14.12.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกมาหาพ่อเพื่อจะได้รับความสดชื่น
เมื่อลูกพบพ่อความเหนื่อยล้าทั้งหมดของลูกจากหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาจะถูกขจัดออกไป
คำถาม:
บาบาใช้วิธีใดเพื่อทำให้ลูกสดชื่น?
คำตอบ:
1.
บาบาทำให้ลูกสดชื่นโดยการให้ความรู้นี้อย่างต่อเนื่องแก่ลูก 2.
ลูกได้รับการทำให้สดชื่นด้วยการจดจำระลึกถึงบาบา
ในความเป็นจริงแล้วยุคทองคือดินแดนแห่งการพักผ่อนอย่างแท้จริง
ลูกไม่ขาดสิ่งใดเลยที่นั่นที่ลูกจะต้องใช้ความเพียรพยายาม 3.
ทันทีที่ลูกนั่งบนตักของชีพบาบา, ลูกๆจะได้รับการพักผ่อน
และความเหนื่อยล้าทั้งหมดของลูกจะถูกขจัดออกไป
โอมชานติ
พ่อนั่งที่นี่และอธิบาย และเพราะพ่อนั่งและอธิบายผ่านดาด้านี้
ดาด้าฟังท่านในเวลาเดียวกัน ดาด้าเข้าใจเช่นเดียวกับที่ลูกเข้าใจ
ไม่ใช่ดาด้าที่เรียกว่าพระเจ้า เหล่านี้คือคำสอนของพระเจ้า พ่อพูดว่าอย่างไร?
ขอให้ลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ นี่เป็นเพราะว่าถ้าลูกไม่พิจารณาตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ลูกก็ไม่สามารถจดจำพ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดได้
ในปัจจุบันดวงวิญญาณทั้งหมดไม่บริสุทธิ์ ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์เรียกว่ามนุษย์
ในขณะที่ผู้บริสุทธิ์เรียกว่าเทพ
สิ่งเหล่านี้ง่ายมากที่จะเข้าใจและอธิบายแก่ผู้อื่น เป็นมนุษย์ที่ร้องเรียก: โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ของผู้ไม่บริสุทธิ์ได้โปรดมา!
เหล่าเทพไม่เคยร้องเรียกในลักษณะนี้
พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์มาด้วยเสียงเรียกของผู้ที่ไม่บริสุทธิ์
ท่านทำให้ดวงวิญญาณบริสุทธิ์และก่อตั้งโลกใหม่ที่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
เป็นดวงวิญญาณที่ร้องเรียกหาพ่อ ร่างกายไม่ได้ร้องเรียกหา ทุกคนจดจำพ่อเหนือโลก
ผู้เดียวที่บริสุทธิ์เสมอ โลกนี้เก่า พ่อทำให้โลกใหม่และบริสุทธิ์
บางคนพูดว่าพวกเขามีความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดที่นี่ (ในโลกเก่า)
พวกเขามีความมั่งคั่งและทรัพย์สมบัติมากมายที่นี่
และดังนั้นพวกเขาคิดว่านี่คือสวรรค์สำหรับพวกเขา
พวกเขาจะยอมรับสิ่งที่ลูกพูดได้อย่างไร?
เป็นสิ่งที่ไม่มีเหตุผลที่จะพิจารณาว่าโลกยุคเหล็กนี้เป็นสวรรค์
โลกนี้ได้ถึงสภาพของความเสื่อมโทรมอย่างสิ้นเชิง
อย่างไรก็ตามพวกเขายังคงพูดว่าพวกเขากำลังนั่งอยู่ในสวรรค์
หากลูกไม่สามารถอธิบายสิ่งนี้ แน่นอนพ่อจะถามลูกว่าสติปัญญาของลูกทำด้วยหินหรือไม่
ลูกไม่สามารถอธิบายสิ่งนี้แก่ผู้อื่นหรือ?
เมื่อลูกกลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาที่สูงส่ง
ลูกก็จะสามารถทำให้ผู้อื่นเป็นเช่นเดียวกับตัวลูกเอง ลูกต้องเพียรพยายามอย่างดีมาก
ไม่มีเรื่องของการเขินอายเกี่ยวกับสิ่งนี้
อย่างไรก็ตามมนุษย์ไม่สามารถลืมความผิดได้อย่างรวดเร็วที่เติมเต็มสติปัญญาในพวกเขาเป็นเวลาถึงครึ่งวงจร
จนกว่าลูกจะมีการรู้จักพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำ ลูกจะไม่สามารถมีพลังนั้น พ่อพูดว่า
มนุษย์ไม่ได้รับการเปลี่ยนแปลงโดยการศึกษาพระเวทย์และคัมภีร์เหล่านั้น
นับวันพวกเขากลับแย่ลง พวกเขากลับมาตโมประธานจากสโตประธาน
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของใครว่าเราเคยเป็นเทพที่สโตประธานและเราได้ลงมาอย่างไร
ไม่มีใครรู้สิ่งใดเลย แทนที่จะเป็น 84 ชาติเกิด พวกเขาพูดถึง 8 ล้าน 4 แสนชาติเกิด
ดังนั้นพวกเขาจะสามารถรู้สิ่งใดได้อย่างไร?
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่สามารถให้แสงสว่างแห่งความรู้แก่ลูกได้
ทุกคนยังคงล้มลุกคลุกคลานจากประตูบ้านหนึ่งไปยังอีกประตูบ้านหนึ่ง
พวกเขายังคงลงมาอย่างต่อเนื่องและขณะนี้ได้มาถึงจุดต่ำสุด
พวกเขาได้ใช้พละกำลังหมดแล้ว
สติปัญญาของพวกเขาไม่มีพละกำลังเลยที่จะสามารถตระหนักรู้จักพ่ออย่างถูกต้องแม่นยำ
พ่อมาและเปิดล็อคในสติปัญญาของทุกคน จากนั้นพวกเขาจะกลับมาสดชื่นอย่างยิ่ง
ลูกๆมาหาพ่อเพื่อที่จะสดชื่น ลูกได้การพักผ่อนในบ้านของลูก เมื่อลูกพบพ่อ
ความเหนื่อยล้าทั้งหมดของลูกจากหนทางความเลื่อมใสศรัทธาก็ถูกขจัดออกไป
ยุคทองเรียกว่าดินแดนแห่งการพักผ่อน ลูกได้รับการพักผ่อนอย่างมากที่นั่น!
ที่นั่นลูกไม่ขาดสิ่งใดที่ลูกจะต้องเพียรพยายามให้ได้มา
ที่นี่พ่อและดาด้านี้ทำให้ลูกสดชื่น
ทันทีที่ลูกเข้ามาสู่ตักของชีพบาบาลูกก็ได้รับการพักผ่อนอย่างมาก
การพักผ่อนหมายถึงความเงียบ ผู้คนไปพักผ่อนเมื่อเขาเหนื่อยล้า
บางคนไปยังสถานที่หนึ่งเพื่อพักผ่อนและคนอื่นๆไปที่อื่นเพื่อพักผ่อนอย่างไรก็ตามไม่มีความสดชื่นใดในการพักผ่อนนั้น
ที่นี่พ่อทำให้ลูกสดชื่นอย่างมากด้วยความรู้
ลูกกลับมาสดชื่นด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อเช่นกัน จากตโมประธาน
ลูกกลับมาสโตประธานอย่างต่อเนื่อง ลูกมาที่นี่มาหาพ่อเพื่อกลับมาสโตประธาน
พ่อพูดว่า ลูกๆที่สุดแสนหวานจดจำพ่อ พ่อได้อธิบายแล้วว่าวงจรโลกว่าหมุนไปอย่างไร
และดวงวิญญาณทั้งหมดได้รับการพักผ่อนที่ไหน
เป็นหน้าที่ของลูกๆที่จะให้สาสน์ของพ่อแก่ทุกคน
พ่อพูดว่าจดจำพ่อและลูกจะกลายเป็นนายของมรดกนี้
พ่อสร้างโลกยุคใหม่แห่งสวรรค์ในยุคบรรจบพบกัน ลูกไปและกลายเป็นนายของที่นั่น
ต่อมาในยุคทองแดงลูกถูกสาปแช่งโดยมายา,ราวัน และลูกสูญเสียความบริสุทธิ์ ความสงบ
ความสุข ความมั่งคั่งทั้งหมด ฯลฯ พ่อได้อธิบายด้วยเช่นกันว่าลูกได้ค่อยๆ
สูญเสียสิ่งเหล่านั้นไปอย่างไร ที่นั่นไม่สามารถมีการพักผ่อนในดินแดนแห่งความทุกข์
ในขณะที่ในดินแดนแห่งความสุขไม่มีสิ่งใดนอกจากการพักผ่อน
ผู้คนเหนื่อยล้าอย่างมากจากการทำความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาเหนื่อยล้าจากการทำความเลื่อมใสศรัทธามาชาติแล้วชาติเล่า
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายความลับว่าลูกกลับมายากจนข้นแค้นโดยสิ้นเชิงได้อย่างไร
เมื่อคนใหม่มาที่นี่ ลูกต้องอธิบายอย่างมากแก่พวกเขา พวกเขาคิดมากเกี่ยวกับทุกสิ่ง
พวกเขากลัวว่าพวกเขาอาจถูกร่ายเวทย์มนต์คาถาใส่พวกเขา
อย่างไรก็ตามลูกคือผู้ที่พูดว่าพระเจ้าคือนักมายากล ดังนั้นพ่อพูดว่า ใช่
พ่อเป็นนักมายากลที่แท้จริง
แต่พ่อไม่ได้ทำเวทมนต์เพื่อเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นแกะหรือแพะ
สติปัญญาของลูกสามารถเข้าใจว่าผู้ใดเป็นเหมือนแกะ มีเพลงที่กล่าวว่า
แพะจะรู้อะไรเกี่ยวกับเสียงสวรรค์? ในปัจจุบัน ผู้คนเป็นเช่นแกะและแพะ
เรื่องราวทั้งหมดนั้นหมายถึงสถานที่นี้ เพลงเหล่านั้นหมายถึงเวลานี้
ผู้คนไม่สามารถเข้าใจแม้กระทั่งในตอนท้ายของวงจร
พวกเขาจัดงานแฟร์ออกร้านขนาดใหญ่เช่นนั้นสำหรับชานดิกา (เทพเจ้าสัปเหร่อ)
เธอเป็นใคร? พวกเขาบอกว่าเธอเป็นเทพเจ้า พวกเขาไม่มีชื่อเช่นนั้นในยุคทอง
พวกเขามีชื่อที่สวยงามในยุคทอง ผู้ที่อยู่ในชุมชนยุคทองได้ชื่อว่าสูงส่ง
แต่ผู้ที่อยู่ในชุมชนยุคเหล็กได้รับสมญานามที่สกปรก
จะไม่มีใครพูดได้เลยว่าผู้คนในวันนี้สูงส่ง เป็นเหล่าเทพที่ได้ชื่อว่าสูงส่ง
มีคำพูดที่ว่าพระเจ้าไม่ได้ใช้เวลานานเลยที่จะเปลี่ยนมนุษย์ให้เป็นเทพ
พ่อได้อธิบายแก่ลูกถึงความลับว่าเทพเปลี่ยนเป็นมนุษย์อย่างไรและมนุษย์เปลี่ยนเป็นเทพได้อย่างไร
นั่นคือโลกแห่งเทพและนี่คือโลกมนุษย์ กลางวันเป็นแสงสว่างและกลางคืนเป็นความมืด
ความรู้คือแสงสว่างและความเลื่อมใสศรัทธาคือความมืด
นี่เรียกว่าการนอนหลับของความไม่รู้ ลูกเข้าใจว่าก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้สิ่งใดนี้เลย
ลูกเคยพูดว่า “เนติ เนติ” ซึ่งหมายความว่าลูกไม่รู้
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าก่อนหน้านี้ลูกเคยเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้า
ลูกไม่รู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านคือบาบาผู้ที่คงอยู่ตลอดไปที่แท้จริงของลูก
ท่านได้ชื่อว่าพ่อของทุกดวงวิญญาณ ลูกๆ รู้ว่าเวลานี้ลูกเป็นของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อให้ความรู้ที่แฝงตัวแก่ลูกๆ ลูกไม่สามารถได้ความรู้นี้จากมนุษย์
ลูกดวงวิญญาณแฝงตัวและความรู้ที่ลูกดวงวิญญาณซึมซับก็แฝงตัวเช่นกัน
ลูกดวงวิญญาณพูดถึงความรู้นี้ผ่านปากของลูก
ลูกดวงวิญญาณอยู่ในการจดจำระลึกถึงที่แฝงตัวของพ่อที่แฝงตัว พ่อพูดว่า ลูกๆ
อย่าได้มีสำนึกที่เป็นร่าง เมื่อลูกดวงวิญญาณมีสำนึกเป็นร่าง
ลูกก็สูญเสียพละกำลังของลูก โดยการมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
ลูกดวงวิญญาณก็สะสมพลังภายในตัวลูก พ่อพูดว่า
ลูกต้องเดินหน้าต่อไปในขณะที่เข้าใจความลับของละครอย่างชัดเจนมาก
ผู้ที่เข้าใจความลับของละครอย่างชัดเจนมากจะคงอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสเสมอ
ในเวลานี้ผู้คนเพียรพยายามอย่างมากที่จะไปสู่เบื้องบนเพราะพวกเขาคิดว่ามีโลกหนึ่งอยู่ที่นั่นบนนั้น
พวกเขาได้ยินจากคัมภีร์ว่ามีโลกอยู่ข้างบนนั้นและดังนั้นพวกเขาจึงต้องการไปดู
เพราะประชากรโลกนี้เติบโตอย่างมาก พวกเขาพยายามก่อตั้งโลกขึ้นที่นั่น
เคยมีเพียงหนึ่งศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปในบารัต ไม่มีแผ่นดินอื่นเลย ฯลฯ
จากนั้นประชากรก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก! แค่คิดเกี่ยวกับสิ่งนี้:
เหล่าเทพต้องอาศัยอยู่ในพื้นที่เล็กๆเช่นนั้นของบารัต!
ปารีสถานอยู่ริมฝั่งแม่น้ำยมนาที่ลักษมีและนารายณ์ปกครอง
โลกในเวลานั้นสวยงามและสโตประธานมาก มีความงามตามธรรมชาติ
ประกายทั้งหมดอยู่ในดวงวิญญาณ ลูกบางคนได้รับนิมิตว่าศรีกฤษณะถือกำเนิดมาอย่างไร
ราวกับว่ามีแสงสว่างทั่วทั้งห้อง พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ
เวลานี้ลูกกำลังเพียรพยายามเพื่อไปยังปารีสสถาน
ไม่ใช่ว่าลูกจะกลายเป็นเทวดานางฟ้าด้วยการจุ่มลงไปในทะเลสาบ
ทะเลสาบได้รับชื่อที่ผิด โดยการพูดถึงหลายแสนปี พวกเขาได้ลืมทุกสิ่งอย่างสมบูรณ์
เวลานี้ลูกจดจำทุกสิ่งตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
ลูกควรคิดเกี่ยวกับว่าดวงวิญญาณที่แสนเล็กเช่นนั้นเล่นบทบาทที่ใหญ่โตผ่านร่างกายของเขาได้อย่างไร
เพียงแค่ดูสภาพร่างกายของใครบางคนหลังจากที่ดวงวิญญาณได้จากไป
มันเป็นดวงวิญญาณที่เล่นบทบาท นี่เป็นเรื่องของความคิดที่ลึกล้ำ
นักแสดงทั้งหมดของทั้งโลกต้องแสดงบทบาทของเขาเอง
ไม่สามารถมีความแตกต่างแม้แต่น้อยในบทบาทของพวกเขาเอง
การแสดงทั้งหมดกำลังซ้ำรอยเหมือนเดิม ไม่สามารถมีความสงสัยเลยเกี่ยวกับสิ่งนี้
สามารถมีความแตกต่างระหว่างสติปัญญาของทุกคน
เพราะจิตใจและสติปัญญาอยู่ด้วยกันภายในดวงวิญญาณ
เมื่อเด็กรู้ว่าพวกเขากำลังจะได้รับทุนการศึกษา พวกเขามีความสุขในหัวใจ
ที่นี่เช่นกัน ทันทีที่ลูกเข้ามาและเห็นเป้าหมายและวัตถุประสงค์เบื้องหน้าลูก
ลูกก็กลับมามีความสุขอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกรู้ว่าลูกกำลังศึกษาที่นี่เพื่อที่จะกลายเป็นเช่นพวกเขา (ลักษมีและนารายณ์)
ไม่มีโรงเรียนอื่นใดที่ลูกสามารถเห็นเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกในชาติเกิดต่อไป
ลูกสามารถเห็นว่าลูกจะกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์อย่างไร
ขณะนี้เราอยู่ในยุคบรรจบพบกันและกำลังศึกษาการศึกษานี้เพื่อที่จะกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์ในอนาคต
นี่เป็นการศึกษาที่แฝงตัวเช่นนั้น!
ควรจะมีความสุขอย่างมากเมื่อลูกเห็นเป้าหมายและวัตถุประสงค์
ไม่ควรมีขีดจำกัดในความสุขของลูก นี่คือสิ่งที่โรงเรียนควรเป็น
โรงเรียนนี้แฝงตัวแต่มีพลังอย่างมาก โดยปกติแล้วตามความสำคัญของการศึกษา
ก็จะมีสิ่งอำนวยความสะดวกมากตามนั้น อย่างไรก็ตามที่นี่ ลูกศึกษาขณะนั่งอยู่บนพื้น
เป็นลูกดวงวิญญาณที่ต้องศึกษา และดังนั้นไม่ว่าลูกนั่งอยู่บนพื้นหรือบนกัดดี
ลูกควรกระโดดด้วยความสุขที่ลูกจะกลายเป็นเหมือนพวกเขา
หลังจากที่จบการศึกษาสำหรับสิ่งนั้นและสอบผ่าน
เวลานี้พ่อมาและให้คำแนะนำตัวท่านเองและบอกลูกว่าท่านเข้ามาในผู้นี้และสอนลูกอย่างไร
พ่อไม่ได้สอนเทพ เทพมีความรู้นี้ได้อย่างไร? ผู้คนสับสนและถามว่า:
เหล่าเทพไม่มีความรู้นี้หรือ? เป็นโดยการศึกษาความรู้นี้ที่พวกเขากลายเป็นเทพ
เมื่อต้องกลายเป็นเทพ พวกเขาจำเป็นต้องมีอะไรสำหรับความรู้นี้?
ลูกจะยังคงศึกษาต่อไปเพื่อกลายเป็นนักกฎหมายหลังจากที่ได้เป็นนักกฎหมายและมีรายได้หรือไม่?
อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสโดยการเข้าใจความลับของละครที่ไม่สูญสลายอย่างถูกต้องแม่นยำ
นักแสดงแต่ละคนต้องเล่นบทบาทของเขาเองภายในละครนี้
และเขาเล่นบทบาทเหมือนเดิมในแต่ละวงจร
2. เก็บรักษาเป้าหมายและวัตถุประสงค์ไว้เบื้องหน้าลูก
ลูกควรจะกระโดดด้วยความสุขเมื่อลูกกลายเป็นเหมือนพวกเขา
ให้สิ่งนี้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าด้วยการศึกษานี้ลูกจะกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
พร:
ขอให้ลูกกลายเป็นดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์อย่างสมบูรณ์และประสบกับสภาพที่มีความสุขในทุกวินาทีของชีวิตบราห์มิน
ความบริสุทธิ์ได้รับการกล่าวว่าเป็นแม่แห่งความสุขและความสงบ
ความไม่บริสุทธิ์ประเภทใดก็ตามทำให้ลูกประสบกับความทุกข์และความไม่สงบ
ชีวิตบราห์มินหมายถึงการอยู่ในสภาพที่ให้ความสุขทุกในทุกวินาที
แม้ว่าจะมีฉากแห่งความทุกข์โศก ที่ใดมีพลังแห่งความบริสุทธิ์
ที่นั่นจะไม่มีประสบการณ์แห่งความทุกข์ใดๆได้
ดวงวิญญาณที่บริสุทธิ์กลายเป็นนายผู้ประทานความสุขและเปลี่ยนบรรยากาศแห่งความทุกข์ให้เป็นบรรยากาศของความสุขทางจิต
คติพจน์:
การเพิ่มความพยายามทางจิตวิญญาณของลูกโดยการทดลองกับสิ่งอำนวยความสะดวกคือการมีทัศนคติของการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด