23.10.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ยิ่งลูกจดจำพ่อด้วยความรักมากเท่าไร
ลูกก็จะได้รับพรมากขึ้นเท่านั้น
และบาปของลูกจะถูกตัดออกไปอย่างต่อเนื่องมากเท่านั้น
คำถาม:
พ่อชี้ทางให้ลูกอยู่ในศาสนาใด?
คำตอบ:
บาบาพูดว่า ลูกๆ จงอยู่ในศาสนาของลูกของการไม่มีภาพลักษณ์
อย่าได้อยู่ในศาสนาของภาพลักษณ์(ร่างกาย)
เช่นที่พ่อปราศจากร่างกายและไม่มีภาพลักษณ์ ดังนั้นลูกๆ ก็ไม่มีภาพลักษณ์เช่นกัน
และจากนั้นจึงเข้ามาในภาพลักษณ์(ร่างกาย)ที่นี่ เวลานี้พ่อพูดกับลูกๆ ว่า: ลูกๆ
กลายเป็นผู้ที่ไม่มีภาพลักษณ์ (ปราศจากร่างกาย) มั่นคงในศาสนาดั้งเดิมของตนเอง
อย่าได้เข้ามาสู่สำนึกที่เป็นร่าง
คำถาม:
พระเจ้าถูกผูกมัดให้ทำอะไรตามละคร
คำตอบ:
ตามละครพระเจ้าถูกผูกมัดไว้ให้ชำระลูกๆ ให้บริสุทธิ์
ท่านต้องมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
โอมชานติ
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิต เมื่อมีการพูดว่า “โอมชานติ”
ดวงวิญญาณก็ได้รับคำแนะนำถึงศาสนาดั้งเดิมของตนเอง
ดังนั้นแน่นอนว่าพ่อจะถูกจดจำโดยอัตโนมัติ
เพราะมนุษย์ทุกคนนั้นจดจำพระเจ้าอย่างแน่นอน
แต่เป็นเพียงที่พวกเขาไม่มีคำแนะนำของพระเจ้า
พระเจ้ามาเพียงเพื่อจะแนะนำตัวของท่านเองและแนะนำดวงวิญญาณ
พระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นที่เรียกว่าเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
พระเจ้าถูกผูกกับละครเพื่อที่จะทำให้ผู้ที่ไม่บริสุทธิ์กลับมาบริสุทธิ์
ท่านต้องมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
ท่านยังให้คำอธิบายของยุคบรรจบพบกันด้วยเช่นกัน
พ่อมาระหว่างโลกเก่าและโลกใหม่เท่านั้น โลกเก่าเรียกว่าดินแดนแห่งความตาย
และโลกใหม่เรียกว่าดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ลูกเข้าใจด้วยเช่นกันว่าช่วงชีวิตนั้นสั้นในดินแดนแห่งความตายและยังคงมีความตายก่อนเวลาอันควรต่อไป
นั่นคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะที่ไม่มีความตายก่อนเวลาอันควรเพราะพวกเขาบริสุทธิ์
ด้วยความไม่บริสุทธิ์พวกเขาจึงมีสิ่งเจือปน
ช่วงชีวิตของพวกเขาจึงสั้นลงและพลังของพวกเขาก็ลดลง ในยุคทองเพราะพวกเขาบริสุทธิ์
พวกเขาจึงไม่มีสิ่งใดเจือปนและพวกเขามีพลังที่ยิ่งใหญ่กว่า
พวกเขาได้มาซึ่งอาณาจักรของพวกเขาโดยที่ไม่มีพลังได้อย่างไร
พวกเขาต้องได้รับพรจากพ่ออย่างแน่นอน พ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจ
พวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในพรได้อย่างไร? พ่อพูดว่า จดจำพ่อ!
ผู้ที่มีการจดจำระลึกถึงมากกว่าจะประกาศสิทธิ์ในพร พรไม่ใช่สิ่งที่จะร้องขอ
เป็นสิ่งที่ลูกทำความเพียรพยายาม ยิ่งลูกมีการจดจำระลึกถึงมากเท่าไร
ลูกก็จะยิ่งได้รับพรมากเท่านั้น นั่นคือลูกจะได้รับสถานภาพที่สูงขึ้น
หากลูกไม่มีการจดจำระลึกถึง ลูกจะไม่ได้รับพร
พ่อทางร่างไม่เคยบอกให้ลูกของเขาให้จดจำเขา ตั้งแต่วัยเด็กของเขา เด็กจะพูดว่า “มาม่า”
และ “บาบา”โดยอัตโนมัติ อวัยวะของเขามีขนาดเล็ก เด็กโตจะไม่พูดว่า “มาม่า” และ “บาบา”
มันอยู่ในสติปัญญาของเด็กๆเหล่านั้นว่าพวกเขาเป็นแม่และพ่อผู้ที่พวกเขาจะได้รับมรดกของเขาจากพ่อแม่เหล่านั้น
ไม่ใช่สิ่งที่จะต้องพูดถึงหรือจดจำ ที่นี่พ่อพูดว่า จดจำพ่อและมรดก
สละละทิ้งความสัมพันธ์ที่มีขีดจำกัด และเวลานี้จดจำความสัมพันธ์ที่ไม่มีขีดจำกัด
มนุษย์ทั้งหมดต้องการการหลุดพ้น การหลุดพ้นหมายถึงดินแดนแห่งการหลุดพ้น
การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์หมายถึงการไปสู่ดินแดนแห่งความสุขอีกครั้ง
ใครก็ตามที่มาก่อนก็จะได้รับความสุขอย่างแน่นอน พ่อมาเพียงเพื่อให้ความสุข
จะต้องมีบางสิ่งที่ยากอย่างแน่นอน
เพราะเหตุนี้เองจึงมีการกล่าวว่าเป็นการศึกษาชั้นสูง ยิ่งการศึกษานั้นสูงเท่าไร
ก็จะยิ่งยากมากขึ้นเท่านั้น ไม่ใช่ทุกคนสามารถสอบผ่านได้
มีนักเรียนเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สอบผ่านในระดับที่สูงที่สุด
เพราะเมื่อใครบางคนสอบผ่านในระดับสูง
รัฐบาลก็ต้องให้เงินเดือนที่สูงกว่าด้วยเช่นกัน
นักเรียนบางคนก็สอบผ่านได้ในระดับที่สูง แต่พวกเขาก็ยังคงนั่งเฉยๆ
รัฐบาลไม่ได้มีเงินมากพอที่จะให้เงินเดือนที่สูงแก่พวกเขา ที่นี่พ่อพูดว่า
ยิ่งลูกศึกษาเล่าเรียนมากเท่าไร ลูกก็จะยิ่งประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมากเท่านั้น
ไม่ใช่ว่าทุกคนจะกลายเป็นราชาหรือปวงประชาที่มั่งคั่ง
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับว่าลูกศึกษาเล่าเรียนอย่างไร
ความเลื่อมใสศรัทธาไม่ได้เรียกว่าการศึกษาเล่าเรียน
นี่คือความรู้ทางจิตที่พ่อทางจิตสอน การศึกษานี้สูงมาก! ลูกๆ ก็พบว่าสิ่งนี้ยาก
เพราะพวกเขาไม่ได้จดจำพ่อและพวกเขาไม่ได้เปลี่ยนแปลงลักษณะนิสัยของตนเอง
ลักษณะนิสัยของผู้ที่มีการจดจำระลึกถึงที่ดีก็จะยังคงเป็นสิ่งที่ดีต่อไป
พวกเขาเฝ้าแต่กลับมาอ่อนหวานอย่างมากและเป็นประโยชน์ต่องานรับใช้
หากลักษณะนิสัยของพวกเขาไม่ดีก็ไม่มีใครชอบพวกเขา
ผู้ที่สอบตกแน่นอนว่ามีบางสิ่งที่ผิดในบุคลิกลักษณะของเขา
บุคลิกลักษณะนิสัยของลักษมีและนารายณ์นั้นดีมาก รามนั้นกล่าวได้ว่ามีสององศาที่ลดลง
บารัตได้กลายเป็นดินแดนแห่งความหลอกลวงในอาณาจักรของราวัน
ไม่สามารถมีความหลอกลวงแม้แต่น้อยในดินแดนแห่งสัจจะ
ในอาณาจักรของราวันไม่ได้มีสิ่งใดเลยนอกจากความหลอกลวง
มนุษย์ที่หลอกลวงไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีคุณธรรมที่สูงส่ง
นี่คือสิ่งที่ไม่มีขีดจำกัด เวลานี้พ่อพูดว่า
อย่าได้รับฟังเรื่องราวที่เป็นเท็จเช่นนั้นจากผู้อื่นหรือถ่ายทอดสิ่งเหล่านั้นแก่ผู้อื่น
มีเพียงคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพระเจ้าเท่านั้นที่เป็นแนวทางที่ถูกกฎหมาย
แนวทางของมนุษย์เป็นแนวทางที่ผิดกฎหมาย
ลูกได้กลับมาสูงส่งโดยทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติที่ถูกกฎหมาย
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนสามารถทำตามสิ่งเหล่านั้น
และดังนั้นพวกเขาจึงเป็นผู้ที่ผิดกฎหมาย บางคนแม้กระทั่งสัญญากับพ่อว่า:
บาบาจนกระทั่งอายุขนาดนี้พวกเราได้เคยทำงานที่ผิดกฎหมายและเวลานี้พวกเราจะไม่ทำเช่นนั้นแล้ว
งานที่ผิดกฎหมายที่สุดคือวิญญาณปีศาจร้ายของตัณหาราคะ
มีวิญญาณปีศาจร้ายของสำนึกที่เป็นร่างในทุกคนอยู่แล้ว
มีสำนึกที่เป็นร่างในคนที่ได้รับอิทธิพลจากมายา พ่อนั้นปราศจากร่าง
ปราศจากภาพลักษณ์ ดังนั้นลูกๆก็ปราศจากภาพลักษณ์เช่นกัน นี่คือสิ่งที่จะต้องเข้าใจ
พวกเราดวงวิญญาณนั้นปราศจากภาพลักษณ์ แล้วพวกเราก็เข้าไปสู่ภาพลักษณ์(ร่างกาย)ที่นี่
พ่อพูดอีกครั้งหนึ่ง จงกลับมาปราศจากภาพลักษณ์
ทำให้ตนเองมั่นคงในศาสนาดั้งเดิมของลูก
อย่าทำให้ตนเองมั่นคงในศาสนาของภาพลักษณ์ของลูก
ทำให้ตนเองมั่นคงในศาสนาของการเป็นผู้ที่ปราศจากภาพลักษณ์
อย่าได้กลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างมาก
มีความจำเป็นอย่างมากสำหรับการจดจำระลึกถึงในสิ่งนี้
พ่อพูดว่าพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อแล้วลูกจะกลับมาสโตประธานและบริสุทธิ์
จะได้รับการลงโทษอย่างมากจากการที่ไม่บริสุทธิ์
มีการจดจำถึงผู้ที่ทำความผิดหลังจากที่เป็นของพ่อ
ผู้ที่ได้ประณามสัตกูรูไม่สามารถที่จะได้รับสถานภาพที่สูง
หากลูกไม่ทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อเพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์จะต้องมีการลงโทษ
100 เท่า ลูกต้องใช้จิตสำนึกของลูก หากฉันไม่สามารถจะมีการจดจำระลึกถึง
ฉันก็จะไม่สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงเช่นนั้นได้
ลูกต้องใช้เวลาในการเพียรพยายาม เมื่อลูกถูกถามว่าลูกมีข้อพิสูจน์อะไร บอกพวกเขาว่า:
ร่างกายที่พระเจ้าเข้ามานี้คือร่างของประชาบิดาบราห์มาผู้ที่เป็นมนุษย์
ร่างกายของมนุษย์ได้รับชื่อ ชีพบาบานั้นไม่ใช่มนุษย์หรือเทพ
ท่านเรียกว่าดวงวิญญาณสูงสุด ท่านไม่ได้กลับมาไม่บริสุทธิ์หรือบริสุทธิ์
ท่านอธิบายว่า: ด้วยการจดจำพ่อบาปของลูกจะถูกตัดออกไป พ่อนั่งที่นี่และอธิบาย
ลูกเคยสโตประธานและเวลานี้ได้กลับมาตโมประธาน
จดจำพ่อเพื่อที่จะกลับมาสโตประธานอีกครั้ง ดูซิว่าคุณสมบัติของเทพเป็นเช่นไร
และดูผู้คนที่ร้องขอความเมตตาจากพวกเขา แล้วลูกก็จะสงสัยว่าลูกเคยเป็นอะไร
ลูกกลายเป็นผู้ที่ตกต่ำโดยสิ้นเชิงโดยการตกลงมาผ่าน 84 ชาติเกิด พ่อพูดว่า ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ลูกเคยเป็นของราชวงศ์เทพ
เวลานี้ดูที่พฤติกรรมของลูกและดูว่าลูกสามารถกลายเป็นเช่นเทพเหล่านั้นได้หรือไม่
อย่าคิดว่าทุกคนจะกลายเป็นลักษมีและนารายณ์ ในกรณีนั้นทุกสิ่งก็จะกลายเป็นสวนดอกไม้
ควรจะออฟเฟอร์เพียงดอกกุหลาบเท่านั้นให้แก่ชีพบาบา แต่ไม่เลย
มีการออฟเฟอร์ดอกไม้ทั้งหมดรวมทั้งดอกอั๊คให้แก่ท่าน ลูกของพ่อบางคนกลายเป็นดอกไม้
และบางคนกลายเป็นดอกอั๊ค มีผู้ที่สอบผ่านและผู้ที่สอบตกด้วยเช่นกัน
พวกเขาสามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าพวกเขาจะไม่สามารถกลายเป็นราชาได้
พวกเขาไม่ได้ทำให้ใครเป็นเช่นเดียวกับตนเอง
เพียงพ่อเท่านั้นที่รู้ว่าใครจะกลายเป็นผู้ที่มั่งคั่งและเป็นอย่างไร ในขณะลูกๆ
ก้าวหน้าต่อไปลูกจะเข้าใจว่าลูกเป็นผู้ช่วยประเภทไหนของพ่อโดยเฉพาะ
ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่พวกเขาทำในวงจรก่อนหน้านี้ พวกเขาจะทำสิ่งเดียวกันอีกครั้ง
ไม่สามารถจะมีความแตกต่างใดในสิ่งนี้ พ่อยังคงให้ประเด็นต่างๆกับลูกต่อไป
ลูกต้องจดจำพ่อในวิธีนี้และโยกย้ายทุกสิ่งด้วยเช่นกัน
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกทำทุกสิ่งในนามของพระเจ้า แต่ลูกไม่รู้จักพระเจ้า
ลูกเข้าใจว่าพระเจ้านั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด ไม่ใช่ว่าท่านคือผู้ที่มีรูปและนามสูงสุด
ท่านคือผู้ไม่มีตัวตน และแล้วผู้ที่มีตัวตนสูงสุดเหนือสิ่งใดก็อยู่ที่นี่ บราห์มา,วิษณุและชางก้าเรียกว่าเทพ
มีคำกล่าวว่า ขอคารวะต่อเทพบราห์มา
ขอคารวะต่อเทพวิษณุและจากนั้นพวกเขาก็พูดว่าขอคารวะต่อดวงวิญญาณสูงสุดชีวา
ดังนั้นพระเจ้ายิ่งใหญ่ที่สุด บราห์มา,วิษณุและชางก้าไม่สามารถเรียกว่าเป็นพระเจ้า
ผู้คนพูดด้วยปากของเขาว่าขอคารวะต่อดวงวิญญาณสูงสุดชีวา
และดังนั้นพระเจ้าจะต้องเป็นหนึ่งเดียวอย่างแน่นอน ผู้คนก้มลงให้กับเหล่าเทพ
ในโลกมนุษย์,มนุษย์ก็เรียกว่ามนุษย์ การพูดว่า “ขอคารวะต่อดวงวิญญาณสูงสุด”
เมื่อกล่าวถึงมนุษย์คือความไม่รู้อย่างแท้จริง
มันอยู่ในสติปัญญาของทุกคนว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เวลานี้ลูกๆเข้าใจว่าพระเจ้าคือหนึ่งเดียว
และท่านผู้เดียวเท่านั้นที่เรียกว่าเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
การทำให้ทุกคนบริสุทธิ์คืองานของพระเจ้าผู้เดียวเท่านั้น
ไม่มีมนุษย์คนใดที่สามารถเป็นกูรูของโลกได้ กูรูมีความบริสุทธิ์
ที่นี่ทุกคนคือผู้ที่เกิดมาจากกิเลส ความรู้เรียกว่าน้ำทิพย์
ความเลื่อมใสศรัทธาไม่สามารถเรียกว่าเป็นน้ำทิพย์
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธามีเพียงความเลื่อมใสศรัทธาเท่านั้น
มนุษย์ทั้งหมดอยู่ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้ กูรูของโลก
เวลานี้ลูกรู้ว่าพ่อทำอะไรเมื่อพ่อมา พ่อชำระวัตถุธาตุที่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
นั่นคือบทบาทของพ่อในละคร พ่อกลายเป็นเครื่องมือ
พ่อคือผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคน
แต่ท่านจะสามารถอธิบายได้อย่างไร ผู้คนมากมายมาที่นี่
เมื่อมีการทำพิธีเปิดจะมีการส่งโทรเลขไปหาผู้คน: ก่อนที่การทำลายล้างจะมาถึง
โปรดมาและรู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด และประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
ผู้เดียวนี้คือพ่อทางจิต มนุษย์ทั้งหมดเรียกท่านว่าพ่อ
ท่านคือผู้สร้างและดังนั้นสิ่งสร้างจะได้รับมรดกอย่างแน่นอน
ไม่มีใครรู้จักพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด การลืมพ่อก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั้นสูงสุดเหนือสิ่งใด พ่อไม่ได้ให้มรดกที่มีขีดจำกัดแก่ลูก
แม้ว่าทุกคนจะมีพ่อทางร่าง พวกเขาก็ยังคงจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ในยุคทองไม่มีใครจดจำท่าน เพราะพวกเขาได้รับมรดกของความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดของเขา
เวลานี้ลูกจดจำพ่อ เป็นดวงวิญญาณที่จดจำพ่อ แล้วพวกเขาก็ได้ลืมตนเอง
ลืมพ่อของเขาและละคร มีเงามืดของมายา
สติปัญญาที่สโตประธานต้องกลับมาตโมประธานอย่างแน่นอน
เวลานี้ลูกตระหนักว่าเหล่าเทพนั้นสโตประธานในโลกใหม่ ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
โลกเองก็กลับมาสโตประธานและเป็นยุคทอง สิ่งนั้นเรียกว่าโลกใหม่ นี่คือโลกยุคเหล็ก
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มาและอธิบายสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด
มรดกใดก็ตามที่ลูกได้รับทุกวงจรตามความเพียรพยายามของลูก
ลูกก็จะได้รับมรดกเดียวกันนั้น เวลานี้ลูกรู้เช่นกันว่าลูกเคยเป็นเช่นนั้น
และเวลานี้ลูกได้ลงมา พ่อเองได้บอกลูกว่า: สิ่งนี้และสิ่งนั้นจะเกิดขึ้น
บางคนพูดว่า เราพยายามอย่างมาก แต่เราก็ไม่สามารถที่จะจดจำระลึกถึงได้
พ่อหรือครูจะสามารถทำอะไรได้เกี่ยวกับสิ่งนี้
ครูจะสามารถทำอะไรถ้าใครบางคนไม่ศึกษาเล่าเรียน? หากครูต้องให้พร ทุกคนก็จะสอบผ่าน
มีความแตกต่างอย่างมากมายในการศึกษาเล่าเรียน นี่คือการศึกษาใหม่อย่างแท้จริง
ที่นี่โดยทั่วไปแล้วก็เป็นผู้ที่ยากจนและไม่มีความสุขที่มาหาลูก
ผู้ที่มั่งคั่งไม่ได้มาที่นี่ เป็นเพราะผู้คนไม่มีความสุขที่มาที่นี่
ผู้ที่มั่งคั่งก็คิดว่าพวกเขากำลังนั่งอยู่ในสวรรค์
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในโชคของพวกเขา
ผู้ที่มีสิ่งนี้อยู่ในโชคของเขาก็จะมีศรัทธาในสิ่งนี้ทันที
ศรัทธาและความสงสัยไม่ได้ใช้เวลา ในไม่ช้ามายาก็ทำให้ลูกลืม สิ่งนี้ใช้เวลา
ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องสับสนเกี่ยวกับสิ่งนี้ จงมีเมตตากับตนเอง
ลูกจะยังคงได้รับศรีมัทอย่างต่อเนื่อง พ่อบอกลูกในสิ่งที่ง่ายมาก
เพียงแค่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ลูกรู้ว่านี่คือดินแดนแห่งความตาย
และนั่นคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ไม่มีความตายก่อนเวลาอันควรที่นั่น
นักเรียนในชั้นเรียนก็นั่งในชั้นเรียนตามลำดับกันไป นี่ก็เป็นโรงเรียนเช่นกัน
มีการถามครูว่า ใครคือนักเรียนที่ฉลาดอันดับหนึ่งในชั้นเรียนของท่าน
ผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีควรจะอยู่ด้านขวา มือขวานั้นมีความสำคัญ
การกราบไหว้บูชาก็ดำเนินไปด้วยมือขวาเช่นกัน ลูกๆ
ควรจะเฝ้าแต่คิดถึงสิ่งที่จะมีอยู่ในยุคทอง หากลูกจดจำยุคทอง
ลูกก็จะจดจำบาบาที่แท้จริงเช่นกัน บาบากำลังทำให้พวกเรากลายเป็นนายของยุคทอง
ที่นั่นลูกจะไม่รู้ว่าลูกได้รับอาณาจักรของลูกอย่างไร เหตุนี้เองบาบาจึงพูดว่า
แม้แต่ลักษมีและนารายณ์ก็ไม่มีความรู้นี้ พ่อเฝ้าแต่อธิบายทุกสิ่งเป็นอย่างดีต่อไป
ผู้ที่เข้าใจในวงจรก่อนหน้านี้ก็จะเข้าใจอีกครั้งอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามลูกยังคงต้องทำความเพียรพยายาม พ่อมาเพื่อสอนลูก
นี่คือการศึกษาและจำเป็นต้องมีความเข้าใจอย่างมากสำหรับเรื่องนี้ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1 การศึกษาทางจิตนี้สูงมากและยาก
ดังนั้นเพื่อที่จะสอบผ่านลูกต้องได้รับพรจากพ่อโดยการจดจำระลึกถึงพ่อ
เปลี่ยนแปลงบุคลิกลักษณะของลูก
2 อย่าทำสิ่งใดที่ผิดกฎในเวลานี้
จงกลายเป็นผู้ที่ปราศจากภาพลักษณ์และอยู่อย่างมั่นคงในศาสนาดั้งเดิมของลูก
และทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติที่ถูกกฎของพ่อผู้ที่ปราศจากภาพลักษณ์
พร:
ขอให้ลูกมีความรักอย่างแท้จริงและหลอมรวมอยู่ในความรักที่มีต่อพระเจ้าและยังคงดูดซับในการพบปะนั้น
สิ่งบ่งบอกถึงความรักที่ได้รับการจดจำคือ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นสองสิ่งที่มีชีวิต
แต่พวกเขาไม่ใช่สอง แต่รวมกันเป็นหนึ่งเดียว สิ่งนี้เรียกว่าการหลอมรวม
ผู้เลื่อมใสศรัทธาได้กล่าวถึงสภาพของความรักนี้ว่าเป็นการหลอมรวมหรือซึมซับ
การหลอมรวมในความรักคือสภาพ อย่างไรก็ตามแทนที่จะเป็นสภาพ
พวกเขาพิจารณาตัวตนของดวงวิญญาณที่จะจบสิ้นตลอดกาล เมื่อลูก ๆ
ซึมซับอยู่ในการพบปะกับพ่อหรือผู้เป็นที่รักทางจิตแล้วลูกก็จะกลับมาทัดเทียม
คติพจน์:
ผู้ที่สำรวจตนจะเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้ประโยชน์และรักษาความสงบของจิตใจ