20.01.21 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ยุคบรรจบพบกันนี้เป็นยุคที่สูงส่งที่สุดของทั้งวงจร
ในยุคนี้ที่ลูกๆ กลับมาสะโตประธาน โดยการจดจำระลึกถึงหัวน้ำตาล
คำถาม:
อะไรคือสาเหตุที่คำถามหลายประเภทเกิดขึ้น
และอะไรคือวิธีแก้ปัญหาของคำถามทั้งหมดนั้น ?
คำตอบ:
ความสงสัยถูกสร้างขึ้นเมื่อมีสำนึกที่เป็นร่าง
และคำถามหลายประเภทเกิดขึ้นเนื่องจากสิ่งนั้น บาบาพูดว่า:
เมื่อลูกยังคงข้องแวะอยู่ในธุรกิจ พ่อให้ลูกกลับมาบริสุทธิ์จากที่ไม่บริสุทธิ์
และทำให้ผู้อื่นบริสุทธิ์และคำถามทั้งหมดจะจบสิ้นลง
เพลง:
เมื่อบรรลุถึงท่านแล้วเราได้บรรลุทั้งโลก ผืนดิน ท้องฟ้าและทุกสิ่งเป็นของเรา
โอมชานติ
ลูกทางจิตที่สุดแสนหวานที่สุดได้ยินเพลงนี้แล้ว ใครพูดว่า:
ลูกทางจิตที่สุดแสนหวานที่สุด? ต้องเป็นพ่อทางจิตอย่างแน่นอนที่พูดสิ่งนี้
เวลานี้ลูกทางจิตที่สุดแสนหวานที่สุดกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัวและท่านกำลังอธิบายด้วยความรักมากมาย
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าไม่มีมนุษย์คนใดในโลกนี้
ไม่มีใครนอกจากพ่อทางจิตเท่านั้นที่สามารถให้ความสงบและความสุขกับทุกคนและปลดปล่อยทุกคนจากความทุกข์
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงเฝ้าแต่จดจำพ่อในเวลาของความทุกข์ ลูก ๆ
กำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัว
ลูกเข้าใจว่าบาบากำลังทำให้ลูกมีค่าควรกับดินแดนแห่งความสุข
ลูกได้มาอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัวที่กำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุขอยู่เสมอ
เวลานี้ลูกเข้าใจว่ามีความแตกต่างอย่างมากระหว่างการฟังเป็นการส่วนตัวและการฟังจากระยะไกล
ลูกมาที่มธุบันเพื่อมาพบปะพ่อซึ่งหน้า มธุบันเป็นที่รู้จักกันดีมาก
พวกเขาได้แสดงภาพของกฤษณะในมธุบัน อย่างไรก็ตามกฤษณะไม่ได้คงอยู่ที่นั่น
ลูกเข้าใจว่าสิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม
ลูกต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ฉันดวงวิญญาณกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของฉันจากพ่อ
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นตลอดทั้งวงจร
ยุคบรรจบพบกันนี้เป็นยุคที่สวยงามที่สุดของทั้งวงจร เรียกว่าเป็นยุคที่สูงส่งที่สุด
นี่คือยุคบรรจบพบกันที่มนุษย์ทุกคนกลับมาสูงส่งมากที่สุด
ปัจจุบันดวงวิญญาณมนุษย์ทั้งหมดตาโมประธาน และเวลานี้พวกเขากำลังกลับมาสะโตประธาน
เมื่อลูกสะโตประธานลูกก็สูงส่ง เมื่อมนุษย์กลับมาตาโมประธานพวกเขาก็ตกต่ำ
ดังนั้นเวลานี้พ่อมาและอธิบายแก่ลูกดวงวิญญาณเป็นการส่วนตัว
ดวงวิญญาณไม่ใช่ร่างกายที่เล่นบทบาททั้งหมด เวลานี้อยู่ในสติปัญญาของลูกแล้วว่า
ลูกดวงวิญญาณดั้งเดิมเป็นผู้อาศัยอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตน ดินแดนแห่งความสงบ
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ และไม่มีใครสามารถอธิบายได้
เวลานี้ล็อคสติปัญญาของลูกได้เปิดออกแล้ว
ลูกเข้าใจว่าดวงวิญญาณอาศัยอยู่ในอาณาเขตสูงสุดอย่างแท้จริง
นั่นคือโลกที่ไม่มีตัวตน และนี่คือโลกที่มีตัวตน
เราดวงวิญญาณทั้งหมดคือนักแสดงที่นี่ เราคือผู้ที่มาเล่นบทบาทของเราก่อน
และจากนั้นคนอื่นก็ลงมาตามลำดับ ไม่ใช่ว่านักแสดงทุกคนจะมาพร้อมกันในเวลาเดียวกัน
นักแสดงทุกประเภทที่แตกต่างกันยังคงลงมาอย่างต่อเนื่อง
ลูกทั้งหมดมารวมๆกันเมื่อการละเล่นสิ้นสุดลงเท่านั้น
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณได้รับการตระหนักรู้แล้วว่าดั้งเดิมลูกเป็นผู้อาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ
และจากนั้นลูกก็ลงมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูก
พ่อไม่ได้มาตลอดเวลาเพื่อเล่นบทบาทของท่าน
เพียงเราเท่านั้นที่เล่นบทบาทอย่างต่อเนื่องและกลับมาตาโมประธานจากสะโตประธาน
เวลานี้ลูกๆ สัมผัสกับความสุขเป็นอย่างยิ่งที่ได้ฟังท่านโดยตรง
ลูกไม่สัมผัสกับความสุขมากนักเพียงแค่อ่านมุรลี
เพราะลูกอยู่ที่นี่เป็นการส่วนตัวเบื้องหน้าบาบา ลูกๆ
เข้าใจว่าบารัตเคยเป็นสถานที่อยู่ของเทพบุตรและเทพธิดาและก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป
ลูกสามารถเห็นภาพลักษณ์ของพวกเขาเพราะต้องเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน
เราเป็นผู้อยู่อาศัยในสถานที่นั้น ในตอนแรกเราเป็นเหล่าเทพ
ลูกจะจดจำบทบาทของลูกได้หรือลูกจะลืมสิ่งนั้น? พ่อพูดว่า: ลูกเล่นบทบาทของลูกที่นี่
นี่คือละคร โลกใหม่กลายเป็นโลกเก่าอย่างแน่นอน
เมื่อลูกดวงวิญญาณลงมาจากเบื้องบนในตอนแรก ลูกเข้ามาสู่ยุคทอง
ลูกมีสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดในสติปัญญาของลูกในเวลานี้ ลูกเป็นนายของโลก
จักรพรรดิและจักรพรรดินี ลูกมีอาณาจักร แต่อาณาจักรนั้นไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาวิธีการปกครองอาณาจักร ไม่มีที่ปรึกษาที่นั่น
ไม่จำเป็นต้องให้ใครมาให้คำแนะนำที่นั่นเพราะพวกเขากลายเป็นผู้ที่สูงส่งที่สุดโดยการทำตามศรีมัทเวลานี้
จากนั้นพวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องรับคำแนะนำจากใครอีก
หากพวกเขาจะรับคำแนะนำจากคนอื่นก็จะเข้าใจได้ว่าสติปัญญาของพวกเขาอ่อนแอ
ศรีมัทที่ลูกได้รับเวลานี้จะยังคงอยู่ในยุคทองด้วยเช่นกัน
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าในตอนแรกมีอาณาจักรของเทพเป็นเวลาครึ่งวงจร
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณกำลังกลับมาสดชื่น
ไม่มีใครนอกจากดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่สามารถให้ความรู้นี้แก่ดวงวิญญาณได้
เวลานี้ลูกๆ ต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ลูกมาจากดินแดนแห่งความสงบและเข้ามาสู่
“เสียง” ที่นี่ ลูกไม่สามารถแสดงการกระทำได้โดยปราศจากการเข้ามาสู่ “เสียง”
เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ เช่นที่พ่อมีความรู้ทั้งหมด
ลูกดวงวิญญาณก็มีความรู้นี้เช่นกัน ดวงวิญญาณพูดว่า:
ฉันออกจากร่างนี้และรับอีกร่างหนึ่งตามซันสการ์ของฉัน
มีการกลับชาติมาเกิดใหม่อย่างแน่นอน
ดวงวิญญาณยังคงเล่นบทบาทตามที่พวกเขาได้รับต่อไป
ดวงวิญญาณยังคงกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่อยู่เรื่อยๆตามซันสการ์ของพวกเขา
องศาของความบริสุทธิ์ของดวงวิญญาณลดลงเรื่อยๆในแต่ละวัน คำว่า “ไม่บริสุทธิ์”
ใช้ตั้งแต่ยุคทองแดงเป็นต้นมา ถึงอย่างนั้นแน่นอนว่ามีความแตกต่างเล็กน้อย
เมื่อลูกสร้างบ้านใหม่หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือนจะต้องมีความแตกต่างอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าบาบากำลังให้มรดกแก่ลูก พ่อพูดว่า:
พ่อมาเพื่อให้มรดกของลูกแก่ลูก
ลูกแต่ละคนจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพตามความพยายามที่ลูกทำ
ไม่มีความแตกต่างเท่าที่พ่อใส่ใจ ท่านรู้ว่าท่านกำลังสอนดวงวิญญาณ
ดวงวิญญาณมีสิทธิ์ที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของพวกเขาจากพ่อ
ไม่มีสายตาที่มองเห็นความเป็นชายหรือหญิงที่นี่
ลูกทั้งหมดคือลูกและกำลังประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
ดวงวิญญาณทั้งหมดเป็นพี่น้องกัน พี่น้องเพศชาย
พ่อกำลังสอนลูกและกำลังให้มรดกของลูกแก่ลูก มีเพียงพ่อเท่านั้นที่พูดกับลูกๆ ทางจิต:
ลูกที่น่ารัก ที่สุดแสนหวานที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ลูกเล่นบทบาทของลูกมาเป็นเวลานานแล้วและในที่สุดเวลานี้ก็ได้พบพ่อเพื่อประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูก
สิ่งนี้ได้ถูกกำหนดไว้ในละครเช่นกัน บทบาทได้ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
ลูกผู้เป็นนักแสดงก็แสดงต่อไปในขณะที่ลูกเล่นบทบาทของลูก
ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและมีบทบาทที่ไม่สูญสลายบันทึกไว้ในพวกเขา
ดวงวิญญาณเปลี่ยนจากบริสุทธิ์เป็นไม่บริสุทธิ์เมื่อพวกเขาเปลี่ยนร่างกายไปเรื่อยๆ
ดวงวิญญาณกลับมาไม่บริสุทธิ์ ในยุคทองดวงวิญญาณบริสุทธิ์
นี่เรียกว่าโลกที่ไม่บริสุทธิ์ เมื่อเป็นอาณาจักรของเทพก็เป็นโลกที่ปราศจากกิเลส
ไม่ได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไป นี่คือการละเล่น โลกใหม่กลายเป็นโลกเก่า
และโลกเก่ากลายเป็นโลกใหม่ เวลานี้ดินแดนแห่งความสุขกำลังถูกก่อตั้งสำหรับลูก
และดวงวิญญาณที่เหลือทั้งหมดจะไปและอาศัยอยู่ในดินแดนแห่งการหลุดพ้น
การละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดเวลานี้กำลังจะสิ้นสุดลงและดวงวิญญาณทั้งหมดจะกลับบ้านเหมือนฝูงยุง
คุณค่าของดวงวิญญาณที่เข้ามาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ในเวลานี้เป็นอย่างไร?
ผู้ที่ไปสู่โลกใหม่ในตอนเเรกเท่านั้นที่มีคุณค่า
ลูกรู้ว่าโลกที่เคยใหม่นั้นเวลานี้ได้กลับมาเก่าอีกครั้ง
ในโลกใหม่มีเพียงพวกเราเหล่าเทพเท่านั้น ไม่มีการกล่าวถึงความทุกข์ที่นั่น
ที่นี่มีความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัด พ่อมาและปลดปล่อยลูกออกจากโลกแห่งความทุกข์
โลกเก่านี้จะต้องเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน
ลูกเข้าใจว่าเราเคยเป็นนายของยุคทองอย่างแท้จริง และเรากลายเป็นเช่นนี้หลังจากใช้
84 ชาติเกิด พ่อพูดว่า: เวลานี้จดจำพ่อและลูกจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์!
แล้วเหตุใดเราจึงไม่มีศรัทธาว่าเราเป็นดวงวิญญาณและจดจำระลึกถึงพ่อ?
ต้องใช้ความพยายามบางอย่าง ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร
ลูกต้องจดจำระลึกถึงพ่อ เป็นความอัศจรรย์ของมายาที่เธอทำให้ลูกลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
จะต้องสร้างวิธีขึ้นมาสำหรับสิ่งนี้
อย่าคิดว่าการจดจำจะมั่นคงเพียงแค่ได้เป็นของพ่อ แล้วลูกจะเพียรพยายามอะไรอีก?
ไม่เลย ตราบเท่าที่ลูกมีชีวิตอยู่
ลูกต้องทำความเพียรพยายามและเฝ้าแต่ดื่มน้ำทิพย์แห่งความรู้ ลูกเข้าใจว่านี่คือ
ชาติเกิดสุดท้ายของลูก จงละทิ้งสำนึกที่เป็นร่างและกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ!
ลูกต้องอาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัวและแน่นอนว่าลูกต้องทำความเพียรพยายาม
เพียงแค่มีศรัทธาว่าลูกแต่ละคนคือดวงวิญญาณและจดจำพ่อ! “ท่านคือแม่และท่านคือพ่อ”
การยกย่องทั้งหมดนั้นมาจากหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำอัลฟ่าผู้เดียวเท่านั้น นี่คือหัวน้ำตาลที่มีแต่ความหวาน
ละทิ้งทุกสิ่งอื่นและจดจำหัวน้ำตาล(พ่อ)ผู้เดียวนี้
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณได้กลับมาตาโมประธาน
เพื่อที่จะทำให้ดวงวิญญาณสะโตประธานจงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
บอกทุกคนว่า: จงประกาศสิทธิ์ในมรดกแห่งความสุขจากพ่อ! ในยุคทองเท่านั้นที่มีความสุข
บาบาคือผู้ก่อตั้งดินแดนแห่งความสุข เป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะจดจำพ่อ
แต่มีการต่อต้านอย่างมากจากมายา
ดังนั้นพยายามที่จะจดจำระลึกถึงฉันผู้เป็นพ่อแล้วอัลลอยด์จะถูกขจัดออกไป “การหลุดพ้นในชีวิตในหนึ่งวินาที”ได้รับการจดจำ
เราดวงวิญญาณเป็นลูกของพ่อทางจิตวิญญาณ เราคือผู้ที่อาศัยอยู่ในสถานที่แห่งนั้น
แล้วเราจะต้องเล่นบทบาทของเราซ้ำอีก บทบาทของเรายาวที่สุดในละครนี้
เราได้รับความสุขที่สุดด้วยเช่นกัน พ่อพูดว่า:
ศาสนาเทพของลูกเป็นศาสนาที่ให้ความสุขมากมาย
ผู้อื่นจะไปยังดินแดนแห่งความสงบโดยอัตโนมัติหลังจากชำระสะสางบัญชีกรรมแล้ว
ทำไมเราไปสู่การขยายตัวมากเกินไป? พ่อมาเพื่อพาทุกคนกลับบ้าน
ท่านพาทุกคนกลับไปเหมือนฝูงยุง ในยุคทองมีผู้คนจำนวนน้อยมาก
ทั้งหมดนี้ได้ถูกกำหนดไว้ในละคร ร่างกายจะถูกทำลาย
และดวงวิญญาณที่ไม่สูญสลายจะชำระสะสางบัญชีกรรมของพวกเขาและกลับบ้าน
ไม่ใช่ว่าดวงวิญญาณจะถูกทำให้บริสุทธิ์โดยการถูกเผาไฟ
ดวงวิญญาณต้องกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการจดจำระลึกถึง,ไฟของโยคะ นี่คือไฟของโยคะ
อย่างไรก็ตามพวกเขานั่งและสร้างละครขึ้นมาที่นางสีดาลุยไฟ
ไม่มีใครที่จะถูกทำให้บริสุทธิ์ในไฟ พ่ออธิบายว่า:
เวลานี้ลูกทั้งหมดผู้เป็นสีดาไม่บริสุทธิ์ ลูกอยู่ในอาณาจักรของราวัน
เวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์โดยการจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว
มีเพียงรามผู้เดียวเท่านั้น เมื่อได้ยินคำว่า “ไฟ” พวกเขาคิดว่านางสีดาเดินลุยไฟ
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างไฟของโยคะและไฟอื่นๆ
ดวงวิญญาณจะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์โดยการมีโยคะกับพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้น
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน ในนรกสีดาทั้งหมดอยู่ในคุกของราวัน
ในกระท่อมของความทุกข์ ความสุขที่นี่เป็นเหมือนมูลของอีกาหยดหนึ่ง
เมื่อเปรียบเทียบกับกับสิ่งนั้นความสุขในยุคทองนั้นไม่มีที่สิ้นสุด
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณได้หมั้นหมายกับชีวาผู้เป็นเจ้าบ่าวแล้ว
ดังนั้นลูกดวงวิญญาณจึงเป็นเพศหญิง ชีพบาบาพูดว่า:
เพียงแค่จดจำพ่อและลูกจะกลับมาบริสุทธิ์
ลูกจะไปยังดินแดนแห่งความสงบและจากนั้นไปยังดินแดนแห่งความสุข
ดังนั้นลูกควรเติมเต็มอาภรณ์ของลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้
ลูกต้องไม่มีความสงสัยประเภใด เมื่อลูกกลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง คำถามประเภทต่างๆ
มากมายเกิดขึ้น และลูกก็ไม่ได้ทำธุระกิจที่พ่อให้กับลูก
สิ่งหลักคือลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์จากที่ไม่บริสุทธิ์ วางเรื่องอื่นไว้ก่อน
ไม่ว่าจะมีขนบธรรมเนียมประเพณีใดในอาณาจักร สิ่งนั้นจะดำเนินต่อไป
เช่นเดียวกับที่ปราสาทราชวังถูกสร้างขึ้นมาและดังนั้นสิ่งนี้ก็จะถูกสร้างขึ้นมาอีกครั้ง
สิ่งหลักคือต้องกลับมาบริสุทธิ์ ลูกร้องเรียกหา: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์!
โดยการกลับมาบริสุทธิ์ลูกก็จะกลับมามีความสุข ผู้ที่บริสุทธิ์ที่สุดคือเทพ
เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นผู้ที่บริสุทธิ์ที่สุดเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
พวกเขาถูกเรียกว่าบริสุทธิ์และปราศจากกิเลสโดยสิ้นเชิง
ลูกต้องทำตามศรีมัทที่พ่อให้แก่ลูก ไม่จำเป็นต้องมีความคิดใดๆเกี่ยวกับสิ่งนี้
ก่อนอื่นจงกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์! ผู้คนร้องเรียกหา: “โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์!” แต่พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
พวกเขาไม่เข้าใจเลยด้วยซ้ำว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์คือใคร
นี่คือโลกที่ไม่บริสุทธิ์และนั่นคือโลกที่บริสุทธิ์ สิ่งหลักคือการกลับมาบริสุทธิ์
พวกเขาไม่เข้าใจเลยว่าใครจะทำให้พวกเขาบริสุทธิ์
พวกเขาร้องเรียกหาผู้ชำระให้บริสุทธิ์
แต่เมื่อลูกบอกว่าพวกเขาไม่บริสุทธิ์พวกเขาก็ขุ่นมัวไม่พอใจ
ไม่มีใครพิจารณาว่าตนเองมีกิเลส พวกเขาพูดว่า: ทุกคนอาศัยอยู่ในครัวเรือน
ลักษมีและนารายณ์ก็มีลูกเช่นกัน เด็ก ๆ ที่นั่นเกิดจากพลังของโยคะ
พวกเขาได้ลืมสิ่งนั้นไปแล้ว โลกนั้นเรียกว่าโลกที่ปราศจากกิเลสแห่งสวรรค์
นั่นคือวัดของชีวา พ่อพูดว่า: ไม่มีคนบริสุทธิ์แม้แต่คนเดียวในโลกที่ไม่บริสุทธิ์
พ่อคือพ่อ ครู และสัตกูรู ที่ประทานหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ที่อื่นๆ เมื่อกูรูจากไป บัลลังก์ของเขาจะถูกมอบให้แก่ลูกชายของเขา
เขาจะสามารถนำใครไปสู่การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ได้อย่างไร?
มีเพียงผู้เดียวเท่านั้นที่ประทานหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ให้แก่ทุกคน
ในยุคทองมีเพียงเทพเท่านั้น ดวงวิญญาณอื่นๆทั้งหมดจะไปยังดินแดนแห่งความสงบ
พวกเขาได้รับการปลดปล่อยจากอาณาจักรของราวัน
พ่อชำระล้างทุกคนให้บริสุทธิ์และพาพวกเขาทั้งหมดกลับบ้าน
ไม่มีใครกลับมาไม่บริสุทธิ์จากบริสุทธิ์ในทันที
พวกเขาทั้งหมดลงมาเรื่อยๆตามลำดับกันไป จากสะโตประธาน พวกเขาต้องผ่านสภาพของสะโต
ราโจ และตาโม วงจรของ 84 ชาติเกิดอยู่ในสติปัญญาของลูก เวลานี้ลูกเป็นเช่นประภาคาร
ลูกเข้าใจความรู้ของวงจรนี้ ลูกเข้าใจว่าวงจรนี้หมุนไปอย่างไร เวลานี้ลูกๆ
ต้องแสดงหนทางให้กับผู้คนอื่น ทั้งหมดคือเรือ ลูกคือนักบินที่แสดงให้ทุกคนเห็นหนทาง
จงบอกกับทุกคนว่า: จงจดจำระลึกถึงดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
และลืมยุคเหล็กดินแดนของความทุกข์ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ตราบเท่าที่ลูกยังมีชีวิตอยู่จงเฝ้าแต่ดื่มน้ำทิพย์ของความรู้ต่อไป
เติมเต็มอาภรณ์ของลูกด้วยเพชรพลอยแห่งความรู้ อย่าได้ตั้งคำถามใดๆ โดยมีความสงสัย
2. ชำระล้างดวงวิญญาณผู้เป็นสีดาให้บริสุทธิ์ในไฟของโยคะ
อย่าได้เข้าไปสู่การขยายตัวเกี่ยวกับสิ่งใดมากเกินไป
แต่เพียรพยายามที่จะกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
พร:
ขอให้ลูกเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจที่อยู่อย่างมั่นคงในสภาพที่มีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณและเล่นบทบาทพิเศษเสมอ
ทุกการกระทำของลูก ๆ ที่เป็นนักแสดงพิเศษจะมีความพิเศษ
ไม่มีการกระทำของพวกเขาที่ธรรมดา
ดวงวิญญาณธรรมดาจะแสดงการกระทำใดๆในขณะที่มีจิตสำนึกเป็นร่าง
ในขณะที่ดวงวิญญาณพิเศษจะแสดงทุกการกระทำในจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ผู้ที่แสดงการกระทำในขณะที่มั่นคงในสำนึกเป็นดวงวิญญาณจะอยู่อย่างพอใจในตนเองและทำให้ผู้อื่นพอใจอยู่เสมอ
และดังนั้นพวกเขาจึงได้รับพรของการเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจโดยอัตโนมัติ
คติพจน์:
เป็นดวงวิญญาณที่มีการทดลองและเพิ่มสมบัติที่มีค่าทั้งหมดของลูกเรื่อยๆด้วยการทดลองของโยคะ