06.10.19 Avyakt Bapdada Thai Murli
18.02.85 Om Shanti Madhuban
ยุคบรรจบพบกันเป็นยุคของการใช้ร่างกาย จิตใจ ทรัพย์สมบัติ
และเวลาของลูกในทางที่มีค่า
วันนี้
พ่อผู้ให้คุณประโยชน์โลกกำลังมองดูลูกๆผู้ให้ความร่วมมือของท่าน
ลูกๆทุกคนมีความปรารถนาที่ลึกซึ้งในหัวใจของเขาหรือของเธอที่จะเปิดเผยพ่อ
ทุกคนมีความคิดหนึ่งที่สูงส่งและทุกคนก็ข้องแวะอยู่ในงานนี้ด้วยความจริงจังและกระตือรือร้น
เพราะการมีความรักต่อพ่อผู้เดียวพวกเขาจึงมีความรักต่องานรับใช้ด้วยเช่นกัน
ทั้งวันทั้งคืนในกิจกรรมทางร่างและในความฝันของพวกเขาเช่นกัน
พวกเขาจะมองเห็นแต่พ่อและงานรับใช้เท่านั้น
พ่อรักการทำงานรับใช้และเหตุนี้เองลูกๆที่รักและให้ความร่วมมือจึงรักที่จะทำงานรับใช้เช่นกัน
นี่คือข้อที่พิสูจน์ นี่คือตัวอย่างของความรัก
พ่อพอใจที่ได้เห็นลูกๆที่ให้ความร่วมมือเช่นนั้น ลูกกำลังใช้ร่างกาย จิตใจ
ทรัพย์สมบัติ และเวลาของลูกในหนทางที่มีค่าด้วยความรักอย่างมาก
ลูกกำลังเปลี่ยนสิ่งนั้นจากบัญชีบาปเป็นบัญชีบุญและกำลังทำให้ปัจจุบันของลูกสูงส่งและยังสะสมสำหรับอนาคตของลูกด้วยเช่นกัน
ยุคบรรจบพบกันเป็นยุคของการสะสมหลายล้านเท่าจากหนึ่งเท่า
ยุคที่จะได้รับร่างกายที่เป็นอิสระจากโรคภัยโดยสิ้นเชิงเป็นเวลาถึง 21
ชาติเกิดด้วยการใช้ร่างกายของลูกในงานรับใช้ ร่างกายของลูกอาจจะอ่อนแอ
อาจจะเจ็บป่วย และลูกก็ไม่สามารถรับใช้ด้วยคำพูดหรือการกระทำ
แต่อย่างน้อยลูกก็สามารถรับใช้ด้วยจิตใจจนถึงวินาทีสุดท้าย
ลูกสามารถที่จะเปิดเผยพลังของความสุขเหนือประสาทสัมผัสและความสงบของลูกผ่านใบหน้าและดวงตาของลูก
เพื่อที่ผู้ที่เข้ามามีสายใยกับลูกจะเห็นลูกและพูดว่า: ผู้นี้เป็นคนไข้ที่มหัศจรรย์
แม้กระทั่งหมอก็จะมีความสดชื่นแจ่มใสเมื่อเห็นคนไข้
โดยทั่วไปแล้วหมอจะให้ความสุขแก่คนไข้และทำให้ผู้อื่นให้ความสุขแก่คนไข้ด้วย
แต่แทนที่พวกเขาจะให้สิ่งนั้นจงให้พวกเขาได้รับประสบการณ์ของการได้รับสิ่งนั้นแทน
ไม่ว่าลูกจะเจ็บป่วยแค่ไหน ถ้าสติปัญญาที่สูงส่งของลูกมีพลานามัยที่ดี
ลูกก็จะสามารถรับใช้จนกระทั่งเวลาสุดท้าย
เพราะลูกรู้ว่าลูกจะรับประทานผลของงานรับใช้นั้นจากร่างกายนั้นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาถึง
21 ชาติเกิด เช่นที่ลูกทำงานรับใช้ด้วยร่างกายของลูก
ในทำนองเดียวกันด้วยจิตใจของลูกก็จะกลายเป็นตัวของความสงบในจิตใจของลูก
จงมีพลังในทุกความคิดเสมอ
และด้วยการเป็นผู้ให้ความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ของลูก
จงกระจายรัศมีของพลังแห่งความสุขและความสงบไปสู่บรรยากาศอยู่เรื่อยๆ
เมื่อสิ่งสร้างของลูกนั่นคือดวงอาทิตย์กระจายรัศมีแห่งแสงไปทุกหนทุกแห่ง
ลูกผู้เป็นนายผู้สร้าง, ลูกผู้เป็นนายผู้ทรงพลังอำนาจ, ผู้สร้างกฎเกณฑ์
ผู้ประทานพรและโชคจะไม่สามารถกระจายรัศมีแห่งความสำเร็จออกไปได้หรือ?
ด้วยพลังแห่งความคิดของลูกนั่นคือด้วยจิตใจของลูก
ลูกสามารถสร้างบรรยากาศในทุกหนแห่งโดยผ่านกระแสจิตของลูก
แม้ว่าลูกจะนั่งในที่เดียวก็ตาม
ด้วยการทำงานรับใช้ด้วยจิตใจประเภทนี้เป็นเวลาสั้นๆในชาติเกิดนี้
จิตใจของลูกจะอยู่ในสภาพที่มีความสงบและมีความสุขเป็นเวลาถึง 21 ชาติเกิด
จากนั้นอีกครึ่งวงจรด้วยความเลื่อมใสศรัทธาของลูกและภาพลักษณ์ของลูก
ลูกจะกลายเป็นเครื่องมือที่จะให้ความสงบของจิตใจ
แม้กระทั่งภาพลักษณ์เช่นนั้นก็จะให้ความสงบและพลังได้อย่างมากมาย
ดังนั้นด้วยการรับใช้ด้วยจิตใจของลูกเพียงหนึ่งชาติเกิด
ลูกจะกลายเป็นตัวของความสงบตลอดทั้งวงจรไม่ว่าจะในรูปที่มีชีวิตหรือผ่านภาพลักษณ์ของลูก
ในทำนองเดียวกันผู้ที่เป็นเครื่องมือในการรับใช้ด้วยทรัพย์สมบัติของพวกเขา
ก็จะกลายเป็นนายแห่งทรัพย์สมบัติมากมายนับไม่ถ้วนเป็นเวลาถึง 21 ชาติเกิด
พร้อมกับสิ่งนั้นดวงวิญญาณเช่นนั้นจะไม่มีวันเป็นขอทานในทรัพย์สมบัติตั้งแต่ยุคทองแดงจนถึงปัจจุบัน
พวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในโชคแห่งอาณาจักรของพวกเขาเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
และทรัพย์สมบัตินั้นจะได้รับการพิจารณาว่าเป็นเหมือนฝุ่นที่พวกเขาจะได้รับสมบัตินั้นอย่างมากมายและอย่างายดาย
ปวงประชาของปวงประชาของลูก
นั่นคือแม้กระทั่งผู้รับใช้ปวงประชาของลูกก็จะกลายเป็นนายของทรัพย์สมบัติที่ไร้ขีดจำกัด
ที่พวกเขาจะไม่มีวันเป็นขอทานในทรัพย์สมบัติแม้กระทั่ง 1 ใน 63 ชาติเกิดของพวกเขา
พวกเขาจะกลายเป็นผู้รับประทานดัล(ซุปถั่ว)และโรตีด้วยความสุขอย่างยิ่ง
พวกเขาไม่เคยแม้กระทั่งจะร้องขอโรตี(ขนมปัง)
ดังนั้นเมื่อลูกใช้ทรัพย์สมบัติของลูกสำหรับผู้ประทานในชาติเกิดเดียวนี้
ผู้ประทานจะทำอะไร? ท่านจะใช้สมบัตินั้นเพื่องานรับใช้
ลูกใส่สมบัตินั้นลงไปในบันดาลีของพ่อ(กล่องของบาบา)
และจากนั้นพ่อก็จะใช้สิ่งนั้นเพื่องานรับใช้
ดังนั้นการใช้ทรัพย์สมบัติสำหรับงานรับใช้หรือสำหรับผู้ประทานหมายถึงการอยู่รอดปลอดภัยจากการเป็นขอทานตลอดทั้งวงจร
ยิ่งลูกให้มากแค่ไหนในตอนนี้
ลูกก็จะยิ่งสามารถรับประทานได้อย่างสบายในยุคทองแดงและยุคเหล็ก
ดังนั้นลูกต้องใช้ร่างกาย จิตใจ ทรัพย์สมบัติ และเวลาของลูกในหนทางที่มีค่า
ผู้ที่ใช้เวลาของเขาสำหรับงานรับใช้ ก็จะมาก่อน,ในเวลาที่สูงส่งที่สุดของวงจรโลกหรือยุคทอง
พวกเขามาในยุคที่สาโตประทาน
ช่วงเวลาที่ผู้เลื่อมใสศรัทธาเฝ้าแต่ร้องเพลงสรรเสริญแม้กระทั่งเวลานี้
พวกเขาร้องเพลงสรรเสริญสวรรค์ใช่ไหม? ดังนั้นเมื่อพวกเขามาในช่วงที่สาโตประทาน
พวกเขาจะมาในช่วงเวลาของ วันที่ 1 เดือน 1 ปีที่ 1
นั่นคือพวกเขามาในชาติเกิดแรกของยุคทอง
พวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในเวลาที่สูงส่งเช่นนั้น
พวกเขาจะเป็นผู้ที่ใช้เวลาในชีวิตของพวกเขากับดวงวิญญาณอันดับหนึ่ง
พวกเขาจะเป็นผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนกับดวงวิญญาณเหล่านั้น
ที่จะเล่นและเดินทางไปทั่วกับดวงวิญญาณเช่นนั้น
ผู้ที่ใช้เวลาของเขาในทางที่มีค่าในยุคบรรจบพบกันจะได้รับผลที่สูงส่งของสิทธิ์ในเวลาทองที่สมบูรณ์พร้อมและสวยงาม
หากลูกไม่ระมัดระวังในการใช้เวลาของลูกแล้วแทนที่จะมากับดวงวิญญาณอันดับหนึ่ง
นั่นคือปีแรกของสวรรค์กับศรีกฤษณะ ลูกก็จะตามลงมาภายหลังตามลำดับ
นี่คือความสำคัญของการให้เวลาของลูก ลูกให้อะไรและลูกได้รับอะไร?
ดังนั้นตรวจสอบทั้งสี่สิ่งนี้ตลอดเวลาว่าลูกกำลังใช้ทั้งสี่สิ่งนี้ นั่นคือ ร่างกาย
จิตใจ ทรัพย์สมบัติ และเวลาของลูกมากเท่าที่ลูกทำได้หรือไม่?
ไม่ใช่ว่าลูกไม่ได้ใช้สิ่งเหล่านี้มากเท่าที่ลูกทำได้ใช่ไหม?
ด้วยการใช้สิ่งเหล่านี้ตามความสามารถของลูก
การบรรลุผลของลูกก็จะเป็นไปตามความสามารถ; มันจะไม่เต็ม
ลูกดวงวิญญาณบราห์มินได้ให้สาสน์อะไรกับทุกคน?
ความสุขและความสงบที่สมบูรณ์เป็นสิทธิ์โดยกำเนิดของท่าน
ลูกไม่ได้พูดว่าเป็นสิทธิ์โดยกำเนิดของท่านตามความสามารถของท่าน
ลูกพูดว่าเป็นสิทธิ์อย่างเต็มที่ของท่าน
เมื่อลูกมีสิทธิ์อย่างเต็มที่แล้วการมีการบรรลุผลอย่างเต็มที่คือการมีชีวิตที่เป็นบราห์มินอย่างแท้จริง
ถ้าหากไม่เต็มที่ ลูกก็จะเป็นนักรบ จันทรวงศ์จะมาในภายหลังครึ่งทาง
ดังนั้นการเป็นไปตามความสามารถของลูกจึงหมายถึงการไม่เต็มเปี่ยม
ในขณะที่ชีวิตบราห์มินหมายถึงการเต็มเปี่ยมในทุกเรื่อง ดังนั้นลูกเข้าใจหรือไม่?
บัพดาดากำลังมองดูบันทึกชาร์ทของลูกๆในเรื่องของการให้ความร่วมมือของพวกเขา
ลูกทั้งหมดให้ความร่วมมือ เมื่อลูกให้ความร่วมมือลูกก็จะเป็นโยคีที่ง่ายดาย
ลูกทั้งหมดเป็นดวงวิญญาณที่ให้ความร่วมมือ เป็นโยคีที่ง่ายดาย
และเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่ง บัพดาดาทำให้ลูกแต่ละคนเป็นดวงวิญญาณที่มีสิทธิ์ทั้งหมด
แล้วทำไมลูกถึงกลายเป็นผู้ที่เป็นไปตามความสามารถ?
หรือลูกคิดว่าคนอื่นจะกลายเป็นสิ่งนั้น? มีลูกมากมายที่จะกลายเป็นเช่นนั้น
ลูกไม่ได้เป็นเช่นนั้นหรือ? ถึงเวลาแล้วที่ลูกจะต้องประกาศสิทธิ์ของลูกอย่างเต็มที่
ลูกได้รับการบอกแล้วว่าป้ายของคำว่า “สายเกินไป” ยังไม่ถูกยกขึ้นมา
ผู้ที่มาทีหลังนั่นคือผู้ที่มาสายสามารถเคลื่อนไปข้างหน้าได้
เหตุนี้เองลูกจึงยังมีโอกาสทองแม้กระทั่งเวลานี้ เมื่อป้ายของคำว่า “สายเกินไป”ถูกยกขึ้นมาแล้วแทนที่จะเป็นโอกาสทองลูกก็จะมีเพียงแค่โอกาสเงินเท่านั้น
ลูกควรจะทำอย่างไร? ลูกคือผู้ที่จะรับโอกาสทองใช่ไหม? ถ้าลูกไม่เข้ามาในยุคทอง
แล้วลูกทำอะไรหลังจากที่เป็นบราห์มิน? ด้วยเหตุนี้เองบาบาจึงยังคงเตือนลูกๆที่รัก
เพราะด้วยความรักของพ่อ
ลูกจึงยังมีโอกาสในเวลาปัจจุบันที่จะได้รับผลตอบแทนหลายล้านเท่าสำหรับหนึ่ง
ในขณะนี้ไม่ใช่ว่าลูกจะได้รับตามจำนวนที่ลูกให้ มันเป็นหลายล้านเท่าสำหรับหนึ่ง
หลังจากนั้นบัญชีจะขึ้นอยู่กับว่าลูกทำอะไรมากแค่ไหน - ลูกก็จะได้รับตามนั้น
อย่างไรก็ตามในเวลานี้คลังสมบัติที่มีค่าที่เปี่ยมล้นของพระเจ้าที่ไร้เดียงสานั้นเปิดอยู่
แม้ว่าจะมีลูกมากมายเพียงใดลูกก็สามารถจะรับได้มากเท่าที่ลูกต้องการ
หลังจากนั้นลูกก็จะได้รับการบอกว่าที่นั่งอันดับหนึ่งของยุคทองไม่ว่างแล้ว
ดังนั้นจงกลับมาเต็มเปี่ยมเช่นเดียวกันพ่อ จงรู้ถึงความสำคัญและกลับมายิ่งใหญ่
ลูกดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์คือผู้ที่จะประกาศสิทธิ์ในโอกาสทองใช่ไหม?
เมื่อลูกก้าวไปข้างหน้าด้วยความรักมากมายและลูกก็มีความรักและร่วมมือกัน
ดังนั้นลูกจึงมีเป้าหมายที่จะสั่งสมความสมบูรณ์พร้อมในทุกสิ่งด้วยการมีเป้าหมายอย่างเต็มที่
ถ้าลูกไม่มีความรัก ลูกจะมาถึงที่นี่ได้อย่างไร? เช่นที่ลูกบินมาที่นี่
ในทำนองเดียวกันจงเฝ้าแต่โบยบินในสภาพที่โบยบินอย่างสม่ำเสมอ
ลูกฝึกฝนที่จะบินด้วยร่างกายของลูกใช่ไหม?
ให้ดวงวิญญาณอยู่ในสภาพที่โบยบินเสมอเช่นกัน นี่เป็นความรักของบัพดาดา อัจชะ
ถึงผู้ที่เฝ้าแต่เป็นตัวของความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอและผู้ที่ใช้ความคิดและเวลาของเขาในทางที่มีค่า
ถึงผู้ที่มีความจริงจังและความกระตือรือร้นในการทำงานรับใช้ด้วยทุกการกระทำ
ถึงผู้ที่ทำให้ตนเองสมบูรณ์พร้อมและได้รับสิทธิ์อย่างเต็มที่
ถึงผู้ที่ใช้โอกาสทองที่พวกเขาได้รับ ถึงลูกที่มีค่าเช่นนั้นที่ทำตามพ่อ
ด้วยความรัก การจดจำระลึกถึง และนมัสเต จากบัพดาดา แด่ลูกอันดับหนึ่ง
บัพดาดาพบกลุ่มที่มาจากกาตมันดูและดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์:
ลูกทั้งหมดมีประสบการณ์ว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณพิเศษหรือไม่?
จะมีดวงวิญญาณพิเศษในโลกนี้มากแค่ไหน? มีคำสรรเสริญว่า
เพียงแค่กำมือเดียวจากหลายๆล้าน พวกเขาเป็นใคร? เป็นลูกใช่หรือไม่?
ดังนั้นลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งเช่นนั้น
ที่เป็นหนึ่งกำมือจากหลายล้านและเป็นเพียงไม่กี่คนจากกำมือเดียวนั้นหรือไม่?
ลูกไม่เคยมีความคิดแม้กระทั่งในความฝันว่าลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณที่สูงส่งเช่นนั้น
อย่างไรก็ตามลูกมีประสบการณ์นั้นในรูปที่มีตัวตน
ดังนั้นโชคที่สูงส่งนี้คงอยู่ในสำนึกของลูกเสมอหรือไม่? ว้าว! โชคที่สูงส่งของฉัน!
พระเจ้าเองได้สร้างโชคของลูก พระเจ้าเองได้วาดเส้นโชคของลูกโดยตรง
ดังนั้นโชคของลูกเป็นโชคที่สูงส่งนั้น เมื่อลูกตระหนักถึงโชคที่สูงส่งนี้
เท้าของสติปัญญาของลูกก็จะไม่อยู่บนพื้นดิน นั่นใช่หรือไม่? ไม่ว่าในกรณีใด
เทวดานางฟ้าจะไม่วางเท้าลงบนพื้นดิน พวกเขาจะอยู่เหนือพื้นดินเสมอ
ดังนั้นเท้าของสติปัญญาของลูกจะอยู่ที่ไหน? จะไม่อยู่ข้างล่างบนพื้นดิน
สำนึกที่เป็นร่างคือพื้นดิน(โลก) ลูกคือผู้ที่อยู่เหนือพื้นดินของสำนึกที่เป็นร่าง
สิ่งนี้เรียกว่าเทวดานางฟ้า ดังนั้นลูกมีสมญามากแค่ไหน? ผู้ที่มีโชค,เทวดานางฟ้า,ผู้ที่จากหายไปนานเวลานี้ได้พบพาน
สมญาที่สูงส่งทั้งหมดนี้เป็นของลูก ดังนั้นจงเฝ้าแต่ร่ายรำอยู่ในความสุขนี้
ผู้ที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พานพบจะไม่วางเท้าลงบนพื้นดิน
พวกเขาจะอยู่บนชิงช้าเพราะพวกเขาได้ฝึกที่จะอยู่ข้างล่างบนพื้นดินเป็นเวลา 63
ชาติเกิด จากประสบการณ์นั้นลูกได้เห็นแล้วว่า:ในขณะที่อยู่บนพื้นดิน,อยู่ในฝุ่นละออง
ลูกกลับมาสกปรกเพียงใด?
เวลานี้ลูกได้กลายเป็นผู้ที่จากหายไปนานและขณะนี้ได้กลับมาพานพบ
จงอยู่เหนือพื้นดินเสมอ อย่าได้กลับไปสกปรก รักษาความสะอาดเสมอ
ลูกๆที่มีหัวใจที่ซื่อสัตย์และหัวใจที่สะอาดจะอยู่กับพ่อตลอดเวลาสม่ำเสมอ
เพราะพ่อสะอาดอยู่ตลอดเวลาเสมอ
ดังนั้นผู้ที่อยู่กับพ่อก็จะสะอาดอยู่เสมอด้วยเช่นกัน
เป็นการดีมากที่ลูกได้มาชุมนุมกันเพื่อเฉลิมฉลองการพบปะ
ความรักของลูกทำให้ลูกมาที่นี่เพื่อเฉลิมฉลองการพบปะ บัพดาดาพอใจที่ได้เห็นลูกๆ
เพราะถ้าไม่ใช่เพื่อลูกพ่อจะทำอะไรด้วยตนเอง? ยินดีต้อนรับสู่บ้านของลูกเอง!
เมื่อผู้เลื่อมใสศรัทธาไปจาริกแสวงบุญ พวกเขาจะต้องข้ามเส้นทางที่ยากลำบากมากมาย
ลูกมาจากกาตมันดูโดยรถบัส ลูกมาถึงที่นี่ในขณะที่ตัวลูกเองก็สนุกสนาน อัจชะ
กลุ่มลอนดอน:
ลูกทั้งหมดเป็นลูกปัดในลูกประคำของพ่อที่ถูกร้อยอยู่ในเส้นด้ายแห่งความรักใช่ไหม?
ทำไมถึงให้ความสำคัญกับลูกประคำมาก?
เพราะเส้นด้ายแห่งความรักเป็นเส้นด้ายที่สูงส่งที่สุด
ดังนั้นเวลานี้ลูกทั้งหมดเป็นของพ่อในเส้นด้ายแห่งความรักและอนุสรณ์ของสิ่งนี้คือลูกประคำ
เพียงผู้ที่เป็นของพ่อผู้เดียวและไม่มีใครอื่นเท่านั้นที่จะถูกร้อยอยู่ในเส้นด้ายเส้นเดียวแห่งความรักเดียวนี้อย่างเป็นลูกปัดของลูกประคำ
มีเพียงเส้นด้ายเส้นเดียวแต่มีลูกปัดมากมาย
ดังนั้นนี่คือสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความรักที่มีต่อพ่อผู้เดียว
ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นลูกปัดของลูกประคำใช่ไหม?
หรือลูกคิดว่ามีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะเข้ามาอยู่ใน 108? ลูกคิดอย่างไร?
หรือจำนวน 108 นั้นเป็นเพียงแต่ชื่อ?
พวกเขาทั้งหมดเหล่านั้นหลอมรวมอยู่ในความรักของพ่อ เป็นไข่มุกของมาลัยรอบคอของบาบา
ลูกคือผู้ที่ซึมซับอยู่ในความรักของผู้เดียว
ดังนั้นสภาพที่อยู่อย่างซึมซับนี้ทำให้ลูกเป็นอิสระจากอุปสรรค
และเพียงดวงวิญญาณที่เป็นอิสระจากอุปสรรคเท่านั้นที่จะได้รับคำยกย่องและการกราบไหว้บูชา
ใครร้องเพลงยกย่องมากที่สุด?
ถ้าบาบาไม่ยกย่องแม้แต่ลูกคนเดียวลูกคนนั้นก็จะบูดบึ้งขึงตึง
ดังนั้นบาบาจึงยกย่องลูกทุกคน เพราะลูกแต่ละคนพิจารณาว่านี่เป็นสิทธิ์ของเขา
เนื่องจากการมีสิทธิ์นั้น แน่นอนพวกเขาก็คิดว่าเป็นสิทธิ์ของเขา
ความเร็วของพ่อนั้นรวดเร็วมาก ไม่มีใครที่จะมีความเร็วสูงเช่นนั้น
ท่านสามารถจะทำให้คนมากมายพอใจได้ในหนึ่งวินาที ดังนั้นพ่อจึงไม่ว่างเว้นกับลูกเสมอ
และลูกก็ไม่ว่างเว้นอยู่กับพ่อเสมอ ธุรกิจของพ่อคืออยู่กับลูก ๆ
ลูกกลายเป็นเพชรพลอยที่ไม่มีวันสูญสลาย และดังนั้นขอแสดงความยินดี! ขอแสดงความยินดี
เพราะลูกได้รับชัยชนะเหนือมายาเป็นเวลา 10 หรือ 15 ปี
อย่างไรก็ตามเวลานี้จงมีชีวิตอยู่ตลอดยุคบรรจบพบกัน ลูกทั้งหมดมีความเข้มแข็ง
ดังนั้นบัพดาดาพอใจที่ได้เห็นลูกที่ไม่สั่นคลอนและมั่นคงเช่นนั้น
คุณสมบัติพิเศษของลูกแต่ละคนที่ได้ทำให้เขาเป็นของพ่อ
ไม่มีแม้แต่ลูกคนเดียวที่ไม่มีคุณสมบัติพิเศษ
ด้วยเหตุนี้บัพดาดาจึงพอใจที่ได้เห็นคุณสมบัติพิเศษของลูกแต่ละคน
มิฉะนั้นทำไมจึงมีเพียงแต่ลูกที่จะเป็นกำมือเดียวจากหลายล้านและไม่กี่คนจากกำมือเดียวนั้น
ลูกแต่ละคนมีคุณสมบัติพิเศษอย่างแน่นอน บ้างก็เป็นเพชรพลอยประเภทหนึ่ง
บ้างก็เป็นเพชรพลอยประเภทอื่น เพชรพลอยทั้ง 9 ของคุณสมบัติที่ต่างกันได้รับการจดจำ
เพชรพลอยแต่ละเม็ดเป็นผู้ที่ทำลายอุปสรรคพิเศษ
ดังนั้นลูกๆทั้งหมดเป็นผู้ที่ทำลายอุปสรรคด้วยเช่นกัน
บัพดาดากำลังให้การตอบแทนต่อความรัก ความทรงจำระลึกถึง
และจดหมายของลูกๆดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์ชายหญิง:
บัพดาดาได้รับความรักของลูกๆที่รัก
ความจริงจังและความกระตือรือร้นในหัวใจของลูกแต่ละคนได้มาถึงพ่อ
และเช่นเดียวกับที่ลูกก้าวไปข้างหน้าด้วยความจริงจังและความกระตือรือร้น
ดังนั้นลูกก็จะได้รับพรพิเศษจากบัพดาดาและครอบครัวเพื่อก้าวไปข้างหน้าอย่างสม่ำเสมอ
ลูกจะเฝ้าแต่ก้าวไปข้างหน้าด้วยพรเหล่านี้และลูกก็จะเฝ้าแต่ทำให้ผู้อื่นเคลื่อนไปข้างหน้าด้วยเช่นกัน
ลูกกำลังแข่งกันอย่างดีในงานรับใช้
เช่นที่ลูกแข่งกันด้วยความจริงจังและกระตือรือร้น ดังนั้นเช่นกัน
จงเฝ้าแต่มีความก้าวหน้าต่อไปที่ไม่มีวันสูญสลาย
ดังนั้นลูกจะได้รับอันดับที่ดีในอันดับต้นๆ
ลูกทั้งหมดยอมรับการจดจำระลึกถึงเป็นการส่วนตัวตามชื่อและคุณสมบัติ
แม้กระทั่งขณะนี้ลูกทุกคนก็อยู่เบื้องหน้าบัพดาดาด้วยคุณสมบัติพิเศษของเขาเอง
ดังนั้นด้วยความรักและการจดจำระลึกถึงเป็นหลายล้านเท่า
ดาดี้จันทรมณีลาบาบาเพื่อไปปัญจาบ:
ให้ความรักและการจดจำระลึกถึงแก่ลูกทุกคนและให้สาสน์พิเศษแก่พวกเขาให้อยู่ในสภาพที่โบยบินด้วยเช่นกัน
ในการที่จะทำให้ผู้อื่นโบยบิน จงดูดซับรูปที่มีพลัง ไม่ว่าบรรยากาศจะเป็นเช่นไร
ลูกสามารถให้ประสบการณ์ของสภาพที่โบยบินแก่ดวงวิญญาณมากมายด้วยสภาพที่โบยบินของลูก
ดังนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งให้เตือนทุกคนเป็นพิเศษว่า
การจดจำระลึกถึงและงานรับใช้นั้นจะต้องดำเนินไปด้วยกัน
พวกเขาทั้งหมดเป็นลูกพิเศษที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พานพบ
พวกเขาเป็นดวงวิญญาณที่มีคุณสมบัติพิเศษที่ดี
ขอให้พวกเขาแต่ละคนรับความรักและการจดจำระลึกถึงด้วยคุณสมบัติพิเศษของพวกเขา
เป็นสิ่งที่ดีที่ลูกกำลังเล่นสองบทบาท สิ่งชี้บอกของดวงวิญญาณที่ไม่มีขีดจำกัดคือ
พวกเขาจะไปที่ใดก็ตามที่เป็นที่ต้องการในเวลานั้น อัจชะ
พร:
ขอให้ลูกพิจารณาอุปสรรคในงานรับใช้ว่าเป็นบันไดสำหรับความก้าวหน้าของลูกเองและก้าวไปสู่จุดที่สูงอย่างเป็นผู้ที่ปราศจากอุปสรรคและผู้รับใช้ที่แท้จริง
งานรับใช้เป็นหนทางสำหรับลูกที่จะทำให้ชีวิตบราห์มินของลูกปราศจากอุปสรรคตลอดเวลาอยู่เสมอ
และเป็นงานรับใช้เช่นกันที่ลูกมีข้อสอบเกี่ยวกับอุปสรรคมากขึ้น
ผู้รับใช้ที่ปราศจากอุปสรรคนั้นถือว่าเป็นผู้รับใช้ที่แท้จริง
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ในละครสำหรับอุปสรรคที่จะมา
พวกเขาจะมาและพวกเขาจะมาอย่างต่อเนื่องเพราะมันเป็นอุปสรรคและข้อสอบที่ทำให้ลูกมีประสบการณ์
อย่าได้คิดว่าสิ่งเหล่านี้เป็นอุปสรรค
แต่ให้มองว่าเป็นหนทางสำหรับลูกที่จะก้าวหน้าในประสบการณ์ของลูก
และลูกจะสัมผัสว่าสิ่งเหล่านั้นเป็นบันไดแห่งประสบการณ์และจะยังคงปีนสูงขึ้นไปเรื่อยๆ
คติพจน์:
อย่าได้รับรูปของอุปสรรค แต่เป็นผู้ทำลายอุปสรรค