02.05.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ ฉันคือดวงวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย
นี่คือบทเรียนแรก สอนบทเรียนนี้กับทุกคนเป็นอย่างดี
คำถาม:
วิธีใดที่จะถ่ายทอดความรู้? ลูกควรจะถ่ายทอดความรู้ด้วยวิธีใด?
คำตอบ:
พูดสิ่งต่างๆของความรู้ด้วยความสุขเป็นอย่างมากไม่ใช่เหมือนกับการถูกบีบบังคับ
นั่งด้วยกันและสนทนาพูดคุยกันเกี่ยวกับความรู้ในระหว่างลูกๆ
ไตร่ตรองความรู้แล้วถ่ายทอดให้กับผู้อื่น
หากลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณแล้วจงถ่ายทอดความรู้แก่ดวงวิญญาณ
ผู้ที่รับฟังลูกจะมีความสุขด้วยเช่นกัน
โอมชานติ
พ่อพูดว่า
นั่งที่นี่ในสำนึกเป็นดวงวิญญาณและไม่มีสำนึกของร่างกาย
เพราะเป็นดวงวิญญาณที่มีสันสการ์ที่ดีและไม่ดีถูกบันทึกอยู่ภายใน
เป็นดวงวิญญาณที่ได้รับผลกระทบจากทุกสิ่ง เป็นดวงวิญญาณที่กล่าวได้ว่าไม่บริสุทธิ์
เมื่อมีการกล่าวว่า “ดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์”
ก็จะเป็นสิ่งมีชีวิตอย่างแน่นอนและดวงวิญญาณจะอยู่กับร่างกาย
สิ่งแรกที่มีการกล่าวไว้คือ นั่งที่นี่ขณะที่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
อย่าได้คิดว่าตนเองเป็นร่างกาย นั่งที่นี่ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
เป็นดวงวิญญาณที่ทำให้อวัยวะเหล่านี้ทำงาน
ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณซ้ำแล้วซ้ำเล่าลูกก็จะจดจำดวงวิญญาณสูงสุด
หากลูกจดจำร่างกายของลูก ลูกก็จะจดจำพ่อทางร่างกายของลูก เหตุนี้เองพ่อพูดว่า
กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ พ่อกำลังสอนลูก นี่เป็นบทเรียนแรก
ลูกดวงวิญญาณไม่สูญสลายและร่างกายที่สูญสลาย เมื่อลูกไม่จดจำบทเรียนแรก “ฉันคือดวงวิญญาณ”
ลูกก็จะกลับมาอ่อนแอ ในเวลานี้พ่อกำลังสอนบทเรียนแก่ลูก “ฉันคือดวงวิญญาณและไม่ใช่ร่างกาย”
ไม่มีใครสอนสิ่งนี้แก่ลูกมาก่อน
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและให้ความรู้แก่ลูก ความรู้แรกที่พ่อให้คือ
โอ้ ดวงวิญญาณ ลูกไม่บริสุทธิ์ เพราะนี่คือโลกเก่า
ลูกอธิบายแก่ผู้คนมากมายที่นิทรรศการ
ผู้คนก็ถามคำถามและดังนั้นเมื่อลูกมีเวลาพักผ่อนในระหว่างวันลูกควรจะพบปะกันและถามข่าวว่าใครถามคำถามอะไรและลูกอธิบายกับพวกเขาอย่างไร
และพูดคุยกันแล้วจึงคิดเกี่ยวกับวิธีที่ควรจะอธิบาย
ไม่ใช่ว่าวิธีในการอธิบายของทุกคนจะเป็นเหมือนกัน สิ่งหลักคือ
พวกเขาพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณหรือร่างกาย? ทุกคนมีสองพ่ออย่างแน่นอน
ผู้ที่มีร่างกายเหล่านั้นทั้งหมดมีพ่อทางร่างกายและพ่อเหนือโลกด้วยเช่นกัน
พ่อที่มีขีดจำกัดเป็นเรื่องธรรมดา ที่นี่ลูกได้พบกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ท่านกำลังนั่งที่นี่และสอนพวกเราดวงวิญญาณ ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือพ่อ,ครูและเป็นกูรูด้วยเช่นกัน
ลูกควรทำให้สิ่งนี้มั่นคง
ลูกควรจะนั่งกับผู้ที่อธิบายให้แก่ผู้อื่นและพูดคุยกันเองระหว่างลูกเกี่ยวกับคำถามที่ผู้คนถามลูก
ผู้ที่ฉลาดก็ควรจะนั่งอยู่ในกลุ่มนี้ด้วยเช่นกัน ลูกมีเวลาในระหว่างวัน
ไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นเพราะลูกเพิ่งรับประทานอาหารแล้วลูกรู้สึกง่วงนอน
ผู้ที่รับประทานอาหารมากจะรู้สึกง่วงนอนและเกียจคร้าน ในระหว่างวันลูกควรจะมีคลาส
นั่นก็คือคนนั้นคนนี้ได้ถามคำถามเหล่านี้และฉันก็ได้ให้คำตอบเหล่านี้
พวกเขาถามคำถามที่หลากหลาย พวกเขาต้องการคำตอบที่แท้จริง
ลูกควรจะตรวจสอบดูว่าลูกได้ดึงดูดพวกเขาและทำให้พวกเขาพอใจหรือไม่
ถ้าไม่เช่นนั้นลูกควรจะทำการแก้ไข ผู้ที่ฉลาดควรที่จะนั่งด้วยเช่นกัน
ไม่ใช่ว่าเป็นเพราะลูกเพิ่งทานอาหารกลางวันลูกจึงหลับไปอย่างรวดเร็ว
เหล่าเทพรับประทานอาหารน้อยมากเพราะพวกเขามีความสุข เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า
ไม่มีอาหารบำรุงใดที่เหมือนกับความสุข ลูกควรมีความสุขอย่างมาก
มีความสุขอย่างมากในการกลายเป็นบราห์มิน เมื่อลูกกลายเป็นบราห์มินลูกได้รับความสุข
เหล่าเทพมีความสุขเพราะพวกเขามีความมั่งคั่งและปราสาทราชวัง ฯลฯ พวกเขามีทุกสิ่ง
ดังนั้นสำหรับพวกเขาความสุขก็เพียงพอแล้ว
ในความสุขพวกเขารับประทานอาหารที่ละเอียดอ่อนจำนวนน้อยมาก นี่เป็นกฎด้วยเช่นกัน
ผู้ที่ทานมากก็จะรู้สึกง่วงนอนมาก
ผู้ที่ซาบซึ้งกับการนอนจะไม่สามารถอธิบายให้แก่ผู้อื่นได้
จะเป็นเหมือนราวกับว่าพวกเขาถูกบังคับให้ทำเช่นนั้น
ลูกควรจะรับฟังและพูดสิ่งต่างๆที่เกี่ยวกับความรู้เหล่านี้ด้วยความสุขอย่างมาก
จะเป็นสิ่งที่ง่ายดายที่จะอธิบายด้วยเช่นกัน สิ่งหลักคือการให้คำแนะนำของพ่อ
ไม่มีใครรู้จักบราห์มา มีประชาบิดาบราห์มาและมีผู้คนมากมาย
ประชาบิดาบราห์มาจะเป็นเช่นไร? ลูกต้องอธิบายสิ่งนี้อย่างดีมาก พ่อได้อธิบายแล้วว่า
พ่อเข้ามาในตัวเขาในตอนท้ายของชาติเกิดสุดท้ายในหลายๆชาติเกิดของเขาในสภาพของการปลดเกษียณ
พ่อจะได้พาหนะมาจากที่ไหนหรือ? พาหนะนี้ได้รับการจดจำสำหรับชีพบาบา
ผู้คนมีความสับสนว่าท่านเข้ามาในพาหนะได้อย่างไร พาหนะเป็นสิ่งที่จำเป็นอย่างแน่นอน
ไม่สามารถจะเป็นพาหนะของกฤษณะ และดังนั้นท่านจะอธิบายโดยผ่านบราห์มาอย่างแน่นอน
ท่านจะไม่พูดจากเบื้องบน บราห์มามาจากที่ไหน?
พ่อได้บอกลูกแล้วว่าพ่อเข้ามาในผู้ที่ใช้ 84 ชาติเกิดครบสมบูรณ์
ผู้นี้ก็ไม่รู้เกี่ยวกับตัวเขาเองแต่พ่อบอกกับเขา กฤษณะไม่ต้องการพาหนะ
เมื่อลูกพูดถึงกฤษณะ ประเด็นของ“พาหนะที่โชคดี”,บัคกีราช,ก็หายไป
กฤษณะจะไม่เรียกว่าบัคกีราช ชาติเกิดแรกของเขาคือเจ้าชาย
ดังนั้นลูกควรที่จะไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้อยู่ภายใน
ลูกรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่เหมือนกับที่เขียนไว้ในคัมภีร์
อย่างไรก็ตามเป็นสิ่งที่ถูกต้องที่ไหบรรจุน้ำทิพย์แห่งความรู้ที่ได้รับการไตร่ตรองได้ให้แก่ลักษมี
เธอให้น้ำทิพย์แก่ผู้อื่นเพื่อดื่มและนั่นก็คือเมื่อประตูของสวรรค์ได้เปิดออกแล้ว
อย่างไรก็ตามไม่มีความจำเป็นสำหรับพ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดที่จะไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้
ท่านคือเมล็ด ท่านมีความรู้อยู่ในท่าน ท่านผู้เดียวเท่านั้นที่รู้ ลูกก็รู้เช่นกัน
แน่นอนเวลานี้ลูกต้องอธิบายสิ่งนี้อย่างชัดเจนมาก
ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่เป็นเทพได้อย่างไรหากลูกไม่เข้าใจสิ่งเหล่านี้?
พ่ออธิบายแก่ลูกดวงวิญญาณเพื่อทำให้ลูกสดชื่น ส่วนที่เหลือทั้งหมดก็ไม่รู้สิ่งใดเลย
พ่อมาและอธิบาย สมอของลูกในเวลานี้ได้ถูกยกขึ้นมาจากหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาแล้ว
เวลานี้ลูกกำลังจะไปสู่หนทางของความรู้ พ่อพูดว่า
ความรู้ที่พ่อให้แก่ลูกต่อมาจะหายไป
ผู้เดียวนั้นไม่มีตัวตนและอีกหนึ่งคือพ่อทางร่างกาย
ได้มีการอธิบายสิ่งนี้แก่ลูกอย่างดีมาก
แต่มายาก็เป็นเช่นนั้นที่เธอดึงลูกเข้าไปสู่สิ่งสกปรกและลูกก็กลับมาไม่บริสุทธิ์
พ่อพูดว่า ลูกๆด้วยการนั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะลูกก็เข้าไปในสุสานอย่างสมบูรณ์
ต่อมาจะมีดินแดนแห่งเทวดานางฟ้าอย่างแน่นอน
มีดินแดนของเทวดานางฟ้าเป็นเวลาครึ่งวงจรแล้วก็มีสุสานเป็นเวลาครึ่งวงจร
เวลานี้ทุกคนจะถูกฝังอยู่ในสุสาน
ลูกสามารถอธิบายรูปภาพของบันไดได้อย่างดีมากด้วยเช่นกัน
นี่คืออาณาจักรที่ไม่บริสุทธิ์และกำลังจะถูกทำลายอย่างแน่นอน
เวลานี้เป็นสุสานบนดินแดนนี้ และแล้วดินแดนนี้ก็จะเปลี่ยนแปลง
นั่นคือโลกยุคเหล็กจะกลายเป็นยุคทอง และแล้วสิ่งนี้ก็จะลดลงไปสององศา
องศาของวัตถุธาตุก็ลดลงไปเรื่อยๆด้วยเช่นกันและแล้วสิ่งเหล่านี้ก็สร้างความปั่นป่วน
ลูกสามารถอธิบายแก่ทุกคนได้อย่างดีมาก
หากพวกเขาไม่เข้าใจพวกเขาก็เป็นเหมือนกับเปลือกหอย พวกเขาไม่มีคุณค่าใดๆเลย
พ่อนั่งที่นี่และบอกลูกถึงคุณค่า “ชีวิตที่เป็นเช่นเพชร”ได้รับการจดจำมา
ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้จักพ่อเช่นกัน
ลูกเคยเป็นเช่นเปลือกหอยเวลานี้พ่อมาและกำลังทำให้ลูกกลายเป็นเช่นเพชร
ลูกได้รับชาติเกิดที่เป็นเช่นเพชรจากพ่อ
ดังนั้นแล้วเหตุใดลูกจึงกลายเป็นเช่นเปลือกหอย? ลูกคือลูกของพระเจ้า?
ได้มีการจดจำกันมาว่าดวงวิญญาณได้อยู่อย่างแยกห่างจากดวงวิญญาณสูงสุดมาเป็นเวลานาน
เมื่อลูกอยู่ในดินแดนแห่งความสงบก็ไม่มีประโยชน์ใดในการพบปะนั้น
นั่นเป็นเพียงสถานที่ของความบริสุทธิ์และความสงบ
ที่นี่ลูกคือดวงวิญญาณในร่างกายและพ่อ,ดวงวิญญาณสูงสุดที่ไม่มีร่างของท่านเองก็ได้นำร่างมาใช้และสอนลูกๆ
ลูกรู้จักพ่อและลูกพูดว่า บาบา! พ่อก็พูดว่า โอ ลูก! แม้แต่พ่อทางร่างกายก็พูดว่า “ลูกๆ
เข้ามาและพ่อจะให้โทลีแก่ลูก” ทุกคนก็จะวิ่งไปหาเขาอย่างรวดเร็ว
พ่อนี้พูดด้วยเช่นกันว่า
ลูกๆมาและพ่อจะทำให้ลูกกลายเป็นนายของสวรรค์และทุกคนจะวิ่งมาอย่างแน่นอน
ผู้คนร้องเรียกหา
ได้โปรดมาและทำให้พวกเราผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์ด้วยเถิดและทำให้พวกเราเป็นนายของโลกที่บริสุทธิ์เป็นนายของโลก
ลูกมีศรัทธานี้และดังนั้นลูกควรจะรับฟังสิ่งที่ท่านพูด มันคือลูกๆ ที่เรียกหาท่าน
พ่อมาที่นี่เพื่อลูกๆ พ่อพูดกับลูกๆว่า ลูกเรียกหาพ่อและเวลานี้พ่อได้มาแล้ว
พ่อผู้ที่ถูกเรียกว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ลูกไม่สามารถจะกลับมาบริสุทธิ์ได้ด้วยน้ำของแม่น้ำคงคา
ลูกเฝ้าแต่เคลื่อนไปด้วยความเข้าใจผิดเป็นเวลาครึ่งวงจร
ลูกเคยแสวงหาพระเจ้าแต่ไม่มีใครเข้าใจสิ่งใด พ่อพูดว่า โอ้ ลูกๆ! ดังนั้นลูกๆ
ควรที่จะพูดด้วยความกระตือรือร้นนั้นเช่นกันว่า โอ้ บาบา!
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ได้ปรากฏออกมาด้วยความกระตือรือร้นนั้น
สิ่งนี้เรียกว่าจิตสำนึกที่เป็นร่างไม่ใช่จิตสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ
เวลานี้ลูกกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าพ่อเป็นการส่วนตัว
ด้วยการจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดลูกจะจดจำอำนาจในการปกครองที่ไม่มีขีดจำกัดอย่างแน่นอน
ลูกควรจะตอบรับพ่อเช่นนั้นด้วยความรักอย่างมากมาย พ่อได้มาตามคำเชื้อเชิญของลูก
ตามละครไม่สามารถที่จะเร็วขึ้นหรือช้าลงแม้กระทั่งหนึ่งนาที ทุกคนพูดว่า โอ้ พ่อ
ได้โปรดเมตตา! ปลดปล่อยพวกเรา! พวกเราทั้งหมดถูกผูกไว้ในโซ่ตรวนของราวัน
เวลานี้ขอให้กลายเป็นผู้นำทางของพวกเรา! ดังนั้นพ่อจึงได้กลายเป็นผู้นำทางเช่นกัน
ทุกคนเรียกหาท่าน: โอ้ ผู้ปลดปล่อย! โอ้ ผู้นำทาง!
ได้โปรดมาและกลายเป็นผู้นำทางของพวกเรา! พาเรากลับไปกับท่าน
เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน พ่อกำลังก่อตั้งยุคทอง
ขณะนี้เป็นยุคเหล็กและมีมนุษย์นับล้านๆ
ในยุคทองมีเทพจำนวนไม่กี่คนและดังนั้นการทำลายล้างจึงต้องเกิดขึ้นก่อนหน้านี้อย่างแน่นอน
นั่นเป็นเพียงแค่อยู่เบื้องหน้าลูกด้วยเช่นกัน นี่เป็นความทรงจำในเวลานั้น
ผู้ที่มีความหยิ่งยโสของวิทยาศาสตร์
พวกเขายังคงคิดค้นสิ่งประดิษฐ์มากมายอยู่เรื่อยๆด้วยสติปัญญาของพวกเขา
นั่นคือชุมนุมยาดาวาส และแล้วประวัติศาสตร์ต้องซ้ำรอย
ในเวลานี้ประวัติศาสตร์ของยุคทองจะซ้ำรอย
ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในโลกใหม่
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
ลูกอธิบายว่าโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้กำลังจะถูกทำลายอย่างแน่นอน
ลูกของลูกและอื่นๆจะไม่มีชีวิตอยู่
ไม่มีใครในบรรดาพวกเขาที่จะกลายเป็นทายาทของลูกหรือแต่งงาน
เวลามากมายได้ผ่านไปและมีเพียงเวลาสั้นๆเท่านั้นที่เหลืออยู่
มีเวลาเล็กน้อยมากและก็มีบัญชีของสิ่งนั้น ก่อนหน้านี้ลูกไม่พูดเช่นนี้
ตอนนี้มีเวลาเหลือเพียงเล็กน้อย
ผู้ที่เคยอยู่ที่นี่ในตอนต้นและได้จากร่างของพวกเขาได้ไปใช้ชาติเกิดอื่นตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่พวกเขาทำ
บางคนก็เคยมาที่นี่ด้วย จะเห็นได้ว่าดวงวิญญาณนั้นคือคนที่ไปจากที่นี่
เขาก็จะไม่สนุกกับอะไรเลยนอกจากความรู้
เขาแม้กระทั่งจะบอกพ่อแม่ของเขาว่าเขาจะไปที่นั่น(ที่ศูนย์)
ประเด็นเหล่านี้สามารถจะเข้าใจได้อย่างง่ายดาย การทำลายล้างต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอน
ลูกสามารถมองเห็นการเตรียมการสำหรับสงครามด้วยเช่นกัน
รายได้ครึ่งหนึ่งของพวกเขาถูกนำมาใช้เป็นอาวุธในการทำสงคราม
ดูซิว่าพวกเขาได้สร้างเครื่องบินประเภทใดฯลฯ
พวกเขาพูดว่าทุกสิ่งจะถูกทำลายในขณะที่เรานั่งที่บ้าน
พวกเขาเฝ้าแต่ทำสิ่งต่างๆเช่นนั้นต่อไป ไม่มีโรงพยาบาล ฯลฯ จะยังคงเหลืออยู่เช่นกัน
ราวกับว่าพวกเขาได้รับสัญญาณเหล่านี้จากพ่อในละคร สิ่งนี้ถูกบันทึกไว้ในละครเช่นกัน
พวกเขารู้สึกว่าไม่ควรจะเป็นเช่นนั้นที่ผู้คนจะล้มป่วย ทุกคนต้องตายอย่างแน่นอน “รามไปและราวันไป”
ผู้ที่อยู่ในโยคะและเพิ่มอายุขัยของพวกเขาก็จะมีอายุขัยที่ยาวนานขึ้นอย่างแน่นอน
พวกเขาจะละร่างของเขาอย่างมีความสุขตามความยินยอมพร้อมใจของตนเอง
เช่นที่มีตัวอย่างของบราห์มญาณีผู้ที่ละร่างของพวกเขาอย่างมีสุขเพื่อที่จะไปสู่ธาตุบราห์ม
อย่างไรก็ตามไม่มีใครในบรรดาพวกเขาที่จะไปสู่ธาตุบราห์มและบาปของพวกเขาก็ไม่ถูกตัดออกไป
พวกเขายังคงกลับมาเกิดใหม่ที่นี่ พ่อได้แสดงให้ลูกเห็นถึงวิธีที่จะตัดบาปของลูก
จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมออย่าได้จดจำใครอื่น
ลูกต้องไม่จดจำแม้กระทั่งลักษมีหรือนารายณ์
ลูกรู้ว่าลูกกำลังประกาศสิทธิ์ในสถานภาพนั้นด้วยการทำความเพียรพยายามนี้
สวรรค์กำลังมีการก่อตั้งขึ้นพวกเรากำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพนั้นตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของเรา
ราชวงศ์ของพวกเขาที่คงอยู่ต่อเนื่องมาก็ได้มีการก่อตั้งขึ้นโดยพ่อในเวลานี้ในยุคบรรจบพบกัน
ลูกควรจะให้คำบรรยายในลักษณะเช่นนั้นที่สิ่งนั้นจะอยู่ในสติปัญญาของผู้คนอย่างถูกต้องแม่นยำ
ในเวลานี้เราคือชุมนุมของพระเจ้าและเป็นสิ่งสร้างที่เกิดจากปากของประชาบิดาบราห์มาพี่น้องหญิงชาย
เราดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย บราห์มากุมารและกุมารีจะไม่แต่งงานกัน
พ่ออธิบายว่าบางคนพลาดพลั้งอย่างไร ไฟของตัณหาราคะเผาไหม้พวกเขา
อย่างไรก็ตามมีความกลัวว่าเมื่อลูกพลาดพลั้งแล้วรายได้ทั้งหมดที่ลูกหามาก็จะสูญสิ้น
หากลูกพ่ายแพ้ด้วยตัณหาราคะสถานภาพของลูกจะถูกทำลาย รายได้นั้นยิ่งใหญ่มาก
ผู้คนมีรายได้หลายล้าน พวกเขาไม่รู้ว่าในเวลาอันสั้นทั้งหมดนั้นจะถูกทำลาย
ผู้ที่สร้างระเบิดก็รู้ว่าโลกนี้กำลังจะถูกทำลาย
พวกเขาเชื่อว่าใครบางคนกำลังดลใจพวกเขาและดังนั้นพวกเขาจึงสร้างระเบิดเหล่านั้นต่อไป
อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
บดขยี้ความรู้ภายในตัวลูก นั่นคือไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้
พูดคุยเกี่ยวกับความรู้ระหว่างกันแล้วอธิบายแก่ผู้อื่น ละทิ้งความเกียจคร้าน
2. กลับมามีจิตสำนึกเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อด้วยความกระตือรือร้นอย่างมาก
อยู่ในความซาบซึ้งเสมอว่าลูกได้มาหาพ่อเพื่อจะกลายเป็นเพชรจากเปลือกหอย
ลูกคือลูกของพระเจ้า
พร:
ขอให้ลูกทำให้จิตใจและสติปัญญามั่นคงบนที่นั่งของสภาพที่สูงส่งและกลายเป็นตัวของทาปาเซีย
ทาปาสวีจะทำทาปาเซียอยู่เสมอในขณะนั่งอยู่บนที่นั่งใดที่นั่งหนึ่ง
ที่นั่งของลูกดวงวิญญาณทาปาสวีคือสภาพที่มั่นคง สภาพของเทวดานางฟ้า
การทำให้ตนเองมั่นคงอยู่ในสภาพที่สูงส่งนี้หมายถึงการนั่งอยู่บนที่นั่ง
ร่างกายนั่งอยู่บนที่นั่งทางกายภาพ
แต่ลูกทำให้จิตใจและสติปัญญาของลูกนั่งอยู่บนที่นั่งที่สูงส่งนี้
ทาปาสวีเหล่านั้นยืนด้วยขาข้างหนึ่ง
ในขณะที่ลูกทำให้ตนเองมั่นคงในสภาพที่มั่นคงและสม่ำเสมอ ของพวกเขาคือหัตถะโยคะ
ขณะที่ของลูกคือโยคะที่ง่ายดาย
คติพจน์:
ลูกของพ่อ,มหาสมุทรแห่งความรัก
อยู่อย่างเป็นแม่น้ำคงคาแห่งความรักที่เต็มเปี่ยม