12.02.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เพียงในหนทางของความรู้เท่านั้นที่ลูกมีมิตรแห่งสัจจะ
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของพ่อที่แท้จริง
การอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อหมายถึงการอยู่ในความเป็นมิตรแห่งสัจจะ
คำถาม:
ทำไมเวลานี้ลูกๆ ถึงจำเป็นต้องมีมิตรแห่งสัจจะ?
คำตอบ:
เพราะเพียงด้วยการอยู่ในความเป็นมิตรของพ่อที่แท้จริง ครูที่แท้จริง
และสัตกูรูเท่านั้นที่ลูกดวงวิญญาณที่ตาโมประธานจะกลับมาสะโตประธาน
นั่นคือลูกสามารถเปลี่ยนจากน่าเกลียดเป็นสวยงาม
ปราศจากความเป็นมิตรของสัจจะแล้วดวงวิญญาณที่อ่อนแอก็ไม่สามารถกลับมาเข้มแข็งได้
ด้วยความเป็นมิตรของพ่อ
ดวงวิญญาณจะได้รับพลังของความบริสุทธิ์และเรือของพวกเขาจะข้ามฟากไปได้เป็นเวลา 21
ชาติเกิด
โอมชานติ
ลูกๆ กำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
เพียงในยุคบรรจบพบกันของทุกวงจรเท่านั้นที่ลูกๆ นั่งอยู่ในชุมนุมของสัจจะนี้
โลกไม่รู้ว่าชุมนุมของสัจจะนี้คืออะไร คำว่า “สัตซัง” (ความเป็นมิตรของสัจจะ)
ได้ดำเนินมาตั้งแต่ครั้งบรรพกาล ผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพูดว่า:
เราไปที่สัตซังที่นี่ที่นั่น
แท้จริงแล้วไม่มีใครไปยังสัตซังที่แท้จริงในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
สัตซังเพียงเกิดขึ้นในหนทางของความรู้เท่านั้น
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
ดวงวิญญาณทั้งหลายกำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของพ่อที่แท้จริง
ไม่มีที่อื่นใดที่วิญญาณจะนั่งในความเป็นมิตรของพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ไม่มีใครในพวกเขาที่แม้จะรู้จักพ่อ ถึงแม้ว่าพวกเขาพูดว่าเขาไปยังสัตซัง
แต่พวกเขายังคงมีสำนึกที่เป็นร่าง ลูกจะไม่กลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง
ลูกเข้าใจว่าลูกเป็นดวงวิญญาณ
และเวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของบาบาผู้ที่เป็นสัจจะ
ไม่มีมนุษย์อื่นใดนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะได้ คำว่า “ความเป็นมิตรของสัจจะ”
คงอยู่ในเวลานี้เท่านั้น พ่อนั่งที่นี่และอธิบายความหมายที่ถูกต้องแม่นยำของ “ความเป็นมิตรของสัจจะ”
ลูกดวงวิญญาณในขณะนี้กำลังนั่งอยู่กับพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดผู้เป็นสัจจะ พ่อ
คือพ่อที่จริงแท้ ครูที่จริงแท้ และกูรูที่จริงแท้
สิ่งนี้หมายความว่าลูกกำลังนั่งอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
และไม่ว่าลูกจะนั่งที่นี่หรือที่บ้าน
ลูกก็พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและลูกจดจำพ่อ
เราดวงวิญญาณกำลังจดจำพ่อที่จริงแท้ของเรานั่นคือเราอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
พ่อกำลังนั่งอยู่ที่มธุบัน ลูกได้รับวิธีการมากมายที่ลูกสามารถจดจำพ่อได้
ด้วยการมีการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่บาปของลูกสามารถได้รับการปลดเปลื้อง ลูกๆ
รู้ด้วยเช่นกันว่าลูกกลับมาเต็มเปี่ยม 16 องศาสมบูรณ์
และเมื่อลูกลงบันไดลงมาองศาของลูกลดลงเรื่อยๆ
ความเลื่อมใสศรัทธาในตอนแรกไม่มีสิ่งใดเจือปน
ต่อมาเมื่อลูกลงบันไดมาเพราะความเลื่อมใสศรัทธามีสิ่งเจือปนลูกกลับมาตาโมประธาน
ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีความเป็นมิตรของสัจจะอย่างแน่นอน
มิฉะนั้นลูกจะสามารถกลับมาบริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ลูกดวงวิญญาณเวลานี้ได้รับความเป็นมิตรของพ่อที่จริงแท้แล้ว
ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าลูกต้องจดจำบาบาและเป็นมิตรกับท่าน
การจดจำระลึกถึงเรียกว่าความเป็นมิตรเช่นกัน นี่คือความเป็นมิตรของสัจจะ
ในขณะที่ลูกมีร่างกายเหล่านั้น ลูกดวงวิญญาณต้องจงจดจำพ่อ
นี่คือความเป็นมิตรของสัจจะ
กล่าวกันว่าใครบางคนได้รับการแต่งแต้มสีสันจากการเป็นมิตรกับบุคคลสำคัญและด้วยเหตุนั้นเขาจึงมีจิตสำนึกที่เป็นร่าง
เวลานี้ลูกมีความเป็นมิตรกับพ่อที่แท้จริงและด้วยความเป็นมิตรนี้ที่ลูกจะกลับมาสะโตประธานจากตาโมประธาน
พ่อพูดว่า: พ่อเพียงมาครั้งเดียวเท่านั้น
เวลานี้เพราะลูกดวงวิญญาณมีความเป็นมิตรกับดวงวิญญาณสูงสุดลูกจึงสามารถข้ามฟากไปเป็นเวลา
21 ชาติเกิด ต่อมาลูกมีความเป็นมิตรกับร่างกาย
สิ่งนี้ถูกกำหนดเอาไว้แล้วในละครเช่นกัน พ่อพูดว่า:
เมื่อลูกๆมีความเป็นมิตรกับพ่อลูกจะกลับมาสะโตประธาน
สิ่งนี้เรียกว่าการกลายเป็นสภาพที่เป็นยุคทอง ผู้รู้หรือผู้ที่เคร่งศาสนา ฯลฯ
คิดว่า ดวงวิญญาณมีภูมิคุ้มกันต่อผลของการกระทำ
พวกเขาคิดว่าทุกคนเป็นดวงวิญญาณสูงสุด
นี่ก็จะหมายความว่ามีอัลลอยอยู่ในดวงวิญญาณสูงสุด
จะไม่สามารถมีอัลลอยปะปนในดวงวิญญาณสูงสุดเลย พ่อพูดว่า:
มีอัลลอยปะปนอยู่ในพ่อจริงๆหรือ? ไม่เลย
พ่ออาศัยอยู่ในดินแดนสูงสุดเสมอเพราะพ่อไม่ได้เข้าสู่วงจรของการเกิดและการตาย
ลูกรู้สิ่งนี้ ในบันดาลูกเช่นกันบางคนคงอยู่ในการเป็นมิตรของพ่ออย่างมาก
และคนอื่นๆก็น้อย ลูกบางคนมีความเพียรพยายามที่ดีมากที่จะอยู่ในโยคะ
ยิ่งลูกดวงวิญญาณอยู่ในความเป็นมิตรของพ่อมากเท่าไร
ลูกก็จะยิ่งได้รับคุณประโยชน์มากเท่านั้น บาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้องไป
พ่อพูดว่า: โอ้ดวงวิญญาณทั้งหลาย จงจดจำฉัน พ่อของลูก อยู่ในความเป็นมิตรของพ่อ
พ่อต้องรับการค้ำจุนของร่างกายนี้
มิฉะนั้นดวงวิญญาณสูงสุดจะพูดกับลูกดวงวิญญาณได้อย่างไร?
ดวงวิญญาณจะได้ยินท่านอย่างไร? เวลานี้ลูกๆมีความเป็นมิตรกับสัจจะ
ลูกต้องจดจำพ่อที่จริงแท้อย่างสม่ำเสมอ ลูกดวงวิญญาณต้องอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
ดวงวิญญาณนั้นน่าอัศจรรย์และดวงวิญญาณสูงสุดก็น่าอัศจรรย์
โลกนี้ก็น่าอัศจรรย์เช่นกัน
เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ว่าวงจรโลกนี้ยังคงหมุนไปอย่างต่อเนื่องได้อย่างไร
ลูกเล่นบทบาทรอบด้านตลอดทั้งละครนี้ ลูกดวงวิญญาณมีบทบาทของ 84
ชาติเกิดบันทึกอยู่ในตัวลูก เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์!
มีดวงวิญญาณยุคทองและดวงวิญญาณของวันนี้
จากดวงวิญญาณทั้งหมดลูกมีบทบาทรอบด้านมากที่สุด บทบาทของบางคนเริ่มในตอนเริ่มต้น
บางของคนอื่นเล่นในตอนกลาง และบางคนมาในตอนสุดท้าย ละครเหล่านั้นทั้งหมดมีขีดจำกัด
มีการสร้างขึ้นเมื่อไม่นานมานี้ เวลานี้มีพลังของวิทยาศาสตร์
ในยุคทองจะมีพลังของวิทยาศาสตร์อย่างมาก โลกใหม่ถูกสร้างขึ้นอย่างรวดเร็วมาก
ที่นั่นพลังของความบริสุทธิ์เป็นสิ่งหลัก เวลานี้ดวงวิญญาณอ่อนแอ
ที่นั่นดวงวิญญาณมีพลัง ลักษมีและนารายณ์นั้นทรงพลัง ราวันได้ช่วงชิงพลังของลูกไป
เวลานี้ลูกกำลังเอาชนะราวันและกลับมามีพลังอย่างมาก
ยิ่งลูกดวงวิญญาณคงอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะมากเท่าไหร่
นั่นคือยิ่งลูกดวงวิญญาณจดจำพ่อมากเท่าไร ลูกก็จะยิ่งกลับมามีพลังมากเท่านั้น
ลูกได้รับพลังด้วยการศึกษานี้ ลูกได้รับพลังแล้วลูกก็ปกครองทั้งโลก
เพียงในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นที่ลูกดวงวิญญาณมีโยคะกับสัจจะ พ่อพูดว่า:
ด้วยการคงอยู่ในความเป็นมิตรของพ่อ ลูก ดวงวิญญาณกลับมามีพลังอย่างมาก
พ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจแห่งโลก ลูกได้รับพละกำลังจากท่าน
ลูกได้รับความรู้ทั้งหมดของพระเวทและคัมภีร์ และตอนต้น ตอนกลาง และตอนจบของโลก
เช่นที่พ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจ ลูกก็กลับมามีอำนาจด้วยเช่นกัน ลูกปกครองโลก
ไม่มีใครสามารแย่งชิงสิ่งนั้นไปจากลูกได้ ลูกได้รับพลังอย่างมากจากพ่อ
ผู้นี้ได้รับพลังด้วยเช่นกัน ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไหร่
ลูกก็จะได้รับพลังมากเท่านั้น พ่อไม่ได้ให้ความยากลำบากอื่นใดแก่ลูกเลย
เพียงแค่จดจำท่าน เท่านั้นเอง! เวลานี้ที่วงจร 84 ชาติเกิดจะจบสิ้น ลูกต้องกลับบ้าน
มันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่จะเข้าใจสิ่งนี้
ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเข้าไปสู่รายละเอียดมากเกินไป โดยการเข้าใจเมล็ด
ลูกก็สามารถเข้าใจว่าต้นไม้ทั้งหมดปรากฏออกมาจากเมล็ดอย่างไร
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกโดยสรุป เรื่องเหล่านี้พิเศษสุดไม่เหมือนใคร
ผู้คนล้มลุกคลุกคลานเป็นอย่างมากในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาทำความเพียรพยายามอย่างมากแต่พวกเขาก็ยังไม่ได้รับสิ่งใดเลย
พ่อมาและทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก ลูกกลายเป็นนายของโลกด้วยพลังโยคะ
นี่คือความเพียรพยายามที่ลูกต้องทำ โยคะของบารัตนั้นมีชื่อเสียง
ด้วยโยคะช่วงชีวิตของลูกจะยาวนานมาก
ลูกได้รับคุณประโยชน์อย่างมากด้วยการเป็นมิตรของสัจจะ
ช่วงชีวิตของลูกจะยืนยาวและร่างกายของลูกจะปราศจากโรคภัย
มีเพียงลูกๆเท่านั้นที่มีสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดปลูกฝังอยู่ในสติปัญญาของลูก
ไม่มีใครนอกจากลูกๆบราห์มินที่มีมิตรของสัจจะ
ลูกคือลูกของประชาบิดาบราห์มาและลูกเป็นหลานของปู่
ดังนั้นลูกควรมีความสุขอย่างมากที่รู้ว่าลูกคือหลานของท่าน
ลูกได้รับมรดกของลูกจากปู่ นี้คือการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง
ลูกควรใช้สติปัญญาของลูกไตร่ตรองสิ่งเหล่านี้
ในสัตซังเหล่านั้นผู้คนเพียงแค่มาชุมนุมกันที่ไหนสักแห่ง ไม่มีเรื่องเช่นนั้นที่นี่
ไม่ใช่ว่าลูกแค่นั่งในสถานที่หนึ่งแล้วจะสามารถมีความเป็นมิตรของสัจจะได้ ไม่เลย
ลูกจดจำท่านในขณะที่ลูกเดินเหินเคลื่อนไหวและนั่ง
นั่นคือลูกอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
แต่เมื่อลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงท่านเท่านั้น
ถ้าลูกไม่อยู่ในการจดจำระลึกถึงนั่นก็หมายความว่าลูกมีสำนึกที่เป็นร่าง ร่างกายปลอม
ร่างกายไม่จริงแท้ ร่างกายไม่มีชีวิต ร่างกายทำมาจากวัตถุธาตุทั้งห้า
เมื่อไม่มีดวงวิญญาณอยู่ในร่างกาย ร่างกายก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
ไม่มีคุณค่าใดเลยสำหรับร่างกายมนุษย์ มีคุณค่าสำหรับร่างกายของชีวิตอื่นๆบางอย่าง
มันคือดวงวิญญาณที่ประกาศสิทธิ์ในโชคทั้งหมด ดวงวิญญาณพูดว่า “ฉันเป็นผู้นี้ผู้นั้น”
พ่อพูดว่า: ดูซิว่าดวงวิญญาณทั้งหลายกลายเป็นอะไร! พวกเขากินไข่ กินปลา กินทุกสิ่ง
พวกเขาทั้งหมดเป็นบัสมาสูร (ปีศาจที่เผาตัวเองจนตาย) พวกเขาเผาตัวเองอย่างไร?
แต่ละคนนั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะและเผาไหม้ตนเอง
ดังนั้นพวกเขาจึงได้ชื่อว่าบัสมาสูร
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่บนกองของความรู้และกำลังกลายเป็นเทพ
ทุกคนในทั้งโลกถูกไฟเผาด้วยการนั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะ
ดวงวิญญาณกลับมาตาโมประธานและน่าเกลียด พ่อมาเพื่อเปลี่ยนลูกจากน่าเกลียดเป็นสวยงาม
ดังนั้นพ่อพูดว่า: ลูกๆ จงละทิ้งสำนึกที่เป็นร่างและพิจารณาตนเองว่าเป็นดวงวิญญาณ
เด็กนักเรียนศึกษาที่โรงเรียน
แล้วพวกเขาก็เก็บสิ่งที่พวกเขาศึกษาไว้ในสติปัญญาของพวกเขาในขณะที่อยู่ที่บ้าน
สิ่งนี้ควรคงอยู่ในสติปัญญาของลูกเช่นกัน นี่คือชีวิตนักเรียนของลูก
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าลูก
เก็บรักษาความรู้นี้ไว้ในสติปัญญาของลูกในขณะที่ลูกนั่งเดินและเคลื่อนไหวไปรอบๆ
ลูกๆ มาที่นี่เพื่อได้รับการทำให้สดชื่นขึ้นมาใหม่
ลูกๆยังได้รับวิธีการที่จะอธิบายแก่ผู้อื่นด้วยเช่นกัน
ในโลกภายนอกมีสัตซังจำนวนนับไม่ถ้วน มีผู้คนมากมายมาชุมนุมกัน
ในความเป็นจริงแล้วนั่นไม่ใช่ความเป็นมิตรของสัจจะ
มันคือลูกๆที่ขณะนี้ได้รับความเป็นมิตรของสัจจะ
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่มาและก่อตั้งยุคทอง และลูกก็กลายเป็นนายของสิ่งนั่น
มันเกิดจากการมีจิตสำนึกที่เป็นร่าง นั่นคือจิตสำนึกที่ไม่แท้จริงที่ลูกตกต่ำลงมา
ด้วยการมีความเป็นมิตรแห่งสัจจะลูกก็สูงขึ้น
ลูกมีประสบการณ์ของรางวัลนั้นเป็นเวลาครึ่งวงจร
ไม่ใช่ว่าลูกจะมีความเป็นมิตรของสัจจะที่นั่นด้วยเช่นกัน ไม่เลย
ความเป็นมิตรแห่งสัจจะและความเป็นมิตรของความหลอกลวงถูกกล่าวถึงเมื่อทั้งสองคงอยู่ในเวลาเดียวกัน
พ่อที่จริงแท้อธิบายทุกสิ่งเมื่อท่านมา
ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งใดจนกว่าพ่อที่แท้จริงมา เวลานี้พ่อพูดกับลูกๆว่า: โอ
ดวงวิญญาณ จงเป็นมิตรกับพ่อ ไปอยู่เหนือความเป็นมิตรของร่างกายทั้งหลาย
แม้ว่าจะมีความเป็นมิตรของร่างกายในยุคทอง ลูกก็ยังคงบริสุทธิ์
เวลานี้ลูกกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์โดยการเป็นมิตรของสัจจะ
และจากนั้นลูกก็จะได้รับร่างกายที่สะโตประธาน
ลูกดวงวิญญาณก็จะกลับมาสะโตประธานด้วยเช่นกัน ในขณะนี้โลกตาโมประธาน
โลกกลับมาใหม่และเก่า ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปแน่นอนคงอยู่ในโลกใหม่
วันนี้ศาสนานั้นได้หายไปแล้ว
และพวกเขาก็เรียกตนเองว่าศาสนาฮินดูดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป พวกเขากลับมาสับสน
ลูกๆชาวบารัตเวลานี้เข้าใจว่าลูกได้เป็นของศาสนาเทพที่เก่าแก่โบราณ
ลูกเคยเป็นนายของยุคทอง แต่ความซาบซึ้งนั้นอยู่ที่ไหน?
พวกเขาเขียนว่าช่วงระยะเวลาของแต่ละวงจรนั้นยาวมาก พวกเขาลืมทุกสิ่ง
นี่เรียกว่าเกมเขาวงกต
โดยการศึกษาความรู้ทั้งหมดที่พ่อที่แท้จริงให้กับลูกในเวลานี้ลูกก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
และแล้วหลังจากครึ่งของวงจร ลูกก็ตกต่ำบวอีกครั้งหนึ่ง
เพราะอาณาจักรของราวันเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง ทั้งโลกกลับมาเก่า
ลูกเข้าใจว่าลูกได้เป็นนายของโลกใหม่ เวลานี้ลูกอยู่ในโลกเก่า
ลูกบางคนจดจำพ่อไม่ได้มากนัก บาบากำลังทำให้ลูกเป็นชาวสวรรค์
เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกอยู่อย่างเป็นชาวสวรรค์ และหลังจากครึ่งวงจรลูกก็ตกต่ำลงมา
เพราะอาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น โลกจึงกลับมาเก่า
ลูกเข้าใจว่าบาบากำลังทำให้ลูกกลายเป็นชาวสวรรค์
ลูกอยู่อย่างเป็นชาวสวรรค์เป็นเวลาครึ่งวงจรแล้วลูกก็กลายเป็นชาวนรก
ลูกกลายเป็นนายผู้ทรงอำนาจด้วยเช่นกันตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ลูกได้รับน้ำทิพย์แห่งความรู้ขนาดนี้ ชีพบาบาได้รับอวัยวะที่เก่า
ท่านไม่ได้รับอวัยวะที่ใหม่ ท่านได้รับฮาร์โมเนี่ยมที่เก่า
พ่อมาในช่วงเวลาของการปลดเกษียณเท่านั้น ลูกมีประสบการณ์ของความสุข
พ่อก็มีประสบการณ์ของความสุขเช่นกัน พ่อพูดว่า: พ่อมาเพื่อให้ความรู้นี้แก่ลูกๆ
และปลดปล่อยลูกจากราวัน พ่อเล่นบทบาทของพ่อในความสุขอย่างยิ่ง พ่อต้องมาทุกวงจร
บทบาทนี้ไม่มีวันสิ้นสุด ลูกๆควรมีความสุขมาก
มากเท่าที่ลูกงอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
ลูกก็จะได้รับความสุขที่ยิ่งใหญ่มากตามนั้น เมื่อลูกมีการจดจำระลึกถึงน้อย
ลูกก็ไม่มีความสุขมากเช่นกัน พ่อให้ทรัพย์สมบัติของพ่อแก่ลูกๆ
พ่อมีความรักที่ยิ่งใหญ่สำหรับลูกๆผู้มีหัวใจที่ชื่อสัตย์
พระเจ้าพอใจกับหัวใจที่ชื่อสัตย์
ผู้ที่ชื่อสัตย์ทั้งภายในและภายนอกและผู้ที่อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำงานรับใช้จะเป็นที่รักของพ่ออย่างมาก
พวกเขาคือผู้ช่วยที่แท้จริงของบาบา ถามหัวใจของลูกเองว่า:
ฉันทำงานรับใช้ที่แท้จริงหรือไม่? ฉันอยู่ในความเป็นมิตรของบาบาที่แท้จริงหรือไม่?
ลูกจะไปถึงสภาพอะไรหากลูกไม่อยู่ในความเป็นมิตรของบาบาที่แท้จริง?
จงเฝ้าแต่ชี้หนทางแก่ผู้อื่นมากมายและลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
ตรวจสอบตัวลูกเองและดูว่าลูกจะประกาศสิทธิ์ในมรดกอะไรจากพ่อที่จริงแท้
ลูกรู้ว่าสิ่งนี้ตามลำดับกันไป บางคนก็ประกาศสิทธิ์ในมรดกที่ยิ่งใหญ่
และบางคนก็น้อยกว่า มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน อัจชะ
ถึง ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จาก แม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. อยู่เหนือจิตสำนึกที่เป็นร่างทั้งหมดที่ลูกได้รับมา
และกลับมาบริสุทธิ์โดยการอยู่ในความเป็นมิตรของสัจจะ
2. ในชีวิตนักเรียนนี้ ขณะที่ลูกเดินและเคลื่อนไหวไปมา
ลูกควรควงความรู้นี้อย่างต่อเนื่องในสติปัญญาของลูก
เพียรพยายามในขณะที่รักษาเป้าหมายและวัตถุประสงค์ไว้เบื้องหน้าลูก
มีหัวใจที่ชื่อสัตย์และกลายเป็นผู้ช่วยของพ่อ
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เพียรพยายามที่สูงส่งที่ทำงานรับใช้ยุคทองด้วยธรรมชาติยุคทองของลูก
ลูกที่ไม่มีอัลลอยของซันสการ์เก่าหรือธรรมชาติเก่าของความอิจฉาของความดื้อรั้นหรือพยายามที่จะพิสูจน์ตัวเองว่าถูกต้องเป็นผู้ที่มีธรรมชาติที่เป็นเช่นยุคทอง
และมีซันสการ์ของการพูดว่า "ฮาจี" อยู่เสมอ! (ใช่แน่นอน)
ลูกผู้ที่เพียรพยายามที่สูงส่งเช่นนั้นหล่อหลอมตนเองตามเวลาและงานรับใช้และกลายเป็นทองคำแท้
เมื่ออัลลอยของความหลงทะนงตนและความรู้สึกดูหมิ่นไม่ได้ปะปนอยู่ในงานรับใช้แล้วลูกก็จะถูกเรียกว่าเป็นผู้ที่ทำงานรับใช้ยุคทอง
คติพจน์:
จบสิ้นคำถาม“ทำไม?” และ“อะไร” และอยู่อย่างมีความสุขอยู่ในหัวใจตลอดเวลา