเขารู้สึกถึงความแรงนั้นและดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มที่จะเขียนชาร์ตของพวกเขา อย่างไรก็ตามหากพวกเขาวิ่งแข่งในการแข่งขันอย่างรวดเร็วเช่นนั้น พวกเขาก็จะประกาศสิทธิ์ในอันดับหนึ่ง แต่ไม่เลย! นั่นเป็นเพียงในขอบเขตของการเขียนชาร์ตของพวกเขาเท่านั้น พวกเขาไม่ได้เขียนว่าพวกเขาได้ทำให้ผู้คนมากมายคล้ายกับตัวเขาเองมากแค่ไหน คนอื่นเช่นกันก็ไม่ได้เขียนถึงบาบาและพูดว่า: บาบา คนนี้ได้ชี้หนทางให้แก่ฉัน บาบาไม่ได้รับข่าวสารเช่นนั้น แล้วบาบาจะเข้าใจอะไร? จะไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพียงแค่การส่งชาร์ตของลูก ลูกต้องทำให้ผู้อื่นเป็นเหมือนกับตัวเองด้วย ลูกต้องกลายเป็นทั้งรูปและบาซันต์ มิฉะนั้นลูกจะไม่ทัดเทียมกับพ่อ ลูกต้องกลายเป็นรูปและบาซันต์ที่ถูกต้อง นี่คือสิ่งที่ต้องใช้ความพยายาม สำนึกที่เป็นร่างนั้นฆ่าลูก ราวันทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง เวลานี้ลูกกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ และแล้วหลังจากครึ่งวงจร มายาราวันก็ทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ผู้ที่มีสำนึกเป็นดวงวิญญาณจะกลับมาอ่อนหวานมาก ยังไม่มีใครกลับมาสมบูรณ์พร้อม เหตุนี้เองบาบาจึงพูดเสมอว่า: อย่าได้ทำร้ายหัวใจของใคร อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์ ให้คำแนะนำของพ่อแก่ทุกคน จะต้องมีความสูงส่งมากในวิธีการพูดและการปฏิสัมพันธ์ของลูก ขอให้มีเพียงเพชรพลอยเท่านั้นที่ออกมาจากปากของลูกของพระเจ้าอยู่เสมอ ลูกได้ให้ทานแห่งชีวิตแก่มนุษย์ แสดงหนทางให้กับพวกเขาและบอกพวกเขาว่า: คุณเป็นลูกของพระเจ้าใช่หรือไม่? คุณต้องได้รับอาณาจักรแห่งสวรรค์จากพ่อ แล้วทำไมเวลานี้คุณถึงไม่มีสิ่งนั้น? เพียงแค่จำไว้ว่า: คุณได้รับมรดกจากพ่ออย่างแท้จริงใช่หรือไม่? ผู้คนของบารัตเคยเป็นเทพ ได้ใช้ 84 ชาติเกิด ให้เข้าใจว่าคุณเคยเป็นคนในสกุลของลักษมีและนารายณ์ แล้วเหตุใดคุณถึงคิดว่าตนเองเป็นอะไรที่น้อยกว่านั้น? บาบาเข้าใจดีว่าผู้ที่พูดว่าไม่ใช่ทุกคนจะสามารถกลายเป็นเช่นนั้นได้ ไม่ได้เป็นของสกุลนี้ ที่เวลานี้พวกเขาเริ่มมีความแปรปรวนขึ้นๆลงๆ ลูกได้ใช้ 84 ชาติเกิด พ่อทำให้ลูกสามารถสะสมรางวัลเป็นเวลา 21 ชาติเกิด ลูกเริ่มใช้สิ่งนั้นจนหมดและทำให้หมดสิ้น ลูกถูกปกคลุมไปด้วยสนิมและเวลานี้ได้กลับมาตาโมประธานและมีค่าเช่นเปลือกหอย เพียงบารัตเท่านั้นที่เคยมั่งคั่ง 100 % พวกเขาได้รับมรดกของเขาจากที่ไหน? มีเพียงนักแสดงเท่านั้นที่สามารถบอกสิ่งนี้แก่ลูกได้ มนุษย์เป็นนักแสดง พวกเขาควรจะเข้าใจว่าลักษมีและนารายณ์ได้รับอาณาจักรของพวกเขามาจากที่ใด เหล่านี้เป็นประเด็นที่ดีมาก! แน่นอนว่าพวกเขาต้องได้รับโชคแห่งอาณาจักรของเขาในชาติเกิดก่อนหน้านี้ เพียงพ่อเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พ่อพูดว่า: พ่อบอกลูกถึงปรัชญาของการกระทำ การกระทำที่เป็นกลางและการกระทำที่เป็นบาป ในอาณาจักรของราวันการกระทำของมนุษย์เป็นบาป การกระทำของลูกที่นั่นเป็นกลาง นั่นคือโลกที่สูงส่ง พ่อเป็นผู้สร้างและดังนั้นพ่อต้องมาในยุคบรรจบพบกันอย่างแน่นอน นี่คืออาณาจักรของราวันและนั่นคืออาณาจักรของพระเจ้า เวลานี้พระเจ้ากำลังทำการก่อตั้งสิ่งนั้น ลูกทั้งหมดเป็นลูกของพระเจ้า ลูกกำลังได้รับมรดกของลูก ผู้คนของบารัตเคยมีความมั่งคั่งและเวลานี้กลายเป็นผู้ที่สิ้นเนื้อประดาตัว ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ไม่สามารถมีความแตกต่างใดๆ ทุกคนเป็นส่วนของต้นไม้ของพวกเขาเอง นี่คือต้นไม้ที่หลากหลาย ผู้ที่เป็นของศาสนาเทพจะไปสู่ศาสนาเทพอีกครั้ง ชาวคริสเตียนมีสุขในศาสนาของตนเอง พวกเขาแม้กระทั่งดึงดูดผู้อื่นให้เข้ามาในศาสนาของพวกเขา เนื่องจากผู้คนของบารัตได้หลงลืมศาสนาของตนเอง พวกเขาจึงคิดว่าศาสนาอื่นนั้นดีกว่า ผู้คนมากมายเดินทางไปต่างประเทศเพื่อหางานทำ เพราะพวกเขาสามารถมีรายได้ที่ดีที่นั่น ละครถูกสร้างขึ้นมาอย่างมหัศจรรย์มาก จำเป็นต้องมีสติปัญญาที่ดีมากในการทำความเข้าใจสิ่งนั้น โดยการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ลูกก็สามารถเข้าใจทุกสิ่งได้ ละครนี้ได้ถูกกำหนดแล้วเป็นนิรันดร์ ลูกๆต้องทำให้ผู้อื่นมีความสุขอยู่เสมอเช่นเดียวกับลูก นี่เป็นธุรกิจของลูกที่จะชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ งานของพ่อเป็นเช่นไร งานของลูกก็เป็นเช่นนั้น ให้ใบหน้าของลูกอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสอยู่เสมอเหมือนใบหน้าของเหล่าเทพ ลูกรู้ว่าลูกกำลังจะกลายเป็นนายของโลก ดังนั้นลูกเป็นลูกที่น่ารัก ลูกต้องระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับความโกรธ พ่อได้มาเพื่อให้มรดกแห่งความสุขแก่ลูกๆ ชี้หนทางไปสู่สวรรค์ให้กับทุกคน พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข ลูกต้องเป็นผู้ประทานความสุขด้วยเช่นกัน อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร หากลูกเป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร การลงโทษของลูกจะเพิ่มขึ้นเป็น 100 เท่า ไม่มีใครสามารถรอดพ้นจากการลงโทษได้ จะมีศาลพิเศษสำหรับลูก พ่อพูดว่า: หากลูกก่อให้เกิดอุปสรรค จะต้องมีการลงโทษอย่างมาก ทุกวงจรลูกจะมีนิมิตว่าคนนั้นคนนี้จะกลายเป็นอะไร ในช่วงแรกๆ พวกเขาได้มีการแสดงสิ่งเหล่านี้ แต่บาบาห้ามไม่ให้พวกเขาบอกผู้อื่น ในตอนท้ายทุกคนจะรู้อย่างถูกต้อง เมื่อลูกทำความก้าวหน้าต่อไปก็จะมีนิมิตด้วยความแรงมาก จะมีการขยายตัวขึ้นเรื่อยๆ คิวจะยาวลงไปถึงอาบู จะไม่มีใครสามารถได้พบกับบาบา พวกเขาจะพูดว่า: โอ้พระเจ้า! กิจกรรมที่สูงส่งของท่าน... สิ่งนี้ได้มีการจดจำกันมาเช่นกัน นักปราชญ์และบัณฑิตก็จะมาในตอนท้ายด้วยเช่นกัน บัลลังก์ของพวกเขาจะสั่นคลอน ลูกๆจะมีความสุขอย่างมากมาย อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่งที่จากหายไปนาน และเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รักและระลึกถึงจากแม่ พ่อ บัพดาดา เพียงครั้งเดียวเท่านั้นที่ลูกได้รับความรักและการจดจำระลึกถึง ยิ่งลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงมากเท่าไหร่ ลูกก็จะยิ่งได้รับความรักมากขึ้นเท่านั้น บาปของลูกก็จะได้รับการปลดเปลื้องมากเท่านั้น และลูกสามารถซึมซับได้มากเท่านั้น ให้ปรอทของความสุขของลูกๆควรอยู่ในระดับสูง ชี้หนทางให้กับใครก็ตามที่มา มรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจะต้องได้รับจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด นี่เป็นเรื่องเล็กน้อยหรือไม่? ต้องมีความเพียรพยายามเช่นนั้น! อัจชะ

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. กลับมาสูงส่งอย่างมากในวิธีการพูดและการปฏิสัมพันธ์ของลูก ให้เพชรพลอยออกจากปากของลูกเท่านั้นอยู่เสมอ รับใช้เพื่อทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับตัวลูกเอง อย่าได้ทำร้ายหัวใจของใคร

2. ระมัดระวังอย่างมากเกี่ยวกับความโกรธ ใบหน้าของลูกควรสดชื่นแจ่มใสอยู่เสมอเหมือนกับใบหน้าของเหล่าเทพ ทำให้ตัวลูกเองเป็นเทพด้วยพลังของความรู้และโยคะ

พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ที่มีสติปัญญาที่บริสุทธิ์ (ซาดพุทธิวัน sadbuddhivan) และอยู่เหนือความสำนึกผิดต่อสิ่งที่กระทำผิดประเภทใด ๆอยู่เสมอ และด้วยเหตุนี้จึงสัมผัสกับสภาพของการเป็นตัวของการบรรลุผล

ลูก ๆ ที่มอบเรือแห่งชีวิตของพวกเขาให้กับพ่อและจบสิ้นจิตสำนึกของ “ฉัน”ใดๆ และไม่ปะปนการกำหนดของจิตใจตนเองกับศรีมัทจะอยู่เหนือการสำนึกผิดประเภทใด ๆอยู่เสมอ และพวกเขาได้สัมผัสกับสภาพของการเป็นตัวของการบรรลุผล ลูกเช่นนั้นเป็นลูกที่มีสติปัญญาบริสุทธิ์ ลูกที่มีสติปัญญาที่บริสุทธิ์เช่นนี้พิจารณาว่าพายุ (ทูฟานtoofan) เป็นของขวัญ (โทฟาtohfa) และความขัดแย้งใดๆ ของธรรมชาติหรือซันสการ์นั้นเป็นวิธีการในการก้าวไปข้างหน้า พวกเขาทำให้พ่อเป็นเพื่อนร่วมทางที่มั่นคงสม่ำเสมอของพวกเขา เฝ้าดูทุกบทบาทในฐานะผู้สังเกตการณ์ที่ละวางและเคลื่อนไปในขณะที่มีความสุขและร่าเริงอยู่เสมอ

คติพจน์:
คลื่นแห่งความทุกข์ไม่สามารถมาถึงลูก ๆ ที่ให้ความสุขในฐานะที่เป็นลูกของพ่อผู้ประทานความสุข