31.03.20       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน เวลานี้ลูกกำลังออกจากประตูของโลกเก่าและเข้าสู่ประตูของดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข มีเพียงพ่อเท่านั้นที่ชี้หนทางสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตแก่ลูก

คำถาม:
กรรมที่ดีที่สุดในเวลาปัจจุบันคืออะไร?

คำตอบ:
กรรมที่ดีที่สุดคือการกลายเป็นไม้เท้าให้กับคนตาบอดในความคิด คำพูด และการกระทำของลูก ลูกๆควรไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้เกี่ยวกับว่าควรจะเขียนคำใดลงไปเพื่อที่ผู้คนสามารถหาหนทางกลับบ้าน (สู่การหลุดพ้น) และไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นในชีวิต เพื่อที่พวกเขาสามารถเข้าใจได้อย่างง่ายดายว่าหนทางไปสู่ความสงบและความสุขแสดงไว้ที่นี่

โอมชานติ
ลูกเคยได้ยินเกี่ยวกับตะเกียงของนักมายากลหรือไม่? ตะเกียงของอาลาดินก็ได้รับการจดจำเช่นกัน ตะเกียงของอาลาดินหรือตะเกียงของนักมายากลแสดงให้ลูกเห็นอะไร? มันแสดงให้เห็นไวกุณฑ์ สวรรค์, ดินแดนแห่งความสุข ตะเกียงดังที่เรียกกันว่าแสงสว่าง ในเวลาปัจจุบันมีความมืดมิด เวลานี้ลูกๆ กำลังจัดงานออกร้านและนิทรรศการเพื่อที่จะแสดงให้ทุกคนได้เห็นแสงสว่าง ลูกกำลังใช้เงินจำนวนมากมายและกำลังทำความเพียรพยายามอย่างหนัก ลูกถามว่า: บาบาเราควรจะเรียกสิ่งนั้นว่าอะไร? บอมเบย์นั้นได้ชื่อว่า “ประตูแห่งอินเดีย” เรือกลไฟมาเทียบท่าครั้งแรกที่บอมเบย์ ในเดลีเองก็มีคำว่า “ประตูอินเดีย” ที่นี่นี่คือประตูสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตของเรา มีสองประตู มีสองประตูเสมอ,เข้าและออก ประตูหนึ่งเป็นทางเข้าและอีกประตูหนึ่งเป็นทางออก ที่นี่ก็เหมือนกัน พวกเราเข้าไปสู่โลกใหม่และออกจากโลกเก่าแล้วกลับไปยังบ้านของเรา อย่างไรก็ตามเราไม่สามารถกลับบ้านด้วยตัวเองเพราะเราได้ลืมบ้านของเราไปแล้ว ต้องการผู้นำทาง เราได้พบท่านแล้วและท่านกำลังแสดงหนทางให้แก่เรา ลูกๆรู้ว่าบาบากำลังแสดงหนทางของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต, ความสงบและความสุขแก่ลูก ดังนั้นลูกควรเขียนว่า: ประตูสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข ลูกต้องไตร่ตรองสิ่งนี้ พวกเขามีความคิดมากมายว่าการหลุดพ้นคืออะไรและการหลุดพ้นในชีวิตคืออะไร ไม่มีใครรู้ว่าสิ่งเหล่านี้คืออะไร ทุกคนต้องการความสงบและความสุข ให้มีความสงบและความมั่งคั่งและความเจริญรุ่งเรืองด้วยเช่นกัน สิ่งเหล่านี้มีอยู่ในยุคทองเท่านั้น ดังนั้นควรจะเขียนว่า “ประตูสู่สันติธรรมและสุขธรรม” ไม่เช่นนั้นก็เขียนว่า “ประตูไปสู่ความบริสุทธิ์ ความสงบและความเจริญรุ่งเรือง” คำพูดเหล่านี้ดี สามสิ่งนี้ไม่มีอยู่ที่นี่ ดังนั้นจึงควรอธิบายว่าทุกสิ่งเหล่านี้มีอยู่ในโลกใหม่ พระเจ้าผู้เป็นพ่อ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์คือผู้เดียวที่ก่อตั้งโลกใหม่ ดังนั้นเราต้องออกจากโลกเก่าและกลับบ้านอย่างแน่นอน ดังนั้นนี่คือประตูสู่ความบริสุทธิ์ ความสงบและความเจริญรุ่งเรือง บาบาชอบชื่อนี้ ในความเป็นจริงแม้ว่าจะเป็นชีพบาบาที่ทำพิธีเปิด ท่านก็ทำสิ่งนั้นโดยผ่านพวกเราบราห์มิน มีการทำพิธีเปิดมากมายในโลก บ้างก็เป็นพิธีเปิดโรงพยาบาล, บ้างสำหรับมหาวิทยาลัย แต่การทำพิธีเปิดนี้เกิดขึ้นครั้งเดียวและในเวลานี้เท่านั้น เหตุนี้เองจึงมีการให้ความคิดมากมายกับสิ่งนี้ ลูกๆ บางคนได้เขียนว่า: บราห์มาบาบาควรมาและทำพิธีเปิดนี้ เราควรเชิญทั้งบัพและดาดา พ่อพูดว่า: ลูกไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปที่ใดก็ตามข้างนอก สำนึกนั้นไม่ปล่อยให้ฉันไปเพื่อทำพิธีเปิด ใครก็ได้สามารถทำพิธีเปิด มันจะถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์: ประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารี ชื่อนี้ดี ประชาบิดาหมายถึงพ่อของทุกคน ท่านไม่ยิ่งหย่อนเลย พ่อเองเป็นผู้ดำเนินพิธี ท่านคือคารันคาราวันฮาร์ ให้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกกำลังก่อตั้งสวรรค์ ดังนั้นลูกควรทำความเพียรพยายามอย่างมากและทำตามศรีมัท ในปัจจุบันมีกรรมที่ดีที่สุดเพียงอย่างเดียวที่จะทำด้วยความคิด คำพูด และการกระทำของลูกและนั่นคือการกลายเป็นไม้เท้าสำหรับคนตาบอด ผู้คนแม้กระทั่งพูดว่า: โอ้ พระเจ้า! ได้โปรดให้ไม้เท้าแก่คนตาบอดด้วย! ทุกคนตาบอด ดังนั้นพ่อจึงมาและกลายเป็นไม้เท้านั้น ท่านให้ดวงตาที่สามแห่งความรู้ที่จะทำให้ลูกไปสู่สวรรค์ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ เป็นไปตามลำดับ นี่คือโรงพยาบาลควบคู่กับมหาวิทยาลัยที่ใหญ่โตมาก ได้เคยมีการอธิบายแล้วว่าพ่อของทุกดวงวิญญาณคือพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด และผู้ชำระให้บริสุทธิ์ จดจำไว้ว่าพ่อกับลูกจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข นี่คือนรก; ไม่สามารถเรียกว่าสวรรค์ได้ มีศาสนาเดียวเท่านั้นในสวรรค์ เมื่อบารัตเป็นสวรรค์ ไม่มีศาสนาอื่นที่นั่น เพียงแค่จดจำสิ่งนี้หมายถึงการมี “มานมานะบาฟ” ด้วยเช่นกัน ในสวรรค์เราเป็นนายของทั้งโลก ลูกไม่ได้จดจำแม้กระทั่งสิ่งนี้? มันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกได้พบกับพ่อแล้ว ดังนั้นลูกควรมีความสุขของสิ่งนั้น อย่างไรก็ตามมายาก็ไม่ยิ่งหย่อนเลย แม้กระทั่งหลังจากที่เป็นของพ่อแล้วลูกก็ไม่สามารถมีความสุขมากนัก ลูกยังคงสำลักอยู่เรื่อยๆ มายาก็ทำให้ลูกสำลักซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอทำให้ลูกลืมที่จะมีการจดจำระลึกถึงชีพบาบา แล้วลูกก็พูดว่า: ฉันไม่สามารถที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง พ่อทำให้ลูกดำดิ่งลงสู่มหาสมุทรแห่งความรู้ ในขณะที่มายาทำให้ลูกตะเกียกตะกายอยู่ในมหาสมุทรแห่งยาพิษ บางคนตะเกียกตะกายอย่างมีความสุขมาก บาบาพูดว่าจดจำชีพบาบา อย่างไรก็ตามมายาทำให้พวกเขาลืม พวกเขาไม่มีการจดจำระลึกถึงพ่อ พวกเขาไม่แม้กระทั่งรู้จักพ่อ เพียงพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นคือผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข ท่านคือผู้เดียวที่จบสิ้นความทุกข์ทั้งหมดของเรา ผู้คนไปที่แม่น้ำคงคาเพื่ออาบน้ำ เพราะพวกเขาถือว่าแม่น้ำคงคาคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ในยุคทองลูกจะไม่พูดว่าคงคาขจัดความทุกข์ของลูกหรือลบล้างบาปของลูก ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาฯลฯ ทุกคนไปและนั่งบนฝั่งแม่น้ำ ทำไมพวกเขาถึงไม่นั่งบนฝั่งมหาสมุทร? เวลานี้ลูกๆกำลังนั่งบนฝั่งมหาสมุทร ลูกๆมากมายมาที่มหาสมุทร เป็นที่เข้าใจได้ว่าแม่น้ำสายเล็กและสายใหญ่เหล่านี้ปรากฏออกมาจากมหาสมุทร ชื่อ “พรหมบุตร”และ “ซินด์ สรัสวตี” นั้นก็ให้ไว้แก่พวกเขา พ่ออธิบายว่า: ลูกๆ ลูกต้องให้ความใส่ใจอย่างมากต่อความคิด คำพูดและการกระทำของลูก อย่ามีความโกรธ ความโกรธเกิดขึ้นในจิตใจก่อนแล้วจึงออกมาเป็นคำพูดและการกระทำ เหล่านี้คือหน้าต่างทั้งสาม ด้วยเหตุนี้เองพ่อจึงอธิบายว่า: ลูกๆ ที่แสนหวาน อย่าพูดโดยไม่จำเป็น อยู่ในความเงียบ เมื่อสิ่งใดปรากฏออกมาเป็นคำพูดมันก็จะเกิดขึ้นในการกระทำของลูกด้วยเช่นกัน ความโกรธเกิดขึ้นในใจก่อนแล้วจึงออกมาเป็นคำพูดและการกระทำ มันออกมาจากทั้งสามหน้าต่าง จะเข้าไปสู่จิตใจก่อน ผู้คนในโลกก็ยังคงก่อให้เกิดความทุกข์ต่อกันและกัน พวกเขาเฝ้าแต่ต่อสู้รบรากัน ลูกต้องไม่เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร ลูกไม่ควรแม้กระทั่งมีความคิดถึงสิ่งนั้น เป็นสิ่งที่ดีมากที่คงอยู่ในความเงียบ พ่อมาและเปิดประตูสู่สวรรค์ นั่นคือประตูสู่ความสงบและความสุข ท่านบอกสิ่งนี้แก่ลูกเท่านั้น ท่านบอกลูกให้บอกผู้อื่น ความบริสุทธิ์ ความสงบและความเจริญรุ่งเรืองมีอยู่ในสวรรค์เท่านั้น ลูกต้องเข้าใจว่าลูกจะสามารถไปสู่ที่นั่นได้อย่างไร สงครามมหาภารตะก็เปิดประตูด้วยเช่นกัน บาบาไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้อย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับชื่อที่ควรจะให้ ด้วยการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้นี้ในตอนเช้าลูกก็จะสามารถสกัดเนยได้ คำแนะนำที่ดีนั้นปรากฏขึ้น ด้วยเหตุนี้เองบาบาพูดว่า: ตื่นแต่เช้าตรู่, จดจำพ่อและไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ว่าควรจะให้ชื่ออะไร คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกบางคนก็สามารถเกิดความคิดเห็นที่ดี เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าการเปลี่ยนคนที่ไม่บริสุทธิ์ให้เป็นคนที่บริสุทธิ์นั้นหมายถึงการเปลี่ยนเขาจากชาวนรกให้เป็นชาวสวรรค์ เทพมีความบริสุทธิ์ เหตุนี้เองผู้คนจึงก้มลงคำนับเบื้องหน้าพวกเขา แม้ว่าจะขัดกับกฎเกณฑ์สำหรับลูกที่จะก้มลงเบื้องหน้าใครก็ตามในเวลานี้ ลูกก็ต้องยังคงทำต่อไปอย่างมีไหวพริบ ผู้รู้พิจารณาว่าตนเองเป็นผู้ที่สูงส่งและบริสุทธิ์ และคนอื่นๆเป็นผู้ที่ไม่บริสุทธิ์และตกต่ำ แม้ว่าลูกจะรู้ว่าลูกคือผู้ที่สูงส่งที่สุดเมื่อมีคนทักทายลูกด้วยการพนมมือไหว้ ลูกก็ต้องตอบรับเขา เมื่อพวกเขาทักทายลูกในแบบนั้นลูกก็ต้องตอบรับในลักษณะเดียวกัน หากลูกไม่มีปฏิสัมพันธ์กับพวกเขาอย่างมีไหวพริบ ลูกก็จะไม่สามารถจับพวกเขาได้ ลูกต้องมีไหวพริบมากมาย เมื่อความตายยืนอยู่เหนือศีรษะของผู้คน พวกเขาก็จดจำพระเจ้า ทุกวันนี้หลายสิ่งหลายอย่างจะเกิดขึ้นอยู่เรื่อยๆโดยไม่คาดฝัน ไฟจะค่อยๆกระจายออกไปทีละน้อย ไฟจะเริ่มต้นขึ้นจากต่างประเทศแล้วทั้งโลกจะค่อยๆถูกเผาทีละน้อย ในเวลาสุดท้าย เพียงลูกๆ เท่านั้นที่จะหลงเหลืออยู่ ลูกๆ ดวงวิญญาณจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ แล้วลูกก็จะได้รับโลกใหม่ ลูกๆ ได้รับบันทึกใหม่สำหรับโลก ลูกปกครองที่นั่น ตะเกียงของอาลาดินนั้นมีชื่อเสียงโด่งดัง ด้วยการจดบันทึกเช่นนั้นลูกก็ได้รับทรัพย์สมบัติที่มีค่าที่ไม่มีขีดจำกัด สิ่งนี้ถูกต้องแม่นยำ ลูกรู้เมื่อมีการส่งสัญญาณ อัลล่าห์อาลาดีนก็จะให้นิมิตให้แก่ลูกในทันที เพียงแค่จดจำชีพบาบาและลูกทั้งหมดจะมีนิมิต ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้รับนิมิตด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธาที่จริงจัง ที่นี่ลูกได้รับนิมิตของเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก ดังนั้นลูกสามารถที่จะจดจำบาบาและสวรรค์ได้อย่างมาก ลูกจะเห็นสิ่งนั้นครั้งแล้วครั้งเล่าอยู่เรื่อยๆ ผู้ที่ฉลาดและข้องแวะอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบาและความรู้นี้สามารถมองเห็นฉากและทัศนียภาพในเวลาสุดท้าย จุดหมายปลายทางนั้นสูงมาก การพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อไม่เหมือนกับการไปบ้านป้าของลูก! เป็นสิ่งที่ต้องใช้ความเพียรพยายามอย่างมาก การจดจำระลึกถึงคือสิ่งหลัก เช่นที่บาบาคือผู้ประทานเทพนิมิต, ในทำนองเดียวกันลูกจะกลายเป็นผู้ให้เทพนิมิตสำหรับตนเอง ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาหลังจากที่พวกเขาจดจำพระเจ้าอย่างแรงกล้ามากที่พวกเขาได้นิมิต ราวกับว่าพวกเขากลายเป็นผู้ประทานเทพนิมิตด้วยความเพียรพยายามของเขาเอง ด้วยการคงอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในการทำความเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง ลูกก็จะคงอยู่อย่างมีความสุขมากและมีนิมิตด้วยเช่นกัน ลูกจะสามารถลืมทั้งโลกนี้และอยู่อย่างมั่นคงในสำนึกรู้ของ “มานมานะบาฟ” ลูกต้องการอะไรอีก? จากนั้นลูกก็จะออกจากร่างของลูกด้วยพลังโยคะ มีความเพียรพยายามในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา ต้องใช้ความพยายามในเรื่องนี้เช่นกัน บาบายังคงแสดงวิธีการชั้นหนึ่งในการพยายามให้กับลูกต่อไป ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ลูกจะสูญสิ้นสำนึกของการเป็นร่างกาย เหมือนราวกับว่าลูกจะกลับมาทัดเทียมกับพ่อและลูกจะได้นิมิตอยู่เรื่อยๆ นอกจากนี้ยังจะมีความสุขมากมายด้วยเช่นกัน มีการจดจำผลลัพธ์ของเวลาสุดท้าย ลูกต้องอยู่อย่างละวางจากรูปและนามของลูกเองด้วยเช่นกัน ดังนั้นสภาพของลูกจะเป็นเช่นไรหากลูกจดจำรูปและนามของผู้อื่น? ความรู้นั้นง่ายมาก โยคะโบราณของบารัตได้รับการจดจำ มีเวทย์มนตร์อยู่ในนั้น บาบาได้อธิบายแล้วว่าผู้ที่มีความรู้ของธาตุบราห์มก็จะออกจากร่างกายของเขาเช่นนี้ด้วยเช่นกัน พวกเขาพูดว่า: ฉันเป็นดวงวิญญาณ และฉันจะหลอมรวมเข้ากับดวงวิญญาณสูงสุด อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถหลอมรวมได้ พวกเขามีความรู้เกี่ยวกับธาตุบราห์ม บาบาได้เห็นว่าพวกเขาออกจากร่างของเขาในขณะที่พวกเขาเพียงแค่นั่งอยู่ที่ไหนสักแห่ง บรรยากาศสงบมากและมีความเงียบสงัด เป็นผู้ที่อยู่ในหนทางของความรู้ ผู้ที่สามารถอยู่อย่างสงบที่จะมีประสบการณ์ของความเงียบสงัดนั้น อย่างไรก็ตามลูกบางคนก็ยังคงเป็นเด็กทารก พวกเขาล้มลงอยู่เรื่อยๆครั้งแล้วครั้งเล่า ต้องใช้ความเพียรพยายามที่แฝงตัวเป็นอย่างมากในสิ่งนี้ ความเพียรพยายามของผู้คนที่อยู่ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธานั้นมองเห็นได้ พวกเขาหมุนลูกปัดของลูกประคำ พวกเขานั่งในกระท่อมเล็กๆ และทำความเลื่อมใสศรัทธา ในขณะที่ที่นี่ลูกอยู่ในการจดจำระลึกถึงในขณะที่กำลังเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา ไม่มีใครสามารถเห็นว่าลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในอาณาจักร ลูกต้องชำระสะสางบัญชีกรรมทั้งหมดของลูกด้วยโยคะ บัญชีกรรมเหล่านั้นไม่สามารถชำระสะสางได้ด้วยความรู้ บัญชีจะได้รับการชำระสะสางด้วยการจดจำระลึกถึง ความทุกข์ทรมานของกรรมจะได้รับการชำระสะสางด้วยการจดจำระลึกถึง นี่คือสิ่งที่แฝงตัว ทุกสิ่งที่บาบาสอนลูกนั้นแฝงตัว อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. อย่าได้มีความโกรธในความคิด คำพูด หรือการกระทำของลูก ให้ความใส่ใจกับหน้าต่างทั้งสามนี้อย่างมาก อย่าพูดโดยไม่จำเป็น อย่าได้เป็นเหตุของความทุกข์ซึ่งกันและกัน!

2. อยู่อย่างซาบซึ้งในความรู้และโยคะ และมองดูฉากและทัศนียภาพในเวลาสุดท้าย จบสิ้นสำนึกของร่างกายด้วยการลืมรูปและนามของลูกเองและรูปและนามของผู้อื่น และคงอยู่ในสำนึกรู้ของดวงวิญญาณ

พร:
ขอให้ลูกมีพลังอย่างสม่ำเสมอโดยการฝึกฝนการฝึกฝนทางจิตวิญญาณและสอบผ่านข้อสอบสุดท้าย

ในปัจจุบันพวกเขาสอนการออกกำลังกายเพื่อรักษาโรคภัยไข้เจ็บต่างๆของร่างกาย ดังนั้นเพื่อทำให้จิตวิญญาณมีพลัง ลูกต้องฝึกออกกำลังกายทางจิตวิญญาณ ไม่ว่าบรรยากาศของความปั่นป่วนอาจจะมีอยู่ทั่วทุกแห่งมากมายแค่ไหนก็ตาม ในขณะที่อยู่ท่ามกลางเสียง จงฝึกที่จะทำให้จิตใจของลูกมั่นคงในทุกที่ที่ลูกต้องการและนานเท่าที่ลูกจะต้องการ แล้วลูกก็จะมีพลังและสอบผ่านข้อสอบสุดท้าย

คติพจน์:
การอุทิศธรรมชาติ ซันสการ์ และคาร์มาของลูกที่อยู่บนพื้นฐานของกิเลสก็คือการอุทิศตน