10.03.19 Avyakt Bapdada Thai Murli
01.05.84 Om Shanti Madhuban
ความงดงามอยู่ในสาระของการขยายตัว
บัพดาดาได้เห็นการขยายตัวและได้เห็นลูกที่อยู่ในรูปของสาระของการขยายตัวด้วยเช่นกัน
การขยายตัวคือความงามของต้นไม้ของพระเจ้านี้และลูกๆที่อยู่ในรูปของสาระก็เป็นผลของต้นไม้
การขยายตัวจะอยู่ในรูปที่หลากหลายเสมอและทุกคนก็ชอบความงดงามตระการตาของรูปที่หลากหลายนั้น
ความงดงามตระการตาของความหลากหลายเป็นเครื่องประดับของต้นไม้
แต่มันคือผลในรูปของสาระที่มีพลัง ลูกมีความสุขเสมอที่ได้เห็นการขยายตัว
แต่เมื่อลูกได้เห็นผลก็มีความหวังว่าจะมีพลังอย่างสม่ำเสมอ
บัพดาดาเช่นกันได้เห็นสาระท่ามกลางการขยายตัว สาระดูสวยงามมากท่ามกลางการขยายตัว
ลูกทั้งหมดมีประสบการณ์ในสิ่งนี้
มีความแตกต่างกันอย่างมากเช่นนั้นระหว่างเปอร์เซ็นต์ของสาระและเปอร์เซ็นต์ของการขยายตัว
ลูกรู้สิ่งนี้ด้วยเช่นกันใช่หรือไม่?
คุณสมบัติพิเศษของการขยายตัวคือเป็นของตนเองและการขยายตัวก็เป็นสิ่งจำเป็น
แต่มันคือผลที่รูปของสาระนั้นมีคุณค่า
เหตุนี้เองบัพดาดาจึงมีความพอใจที่ได้เห็นทั้ง 2 สิ่ง
ท่านรักใบไม้ทั้งหลายซึ่งเป็นการขยายตัวและท่านก็รักดอกไม้และผลไม้ด้วย
เหตุนี้เองบัพดาดาจึงต้องกลายเป็นผู้รับใช้เช่นเดียวกับลูกๆ
เพื่อที่จะมาที่นี่และพบลูก ถ้าท่านไม่กลายเป็นรูปเช่นเดียวกันกับลูก
ก็ไม่สามารถมีการพบปะในรูปที่มีตัวตนได้
ไม่ว่าลูกจะเป็นดวงวิญญาณของการขยายตัวหรือดวงวิญญาณที่อยู่ในรูปของสาระ
ทั้งสองประเภทนั้นเป็นของพ่อ นั่นคือ ทั้งสองได้กลายเป็นลูกๆ ของท่าน
และเหตุนี้เองที่พ่อจะต้องให้ผลของความปรารถนาของพวกเขาที่จะพบกับพ่อแก่ลูกๆ
ทั้งหมดตามลำดับกันไปอย่างแน่นอน
ในเมื่อผู้เลื่อมใสศรัทธาได้รับผลบางอย่างอันชั่วคราวจากความเลื่อมใสศรัทธาของพวกเขา
ลูกๆเช่นกันก็จะได้รับสิทธิ์ของลูกในฐานะที่เป็นลูกอย่างแน่นอน
วันนี้บาบาไม่ได้มาเพื่อพูดมุรลี ลูกทั้งหมดได้มาจากที่ห่างไกล
และดังนั้นบาบาจึงมาเพื่อทำตามคำสัญญาของท่านที่จะมาเฉลิมฉลองการพบปะ
บ้างเพียงแค่มาพบพ่อด้วยความรัก บ้างด้วยความรู้ และบ้างในรูปของการมีความทัดเทียม
อย่างไรก็ตามพ่อต้องมาพบทุกคน อย่างแน่นอน
วันนี้บาบาได้เห็นคุณสมบัติพิเศษของลูกทุกคนที่มาจากทั่วทุกทิศ ประการแรก
บาบาได้เห็นคุณสมบัติพิเศษของเดลีซึ่งเป็นสถานที่เริ่มต้นของงานรับใช้
และแม้กระทั่งในตอนแรก ลูกผู้รับใช้ได้พบริมฝั่งแม่น้ำยมนาเพื่อเริ่มงานรับใช้
ลูกได้ไปและทำงานรับใช้ที่ริมฝั่งแม่น้ำยมนาใช่หรือไม่?
เมล็ดของงานรับใช้ถูกเพาะหว่านในเดลีเป็นครั้งแรกที่ริมฝั่งแม่น้ำยมนา
ดังนั้นปราสาทราชวังของอาณาจักรก็จะอยู่ริมฝั่งแม่น้ำยมนาด้วยเช่นกัน
เหตุนี้เองพร้อมกับโกปี้วัลลาภ (พ่อของโก๊ปและโก๊ปี้) และเหล่าโก๊ปและโก๊ปี้,
ริมฝั่งแม่น้ำยมนาจึงได้รับการจดจำด้วยเช่นกัน
บัพดาดากำลังมองดูทีวีของลูกที่มีพลังในการก่อตั้ง
ดังนั้นผู้ที่มาจากเดลีมีคุณสมบัติพิเศษของเวลาในปัจจุบันและอนาคตด้วยเช่นกัน
เดลีคือสถานที่ที่เป็นรากฐานของงานรับใช้และเป็นรากฐานของอาณาจักรด้วยเช่นกัน
ลูกผู้ที่อาศัยอยู่ในสถานที่ซึ่งเป็นรากฐานก็มีพลังใช่หรือไม่?
ผู้ที่มาจากเดลีมีความรับผิดชอบที่จะอยู่มีพลังอย่างสม่ำเสมอ
ลูกดวงวิญญาณเครื่องมือที่อาศัยอยู่ในเดลีนั้นมีมงกุฎแห่งความรับผิดชอบนี้เสมอใช่หรือไม่?
ลูกไม่ได้ถอดมงกุฎออกในบางครั้งใช่ไหม?
การเป็นชาวเดลีหมายถึงการเป็นผู้ที่สวมมงกุฎของความรับผิดชอบอย่างสม่ำเสมอ
ลูกเข้าใจถึงคุณสมบัติพิเศษของการเป็นชาวเดลีแล้วใช่ไหม?
จงนำคุณสมบัติพิเศษนี้ไปใช้ในทางปฏิบัติอย่างต่อเนื่อง อัจชะ
ลูกคนอื่นๆที่จากหายไปนานและเวลานี้ได้พานพบอีกครั้งคือผู้ที่มาจากคานาตากะ
พวกเขาแสดงละครของความรักและความศรัทธาที่ดีมาก
ในด้านหนึ่งมีความเลื่อมใสศรัทธาที่ลึกล้ำ
และพวกเขาก็เป็นดวงวิญญาณที่มีความรักมากมาย อีกด้านหนึ่งในแง่ของทางโลก
ดวงวิญญาณที่มีชื่อเสียงที่มีการศึกษาก็อยู่ในคานาตากะด้วยเช่นกัน
ดังนั้นจึงมีทั้งสอง ผู้ที่มีความรู้สึกที่มีความรักและผู้ที่มีตำแหน่งด้วยเช่นกัน
ดังนั้นเสียงก็สามารถกระจายจากคานาตากะ แผ่นดินที่ทำให้เสียงดังมาก
เพราะถึงแม้ว่าดวงวิญญาณเหล่านั้นจะเป็นวีไอพี
แต่เพราะแผ่นดินนี้เป็นแผ่นดินของความรักและศรัทธา,พวกเขาจึงมีความถ่อมตน
และดังนั้นพวกเขาจึงสามารถกลายเป็นเครื่องมือได้อย่างง่ายดาย
ดินแดนแห่งคานาตากะเป็นเครื่องมือในงานพิเศษนี้
เพียงแต่รักษาคุณสมบัติพิเศษของความรักและความถ่อมตนไว้กับลูกเสมอในงานรับใช้
อย่าได้ปล่อยวางคุณสมบัติพิเศษนี้ ไม่ว่าบรรยากาศจะเป็นอย่างไร
ทั้งสองคุณสมบัตินี้เป็นพายของเรือของคานาตากะ
เก็บทั้งสองคุณสมบัติพิเศษนี้ไว้ด้วยกันตลอดเวลา
ไม่ใช่คุณสมบัติหนึ่งอยู่ข้างหน้าและอีกคุณสมบัติหนึ่งอยู่ข้างหลัง
และแล้วเรือของงานรับใช้จะแสดงให้เห็นความสำเร็จของคุณสมบัติพิเศษของแผ่นดินนี้
ความสมดุลของทั้งสองคุณสมบัตินี้จะประกาศเกียรติคุณชื่อเสียงของลูก อัจชะ
ถึงผู้ที่ทำให้ตนเองอยู่ในรูปของสาระอย่างสม่ำเสมอ นั่นคือในรูปของผลอย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้ที่อยู่อย่างมั่นคงในสภาพของสาระอย่างสม่ำเสมอ
และผู้ที่ทำให้ผู้อื่นกลับมามั่นคงในสภาพของสาระ
ถึงดวงวิญญาณที่มีพลังอย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้รับใช้ที่มีพลังผู้ที่เป็นตัวของการจดจำระลึกถึงที่มีพลัง
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งเช่นนั้นที่มาเฉลิมฉลองการพบปะในรูปที่มีความทัดเทียม ความรัก
การจดจำระลึก และนมัสเต จาก บัพดาดา
สิ่งสร้างแรกที่สูงส่งของพระเจ้าคือบราห์มิน - 03/05/84
วันนี้พ่อผู้สร้างได้เห็นสิ่งสร้างของท่าน
นั่นคือท่านได้เห็นสิ่งสร้างแรกของดวงวิญญาณบราห์มินของท่าน
ลูกดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่งคือสิ่งสร้างแรกที่สูงส่ง
และดังนั้นลูกจึงเป็นที่รักมากกว่าสิ่งสร้างที่เหลือ
สิ่งสร้างที่สูงสุดเหนือสิ่งใดโดยผ่านบราห์มา คือ ลูกสิ่งสร้างที่เกิดจากปาก,
ลูกดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่ และลูกดวงวิญญาณบราห์มิน
ดวงวิญญาณบราห์มินได้รับการยกย่องว่าสูงส่งยิ่งกว่าเทพ
นั่นคือบราห์มินผู้ที่กลายเป็นเทวดานางฟ้าแล้วก็กลายเป็นเทพ
อย่างไรก็ตามชีวิตบราห์มิน คือชีวิตแรกแห่งยุคแห่งการบรรจบพบกันโดยผ่านอดิปิตา (พ่อคนแรก)
ผู้อาศัยแรกของยุคบรรจบพบกันคือดวงวิญญาณบราห์มิน พวกเขาเป็นตัวของความรู้,ตรีกาลดาชิและตรีเนตร
ดวงวิญญาณที่พบกับดวงวิญญาณสูงสุดในรูปที่มีตัวตนในโลกที่มีตัวตนสัมผัสกับการเติมเต็มความรับผิดชอบของความรักในทุกความสัมพันธ์และมีสิทธิ์ในสมบัติที่มีค่าทั้งหมดของพระเจ้า
นี่คือเพลงที่ร้องโดยบราห์มินในรูปที่มีตัวตน “เราได้เห็นและเราได้มาซึ่งพ่อชีวาโดยผ่านพ่อบราห์มา”
ไม่ใช่เพลงของชีวิตเทพ การได้เห็นพ่อทั้งสองด้วยดวงตาทางร่างของลูกในโลกที่มีตัวตน
การรับประทานกับท่าน การเดินกับท่าน การพูดกับท่าน การรับฟังท่าน
การมีประสบการณ์กับทุกกิจกรรมที่สูงส่ง
และการได้เห็นผู้เดียวผู้ที่ปราศจากภาพลักษณ์
ในภาพนั้นคือโชคที่สูงส่งของผู้ที่มีชีวิตเป็นบราห์มินเท่านั้น
เพียงบราห์มินเท่านั้นที่พูดว่า เราเห็นพระเจ้าในรูปของพ่อ
เราได้เห็นท่านในรูปของแม่,เพื่อน,พี่ชายและเจ้าบ่าว. ฤาษี,มุนี,ทาปาสวี,
นักปราชญ์และผู้ที่ได้ศึกษาคัมภีร์ต่างๆทั้งหมดเพียงแค่ร้องเพลงสรรเสริญ
พวกเขาถูกทิ้งด้วยความหวังที่จะได้รับดราชัน (การเหลือบมอง)
ท่านจะมาในช่วงเวลาหนึ่ง เราจะพบท่านในช่วงเวลาหนึ่งอย่างแน่นอน
พวกเขาเฝ้าแต่วนไปรอบวงจรของหลายชาติเกิดด้วยความหวังว่าจะได้พบท่าน
อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณบราห์มินพูดด้วยประกาย ด้วยความศรัทธา
ความซาบซึ้งและความสุขจากหัวใจพวกเขาว่า พวกเขาได้พบพ่อของเขาแล้ว
พวกเขาคือผู้ที่กระหายต่อสิ่งนี้ ในขณะที่ลูกคือผู้ที่เฉลิมฉลองการพบปะ
-
การมีชีวิตบราห์มินหมายถึงการเป็นตัวของชีวิตที่ได้มาซึ่งทุกสิ่งที่ไม่สูญสลาย
ไม่มีที่สิ้นสุด และไม่ไหวหวั่นสั่นคลอน
-
ชีวิตบราห์มินคือรากฐานของต้นกัลปะนี้ นั่นคือราก
-
ต้นไม้นี้เติบโตบนพื้นฐานของชีวิตบราห์มิน
-
ด้วยรากของชีวิตบราห์มิน
ซึ่งดวงวิญญาณที่หลากหลายทั้งหมดได้รับน้ำของการได้มาซึ่งการบรรลุผล
ของการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตจากเมล็ด
-
ด้วยการค้ำจุนของชีวิตบราห์มินที่กิ่งก้านและสาขาเติบโตขึ้น
-
ดังนั้นดวงวิญญาณบราห์มิน คือบรรพบุรุษของราชวงศ์ที่หลากหลายทั้งหมด
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่ทำพิธีเปิดงานใหม่ (มูหุรัท) ที่สูงส่งที่สุดของโลก
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือดวงวิญญาณที่สูงส่ง
ที่สร้างไฟบูชายัญซึ่งม้าจะถูกสังเวยเพื่ออำนาจในการปกครองตนเอง
และไฟบูชายัญของความรู้
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่รู้ชะตาชีวิตของ 84 ชาติเกิดของทุกดวงวิญญาณ
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่วาดเส้นโชคที่สูงส่งของทุกดวงวิญญาณจากผู้ประทานโชค
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือเครื่องมือที่จะพาดวงวิญญาณไปสู่การจาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่เพื่อไปสู่การหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่ดำเนินพิธีหมั้นของทุกดวงวิญญาณทั้งหมดกับพ่อ
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่ผูกมัดด้วยการวางมือของเขาไว้ในมือของพระเจ้า
-
ดวงวิญญาณบราห์มินคือผู้ที่ผูกมัดเพื่อความบริสุทธิ์อย่างสม่ำเสมอชาติแล้วชาติเล่า
-
ดวงวิญญาณบราห์มินถ่ายทอดเรื่องราวของความเป็นอมตะ และทำให้ทุกคนเป็นอมตะ
ลูกเข้าใจหรือไม่ว่า
ลูกคือดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และมีความผิดชอบเพียงใด? ลูกคือบรรพบุรุษ
บรรพบุรุษเป็นเช่นไร ราชวงศ์ของเขาที่เกิดขึ้นภายหลังก็จะเป็นเช่นนั้น ลูกไม่ธรรมดา
ลูกไม่เพียงแต่รับผิดชอบต่อครอบครัวหรือสถานที่ทำงานรับใช้ของลูกเท่านั้น
ลูกไม่เพียงแต่รับผิดชอบต่อสถานที่ที่มีขีดจำกัดเช่นนั้นเท่านั้น
ลูกคือภาพลักษณ์ของการค้ำจุนและภาพลักษณ์ของการยกระดับดวงวิญญาณของโลก
แต่ละดวงวิญญาณบราห์มินมีความรับผิดชอบที่ไม่มีขีดจำกัด
หากลูกไม่ปฏิบัติตามความรับผิดชอบที่ไม่มีขีดจำกัด
หากลูกเพียงแค่ใช้เวลาของลูกเพียงแค่ดูแลครอบครัวทางโลกหรือครอบครัวทางจิตของลูก
บางครั้งมีสภาพที่โบยบิน และบางครั้งมีสภาพของการขึ้น บางครั้งมีสภาพที่เดิน
บางครั้งในสภาพที่หยุด นั่นไม่ใช่ดวงวิญญาณบราห์มิน แต่เป็นดวงวิญญาณนักรบ
ดวงวิญญาณเช่นนั้นจะร้องเพลงของความมหัศจรรย์ของความเพียรพยายามของพวกเขาอย่างสม่ำเสมอโดยพูดว่า
“ฉันจะทำสิ่งนี้ ฉันจะทำสิ่งนั้น”
และพวกเขาก็พยายามที่จะยืนหยัดในเป้าหมายของเขาอย่างสม่ำเสมอ
มีความแตกต่างระหว่างการเพียงแค่เล็งไปที่เป้าหมายกับการยิงไปที่เป้าหมายนั้นอย่างแท้จริง
พวกเขาเพียงแค่พยายามเล็งไปที่เป้าของพวกเขา “ฉันจะทำสิ่งนี้ในตอนนี้
ฉันจะทำสิ่งนี้ในวิธีนี้”
พวกเขายังคงพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะไปให้ถึงเป้าหมายของพวกเขาในลักษณะเช่นนั้น
ดวงวิญญาณเช่นนั้นเรียกว่าดวงวิญญาณนักรบ
ดวงวิญญาณบราห์มินไม่พยายามยิงไปที่เป้าหมายของเขา
พวกเขามั่นคงในเป้าหมายของเขาอย่างสม่ำเสมอ พวกเขามีเป้าหมายในสติปัญญาของเขาเสมอ
พวกเขากลายเป็นผู้ที่มีชัยชนะด้วยความคิดเพียงหนึ่งวินาที
บัพดาดาเฝ้าแต่ดูเกมของลูกบราห์มินและลูกนักรบต่อไป เกมของบราห์มินคือเกมของชัยชนะ
และเกมของนักรบคือการแบกรับภาระของลูกศรและคันธนูอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขามีคันธนูของความลำบากตรากตรำในความเพียรพยายามของเขาอย่างสม่ำเสมอ
ทันทีที่พวกเขาแก้ปัญหาหนึ่ง อีกปัญหาหนึ่งก็เกิดขึ้น
บราห์มินคือตัวของการแก้ไขปัญหา
นักรบข้องแวะอยู่กับการหาวิธีแก้ไขปัญหาเหล่านั้นอย่างสม่ำเสมอ ในรูปที่มีตัวตน
บาบาเคยเล่าเรื่องราวที่น่าขบขันให้แก่ลูกว่า นักรบกำลังทำอะไร?
มีเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งนี้ เมื่อลูกนำหนูออกไปแมวก็จะมา
วันนี้มีปัญหาเกี่ยวกับเงิน พรุ่งนี้มีปัญหากับจิตใจ
และวันต่อมาก็มีปัญหากับร่างกายหรือสายใยหรือความสัมพันธ์
พวกเขายังคงข้องแวะอยู่ในการเพียรพยายามอย่างสม่ำเสมอ
พวกเขาแน่นอนจะมีการพร่ำบ่นอย่างใดอย่างหนึ่งอยู่เสมอไม่ว่าจะเกี่ยวกับตนเองหรือผู้อื่น
เมื่อเห็นลูกข้องแวะในความเพียรพยายามเพื่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดเวลา
บัพดาดารู้สึกเห็นใจพวกเขาด้วยรูปที่มีความเมตตาและเห็นอกเห็นใจของท่าน
ชีวิตบราห์มินของยุคบรรจบพบกันคือเวลาของการพักผ่อนในหัวใจของผู้ให้ความอบอุ่นแก่หัวใจ
นั่งในหัวใจของท่านอย่างสบาย รับประทานบราห์มาโบเจิ้นและดื่มน้ำทิพย์แห่งความรู้
ทำงานรับใช้ที่มีพลัง และนั่งบนบัลลังก์หัวใจอย่างสบายด้วยความสุขสันต์หรรษา
เหตุใดลูกจึงอยู่อย่างมีความทุกข์? ลูกไม่พูดว่า “โอ้ ราม!”
ที่มาจากความทุกข์อีกต่อไป แต่ลูกพูดว่า “โอ้ บาบา!” “โอ้ ดาดี้!” “โอ้ ดีดี้!”
ใช่หรือไม่? “โอ้ บาบา! โอ้ ดาดี้! ดีดี้! ฟังฉันนะ! ทำอะไรสักอย่าง”
นี่กำลังมีความทุกข์ระทม นี่คือยุคที่ใช้ชีวิตอย่างความสบาย มีความสุขสันต์ทางจิต!
ผ่านวันที่สวยงามเหล่านี้ในความสุขสันต์ทางจิต
อย่าเพียงแค่มีความสุขสันต์กับสิ่งที่สูญสลาย ร้องเพลงและร่ายรำแต่อย่าได้เหี่ยวเฉา
หากลูกไม่ใช้เวลาในความสุขสันต์หรรษาของพระเจ้าในเวลานี้ แล้วลูกจะทำสิ่งนี้เมื่อใด?
นั่งอยู่ในเกียรติทางจิตของลูก(ชาน) เหตุใดลูกจึงกลับมาทุกข์ระทม(ปารีชาน)?
พ่อประหลาดใจว่าสิ่งที่เล็กเช่นมดได้ไปถึงสติปัญญาของลูกและรบกวนโยคะของสติปัญญาของลูก
เช่นเดียวกับที่มดกัดร่างกายของลูก ลูกก็จะถูกรบกวนและทำให้ร่างกายของลูกอยู่ไม่สุข
ในทำนองเดียวกันมันก็รบกวนสติปัญญาของลูก หากมดเข้าไปในหูของช้าง
มันก็ทำให้ช้างหมดสติ
ในทำนองเดียวกันดวงวิญญาณบราห์มินกลับมาสิ้นสติและกลายเป็นนักรบ
ลูกเข้าใจหรือไม่ว่าลูกเล่นเกมอะไร? อย่าได้กลายเป็นนักรบ!
มิฉะนั้นลูกจะได้รับอาณาจักรของยุคเงิน
อะไรก็ตามที่เทพในยุคทองไม่บริโภคและเหลือทิ้งเอาไว้
แล้วนักรบของยุคเงินก็จะได้รับสิ่งนั้น ซึ่งคือบราห์มินผู้ที่กำลังจะกลายเป็นเทพ
ที่จะได้รับผลของการเก็บเกี่ยวครั้งแรกจากสนามของการกระทำ
ในขณะที่นักรบได้รับผลของการเก็บเกี่ยวครั้งที่สอง
ลูกรู้ถึงความแตกต่างระหว่างรสชาติของการเก็บเกี่ยวครั้งแรกกับครั้งที่สองแล้วใช่หรือไม่
อัจชะ
โซนมหาราชตะและยูพี: มหาราชตะมีคุณสมบัติพิเศษ เช่นที่ชื่อของมหาราชตะเป็นเช่นไร
พวกเขาก็จะมอบช่อดอกไม้ที่สวยงามของดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่แก่บัพดาดาตามนั้น
อาณาจักรของมหาราชตะนั้นสวยงามและสมบูรณ์พร้อม
ดังนั้นมหาราชตะจึงต้องนำดวงวิญญาณที่สมบูรณ์พร้อมและมีชื่อเสียงเช่นนั้นเข้ามามีสายใยและมีการติดต่อกับลูก
เหตุนี้เองลูกจึงได้รับการบอกว่า
จงทำให้ดวงวิญญาณกลายเป็นดวงวิญญาณที่ยิ่งใหญ่และนำช่อดอกไม้ที่สวยงามมาอยู่เบื้องหน้าพ่อ
ขณะนี้ในเวลาสุดท้าย ผู้ที่มีความมั่งคั่งทั้งหมดก็จะมีบทบาทด้วยเช่นกัน
พวกเขาจะไม่มีบทบาทของการมีความสัมพันธ์กับลูก แต่จะเป็นผู้ที่มีการติดต่อกับลูก
ลูกเข้าใจหรือไม่
ยูพีมีทัชมาฮาลสิ่งมหัศจรรย์ของโลกซึ่งเป็นที่รู้จักที่นี่และในต่างแดนทุกประเทศ
เช่นที่ยูพีมีสิ่งที่มหัศจรรย์ที่สุดในโลก ในทำนองเดียวกัน
ผู้ที่มาจากยูพีต้องแสดงให้เห็นผลของงานรับใช้ที่มหัศจรรย์ที่มองเห็นได้ในทางปฏิบัติ
เพื่อที่ลูกจะกลายเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงอย่างมากในแผ่นดินนี้และในต่างแดนและในโลกบราห์มินสำหรับการทำบางสิ่งที่มหัศจรรย์
เพื่อการเป็นบุคคลที่มหัศจรรย์ของโลก ลูกต้องทำงานที่มหัศจรรย์เช่นนั้น
เพียงแค่มีกีตะพาทชาราและศูนย์ต่างๆ นั้นไม่ใช่ความมหัศจรรย์
เพียงเมื่อลูกทำบางสิ่งที่ยังไม่มีใครทำมาก่อนจึงจะมีการกล่าวได้ว่าลูกทำสิ่งที่มหัศจรรย์
ลูกเข้าใจหรือไม่? ผู้ที่มาจากต่างประเทศปรากฏตัวอยู่เสมอในทุกฤดูกาล
ผู้ที่มาจากต่างประเทศจะทำให้พ่อทั้งสองปรากฏตัวเสมอในโลกนี้เสมอผ่านสิ่งอำนวยความสะดวกของต่างประเทศ
การปรากฏตัวหมายถึง พวกเขาจะสามารถเห็นท่านทั้งสองด้วยดวงตาทางร่างกายนี้
ดังนั้นลูกจะทำให้พ่อเช่นนั้นปรากฏตัวอยู่เบื้องหน้าโลกเสมอ
ลูกที่มาจากต่างประเทศเข้าใจหรือไม่ว่าลูกต้องทำอะไร? อัจชะ
พรุ่งนี้ชุมนุมทั้งหมดจะจากไป ในที่สุดวันนั้นก็จะมาถึงด้วยเช่นกัน
เมื่อเฮลิคอปเตอร์จะลงจอดที่นี่
สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดได้มีการเตรียมไว้เพื่อลูก
เช่นเดียวกับที่จะมีทิวแถวของวิมานในยุคทอง
ดังนั้นในเวลานี้ก็จะมีทิวแถวของรถจี๊ปและรถบัสที่นี่
ในที่สุดก็จะมีทิวแถวของวิมานด้วยเช่นกัน ทุกคนจะหวาดกลัวและวิ่งมาที่นี่
พวกเขาจะจากไปด้วยการมอบทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูก พวกเขาจะหวาดกลัวในขณะที่ลูกจะโบยบิน
ลูกไม่กลัวที่จะตาย ลูกได้ตายไปแล้ว ลูกได้เห็นตัวอย่างในปากีสถาน
พวกเขาทั้งหมดทิ้งกุญแจของพวกเขาและวิ่งจากไป ดังนั้นลูกกำลังจะได้รับกุญแจทั้งหมด
ลูกเพียงแค่ต้องดูแลสิ่งนั้น อัจชะ
ถึงผู้ที่นำคุณสมบัติพิเศษทั้งหมดของชีวิตบราห์มินไปใช้ในชีวิตของเขา
ถึงผู้ที่ไม่เพียงแต่มีการพักผ่อนทางร่างกาย
แต่ได้สัมผัสกับความสุขสันต์ทางจิตและความสบายทางจิตในหัวใจของพ่อผู้ให้ความอบอุ่นแก่หัวใจ
ถึงผู้ที่รักษาเกียรติที่สูงส่งของยุคบรรจบพบกันไว้อย่างสม่ำเสมอ
ถึงผู้ที่คงอยู่อย่างซึมซับอยู่ในความรักมากจนกระทั่งความลำบากตรากตรำเปลี่ยนเป็นความรัก
ถึงดวงวิญญาณบราห์มินที่สูงส่งเช่นนั้น ด้วยความรัก การจดจำระลึกถึง
และนมัสเตของบัพดาดา
พร:
ขอให้ลูกเป็นหงส์ที่สูงศักดิ์
ผู้ที่ซึมซับเพชรพลอยแห่งความรู้และจบสิ้นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมด
หงส์ที่สูงศักดิ์มีคุณสมบัติพิเศษสองอย่าง
หนึ่งคือเลือกเก็บไข่มุกของความรู้และอีกหนึ่งคือการแยกน้ำจากน้ำนมด้วยพลังของการแยกแยะ
การแยกจากน้ำหมายถึงการแยกแยะระหว่างสิ่งที่ไร้ประโยชน์และสิ่งที่มีพลัง
สิ่งที่ไร้ประโยชน์กล่าวได้ว่าเป็นเช่นน้ำและสิ่งที่มีพลังกล่าวได้ว่าเป็นเช่นน้ำนม
ดังนั้นการจบสิ้นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ทั้งหมดหมายถึงการกลับมาเป็นหงส์ที่สูงศักดิ์
ในทุกขณะให้เพชรพลอยของความรู้อยู่ในสติปัญญาของลูกอย่างสม่ำเสมอ
เมื่อลูกไตร่ตรองอย่างต่อเนื่องลูกจะกลับมาเต็มไปด้วยเพชรพลอย
คติพจน์:
ผู้ที่อยู่อย่างมั่นคงอย่างสม่ำเสมอในตำแหน่งที่สูงส่งของพวกเขา
และจบสิ้นการต่อต้านใดๆ และกลายเป็นดวงวิญญาณที่มีชัยชนะ