04.05.19       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ให้ความใส่ใจที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง พ่อไม่เคยขุ่นมัวไม่พอใจกับผู้ใด แต่ท่านให้คำสอนแก่ลูก ดังนั้นจึงไม่มีเรื่องของความหวาดกลัว

คำถาม:
ลูกๆ ควรจะมีสิ่งใดในสำนึกรู้ของลูกเพื่อที่ลูกจะได้ไม่สูญเสียเวลา?

คำตอบ:
นี่คือเวลาของยุคบรรจบพบกันและลูกได้รับรางวัลล็อตเตอรี่ที่ใหญ่โตมาก พ่อกำลังทำให้พวกเรากลายเป็นเทพเหมือนกับเพชร หากลูกมีสำนึกรู้นี้ ลูกจะไม่สูญเสียเวลาของลูก ความรู้นี้คือแหล่งแห่งรายได้และดังนั้นลูกต้องไม่มีวันขาดการศึกษาเล่าเรียน มายาจะพยายามนำลูกเข้าไปสู่สำนึกที่เป็นร่าง อย่างไรก็ตามลูกก็เชื่อมโยคะโดยตรงกับพ่อ และดังนั้นเวลาของลูกจึงใช้ไปในทางที่มีค่า

โอมชานติ
ลูกๆ รู้ว่านี่คือพ่อและไม่มีความจำเป็นที่จะต้องหวาดกลัวสิ่งใด ท่านไม่ใช่สาธุหรือมหาตะมะที่ท่านจะประสงค์ร้ายต่อลูกหรือโกรธลูก กูรูเหล่านั้น ฯลฯ มีความโกรธอย่างมากมาย ดังนั้นผู้คนจึงหวาดกลัวพวกเขาและคิดว่าบางทีกูรูเหล่านั้นจะสาปแช่งพวกเขา ไม่มีสิ่งใดเป็นเช่นนั้นที่นี่ ไม่มีสิ่งใดที่ลูกๆจะต้องหวาดกลัว ผู้ที่ร้ายกาจก็หวาดกลัวพ่อ พ่อทางร่างอาจจะโกรธ แต่ที่นี่พ่อผู้นี้ไม่เคยโกรธ พ่ออธิบายว่า หากลูกไม่จดจำพ่อ บาปของลูกจะไม่ได้รับการปลดเปลื้อง ลูกจะสร้างความสูญเสียกับตนเองเป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่า พ่อให้คำอธิบายเพื่อที่ลูกจะสามารถเปลี่ยนแปลงเพื่ออนาคต ไม่ใช่ว่าพ่อจะขุ่นมัวไม่พอใจ พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างต่อเนื่องว่า ลูกๆ ในการที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง ให้ความใส่ใจกับการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง พร้อมกับสิ่งนั้น เก็บกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเองไว้ในสติปัญญาของลูกและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง การจดจำระลึกถึงคือสิ่งหลัก ความรู้ของวงจรโลกเรียบง่ายมาก นั่นคือแหล่งแห่งรายได้ของลูก อย่างไรก็ตามพร้อมกันนั้น ลูกต้องสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งด้วยเช่นกัน ในเวลานี้ผู้คนมีลักษณะนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจอย่างเต็มที่ แม้แต่เด็กเล็กๆ ก็มีลักษณะนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจ แต่ลูกต้องไม่ตีเขา พวกเขาจะเรียนรู้สิ่งนั้นจากลูก ในยุคทอง, พวกเขาจะไม่เรียนรู้สิ่งใดเหล่านี้ ที่นี่ลูกๆเรียนรู้ทุกสิ่งจากพ่อแม่ของพวกเขา บาบากำลังพูดถึงผู้ที่ยากจน, แต่สำหรับผู้ที่มั่งคั่ง,สิ่งนั้นราวกับว่าเป็นสวรรค์ ที่นี่พวกเขาไม่ต้องการความรู้ นี่คือการศึกษาเล่าเรียน ครูผู้ที่สอนและเปลี่ยนแปลงลูกนั้นเป็นสิ่งจำเป็น ดังนั้นพ่อกำลังพูดถึงคนจน สภาพของพวกเขาเป็นเช่นไรและเด็กๆกลับมานิสัยเสียได้อย่างไร เด็กๆก็ได้เห็นและเรียนรู้จากพ่อแม่ของพวกเขาไปเรื่อยๆ และดังนั้นพวกเขาทั้งหมดจึงนิสัยเสียในวัยเด็ก พ่อทางจิตพูดว่า พ่อเป็นเจ้าแห่งคนจนด้วยเช่นกัน พ่ออธิบายแก่ลูกว่า ดูสิสภาพของมนุษย์กลายเป็นเช่นไร โลกตโมประธาน มีขีดจำกัดกับความตโมประธาน ตอนนี้เป็นเวลา 1250 ปีตั้งแต่ยุคเหล็กได้เริ่มขึ้น ไม่มีแม้เพียงวันเดียวที่มากกว่าหรือน้อยกว่า เมื่อโลกได้กลับตโมประธานอย่างสมบูรณ์, พ่อจึงต้องมา พ่อพูดว่า พ่อถูกผูกไว้ในพันธะของละคร พ่อต้องมา ในตอนเริ่มต้นผู้ที่ยากจนจำนวนมากมายได้มา ผู้ที่มั่งคั่งก็มาด้วยเช่นกันและทั้งสองประเภทก็จะนั่งอยู่ด้วยกัน ลูกสาวจากบ้านที่ใหญ่โตได้วิ่งมาที่นี่ พวกเขาไม่ได้นำสิ่งใดมากับตนเอง มีความปั่นป่วนมากมาย ไม่ว่าอะไรที่จะต้องเกิดขึ้นในละครก็จะเกิดขึ้น ไม่มีใครแม้กระทั่งเคยคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น บาบาเองเคยประหลาดใจว่าอะไรกำลังเกิดขึ้น ประวัติศาสตร์ของพวกเขามหัศจรรย์มาก สิ่งนั้นถูกกำหนดไว้ในละครด้วยเช่นกัน บาบาได้บอกทุกคนว่า นำจดหมายมาจากบ้านของลูกบอกว่าลูกกำลังจะไปดื่มน้ำทิพย์แห่งความรู้ และแล้วเมื่อสามีของพวกเธอกลับมาจากต่างแดนและร้องขอยาพิษ ลูกๆเหล่านั้นพูดว่า พวกเราได้ดื่มน้ำทิพย์แห่งความรู้แล้ว แล้วเราจะให้ยาพิษแก่เธอได้อย่างไร? พวกเขามีเพลงเกี่ยวกับสิ่งนี้ สิ่งนี้เรียกว่ากิจกรรม พวกเขาได้เขียนเกี่ยวกับกิจกรรมที่สูงส่งของกฤษณะในคัมภีร์ สิ่งนี้ไม่สามารถจะกล่าวได้ว่าเป็นของกฤษณะ ดังนั้นทั้งหมดนี้ได้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นในละครต่อไปเรื่อยๆ มีความสนุกสนานและเกม ฯลฯ ที่นี่พ่อทั้งสองพูดว่าเราไม่ได้ทำสิ่งใดเลย มันเป็นการแสดงของละครที่ดำเนินต่อไป เด็กเล็กๆมาและเวลานี้พวกเขาเติบโตขึ้น ผู้นำสาสน์จากการเข้าฌานได้นำชื่อที่มหัศจรรย์เช่นนั้นให้กับเด็กๆ และแล้วในบรรดาบุคคลเหล่านั้น ก็มีผู้ที่วิ่งหนีไป ชื่อของพวกเขาไม่ได้เก็บไว้อีกต่อไปแล้วและชื่อเก่าของพวกเขาก็คงใช้อยู่ต่อมา เหตุนี้เองจึงไม่มีลูกประคำของบราห์มิน ลูกไม่มีสิ่งใดเลย ก่อนหน้านี้ลูกเคยหมุนลูกปัดของลูกประคำและเวลานี้ลูกกำลังจะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ ไม่มีความเลื่อมใสศรัทธาที่นั่น ความรู้นี้เป็นไปเพื่อความเข้าใจ เป็นความรู้ของหนึ่งวินาที ผู้เดียวนั้นเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้ ถึงแม้ว่าลูกจะทำให้มหาสมุทรทั้งหมดกลายเป็นหมึกและป่ากลายเป็นปากกาสิ่งนั้นก็จะไม่หมดสิ้น และยังเป็นเพียงเรื่องของหนึ่งวินาที เวลานี้ลูกรู้จักอัลฟ่าและดังนั้นลูกควรจะได้รับเบต้าหรืออาณาจักรอย่างแน่นอน สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายามที่จะสร้างสภาพของลูกให้เป็นเช่นนั้น นั่นคือการกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ พ่อพูดว่า จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม มีครูผู้ที่ดลใจลูกให้ทำความเพียรพยายาม แต่ถ้าไม่อยู่ในโชคของใครบางคน ครูจะสามารถทำอะไรได้? ครูนั้นสอนลูก ไม่ใช่ว่าท่านจะรับสินบนและปล่อยให้ลูกสอบผ่าน ลูกๆ เข้าใจว่าทั้งบัพและดาดานั้นอยู่ด้วยกัน บัพดาดาได้รับจดหมายจากลูกสาวมากมาย: ชีพบาบา c/o (โดยผ่าน) ประชาบิดาบราห์มา ลูกประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อผ่านดาด้านี้ มีตรีมูรติ การก่อตั้งดำเนินโดยบราห์มา บราห์มาไม่สามารถเรียกว่าเป็นผู้สร้าง พ่อคือผู้สร้างที่ไม่มีขีดจำกัด ประชาบิดาบราห์มาก็ไม่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน หากมีประชาบิดาบราห์มาก็ต้องมีผู้คนมากมาย พวกเขาทั้งหมดพูดว่า ท่านคือปู่ของปู่ของปู่ ชีพบาบาไม่ได้ถูกเรียกว่าเป็นปู่ของปู่ของปู่ ท่านคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย และแล้วพวกเขาก็ได้กลายเป็นพี่น้องหญิงชาย หัวหน้าของต้นไม้เผ่าพันธุ์ที่ไม่มีขีดจำกัดคือประชาบิดาบราห์มา เช่นที่มีต้นไม้เผ่าพันธุ์ของวงศ์สกุล, ดังนั้นนี่คือต้นไม้เผ่าพันธุ์ที่ไม่มีขีดจำกัด ลูกเรียกใครว่าอดัมและบีบี,อดัมและอีฟ? ลูกจะเรียกบราห์มาและสรัสวตีเช่นนั้น ในเวลานี้ต้นไม้เผ่าพันธุ์ได้ใหญ่โตอย่างมาก ในขณะนี้ต้นไม้ทั้งต้นได้มาถึงสภาพของความเสื่อมโทรมอย่างสมบูรณ์และจำเป็นต้องมีต้นไม้ใหม่ สิ่งนี้เรียกว่าต้นไม้ของศาสนาที่หลากหลาย มีรูปลักษณ์ที่หลากหลาย รูปลักษณ์ของสองคนจะไม่เหมือนกัน บทบาทของกิจกรรมของแต่ละคนก็แตกต่างกัน สิ่งนี้คือประเด็นที่ลึกล้ำมาก ผู้ที่มีสติปัญญาเล็กน้อยก็ไม่สามารถเข้าใจสิ่งเหล่านี้ได้ นี่เป็นสิ่งที่ยากมาก ฉัน,ดวงวิญญาณคือจุดที่เล็ก พ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุดคือจุดที่เล็กด้วยเช่นกัน พ่อมาและนั่งถัดจากผู้นี้ ดวงวิญญาณไม่ได้ใหญ่กว่าหรือเล็กกว่า บทบาทที่ทั้งบัพและดาดาเล่นด้วยกันนั้นมหัศจรรย์มาก! บาบาได้ใช้พาหนะนี้ที่มีประสบการณ์อย่างมาก บาบาเองอธิบายว่า ผู้นี้คือพาหนะที่โชคดี ดวงวิญญาณกำลังนั่งอยู่ในอาคารนี้ นั่นคือในพาหนะนี้ ลูกคิดอย่างไร พ่อจะให้เช่าอาคารหรือพาหนะของพ่อให้กับพ่อเช่นนั้นหรือไม่? เหตุนี้เองผู้นี้จึงเรียกว่าเป็นพาหนะที่โชคดีที่ซึ่งพ่อนั่งและทำให้ลูกๆกลายเป็นเทพที่เป็นเช่นเพชร ก่อนหน้านี้ลูกไม่เข้าใจสิ่งนี้ ลูกเคยมีสติปัญญาที่ตกต่ำ เวลานี้ลูกๆเข้าใจสิ่งนี้และดังนั้นลูกควรจะทำความเพียรพยายามอย่างดีมาก ลูกต้องไม่สูญเสียเวลาของลูก ด้วยการสูญเสียเวลาของลูกในโรงเรียน ลูกก็สอบตก พ่อกำลังให้รางวัลล็อตเตอรี่ที่ใหญ่โตมากแก่ลูก เมื่อใครบางคนถือกำเนิดเป็นราชา,ก็เหมือนราวกับว่าเขาถูกรางวัลล็อตเตอรี่ สำหรับผู้ที่ยากจนข้นแค้น,จะไม่เรียกว่าเป็นล็อตเตอรี่ นี่คือล็อตเตอรี่ที่สูงสุด ลูกต้องไม่สูญเสียเวลาของลูกในสิ่งนี้ บาบารู้ว่ามีการชกกับมายา มายาทำให้ลูกมีสำนึกที่เป็นร่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลูกมีโยคะโดยตรงกับพ่อ พ่อกำลังนั่งอยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว เหตุนี้เองตามละครลูกมาที่นี่เพื่อจะอยู่อย่างสดชื่น พ่อพูดว่าลูกต้องซึมซับสิ่งที่พ่ออธิบายแก่ลูก ลูกได้รับความรู้นี้ในเวลานี้และแล้วความรู้ก็หายไป ดวงวิญญาณมากมายจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ และแล้วหลังจากครึ่งหนึ่งของวงจร,หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาก็เริ่มขึ้น เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกเคยศึกษาพระเวทและคัมภีร์ ลูกได้เคยแสดงความเลื่อมใสศรัทธา สิ่งหลักที่อธิบายให้แก่ลูกในเวลานี้คือ จดจำพ่อและบาปของหลายต่อหลายชาติเกิดของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ความรู้นี้คือแหล่งแห่งรายได้ ลูกกลายเป็นผู้ที่มีโชคหลายล้านเท่าด้วยสิ่งนี้ ลูกกลายเป็นนายของสวรรค์ ที่นั่นลูกมีความสุขทั้งหมด พ่อเตือนลูกว่า พ่อได้ให้ความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดของสวรรค์แก่ลูก ลูกเคยเป็นนายของสวรรค์และแล้วลูกก็สูญสิ้นทุกสิ่ง ลูกกลายเป็นทาสของราวัน นี่คือการละเล่นที่มหัศจรรย์มากของรามและราวัน สิ่งนี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งด้วยเช่นกัน นี่เป็นการละเล่นที่ถูกกำหนดไว้แล้วตลอดไป ลูกอยู่อย่างมั่งคั่งและสุขภาพพลานามัยดีเสมอในสวรรค์ ที่นี่ผู้คนใช้เงินเป็นอย่างมากเพื่อทำให้ตนเองมีสุขภาพที่ดี, และนั่นก็เป็นเพียงชาติเกิดเดียวเท่านั้น ลูกจะต้องเสียค่าใช้จ่ายไปมากเท่าไหร่เพื่อที่จะมีสุขภาพที่ดีเป็นเวลาครึ่งวงจร? ไม่แม้แต่สตางค์แดงเดียว เหล่าเทพมีสุขภาพดีเสมอ ลูกมาที่นี่เพื่อจะมีสุขภาพดีเสมอตลอดไป ไม่มีผู้ใดนอกจากพ่อผู้เดียวสามารถทำให้ทุกคนมีสุขภาพที่ดีเสมอ เวลานี้ลูกกำลังจะกลับมาเต็มไปด้วยคุณธรรมทั้งหมด เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกัน พ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกใหม่ ตามแผนของละคร,ลูกไม่สามารถกลายเป็นเทพจนกว่าลูกกลายเป็นบราห์มิน ลูกไม่สามารถกลายเป็นเทพได้จนกว่าลูกจะมาหาพ่อในยุคบรรจบพบกันและกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุดผู้ที่ทำตามกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยของการใช้ชีวิตสูงสุด อัจชะ

วันนี้บาบาได้สอนการฝึกฝนทางจิต พูดความรู้และเตือนลูกๆเช่นกัน อย่าได้ไม่ระมัดระวัง อย่าได้พูดคำพูดที่ไม่ดีหรือผิด คงอยู่ในความสงบเงียบสงบและจดจำพ่อ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เพื่อที่จะปลดเปลื้องบาปของลูกและเปลี่ยนแปลงตนเอง จงใส่ใจอย่างเต็มที่ต่อการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง สร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง

2. เพื่อที่จะกลายเป็นเทพ เพียรพยายามในยุคบรรจบพบกันที่จะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุดที่ทำตามกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยของการใช้ชีวิตสูงสุด อย่าได้สูญเสียเวลาของลูกไปอย่างไม่ระมัดระวัง

พร:
ขอให้ลูกทำให้จิตใจและสติปัญญาของลูกมั่นคงบนที่นั่งของประสบการณ์และกลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษอันดับหนึ่ง

ดวงวิญญาณบราห์มินทั้งหมดมีความคิดอยู่ภายในตนเองว่าพวกเขาต้องการที่จะกลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษอันดับหนึ่ง อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะจบสิ้นความแตกต่างระหว่างความคิดและการฝึกฝนของลูก ลูกต้องทำให้สำนึกรู้นั้นเป็นประสบการณ์ของลูก เช่นที่ลูกจดจำสิ่งที่ลูกได้ยินและสิ่งที่ลูกรู้ ในทำนองเดียวกันทำให้ตนเองสัมผัสกับประสบการณ์เช่นนั้น สำหรับสิ่งนี้จงรู้ถึงความสำคัญของตนเองและเวลา และให้จิตใจและสติปัญญาของลูกตั้งอยู่บนที่นั่งของประสบการณ์และลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณพิเศษอันดับหนึ่ง

คติพจน์:
ละทิ้งความอิจฉาสำหรับสิ่งที่ไม่ดีและแข่งขันเพื่อสิ่งที่ดี


คำพูดที่สูงส่งที่อ่อนหวานของมาเตชวารี
การสละละทิ้งโดยกุมารีและแม่ในเบื้องหน้าของดวงวิญญาณสูงสุดในรูปที่แฝงตัว

ผู้คนของโลกเวลานี้ควรมีความคิดว่าเหตุใดกุมารีและแม่เหล่านี้ถึงมีการสละละทิ้ง สิ่งนี้ไม่ใช่รูปของหัตถะโยคะหรือการสละละทิ้งกรรมใดๆ แต่นี่เป็นโยคะที่ง่ายดายอย่างแน่นอน ราชาโยคะ คาร์มาโยคะ และการสละละทิ้งอย่างแท้จริง พระเจ้า ดวงวิญญาณสูงสุดเองมาและเป็นแรงบันดาลใจให้ลูกตายขณะที่มีชีวิตและมีการสละละทิ้งร่างกายและอวัยวะประสาทสัมผัสทั้งหมดด้วยจิตใจของลูก นั่นคือลูกต้องมีการสละละทิ้งของกิเลสทั้งห้าอย่างสมบูรณ์อย่างแน่นอน พระเจ้ามาและพูดว่า จงทำทานและลางร้ายจะถูกขจัดออกไป ลางของมายาคงอยู่มาเป็นเวลาครึ่งวงจรได้ทำให้ดวงวิญญาณไม่บริสุทธิ์ และพวกเขาต้องทำให้บริสุทธิ์อีกครั้ง ดูซิดวงวิญญาณของเทพมีความบริสุทธิ์และเปล่งประกายอย่างมาก เมื่อดวงวิญญาณบริสุทธิ์เขาจะได้รับร่างกายที่บริสุทธิ์ซึ่งปราศจากโรคภัย การสละละทิ้งเช่นกันเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อลูกได้รับบางสิ่งก่อน เมื่อเด็กที่เป็นลูกของคนยากจนได้รับการอุปการะเลี้ยงดูจากบุคคลที่ร่ำรวย เขาจะเห็นบางสิ่งบางอย่างอย่างแน่นอนและยอมให้ตนเองได้รับการอุปการะเลี้ยงดู แต่ลูกของบุคคลที่ร่ำรวยจะไม่ได้รับการอุปการะเลี้ยงดูจากคนยากจน ดังนั้นที่นี่ไม่ได้เป็นสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ที่นี่มีผู้คนที่มั่งคั่งมากมาย แม่และกุมารีที่มาจากครอบครัวที่ใหญ่โตและผู้คนในโลกยังคงต้องการให้พวกเขากลับไปบ้านของพวกเขา อย่างไรก็ตามพวกเขาจะได้รับอะไรที่นี่,ที่พวกเขาได้มีการสละละทิ้งความมั่งคั่งของมายา,ทรัพย์สมบัติทางวัตถุฯลฯโดยสิ้นเชิง? พวกเขาต้องได้รับความสงบและความสุขจากที่นี่มากกว่าสิ่งเหล่านั้นอย่างแน่นอน และเหตุนี้เองพวกเขาจึงได้ปฏิเสธความมั่งคั่งและทรัพย์สมบัติทางวัตถุนั้น เช่นเดียวกับที่ราชาโกปิชานด์และมีร่าได้ละทิ้งความเป็นราชาและความเป็นราชินี นั่นคือพวกเขาละทิ้งอาณาจักรของพวกเขา นี่เป็นความสุขที่เหนือประสาทสัมผัสของพระเจ้า ความสุขทางจิตอยู่เบื้องหน้าซึ่งทรัพย์สมบัติทางวัตถุทางโลกนั้นไม่มีอะไรเลย พวกเขารู้ว่าเมื่อพวกเขาตายในขณะที่มีชีวิตที่นี่ พวกเขาจะประกาศสิทธิ์ในดินแดนแห่งความเป็นอมตะเป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่าและเหตุนี้เองพวกเขาจึงได้ทำความเพียรพยายามที่จะสร้างอนาคตของพวกเขา การเป็นของพระเจ้าหมายถึงการเป็นของท่าน การอุทิศทุกสิ่งให้กับท่าน และแล้วท่านจะให้สถานะภาพที่ไม่สูญสลายแก่ลูกเป็นการตอบแทน ดังนั้นพระเจ้าเองจึงมาในยุคบรรจบพบกันและเติมเต็มความปรารถนานี้ของลูก เพราะลูกรู้ว่าร่างกาย,จิตใจและความมั่งคั่งของลูก,ทั้งหมดจะถูกเผาในเปลวไฟของการทำลายล้าง ดังนั้นเหตุใดถึงไม่ใช้สิ่งเหล่านั้นในหนทางที่มีค่าในนามของพระเจ้า? เวลานี้ลูกต้องเข้าใจความลับนี้ เมื่อทุกสิ่งถูกทำลาย ฉันจะทำอะไรกับสิ่งใดที่ฉันรับไป? ฉันไม่ต้องสร้างพระราชวังและนั่งที่นี่เหมือนซันยาสซีและมานเดเลชว่าส์ได้ทำ อย่างไรก็ตามโดยการหว่านเมล็ดในนามของพระเจ้า ลูกเป็นของท่านที่นั่นเป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่า นี่เป็นความลับที่แฝงตัว พระเจ้าคือผู้ประทาน เมื่อลูกให้ 1 เท่า ลูกได้รับ 100 เท่า อย่างไรก็ตามก่อนอื่นลูกต้องอดทนในหนทางของความรู้นี้ มากเท่าที่ลูกมีความอดทน ก็จะมีผลกระทบในเวลาสุดท้ายมากเท่านั้น ดังนั้นจงเพียรเพียรพยายามในเวลานี้ อัจชะ