01.08.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆที่แสนหวาน เวลานี้ลูกต้องกลับบ้าน
และดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามที่จะจดจำพ่อและเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของลูก
คำถาม:
อะไรคือสิ่งที่ทำให้ลูกหลับใหลในหนทางของความไม่รู้?
ความเสียหายใดที่เกิดขึ้นจากสิ่งนั้น?
คำตอบ:
การพูดว่าช่วงระยะเวลาของวงจรเป็นหลายแสนปีคือสิ่งที่ทำให้ทุกคนนอนหลับในการหลับใหลของความไม่รู้
และด้วยสิ่งนี้ที่พวกเขาสูญเสียดวงตาของความรู้ พวกเขาพิจารณาว่าบ้านอยู่ห่างไกลมาก:
พวกเขามีสิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขาคือพวกเขาต้องเล่นบทบาทของความสุขและความทุกข์ของพวกเขาที่นี่เป็นเวลานับแสนปี
ดังนั้นพวกเขาจึงไม่เพียรพยายามที่จะกลับมาบริสุทธิ์
ลูกๆรู้ว่าเวลานี้บ้านอยู่ใกล้มาก
เวลานี้เราต้องทำความเพียรพยายามและกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
โอมชานติ
เวลานี้พ่อมาเตือนลูกที่สุดแสนหวานถึงบ้านของลูก
แม้ว่าผู้คนในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาจะจดจำบ้านเช่นกัน
พวกเขาก็ไม่รู้อะไรเลยว่าจะไปที่นั่นได้อย่างไรหรือเมื่อไหร่
จากการพูดว่าช่วงเวลาของวงจรเป็นหลายแสนปี พวกเขาก็ลืมบ้านของพวกเขา
พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาจะยังคงเล่นบทบาทของพวกเขาที่นี่เป็นเวลาหลายแสนปีและดังนั้นพวกเขาจึงลืมบ้าน
เวลานี้พ่อเตือนลูกว่า ลูกๆ บ้านของลูกอยู่ใกล้มาก เวลานี้ลูกจะไปบ้านของลูก
พ่อมาเพราะลูกๆ เรียกหาพ่อ ลูกจะมากับพ่อหรือไม่? นี่คือสิ่งที่ง่ายดายมาก!
ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาพวกเขาไม่รู้ว่าพวกเขาจะไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้นเมื่อไหร่
การหลุดพ้นถูกเรียกว่าบ้าน เพราะด้วยการพูดว่าเป็นเวลาหลายแสนปี
พวกเขาจึงลืมทุกสิ่ง พวกเขาลืมพ่อและบ้านเช่นกัน
มีความแตกต่างอย่างมากจากการพูดว่าเป็นเวลาหลายแสนปี
มันเหมือนราวกับว่าพวกเขาได้นอนหลับไปในการหลับใหลของความไม่รู้
ไม่มีใครเข้าใจสิ่งใดเลย ในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาแสดงให้เห็นว่าบ้านอยู่ห่างไกลออกไปมาก พ่อพูดว่า น่าอัศจรรย์!
เวลานี้ลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
ไม่ใช่ว่าลูกจะทำความเลื่อมใสศรัทธาเป็นเวลาหลายแสนปี
ลูกไม่รู้แม้กระทั่งว่าความเลื่อมใสศรัทธาเริ่มต้นเมื่อไหร่
ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องคำนวณเป็นหลายแสนปี ผู้คนลืมพ่อและบ้าน
สิ่งนี้ก็ถูกกำหนดไว้แล้วในละครเช่นกัน
แต่พวกเขาก็ทำให้บ้านอยู่ห่างไกลออกไปมากโดยไม่จำเป็นเลย! เวลานี้พ่อพูดว่า
ลูกๆบ้านของลูกอยู่ใกล้มาก เวลานี้พ่อมาเพื่อพาลูกกลับไป ลูกต้องกลับบ้าน
อย่างไรก็ตามลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน ลูกได้อาบน้ำในแม่น้ำคงคา ฯลฯ
แต่ไม่มีลูกคนไหนที่กลับมาบริสุทธิ์ หากลูกกลับมาบริสุทธิ์ ลูกก็จะกลับบ้านไปแล้ว
อย่างไรก็ตามลูกไม่รู้อะไรเกี่ยวกับบ้านและลูกไม่รู้เกี่ยวกับความบริสุทธิ์
ผู้คนได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาเป็นเวลาครึ่งวงจรและดังนั้นพวกเขาก็ไม่สามารถหยุดได้
เวลานี้พ่อพูดว่าความเลื่อมใสศรัทธากำลังจะสิ้นสุดลง
ยังคงมีความทุกข์ที่ไร้ขีดจำกัดในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ไม่ใช่ว่าลูกๆจะเห็นความทุกข์เป็นเวลาหลายแสนปี ไม่มีเรื่องของหลายแสนปี
ลูกมีประสบการณ์กับความทุกข์อย่างแท้จริงในยุคเหล็กเมื่อลูกสกปรกจากกิเลสมากมาย
ก่อนหน้านี้เมื่อลูกอยู่ในสภาพราโจ ลูกมีความเข้าใจบางอย่าง
แต่เวลานี้ลูกกลับมาไม่รู้คิดโดยสิ้นเชิง! เวลานี้ลูกๆได้รับการบอกว่า
หากลูกต้องการจะไปสู่ดินแดนแห่งความสุข,จงกลับมาบริสุทธิ์!
มีการจดจำระลึกถึงและนำเอาภาระของบาปของหลายชาติเกิดที่อยู่บนศีรษะของลูกออกไปด้วยการจดจำระลึกถึง
ลูกจะกลับมามีความสุขอย่างมากด้วยการจดจำระลึกถึง
จดจำพ่อผู้นำลูกไปสู่ดินแดนแห่งความสุขเป็นเวลาครึ่งวงจร
พ่อพูดว่าลูกต้องกลายเป็นเช่นลักษมีและนารายณ์
ดังนั้นจงกลับมาบริสุทธิ์และเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของลูก
กิเลสทั้งหลายเรียกได้ว่าเป็นวิญญาณปีศาจร้าย
วิญญาณปีศาจร้ายของความละโมบก็ไม่ยิ่งหย่อนเลย
วิญญาณปีศาจร้ายนั้นไม่บริสุทธิ์อย่างมากที่ทำให้ผู้คนสกปรกอย่างสมบูรณ์
แม้กระทั่งความละโมบก็ทำให้ลูกทำบาปอย่างมาก
กิเลสทั้งห้าเป็นวิญญาณปีศาจร้ายที่แข็งแกร่งมาก ลูกต้องละทิ้งกิเลสทั้งหมด
เป็นสิ่งที่ยากที่จะละทิ้งความละโมบเช่นเดียวกับการละทิ้งตัณหาราคะ
แม้การละทิ้งความผูกพันยึดมั่นก็ยากพอๆกับการละทิ้งตัณหาราคะ
พวกเขาไม่สามารถละทิ้งมันได้ พ่อได้อธิบายของชีวิตของลูกทั้งหมดแล้ว
แต่ถึงอย่างนั้นเชือกของความผูกพันยึดมั่นยังคงผูกอยู่เช่นกัน
แม้แต่ความโกรธก็ละทิ้งด้วยความยากมาก ผู้คนพูดว่า ฉันรู้สึกโกรธลูกๆ
พวกเขาพูดถึงคำว่า “โกรธ” ไม่ควรมีวิญญาณปีศาจร้ายเข้ามา
ลูกต้องมีชัยชนะเหนือวิญญาณปีศาจร้ายเหล่านั้น พ่อพูดว่า
เพียรพยายามต่อไปตราบใดที่พ่อยังอยู่ที่นี่ พ่อจะยังอยู่ที่นี่อีกกี่ปี?
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว พ่อใช้เวลาพอสมควร
เป็นสิ่งที่ง่ายมากที่จะรู้วงจรโลก ความรู้ทั้งหมดเข้าไปในสติปัญญาของลูกในเจ็ดวัน
แต่ต้องใช้เวลาสำหรับบาปของหลายชาติเกิดที่จะถูกตัดออกไป นี่คือความยากลำบาก
บาบาให้เวลาแก่ลูกสำหรับสิ่งนี้
มีการต่อต้านอย่างมากจากมายาเพราะเธอทำให้ลูกลืมโดยสิ้นเชิง
ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ ลูกไม่ได้นั่งในการจดจำระลึกถึงตลอดเวลา
สติปัญญาของลูกเร่ร่อนไปในหลายทิศทาง
เหตุนี้เองที่ลูกต้องให้เวลาในการทำความเพียรพยายามและถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูก
การศึกษาเป็นเรื่องง่ายมาก
ลูกที่รู้คิดจะเข้าใจในเจ็ดวันว่าความรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับวงจรของ 84
ชาติเกิดนี้หมุนไปอย่างไร อย่างไรก็ตามต้องใช้ความเพียรพยายามที่จะกลับมาบริสุทธิ์
มีความปั่นป่วนอย่างมากเพราะสิ่งนี้
ผู้คนเข้าใจว่าสิ่งนี้ถูกต้องและพวกเขาเคยเป็นเหตุของการประณามโดยกล่าวว่า บราห์มา
กุมารีทำให้ทุกคนเป็นพี่น้องชายและหญิง อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ถูกต้องอย่างแน่นอน
พวกเราจะสามารถอยู่อย่างบริสุทธิ์ได้อย่างไรถ้าพวกเราไม่กลายเป็นลูกของประชาบิดาบราห์มา?
เราจะสามารถเปลี่ยนเป็นผู้ที่มีดวงตาอารยธรรมจากผู้ที่มีดวงตาอาชญากรได้อย่างไร?
นี่เป็นวิธีที่ดีมาก เราคือบราห์มากุมารและกุมารี
และดังนั้นพวกเราเป็นพี่น้องชายหญิง
ลูกได้รับการช่วยเหลืออย่างมากด้วยสิ่งนี้ในการทำให้ดวงตาของลูกมีอารยธรรม
มีงานของบราห์มาด้วยเช่นกัน ศาสนาเทพมีการก่อตั้งโดยผ่านบราห์มา
นั่นคือมนุษย์ได้เปลี่ยนแปลงไปเป็นเทพ
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลมากที่สุด
ดังนั้นลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่จะอธิบายสิ่งนี้
ศูนย์ต่างๆเปิดขึ้นเพื่อให้คำแนะนำของพ่อ
ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด
พระเจ้าไม่มีตัวตนในขณะที่กฤษณะเป็นผู้ที่มีร่างกาย
เขาไม่สามารถถูกเรียกว่าพระเจ้าได้
ผู้คนพูดว่าพระเจ้าจะมาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธา,แต่พวกเขาไม่มีคำแนะนำตัวของพระเจ้า
ลูกอธิบายอย่างมากแต่ผู้คนก็ยังไม่เข้าใจ
ผู้ที่มีร่างกายต้องกลับมาใช้ชาติเกิดใหม่อย่างแน่นอน
ไม่สามารถได้รับมรดกจากพวกเขาได้ ดวงวิญญาณทั้งหลายได้รับมรดกนี้จากพ่อสูงสุด,ดวงวิญญาณสูงสุด
มนุษย์ไม่สามารถให้การหลุดพ้นในชีวิตแก่มนุษย์ได้
ลูกๆกำลังทำความเพียรพยายามที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกนี้
ลูกได้เร่ร่อนไปทั่วอย่างมากเพื่อที่จะพบพ่อนั้น
ก่อนหน้านี้ลูกเคยกราบไหว้บูชาชีวาเท่านั้นและลูกก็ไม่ได้ไปหาใครอื่นเลย
นั่นเป็นความเลื่อมใสศรัทธาที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน ไม่มีวัด ฯลฯ
จำนวนมากมายที่สร้างให้แก่ผู้อื่น เวลานี้มีภาพลักษณ์มากมายและผู้คนก็สร้างวัด ฯลฯ
มากมาย ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกรู้ว่าไม่มีหนทางใดไปสู่การหลุดพ้นหรือการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ในคัมภีร์
เพียงพ่อผู้เดียวที่แสดงสิ่งนั้นให้แก่ลูก
พวกเขาเฝ้าแต่สร้างวัดมากมายในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
ในความเป็นจริงแล้ววัดนั้นสร้างขึ้นให้กับเหล่าเทพที่อาศัยอยู่ในยุคทองเท่านั้น
ไม่มีวัดที่สร้างขึ้นให้แก่มนุษย์คนอื่นเพราะพวกเขาไม่บริสุทธิ์
มนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์กราบไหว้บูชาเทพที่บริสุทธิ์ แม้ว่าพวกเขาจะเป็นมนุษย์เช่นกัน,พวกเขาก็มีคุณธรรมที่สูงส่ง
ผู้ที่ไม่มีคุณธรรมที่สูงส่งจึงกราบไหว้บูชาพวกเขา
ลูกเองเคยมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชา แล้วลูกกลายเป็นผู้กราบไหว้บูชา
การกราบไหว้บูชามนุษย์หมายถึงการกราบไหว้บูชาวัตถุธาตุทั้งห้า
ร่างกายประกอบด้วยวัตถุธาตุทั้งห้า เวลานี้ลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
ลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธาอย่างมากเพื่อสิ่งนั้น
เวลานี้พ่อพาลูกกลับไปกับพ่อแล้วลูกจะลงมาในยุคทอง
พ่อมาเพื่อนำลูกออกจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์ไปสู่โลกที่บริสุทธิ์
มีสองดินแดนที่บริสุทธิ์: การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต พ่อพูดว่า ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน พ่อมาในยุคบรรจบพบกันทุกวงจร
ลูกแบกรับความทุกข์มากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา มีเพลงเช่นกันว่า
พวกเราได้ไปทั่วทั้งสี่ทิศ แต่ก็ยังอยู่ห่างไกลจากท่าน! เราอยู่ห่างไกลจากใคร?
จากพ่อ เพื่อที่จะได้พบกับพ่อ ลูกได้เดินทางไปทั่วชาติแล้วชาติเล่า
อย่างไรก็ตามลูกยังคงอยู่ห่างไกลจากพ่อ เหตุนี้เองผู้คนจึงร้องเรียกหา: โอ
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมา! มาและทำให้พวกเราบริสุทธิ์!
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถทำให้ลูกบริสุทธิ์ได้ ดังนั้นนี่คือละครของ 5000 ปี
ลูกทั้งหมดกำลังทำความเพียรพยายามตามละครเช่นเดียวกับที่ลูกทำในวงจรก่อนหน้านี้
อาณาจักรกำลังได้รับการก่อตั้งขึ้นตามนั้น ไม่ใช่ว่าทุกคนจะศึกษาในระดับเดียวกัน
นี่คือโรงเรียน นี่คือการศึกษาของราชาโยคะ ผู้ที่เป็นของศาสนาเทพจะปรากฏตัวขึ้น
ประชากรของโลกที่ไม่มีตัวตนจะถูกต้องแม่นยำด้วยเช่นกัน จะไม่มากกว่าหรือน้อยกว่า
มีจำนวนนักแสดงที่แน่นอนในการละเล่น แต่ผู้คนไม่เข้าใจสิ่งนี้
อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะมีจำนวนมากเท่าใด
จำนวนนั้นก็ถูกต้องแม่นยำและพวกเขาจะมาเล่นบทบาทของพวกเขา
ลูกจะไปสู่โลกใหม่และที่เหลือทั้งหมดจะไปที่นั่น(บ้าน)
หากลูกคนไหนต้องการนับพวกเขาในขณะนี้,ลูกสามารถนับได้
ดังนั้นเวลานี้พ่อกำลังบอกลูกถึงประเด็นที่ลึกล้ำมาก
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างคำอธิบายที่ให้ไว้ในตอนต้นกับคำอธิบายที่ให้ในตอนนี้
การศึกษาต้องใช้เวลา ไม่มีใครได้เป็นข้าราชการอินเดีย (ICS) ได้ในทันที
การศึกษาเกิดขึ้นตามลำดับกันไป
พ่อทำทุกสิ่งให้ง่ายดายมากและอธิบายแก่ลูกเพื่อที่ว่าความรู้นี้สามารถนั่งอยู่ในสติปัญญาของผู้คนอย่างง่ายดาย
แต่ละวันพ่อเฝ้าแต่อธิบายประเด็นใหม่ๆ เวลานี้พ่อพูดว่า
ลูกได้ร้องเรียกหาพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ให้มา พ่อมาแล้ว ดังนั้นจงกลับมาบริสุทธิ์
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอและลูกจะกลับมาสโตประธาน
แล้วลูกจะต้องลงมาที่นี่เพื่อเล่นบทบาทของลูก พ่อพูดว่าลูก
ดวงวิญญาณได้กลับมาไม่บริสุทธิ์และเหตุนี้เองที่ลูกจดจำพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์เพื่อกลับมาบริสุทธิ์
เป็นความมหัศจรรย์เช่นนั้นที่ดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กเล่นบทบาทที่ใหญ่โตมาก
สิ่งนี้เรียกว่าความมหัศจรรย์ ท่านไม่สามารถมองเห็นได้
บางคนพูดว่าพวกเขาต้องการมีนิมิตของดวงวิญญาณสูงสุด พ่อพูดว่า
ลูกจะมีนิมิตอะไรของดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กเช่นนั้น? พ่อคือผู้ที่ลูกต้องรู้จัก
เป็นสิ่งที่ยากที่จะเห็นพ่อ
ดวงวิญญาณได้รับอวัยวะทางร่างกายเหล่านี้ทั้งหมดเพื่อที่จะเล่นบทบาทของพวกเขา
ดวงวิญญาณเล่นบทบาทที่ยิ่งใหญ่เพียงใดเป็นความอัศจรรย์!
ดวงวิญญาณไม่เคยเหน็ดเหนื่อย นี่คือละครที่ไม่สูญสลายและถูกกำหนดไว้แล้ว
ลูกไม่สามารถถามว่ามันถูกสร้างขึ้นมาเมื่อใด สิ่งนี้เรียกว่าคงอยู่ตลอดไป
ถามผู้คนว่า คุณเริ่มเผาราวันเมื่อไหร่? และเริ่มศึกษาคัมภีร์เมื่อใด?
เพราะพวกเขาไม่รู้ พวกเขาจะพูดว่า ชั่วนิรันดร! พวกเขาสับสน
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายในลักษณะเดียวกันกับที่ลูกได้รับการสอน
ลูกรู้ว่าลูกเคยไม่รู้คิดอย่างสมบูรณ์และเวลานี้ลูกมีความเข้าใจที่ไม่มีขีดจำกัด
นั่นคือการศึกษาที่มีขีดจำกัด ในขณะที่นี่คือการศึกษาที่ไม่มีขีดจำกัด
เป็นกลางวันครึ่งวงจร และกลางคืนครึ่งวงจร
ลูกไม่สามารถมีประสบการณ์ของความทุกข์แม้แต่น้อยเป็นเวลา 21 ชาติเกิด มีคำกล่าวว่า
แม้แต่เส้นผมของลูกก็ไม่พันกันยุ่ง! ไม่มีใครเป็นเหตุที่ทำลูกมีความทุกข์
ชื่อที่แท้จริงคือดินแดนแห่งความสุข ที่นี่ไม่มีความสุขเลย
สิ่งหลักคือความบริสุทธิ์ ต้องมีบุคลิกภาพที่ดีมาก
มีการอธิบายทุกสิ่งให้แก่ลูกอย่างชัดเจนมาก มีความเสียหายและความสูญเสีย
เวลานี้พ่อพูดว่า ไม่มีเรื่องของคุณประโยชน์เลยในเวลานี้
เวลานี้จะมีความสูญเสียและความสูญเสียต่อไป เวลาสำหรับการทำลายล้างกำลังมา
และดังนั้นดูซิว่าอะไรเกิดขึ้นในเวลานั้น! เมื่อไม่มีฝนเลย เมล็ดข้าวก็จะแพงมาก
ไม่ว่าพวกเขาจะพูดว่าจะมีเมล็ดข้าวมากมายเพียงใดหลังจากสามปี
พวกเขาก็ยังคงต้องนำเข้าเมล็ดข้าวเหล่านั้นจากต่างประเทศ
เวลานั้นจะมาถึงเมื่อลูกจะไม่สามารถได้รับแม้กระทั่งเมล็ดข้าวเม็ดเดียว
ภัยพิบัติมากมายกำลังจะมา พวกเขาเรียกสิ่งนั้นว่า “ภัยพิบัติของพระเจ้า”
เมื่อไม่มีฝนใดๆ ก็จะมีความอดอยากอย่างแน่นอน วัตถุธาตุทั้งหมดฯลฯ จะแย่ลงมากขึ้น
ในหลายพื้นที่ฝนทำให้เกิดความเสียหายอย่างมาก
ลูกๆรู้ว่าพ่อกำลังก่อตั้งศาสนาเทพที่คงอยู่ตลอดไป
นี่คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก
ลูกกำลังถูกทำให้เป็นนารายณ์จากคนธรรมดาอีกครั้งหนึ่ง
เพียงพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเท่านั้นที่สอนบทเรียนที่ไม่มีขีดจำกัดนี้
เมื่อใครบางคนศึกษามากมายเพียงใดก็ตาม เขาก็จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพตามนั้น
พ่อดลใจให้ลูกเพียรพยายาม หากลูกเพียรพยายามน้อยลง ลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำ
ครูจะอธิบายแก่นักเรียน เมื่อลูกทำให้ผู้อื่นคล้ายกับตัวลูกเอง
ก็สามารถรู้ได้ว่าลูกศึกษาอย่างดีและสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
สิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง มีภาระของบาปมากมายบนศีรษะของลูก
จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกเผาไป นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิต
สอนเด็กเล็กๆให้จดจำชีพบาบา พวกเขามีสิทธิ์เช่นกัน
พวกเขาจะไม่เข้าใจว่าพวกเขาต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ไม่เลย
พวกเขาจะจดจำเพียงชีพบาบาเท่านั้น
โดยการทำความเพียรพยายามพวกเขาก็สามารถได้รับประโยชน์เช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เพื่อที่จะประกาศสิทธ์ในสถานภาพของนารายณ์จากคนธรรมดา
จงเรียนรู้บทเรียนที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและสอนผู้อื่นด้วยเช่นกัน
ทำงานรับใช้ของการทำให้ผู้อื่นคล้ายคลึงกับตัวลูกเอง
2. ทำความเพียรพยายามที่จะตัดเชือกของความผูกพันยึดมั่นและความละโมบ
เปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของลูกในลักษณะเช่นนั้นที่ไม่มีวิญญาณปีศาจร้ายสามารถเข้ามาในลูกได้เลย
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ประทานที่เต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าทั้งหมดโดยการมีสำนึกรู้ถึงรูปที่มีสิทธิ์ทั้งหมดต่ออำนาจในการปกครองของลูกและรูปที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาของลูก
รักษาสำนึกรู้ไว้เสมอ:
ฉันเป็นดวงวิญญาณที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและเป็นผู้ที่ประทานที่ให้ผู้อื่น
ฉันไม่ใช่ผู้รับ แต่เป็นผู้ประทาน
เช่นเดียวกับที่พ่อให้กับลูกทุกคนด้วยความยินยอมพร้อมใจของท่าน
ในทำนองเดียวกันลูกต้องกลายเป็นนายผู้ประทานและให้ต่อไปและอย่าได้ร้องขออะไร
รักษาสำนึกรู้ในรูปของการมีสิทธิ์ต่ออำนาจในการปกครองและการมีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาไว้
ผู้คนไปอยู่เบื้องหน้าภาพลักษณ์ที่ไม่มีชีวิตของลูกจนถึงทุกวันนี้และขอบางสิ่งบางอย่างหรือพวกเขาขอให้ได้รับการปกป้อง
ดังนั้นลูกคือผู้ที่ปกป้องไม่ใช่ผู้ที่ร้องเรียกหาให้มีการป้องกัน
อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะเป็นผู้ประทาน
จงกลับมาเต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าด้วยการจดจำระลึกถึง, งานรับใช้,
ความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์
คติพจน์:
ความสุขในพฤติกรรมของลูกและบนใบหน้าของลูกเป็นสิ่งชี้บอกของบุคลิกภาพทางจิตวิญญาณ