30.03.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวานลูกต้องทำตามศรีมัทและรับใช้ทั้งโลกและวัตถุธาตุเพื่อทำให้สิ่งเหล่านั้นบริสุทธิ์
แสดงหนทางสู่ความสุขและความสงบให้กับทุกคน
คำถาม:
อะไรคือสิ่งที่ลูกๆ ไม่ต้องการ
เนื่องจากลูกกำลังเพียรพยายามที่จะลืมแม้กระทั่งร่างกายของลูกเอง?
คำตอบ:
รูปภาพ! เนื่องจากลูกต้องลืมภาพลักษณ์(ร่างกาย)ของลูก
ทำไมลูกถึงต้องการรูปภาพเหล่านั้น?
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อที่ปราศจากร่างและบ้านที่แสนหวานของลูก
รูปภาพเหล่านี้เป็นไปสำหรับเด็กเล็กๆ นั่นคือสำหรับคนใหม่
ลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงและดลใจให้ผู้อื่นจดจำระลึกถึง
ทำธุรกิจของลูกต่อไปและฝึกฝนอยู่ในการจดจำระลึกถึงเพื่อที่จะกลับมาสะโตประธาน
เพลง:
ฉันได้มาแล้วและปลุกโชคของฉัน
โอมชานติ
ลูกที่แสนหวานเมื่อลูกได้ยินคำพูดเหล่านี้ลูกก็จะขนลุกด้วยความสุขในทันที
ลูกๆรู้ว่าลูกได้มาที่นี่เพี่อประกาศสิทธิ์ในโชคของลูก โชคแห่งสวรรค์ของลูก!
สิ่งนี้ไม่ได้พูดที่อื่นใด ลูกรู้ว่าลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งสวรรค์จากพ่อ
นั่นคือลูกกำลังเพียรพยายามเพื่อสร้างสวรรค์
ลูกไม่ได้เพียรพยายามเพียงแค่กลายเป็นผู้อาศัยในสวรรค์เท่านั้นแต่ประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงส่งที่สุดของสวรรค์ด้วยเช่นกัน
พ่อผู้ให้นิมิตแห่งสวรรค์เวลานี้กำลังสอนเรา ลูกๆ ควรมีความซาบซึ้งนี้
เวลานี้ความเลื่อมใสศรัทธากำลังสิ้นสุดลง
กล่าวกันว่าพระเจ้ามาเพื่อยกระดับผู้เลื่อมใสศรัทธาเพราะพวกเขาติดกับอยู่ในโซ่ตรวนของราวัน
มีมนุษย์มากมายที่มีความคิดแตกต่างกัน
ลูกมาเพื่อรู้จักวงจรโลกที่หมุนใปชั่วนิรันดร์
ชาวบารัตเข้าใจว่าพวกเขาเป็นผู้อยู่อาศัยในโลกใหม่โบราณและเวลานี้พวกเขากลายเป็นผู้อยู่อาศัยของโลกเก่า
พ่อได้สร้างสวรรค์โลกใหม่แล้วราวันก็ทำให้มันกลายเป็นนรก
ด้วยการทำตามคำแนะนำของบัพดาดา เวลานี้ลูกกำลังสร้างโลกใหม่สำหรับตัวของลูกเอง
ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อโลกใหม่ ใครกำลังสอนลูก? มหาสมุทรของความรู้
ผู้ชำระให้บริสุทธ์ เป็นผู้เดียวที่ได้รับการยกย่อง
ไม่สามารถร้องเพลงสรรเสริญให้กับใครใดนอกจากผู้เดียว
เพียงท่านเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พวกเราทั้งหมดไม่บริสุทธิ์
ไม่มีใครจดจำโลกที่บริสุทธิ์
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่ามีโลกที่บริสุทธิ์อย่างแท้จริงเมื่อ 5000 ปีที่แล้ว
มีเพียงบารัตนี้เท่านั้น ศาสนาอื่นๆ ทั้งหมดอยู่ในความสงบ
เราชาวบารัตเคยอาศัยอยู่ในดินแเดนแห่งความสุข
ผู้คนต้องการความสงบแต่ไม่มีใครเลยที่สามารถอยู่อย่างสงบที่นี่ได้
นี่ไม่ใช่ดินแดนแห่งความสงบ นั่นคือโลกที่ไม่มีตัวตนจากที่ที่เราจากมา
ยุคทองคือดินแดนแห่งความสุข ไม่สามารถเรียกว่าดินแดนแห่งความสงบ
ที่นั่นลูกอยู่ในความบริสุทธิ์ ความสงบและความสุข ที่นั่นไม่มีความปั่นป่วนวุ่นวาย
เมื่อเด็กๆ สร้างความวุ่นวายที่บ้าน พวกเขาก็จะถูกบอกให้เงียบ พ่อพูดว่า:
ลูกดวงวิญญาณเป็นของดินแดนแห่งความสงบแล้วลูกก็มาในดินแดนแห่งการทะเลาะเบาะแว้งนี้
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกกำลังเพียรพยายามอีกครั้งเพื่อประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงสุดเหนือสิ่งใดจากพ่อ
โรงเรียนนี้ไม่ยิ่งหย่อนเลย นี่คือมหาวิทยาลัยของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
นี่คือมหาวิทยาลัยที่ใหญ่ที่สุดในโลก
ทุกคนประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งความสงบและความสุขของเขาจากพ่อที่นี่
ไม่มีการสรรเสริญใครนอกจากพ่อผู้เดียว ไม่มีการสรรเสริญบราห์มา
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่มาในเวลานี้และให้มรดกแก่ลูก
แล้วจะมีแต่ความสุขและความสุขเท่านั้น
เพียงพ่อผู้เดียวที่ให้ความสงบและความสุขแก่ลูก มีการสรรเสริญท่านเพียงผู้เดียว
ไม่มีคำสรรเสริญใครในยุคทองและยุคเงิน ที่นั่นอาณาจักรก็ดำเนินไป
ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกและคนอื่นก็อยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
ไม่มีการสรรเสริญใคร แม้ว่าพระคริสต์จะก่อตั้งศาสนา เขาก็ต้องทำเช่นนั้น
แม้ว่าเขาจะก่อตั้งศาสนาเขาก็ยังคงลงมา แล้วมีคำสรรเสริญอะไรกัน?
มีคำสรรเสริญเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ถูกเรียกว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์และผู้ให้การหลุดพ้น
ไม่ใช่ว่าท่านจะจดจำพระคริสต์หรือพระพุทธเจ้าฯลฯ
เป็นพวกเขาที่จดจำพระเจ้าเดียวผู้เป็นพ่อ ไม่มีใครได้รับการยกย่องสรรเสริญในยุคทอง
เป็นช่วงที่ศาสนาเริ่มต้นในเวลาต่อมาที่ผู้คนจะร้องเพลงสรรเสริญพ่อและความเลื่อมใสศรัทธาก็เริ่มขึ้น
ละครได้ถูกสร้างขึ้นมาอย่างไร?
เพียงผู้ที่กลายเป็นลูกของพ่อเท่านั้นที่จะเข้าใจว่าวงจรหมุนไปอย่างไร
พ่อคือผู้สร้าง ท่านสร้างโลกใหม่แห่งสวรรค์
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนจะสามารถไปสวรรค์ได้ ต้องเข้าใจนัยสำคัญของละครด้วยเช่นกัน
ลูกได้รับมรดกของความสุขของลูกจากพ่อ ในเวลานี้ทุกคนไม่มีความสุข
ทุกคนต้องกลับบ้านแล้วจึงจะมีความสุข ลูกๆ ได้รับบทบาทที่ดีมาก
พ่อผู้ที่ได้รับการยกย่องเป็นอย่างมากได้มาแล้ว
และเวลานี้กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัวและกำลังอธิบายแก่ลูก
ลูกทั้งหมดคือลูก พ่อมีความสุขเสมอ ในความเป็นจริงลูกไม่สามารถพูดสิ่งนี้ของพ่อได้
ถ้าท่านมีความสุขแล้วท่านก็จะกลับมาไม่มีความสุขเช่นกัน
บาบาอยู่เหนือสิ่งทั้งหมดเหล่านั้น
คำยกย่องสรรเสริญพ่อเป็นคำยกย่องสรรเสริญของลูกในเวลานี้ด้วยเช่นกัน
และแล้วในอนาคตคำยกย่องของลูกก็จะแตกต่างออกไป เช่นที่พ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้
ลูกก็เป็นเช่นนั้นด้วย ลูกมีความรู้ของวงจรโลกในสติปัญญาของลูก
ลูกรู้ว่าพ่อคือมหาสมุทรแห่งความสุขและที่ลูกได้รับความสุขอย่างมากมายจากท่าน
ในเวลานี้ลูกกำลังได้รับมรดกของลูกจากพ่อ เวลานี้พ่อกำลังสอนลูกๆ
ถึงวิธีที่จะทำกรรมที่สูงส่ง
ในทำนองเดียวกันลักษมีและนารายณ์นี้ต้องกระทำกรรมดีเช่นนั้นอย่างแน่นอนในชาติเกิดก่อนหน้านี้ของพวกเขาที่พวกเขาได้รับสถานภาพที่สูงเช่นนี้
ไม่มีใครในโลกเข้าใจว่าพวกเขาประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของเขาได้อย่างไร พ่อพูดว่า:
เวลานี้ลูกๆ กำลังกลายเป็นเช่นนี้
มันเข้ามาในสติปัญญาของลูกว่าลูกเคยสูงส่งและลูกกำลังกลับมาเป็นเช่นนั้นอีกครั้ง
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายถึงปรัชญาแห่งกรรม
กรรมที่เป็นกลางและกรรมที่เป็นบาปแก่ลูกซึ่งลูกกลายเป็นเช่นนี้
ท่านให้ศรีมัทแก่ลูกและดังนั้นลูกควรจะเข้าใจศรีมัท
ด้วยศรีมัทท่านทำให้ทั้งโลกรวมทั้งวัตถุธาตุฯลฯสูงส่ง
ในยุคทองทุกคนและทุกสิ่งสูงส่ง ไม่มีความปั่นป่วนหรือพายุประเภทใด
ไม่ร้อนเกินไปหรือหนาวเกินไป เป็นฤดูใบไม้ผลิเสมอที่นั่น
ลูกคงอยู่อย่างมีความสุขมากที่นั่น ผู้คนร้องเพลงว่าพระเจ้า(คูด้า)ก่อตั้งสวรรค์(บาฮิส)
ดังนั้นลูกควรเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง มีการจดจำมาเสมอว่า:
ทำตามแม่และพ่อ เมื่อลูกจดจำพ่อของลูกบาปก็จะได้รับการปลดเปลื้อง
เวลานี้เราดวงวิญญาณต้องกลับบ้านไปกับพ่อ ทำตามศรีมัทและแสดงหนทางให้กับทุกคน
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคือผู้สร้างสวรรค์ เวลานี้เป็นนรก
ท่านจะต้องให้มรดกของสวรรค์ในนรกอย่างแน่นอน เวลานี้เราใช้ 84
ชาติเกิดของเราครบสมบูรณ์แล้วเราก็จะใช้ชาติเกิดแรกของเราในสวรรค์
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกนั้นอยู่เบื้องหน้าลูก นี่คือสิ่งที่ลูกต้องกลายเป็น
เรากลายเป็นเช่นลักษมีนเละนารายณ์อีกครั้ง
ในความเป็นจริงไม่จำเป็นต้องมีรูปภาพเหล่านี้
ผู้ที่อ่อนแอลืมสิ่งนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าและเหตุนี้เองจึงต้องเก็บรูปภาพไว้
บางคนแม้กระทั่งเก็บรูปภาพของกฤษณะ พวกเขาไม่สามารถจดจำกฤษณะได้โดยไม่เห็นเขา
มีรูปภาพอยู่ในสติปัญญาของทุกคน ไม่มีความจำเป็นสำหรับลูกที่จะต้องตั้งรูปภาพต่างๆ
ไว้ พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ลูกต้องลืมภาพลักษณ์ของตัวลูกเองด้วยเช่นกัน
ลูกต้องลืมความสัมพันธ์ทั้งหมดรวมทั้งร่างกายของลูกเอง พ่อพูดว่า:
ลูกคือคู่รักของผู้เป็นที่รักเดียว พ่อผู้เป็นที่รักพูดว่า:
เฝ้าแต่จดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
สภาพของลูกควรเป็นเช่นนั้นที่เมื่อลูกจากร่างของลูก
ลูกจะเข้าใจได้ว่าลูกกำลังจากโลกเก่านี้และไปหาพ่อ 84
ชาติเกิดของลูกได้สิ้นสุดลงแล้วและเวลานี้จะต้องกลับไป บาบาได้สอนลูกแล้วว่า:
จดจำพ่อ! แค่นี้เอง เพียงแค่จดจำพ่อและบ้านที่แสนหวาน
มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกเป็นดวงวิญญาณที่ปราศจากร่างและลูกมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูกและดังนั้นลูกจึงต้องนำร่างกายมาใช้
ในขณะที่เล่นบทบาทของลูก ลูกก็กลับมาไม่บริสุทธิ์ ร่างกายนี้คือรองเท้าเก่า
เวลานี้ดวงวิญญาณกำลังกลับมาบริสุทธิ์ ร่างกายที่บริสุทธิ์ไม่สามารถรับได้จากที่นี่
เวลานี้เราดวงวิญญาณต้องกลับบ้าน อันดับแรกเราจะกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิง
และหลังจากแต่งงานเราจะกลายเป็นลักษมีและนารายณ์ ผู้คนไม่รู้ว่าราเด้และกฤษณะคือใคร
แต่ละคนได้มาจากอาณาจักรที่แยกห่างกันแล้วทั้งคู่ก็แต่งงาน
ลูกบางคนได้เห็นพิธีแต่งงานในการเข้าฌาน
ในตอนเริ่มต้นลูกมีนิมิตมากมายเพราะบทบาทนั้นทำให้ลูกมีแต่ความสุขต่อไปในปากีสถาน
ในตอนสุดท้ายจะมีแต่เพียงความก้าวร้าวรุนแรงเท่านั้น จะมีแผ่นดินไหวมากมาย
ลูกจะมีนิมิตอยู่เรื่อยๆ ลูกแต่ละคนก็จะมาและรู้ว่าลูกจะได้รับสถานภาพใด
ในเวลานั้นผู้ที่ได้ศึกษาน้อยก็จะเสียใจอย่างมาก พ่อจะพูดว่า:
ลูกไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนหรือลูกไม่ได้สอนคนอื่น!
ลูกไม่ได้อยู่ในการจดจำระลึกถึงด้วยเช่นกัน
เป็นเพียงการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกสามารถกลับมาสะโตประธานได้
พ่อผู้เดียวคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ท่านพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอและอัลลอยด์ในลูกจะถูกขจัดออกไป!
ต้องเพียรพยายามที่จะอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
ลูกอาจจะดำเนินธุรกิจของลูกต่อไปฯลฯ จะต้องมีการกระทำ
แต่โยคะของสติปัญญาของลูกควรเชื่อมโยงกับที่นั่น
ที่นี่ที่ลูกต้องกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน
ในขณะที่อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกจดจำพ่อ
เพราะเพียงแค่นั้นที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลกใหม่
พ่อไม่ได้ให้ความยากลำบากอื่นใดแก่ลูก ท่านกำลังแสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีที่ง่ายดายมาก
ในการที่จะกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุข จงจดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ
เวลานี้เพียงแค่จดจำพ่อ: บาบาคือดวงดาวด้วยเช่นกัน
ผู้คนเชื่อว่าเพราะท่านคือผู้ทรงอำนาจและท่านสว่างไสวมาก พ่อพูดว่า:
พ่อคือเมล็ดที่มีความรู้สึกของต้นไม้โลกมนุษย์ เพราะพ่อคือเมล็ด
พ่อก็รู้ตอนเริ่มต้นตอนกลางและตอนจบ ลูกไม่ได้เป็นเมล็ด
พ่อเป็นเมล็ดและเหตุนี้เองพ่อจึงถูกเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านคือเมล็ดที่มีความรู้สึกของต้นไม้โลกมนุษย์และดังนั้นท่านจึงรู้อย่างแน่นอนว่าวงจรโลกยังคงหมุนไปอย่างไร
ฤๅษีและมุนีไม่รู้จักผู้สร้างหรือตอนเริ่มต้น ตอนกลาง และตอนจบของสิ่งสร้าง
หากลูกๆรู้สิ่งนี้ก็คงจะไม่ใช้เวลานานนักสำหรับพวกเขาที่จะไปหาท่าน
อย่างไรก็ตามไม่มีใครที่รู้หนทางที่จะไปหาพ่อ
คนที่ไม่บริสุทธิ์จะไปยังโลกที่บริสุทธิ์ได้อย่างไร? เหตุนี้เองพ่อพูดว่า:
เอาชนะตัณหาราคะศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุด!
ด้วยสิ่งนี้เองที่ทำให้ลูกมีความทุกข์ตั้งแต่เวลาเริ่มต้นจนถึงตอนกลางและตอนจบ
ท่านอธิบายแก่ลูกๆ อย่างดีมาก ไม่มีความยากลำบาก
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำพ่อและมรดกของลูก ด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
นั่นคือด้วยโยคะที่บาปของลูกจะถูกเผาไป ใน 1 วินาทีลูกได้รับอำนาจในการปกครองจากพ่อ
แม้ว่าลูกๆจะได้ใปสวรรค์
ลูกก็ต้องเพียรพยายามเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงที่นั่น ลูกต้องไปสวรรค์
โดยการฟังเพียงเล็กน้อยผู้คนจะเข้าใจว่าพ่อได้มาแล้ว
แม้เวลานี้ผู้คนพูดว่าเป็นสงครามมหาภารตะเดียวกันนั้น
ต้องเป็นพ่อที่สอนราชาโยคะแก่ลูกอย่างแน่นอน ลูกต้องเฝ้าแต่ปลุกทุกคนให้ตื่นขึ้น
ผู้คนที่ตื่นขึ้นมากมายจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง ต้องมีความพยายาม
ไม่ใช่ทุกคนสามารถที่สามารถเป็นผู้เพียรพยายามประเภทเดียวกัน
นี่คือโรงเรียนที่สำคัญมาก นี่คือมหาวิทยาลัยโลก
ทั้งโลกต้องถูกทำให้เป็นดินแดนแห่งความสุขและดินแดนแห่งความสงบ
ลูกเคยเห็นครูเช่นนั้นไหม? ทั้งโลกถูกเรียกว่าจักรวาล
พ่อเท่านั้นที่ทำให้มนุษย์ทั้งหมดของจักรวาลสะโตประธาน
นั่นคือท่านเท่านั้นที่สร้างสวรรค์
เทศกาลทั้งหมดที่มีการเฉลิมฉลองในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาหมายถึงเวลานี้ในยุคบรรจบพบกัน
ไม่มีเทศกาลในยุคทองหรือยุคเงิน
ที่นั่นพวกเขาเพียงแค่ได้รับประสบการณ์กับรางวัลเท่านั้น
เทศกาลทั้งหมดมีการเฉลิมฉลองที่นี่ โฮลีและดูริยาคือแง่มุมของความรู้
เทศกาลเป็นการเฉลิมฉลองของทุกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต
แต่จริงๆแล้วสิ่งนั้นเป็นของช่วงเวลานี้ โฮลีเกี่ยวข้องกับเวลานี้ด้วยเช่นกัน
ทุกสิ่งสำเร็จเสร็จสิ้นใน 100 ปีที่ผ่านมาของวงจร แม้แต่โลกก็กลับมาใหม่
ลูกเข้าใจว่าลูกได้ประกาศสิทธิ์ในมรดกของสวรรค์ของลูกหลายครั้งแล้วก็สูญเสียมันไป
ลูกมีความสุขที่ลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่ออีกครั้ง
ลูกต้องแสดงหนทางให้ผู้อื่นด้วยเช่นกัน
ตามละครสวรรค์จะต้องถูกก่อตั้งขึ้นมาอย่างแน่นอน
เช่นที่มีกลางคืนหลังจากกลางวันและกลางวันหลังจากกลางคืน ในทำนองเดียวกัน
จะต้องมียุคทองหลังจากยุคเหล็กอย่างแน่นอน
กลองของความสุขควรตีในสติปัญญาของลูกที่สุดแสนหวาน
เวลานี้ใกล้จะสิ้นสุดลงแล้วและเรากำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ
นี่คือชาติเกิดสุดท้าย ความทุกข์ทรมานของกรรมก็เบาลงด้วยความสุขเช่นกัน
บัญชีกรรมบางอย่างต้องได้รับการชำระสะสางด้วยความทุกข์ทรมานและบางอย่างด้วยพลังของโยคะ
พ่อให้ลูกๆอดทนอดกลั้น วันเวลาแห่งความสุขของลูกกำลังจะมาถึง
ลูกต้องดำเนินธุรกิจของลูกต่อไปเรื่อยๆ
เพราะลูกต้องการเงินสำหรับการดำรงชีวิตของร่างกายของลูก
บาบาได้อธิบายแล้วว่านักธุรกิจได้กันเงินบางส่วนไว้เพื่อการทำบุญหรือเพื่อการกุศล
พวกเขาเชื่อว่าหากพวกเขาสะสมทรัพย์สมบัติได้อย่างมากมาย
พวกเขาก็จะสามารถบริจาคหรือให้ทานได้อีกมากมาย ที่นี่เช่นกัน พ่ออธิบายว่า:
แม้ว่าใครบางคนจะให้เพียง 2 ไพซา เขาก็จะได้รับผลตอบแทนมากมายเป็นเวลาถึง 21
ชาติเกิด
ก่อนหน้านี้ลูกเคยได้รับผลตอบแทนจากสิ่งที่ลูกเคยทำบุญทำทานและบริจาคเพื่อการกุศลในชาติถัดไป
เวลานี้ลูกได้รับผลตอบแทนสำหรับ 21 ชาติเกิด
ก่อนหน้านี้ลูกเคยให้แก่ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนา
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าทุกสิ่งกำลังจะถูกทำลาย
เวลานี้พ่อมาอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว
ดังนั้นใช้ทุกสิ่งสำหรับงานนี้และลูกจะได้รับมรดกเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
ก่อนหน้านี้ลูกให้ในทางอ้อม ในขณะที่เวลานี้ลูกให้โดยตรง
ทุกสิ่งทุกอย่างของลูกกำลังจะถูกทำลาย บาบายังคงบอกลูกอยู่เรื่อยๆว่า:
ถ้าลูกมีเงินจงเปิดศูนย์ เพียงแค่เขียนคำว่า: กีตะพาทชาลาที่แท้จริง พระเจ้าพูด:
จดจำพ่อผู้เดียวและมรดกของลูกอย่างสม่ำเสมอ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ใด้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดขนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะเป็นที่น่ายกย่องเช่นเดียวกับพ่อ จงทำตามพ่อ
2. นี่คือชาติเกิดสุดท้าย เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
ดังนั้นกลองแห่งความสุขควรจะตีอยู่ภายในตัวลูก
ชำระสะสางความทุกข์ทรมานของกรรมทั้งหมดอย่างมีความสุขด้วยคาร์มาโยคะ
นั่นคือด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
พร:
ขอให้ลูกเป็นประทีปส่องแสงของวงศ์สกุลที่ประกาศชื่อเสียงของวงศ์สกุลบราห์มินด้วยแสงแห่งความตระหนักรู้ของลูก
วงศ์สกุลบราห์มินนี้เป็นวงศ์สกุลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและลูกทุกคนคือดวงประทีปของวงศ์สกุลนี้
การเป็นดวงประทีปของวงศ์สกุลหมายถึงการเป็นผู้ที่เชิดชูเกียรติคุณและชื่อเสียงของวงศ์สกุลบราห์มินด้วยแสงแห่งความตระหนักรู้ของลูกเสมอ
แสงที่คงที่สม่ำเสมอและเป็นนิรันดร์หมายถึงการเป็นตัวของการจดจำระลึกถึงและเป็นตัวของพลังอย่างสม่ำเสมอ
หากลูกมีความตระหนักรู้ว่าลูกเป็นนายผู้ทรงอำนาจที่ยิ่งใหญ่ลูกจะกลายเป็นตัวของพลังโดยอัตโนมัติ
อนุสรณ์ของแสงที่คงอยู่ตลอดไปชั่วนิรันดร์และสม่ำเสมอนี้จะแสดงเป็นแสงที่สว่างอยู่เสมอตลอดเวลาเบื้องหน้าภาพลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตของลูก
คติพจน์:
ผู้ที่มีความคิดที่บริสุทธิ์สำหรับทุกดวงวิญญาณคือภาพลักษณ์ของผู้ประทานพร