16.01.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ลูกต้องทำให้บาปของลูกได้รับการปลดเปลื้องด้วยพลังของโยคะ
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และทำให้โลกบริสุทธิ์ นี่คืองานรับใช้ของลูก
คำถาม:
คุณสมบัติพิเศษอะไรของศาสนาเทพที่ได้รับการยกย่อง?
คำตอบ:
ศาสนาเทพคือศาสนาที่ให้ความสุขอย่างมาก ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความทุกข์ที่นั่น
ลูกๆ มีประสบการณ์ของความสุขถึง 3 ส่วน 4 ของวงจร
จะไม่มีความสุขมากถ้าเป็นความสุขครึ่งหนึ่งและความทุกข์ครึ่งหนึ่ง
โอมชานติ
พระเจ้าพูด: พระเจ้าได้อธิบายว่า มนุษย์ไม่สามารถถูกเรียกว่าพระเจ้าได้
แม้แต่เหล่าเทพก็ไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพระเจ้า พระเจ้านั้นไม่มีตัวตน
ท่านไม่ได้มีทั้งรูปที่มีตัวตนหรือรูปที่ละเอียดอ่อน
แม้แต่ผู้อาศัยของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนก็มีรูปที่ละเอียดอ่อน
เหตุนี้เองสถานที่นั้นจึงเรียกว่าอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ที่นี่ลูกมีร่างที่เป็นมนุษย์ที่มีตัวตน
เหตุนั้นเองโลกนี้จึงเรียกว่าเป็นโลกที่มีตัวตน
ร่างกายนี้ทำขึ้นมาจากวัตถุธาตุทั้งห้าไม่ได้คงอยู่ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ร่างกายมนุษย์เหล่านี้ทำขึ้นมาจากวัตถุธาตุทั้งห้า
พวกเขาถูกเรียกว่าหุ่นกระบอกดินเหนียว
ไม่สามารถกล่าวได้ว่าผู้อยู่อาศัยของอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนนั้นเป็นหุ่นกระบอกดินเหนียว
ผู้คนของศาสนาเทพก็เป็นมนุษย์ด้วยเช่นกัน
แต่พวกเขาเป็นมนุษย์ที่มีคุณสมบัติที่สูงส่ง
พวกเขาได้มาซึ่งคุณสมบัติที่สูงส่งของพวกเขาจากชีพบาบา
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างมนุษย์ที่มีคุณสมบัติที่สูงส่งกับผู้ที่มีลักษณะที่เป็นเช่นปีศาจ
เป็นมนุษย์ที่ได้กลายเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การอยู่ในวัดของชีวาและเป็นมนุษย์ด้วยเช่นกันผู้ที่ควรค่าแก่การอยู่ในโรงค้าประเวณี
ยุคทองเรียกว่าวัดของชีวา ยุคทองคงอยู่ที่นี่
ยุคทองไม่ได้คงอยู่ในโลกที่ไม่มีตัวตนหรือในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ลูกๆ
เข้าใจว่าวัดของชีวาก่อตั้งขึ้นโดยชีพบาบา เมื่อใดที่ท่านได้ก่อตั้งสิ่งนั้น?
ในยุคบรรจบพบกัน นี่คือยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
เวลานี้โลกนี้ไม่บริสุทธิ์และตาโมประธาน ไม่สามารถเรียกว่าเป็นโลกใหม่ที่สะโตประธาน
โลกใหม่นั้นเรียกว่าสะโตประธานและเมื่อโลกกลับมาเก่าก็เรียกว่าตาโมประธาน
โลกนั้นจะกลับมาสะโตประธานอีกครั้งได้อย่างไร? ด้วยพลังโยคะของลูกๆ
เป็นไปด้วยพลังโยคะที่บาปทั้งหมดของลูกได้รับการปลดเปลื้อง และลูกกลับมาบริสุทธิ์
โลกที่บริสุทธิ์นั้นจำเป็นสำหรับผู้ที่บริสุทธิ์อย่างแน่นอน
โลกใหม่เรียกว่าบริสุทธิ์และโลกเก่าเรียกว่าไม่บริสุทธิ์
พ่อก่อตั้งโลกที่บริสุทธิ์ในขณะที่ราวันก่อตั้งโลกที่ไม่บริสุทธิ์
ไม่มีมนุษย์คนใดรู้ถึงสิ่งเหล่านี้
หากกิเลสทั้งห้าเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ผู้คนก็จะไม่กลับมาไม่มีความสุข
และพวกเขาก็จะไม่จดจำพ่อ พ่อพูดว่า: พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข
ผู้คนสร้างหุ่นจำลองของกิเลสทั้งห้าของราวันที่มี 10 หัว
พวกเขาคิดว่าราวันเป็นศัตรูของพวกเขาและก็เผาราวัน
ไม่ใช่ว่าพวกเขาเริ่มเผาราวันตั้งแต่ตอนเริ่มต้นยุคทองแดง ไม่เลย
เป็นเมื่อพวกเขาได้กลับมาตาโมประธานที่ความคิดใหม่ๆ ของใครบางคนนั้นก็เกิดขึ้น
เมื่อใครบางคนเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์อย่างมากจึงได้มีการทำหุ่นจำลองของบุคคลนั้น
ที่นี่เช่นกันเป็นเมื่อผู้คนมีประสบการณ์ของความทุกข์อย่างมาก
ที่พวกเขาสร้างหุ่นจำลองของราวันและเผาหุ่นจำลองนั้น ลูกๆ
มีประสบการณ์ของความสุขเป็นเวลาสามส่วนสี่ของวงจร
จะมีความสุขใดถ้าเป็นครึ่งต่อครึ่ง? พ่อพูดว่า:
ศาสนาเทพของลูกคือศาสนาที่ให้ความสุขอย่างมากแก่ลูก
ละครโลกนั้นถูกกำหนดไว้แล้วเป็นนิรันดร์
ไม่มีใครสามารถถามได้ว่าทำไมโลกถึงถูกสร้างขึ้นหรือโลกนั้นจะจบสิ้นลงเมื่อไหร่
วงจรนี้หมุนไปเรื่อยๆ มีการพูดไว้ในคัมภีร์ว่าระยะเวลาของวงจรนั้นหลายแสนปี
แน่นอนว่าต้องเป็นยุคบรรจบพบกันเมื่อโลกต้องได้รับการเปลี่ยนแปลง
เวลานี้ลูกรู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจในลักษณะนี้
พวกเขาไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าชื่อราเด้และกฤษณะนั้นเป็นชื่อในวัยเด็กของพวกเขา
แล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน พวกเขาแต่ละคนเป็นของอาณาจักรที่แยกจากกัน
และแล้วเมื่อพวกเขาแต่งงานพวกเขาก็กลายเป็นลักษมีและนารายณ์
พ่ออธิบายประเด็นเหล่านี้ทั้งหมด พ่อเต็มไปด้วยความรู้
ไม่ใช่ว่าท่านคือผู้ที่รู้ความลับในหัวใจของทุกคน ลูกๆ
เข้าใจว่าพ่อมาในเวลานี้และให้ความรู้ ความรู้นั้นก็ได้รับในพาทชาลา (สถานที่ศึกษาเล่าเรียน)
จะต้องมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์ในพาทชาลาอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียน ลูกไม่สามารถปกครองในโลกที่สกปรกนี้ได้
ลูกจะปกครองในโลกที่สวยงาม ไม่มีใครสอนราชาโยคะในยุคทอง
เป็นเพียงในยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่พ่อสอนราชาโยคะ นี่คือประเด็นที่ไม่มีขีดจำกัด
ไม่มีใครรู้ว่าพ่อมาเมื่อไร ทุกคนอยู่ในความมืดมิด
ผู้คนในญี่ปุ่นเรียกตนเองว่าเป็นผู้คนของสุริยวงศ์
ในความเป็นจริงเป็นเหล่าเทพที่เป็นของสุริยวงศ์ อาณาจักรสุริยวงศ์อยู่ในยุคทอง
มีคำกล่าวว่าเมื่อพระอาทิตย์แห่งความรู้ขึ้นความมืดของหนทางความเลื่อมใสศรัทธาก็หายไป
โลกใหม่กลับมาเก่าและโลกเก่าก็กลับมาใหม่ โลกนี้คือบ้านที่ไม่มีขีดจำกัดที่ใหญ่โต
เป็นเวทีที่ใหญ่มาก พระอาทิตย์ พระจันทร์และดวงดาวนั้นทำงานอย่างมาก
มีการทำงานมากมายในเวลากลางคืน
มีบางราชาที่นอนหลับในช่วงกลางวันและออกท้องพระโรงในเวลากลางคืน
พวกเขาจะออกไปซื้อสิ่งของในเวลากลางคืน แม้แต่เวลานี้สิ่งนี้ก็เกิดขึ้นในบางสถานที่
โรงงาน ฯลฯ ก็ดำเนินงานในตอนกลางคืนเช่นกัน นี่คือกลางวันและกลางคืนที่มีขีดจำกัด
ในขณะที่อีกหนึ่งนั้นคือเรื่องของความไม่มีขีดจำกัด
สิ่งเหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ในสติปัญญาของใครนอกจากของลูก
พวกเขาไม่รู้จักแม้กระทั่งชีพบาบา พ่อยังคงอธิบายทุกประเด็นต่อไป สำหรับบราห์มา
ได้มีการอธิบายแล้วด้วยเช่นกันว่าเขาคือพ่อของมวลมนุษย์ เมื่อพ่อมาเพื่อสร้างโลก
ท่านต้องเข้ามาในบางคนอย่างแน่นอน มนุษย์ที่บริสุทธิ์มีชีวิตอยู่ในยุคทอง
ในยุคเหล็กทุกคนถือกำเนิดมาจากกิเลส เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกว่าไม่บริสุทธิ์
ผู้คนก็ถามว่าโลกจะดำเนินต่อไปอย่างไรโดยที่ไม่มีกิเลส
อย่างไรก็ตามลูกพูดว่าเหล่าเทพนั้นปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์
ลูกสร้างวัดให้แก่พวกเขาด้วยความสะอาดและบริสุทธิ์อย่างมาก
ไม่มีใครนอกจากพราหมณ์เหล่านั้นที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไป
ในความเป็นจริงไม่มีผู้ที่มีกิเลสใดได้รับอนุญาตให้แตะต้องรูปบูชาของเทพเหล่านั้น
อย่างไรก็ตามทุกวันนี้ทุกสิ่งสามารถทำได้เมื่อลูกมีเงิน
เมื่อผู้คนมีวัดในบ้านของตนพวกเขาก็เชิญพราหมณ์ให้มา
ในเวลานี้แม้แต่พราหมณ์เหล่านั้นก็มีกิเลส พวกเขาเพียงแค่ได้ชื่อว่าเป็นพราหมณ์
โลกนี้มีกิเลสและดังนั้นการกราบไหว้บูชาก็ดำเนินโดยผู้ที่มีกิเลสเช่นกัน
ผู้ที่ปราศจากกิเลสจะมาจากไหน? ผู้ที่ปราศจากกิเลสคงอยู่ในยุคทองเท่านั้น
ไม่ใช่ว่าผู้ที่ไม่ได้ข้องแวะในกิเลสนั้นเรียกว่าปราศจากกิเลส
ร่างของพวกเขานั้นถูกสร้างขึ้นจากกิเลส
ประเด็นหลักที่พ่ออธิบายคือทั้งโลกนี้คืออาณาจักรของราวัน
ผู้ที่ปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์มีชีวิตอยู่ในอาณาจักรของราม
ในขณะที่ผู้ที่มีกิเลสมีชีวิตอยู่ในอาณาจักรของราวัน
ในยุคทองมีความบริสุทธิ์และมีความสงบและความเจริญรุ่งเรืองด้วยเช่นกัน
ลูกสามารถแสดงให้เห็นว่าเคยมีอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ในยุคทองอย่างไร
กิเลสทั้งห้าไม่ได้คงอยู่ที่นั่น นั่นคืออาณาจักรที่บริสุทธิ์ซึ่งพระเจ้าก่อตั้ง
พระเจ้าไม่สามารถก่อตั้งอาณาจักรที่ไม่บริสุทธิ์ หากผู้คนจะไม่บริสุทธิ์ในยุคทอง
พวกเขาก็จะร้องเรียกหาพระเจ้า ไม่มีใครที่นั่นร้องเรียกหาพระเจ้า
ไม่มีใครที่อยู่ในความสุขจะจดจำพระเจ้า
ผู้คนร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าและพูดว่าท่านคือมหาสมุทรแห่งความสุข
มหาสมุทรแห่งความบริสุทธิ์ พวกเขาแม้กระทั่งพูดว่าควรจะมีความสงบในโลก
แต่มนุษย์จะสามารถนำความสงบมาสู่ทั้งโลกในเวลานี้ได้อย่างไร?
อาณาจักรของความสงบนั้นคงอยู่ในสวรรค์เท่านั้น
เมื่อผู้คนต่อสู้รบรากันก็ต้องมีใครบางคนที่สร้างสันติภาพระหว่างพวกเขา
ที่นั่นมีเพียงอาณาจักรเดียวเท่านั้น พ่อพูดว่า: โลกเก่านี้จะถูกทำลายในเวลานี้
ทุกคนจะถูกทำลายในมหาสงครามที่ยิ่งใหญ่นี้ (มหาภารตะ) คำว่า “ผู้ที่สติปัญญาของเขาไม่มีความรักต่อพระเจ้าในเวลาของการทำลายล้าง”
ได้มีการเขียนไว้ ลูกคือพันดาวาสที่แท้จริง ลูกคือผู้นำทางทางจิต
ลูกได้ชี้หนทางไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นแก่ทุกคน นั่นคือบ้านของดวงวิญญาณ
ดินแดนแห่งความสงบในขณะที่นี่คือดินแดนแห่งความทุกข์ พ่อพูดว่า:
เวลานี้ในขณะที่เห็นดินแดนแห่งความทุกข์นี้ จงลืมมันไป
เวลานี้พวกเราต้องกลับไปยังดินแดนแห่งความสงบ เป็นดวงวิญญาณที่พูดเช่นนี้
เป็นดวงวิญญาณที่ตระหนักรู้ในสิ่งนี้ ดวงวิญญาณมีสำนึกรู้ว่า “ฉันคือดวงวิญญาณ”
พ่อพูดว่า: ไม่มีใครสามารถเข้าใจพ่ออย่างที่พ่อเป็น และในรูปที่พ่อเป็น
พ่อได้อธิบายแก่ลูกแล้วว่าพ่อเป็นเพียงจุด
ลูกควรจะจดจำครั้งแล้วครั้งเล่าว่าลูกได้วนไปในวงจรของ 84 ชาติเกิดอย่างไร
ด้วยการทำสิ่งนี้ลูกก็จะจดจำพ่อ ลูกจะจดจำบ้านพร้อมกับวงจร
มีเพียงลูกเท่านั้นที่รู้ถึงประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของโลกนี้
มีแผ่นดินอยู่มากมาย มีสงครามและอื่น ๆ มากมายที่เกิดขึ้น
ไม่มีเรื่องเกี่ยวกับสงครามและอื่นๆในยุคทอง
เพียงแค่ดูความแตกต่างระหว่างอาณาจักรของรามและอาณาจักรของราวัน! พ่อพูดว่า:
เวลานี้ราวกับว่าลูกอยู่ในอาณาจักรของพระเจ้า
เพราะพระเจ้าได้มาที่นี่เพื่อก่อตั้งอาณาจักร พระเจ้าเองไม่ได้ปกครองอาณาจักรนั้น
ท่านเองไม่ได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร ท่านทำงานรับใช้ที่ไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
พระเจ้านั้นสูงสุดเหนือสิ่งใดเป็นพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด ด้วยการพูดว่า “บาบา”
ปรอทของความสุขของลูกควรจะสูงขึ้น
ความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของสภาพสุดท้ายของลูกได้รับการจดจำมา
ในช่วงเวลาเมื่อวันสอบของลูกใกล้เข้ามา ในเวลานั้นลูกก็จะได้นิมิตของทุกสิ่ง
ความสุขเหนือประสาทสัมผัสของลูกๆตามลำดับกันไป
บางคนอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อด้วยความสุขอย่างมาก ลูกๆ
ควรจะมีความรู้สึกนี้ตลอดทั้งวัน: โอ้ บาบา! ท่านได้เปลี่ยนแปลงพวกเราไปอย่างมาก!
พวกเราได้รับความสุขอย่างมากจากท่าน ในขณะที่กำลังจดจำพ่อลูกก็มีน้ำตาแห่งความรัก
เป็นความมหัศจรรย์ที่ท่านมาและปลดปล่อยพวกเราจากความทุกข์อย่างไร
ท่านนำพวกเราออกไปจากมหาสมุทรแห่งยาพิษและพาพวกเราไปสู่มหาสมุทรแห่งน้ำนม
ลูกควรจะมีความรู้สึกนี้ตลอดทั้งวัน เมื่อพ่อเตือนลูก
ลูกก็ฟูฟ่องด้วยความสุขอย่างมาก ชีพบาบากำลังสอนราชาโยคะแก่พวกเรา
มีการเฉลิมฉลองเทศกาลชีพราตรีแต่ผู้คนก็ใส่ชื่อของกฤษณะลงไปในกีตะแทนที่จะเป็นชื่อของชีพบาบา
ความผิดพลาดนี้เป็นความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดที่พวกเขาได้ทำ
นี่คือความผิดพลาดอันดับหนึ่งในกีตะ ละครถูกสร้างขึ้นมาในวิธีนี้
พ่อมาและแก้ไขข้อผิดพลาดนี้และบอกว่าท่านคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ไม่ใช่กฤษณะ
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูกและเปลี่ยนลูกจากมนุษย์ธรรมดาเป็นเทพ
มีการสรรเสริญพ่อว่าเป็นสัญลักษณ์อมตะ ผู้ที่ไม่ได้มาเกิดใหม่
ลูกไม่สามารถเพลงสรรเสริญกฤษณะเช่นนี้ได้ เขากลับชาติมาเกิดใหม่
เป็นสิ่งที่ตามลำดับกันไปในบรรดาลูกๆว่าผู้ใดนั้นจะเก็บประเด็นเหล่านี้ทั้งหมดไว้ในสติปัญญาของพวกเขา
พร้อมกับความรู้ พฤติกรรมของลูกก็ต้องดีมากด้วยเช่นกัน มายานั้นก็ไม่ใช่ย่อยเลย!
ผู้ที่มาก่อนก็จะมีพละกำลังมากเช่นนั้นอย่างแน่นอน มีนักแสดงหลากหลายประเภท
เป็นผู้คนของบารัตที่เคยได้รับบทบาทของนักแสดงเอกหญิงและชาย
ลูกปลดปล่อยทุกคนจากอาณาจักรของราวัน ลูกได้รับพลังอย่างมากด้วยการทำตามศรีมัท
มายาก็มีพลังมากเช่นกัน ในขณะที่ลูกกำลังก้าวหน้าไปเธอก็หลอกลวงลูก
บาบาเป็นมหาสมุทรแห่งความรัก
และดังนั้นลูกๆก็ต้องกลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักเช่นพ่อด้วยเช่นกัน
อย่าได้ใช้คำพูดที่ขมขื่น
หากลูกเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความทุกข์แก่ใครลูกก็จะตายด้วยความทุกข์
เวลานี้ลูกควรจะจบสิ้นนิสัยเหล่านั้นทั้งหมด
นิสัยที่สกปรกที่สุดคือการสำลักในมหาสมุทรแห่งยาพิษ พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า:ตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของลูก
ลูกสาวหลายคนถูกทุบตี
บางคนก็บอกลูกสาวของพวกเขาว่าพวกเธอสามารถอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้ อ้า!
แต่อย่างน้อยพวกเขาเองนั้นก็ควรกลับมาบริสุทธิ์ก่อน ด้วยการยกลูกสาวของพวกเขาไป
อย่างน้อยพวกเขาก็จะรอดพ้นจากภาระค่าใช้จ่ายทั้งหมด
เพราะพวกเขาไม่รู้ว่าอะไรอยู่ในโชคของลูกสาวหรือเธอจะได้พบบ้านที่มีความสุขหรือไม่
ทุกวันนี้มีค่าใช้จ่ายอย่างมาก
ผู้ที่ยากจนนั้นก็จะยกลูกสาวของเขาได้อย่างรวดเร็วมาก
ในขณะที่บางคนมีความผูกพันยึดมั่นอย่างมาก ก่อนหน้านี้หญิงชาวพื้นเมืองเคยมาที่นี่
แต่เธอนั้นไม่ได้รับอนุญาตให้เข้ามาในความรู้ เพราะพวกเขาหวาดกลัวเวทมนต์
พระเจ้าเรียกว่านักมายากล พระเจ้าก็เรียกว่าเป็นผู้ที่มีเมตตาด้วยเช่นกัน
กฤษณะไม่สามารถเรียกเช่นนั้นได้
ผู้ที่มีความเมตตาคือผู้ที่ปลดปล่อยลูกจากผู้ที่ไร้ความเมตตา มายานั้นไร้ความเมตตา
อันดับแรกมีความรู้ มีความรู้,ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉย ไม่ได้มีคำกล่าวว่า:
ความเลื่อมใสศรัทธา ความรู้ แล้วจึงเป็นการวางเฉย ลูกไม่สามารถที่จะพูดว่ามี “การวางเฉยในความรู้”
ลูกต้องมีการวางเฉยในความเลื่อมใสศรัทธา เหตุนี้เองสำนวนที่ว่า “ความรู้
ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉย” จึงถูกต้อง
พ่อทำให้ลูกสามารถมีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด นั่นคือการวางเฉยในทั้งโลกเก่า
ซันยาสซีเพียงแค่ดลใจให้ลูกไม่สนใจในการครองเรือนของลูกเท่านั้น
นั่นก็ถูกกำหนดไว้แล้วไว้ในละครเช่นกัน สิ่งนี้ไม่ได้นั่งอยู่ในสติปัญญาของมนุษย์
บารัตนั้นเคยมั่งคั่ง ปราศจากกิเลสและมีพลานามัยดีถึง 100%
ไม่เคยมีความตายก่อนเวลาอันควรที่นี่ มีลูกๆน้อยมากที่สามารถซึมซับสิ่งเหล่านี้
ผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีจะกลายเป็นผู้มั่งคั่งอย่างมาก ลูกๆ ควรจดจำ “บาบา บาบา”
ตลอดทั้งวัน อย่างไรก็ตามมายาไม่ปล่อยให้ลูกทำเช่นนี้
พ่อพูดว่าหากลูกต้องการที่จะกลับมาสะโตประธาน จงจดจำพ่อในขณะที่ลูกกำลังเดินเหิน
เคลื่อนไหวไปมารอบๆและรับประทาน พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก ลูกจะไม่จดจำพ่อหรือ?
ลูกๆ หลายคนก็มีพายุของมายามากมาย พ่ออธิบายว่า: ทั้งหมดนั้นจะเกิดขึ้น
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร สวรรค์จะมีการก่อตั้งอย่างแน่นอน
โลกไม่สามารถอยู่อย่างใหม่ได้ตลอดกาล
วงจรต้องหมุนไปและดังนั้นลูกจะลงมาอีกครั้งอย่างแน่นอน
ทุกสิ่งต้องกลับมาเก่าจากใหม่อย่างแน่นอน ในเวลานี้มายาได้สร้างเรื่องโกหก April
Fool (แกล้งหลอกกันด้วยการแต่งเรื่องอะไรก็ได้มาหลอกให้คนอื่นหลงเชื่อ) แก่ทุกคน
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกสวยงาม อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
กลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรักเหมือนพ่อ อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร
อย่าได้พูดคำพูดที่ขมขื่น จบสิ้นนิสัยที่สกปรกทั้งหมดของลูก
2.
ในขณะที่มีการสนทนาอย่างหวานชื่นกับบาบา จงรักษาความรู้สึกนี้: โอ้ บาบา!
ท่านได้เปลี่ยนเราอย่างมาก ท่านให้ความสุขอย่างมากแก่พวกเรา!
บาบาท่านพาเราไปสู่มหาสมุทรแห่งน้ำนม จงมีการจดจำระลึกถึงบาบาตลอดทั้งวัน
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้รับใช้ที่แท้จริงและแสดงให้เห็นผู้ประทานด้วยทุกการกระทำและคุณสมบัติพิเศษของลูก
ผู้รับใช้ที่แท้จริงจะไม่ปล่อยให้ดวงวิญญาณติดกับในพวกเขาเมื่อให้ความร่วมมือกับพวกเขา
พวกเขาจะทำให้ทุกคนสามารถสร้างสายใยกับพ่อได้ ทุกคำพูดของพวกเขาจะเตือนทุกคนถึงพ่อ
พ่อจะปรากฏให้เห็นผ่านการทุกการกระทำของพวกเขา
พวกเขาจะไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครบางคนร่วมมือกับพวกเขาเพราะคุณสมบัติพิเศษของพวกเขา
หากคนอื่นเห็นลูกและไม่เห็นพ่อ นั่นไม่ใช่งานรับใช้ แต่มันทำให้พวกเขาลืมพ่อ
ผู้รับใช้ที่แท้จริงจะทำให้ทุกคนสามารถเชื่อมโยงกับผู้เป็นสัจจะ ไม่ใช่กับตัวเอง
คติพจน์:
แทนที่จะร้องขออะไรก็ตาม จงอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
การบ้านพิเศษเพื่อมีประสบการณ์กับสภาพที่อะแวคในเดือนอะแวคนี้
ฝึกฝนการเข้ามาสู่ร่างกายของลูกและทำให้อวัยวะของร่างกายของลูกสามารถทำงานทั้งหมดได้
เข้ามาในร่างเมื่อลูกต้องการและออกจากร่างเมื่อลูกต้องการ
ในหนึ่งวินาทีรับร่างกายมาและในอีกหนึ่งวินาทีละทิ้งจิตสำนึกที่เป็นร่างกายและกลับมาปราศจากร่าง:
การฝึกฝนนี้เป็นพื้นฐานของสภาพที่อะแวคของลูก