14.03.20 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน
ลูกโชคดีอย่างมากเพราะลูกไม่มีอะไรที่จะต้องเป็นห่วงนอกจากการการจดจำระลึกถึงพ่อ
อย่างไรก็ตามพ่อนี้ยังคงมีความเป็นห่วงมากมาย
คำถาม:
อะไรคือสิ่งชี้บอกของลูกที่มีค่าของพ่อ?
คำตอบ:
พวกเขายังคงเชื่อมโยงสติปัญญาของทุกคนในโยคะกับพ่อ
พวกเขามีประโยชน์และเฝ้าแต่ทำงานรับใช้ พวกเขาศึกษาเป็นอย่างดีและสอนผู้อื่น
พวกเขานั่งอยู่ในหัวใจของพ่อ
เพียงลูกที่มีค่าเช่นนี้เท่านั้นที่ประกาศเกียรติคุณชื่อเสียงของพ่อ
ผู้ที่ไม่ศึกษาอย่างเต็มที่ทำให้สิ่งต่างๆเสียหายต่อผู้อื่น
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน
เพลง:
ได้รับพรจากแม่และพ่อ…
โอมชานติ
ในทุกบ้านมีพ่อแม่และลูกสองถึงสี่คน และใครเป็นผู้ร้องขอพร ฯลฯ
นั่นคือเรื่องของความมีขีดจำกัด
สิ่งนั้นได้เป็นที่จดจำว่าเป็นเรื่องของความมีขีดจำกัด
ไม่มีใครที่รู้สิ่งใดของความไม่มีมีขีดจำกัด เวลานี้ลูกๆ
รู้ว่าลูกคือลูกชายและลูกสาวของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด พ่อแม่เหล่านั้นมีขีดจำกัด
ลูกประกาศสิทธิ์ในพรของพ่อและแม่ที่มีขีดจำกัด นี่คือแม่และพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อแม่ที่มีขีดจำกัดเหล่านั้นดูแลลูกๆ ด้วยเช่นกัน แล้วครูสอนพวกเขา เวลานี้ลูกๆ
รู้ว่าผู้เดียวนี้คือแม่และพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ครูที่ไม่มีขีดจำกัด
และสัตกูรูที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านคือพ่อสูงสุด, ครูสูงสุด และกูรูสูงสุด
ท่านคือผู้เดียวผู้พูดสัจจะ, ผู้สอนสัจจะ ลูกๆตามลำดับกันไป
ในบ้านทางโลกเมื่อมีลูกสองถึงสี่คนจึงต้องมีการดูแลพวกเขาอย่างมาก
ที่นี่มีลูกมากมาย ข่าวของลูกๆ มาถึงจากศูนย์ต่างๆ มากมายว่า: ลูกผู้นี้เป็นเช่นนี้
ผู้นี้ชั่วร้าย ผู้นี้ทำให้คนอื่นไม่พอใจและผู้นี้สร้างอุปสรรค
พ่อนี้จะมีความใส่ใจใช่ไหม? เขาคือประชาบิดา ซึ่งเป็นพ่อของมวลมนุษย์ใช่ไหม?
เขามีความใส่ใจเกี่ยวกับลูกๆ มากมาย ดังนั้นบาบาพูดว่า: ลูกๆ
สามารถอยู่ในการการจดจำระลึกถึงพ่อได้เป็นอย่างดี
ผู้นี้มีสิ่งที่ต้องให้ความใส่ใจเป็นพันอย่าง
ถึงอย่างไรก็มีความใส่ใจอย่างหนึ่งอยู่แล้ว และก็มีความใส่ใจในสิ่งอื่นๆอีกพันอย่าง
ลูกๆมากมายต้องได้รับการดูแลเอาใจใส่ มายาก็เป็นศัตรูที่ยิ่งใหญ่เช่นกัน
เธอถลกหนังของลูกๆบางคนไปอย่างดี เธอจับจมูกของบางคนและจับผมเปียของบางคน
ดังนั้นเขาจึงต้องคิดเกี่ยวกับลูกทั้งหมด
อย่างไรก็ต้องเขาก็ต้องอยู่ในการจดจำระลึกพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกคือลูกๆ
ของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกพูดว่า:
ทำไมฉันถึงไม่ทำตามศรีมัทของพ่อและประกาศสิทธิ์ในมรดกอย่างเต็มที่จากท่าน?
ไม่ใช่ทุกคนสามารถก้าวไปข้างหน้าได้ในระดับที่เท่ากัน
เพราะนี่คืออาณาจักรซึ่งกำลังได้รับการก่อตั้ง
สิ่งนี้ไม่สามารถเข้าไปอยู่ในสติปัญญาของคนอื่นได้ นี่คือการศึกษาที่สูงส่งมาก
เมื่อลูกได้รับอำนาจในการปกครอง
ลูกก็ไม่รู้ว่าอาณาจักรนั้นได้รับการก่อตั้งขึ้นมาอย่างไร
งานของการก่อตั้งอาณาจักรน่าอัศจรรย์อย่างมาก เวลานี้ลูกมีประสบการณ์แล้ว
ก่อนหน้านี้แม้ผู้นี้ก็ไม่รู้ว่าเขาเคยเป็นใครหรือเขาได้ใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร
เวลานี้เขาเข้าใจแล้ว ลูกพูดด้วยเช่นกันว่า: บาบา, ท่านคือผู้เดียวกันนั้น
ประเด็นนี้จะต้องเข้าใจอย่างชัดเจนมาก พ่อมาในเวลานี้เท่านั้นและอธิบายทุกสิ่ง
ในเวลานี้ไม่ว่าใครจะเป็นเศรษฐีหรือมหาเศรษฐีมากเท่าไหร่ พ่อพูดว่า: เงินทั้งหมดนี้
ฯลฯ จะกลายเป็นฝุ่น อย่างไรก็ตามเหลือเวลาอีกมากแค่ไหน?
ลูกฟังข่าวจากวิทยุหรืออ่านหนังสือพิมพ์ ดูซิว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น!
แต่ละวันการต่อสู้ยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทุกสิ่งกำลังยุ่งเหยิง
พวกเขากำลังต่อสู้ในบรรดาของพวกเขาเองและกำลังตาย
เป็นที่เข้าใจจากการเตรียมการว่าสงครามกำลังจะเกิดขึ้นในเวลาใดก็ได้
โลกไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นหรือจะเกิดอะไรขึ้น
ในบรรดาลูกเช่นกันมีเพียงลูกจำนวนน้อยมากที่เข้าใจอย่างสมบูรณ์และคงอยู่ในความสุข
เราอยู่ในโลกนี้อีกเพียงไม่กี่วัน
ขณะนี้เราต้องก้าวหน้าต่อไปจนถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรม
ลูกแต่ละคนต้องเพียรพยายามเพื่อตนเอง ลูกกำลังเพียรพยายามเพื่อตัวลูกเอง
ไม่ว่าลูกแต่ละคนจะทำมามากมายแค่ไหน ลูกก็จะได้รับผลมากเท่านั้น
ลูกต้องเพียรพยายามเพื่อตัวลูกเองและสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นเพียรพยายามและชี้หนทางให้แก่ทุกคน
โลกเก่านี้กำลังจะถึงจุดจบ เวลานี้บาบามาเพื่อก่อตั้งโลกใหม่
ดังนั้นจงศึกษาการศึกษานี้สำหรับโลกใหม่ก่อนการทำลายล้างนี้จะเกิดขึ้น พระเจ้าพูด:
ฉันสอนราชาโยคะแก่ลูก ลูกๆ ที่รัก ลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากมาย
ลูกอยู่ในอาณาจักรของราวันมาเป็นเวลาครึ่งวงจร
ไม่มีใครรู้แม้กระทั่งว่ารามเป็นใครหรืออาณาจักรของรามก่อตั้งขึ้นมาอย่างไร?
เพียงลูกบราห์มินเท่านั้นที่รู้ทั้งหมดนี้
ในบรรดาลูกเช่นกันมีลูกบางคนที่ไม่รู้อะไรเลย ลูกๆ
ที่มีค่าของพ่อคือผู้ที่เชื่อมโยงโยคะของสติปัญญาของทุกคนกับพ่อผู้เดียว
ผู้ที่เป็นประโยชน์ในงานรับใช้ที่เฝ้าแต่ทำงานรับใช้และศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีจะนั่งอยู่ในหัวใจของพ่อ
บางคนไม่มีค่าเลย พวกเขาทำให้งานรับใช้เสียหายแทนที่จะทำงานรับใช้
พวกเขาตัดโยคะของสติปัญญาของผู้อื่นไปจากพ่อ สิ่งนี้เช่นกันถูกกำหนดไว้ในละคร
ตามละครสิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้า ผู้ที่ไม่ได้ศึกษาอย่างเต็มที่จะทำอะไร?
พวกเขาจะทำให้ผู้อื่นเสียหายไปด้วยเช่นกัน เหตุนี้เองลูกๆจึงได้รับการบอกว่า:
ทำตามพ่อ คบมิตรกับลูกผู้ที่เฝ้าแต่ทำงานรับใช้และผู้ที่นั่งอยู่ในหัวใจของบาบา
ลูกสามารถถามได้ว่า ฉันควรจะคบมิตรกับใคร? บาบาจะบอกลูกทันทีว่ามิตรคนไหนที่ดีมาก
มีลูกมากมายที่มีมิตรเช่นนั้นที่พวกเขาได้รับการแต่งแต้มสีสันในทางที่ผิด
มีการจดจำด้วยเช่นกันว่า: มิตรที่ดีพาลูกข้ามฟาก มิตรที่ไม่ดีพาลูกจมน้ำ
ถ้ามิตรที่ไม่ดีมีอิทธิพลกับลูก ลูกจะถูกทำลายอย่างสมบูรณ์
ในบ้านเช่นกันจำเป็นต้องมีสาวใช้และคนใช้
จำเป็นต้องมีคนใช้สำหรับปวงประชาด้วยเช่นกันใช่ไหม?
อาณาจักรทั้งหมดกำลังถูกก่อตั้งขึ้น
สติปัญญาที่กว้างมากเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับสิ่งนี้
ดังนั้นขณะนี้ลูกได้พบกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดแล้ว จงรับศรีมัทจากท่านและทำตามศรีมัท
มิเช่นนั้นสถานภาพของลูกจะถูกทำลายโดยไม่ได้อะไร นี่คือการศึกษา
ถ้าลูกสอบตกในสิ่งนี้ในเวลานี้
ลูกจะยังคงสอบตกอยู่เรื่อยๆชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่าวงจรแล้ววงจรเล่า
ถ้าลูกศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีในเวลานี้
ลูกก็จะต้องศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีวงจรแล้วงจรเล่า
ผู้ที่ไม่ศึกษาจะได้รับสถานภาพอะไร? พวกเขาเองเข้าใจได้ดีว่า:
เราไม่ได้ทำงานรับใช้อะไรเลย หลายคนฉลาดมากกว่าฉัน
เพียงผู้ที่ฉลาดเท่านั้นที่จะได้รับการเชิญให้ไปบรรยาย
ดังนั้นแน่นอนว่าผู้ที่ฉลาดจะได้รับสถานภาพที่สูงเช่นกัน
ฉันไม่ได้ทำงานรับใช้มากเท่านั้น ดังนั้นฉันจะไม่สามารถได้รับสถานภาพที่สูง
ครูสามารถเข้าใจนักเรียนของพวกเขาใช่ไหม?
เขาสอนทุกวันและยังคงเก็บรักษาทะเบียนประวัติด้วยเช่นกัน
มีการบันทึกทะเบียนของการศึกษาและพฤติกรรมของพวกเขาไว้ ที่นี่ก็เป็นเช่นเดียวกัน
สิ่งสำคัญในเรื่องนี้คือโยคะ หากโยคะของลูกดี พฤติกรรมของลูกก็จะดีด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตาม บางครั้งในขณะที่ศึกษาเล่าเรียนก็มีความหลงทะนงตน
ที่นี่ลูกต้องมีความเพียรพยายามที่แฝงตัวในการจดจำระลึกถึง
ด้วยเหตุนี้มีรายงานของลูกมากมายมาถึง: บาบา, ลูกไม่สามารถอยู่ในโยคะได้”
บาบาได้อธิบายว่า: จงเอาคำว่า “โยคะ” ออกไป
ลูกไม่สามารถจดจำพ่อผู้เดียวที่ลูกได้รับมรดกจากท่านได้หรือ? มันน่าแปลกใจ!
พ่อพูดว่า: โอ ดวงวิญญาณ ลูกไม่ได้จดจำฉันซึ่งเป็นพ่อของลูก
พ่อมาเพื่อชี้หนทางให้แก่ลูก จงจดจำพ่อ และบาปของลูกจะถูกเผาไปในไฟของโยคะนี้
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา มนุษย์ยังคงล้มลุกคลุกคลานไปทั่วอย่างมาก!
พวกเขาไปอาบน้ำในน้ำที่เย็นมากที่กุมภเมล่า พวกเขาทนต่อความยากลำบากมากมาย
ที่นี่ไม่มีความยากลำบากเลย ผู้ที่เป็นลูกๆ
อันดับหนึ่งจะกลายเป็นคู่รักที่แท้จริงของผู้เป็นที่รักเดียวและเฝ้าแต่จดจำท่าน
เมื่อพวกเขาไปเดินเล่นพวกเขานั่งในสันโดษในสวนและจดจำท่าน
เมื่อลูกเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับรูปแบบใดของการซุบซิบนินทา ฯลฯ บรรยากาศก็จะเสีย
ไม่ว่าลูกจะมีเวลาในช่วงไหนก็ตาม ฝึกจดจำระลึกถึงพ่อ
กลายเป็นคู่รักชั้นหนึ่งของผู้เป็นที่รักที่แท้จริง พ่อพูดว่า:
อย่าเก็บรูปภาพของผู้ที่มีร่างกายใด
เพียงแค่เก็บรูปภาพของชีพบาบาหนึ่งเดียวเท่านั้น ผู้เดียวที่ลูกต้องจดจำระลึกถึง
พูดตัวอย่างเช่น ลูกต้องการที่จะจดจำวงจรโลก
และแล้วรูปภาพของตรีมูรติและวงจรก็ชั้นหนึ่ง ความรู้ทั้งหมดอยู่ในรูปภาพเหล่านั้น
สมญาของลูก “ผู้ที่ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง” นั้นมีความหมาย
หากมีคนใหม่ได้ยินสมญานี้เขาจะไม่สามารถเข้าใจ มีเพียงลูกๆ
เท่านั้นที่เข้าใจสิ่งนี้ มีลูกบางคนที่จดจำบาบาได้ดีมาก มีหลายคนที่ไม่จดจำบาบาเลย
พวกเขาทำลายทุกสิ่งแม้กระทั่งสำหรับตัวเอง อย่างไรก็ตามการศึกษานี้ง่ายดายมาก
พ่อพูดว่า: ด้วยความเงียบสงบ ลูกจะได้รับชัยชนะเหนือวิทยาศาสตร์ คำว่าวิทยาศาสตร์
(science) และ ความเงียบสงบ (Silence) มีตัวอักษรแรกและออกเสียงเหมือนกัน
ในกองทัพพวกเขาทำให้พวกเขามีเงียบสามนาที มนุษย์ก็ต้องการความสงบเช่นกัน
เวลานี้ลูกรู้วาสถานที่แห่งความสงบคือบราห์มันด์อย่างแน่นอน, ธาตุบราห์มที่ยิ่งใหญ่
ที่ซึ่งเราดวงวิญญาณเป็นจุดที่สุดแสนเล็กเช่นนั้นอาศัยอยู่
ต้นไม้ของดวงวิญญาณทั้งหมดนั้นต้องน่าอัศจรรย์อย่างแท้จริงใช่ไหม?
มนุษย์พูดด้วยเช่นกันว่า “ตรงกลางหน้าผากมีดวงดาวพิเศษสุดที่ไม่เหมือนใครที่น่าอัศจรรย์ส่องแสงเปล่งประกาย”
พวกเขาทำติลักที่เป็นทองขนาดเล็กมากและแต้มไว้ตรงนั้น ดวงวิญญาณเป็นจุดเช่นกัน
พ่อมาและนั่งอยู่ข้างๆดวงวิญญาณนั้น ไม่มีใครแม้แต่ผู้รู้หรือซันยาสซี ฯลฯ
ที่จะรู้จักดวงวิญญาณของตนเอง เมื่อพวกเขาไม่รู้จักดวงวิญญาณ
แล้วพวกเขาจะรู้จักดวงวิญญาณสูงสุดได้อย่างไร?
มีเพียงลูกบราห์มินเท่านั้นที่รู้จักดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุด
ผู้ที่เป็นของศาสนาอื่นไม่สามารถรู้ได้
เพียงเวลานี้เท่านั้นที่ลูกรู้ว่าดวงวิญญาณที่เล็กมากนี้เล่นบทบาททั้งหมดของตนเองอย่างไร
พวกเขามีสัตซังมากมาย แต่พวกเขาก็ไม่เข้าใจอะไรเลย ผู้นี้ก็เช่นกันเคยมีกูรูมากมาย
เวลานี้พ่อพูดว่า: เหล่านั้นคือกูรูของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
มีเพียงกูรูเดียวนี้ในหนทางของความรู้
ราชาที่มีมงกุฎเดียวก้มศีรษะลงเบื้องหน้าราชาที่มีมงกุฎสองชั้น
พวกเขาคารวะราชาที่มีมงกุฎสองชั้นเพราะพวกเขาบริสุทธิ์
วัดถูกสร้างขึ้นเพื่อราชาที่บริสุทธิ์เหล่านั้นเท่านั้น
คนที่ไม่บริสุทธิ์ไปและก้มศีรษะเบื้องหน้าพวกเขา (อุดมคติของพวกเขา)
แต่พวกเขาก็ไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร หรือทำไมพวกเขาต้องก้มศีรษะให้กับพวกเขา
ได้มีการสร้างวัดโสมนาถ เวลานี้พวกเขากราบไหว้บูชาที่นั่น
แต่พวกเขาจะกราบไหว้จุดได้อย่างไร? จะสร้างวัดให้แก่จุดได้อย่างไร?
เหล่านี้คือประเด็นที่ลึกล้ำมาก อย่างไรก็ตามสิ่งเหล่านี้ก็ไม่ได้อยู่ในกีตะ ฯลฯ
เพียงผู้เป็นนายผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถอธิบายได้
เวลานี้ลูกรู้ว่าบทบาทถูกกำหนดไว้ในดวงวิญญาณที่แสนเล็กเช่นนี้อย่างไร
ดวงวิญญาณไม่สูญสลายและบทบาทก็คงอยู่ตลอดไปด้วยเช่นกัน มันน่าอัศจรรย์ใช่ไหม?
ละครทั้งหมดนี้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว พวกเขาพูดด้วยเช่นกันว่า:
สิ่งซึ่งมีการสร้างเรียบร้อยแล้วกำลังถูกสร้างขึ้น
สิ่งที่ได้ถูกกำหนดเอาไว้ในละครจะเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
ไม่มีสิ่งใดที่จะต้องวิตกกังวล เวลานี้ลูกต้องสัญญากับตัวเองว่า
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ลูกจะไม่หลั่งน้ำตา ผู้นั้นผู้นี้ได้ตาย
ดวงวิญญาณนั้นได้จากไปและได้ไปรับอีกร่างหนึ่ง
ในกรณีนั้นมีความจำเป็นอะไรที่ต้องร้องไห้? อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถกลับมาได้
เมื่อลูกหลั่งน้ำตาลูกก็สอบตก ดังนั้นบาบาพูดว่า: สัญญากับตัวเองว่าลูกจะไม่ร้องไห้
ลูกมีความใส่ใจที่จะพบพ่อผู้ที่อาศัยอยู่ในธาตุบราห์มดินแดนที่อยู่เหนือทุกสิ่ง
ลูกได้พบท่านแล้ว ลูกยังต้องการสิ่งใดอีก? พ่อพูดว่า: เพียงแค่จดจำฉันผู้เป็นพ่อ
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเพื่อก่อตั้งอาณาจักรนี้
ไม่มีเรื่องของการต่อสู้รบราฯลฯในสิ่งนี้
ในกีตะมีการแสดงให้เห็นว่าสงครามเกิดขึ้นและมีเพียงพันดาวาสเท่านั้นที่ปลอดภัย
พวกเขานำสุนัขไปด้วยและหายไปในภูเขา พวกเขามีชัยชนะและแล้วก็ตาย
ประเด็นนั้นไม่ได้มีความหมายอะไรเลย เหล่านั้นคือเรื่องเล่าทั้งหมด
นั่นเรียกว่าเป็นหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา พ่อพูดว่า: ลูกๆ
ควรมีการวางเฉยในสิ่งนั้น มีความไม่ชอบสำหรับสิ่งเก่าๆใช่ไหม?
ความไม่ชอบเป็นคำพูดที่ขมขื่น คำว่า “วางเฉย” นั้นหวานชื่น
เมื่อได้รับความรู้ก็มีการวางเฉยในความเลื่อมใสศรัทธา ผลของความรู้จะได้รับเป็นเวลา
21 ชาติเกิดในยุคทองและยุคเงิน ที่นั่นไม่จำเป็นต้องมีความรู้อีกต่อไป
ต่อมาเมื่อลูกเข้าไปสู่หนทางบาป ลูกก็ลงบันไดมา เวลานี้เป็นตอนจบ พ่อพูดว่า:
เวลานี้ลูกควรมีการวางเฉยในโลกเก่านี้ เวลานี้ลูกได้กลายเป็นบราห์มินจากศูทร
จากลูกคนเดียวกันนี้จะกลายเป็นเทพ มนุษย์คนอื่นจะรู้อะไรเกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้?
แม้ว่าพวกเขาจะสร้างภาพที่มีหลากหลายรูปแบบ ก็ไม่มีทั้งจุกหรือชีวาอยู่ในนั้น
พวกเขาเพียงแค่พูดว่า: เทพ, นักรบ, พ่อค้าและศูทร แค่นั้นเอง!
พวกเขาไม่รู้อะไรเลยว่าว่าใครเปลี่ยนพวกเขาจากศูทรไปเป็นเทพ หรือเปลี่ยนอย่างไร
พ่อพูดว่า: ลูกผู้เป็นเทพนั้นมั่งคั่งอย่างมาก จากนั้นเงินทั้งหมดไปที่ไหน
เราถลุงเงินอย่างมากในขณะที่ก้มศีรษะของเราและเราก็หัวล้านด้วยการถูหัวของเราลงกับพื้น
นั่นเป็นเรื่องของเมื่อวานนี้ใช่ไหม? พ่อทำให้ลูกเป็นเช่นนั้นและแล้วก็จากไป
เวลานี้ดูซิว่าลูกได้กลายเป็นเช่นไร? อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าทำลายบรรยากาศด้วยการซุบซิบนินทาในรูปใดก็ตามเกี่ยวกับผู้อื่น นั่งอยู่ในสันโดษ,
เป็นคู่รักที่แท้จริงและจดจำผู้เป็นที่รักของลูก
2. สัญญากับตนเองว่า: ฉันจะไม่ร้องไห้ ฉันจะไม่หลั่งน้ำตา
เพียงแค่มีมิตรกับผู้ที่เป็นประโยชน์และเฝ้าแต่ทำงานรับใช้และนั่งอยู่ในหัวใจของพ่อ
รักษาทะเบียนประวัติของลูกให้ดีอยู่เสมอ
พร:
ขอให้ลูกสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมด้วยการทำให้รากฐานของลูกแข็งแกร่งด้วยการเป็นอิสระจากอุปสรรค
เนื่องจากลูกบางคนมีสภาพที่เป็นอิสระจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนานพวกเขาจึงมีรากฐานที่แข็งแกร่ง
พวกเขามีพลังในตัวเองและทำให้คนอื่นมีพลังด้วยเช่นกัน
ดวงวิญญาณที่ทรงพลังและปราศจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนานก็จะปราศจากอุปสรรคในเวลาสุดท้ายด้วยเช่นกันและสอบผ่านด้วยเกียรตินิยมและมาในกลุ่มแรก
ดังนั้นจงมีเป้าหมายที่จะได้สัมผัสกับสภาพที่ปราศจากอุปสรรคเป็นระยะเวลาที่ยาวนาน
คติพจน์:
มีความรู้สึกที่จะยกระดับอยู่เสมอและมีความปรารถนาดีสำหรับทุกดวงวิญญาณและลูกจะได้รับพรโดยอัตโนมัติ