24.01.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน
ศัลยแพทย์ทางจิตป้อนอาหารบำรุงของความรู้และโยคะชั้นหนึ่งที่มหัศจรรย์แก่ลูก
เฝ้าแต่เสนอความเอื้อเฟื้อนี้แก่ทุกคนด้วยการรับใช้พวกเขาด้วยอาหารบำรุงทางจิตนี้
คำถาม:
นิสัยใดที่ลูกควรเพียรพยายามที่จะซึมซับอย่างมั่นคงมากเพื่อที่จะประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของโลก?
คำตอบ:
เพียรพยายามด้วยดวงตาที่สามของความรู้ของลูกที่จะมองเห็นดวงวิญญาณอย่างเป็นพี่น้องที่นั่งอยู่บนบัลลังก์อมตะของพวกเขา
พิจารณาว่าทุกคนเป็นพี่น้องและให้ความรู้แก่พวกเขา
ก่อนอื่นพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณแล้วอธิบายกับพี่น้องของลูก
ปลูกฝังนิสัยนี้ในตนเองและลูกจะได้รับโชคของอาณาจักรของโลก
ด้วยนิสัยนี้ที่สำนึกของร่างกายจะถูกขจัดออกไป
พายุของมายาและความคิดที่ไม่ดีจะไม่มาและผู้อื่นจะถูกยิงด้วยลูกศรแห่งความรู้เป็นอย่างดี
โอมชานติ
พ่อทางจิต
ที่ให้ตาที่สามของความรู้แก่ลูกแต่ละคน นั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกทางจิต ไม่มีใคร
นอกจากพ่อ สามารถให้ตาที่สามของความรู้แก่ลูก ในเวลานี้ลูกๆ
ได้รับตาที่สามของความรู้ ลูกรู้ว่าโลกเก่านี้กำลังจะเปลี่ยนไป
ผู้คนที่น่าสงสารไม่รู้จักผู้เดียวที่จะเปลี่ยนโลกเก่านี้หรือวิธีที่ท่านจะเปลี่ยนโลกนี้
เพราะพวกเขาไม่มีตาที่สามของความรู้
เวลานี้ลูกได้รับตาที่สามของความรู้ที่ลูกรู้ถึงตอนเริ่ม ตอนกลาง และตอนจบของโลก
นี่คือหัวน้ำตาลของความรู้ แม้กระทั่งหยดหนึ่งของหัวน้ำตาลก็หวานมาก
มีเพียงคำเดียวของความรู้คือ “มานมานะบาฟ” พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ
พ่อกำลังชี้หนทางไปสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขแก่ลูก
พ่อมาเพื่อให้มรดกแห่งสวรรค์ของลูกแก่ลูก และดังนั้นลูกควรมีความสุขเป็นอย่างยิ่ง
มีคำกล่าวว่า ไม่มีอาหารบำรุงใดเช่นความสุข
เหมือนราวกับว่าเป็นอาหารบำรุงสำหรับผู้ที่อยู่อย่างมีความสุขและความสุขสันต์หรรษาอย่างสม่ำเสมอ
นี่คืออาหารบำรุงที่มีพลังสำหรับการคงอยู่อย่างมีความสุขสันต์หรรษาเป็นเวลาถึง 21
ชาติเกิด เฝ้าแต่แจกจ่ายกันและกันด้วยอาหารบำรุงนี้
ลูกเสนอความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ทางจิตแก่ทุกคนบนพื้นฐานของศรีมัท
การให้คำแนะนำของพ่อแก่ใครบางคนคือสภาพของความเป็นอยู่ดีที่แท้จริง
ลูกที่แสนหวานรู้ว่าลูกกำลังได้รับอาหารบำรุงของการหลุดพ้นในชีวิตจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ในยุคทอง บารัตมีการหลุดพ้นในชีวิต มีความบริสุทธิ์
พ่อให้อาหารบำรุงที่สูงส่งและยอดเยี่ยมมาก เหตุนี้เองจึงมีเพลงร้องว่า
หากท่านต้องการรู้ถึงความสุขเหนือประสาทสัมผัสถามโก๊ปและโก๊บปี้
อาหารบำรุงของความรู้และโยคะนี้ชั้นหนึ่งและน่าอัศจรรย์และเพียงศัลยแพทย์ทางจิตเดียวเท่านั้นที่มีอาหารบำรุงนี้
ไม่มีใครอื่นรู้จักอาหารบำรุงนี้ พ่อพูดว่า ลูกที่แสนหวาน
พ่อได้นำของขวัญมาไว้บนอุ้งมือของพ่อเพื่อลูก
ของขวัญของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตเหล่านี้คงอยู่กับพ่อ
เป็นพ่อที่มาเพื่อให้สิ่งเหล่านี้แก่ลูกทุกๆ วงจร แล้วราวันก็ช่วงชิงสิ่งเหล่านี้ไป
ดังนั้น ปรอทของความสุขในตัวลูกควรจะสูงมากเพียงใด! ลูกรู้ว่าเพียงพ่อ ครู
และสัทกูรูผู้เดียวที่แท้จริงเท่านั้นที่พาลูกกลับไปกับท่าน
ลูกได้รับอาณาจักรของโลกจากพ่อผู้เป็นที่รักที่สุด นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ
ลูกควรอยู่อย่างสดชื่นแจ่มใสเสมอ “ชีวิตนักเรียนของพระเจ้านั้นดีที่สุด”
คำพูดนี้ใช้กับเวลานี้ และแล้วในโลกใหม่เช่นกัน ลูกจะเฝ้าแต่เฉลิมฉลองในความสุข
ผู้คนในโลกไม่รู้ว่าความสุขที่แท้จริงมีการเฉลิมฉลองกันเมื่อไร
มนุษย์ไม่มีความรู้ของยุคทองเลย ดังนั้น
พวกเขาจึงเฝ้าแต่เฉลิมฉลองความสุขนั้นที่นี่
อย่างไรก็ตามความสุขจะมาจากที่ไหนในโลกเก่าที่ตโมประธานนี้?
ผู้คนที่นี่เฝ้าแต่ร่ำร้องในความทุกข์ระทม นี่คือโลกของความทุกข์เช่นนั้น
พ่อแสดงให้ลูกเห็นหนทางที่ง่ายดายมาก
จงอยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกและอยู่อย่างบริสุทธิ์เช่นดอกบัว
จดจำพ่อขณะที่อยู่ในธุรกิจของลูก ฯลฯ
มีคู่รักและผู้เป็นที่รักเช่นนั้นที่พวกเขาเฝ้าแต่จดจำกันและกัน
ผู้นั้นคือผู้เป็นที่รักของเขาและเขาคือคู่รักของเธอ อย่างไรก็ตาม
ที่นี่ไม่ได้เป็นเช่นนั้น
ที่นี่ลูกคือคู่รักของผู้เป็นที่รักเป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่า
พ่อไม่ได้กลายเป็นคู่รักของลูก
ลูกจดจำผู้เป็นที่รักนั้นเพื่อที่จะเรียกท่านมาที่นี่
ลูกเรียกหาท่านมากยิ่งขึ้นเมื่อมีความทุกข์อย่างมากมาย เหตุนี้เองจึงมีการกล่าวว่า
ทุกคนจดจำพระเจ้าในเวลาของความทุกข์ทรมานและไม่มีใครจดจำท่านในเวลาของความสุข
ในเวลานี้ พ่อคือผู้ทรงพลังอำนาจ
แต่ละวันมายาก็กลายเป็นผู้ทรงอำนาจที่ตโมประธานด้วยเช่นกัน ดังนั้น พ่อพูดว่า
ลูกที่แสนหวาน ในเวลานี้กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ พ่อของลูก และพร้อมกับสิ่งนี้
สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งแล้วลูกจะกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
ประเด็นหลักในการศึกษานี้คือการจดจำละลึกถึง
ลูกต้องจดจำพ่อที่สูงสุดเหนือสิ่งใดด้วยความรักเป็นอย่างมาก
พ่อคือผู้เดียวผู้ที่ก่อตั้งโลกใหม่ พ่อพูดว่า พ่อมาเพื่อทำให้ลูกๆ
กลายเป็นนายของโลก
เหตุนี้เองลูกต้องจดจำพ่อเพื่อที่บาปของหลายชาติเกิดของลูกจะสามารถตัดออกไป
ผู้คนเรียกหาพ่อ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ในเวลานี้ที่พ่อได้มาแล้ว
แน่นอนลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และผู้ประทานความสุข
แน่นอนยุคทองเคยเป็นโลกที่บริสุทธิ์และดังนั้นทุกคนมีความสุขที่นั่น
ในเวลานี้พ่อพูดอีกครั้งว่า ลูกๆ จดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ในเวลานี้นี่คือยุคบรรจบพบกัน คนพายเรือกำลังพาลูกจากฝั่งนี้ข้ามไปยังอีกฝั่งหนึ่ง
ไม่มีเรือเพียงลำเดียวเท่านั้น ทั้งโลกเป็นเหมือนกับเรือที่ใหญ่โต
ท่านพาเรือนั้นข้ามฟาก ลูกที่แสนหวานควรมีความสุขอย่างมาก สำหรับลูก
ไม่มีสิ่งใดนอกจากความสุข ว้าว! พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังสอนเรา!
ลูกไม่ได้ยินสิ่งนี้มาก่อนหรือลูกไม่เคยศึกษาสิ่งนี้ พระเจ้าพูดว่า
พ่อสอนราชาโยคะแก่ลูก พ่อกำลังสอนราชาโยคะทางจิตแก่ลูกๆ
และดังนั้นลูกควรศึกษาราชาโยคะอย่างเต็มที่
ลูกควรศึกษาและซึมซับอย่างเต็มที่ด้วยเช่นกัน
ถึงอย่างไรทุกคนก็ตามลำดับกันไปในการศึกษาเสมอ ลูกควรมองดูตนเองว่า
ฉันคือผู้ที่สูงสุด ปานกลาง หรือต่ำสุด? พ่อพูดว่า จงตรวจสอบตนเอง
ฉันมีค่าควรแก่การประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงหรือไม่? ฉันทำงานรับใช้ทางจิตหรือไม่?
พ่อพูดว่า ลูกๆ กลับมามีค่าสำหรับงานรับใช้และทำตามพ่อ
พ่อมาเพียงเพื่อประโยชน์ของงานรับใช้ พ่อทำงานรับใช้ทุกวัน
เหตุนี้เองพ่อจึงใช้พาหนะของผู้นี้ เมื่อพาหนะของผู้นี้ล้มป่วย
พ่อนั่งในผู้นี้และเขียนมุร์ลี พ่อไม่สามารถพูดด้วยปาก
และดังนั้นพ่อเขียนมุร์ลีลงไปแทนเพื่อที่ลูกจะไม่ขาดมุร์ลี ดังนั้น
พ่ออยู่ในงานรับใช้ด้วยเช่นกัน นี่คืองานรับใช้ทางจิต
พ่ออธิบายแก่ลูกๆที่สุดแสนหวานว่า ลูกๆ
ตัวลูกเองควรข้องแวะอยู่ในงานรับใช้ของพ่อเช่นกัน
นั่นคือในงานรับใช้ของพระเจ้าผู้เป็นพ่อ
พ่อผู้เป็นนายของทั้งโลกได้มาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก
ผู้ที่เพียรพยายามอย่างดีเรียกว่ามหาวีระ
มองเห็นได้ว่าใครคือมหาวีระผู้ที่ทำตามการกำหนดของบาบา คำสั่งของพ่อคือ
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและมองผู้อื่นอย่างเป็นพี่น้อง ลืมร่างกายเหล่านั้น
บาบาไม่ได้มองเห็นร่างกายเช่นกัน พ่อพูดว่า พ่อเห็นแต่ดวงวิญญาณเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม มีความรู้ที่ว่าดวงวิญญาณไม่สามารถพูดโดยปราศจากร่างได้
พ่อเข้ามาในร่างนี้ พ่อยืมร่างนี้มาใช้
เมื่อดวงวิญญาณอยู่ในร่างกายเท่านั้นที่เขาสามารถศึกษาเล่าเรียน บาบานั่งอยู่ที่นี่
(กึ่งกลางหน้าผาก) นี่คือบัลลังก์อมตะ ดวงวิญญาณคือภาพลักษณ์ที่อมตะ
ดวงวิญญาณไม่ได้เล็กลงหรือใหญ่ขึ้น ร่างกายกลับมาเล็กลงหรือใหญ่ขึ้น
กึ่งกลางหน้าผากคือบัลลังก์ของแต่ละดวงวิญญาณ ร่างกายของทุกคนนั้นแตกต่างกัน
บัลลังก์อมตะของบางคนเป็นบัลลังก์ของผู้ชาย
และบัลลังก์อมตะของบางคนเป็นบัลลังก์ของผู้หญิง
บัลลังก์อมตะของบางคนเป็นบัลลังก์ของเด็ก พ่อนั่งที่นี่และสอนการฝึกฝนทางจิตแก่ลูกๆ
เมื่อใดก็ตามที่ลูกพูดกับใครบางคน ก่อนอื่นจงพิจารณาว่าตัวลูกเองเป็นดวงวิญญาณ ฉัน
ดวงวิญญาณ กำลังพูดกับพี่น้องเพศชายนี้ ให้สาสน์ของพ่อเพื่อจดจำชีพบาบา
ด้วยการจดจำระลึกถึงที่อัลลอยจะถูกขจัดออกไป เมื่ออัลลอยปะปนคุณค่าของทองคำก็ลดลง
เมื่ออัลลอยปะปนเข้าไปในลูกดวงวิญญาณลูกแม้กระทั่งกลับมาไร้ค่า
ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง
เวลานี้ลูกแต่ละดวงวิญญาณได้รับตาที่สามของความรู้แล้ว
มองเห็นพี่น้องเพศชายของลูกด้วยตานั้น
ด้วยการมีสายตาของความเป็นพี่น้องอวัยวะประสาทสัมผัสของลูกจะไม่ซุกซน
หากลูกต้องการประกาศสิทธิ์ในโชคของอาณาจักรของลูกและกลายเป็นนายของโลก
จงเพียรพยายาม พิจารณาว่าทุกคนเป็นพี่น้องของลูกและให้ทานความรู้แก่พวกเขา
แล้วนิสัยนี้จะกลับมามั่นคง ลูกทั้งหมดคือพี่น้องที่แท้จริง
พ่อได้มาจากข้างบนและลูกได้มาจากข้างบนเช่นกัน พ่อพร้อมกับลูกกำลังทำงานรับใช้
พ่อให้ความกล้าหาญแก่ลูกที่จะทำงานรับใช้ แล้วลูกก็มีความกล้าหาญ ดังนั้น
ลูกควรฝึกฝนสิ่งนี้ ฉัน ดวงวิญญาณ กำลังสอนพี่น้องเพศชายของฉัน
เป็นดวงวิญญาณที่กำลังศึกษาเล่าเรียน
สิ่งนี้เรียกว่าความรู้ทางจิตซึ่งลูกได้รับจากพ่อทางจิต
พ่อมาและให้ความรู้นี้แก่ลูกในยุคแห่งการบรรจบพบกัน นั่นคือ
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ลูกมาอย่างปราศจากร่างและนำร่างกายมาใช้ที่นี่และเล่นบทบาทของ 84 ชาติเกิด
ในเวลานี้ลูกต้องกลับไปอีกครั้ง ดังนั้น
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและมีสายตาของความเป็นพี่น้อง
ลูกต้องทำความเพียรพยายามนี้ ลูกต้องทำความเพียรพยายามของลูกเอง
ความใส่ใจใดที่เรามีกับผู้อื่น? การทำบุญเริ่มต้นที่บ้าน
นั่นคือก่อนอื่นพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและอธิบายแก่พี่น้องเพศชายของลูกและลูกศรจะยิงตรงเป้าอย่างดี
ลูกต้องเติมตนเองด้วยกำลังนี้
เมื่อลูกเพียรพยายามเท่านั้นที่ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูง
พ่อได้มาเพื่อให้ผลแก่ลูก ดังนั้นลูกควรเพียรพยายาม
ลูกต้องอดทนต่อบางสิ่งด้วยเช่นกัน
เพียงแค่อยู่อย่างเงียบสงบเมื่อใครบางคนพูดสิ่งที่ผิด
ผู้อื่นจะสามารถทำอะไรได้หากลูกอยู่อย่างเงียบสงบ? การตบมือเกิดขึ้นด้วยสองมือ
หากคนแรกตบด้วยปากแต่อีกคนหนึ่งอยู่อย่างเงียบสงบ
แล้วคนแรกก็จะกลับมาเงียบสงบโดยอัตโนมัติ
เมื่อมีการตบของทั้งสองมือเท่านั้นที่จะมีเสียง
ลูกต้องนำคุณประโยชน์มาให้แก่กันและกัน พ่ออธิบายว่า ลูกๆ
หากลูกต้องการอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ จงกลับมา “มานมานะบาฟ”
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ มองดูดวงวิญญาณพี่น้องเพศชายของลูก
ให้ความรู้นี้แก่พี่น้องเพศชายของลูก เมื่อลูกนำการฝึกสมาธิ
หากลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและเฝ้าแต่มองเห็นผู้อื่นอย่างเป็นพี่น้องเพศชายแล้วก็จะทำงานรับใช้ได้เป็นอย่างดี
บาบาบอกว่า อธิบายแก่พี่น้องเพศชายของลูก พี่น้องเพศชายทั้งหมดรับมรดกของเขาจากพ่อ
ลูกๆ บราห์มินได้รับความรู้ทางจิตนี้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น
ในเวลานี้ลูกเป็นบราห์มินแล้วจะกลายเป็นเทพ ลูกไม่สามารถจากยุคบรรจบพบกันนี้
มิฉะนั้น ลูกจะข้ามฟากได้อย่างไร? ลูกไม่สามารถกระโดดข้ามสิ่งนั้น
นี่คือยุคบรรจบพบกันที่แสนอัศจรรย์
ลูกต้องปลูกฝังนิสัยของการคงอยู่ในการจาริกแสวงบุญทางจิต
สิ่งนี้เป็นไปเพื่อคุณประโยชน์ของลูก ลูกต้องให้คำสอนของพ่อแก่พี่น้องเพศชายของลูก
พ่อพูดว่า พ่อกำลังให้ความรู้นี้แก่ลูกดวงวิญญาณ พ่อมองเห็นแต่ดวงวิญญาณเท่านั้น
เมื่อมนุษย์พูดกับมนุษย์อีกคนหนึ่งเขาจะมองที่ใบหน้า
ลูกพูดกับดวงวิญญาณและดังนั้นลูกต้องมองเห็นดวงวิญญาณ
แม้ว่าลูกจะให้ความรู้ด้วยร่างกายลูก ลูกต้องตัดสำนึกของร่างกายออกไป
ลูกดวงวิญญาณเข้าใจแล้วว่าดวงวิญญาณสูงสุด ผู้เป็นพ่อ กำลังให้ความรู้นี้แก่ลูก
พ่อพูดว่า พ่อมองดูที่ดวงวิญญาณเช่นกัน ดวงวิญญาณเช่นกันพูดว่า
พวกเรากำลังมองที่ดวงวิญญาณสูงสุด ผู้เป็นพ่อ พวกเรากำลังรับความรู้จากท่าน
นี่เรียกว่าเป็นการให้และรับของความรู้ทางจิตของดวงวิญญาณหนึ่งกับอีกดวงวิญญาณหนึ่ง
ความรู้อยู่ภายในดวงวิญญาณ ความรู้ต้องถูกให้แก่ดวงวิญญาณ สิ่งนี้เป็นเหมือนกับพลัง
ถ้าความรู้ของลูกเต็มไปด้วยพลัง มันจะยิงตรงเป้าในทันทีเมื่อลูกอธิบายแก่ผู้อื่น
พ่อพูดว่า ฝึกฝนสิ่งนี้และดูว่าลูกศรจะยิงตรงเป้าหรือไม่
ปลูกฝังนิสัยใหม่นี้และสำนึกของร่างกายก็จะถูกขจัดออกไปและพายุของมายาที่จะมาก็น้อยลง
ลูกจะไม่มีความคิดที่ไม่ดีใดๆ สายตาอาชญากรจะไม่คงอยู่เช่นกัน
พวกเราดวงวิญญาณได้วนไปรอบวงจรของ 84 ชาติเกิด เวลานี้การละเล่นกำลังจะสิ้นสุดลง
เวลานี้ลูกต้องคงอยู่ในการจดจำระลึกถึงบาบา
เปลี่ยนจากตโมประธานมาสโตประธานด้วยการจดจำระลึกถึงและลูกจะกลายเป็นนายของโลกที่สโตประธาน
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างมาก พ่อรู้ว่าเป็นบทบาทของท่านที่จะให้คำสอนแก่ลูกๆ
นี่ไม่ใช่สิ่งใหม่ พ่อต้องมาทุกๆ 5000 ปี พ่อถูกผูกไว้ด้วยบ่วงพันธะนี้
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก ลูกที่แสนหวาน
คงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงและความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูก
นี่คือช่วงเวลาสุดท้าย
จดจำพ่อผู้เดียวแล้วลูกจะได้รับการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ลูกได้รับคำสอนเหล่านี้สำหรับการกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณเพียงครั้งเดียวเท่านั้น
นี่คือความรู้ที่น่าอัศจรรย์เช่นนั้น!
บาบาน่าอัศจรรย์และความรู้ของบาบาก็น่าอัศจรรย์ด้วยเช่นกัน
ไม่มีใครสามารถบอกสิ่งนี้แก่ลูกในเวลาใด เวลานี้เป็นเวลาที่จะกลับบ้าน
เหตุนี้เองพ่อพูดว่า ลูกที่แสนหวาน ฝึกฝนสิ่งนี้
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและให้ความรู้แก่ดวงวิญญาณ
ลูกต้องให้ดวงตาที่สามของลูกเพื่อมองเห็นผู้อื่นอย่างเป็นพี่น้องเพศชาย
นี่คือความเพียรพยายามที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึงและสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เช่นที่พ่อได้มาในงานรับใช้ทางจิตเพื่อลูกๆ
ในทำนองเดียวกันทำตามพ่อและทำงานรับใช้ทางจิต
ทำตามการกำหนดของพ่อและรับประทานอาหารบำรุงกำลังของความสุขและแจกจ่ายอาหารนั้นแก่ผู้อื่น
2. หากใครพูดสิ่งใดผิด เพียงแค่อยู่อย่างเงียบๆ ไม่ควรมีการต่อปากต่อคำ
ลูกต้องอดทนต่อสิ่งต่างๆ
พร:
ขอให้ลูกใช้สิ่งอำนวยความสะดวกของความสงบ และรับรู้ถึงมายาได้จากระยะไกลและไล่เธอไป
และกลายเป็นผู้มีชัยชนะต่อมายา
มายาจะมาจนกระทั้งเวลาสุดท้าย แต่มันเป็นหน้าที่ของมายาที่จะมา
และหน้าที่ของลูกคือไล่เธอไปจากระยะไกล ถ้ามายามาและเขย่าลูก แล้วลูกก็ไล่เธอไปไกลๆ
นั่นก็เป็นการสูญเสียเวลาด้วยเช่นกัน ดังนั้น ด้วยสิ่งอำนวยความสะดวกของความสงบ
จงรับรู้ได้จากระยะไกลว่านั่นคือมายา อย่าให้เธอเข้ามาใกล้กับลูก หากลูกคิดว่า “ฉันควรทำอย่างไร?
ฉันจะสามารถทำสิ่งนี้ได้อย่างไร? ฉันยังคงเป็นผู้เพียรพยายาม...”
นั่นก็เหมือนกับเป็นการต้อนรับขับสู้ต่อมายาและแล้วลูกก็กลับมาทุกข์ระทม ดังนั้น
จงรับรู้ถึงเธอได้จากระยะไกลและไล่เธอไปและลูกจะกลายเป็นผู้ที่เอาชนะมายา
คติพจน์:
ให้เส้นโชคที่สูงส่งของลูกปรากฏออกมาแล้วเส้นของสันสการ์เก่าของลูกจะถูกหลอมรวม
ความเพียรพยายามพิเศษที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อบราห์มา
ผู้สร้างของต้นไม้คือเมล็ด และเมื่อสภาพสุดท้ายของต้นไม้มาถึง เมล็ดก็ออกมาข้างบน
ในทำนองเดียวกัน
จงมีประสบการณ์ว่าตนเองเป็นนายผู้สร้างที่ไม่มีขีดจำกัดที่อยู่จุดสูงสุดของต้นกาลปะ
พร้อมกันกับพ่อ เป็นเมล็ดผู้เป็นนายบนยอดของต้นไม้และกระจายรัศมีของพลัง คุณธรรม
ความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ ความรักและความร่วมมือ