14.04.19 Avyakt Bapdada Thai Murli
07.05.84 Om Shanti Madhuban
ได้รับพรโดยการรักษาความสมดุล
วันนี้พ่อมหาสมุทรแห่งความรักได้มาในชุมนุมที่มีความสุขของความรัก
เพื่อให้การตอบแทนของความรักและการจดจำระลึกถึงของลูกๆ
ที่เป็นตัวแห่งความรักและเป็นตัวของการจดจำระลึกถึง
ชุมนุมที่มีความสุขของความรักทางจิตนี้เป็นชุมนุมที่ซึ่งการพบปะของความสัมพันธ์ทางจิตเกิดขึ้น
เพียงในช่วงเวลานี้เท่านั้นในทั้งวงจรสามารถมีประสบการณ์นี้
ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นในช่วงเวลาอื่นใดนอกจากในชาติเกิดเดียวนี้ที่ลูกสามารถได้มาซึ่งความรักทางจิตจากพ่อทางจิตนี้ที่เกิดขึ้นในเวลาไม่นาน
ความรักทางจิตนี้ให้ความรู้สึกอบอุ่นและสบายใจแก่ดวงวิญญาณอย่างแท้จริง
ที่แสดงให้พวกเขาเห็นหนทางที่แท้จริง
ช่วยให้พวกเขาได้มาซึ่งการบรรลุผลที่แท้จริงทั้งหมด
ลูกเคยคิดไหมว่าการพบปะทางจิตกับดวงวิญญาณสูงสุดแบบซึ่งหน้าเป็นการส่วนตัวจะเกิดขึ้นบนโลกที่มีตัวตนนี้ในชาติเกิดนี้และในวิธีที่ง่ายดายเช่นนี้?
เช่นที่ลูกเคยได้ยินเกี่ยวกับพ่อว่าพ่อเป็นผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใดและพ่อมีความสว่างสดใสมากและพ่อเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่สุด
ในทำนองเดียวกันเพราะลูกคิดว่าวิธีที่จะได้พบพ่อนั้นยากมากและต้องใช้การฝึกฝนเป็นอย่างมากลูกจึงกลับมาท้อแท้
อย่างไรก็ตามพ่อก็ให้ความหวังแก่ลูกที่ท้อแท้ พ่อทำให้ลูกที่ท้อแท้กลับมามีพลัง
พวกเขาถามว่า “เราจะได้พบกับท่านเมื่อไร”
และท่านทำให้พวกเขาได้มีประสบการณ์ของการพบกับท่านในเวลานี้
ท่านให้สิทธิ์ในทรัพย์สินของท่านทั้งหมดแก่พวกเขา
เวลานี้ลูกดวงวิญญาณที่มีสิทธิรู้ถึงสิทธิ์ของลูกใช่ไหม?
ลูกรู้เกี่ยวกับสิ่งนั้นดีมาก หรือลูกยังต้องรู้เกี่ยวกับสิ่งนั้น?
วันนี้เมื่อเห็นลูกๆ บัพและดาดาได้มีการสนทนาจากใจถึงใจ
ลูกทุกคนมีศรัทธาอย่างสม่ำเสมอ พวกเขาก็มีความรักเช่นกัน
พวกเขามีความรักต่อการจดจำระลึกถึงและความกระตือรือร้นในการทำงานรับใช้
เป้าหมายของพวกเขาก็สูงส่งเช่นกัน
หากลูกถามใครก็ตามว่าพวกเขาต้องการที่จะกลายเป็นอะไร
ทุกคนจะบอกว่าพวกเขาต้องการที่จะกลายเป็นลักษมีหรือนารายณ์
ไม่มีใครพูดว่าพวกเขาจะกลายเป็นรามหรือสีดา
ในหัวใจของพวกเขาไม่ต้องการที่จะเป็นส่วนหนึ่งของลูกประคำ 16,000
ทุกคนมีความกระตือรือร้นที่จะกลายเป็นลูกปัดของสายประคำ 108
ถ้าจะพูดถึงการทำงานรับใช้และการศึกษาเล่าเรียนไม่มีใครคิดว่าตัวเขาหรือเธอจะมีค่าน้อยกว่าใครเลย
อย่างไรก็ตามลูกตามลำดับกันไปเมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับการมีประสบการณ์กับสภาพที่มั่นคงอย่างสม่ำเสมอ,
ประสบการณ์กับสภาพที่โบยบินอย่างสม่ำเสมอ, หลุดหายไปในผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอ,
มีความละวางจากร่างกายของลูกอย่างสม่ำเสมอ, และการบรรลุผลชั่วคราวใด ๆ ของร่างกาย
และลืมจิตสำนึกทั้งหมดของสิ่งที่สูญสลาย เพราะเหตุใดถึงเป็นเช่นนี้
บัพดาดาเห็นเหตุผลพิเศษสำหรับสิ่งนี้ ท่านเห็นเหตุผลอะไร เหตุผลเป็นเพียงแค่คำเดียว
ลูกรู้ทุกสิ่ง ทุกคนได้บรรลุทุกสิ่ง
ลูกมีความรู้เกี่ยวกับวิธีการและยังมีความรู้เกี่ยวกับความสำเร็จด้วยเช่นกัน
ลูกมีความรู้ทั้งการกระทำและผลของการกระทำนั้น
แต่ลูกไม่รู้วิธีที่จะรักษาสมดุลไว้อย่างสม่ำเสมอ
การไม่มีสมดุลนี้ทำให้ลูกไม่สามารถปฏิบัติตามระเบียบวินัยของพระเจ้าในเวลาที่ถูกต้องได้
นี่คือเหตุผลที่ลูกไม่ได้รับพรที่สูงส่งจากบัพดาดาและดวงวิญญาณที่สูงส่งทั้งหมดในทุกความคิดและทุกการกระทำ
ลูกต้องใช้ความพยายาม ลูกไม่ประสบความสำเร็จอย่างง่ายดาย
ลูกลืมสิ่งใดเพื่อรักษาสมดุล? หนึ่งคือความสมดุลของการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้
การรับใช้ในขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึงคือความสมดุลของการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้
อย่างไรก็ตามลูกยังคงไม่ว่างเว้นอยู่ในงานรับใช้และอยู่ในการจดจำระลึกถึงที่ขึ้นอยู่กับเวลา
หากลูกมีเวลาลูกจะจดจำบาบาไม่เช่นนั้นลูกก็แค่พิจารณาว่างานรับใช้
เป็นการจดจำระลึกถึง นี่เรียกว่าความไม่สมดุล
เป็นสิ่งหนึ่งที่จะกล่าวว่างานรับใช้เองนั้นคือการจดจำระลึกถึง
และอีกสิ่งหนึ่งก็คือมีการจดจำระลึกถึงในรับใช้
ความแตกต่างเล็กน้อยในวิธีนี้จะเปลี่ยนผลลัพธ์
จากนั้นเมื่อลูกถูกถามถึงผลลัพธ์ของเปอร์เซ็นต์ของการจดจำระลึกลูกจะพูดว่าอย่างไร?
ลูกยุ่งอยู่กับงานรับใช้เหลือเกินจนลูกไม่ได้จดจำสิ่งใด
ลูกไม่มีเวลาสำหรับสิ่งอื่นใดเลย หรือลูกพูดว่า
งานรับใช้เป็นของพ่อและดังนั้นแน่นอนยังไงฉันก็จดจำพ่อได้อยู่แล้ว
อย่างไรก็ตามไม่ว่าลูกจะใช้เวลาในงานรับใช้ด้วยความรักที่ลึกล้ำนั้น
แล้วลูกมีประสบการณ์ในการจดจำระลึกถึงที่มีพลังด้วยเช่นกันหรือไม่?
เท่าที่ลูกมีความเคารพตนเองในงานรับใช้
ในทำนองเดียวกันลูกมีความรู้สึกของความถ่อมตนหรือไม่? มีความสมดุลนี้ไหม?
การคิดว่าลูกได้ทำงานรับใช้ที่ยิ่งใหญ่เป็นอย่างดีแน่นอนว่าลูกมีความเคารพตนเองที่ดี
แต่ให้มีความถ่อมตนมากเท่ากับการมีความเคารพตนเองด้วย
พ่อของคาราวันฮาร์กลายเป็นเครื่องมือและทำให้งานรับใช้เกิดขึ้นโดยผ่านลูก
นี่คือการเป็นเครื่องมือที่ถ่อมตน ลูกกลายเป็นเครื่องมือ งานรับใช้ที่ดีมากเกิดขึ้น
มีการขยายตัวและลูกกลายเป็นตัวของความสำเร็จ ความเคารพตนเองนี้เป็นสิ่งที่ดี
อย่างไรก็ตามอย่าให้มีเพียงความเคารพตนเอง ขอให้มีความสมดุลกับความถ่อมตนด้วย
ความสมดุลนี้จะทำให้ลูกเป็นตัวของความสำเร็จอย่างง่ายดายและสม่ำเสมอ
ความเคารพตนเองเป็นสิ่งจำเป็นเช่นกัน ไม่ใช่ความหยิ่งยโสของร่างกาย
แต่เป็นความเคารพตนเอง
อย่างไรก็ตามเนื่องจากไม่มีความสมดุลในความเคารพตนเองและความถ่อมตน
ความเคารพตนเองจึงเปลี่ยนเป็นความหยิ่งยโสเกี่ยวกับตนเอง
ให้มีความสุขเมื่องานรับใช้เกิดขึ้นและมีความสำเร็จ “ว้า บาบา!
ท่านทำให้ฉันเป็นเครื่องมือ ฉันไม่ได้ทำสิ่งนั้น” จิตสำนึกของ "ฉัน"
เปลี่ยนความเคารพตนเองเป็นความหยิ่งยโสเกี่ยวกับตนเอง
ผู้ที่รักษาสมดุลของการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้ก็จะรักษาความสมดุลของความเคารพตนเองและความถ่อมตนด้วยเช่นกัน
ดังนั้นลูกเข้าใจหรือไม่ว่าอะไรที่ทำให้ความสมดุลนั้นขึ้นลง?
ในทำนองเดียวกันเนื่องจากลูกสวมมงกุฎแห่งความรับผิดชอบลูกจึงต้องเติมเต็มความรับผิดชอบทั้งหมดในทุกงาน
ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมทางโลกหรือทางจิต(โลกิกหรืออโลกิก)
หรือกิจกรรมของงานรับใช้ของพระเจ้า
ลูกต้องอยู่อย่างละวางเท่ากับที่ลูกมีความรักในการเติมเต็มความรับผิดชอบของทั้งสองกิจกรรมตามลำดับ
ขอให้มีความสมดุลนี้ จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องเติมเต็มความรับผิดชอบทุกอย่าง
แต่ยิ่งลูกมีความรับผิดชอบมากเท่าไหร่ลูกก็จะต้องเป็นแสงและมีความเบาสบายเป็นสองเท่ามากขึ้นเท่านั้น
ในขณะที่เติมเต็มความรับผิดชอบของลูกจงอยู่อย่างละวางจากภาระต่างๆของสิ่งนั้น
สิ่งนี้เป็นที่รู้จักกันว่าการมีความรักต่อพ่อ อย่ากลัวว่า: ฉันควรจะทำอย่างไรดี?
มีความรับผิดชอบมากมายเช่นนั้น! ฉันควรทำสิ่งนี้หรือไม่? ฉันควรจะทำอย่างไร?
เป็นสิ่งที่ยากมากที่จะทำสิ่งนี้และทำสิ่งนั้นด้วยเช่นกัน!
การมีประสบการณ์เช่นนี้หมายถึงการมีภาระ ดังนั้นจึงไม่มีความเป็นแสงและเบาสบาย
การมีความเป็นแสงและเบาสบายหมายถึงการละวาง
อย่าให้มีภาระของความปั่นป่วนในความรับผิดชอบใด ๆ
สิ่งนี้เรียกว่าการเป็นผู้ที่มีความสมดุลของความรักและความละวาง
ประการที่สองในขณะที่ลูกกำลังเคลื่อนไปในความพยายาม
ขณะที่ลูกมีประสบการณ์ของการได้มาซึ่งการบรรลุผลโดยผ่านความพยายามที่ลูกทำ
ลูกจะมีความสุขมากและซาบซึ้งกับการบรรลุผลนั้น แค่นั้นเอง! ฉันได้มาซึ่งทุกสิ่งแล้ว
ฉันมีประสบการณ์ในทุกสิ่งแล้ว ฉันได้กลายเป็นมหาวีระ ฉันกลายเป็นมหาระตี
ฉันกลายเป็นญาณีและโยคี ฉันกลายเป็นผู้รับใช้แล้ว การบรรลุผลนี้เป็นสิ่งที่ดีมาก
แต่บางครั้งก็มีความไม่ระมัดระวังในความซาบซึ้งของการบรรลุผลนี้ด้วยเช่นกัน
อะไรคือสาเหตุของสิ่งนี้? ลูกกลายเป็นญาณี,โยคีและผู้รับใช้
แต่ลูกได้สัมผัสกับสภาพที่โบยบินในทุกการกระทำหรือไม่? ตราบใดที่ลูกยังมีชีวิตอยู่
ลูกจะต้องอยู่ในสภาพที่โบยบินในทุกย่างก้าว
ในขณะที่มีเป้าหมายนี้แล้วมีความใหม่ในสิ่งที่ลูกทำในวันนี้หรือไม่?
หรือลูกเข้าใจว่าจุดที่ลูกได้มาถึงในเวลานี้มีขีดจำกัดของความสมบูรณ์พร้อมหรือไม่?
ในความพยายามของลูก ลูกต้องมีความซาบซึ้งและมีความสุขของการบรรลุผล
แต่มันก็เป็นสิ่งสำคัญที่จะสัมผัสกับความก้าวหน้าหรือสภาพที่โบยบินในทุกย่างก้าว
หากไม่มีความสมดุลนี้แล้วความไม่ระมัดระวังจะไม่ปล่อยให้ลูกได้รับประสบการณ์ของพร
ดังนั้นในชีวิตของความเพียรพยายามของลูกให้มีความซาบซึ้งว่าลูกได้รับมามากเพียงใด
แต่ให้มีประสบการณ์ของความก้าวหน้าในทุกย่างก้าวด้วยเช่นกัน
สิ่งนี้เรียกว่าความสมดุล ขอให้มีความสมดุลนี้เสมอ
อย่าคิดว่าลูกรู้ทุกสิ่งและลูกมีประสบการณ์แล้ว
ลูกกำลังเคลื่อนไปด้วยดีและกลายเป็นคนดี นี่เป็นสิ่งที่ดีมาก
แต่ลูกยังคงต้องทำความก้าวหน้าต่อไป
แสดงการกระทำที่พิเศษเช่นนั้นและกลายเป็นตัวอย่างสำหรับทุกดวงวิญญาณ อย่าลืมสิ่งนี้
ลูกเข้าใจในสิ่งที่ลูกต้องรักษาสมดุลหรือไม่?
ด้วยความสมดุลนี้ลูกจะได้รับพรอยู่เรื่อยๆโดยอัตโนมัติ
ดังนั้นลูกเข้าใจไหมว่าเพราะเหตุใดถึงตามลำดับกันไป?
บางคนไม่ระมัดระวังเกี่ยวกับความสมดุลของบางสิ่งและคนอื่นเกี่ยวกับความสมดุลของสิ่งอื่น
ผู้ที่อยู่ในบอมเบย์ ลูกไม่ได้อยู่อย่างไม่ระมัดระวังใช่ไหม?
ลูกเป็นผู้ที่รักษาสมดุลในทุกสถานการณ์ใช่ไหม?
ลูกมีทักษะในศิลปะของการรักษาความสมดุลใช่ไหม? ความสมดุลเป็นศิลปะเช่นกัน
ลูกเป็นผู้เชี่ยวชาญในศิลปะนี้ใช่ไหม?
บอมเบย์เรียกว่าดินแดนที่เต็มไปด้วยความมั่งคั่ง
ดังนั้นลูกเต็มไปด้วยความมั่งคั่งของการรักษาความสมดุลและความมั่งคั่งของพรด้วยเช่นกันใช่หรือไม่?
ลูกมีพรของนารเดสวาร์(Nardesavar) ผู้ที่มาจากบอมเบย์จะเปิดเผยคุณสมบัติพิเศษอะไร?
มีมหาเศรษฐีมากมายในบอมเบย์
ดังนั้นจึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้ที่มาจากบอมเบย์ที่จะให้ดวงวิญญาณเหล่านั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีประสบการณ์ของสิ่งที่หมายถึงการเป็นมหาเศรษฐีทางจิตที่ไม่สูญสลาย
ซึ่งเป็นนายของเหมืองแห่งสมบัติที่มีค่าทั้งหมด ให้พวกเขามีประสบการณ์นี้
พวกเขาเป็นเพียงแค่นายของความมั่งคั่งที่สูญสลาย
บอกผู้คนเหล่านั้นถึงความสำคัญของสมบัติที่มีค่าเหล่านี้และทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความมั่งคั่งที่ไม่สูญสลาย
ให้พวกเขารู้สึกว่าสมบัติเหล่านี้สูงส่งเป็นสมบัติที่มีค่าที่ไม่สูญสลาย
ลูกกำลังทำงานรับใช้เช่นนั้นใช่ไหม? ในสายตาของผู้ที่มีความมั่งคั่งนั้น
ให้พวกเขาได้สัมผัสว่าลูกเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งที่มีความมั่งคั่งที่ไม่มีสูญสลาย
ลูกเข้าใจไหม? อย่าคิดว่า พวกเขาไม่มีสิ่งนี้ในบทบาทของพวกเขา! ในเวลาสุดท้าย
บทบาทของพวกเขาก็ตื่นขึ้นมาเช่นกัน พวกเขาจะไม่เข้ามามีความสัมพันธ์กับลูก
แต่พวกเขาจะมีการติดต่อกับลูก ดังนั้นขณะนี้เวลาได้มาเพื่อปลุกดวงวิญญาณเช่นนั้น
ดังนั้นจงปลุกพวกเขาให้ตื่น ปลุกพวกเขาให้ดี
เพราะพวกเขาหลับอยู่กับความซาบซึ้งของความมั่งคั่งของพวกเขา
ลูกต้องปลุกผู้ที่อยู่กับความซาบซึ้งนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าให้เขาตื่นขึ้นมา
พวกเขาจะไม่ตื่นขึ้นมาจากการปลุกเพียงครั้งเดียว
ดังนั้นเวลานี้จงแนะนำประสบการณ์ของความมั่งคั่งที่ไม่สูญสลายให้กับดวงวิญญาณที่กำลังนอนหลับอยู่ในการหลับของความซาบซึ้ง
ลูกเข้าใจไหม? ลูกที่มาจากบอมเบย์เป็นผู้ที่เอาชนะมายาใช่ไหม?
ลูกโยนมายาลงในมหาสมุทรแล้วใช่ไหม?
ลูกโยนเธอลงไปในมหาสมุทรแล้วหรือเธอยังอยู่บนพื้นผิว?
หากบางสิ่งยังคงอยู่บนพื้นผิวคลื่นจะพามันกลับไปที่ฝั่ง
หากลูกโยนบางสิ่งไปที่ส่วนที่ลึกที่สุด สิ่งนั้นจะถูกสังเวย
ดังนั้นมายาจะไม่กลับมาที่ชายฝั่งใช่ไหม?
ชาวบอมเบย์ต้องกลายเป็นตัวอย่างในทุกสถานการณ์ เป็นตัวอย่างในทุกคุณสมบัติพิเศษ
ผู้คนมาจากในที่ที่ห่างไกลเพื่อดูความสวยงามของบอมเบย์
ในทำนองเดียวกันพวกเขาจะมาจากที่ที่ห่างไกลเพื่อมาพบลูก
จงเป็นตัวอย่างในรูปปฏิบัติของทุกคุณธรรม
หากลูกต้องการที่จะเห็นความเรียบง่ายในชีวิตให้ไปที่ศูนย์นี้และเห็นครอบครัวนี้
หากลูกต้องการเห็นความอดทนให้ไปที่ศูนย์นี้และดูครอบครัวนี้
หากลูกต้องการที่จะเห็นความสมดุลจงดูดวงวิญญาณพิเศษเหล่านี้
ลูกเป็นผู้ที่ทำสิ่งมหัศจรรย์เช่นนี้ใช่ไหม?
ผู้ที่มาจากบอมเบย์ต้องให้ผลตอบแทนเป็นสองเท่า
หนึ่งคือการหล่อเลี้ยงที่ลูกได้รับจากจากัตตัมบามา
และอีกประการหนึ่งคือการหล่อเลี้ยงพิเศษที่ลูกได้รับจากพ่อบราห์มา
ผู้ที่มาจากบอมเบย์ได้รับการหล่อเลี้ยงพิเศษจากจากัตตัมบามา
ดังนั้นบอมเบย์จะต้องให้ผลตอบแทนมากขนาดนั้นใช่ไหม?
ในทุกสถานที่และโดยผ่านทุกดวงวิญญาณ คุณสมบัติพิเศษของพ่อ,แม่และดวงวิญญาณพิเศษควรได้รับการเปิดเผย
สิ่งนี้เรียกว่าการตอบแทน อัจชะ ยินดีต้อนรับ! ยินดีต้อนรับสู่บ้านของพ่อ
สู่บ้านของลูก!
พ่อมีความยินดีเสมอที่ได้เห็นลูกๆ ลูกแต่ละคนเป็นตะเกียงสำหรับโลก
ลูกไม่ได้เป็นเพียงตะเกียงสำหรับวงศ์ตระกูลเท่านั้น แต่เป็นตะเกียงสำหรับโลก
ลูกแต่ละคนได้กลายเป็นเครื่องมือเพื่อให้คุณประโยชน์ต่อโลกและดังนั้นลูกเป็นตะเกียงสำหรับโลกใช่ไหม?
ที่จริงแล้วทั้งโลกเป็นวงศ์ตระกูลที่ไม่มีขีดจำกัด
ในกรณีนี้ลูกสามารถเรียกว่าเป็นตะเกียงสำหรับวงศ์ตระกูลที่ไม่มีขีดจำกัดเช่นกัน
อย่างไรก็ตามลูกไม่ใช่ตะเกียงของวงศ์ตระกูลที่มีขีดจำกัด
ลูกสามารถเรียกตะเกียงสำหรับวงศ์สกุลที่ไม่มีขีดจำกัดหรือตะเกียงสำหรับโลก
ลูกเป็นเช่นนั้นใช่ไหม? ลูกเป็นตะเกียงที่มีความสว่างอย่างสม่ำเสมอใช่ไหม?
ลูกไม่ใช่ผู้ที่กระพริบใช่ไหม?
เมื่อลูกมองไปที่แสงไฟที่กระพริบมันจะทำลายดวงตาของลูก ลูกไม่ชอบลูกใช่ไหม
ดังนั้นลูกเป็นตะเกียงที่ส่องแสงสว่างอย่างสม่ำเสมอใช่ไหม?
บัพดาดายินดีเสมอที่ได้เห็นตะเกียงประเภทนี้ ลูกเข้าใจไหม? อัจชะ
ถึงผู้ที่รักษาความสมดุลในทุกการกระทำ ถึงผู้ที่ได้รับพรจากพ่ออย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้ที่มีประสบการณ์กับสภาพที่โบยบินในทุกย่างก้าว
ถึงผู้ที่หลอมรวมอยู่ในมหาสมุทรแห่งความรักอย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้ที่อยู่อย่างมั่นคงในสภาพที่ทัดเทียม
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งและมีโชคหลายล้านเท่า ด้วยความรัก ความทรงจำระลึกถึง
และนมัสเต จาก บัพดาดา
บัพดาดาพูดกับดาดี้:
ลูกทุกคนเป็นเพชรพลอยแห่งมงกุฎใช่ไหม?
ลูกเป็นผู้ที่เบาที่สุดมากเท่าที่ลูกมีมงกุฎที่ใหญ่ที่สุดอยู่เสมอ
ลูกสวมมงกุฎเช่นนั้นแม้ในขณะที่ทำทุกการกระทำลูกก็สามารถสวมมงกุฎนั้นได้
ลูกสวมใส่มงกุฎและถอดมงกุฎที่ประดับด้วยเพชรพลอยตามเวลา
แต่มงกุฎนี้เป็นเช่นนั้นที่ไม่มีความจำเป็นต้องถอดออก
ในขณะที่นอนหลับลูกก็กำลังสวมมงกุฎและแม้ว่าลูกจะตื่นขึ้นมาลูกก็ยังคงสวมมงกุฎของลูกอยู่
ลูกสัมผัสกับสิ่งนี้ใช่ไหม? มงกุฎมีแสงใช่ไหม? ไม่หนักใช่ไหม? มีชื่อเสียงมาก
มีน้ำหนักเบา มงกุฎเป็นเช่นนั้นที่ให้ความสุข นี่เป็นมงกุฎที่ให้ความสุข
พ่อสวมมงกุฎให้กับลูกในลักษณะเช่นนั้นที่ลูกจะได้รับมงกุฎต่อไปเรื่อยๆชาติเกิดแล้วชาติเกิดเล่า
บัพดาดามีความยินดีที่ได้เห็นลูก ๆ เช่นนั้นที่ได้รับการสวมมงกุฎ
บัพดาดาฉลองวันราชาภิเษกในเวลานี้และสร้างระเบียบวินัยของระบบนี้ตลอดเวลา
วันราชาภิเษกจะมีการเฉลิมฉลองในยุคทองเช่นกัน
อนุสรณ์ความทรงจำของวันราชาภิเษกที่มีการเฉลิมฉลองในยุคบรรจบพบกันจะดำเนินต่อไปชั่วนิรันดร์
บาบาเป็นผู้รับใช้ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนสำหรับการที่ท่านได้เกษียณออกมาจากโลกที่มีตัวตนใช่ไหม?
พ่อเองได้เกษียณออกจากโลกที่มีตัวตน ท่านให้มงกุฎและบัลลังก์แก่ลูก ๆ
และออกไปสู่อาณาเขตที่ละเอียดอ่อน ดังนั้นนั่นคือวันราชาภิเษกใช่ไหม?
ละครนี้มีความพิเศษสุดใช่ไหม? ถ้าบาบาบอกลูกก่อนที่ท่านจะไป
สิ่งนี้ก็จะไม่เป็นละครที่มหัศจรรย์
นี่เป็นละครที่มีความพิเศษสุดที่ลูกไม่สามารถถ่ายภาพได้
พ่อที่พิเศษสุดมีบทบาทที่พิเศษสุดไม่เหมือนใครซึ่งลูกไม่สามารถถ่ายภาพได้แม้กระทั่งด้วยความคิดในสติปัญญาของลูก
สิ่งนี้เรียกว่าพิเศษสุดไม่เหมือนใคร ที่ปราศจากภาพลักษณ์
เหตุนี้เองการราชาภิเษกนี้จึงพิเศษสุด
บัพดาดาเห็นลูกที่เป็นมหาวีระในรูปที่พวกเขาสวมมงกุฎอยู่เสมอ
ผู้ที่จะได้รับการสวมมงกุฎในวันราชาภิเษก เมื่อพูดถึงการให้ความเป็นมิตรของท่าน
บัพดาดาไม่ได้ซ่อนตนเอง
แต่ท่านก็มีตัวของท่านเองจากโลกที่มีตัวตนและขึ้นไปสู่อาณาเขตที่ละเอียด
มีการสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันและกลับไปด้วยกันตลอดเวลา ไม่มีวันที่จะผิดคำสัญญานี้
เหตุนี้เองพ่อบราห์มาจึงยังคงรอลูกอยู่
มิฉะนั้นเนื่องจากท่านได้อยู่ในสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมแล้ว
ท่านสามารถไปที่นั่นได้ ท่านไม่มีพันธะใด ๆ ใช่ไหม?
อย่างไรก็ตามมีสายสัมพันธ์แห่งความรัก
เนื่องจากสายสัมพันธ์แห่งความรักนี้และเพื่อที่จะทำตามคำสัญญาของท่านที่จะกลับไปกับลูก
พ่อจึงต้องรอลูก
ท่านต้องทำตามความรับผิดชอบของท่านในการเป็นมิตรและกลับบ้านไปพร้อมกับลูก
ลูกสัมผัสประสบการณ์ในสิ่งนี้ใช่ไหม? อัจชะ แต่ละคนมีความพิเศษ
ถ้าบาบาจะพูดถึงคุณสมบัติพิเศษของแต่ละคนก็จะมีมากมาย ลูกปะคำจะถูกสร้างขึ้น
เหตุนี้เองท่านจึงเก็บพวกเขาไว้ในหัวใจของท่าน ท่านไม่ได้พูดเกี่ยวกับพวกเขา อัจชะ
พร:
ขอให้ลูกเป็นเทวดานางฟ้าที่เป็นแสงและเบาสบายและอยู่อย่างเป็นอิสระจากคำพูดที่ไร้ประโยชน์ที่รบกวนผู้อื่น
เพื่อที่จะได้เป็นเทวดานางฟ้าที่ละเอียดอ่อน
ให้จบสิ้นคำพูดที่ไร้ประโยชน์ที่ไม่มีใครชอบตลอดไป สถานการณ์อาจมีเพียงไม่กี่คำ
แต่การทำให้สถานการณ์ใหญ่ขึ้นโดยการพูดถึงสถานการณ์นั้นอยู่เรื่อยๆคือสิ่งที่ไร้ประโยชน์
อะไรก็ตามสามารถประสบความสำเร็จได้ด้วยเพียงสี่คำ
อย่าพูดถึงสิบสองถึงสิบห้าคำเกี่ยวกับสิ่งนั้น พูดน้อยลง พูดช้า ๆ ...
รักษาคติพจน์นี้ไว้รอบคอของลูก
เป็นอิสระจากการพูดที่ไร้ประโยชน์หรือคำพูดที่รบกวนและลูกจะได้รับความช่วยเหลือในการกลายเป็นเทวดานางฟ้าที่ละเอียดอ่อน
คติพจน์:
ความสำเร็จกลายเป็นมาลัยรอบคอของผู้ที่อุทิศตนต่อพระเจ้าด้วยความรัก