30.10.19       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน การอยู่ในการจดจำระลึกถึงเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน ด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่บาปของลูกจะถูกตัดออกไป

คำถาม:
อะไรคือสาเหตุที่บางคนสามารถยอมรับสิ่งที่พ่ออธิบายได้อย่างง่ายดายในขณะที่ผู้อื่นเห็นว่ามันยาก?

คำตอบ:
ลูกๆ ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธามาเป็นเวลานาน ผู้เลื่อมใสศรัทธาที่เก่าแก่มาเป็นเวลาครึ่งวงจรสามารถยอมรับทุกสิ่งที่พ่อพูดได้อย่างง่ายดายเพราะพวกเขาได้รับผลของความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขา ผู้ที่ไม่ได้เป็นผู้เลื่อมใสศรัทธาที่เก่าแก่จะเห็นว่าเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจทุกสิ่ง แม้แต่ผู้คนของศาสนาอื่นก็ไม่สามารถเข้าใจความรู้นี้

โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆ ทางจิตที่สุดแสนหวาน ลูกๆ ทั้งหมดกำลังทำอะไร? การจดจำระลึกถึงของลูกนั้นไม่มีสิ่งใดเจือปน หนึ่งคือการจดจำระลึกถึงที่มีสิ่งเจือปน และอีกหนึ่งคือการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน ลูกทั้งหมดมีการจดจำระลึกถึงที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน เป็นการจดจำระลึกถึงใคร? การจดจำระลึกถึงพ่อผู้เดียว ด้วยการจดจำพ่อบาปของลูกก็จะถูกตัดออกไปและลูกจะไปถึงที่นั่น ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และจากนั้นก็ไปสู่โลกใหม่ ดวงวิญญาณต้องไปที่นั่น เป็นดวงวิญญาณที่ทำทุกกรรมด้วยอวัยวะเหล่านี้ พ่อพูดว่า พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ มนุษย์ทั้งหมดจดจำผู้อื่นมากมาย ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกต้องจดจำผู้เดียว ในตอนแรกลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาชีพบาบาที่สูงสุดเหนือสิ่งใดเท่านั้น นั่นเรียกว่าความเลื่อมใสศรัทธาที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน พ่อ,ผู้สร้างคือผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน ลูกทั้งหมดได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากท่าน ลูกไม่ได้รับมรดกจากพี่ชายน้องชาย ลูกที่เป็นผู้ชายได้รับมรดกจากพ่อของเขาเสมอ ลูกสาวก็ได้รับเล็กน้อยด้วยเช่นกัน จากนั้นพวกเขาก็ไปและกลายเป็นหุ้นส่วนครึ่งหนึ่ง ที่นี่ลูกทั้งหมดคือดวงวิญญาณและพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมดคือผู้เดียว ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะได้รับมรดกของเขาจากพ่อ แม้ว่าลูกอาจจะมีร่างกายเป็นชายหรือหญิง ลูกทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย ดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องกัน ผู้คนเหล่านั้นเพียงแค่พูดเพื่อให้ได้พูด ชาวฮินดูและมุสลิมเป็นพี่น้องกัน แต่พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น เวลานี้ลูกเข้าใจความหมายของสิ่งนั้น “บราเธอร์”หมายความว่าดวงวิญญาณทั้งหมดคือลูกของพ่อผู้เดียว และแล้วในฐานะที่เป็นลูกของประชาบิดาบราห์มา ทั้งหมดคือพี่น้องหญิงชาย เวลานี้ลูกรู้ว่าทุกคนต้องกลับไปที่นั่นจากโลกนี้ บทบาทของมนุษย์ทั้งหมดกำลังมาถึงจุดจบในเวลานี้ พ่อมาเพื่อพาลูกไปจากโลกเก่าสู่โลกใหม่ ท่านพาลูกข้ามฟากไป ผู้คนร้องเพลง: โอ คนพายเรือ พาพวกเราข้ามฟากไป! นั่นคือพาพวกเราไปสู่ดินแดนแห่งความสุข แน่นอนว่าโลกเก่านี้ต้องเปลี่ยนแปลงและกลายเป็นโลกใหม่ เริ่มต้นจากโลกที่ไม่มีตัวตน ลูกมีแผนที่ของทั้งโลกในสติปัญญาของลูก พวกเราดวงวิญญาณทั้งหมดคือผู้อาศัยของดินแดนที่แสนหวานดินแดนแห่งความสงบ ลูกเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูก เมื่อพวกเราอยู่ในโลกใหม่ในยุคทอง ดวงวิญญาณอื่นๆทั้งหมดก็อาศัยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบ ดวงวิญญาณไม่มีวันถูกทำลาย ดวงวิญญาณมีบทบาทที่ไม่สูญสลายบันทึกไว้ในพวกเขาซึ่งไม่มีวันถูกทำลายได้ ตัวอย่างเช่น ถ้ามีคนเป็นวิศวกรดังนั้นในอีก 5,000 ปีต่อมาเขาก็จะกลายเป็นวิศวกรในลักษณะเดียวกัน เขาจะมีชื่อ รูป เวลา และสถานที่เดียวกัน เพียงพ่อเท่านั้นที่มาและอธิบายสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด การละเล่นนี้คงอยู่ตลอดไปและไม่สูญสลาย และช่วงระยะเวลาคือ 5000 ปี ไม่สามารถยาวกว่าหรือสั้นกว่าแม้เพียง 1 วินาทีได้ นี่คือละครที่ถูกกำหนดไว้แล้วตลอดไป ทุกคนได้รับบทบาทของเขาเอง ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและเฝ้าดูการละเล่นอย่างเป็นผู้สังเกตการณ์ที่ละวาง พ่อไม่ได้มีร่างของท่านเอง ท่านคือผู้ที่เต็มไปด้วยความรู้และเป็นเมล็ด และดวงวิญญาณทั้งหมดที่อาศัยอยู่เบื้องบนในโลกที่ไม่มีตัวตนก็ลงมาที่นี่ตามลำดับกันไปเพื่อเล่นบทบาทของเขา อันดับแรกนั้นเป็นของเหล่าเทพ มีรูปภาพของราชวงศ์ลำดับที่หนึ่ง และต่อมาก็มีรูปภาพของจันทราวงศ์ สูงสุดคืออาณาจักรของสุริยวงศ์ของลักษมีและนารายณ์ ไม่มีมนุษย์ใดรู้ว่าอาณาจักรของพวกเขาได้มีการก่อตั้งขึ้นเมื่อไหร่หรืออย่างไร พวกเขาได้เขียนว่าระยะเวลาของยุคทองนั้นหลายแสนปี พวกเขาไม่รู้จักชีวประวัติของใคร พวกเขาควรจะรู้เกี่ยวกับชีวประวัติของลักษมีและนารายณ์ เป็นสิ่งที่ผิดที่จะก้มลงอยู่เบื้องหน้าลักษมีและนารายณ์หรือร้องเพลงสรรเสริญพวกเขาโดยที่ไม่รู้จักพวกเขา พ่อนั่งที่นี่และบอกลูกถึงชีวประวัติของคนสำคัญ เวลานี้ลูกรู้ว่าพวกเขาได้ปกครองอาณาจักรของพวกเขาอย่างไร ศรีกฤษณะมีชีวิตอยู่ในยุคทอง ดินแดนของศรีกฤษณะมีการก่อตั้งขึ้นอีกครั้งหนึ่ง กฤษณะคือเจ้าชายแห่งสวรรค์ ลูกเข้าใจว่าอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์มีการก่อตั้งขึ้นมาอย่างไร ลูกประคำนั้นก็มีการสร้างขึ้นตามลำดับกันไป ผู้นั้นผู้นี้จะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ แต่ในขณะที่กำลังก้าวไปบางคนก็พ่ายแพ้ มายาทำให้พวกเขาพ่ายแพ้ จะมีคำกล่าวถึงผู้ที่อยู่ในกองทัพว่า ผู้นี้คือผู้บัญชาการ ผู้นี้คือผู้นั้นผู้นี้ และจากนั้นพวกเขาก็ตาย ที่นี่การตายหมายถึงการสูญเสียสภาพของลูก นั่นคือการพ่ายแพ้ต่อมายา จากนั้นพวกเขาก็ตาย มีผู้ที่เคยตะลึงกับความรู้, รับฟังความรู้และถ่ายทอดความรู้แก่ผู้อื่นและจากนั้นพวกเขาก็หนีไป โอ้ มายา! พวกเขากลายเป็นผู้ที่หย่าขาดจากพ่อ พวกเขาตายขณะมีชีวิต พวกเขาเป็นของพ่อแล้วพวกเขาก็จากอาณาจักรของรามและไปสู่อาณาจักรของราวัน สงครามที่พวกเขาได้แสดงไว้ระหว่างฆราวาสและพันดาวาสนั้นก็อยู่บนพื้นฐานของสิ่งนี้ พวกเขาได้แสดงให้เห็นสงครามระหว่างเทพและปีศาจด้วย พวกเขาควรจะแสดงเพียงสงครามเดียว! เหตุใดจึงมีสอง? พ่ออธิบายว่าสิ่ง เหล่านั้นหมายถึงที่นี่ สงครามหมายถึงความรุนแรง นี่คือศาสนาเทพที่สูงสุดของความไม่ก้าวร้าวรุนแรง เวลานี้ลูกกลายเป็นผู้ที่ไม่ก้าวร้าวรุนแรงทั้งสองทาง ของลูกเป็นเรื่องของพลังโยคะ ลูกไม่ได้ทำสิ่งใดกับผู้ใดด้วยอาวุธฯลฯ ชาวคริสต์เตียนเหล่านั้นมีพลังมากมายที่จะทำเช่นนั้น รัสเซียและอเมริกาคือสองพี่น้อง พวกเขาแข่งขันกันในการทำระเบิดฯลฯ แต่ละคนก็มีพลังมากยิ่งกว่าอีกคนหนึ่ง พวกเขามีพลังมากที่หากพวกเขาจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกันพวกเขาก็สามารถปกครองโลกได้ อย่างไรก็ตามไม่ใช่กฎที่ใครก็ตามจะสามารถได้มาซึ่งการปกครองโลกด้วยพลังทางวัตถุ พวกเขาได้แสดงเรื่องราวของแมวสองตัวรบกัน และแมวตัวที่สามที่อยู่ระหว่างกลางก็รับประทานเนย พ่ออธิบายสิ่งเหล่านั้นทั้งหมดในเวลานี้ ผู้นี้ไม่รู้สิ่งใด พ่อมีรูปเหล่านี้ ฯลฯ ทำด้วยนิมิตที่สูงส่ง และเวลานี้ท่านกำลังอธิบายด้วยเช่นกันว่าผู้คนเหล่านั้นรบรากันและกันอย่างไร ลูกรับอำนาจในการปกครองของทั้งโลก พวกเขาทั้งสองมีพลังอย่างมาก พวกเขาทำให้ประเทศอื่นรบรากันและกัน และหลังจากนั้นก็ให้การช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เพราะธุรกิจของพวกเขานั้นทรงพลังมาก ก็ต่อเมื่อแมวสองตัวต่อสู้รบราซึ่งกันและกันเท่านั้นที่อาวุธยุทโธปกรณ์ ฯลฯ ทั้งหมดจะถูกใช้งาน พวกเขาได้ทำให้สองประเทศรบราซึ่งกันและกัน ก่อนหน้านี้ฮินดูสถานและปากีสถานเคยแยกจากกันมาก่อนหน้าหรือไม่? ทั้งสองเคยเป็นหนึ่งเดียวกัน ทั้งหมดนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละคร เวลานี้ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อจะกลายเป็นนายของโลกด้วยพลังโยคะ ผู้คนเหล่านั้นรบราซึ่งกันและกัน และในระหว่างกลางลูกก็ได้รับประทานเนย ลูกได้รับเนย นั่นคืออำนาจในการปกครองโลกและลูกได้รับสิ่งนั้นในวิธีที่ง่ายมาก พ่อพูดว่า ลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอนลูก ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และไปสู่โลกที่บริสุทธิ์ นั่นเรียกว่าโลกที่ปราศจากกิเลส, โลกที่ปราศจากกิเลสอย่างสมบูรณ์ แน่นอนว่าทุกสิ่งต้องผ่านสภาพสโตประธาน สโต ราโจ และตโม พ่ออธิบายว่า: ลูกไม่มีปัญญาก่อนหน้านี้ เพราะพวกเขาเขียนเกี่ยวกับเวลาว่าเป็นหลายแสนปีในคัมภีร์ ความเลื่อมใสศรัทธาคือความมืดของความไม่รู้ ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้สิ่งนี้ เวลานี้ลูกเข้าใจว่าผู้คนเหล่านั้นพูดว่ายุคเหล็กจะดำเนินไปอีกเป็นเวลาอีก 40,000 ปี อัจชะ อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อลูกไปถึงจุดสิ้นสุดของ 40,000 ปี? ไม่มีใครรู้ เหตุนี้เองจะมีคำกล่าวว่า พวกเขากำลังนอนหลับใหลในการหลับใหลของความไม่รู้ ความเลื่อมใสศรัทธาคือความไม่รู้ มีเพียงพ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ผู้เดียวเท่านั้นที่ให้ความรู้ ลูกคือแม่น้ำแห่งความรู้ด้วยเช่นกัน พ่อมาและสอนลูกๆ นั่นคือลูกๆ ดวงวิญญาณ ท่านคือพ่อ ครู และสัตกูรู ไม่มีใครที่จะพูดว่า ผู้นี้คือพ่อครูและกูรูของเรา นี่คือเรื่องที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านคือพ่อ ครูและสัตกูรูที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านเองนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก: พ่อคือพ่อสูงสุดของลูก และลูกทั้งหมดคือลูกของพ่อ ลูกพูดว่า บาบา ท่านคือผู้เดียวนั้น พ่อก็พูดเช่นกันว่า พ่อพบลูกทุกๆวงจร ท่านคือดวงวิญญาณสูงสุด, พระผู้เป็นเจ้าสูงสุด ท่านมาที่นี่และอธิบายทุกสิ่งแก่ลูกๆ เป็นการพูดเท็จอย่างแท้จริงที่จะพูดว่าช่วงระยะเวลาของยุคเหล็กนั้นคือ 40000 ปี ทุกสิ่งรวมอยู่ใน 5000 ปี ลูกเชื่อในสิ่งที่พ่อบอกลูกและลูกเข้าใจสิ่งนั้น ไม่ใช่ว่าลูกไม่เชื่อสิ่งนั้น หากลูกไม่เชื่อ ลูกก็จะไม่มาที่นี่ หากลูกไม่ได้เป็นของศาสนานี้ ลูกก็จะไม่เชื่อสิ่งนี้ พ่อได้อธิบายแล้วว่าทุกสิ่งขึ้นอยู่กับความเลื่อมใสศรัทธา ผู้ที่ได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามามากมายต้องได้รับผลของความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขา พวกเขาคือผู้ที่ได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อ ลูกรู้ว่าลูกกำลังจะกลายเป็นเทพ,เป็นนายของโลก มีเพียงอีกไม่กี่วันเท่านั้นที่เหลืออยู่ การทำลายล้างโลกเก่านี้ได้มีการแสดงไว้ สิ่งเช่นนั้นไม่ได้กล่าวไว้ในคัมภีร์อื่นใด มีเพียงกีตะเท่านั้นที่เป็นคัมภีร์ศาสนาของบารัต แต่ละคนควรจะศึกษาคัมภีร์ศาสนาของตนเอง และพวกเขาควรจะรู้จักผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ก่อตั้งศาสนานั้นด้วยเช่นกัน เช่นที่ชาวคริสเตียนรู้จักพระคริสต์ พวกเขารู้จักพระคริสต์และกราบไหว้บูชาเขาเพียงผู้เดียว ลูกเป็นของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป และดังนั้นลูกจึงกราบไหว้บูชาเหล่าเทพเท่านั้น อย่างไรก็ตามทุกวันนี้ผู้คนพูดว่าพวกเขาเป็นของศาสนาฮินดู เวลานี้ลูกๆ กำลังศึกษาราชาโยคะ ลูกคือราชาฤาษี ในขณะที่ผู้คนเหล่านั้นคือหะฐะโยคะฤาษี มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน การสละละทิ้งของพวกเขาในการละทิ้งบ้านและครอบครัวนั้นอ่อนแอและมีขีดจำกัด การสละละทิ้งและการวางเฉยของลูกคือการละทิ้งทั้งโลกเก่า ก่อนอื่นลูกจะไปยังบ้านของลูก,บ้านที่แสนหวาน และจากนั้นก็ไปสู่ยุคทองในโลกใหม่ ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปกำลังมีการก่อตั้งขึ้นด้วยบราห์มา ในเวลานี้คือโลกเก่าที่ไม่บริสุทธิ์ เรื่องเหล่านี้ต้องเข้าใจ ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนกับพ่อ นี่คือสิ่งที่จริงแท้อย่างแน่นอน ไม่มีเรื่องของการไม่มีศรัทธาในสิ่งนี้ เพียงพ่อเท่านั้นที่สอนความรู้นี้ พ่อนั้นคือครูด้วยเช่นกันและเป็นสัตกูรูที่แท้จริงผู้ที่พาพวกเรากลับไปกับท่าน กูรูเหล่านั้นก็ทิ้งลูกไว้ครึ่งทางและจากไป เมื่อกูรูจากไปพวกเขาก็ทำให้อีกคนหนึ่งเป็นกูรู พวกเขาก็จะทำให้สาวกของกูรูนั้นนั่งบนกัดดี ที่นี่เป็นเรื่องของพ่อกับลูกๆ ที่นั่นคือกูรูและสิทธิของสาวกที่มีต่อมรดกนั้น มรดกจะได้รับจากพ่อเท่านั้น ชีพบาบามาในบารัตเท่านั้น ผู้คนเฉลิมฉลองกลางคืนของชีวาและกลางคืนของกฤษณะ ไม่มีดวงชะตาของชีวาดังนั้นท่านจะสามารถบอกอะไรได้อย่างไร? ไม่มีเวลาหรือวันที่สำหรับท่าน พวกเขาได้แสดงเวลาและวันที่ของกฤษณะผู้เป็นอันดับหนึ่ง การเฉลิมฉลองดีปาวาลีคือสิ่งที่ผู้คนในโลกทำ ดีปาวาลีไม่ได้เป็นไปสำหรับลูกๆ ปีใหม่ของเราและโลกใหม่ของเรานั้นเรียกว่ายุคทอง เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อโลกใหม่ เวลานี้ลูกอยู่ในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด ผู้คนมากมายไปที่กุมภเมล่าเหล่านั้นฯลฯ เมล่าเหล่านั้นอยู่บนริมฝั่งแม่น้ำ มีเมล่ามากมายที่เกิดขึ้น พวกเขาก็มีร่างกายที่ปกครองตนเองเช่นกัน บางครั้งภายในพวกเขาก็มีการทะเลาะเบาะแว้งกันเองอย่างมาก เพราะพวกเขามีสำนึกที่เป็นร่าง ที่นี่ไม่มีเรื่องของการทะเลาะเบาะแว้งฯลฯ พ่อเพียงแต่พูดว่า ลูกๆ ผู้เป็นที่รักที่สุดแสนหวาน จดจำพ่อ ลูกดวงวิญญาณกลับมาตโมประธานจากสโตประธาน ลูกมีอัลลอยด์ปะปนในลูก และสิ่งนั้นจะถูกขจัดออกไปได้ด้วยไฟโยคะเท่านั้น ช่างทองที่รู้สิ่งนี้ เพียงพ่อเท่านั้นที่เรียกว่าผู้ชำระให้บริสุทธิ์ พ่อคือช่างทองสูงสุด ท่านขจัดอัลลอยด์ของทุกคนและทำให้พวกเขากลายเป็นทองแท้ ทองเทลงไปในไฟ นี่คือโยคะ นั่นคือไฟของการจดจำระลึกถึง เพราะด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่บาปของลูกจะสามารถถูกเผา ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลับมาสโตประธานจากตโมประธาน ไม่ใช่ทุกคนจะกลับมาสโตประธาน ทุกคนจะทำความเพียรพยายามอย่างที่พวกเขาเคยทำในวงจรก่อนหน้านี้ บทบาทของดวงวิญญาณสูงสุดนั้นก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วยเช่นกัน และสิ่งใดก็ตามที่ถูกกำหนดไว้แล้วก็จะเกิดขึ้นต่อไปเรื่อยๆ มันไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ ม้วนฟิลม์ก็หมุนไปเรื่อยๆ พ่อพูดว่า เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไป พ่อก็จะบอกสิ่งที่ลึกล้ำขึ้นแก่ลูก ก่อนอื่นใดจงมีศรัทธาว่าท่านคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด จงจดจำท่าน: นี่คือความหมายของ “มานมานะบาฟ” ไม่สามารถมีการพูดว่าพระเจ้ากฤษณะพูด หากจะเป็นกฤษณะพูดแล้วทุกคนก็จะไปหาเขา ทุกคนก็จะตระหนักและรู้จักเขา ในกรณีนั้นแล้วเหตุใดจึงจะมีคำกล่าวว่า เพียงกำมือเดียวเท่านั้นจากหลายล้านที่รู้จักพ่อ? พ่ออธิบายสิ่งนี้และเหตุนี้เองผู้คนจึงเห็นว่าเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ สิ่งเดียวกันได้เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้เช่นกัน พ่อมาและก่อตั้งศาสนาเทพ คัมภีร์เหล่านี้ทั้งหมดฯลฯ จะหายไป และคัมภีร์เดียวกันก็จะปรากฏขึ้นอีกครั้งในเวลาของตนเองในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ในยุคทอง ไม่มีแม้แต่คัมภีร์เดียว ไม่มีชื่อหรือร่องรอยของความเลื่อมใสศรัทธา เวลานี้เป็นอาณาจักรของความเลื่อมใสศรัทธา ในบรรดาผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือผู้ที่เรียกตนเองว่าศรี ศรี 108 จักกัดกูรู ทุกวันนี้พวกเขาแม้กระทั่งเรียกตนเองว่า 1008! ในความเป็นจริงลูกประคำนั้นหมายถึงที่นี่ เมื่อผู้คนหมุนลูกประคำพวกเขาก็รู้ว่าพู่นั้นเป็นตัวแทนของผู้ที่ไม่มีตัวตน จากนั้นก็มีลูกปัดคู่ บราห์มาและสรัสวตีคือลูกปัดคู่ เพราะนี่คือหนทางครอบครัว ผู้คนของหนทางครอบครัวนั้นจะให้สิ่งใดแก่ผู้คนของหนทางสันโดษหากพวกเขาจะทำให้บุคคลเหล่านั้นเป็นกูรูของพวกเขา? พวกเขาก็จะต้องศึกษาหะฐะโยคะ มีหะฐะโยคะมากมายหลายประเภท แต่มีเพียงราชาโยคะประเภทเดียวเท่านั้น มีเพียงการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเดียวเท่านั้นที่เรียกว่าราชาโยคะ ที่เหลือทั้งหมดคือหะฐะโยคะเพื่อสุขภาพของร่างกาย เพียงพ่อเท่านั้นที่สอนราชาโยคะนี้ สิ่งแรกคือดวงวิญญาณและจากนั้นก็เป็นร่างกาย ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นร่างกายแทนที่จะเป็นดวงวิญญาณลูกก็มาอยู่ในทางที่ผิด เวลานี้พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ และความคิดสุดท้ายของลูกจะนำลูกไปสู่จุดหมายปลายทางของลูก อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. กลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณและเฝ้าดูบทบาทของแต่ละคนในฐานะผู้สังเกตการณ์ที่ละวางในละครที่ถูกกำหนดไว้แล้วซึ่งไม่สูญสลายและคงอยู่ตลอดไปนี้ จดจำบ้านที่แสนหวานของลูกและอาณาจักรที่แสนหวานของลูก ขจัดโลกเก่านี้ออกไปจากสติปัญญาของลูก

2. อย่าได้พ่ายแพ้โดยมายา ทำความเพียรพยายามที่จะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการเผาบาปของลูกในไฟของการจดจำระลึกถึง

พร:
ขอให้ลูกมีสติปัญญาที่มีความรักและอยู่ในความสุขทางจิตโดยการเคลื่อนออกจากพฤติกรรมที่ดูเหมือนเด็กและซุกซน

ลูกบางคนประพฤติตนเหมือนเด็กและมีกิริยาท่าทางที่ซุกซนอันเนื่องจากธรรมชาติและซันสการ์ที่มีขีดจำกัดของพวกเขา เมื่อพูดถึง “ธรรมชาติของฉัน” หรือ“ซันสการ์ของฉัน” พวกเขาเริ่มประพฤติตนเป็นเด็กที่มีกิริยาท่าทางซุกซน คำนี้“ของฉัน” (เมร่า) ทำให้ลูกควงหมุน (เฟร่า) อย่างไรก็ตามสิ่งที่แตกต่างจากพ่อไม่ใช่ "ของฉัน" ธรรมชาติของฉันไม่สามารถแตกต่างจากธรรมชาติของพ่อได้ ดังนั้นจงถอยห่างจากการประพฤติตนในลักษณะที่เหมือนเด็กและและซุกซนในทางที่มีขีดจำกัด และอยู่ในความสุขทางจิต จงมีสติปัญญาที่มีความรักและลูกอาจจะมีประพฤติกรรมในลักษณะที่ขี้เล่นที่มาจากความรัก

คติพจน์:
เมื่อลูกมีความรักต่อพ่อ ต่องานรับใช้และครอบครัว ลูกจะได้รับอิสรภาพจากความเพียรพยายาม