27.02.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวานเก็บชาร์ทของลูกแล้วลูกจะสามารถบอกได้ว่าลูกกำลังก้าวไปข้างหน้าหรือถอยหลัง
สำนึกที่เป็นร่างจะทำให้ลูกถอยหลังในขณะที่สภาพของสำนึกเป็นดวงวิญญาณทำให้ลูกก้าวไปข้างหน้า
คำถาม:
อะไรคือความแตกต่างหลักระหว่างดวงวิญญาณที่มาในตอนต้นยุคทองและดวงวิญญาณที่มาภายหลัง?
คำตอบ:
ดวงวิญญาณที่มาในตอนต้นปรารถนาความสุขเพราะศาสนาดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปของยุคทองคือศาสนาที่ให้ความสุขมากมาย
ดวงวิญญาณที่มาภายหลังจะไม่รู้แม้กระทั่งวิธีการที่จะร้องขอความสุข
พวกเขาจะร้องขอความสงบเท่านั้น
แต่ละดวงวิญญาณได้รับมรดกของความสงบและความสุขจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
โอมชานติ
พระเจ้าพูด
เมื่อลูกพูดคำว่า "พระเจ้าพูด" กฤษณะไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของลูกๆ
เพียงชีพบาบาเท่านั้นที่เข้ามาในสติปัญญาของลูก
สิ่งหลักคือการให้คำแนะนำของพ่อเพราะลูกได้รับมรดกของลูกจากพ่อเท่านั้น
ลูกจะไม่พูดว่าลูกคือสาวกของชีพบาบา ไม่เลย ลูกคือลูกๆของชีพบาบา
คิดว่าตนเองเป็นลูกเสมอ ไม่มีใครอื่นรู้ว่าท่านเป็นพ่อ,ครูและกูรูด้วยเช่นกัน
มีลูกๆ มากมายที่ลืมสิ่งนี้
ถึงแม้ว่าลูกจะจดจำสิ่งนี้ได้เป็นอย่างมากนั่นก็เป็นโชคที่ยิ่งใหญ่
ลูกลืมบาบาแล้วลูกก็จดจำความสัมพันธ์ทางโลก ของร่างกายของลูก
ในความเป็นจริงทุกคนควรจะถูกขจัดออกไปจากสติปัญญาของลูก
ควรจะมีการจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น ลูกพูดว่า "ท่านคือแม่และพ่อ"
หากลูกจดจำคนอื่นก็จะไม่กล่าวว่าลูกกำลังจะไปสู่การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
เมื่อลูกมีสำนึกที่เป็นร่างก็มีแต่ความตกต่ำเท่านั้น
เมื่อลูกมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณก็เป็นการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ลูกเฝ้าแต่ขึ้นและลงตลอดเวลา บางครั้งลูกก้าวไปข้างหน้าและบางครั้งลูกก็ก้าวถอยหลัง
หลายคนกลับมามีสำนึกที่เป็นร่าง เหตุนี้เองบาบาพูดเสมอว่า
เก็บชาร์ทของลูกเพื่อที่ลูกจะสามารถบอกได้ว่าลูกกำลังก้าวหน้าหรือถอยหลัง
ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการจดจำระลึกถึง ลูกเฝ้าแต่ขึ้นลง
ขณะที่กำลังเคลื่อนไปพวกเขาก็กลับมาเหน็ดเหนื่อยและร้องเรียกหา บาบา
สิ่งนี้เกิดขึ้น! ฉันลืมที่จะจดจำท่าน
เมื่อลูกกลับมามีสำนึกที่เป็นร่างลูกก็ก้าวถอยหลัง
ลูกเฝ้าแต่ทำบาปอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่เรื่อยๆ ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการจดจำระลึกถึง
ช่วงชีวิตของลูกเพิ่มขึ้นด้วยการจดจำระลึกถึงและเหตุนี้เองคำว่า “โยคะ”
จึงเป็นที่รู้จักกันอย่างดี วิชาของความรู้นั้นง่ายมาก มีลูกๆ
มากมายที่ไม่มีความรู้หรือโยคะ สิ่งนี้เป็นเหตุของการสูญเสียอย่างมาก
ผู้คนมากมายไม่สามารถทำความเพียรพยายามได้
ถึงอย่างไรสิ่งนี้ก็ตามลำดับกันไปในวิธีที่ลูกศึกษาเล่าเรียน
เป็นเข้าใจได้จากการศึกษาของลูกที่ลูกรับใช้ผู้อื่นได้มากแค่ไหน
ลูกต้องให้คำแนะนำของชีพบาบาแก่ทุกคน
ลูกรู้ว่าลูกได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดผู้เดียวเท่านั้น
คนหลักคือแม่,พ่อและลูกๆ นี่คือครอบครัวของพระเจ้า
สิ่งนี้ไม่ได้อยู่ในสติปัญญาของใครว่าพวกเขาเป็นลูกของชีพบาบาและพวกเขาต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของพวกเขาจากท่าน
ลูกเพียงแค่ต้องจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นและนั่นคือชีพบาบาที่ไม่มีตัวตน
ให้คำแนะนำของท่านในลักษณะนี้ ท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
ท่านจะสามารถอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันได้อย่างไร?
ลูกจะได้รับมรดกของลูกจากท่านได้อย่างไร? ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ได้อย่างไร?
ลูกจะไม่สามารถกลายเป็นเช่นนั้น พ่อบอกลูกซ้ำๆ ว่า มานมานะบาฟ! จดจำพ่อ!
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ ในความเป็นจริงไม่ใช่ทุกคนรู้จักกฤษณะเช่นกัน
ผู้ที่มีมงกุฎขนนกยูงจะมาที่นี่ได้อย่างไร? นี่คือความรู้ที่สูงส่งมาก
แน่นอนที่จะมีความยากลำบากบางอย่างในความรู้ที่สูงส่ง
สิ่งนี้เรียกว่าความรู้ที่ง่ายดายด้วยเช่นกัน
เป็นสิ่งที่ง่ายดายที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
เหตุใดลูกๆบางคนจึงคิดว่าเป็นสิ่งที่ยาก? เพราะพวกเขาไม่สามารถจดจำพ่อได้
บาบาได้บอกลูกๆ แล้วถึงความลับของการตกต่ำและการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ในเวลานี้ทั้งหมดกำลังเข้าไปสู่ความตกต่ำ การกำหนดของมนุษย์นำลูกไปสู่ความตกต่ำ
ในขณะที่การกำหนดเหล่านี้เป็นของพระเจ้า
เหตุนี้เองบาบาจึงได้ทำรูปภาพแสดงถึงความแตกต่าง
มนุษย์แต่ละคนสามารถถามตนเองว่าเขาเป็นชาวนรกหรือชาวสวรรค์
ไม่ได้เป็นยุคทองในเวลานี้ แต่ผู้คนไม่เข้าใจสิ่งใด
พวกเขาคิดว่ายุคทองนั้นเป็นจินตนาการ มีการกำหนดนับไม่ถ้วน
มีการตกต่ำด้วยการกำหนดนับไม่ถ้วนนั้น
มีการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ด้วยการกำหนดของผู้เดียว
นี้คือคติพจน์ที่ดีมาก มนุษย์พามนุษย์ไปสู่ความตกต่ำ
พระเจ้าผู้เดียวเท่านั้นประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ดังนั้นลูกพูดคำพูดที่บริสุทธิ์เมื่อลูกพูดสิ่งนี้ ลูกร้องสรรเสริญพ่อ
ท่านคือพ่อของทุกคนและท่านให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
พ่อได้อธิบายแก่ลูกๆ แล้วหลายต่อหลายครั้ง บอกพวกเขาว่า
คุณนำคัมภีร์แห่ไปรอบๆในรถบรรทุกในตอนรุ่งเช้า
แต่เวลานี้การสิ้นสุดของยุคเหล็กกำลังจะมาถึง
พระเจ้าแห่งสวรรค์ผู้เป็นพ่อทำให้เราสามารถที่จะได้มาซึ่งสถานภาพนี้
ลูกต้องเพียรพยายามที่จะอธิบาย ลูกสามารถที่จะโปรยแผ่นพับจากเครื่องบินด้วยเช่นกัน
เราร้องสรรเสริญพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ท่านผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์กับทุกคน
พ่อพูดว่า ลูกๆ พ่อให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ลูก
ดังนั้นแล้วใครพาลูกไปสู่การตกต่ำ? มีคำกล่าวว่า
มีสวรรค์เป็นเวลาครึ่งวงจรแล้วก็มีนรกเป็นเวลาครึ่งวงจร
อาณาจักรของราวันหมายถึงอาณาจักรที่เป็นเช่นปีศาจที่ซึ่งลูกเฝ้าแต่ตกลงมาด้วยการทำตามการกำหนดที่ผิดๆของราวัน
พ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์คือพ่อผู้เดียวเท่านั้นและพวกเรากำลังจะกลายเป็นนายของโลกด้วยพ่อ
ลูกต้องขจัดความผูกพันยึดมั่นของลูกออกจากร่างกายของลูกด้วยเช่นกัน
หากหงส์และนกกระสาอยู่ด้วยกันความผูกพันยึดมั่นจะขจัดออกไปได้อย่างไร?
ต้องมีการพิจารณาสถานการณ์แวดล้อมของแต่ละคน
หากลูกมีความกล้าหาญและลูกสามารถที่จะทำทุกสิ่งเพื่อหาเลี้ยงชีพของตนเอง
เหตุใดลูกถึงข้องแวะอยู่กับความซับซ้อนมากมาย? กระเพาะนั้นไม่ได้ร้องขอมากมาย
เพียงแค่รับประทานจาปาตีสองแผ่นและก็ไม่มีอะไรต้องกังวล
ถึงอย่างไรก็ตามลูกต้องสัญญากับตนเองว่าลูกต้องจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่บาปทั้งหมดของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
สิ่งนี้ไม่ได้หมายความว่าลูกไม่สามารถทำธุรกิจของลูก
หากลูกไม่ทำธุรกิจลูกจะได้รับเงินจากที่ไหน? ลูกจะไม่ร้องขอเพื่อสิ่งใด
นี่คือบ้านของลูกและลูกรับประทานจากคลังสมบัติที่มีค่าของชีพบาบา
หากลูกไม่ทำงานรับใช้และรับประทานโดยที่ไม่มีสิ่งใดเลย
นั่นก็เหมือนกับการมีชีวิตอยู่กับสิ่งที่ลูกได้ร้องขอมา
และแล้วลูกก็จะต้องรับใช้เป็นเวลาถึง 21 ชาติเกิด ทุกคนอยู่ที่นี่และที่นั่นเช่นกัน,
จากราชาถึงยาจก แต่ที่นั่นมีความสุขที่สม่ำเสมอ
ในขณะที่ที่นี่เป็นความทุกข์ที่สม่ำเสมอ พวกเขาทั้งหมดมีตำแหน่งของตนเอง
ลูกต้องมีโยคะอย่างเต็มที่กับพ่อและทำงานรับใช้ด้วยเช่นกัน
ลูกต้องถามหัวใจของตนเองว่า ฉันทำงานรับใช้ยักยะมากเพียงใด? มีคำกล่าวว่า
บัญชีทั้งหมดอยู่กับพระเจ้าแล้ว
ลูกเพียงแค่ต้องสังเกตการณ์อย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง
ลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใดด้วยการมีการกระทำประเภทนั้น
ลูกสามารถเข้าใจว่าด้วยการทำตามศรีมัทลูกได้รับสถานภาพที่สูงเช่นนั้น
และด้วยการไม่ทำตามศรีมัทสถานภาพของลูกนั้นก็ลดลงเป็นอย่างมาก
สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดต้องเป็นที่เข้าใจ
เมื่อใครของศาสนาใดก็ตามมาหาลูกที่นิทรรศการบอกเขาว่า
คุณได้รับมรดกของความสงบและความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นคือผู้ประทานความสงบ
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เรียกได้ว่าเป็นผู้ประทานความสงบ
เวลานี้สัญลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตจะไม่ให้ความสงบแก่ลูก พ่อพูดว่า
ศาสนาดั้งเดิมของลูกคือความสงบ ลูกปรารถนาที่จะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ ลูกพูดว่า
ชีพบาบาให้ความสงบแก่พวกเราเถิด! แล้วเหตุใดพ่อจึงจะไม่ให้เล่า?
พ่อจะไม่ให้มรดกแก่ลูกๆหรือ? ลูกพูดว่า ชีพบาบาให้ความสุขแก่เราเถิด
ท่านคือผู้เดียวที่ก่อตั้งสวรรค์แล้วเหตุใดท่านถึงจะไม่ให้ความสุขแก่ลูก?
หากลูกไม่จดจำท่านและไม่ร้องขอสิ่งใดจากท่าน ท่านจะให้อะไรแก่ลูก?
บาบาผู้เดียวท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความสงบ ลูกต้องการความสุขและดังนั้นพ่อพูดว่า
ลูกต้องไปสู่ความสุขหลังจากได้รับความสงบ ผู้ที่มาก่อนจะได้รับความสุข
ผู้ที่มาภายหลังจะไม่รู้แม้กระทั่งจะร้องขอความสุขอย่างไร
พวกเขาจะร้องขอการหลุดพ้นเท่านั้น ก่อนอื่นใดทุกคนจะไปสู่การหลุดพ้น
ที่นั่นจะไม่มีความทุกข์ใดๆ เลย
ลูกรู้ว่าลูกจะไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นและแล้วก็ไปสู่การหลุดพ้นในชีวิตและที่เหลือทั้งหมดจะอยู่ในการหลุดพ้น
สิ่งนี้เรียกว่าเป็นเวลาของการสะสาง บัญชีกรรมของทุกคนจะได้รับการสะสาง
แม้กระทั่งสัตว์ก็มีบัญชีกรรม
สัตว์บางตัวก็อยู่กับราชาและพวกมันก็ได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดีมาก
แม้กระทั่งม้าแข่งก็จะได้รับการดูแลอย่างดีมาก
เพราะหากม้านั้นรวดเร็วก็จะนำรายได้ที่ดีมาให้ นายของมันก็จะรักมันอย่างแน่นอน
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วย ไม่มีการแข่งขันใดที่นั่น พวกเขาเริ่มต้นภายหลัง
ทั้งหมดนี้คือละครที่ถูกกำหนดไว้แล้ว เวลานี้ลูกรู้ถึงตอนเริ่ม,ตอนกลางและตอนจบของละครด้วยเช่นกัน
ในตอนเริ่มต้นจะมีผู้คนน้อยมาก เราจะเฝ้าแต่ปกครองโลก
ลูกแต่ละคนสามารถเข้าใจได้ว่าลูกสามารถกลายเป็นสิ่งนี้หรือไม่
ฉันนำคุณประโยชน์ให้กับผู้อื่นมากมายหรือไม่?
ลูกต้องทำความเพียรพยายามสำหรับสิ่งนี้เพราะเวลานี้ลูกได้พบกับพ่อแล้ว
ผู้คนของโลกเฝ้าแต่รบราและทะเลาะกันเอง
มองดูสิ่งที่พวกเขาเฝ้าแต่ทำเพื่อการทำลายล้าง
พวกเขาทำระเบิดเช่นนั้นที่ทุกสิ่งจะลุกเป็นไฟ ไฟนั้นจะไม่ได้น้อยลงไปเลย
จะไม่มีใครที่ดับไฟได้ พวกเขาจะเฝ้าแต่ทำระเบิดมากมาย
พวกเขาใส่แก๊สและยาพิษลงไปในระเบิดเพื่อที่จะฆ่าทุกคนทันทีที่สิ่งเหล่านั้นเข้าไปสู่บรรยากาศ
ความตายแค่อยู่เบื้องหน้า ดังนั้นพ่อพูดว่า ประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกหากลูกต้องการ
ทำความเพียรพยายาม อย่าได้ข้องแวะในธุรกิจของลูกมากจนเกินไป
ลูกต้องมีความใส่ใจมากมาย บาบาทำให้ผู้นี้เป็นอิสระ เวลานี้โลกนี้สกปรก ลูกๆ
ต้องจดจำพ่อเพื่อที่บาปของลูกจะสามารถได้รับการปลดเปลื้องและลูกจะสามารถประกาศสิทธิ์ในมรดกของลูกจากพ่อ
ลูกต้องจดจำพ่อด้วยความรักอย่างมาก
หัวใจของลูกนั้นมีความสุขทันทีที่ลูกเห็นภาพของลักษมีและนารายณ์
นี่คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของเรา แม้ว่าลูกเคยกราบไหว้บูชาพวกเขา
ลูกก็ไม่รู้ว่าลูกจะสามารถกลายเป็นเช่นพวกเขา
เมื่อวานนี้ฉันเคยเป็นผู้กราบไหว้บูชาและวันนี้ฉันจะกลับมามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา
เมื่อบาบามาเขาก็หยุดการกราบไหว้บูชา
พ่อได้ให้นิมิตของการทำลายล้างและการสร้างแก่เขา เรากำลังจะกลายเป็นนายของโลก
ทั้งหมดนี้กำลังจะถูกทำลาย แล้วเหตุใดเราจึงไม่ควรจะจดจำพ่อเล่า?
ภายในลูกก็เฝ้าแต่ร้องสรรเสริญผู้เดียวเท่านั้น บาบาท่านนั้นอ่อนหวานอย่างมาก
ลูกรู้ว่าพ่อของพวกเราดวงวิญญาณทั้งหมดคือผู้เดียวนั้นเท่านั้นและเราได้รับมรดกของเราจากท่าน
เราเคยจดจำท่านในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ท่านเป็นผู้อาศัยของอาณาเขตสูงสุด
เหตุนี้เองจึงมีสัญลักษณ์ของท่านด้วยเช่นกัน หากท่านไม่มาทำไมจึงมีสัญลักษณ์ของท่าน?
พวกเขาฉลองวันเกิดของชีวาด้วยเช่นกัน ท่านเรียกว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด
ผู้อื่นทั้งหมดเรียกว่ามนุษย์หรือเทพ
ก่อนอื่นใดเคยมีศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป และแล้วศาสนาอื่นๆก็มาในภายหลัง
ดังนั้นลูกควรจะจดจำพ่อเช่นนั้นด้วยความรักอย่างมาก
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขานั้นตะโกนออกมาเป็นอย่างมาก
พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้นเลย พวกเขาเฝ้าแต่สรรเสริญใครก็ตามที่มา
พวกเขานั้นได้มีการยกย่องมากมาย พวกเขาจะสรรเสริญพ่อได้อย่างไร? ท่านคือกฤษณะ
ท่านคือไวยาส ท่านคือผู้นั้น-ผู้นี้! อย่างไรก็ตามนั่นเป็นการประณาม
ผู้คนประณามพ่อเป็นอย่างมาก! พ่อพูดว่า ตามละครพวกเขาทั้งหมดประณามพ่อ
และแล้วพ่อก็มาและยกระดับพวกเขาทั้งหมด
พ่อให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน พ่อมาเพื่อก่อตั้งโลกใหม่
นี้คือการละเล่นของชัยชนะและการพ่ายแพ้ นี้คือละครของ 5000 ปีที่ถูกกำหนดไว้แล้ว
ไม่สามารถจะมีความแตกต่างแม้แต่เล็กน้อยที่สุดในสิ่งนี้
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถบอกความลับของละครแก่ลูก
มีการกำหนดของมนุษย์มากมายที่เฝ้าแต่ปรากฏขึ้นมา
ลูกไม่สามารถได้รับการกำหนดจากเหล่าเทพ ที่เหลือนั้นเป็นการกำหนดของมนุษย์
แต่ละคนเฝ้าแต่แสดงปัญญาของตนเอง ลูกต้องไม่จดจำใครอื่นอีกต่อไป
ลูกดวงวิญญาณควรจะจดจำแต่พ่อเท่านั้น ลูกต้องทำความเพียรพยายามนี้
เช่นที่ผู้เลื่อมใสศรัทธาทำความเพียรพยายามนั้น
พวกเขาแสดงความเลื่อมใสศรัทธาด้วยศรัทธามากมาย
เช่นที่ของพวกเขาคือความเลื่อมใสศรัทธา ดังนั้นลูกต้องเพียรพยายามในหนทางของความรู้
พวกเขาทำความเพียรพยายามที่น้อยกว่าในหนทนทางของความเลื่อมใสศรัทธาหรือไม่?
กูรูพูดว่า หมุนลูกปัดของลูกประคำ 100 ครั้งทุกวัน
ดังนั้นพวกเขาก็ไปและนั่งในซุ้มของพวกเขาและทำสิ่งนั้น
พวกเขาใช้เวลาหลายชั่วโมงเพื่อจะหมุนลูกปัดของลูกประคำ
โดยทั่วไปแล้วผู้คนจะสวดชื่อราม ที่นี่ลูกต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกต้องจดจำพ่อด้วยความรักเป็นอย่างมาก บาบานั้นอ่อนหวานที่สุด ท่านพูดว่า
เพียงแต่จดจำพ่อและสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่ง
เมื่อตัวลูกเองทำสิ่งนี้เท่านั้นที่ลูกจะสามารถชี้หนทางให้แก่ผู้อื่น
ไม่มีใครที่จะอ่อนหวานได้เท่ากับบาบา
ลูกได้พบบาบาที่อ่อนหวานหลังจากหนึ่งวงจรดังนั้นเราไม่สามารถบอกได้ว่าเหตุใดลูกจึงลืมพ่อที่สุดแสนหวานเช่นนั้น
พ่อคือผู้สร้างสวรรค์และดังนั้นลูกเช่นกันก็จะกลายเป็นนายของสวรรค์อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามในการที่จะขจัดสนิมออกไป ลูกต้องจดจำพ่อ
อะไรคือความยากลำบากที่ลูกไม่สามารถจดจำพ่อได้?
บอกบาบาถึงสาเหตุที่ทำให้จดจำพ่อได้ยากเช่นนั้น อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดาพ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
แน่นอนที่ลูกต้องทำการกระทำเพื่อการหาเลี้ยงชีพของร่างกายของลูกแต่ลูกต้องไม่ติดกับในความซับซ้อนมากจนเกินไป
อย่าได้มีความวิตกกังวลเช่นนั้นเกี่ยวกับธุรกิจของลูก ฯลฯ ที่ลูกลืมจดจำพ่อ
2. ละทิ้งการกำหนดของมนุษย์มากมายทั้งหมดและทำตามการกำหนดของพ่อผู้เดียว
ร้องเพลงสรรเสริญพ่อผู้เดียว รักพ่อผู้เดียวเท่านั้น
ขจัดความผูกพันยึดมั่นของลูกออกจากคนอื่นๆ
พร:
ขอให้ลูกเป็นดวงวิญญาณที่มีความรู้
ผู้ที่เปลี่ยนแปลงความผิดเป็นความถูกต้องด้วยแสงและอำนาจของความรู้
มีคำกล่าวว่า
ความรู้คือแสงสว่างและอำนาจ หากพวกเขามีแสงสว่าง นั่นคือการรู้แจ้งเป็นเช่น “นี่คือสิ่งที่ผิดหรือนี่คือสิ่งที่ถูก
นี่คือความมืดหรือนี่คือความสว่าง นี่คือสิ่งที่ไร้ประโยชน์หรือนี่คือสิ่งที่มีพลัง”
และแล้ว
ผู้ที่เข้าใจว่าบางสิ่งเป็นสิ่งที่ผิดก็จะไม่มีแนวโน้มที่จะกระทำผิดหรือมีความคิดที่ผิด
“ดวงวิญญาณที่มีความรู้” หมายถึงผู้ที่รู้คิดเป็นตัวของความรู้ พวกเขาไม่เคยพูดว่า
“สิ่งนี้ควรจะเป็นเช่นนี้”
สำหรับพวกเขามีพลังในการเปลี่ยนสิ่งที่ผิดให้เป็นสิ่งที่ถูก
คติพจน์:
ผู้ที่มีความคิดที่บริสุทธิ์และเป็นบวกสำหรับผู้อื่นและตนเอง
เป็นอิสระจากการมีความคิดที่ไร้สาระใดๆ