22.03.20 Avyakt Bapdada Thai Murli
14.12.85 Om Shanti Madhuban
ชีวิตในปัจจุบันเป็นกระจกแห่งอนาคต
อะแวคบัพดาดาพบกับชาวมธุบัน
วันนี้พ่อผู้สร้างโลกกำลังมองดูลูกผู้สร้างผู้เป็นนายของท่านและมองดูว่านายผู้สร้างนั้นได้รักษาสำนึกรู้ของการเป็นผู้สร้างมากแค่ไหน
สิ่งสร้างแรกที่พิเศษของลูกผู้สร้างทั้งหมดคือร่างกายของลูก
ลูกได้กลายเป็นผู้สร้างร่างกายเหล่านั้นซึ่งเป็นสิ่งสร้างมากแค่ไหน
บางครั้งสิ่งสร้างของร่างกายดึงดูดลูกผู้สร้างเข้าไปสู่ตัวมันเองและทำให้ลูกลืมตัวเองว่าเป็นผู้สร้างหรือไม่?
ลูกในฐานะที่เป็นนายเฝ้าแต่ใช้สิ่งสร้างของลูกนี้เพื่องานรับใช้อย่างต่อเนื่องหรือไม่?
ลูกสามารถทำอะไรก็ตามที่ลูกต้องการเมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการในฐานะที่เป็นนายหรือไม่?
ก่อนอื่นการฝึกฝนการเป็นนายของร่างกายนั้นสามารถทำให้ลูกกลายเป็นนายของวัตถุธาตุและนายของโลกได้
หากลูกไม่ประสบความสำเร็จอย่างสมบูรณ์ในการเป็นนายของร่างกายของลูก
ลูกไม่สามารถกลับมาสมบูรณ์พร้อมในการกลายเป็นนายของโลกได้
ชีวิตของเวลาในปัจจุบันคือกระจกของอนาคต
และด้วยกระจกนี้ลูกสามารถมองเห็นอนาคตของลูกได้อย่างชัดเจน
ประการแรกด้วยการมีสิทธิ์เหนือความสัมพันธ์และซันสการ์ของร่างกายนั้นทั้งหมดที่ลูกจะสร้างซันสการ์ของการเป็นนาย
การมีความรักและละวางในความสัมพันธ์ของลูกเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงการเป็นนาย
การมีความถ่อมตนและการมีความคิดสร้างสรรค์ด้วยซันสการ์ของลูกทั้งสองสิ่งนี้เป็นสิ่งชี้บอกของการเป็นนาย
พร้อมกับสิ่งนั้นลูกต้องมีความรัก
เมื่อเข้ามามีสายใยกับดวงวิญญาณทั้งหมดให้มีพรแห่งความรักจากหัวใจ
นั่นคือความปรารถนาดีที่ปรากฏออกมาจากดวงวิญญาณทั้งหมดสำหรับลูก
ไม่ว่าลูกจะรู้จักพวกเขาหรือไม่ก็ตาม
ไม่ว่าจะเป็นความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดหรือเป็นเพียงแค่มีการติดต่อกัน
ให้ใครก็ตามที่เห็นลูกได้สัมผัสว่าลูกเป็นของพวกเขาเพราะความรัก
ให้พวกเขารู้สึกว่าพวกเขาอยู่ในสำนึกรู้ของความรัก
แม้อาจจะเป็นความสัมพันธ์ที่ห่างไกล แต่ความรักก็ให้ประสบการณ์ของการเติมเต็ม
ผู้คนจะได้สัมผัสกับคุณสมบัติเหล่านี้ในดวงวิญญาณผู้ที่มีการฝึกฝนที่จะเป็นนายของโลกหรือเป็นนายของร่างกายของพวกเขา
ใครก็ตามที่ดวงวิญญาณเช่นนั้นเข้ามามีการติดต่อด้วย
พวกเขาจะได้สัมผัสว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นผู้ให้
สิ่งนี้จะไม่เข้าไปในจิตใจของใครว่าดวงวิญญาณนั้นเพียงแค่ต้องการที่จะรับ
ผู้อื่นจะได้รับประสบการณ์ของความสุข ความสงบ ความรัก ความปิติสุข ความรื่นเริง
ความร่วมมือ ความกล้าหาญ ความกระตือรือร้น
และคุณสมบัติพิเศษไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่งของผู้ให้จากดวงวิญญาณนั้น
พวกเขาจะรู้สึกว่าดวงวิญญาณนั้นมีสติปัญญาที่ไม่มีขีดจำกัดและหัวใจที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกเรียกผู้นี้ว่าผู้ที่มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่
เวลานี้ตรวจสอบตัวเองกับคุณสมบัติพิเศษเหล่านี้เพื่อดูว่าลูกกำลังจะกลายเป็นอะไร
ลูกมีกระจกใช่ไหม? ไม่มีใครสามารถรู้จักลูกได้ดีเท่ากับที่ลูกรู้จักตัวเอง
ดังนั้นจงรู้จักตัวเอง อัจชะ
วันนี้บาบามาพบลูก อย่างไรก็ตามลูกทั้งหมดได้มาแล้ว
ดังนั้นบัพดาดามีความรักต่อลูกๆทุกคนและมีความเคารพด้วย
เหตุนี้เองบาบาจึงมีการพูดคุยกันบางอย่าง
ลูกที่มาจากมธุบันไม่ได้ปล่อยสิทธิ์ของลูกไป และดังนั้นลูกจึงนั่งใกล้ๆ
ลูกนั่งอย่างไร้กังวลและโล่งใจในหลายสิ่งหลายอย่าง
ผู้ที่อาศัยอยู่ภายนอกยังคงต้องเพียรพยายาม
การหาเงินหรือหารายได้เพื่อที่จะได้มีกินนั้นเป็นความพยายามที่ไม่น้อยเลย
ในมธุบันลูกไม่ต้องวิตกกังวลเกี่ยวกับการหารายได้
บัพดาดารู้ว่าผู้ที่อาศัยอยู่กับครอบครัวของพวกเขาต้องมีความอดทน
ต้องเผชิญกับทุกสิ่ง
หงส์กำลังเคลื่อนไปข้างหน้าเพื่อสร้างความก้าวหน้าให้กับตัวเองในขณะที่อยู่ท่ามกลางนกกระสา
อย่างไรก็ตามลูกทุกคนอยู่เหนือสิ่งต่างๆมากมายอย่างเป็นธรรมชาติ ลูกอยู่อย่างสบาย
กินอย่างสบาย และลูกก็ยังพักผ่อนด้วย ผู้ที่ไปทำงานได้พักระหว่างวันหรือไม่?
ที่นี่ลูกมีการพักผ่อนสำหรับร่างกายและสำหรับสติปัญญาด้วย
ดังนั้นสภาพของผู้ที่อยู่ในมธุบันจึงเป็นอันดับหนึ่งใช่ไหม?
นี่เป็นเพราะลูกมีเพียงแค่งานเดียว แม้ว่าลูกกำลังศึกษาเล่าเรียน
พ่อก็ช่วยให้ลูกทำสิ่งนั้น เมื่อลูกทำงานรับใช้ นั่นก็เป็นงานรับใช้ของยักย่า
นี่คือบ้านที่ไม่มีขีดจำกัดของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด มีเพียงสิ่งเดียว,
ความใส่ใจเดียว และไม่มีอะไรอื่น ลูกแม้กระทั่งไม่ต้องคิดอะไรเลยว่า
นี่คือศูนย์ของฉัน ลูกจะไม่มีความรู้สึกเลยว่า "ฉันเป็นผู้ดูแลสิ่งนี้"
ผู้ที่มาจากมธุบันนี้มีความเพียรพยายามที่ง่ายดายและได้มาซึ่งการบรรลุผลในหลายสิ่งหลายอย่างอย่างง่ายดาย
อัจชะ ลูกทุกคนที่เป็นชาวมธุบันได้จัดโปรแกรมเพื่อเฉลิมฉลองโกลเด้นจูบีลี่-การครบรอบ
50 ปี ใช่ไหม? นั่นไม่ใช่เพียงแค่พิธีการ ลูกได้พิมพ์แผ่นพับสำหรับสิ่งนั้นและอื่นๆ
นั่นเป็นไปเพื่องานรับใช้โลก ลูกแต่ละคนได้วางแผนอะไรสำหรับตัวเอง?
ลูกจะเล่นบทบาทอะไรบนเวทีของลูกเอง?
ลูกมีผู้บรรยายและมีโปรแกรมเช่นกันสำหรับเวทีนั้น
แต่โปรแกรมอะไรที่ลูกจะทำเพื่อสภาพของตัวลูกเอง? “การทำบุญเริ่มต้นที่บ้าน”
ลูกผู้ที่มาจากมธุบันจะทำสิ่งนี้ใช่ไหม? ลูกจะทำอะไรเมื่อลูกดำเนินงาน? (จุดเทียน)
แล้วใครจะจุดเทียนสำหรับปีโกลเด้นจูบีลี่นี้? ใครจะเป็นผู้เริ่มทุกสิ่ง?
ชาวมธุบันมีความกล้าหาญ ความกระตือรือร้น มีบรรยากาศ และมีความช่วยเหลือทั้งหมด
ที่ใดมีความร่วมมือของทุกคน ทุกสิ่งก็จะง่ายดาย
ลูกเพียงแค่จะต้องทำสิ่งหนึ่งเท่านั้น สิ่งนั้นคืออะไร?
บัพดาดามีความหวังอันสูงส่งอย่างหนึ่งนี้ในทุกคน
ที่ลูกแต่ละคนจะกลับมาทัดเทียมกับพ่อ
การอยู่อย่างพอใจและทำให้ผู้อื่นพอใจเป็นคุณสมบัติพิเศษ
สิ่งแรกและสำคัญที่สุดคือการตรวจสอบตัวเองเพื่อดูด้วยความซื่อสัตย์
ในขณะที่มีพ่ออยู่เบื้องหน้าลูกเสมอ
ไม่ว่าลูกจะพอใจกับตนเองนั่นคือกับความเพียรพยามยามของลูกกับธรรมชาติและซันสการ์ของลูกหรือไม่
ใช่ การมีความพอใจกับตนเองตามความสามารถของลูกนั้นเป็นเรื่องที่แตกต่างกัน
อย่างไรก็ตามในแง่ของรูปแบบที่แท้จริง
การอยู่อย่างพอใจกับตนเองและทำให้ผู้อื่นพอใจนั้นเป็นความยิ่งใหญ่ของตัวมันเอง
ให้ผู้อื่นได้สัมผัสว่าลูกเป็นดวงวิญญาณที่พอใจอย่างแท้จริง
ทุกสิ่งรวมอยู่ในความพอใจ การไม่ถูกรบกวนและไม่รบกวนผู้อื่นเรียกว่าความพอใจ
จะมีมากมายที่รบกวนลูก แต่อย่าปล่อยให้ตัวเองถูกรบกวน
ลูกต้องทำให้ตัวเองห่างไกลและปลอดภัยจากความร้อนของไฟ อย่าได้มองดูผู้อื่น
มองดูตัวเอง ฉันต้องทำอะไร?
ฉันต้องเป็นเครื่องมือและให้ความร่วมมือของความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์แก่ผู้อื่น
นี่คือคุณธรรมพิเศษที่จะดูดซับทุกสิ่งที่รวมอยู่ในนั้น ลูกสามารถเฉลิมฉลองโกลเด้น
จูบีลี่สำหรับสิ่งนี้ใช่ไหม? บาบาเพียงแค่พูดสิ่งนี้ในนามของผู้ที่อยู่ในมธุบัน
แต่จริงๆแล้วบาบาหมายถึงทุกคน
ลูกเคยได้ยินเรื่องราวของราชาผู้ที่เอาชนะความผูกพันยึดมั่นใช่ไหม?
สร้างเรื่องราวสำหรับความพอใจเช่นนั้น ใครก็ตามที่มาหาลูก
ไม่ว่าบุคคลคนนั้นจะซักค้านหรือตรวจสอบลูกมากแค่ไหน
ให้ทุกคนพูดและมีประสบการณ์ในจิตใจของพวกเขาถึงคุณสมบัติพิเศษของความพอใจ ไม่ใช่ว่า
“คนนี้ก็เป็นเช่นนั้น” แต่ “ฉันจะกลายเป็นเช่นนี้และทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร”
เท่านั้นเอง เพียงแค่แสดงสิ่งเล็กๆนี้บนเวที อัจชะ
บัพดาดาพบกับดาดี้:
ความคิดในหัวใจของลูกทั้งหมดได้มาถึงบัพดาดา
เหล่านั้นเป็นความคิดที่สูงส่งของลูกดวงวิญญาณที่สูงส่งทั้งหลาย
และดังนั้นความคิดเหล่านั้นจะต้องเกิดขึ้นในทางปฏิบัติอย่างแน่นอน
ลูกได้ทำแผนที่ดีมาก และเป็นแผนเหล่านี้ที่จะทำให้ทุกคนชัดเจน ในทั้งโลก,พลังของดวงวิญญาณพิเศษทั้งหมดนั้นเหมือนกัน
ไม่มีการชุมนุมกันของดวงวิญญาณพิเศษเช่นนี้ที่ใด พลังของการชุมนุมนี้พิเศษ
ด้วยเหตุนี้เองสายตาของทุกคนโดยเฉพาะอย่างยิ่งจึงมองมาที่ชุมนุมนี้เป็นพิเศษในขณะที่คนอื่นๆมีการขึ้นลง
บัลลังก์ของพวกเขากำลังสั่นคลอน ในขณะที่บัลลังก์ของอาณาจักรนี้กำลังถูกสร้างขึ้นมา
ที่นี่ไม่ใช่บัลลังก์ของกูรู และด้วยเหตุนี้เองจึงไม่สั่นคลอน
เป็นบัลลังก์ของอำนาจในการปกครองตนเองและอาณาจักรของโลก
ทุกคนจะพยายามเขย่าบัลลังก์นั้น แต่พลังของชุมนุมนั้นมีความปลอดภัยเป็นพิเศษ
ในบางสถานที่ที่มีความเป็นหนึ่งเดียวกัน
พวกเขาจะแยกแต่ละคนออกจากกันเป็นรายบุคคลและพยายามทำให้เกิดความแตกแยกและจากนั้นก็ทำให้พวกสั่นคลอน
ที่นี่เป็นเพราะพลังของชุมนุม พวกเขาไม่สามารถสั่นคลอนลูกได้
ดังนั้นจงเพิ่มคุณสมบัติพิเศษของพลังในชุมนุมนี้ให้มากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
ชุมนุมนี้จะเป็นป้อมปราการของลูก ด้วยเหตุนี้ไม่มีใครสามารถโจมตีลูกได้
ชัยชนะได้รับการรับประกันแล้ว เพียงแค่ต้องซ้ำรอยเท่านั้น
ผู้ที่มีความฉลาดในการเล่นซ้ำก็จะกลายเป็นผู้ที่มีชัยชนะและเป็นที่รู้จักบนเวที
พลังของชุมนุมเป็นพื้นฐานของชัยชนะที่พิเศษ
เป็นชุมนุมนี้ที่ทำให้ลูกประสบความสำเร็จในการเติบโตของงานรับใช้
ลูกผู้เป็นดาดี้ได้รับผลตอบแทนที่ดีสำหรับการหล่อเลี้ยงที่ลูกได้รับ
พื้นฐานของพลังของชุมนุมคืออะไร? เพียงแค่ทำให้บทเรียนมั่นคงว่าการให้ความเคารพ
คือการได้รับความเคารพ การให้คือการได้รับ การรับจริงๆแล้วไม่ได้รับ
การรับหมายถึงการสูญเสีย การให้หมายถึงการได้รับ
นี่ไม่ใช่ธุรกิจที่ลูกจะให้เมื่อมีคนให้กับลูก ที่นี่เป็นเรื่องของการเป็นผู้ให้
ผู้ให้ไม่ได้ให้หลังจากได้รับเท่านั้น ผู้ให้ยังคงให้อยู่เรื่อยๆ
และเหตุนี้เองชุมนุมนี้จึงประสบความสำเร็จ อย่างไรก็ตามเวลานี้กำไลข้อมือพร้อมแล้ว
พวงมาลัยยังไม่พร้อม หากไม่มีการเติบโตแล้วลูกจะไปปกครองใคร?
ขณะนี้มีบางสิ่งที่ขาดหายไปในรายชื่อของการขยายตัว ดวงวิญญาณ 900,000 ยังไม่พร้อม
พวกเขาจะพบกันไม่ทางใดก็ทางหนึ่งใช่ไหม? วิธีการก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ
ตอนแรกลูกได้พบบาบาในรูปที่มีตัวตน และตอนนี้ลูกกำลังพบท่านในรูปที่อะแวค
วิธีการเปลี่ยนไปใช่ไหม? ในอนาคตเช่นกันวิธีการก็จะยังคงเปลี่ยนแปลงต่อไป
และตามการเติบโตวิธีของการพบปะกันก็จะยังคงเปลี่ยนแปลงต่อไปเรื่อยๆเช่นกัน อัจชะ
บัพดาดาพบกลุ่ม
1) ให้ทานแก่ผู้อื่นอย่างต่อเนื่องโดยการเป็นตัวของคุณธรรม จงให้ทานพลัง คุณธรรม
และความรู้แก่ดวงวิญญาณที่อ่อนแอและลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณผู้ให้ทานที่ยิ่งใหญ่อย่างสม่ำเสมอ
ลูกคือผู้ประทานลูกของผู้ประทาน ไม่ใช่ผู้ที่รับ หากลูกคิดว่า“
ฉันจะทำสิ่งนี้เมื่ออีกคนหนึ่งทำ” นั่นคือการเป็นผู้ที่รับ หากลูกคิดว่า "ฉันควรทำสิ่งนี้"
นั่นก็คือการเป็นผู้ให้ ดังนั้นอย่าเป็นผู้ที่รับ แต่กลายเป็นเทพผู้ให้
ให้สิ่งใดก็ตามที่ลูกได้รับ ยิ่งลูกเฝ้าแต่ให้มากเท่าไหร่
ลูกก็จะยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเท่านั้น เป็นเทพธิดา ผู้ที่ให้อยู่เสมอ อัจชะ
2) ลูกเคยได้ยินมามาก เพียงลองคำนวณและดูว่าลูกเคยได้ยินมาประมาณเท่าใด
ทั้งการรับฟังและการทำเกิดขึ้นในเวลาเดียวกันหรือไม่?
หรือมีความแตกต่างระหว่างการฟังและการทำของลูกหรือไม่? ทำไมลูกถึงฟัง
เพื่อที่จะทำเช่นนั้น จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อทั้งการฟังและการทำของลูกเท่ากัน?
ลูกจะกลับมาสมบูรณ์พร้อมใช่ไหม? ดังนั้นใครจะเป็นตัวอย่างแรกของสภาพที่สมบูรณ์พร้อม?
ทำไมลูกแต่ละคนไม่พูดว่า“ ฉันจะกลายเป็นเช่นนั้น!”
ผู้ที่ริเริ่มก่อนในสิ่งนี้คืออรชุน
เช่นเดียวกับที่พ่อทำให้ตัวพ่อเองเป็นเครื่องมือ
ดังนั้นผู้ที่กลายเป็นเครื่องมือก็จะกลายเป็นอรชุน
นั่นคือพวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในอันดับหนึ่ง อัจชะ เราจะดูว่าใครจะกลายเป็นอย่างนั้น
บัพดาดาต้องการที่จะเห็นลูก ๆ กลายเป็นเช่นนั้น หลายปีผ่านไป
เช่นเดียวกับที่เวลาหลายปีได้ผ่านไป ดังนั้นให้วิธีการเก่าๆผ่านไปด้วยเช่นกัน
ให้มีความกระตือรือร้นใหม่ๆและความคิดใหม่ๆอยู่เสมอ
เพราะนี่เป็นสิ่งชี้บอกของความสมบูรณ์พร้อม ลูกทุกคนได้จบสิ้นทุกสิ่งที่เก่าไปแล้ว
เวลานี้ให้ทุกสิ่งใหม่ อัจชะ
คำถาม:
พื้นฐานของการเข้ามาใกล้ชิดกับพ่อคืออะไร?
คำตอบ:
คุณสมบัติพิเศษ คุณสมบัติพิเศษอย่างใดอย่างหนึ่งทำให้ลูกใกล้ชิดกับพ่อมากขึ้น
คุณสมบัติพิเศษเหล่านี้เติบโตขึ้นจากการทำงานรับใช้ของลูก
ไม่ว่าคุณสมบัติพิเศษใดก็ตามที่พ่อได้เติมเต็มให้กับลูกจงใช้คุณสมบัติพิเศษเหล่านั้นเพื่องานรับใช้
โดยการนำคุณสมบัติพิเศษเหล่านี้ไปใช้ในรูปปฏิบัติลูกจะได้รับคะแนนในวิชาของการงานรับใช้ด้วยเช่นกัน
ถ่ายทอดประสบการณ์ของลูกให้กับผู้อื่นและความจริงจังและความกระตือรือร้นของพวกเขาจะเพิ่มขึ้น
คำถาม:
อะไรคือสาเหตุของการขาดจิตวิญญาณ?
คำตอบ:
ลูกไม่พิจารณาว่าตัวลูกเองและใครก็ตามที่ลูกรับใช้เป็นสิ่งที่มีค่าที่ลูกได้รับมาด้วยความไว้วางใจ
โดยการพิจารณาว่าทั้งร่างกายของลูกเองและคนอื่นๆ
เป็นสิ่งที่มอบให้แก่ลูกด้วยความไว้วางใจ ลูกจะอยู่อย่างเป็นอิสระจากแรงดึงดูด
และโดยการอยู่อย่างเป็นอิสระจากแรงดึงดูดก็จะมีความผ่องแผ้วทางจิตวิญญาณ
คำถาม:
สองสิ่งที่มีในดวงวิญญาณส่วนใหญ่ในโลกคืออะไร?
คำตอบ:
1) ความกลัว 2) ความวิตกกังวล โดยเฉพาะอย่างยิ่งสองสิ่งนี้มีอยู่ในทุกคน
อย่างไรก็ตามมากเท่าที่พวกเขามีความวิตกกังวลและเป็นห่วงลูกก็เป็นผู้ที่มีความปรารถนาดีมากเท่านั้น
ความวิตกกังวลเปลี่ยนไปและนำรูปของความรู้สึกของความปรารถนาดีมาใช้
แทนที่จะมีความกลัว ลูกจะร้องเพลงแห่งความสุข
บัพดาดากำลังมองเห็นจักรพรรดิที่ไร้กังวลเช่นนั้น
คำถาม:
ในปัจจุบันคือฤดูกาลอะไร? หน้าที่ของลูกในช่วงเวลานั้นคืออะไร?
คำตอบ:
ปัจจุบันเป็นฤดูกาลแห่งความตายก่อนเวลาอันควร
เช่นเดียวกับที่มีพายุลมแรงฉับพลันและพายุในมหาสมุทร
ในทำนองเดียวกันพายุแห่งความตายก่อนเวลาอันควรจะพาคนจำนวนมากไปด้วยกำลังอันยิ่งใหญ่
ในช่วงเวลาเช่นนั้นเป็นหน้าที่ของลูกๆที่จะต้องกลายเป็นภาพลักษณ์ที่อมตะและให้ความร่วมมือของความสงบและพลังแก่ดวงวิญญาณที่กำลังประสบกับความตายก่อนเวลาอันควร
ดังนั้นจงมีความปรารถนาดีอยู่เสมอและรับใช้ด้วยจิตใจของลูกที่ให้ความปรารถนาความสุขและความสงบกับทุกคน
พร:
ขอให้ลูกมีความมุ่งมั่นที่จะเพาะปลูกผลไม้บนพื้นดินซึ่งไม่อุดมสมบูรณ์
และกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จ
ในทุกสถานการณ์ เพื่อที่จะกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จ
ลูกต้องมีชุมนุมของความมุ่งมั่นและความรัก
ความมุ่งมั่นนี้ช่วยให้ผลไม้สามารถปลูกบนพื้นดินที่ไม่อุดมสมบูรณ์ได้
เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์พยายามปลูกผลไม้ในทราย
ในทำนองเดียวกันลูกให้น้ำแห่งความรักด้วยพลังแห่งความเงียบสงบและกลายเป็นผลสำเร็จ
ด้วยความมุ่งมั่นลูกสามารถจุดตะเกียงแห่งความหวังในผู้ที่ท้อแท้
เพราะเมื่อลูกกล้าลูกจะได้รับความช่วยเหลือจากพ่อ
คติพจน์:
จงเดินหน้าต่อไปเรื่อยๆอย่างสม่ำเสมอโดยพิจารณาว่าตนเองเป็นสมบัติที่มีค่าของพระเจ้าและจึงมีจิตวิญญาณในการกระทำของลูก