08.12.19 Avyakt Bapdada Thai Murli
18.03.85 Om Shanti Madhuban
ความพอใจ
วันนี้ พ่อดิลวาลา (ผู้ที่เอาชนะหัวใจของลูก)
มาเพื่อสนทนาจากใจถึงใจกับลูกที่น่ารักที่นั่งอยู่บนบัลลังก์หัวใจของท่าน
ดิลวาลามาเพื่อแลกเปลี่ยนกับลูกของท่านและถามลูกที่มีหัวใจที่ชื่อสัตย์เกี่ยวกับสภาพจิตใจของพวกเขา
พ่อทางจิตกำลังมีการสนทนาจากใจถึงใจกับจิตวิญญาณ
การสนทนาจากใจถึงใจของดวงวิญญาณนี้เป็นประสบการณ์เพียงครั้งเดียวในเวลานี้
ลูกจิตวิญญาณมีพลังแห่งความรักเช่นนั้นที่ลูกนำพ่อผู้สร้างจิตวิญญาณจากเหนือเสียง(นิพพาน)เข้ามาสู่เสียงเพื่อที่จะมีการสนทนาจากใจถึงใจ
ลูกเป็นจิตวิญญาณที่สูงส่งเช่นนั้นที่ลูกผูกมัดพ่อที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะด้วยพันธะแห่งความรัก
ผู้คนในโลกร้องเรียกหาท่านในฐานะที่เป็นผู้ปลดปล่อยพวกเขาจากบ่วงพันธะ
และพ่อที่เป็นอิสระจากบ่วงพันธะนั้นถูกผูกมัดด้วยบ่วงของความรักของลูกเสมอ
ลูกฉลาดในการผูกมัดท่าน เมื่อใดก็ตามที่ลูกจดจำท่าน พ่อก็จะปรากฏตัว
พระเจ้าจะปรากฏตัว
ดังนั้นวันนี้บาบามาเพื่อมีการสนทนาจากใจถึงใจเป็นพิเศษกับลูกดับเบิ้ลฟอเรเนอร์ขณะนี้ในฤดูกาลนี้เป็นรอบพิเศษของลูกลูกดับเบิ้ลฟอเรเนอร์
ผู้ที่มาส่วนใหญ่เป็นชาวต่างชาติ
ถึงอย่างไรชาวมธุบันก็เป็นผู้อาศัยอยู่ในสถานที่ที่สูงส่งอยู่แล้ว
ลูกคือผู้ที่เห็นการพบปะกับดวงวิญญาณที่หลากหลายในโลกในขณะที่นั่งในสถานที่เดียว
ในขณะที่ผู้ที่มาที่นี่ต้องกลับไป ในขณะที่ผู้ที่อยู่ในมธุบันก็ยังอยู่ที่นี่เสมอ
วันนี้บาบาถามลูกลูกดับเบิ้ลฟอเรเนอร์ว่า
ลูกทุกคนกลายเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจที่เปล่งประกายอยู่ในมงกุฎของบัพดาดาหรือไม่?
ลูกทั้งหมดเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจหรือไม่? ลูกพอใจเสมอหรือไม่?
บางครั้งลูกไม่รู้สึกไม่พอใจกับตัวเอง กับดวงวิญญาณบราห์มิน กับสันสการ์ของลูกเอง
หรือกับอิทธิพลของบรรยากาศใช่ไหม? ลูกพอใจกับทุกสิ่งเสมอหรือไม่?
หากลูกมีความพอใจบางครั้งและไม่พอใจในเวลาอื่นๆ
ลูกจะถูกเรียกว่าเพชรพลอยแห่งความพอใจหรือไม่?
ลูกทั้งหมดพูดว่าลูกเป็นเพชรพลอยแห่งความพอใจใช่ไหม?
ในกรณีนี้ลูกจะไม่บอกว่าลูกพอใจ แต่ผู้อื่นทำให้ลูกไม่พอใจใช่ไหม?
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ดวงวิญญาณที่พอใจจะไม่ยอมปล่อยคุณสมบัติพิเศษของความพอใจของเขาไป
ความพอใจเป็นคุณธรรมพิเศษ เป็นสมบัติที่มีค่า และเป็นเครื่องประดับพิเศษของชีวิต
เมื่อลูกรักบางสิ่ง ลูกจะไม่มีวันปล่อยสิ่งนั้นไป ความพอใจเป็นคุณสมบัติพิเศษของลูก
ความพอใจเป็นกระจกพิเศษของการเปลี่ยนแปลงในชีวิตบราห์มิน
มีชีวิตธรรมดาและชีวิตบราห์มิน
ชีวิตธรรมดาหมายถึงบางครั้งมีความพอใจและบางครั้งไม่พอใจ
เมื่อเห็นคุณสมบัติพิเศษของความพอใจในชีวิตบราห์มิน
แม้กระทั่งผู้ที่ไม่มีความรู้ก็ยังประทับใจ
การเปลี่ยนแปลงนี้กลายเป็นเครื่องมือในการนำมาซึ่งการเปลี่ยนแปลงในดวงวิญญาณมากมาย
มันปรากฏออกมาจากปากของทุกคนว่า คนนั้นพอใจเสมอ เขามีความพอใจเสมอ ที่ใดมีความพอใจ
ที่นั่นมีความสุขอย่างแน่นอน ความไม่พอใจทำให้ความสุขของลูกหายไป
นี่เป็นคำยกย่องของชีวิตบราห์มิน หากไม่มีความพอใจตลอดเวลา
นั่นก็แสดงว่าเป็นชีวิตที่ธรรมดา พื้นฐานของความสำเร็จที่ง่ายดายคือความพอใจ
ความพอใจเป็นวิธีที่สูงส่งที่ทำให้ดวงวิญญาณเป็นที่รักของครอบครัวบราห์มินทั้งหมด
ทุกคนจะรักผู้ที่อยู่อย่างพอใจโดยอัตโนมัติ
ทุกคนพยายามที่จะนำพวกเขาเข้ามาใกล้ชิดกับตนเองเสมอและทำให้พวกเขาให้ความร่วมมือในงานที่สูงส่งทุกงาน
พวกเขาไม่ต้องใช้ความพยายามใดๆที่จะเข้ามาใกล้ชิดหรือให้ความร่วมมือ
หรือใส่เข้าไปในรายชื่อของดวงวิญญาณพิเศษ พวกเขาไม่ต้องคิดสิ่งนี้
พวกเขาแม้กระทั่งไม่จำเป็นต้องพูดถึง
คุณสมบัติพิเศษของความพอใจเองทำให้ลูกกลายเป็นผู้ที่ได้รับโอกาสทองในทุกงาน
ดวงวิญญาณผู้ที่เป็นเครื่องมือสำหรับงานจะคิดเกี่ยวกับดวงวิญญาณที่พอใจโดยอัตโนมัติ
และจะให้โอกาสพวกเขาอย่างต่อเนื่อง
ความพอใจจะทำให้ลูกมีความกลมกลืนกับธรรมชาติและซันสการ์ของทุกคนเสมอ
ดวงวิญญาณที่พอใจไม่เคยหวาดกลัวกับธรรมชาติหรือซันการ์ของใคร
ลูกกลายเป็นดวงวิญญาณที่พอใจเช่นนั้นใช่ไหม? พระเจ้ามาหาลูกเองลูกไม่ได้ไปหาท่าน
โชคมาหาลูกเอง ในขณะที่นั่งอยู่ที่บ้านลูกก็ได้พบพระเจ้าลูกได้พบโชค
ในขณะที่นั่งอยู่ที่บ้านลูกได้รับกุญแจสู่คลังสมบัติทั้งหมด
เมื่อใดก็ตามที่ลูกต้องการสิ่งใด สมบัติมีไว้สำหรับลูก
เพราะลูกกลายเป็นผู้ที่มีสิทธิ์
ดังนั้นลูกได้รับโอกาสที่จะเข้ามาใกล้ชิดกับทุกคนและเข้ามาใกล้ชิดในงานรับใช้โดยอัตโนมัติ
คุณสมบัติพิเศษของลูกเองช่วยให้ลูกก้าวไปข้างหน้า
โดยธรรมชาติทุกคนมีความรักในหัวใจของพวกเขาสำหรับผู้ที่อยู่อย่างพอใจเสมอ
ไม่ใช่ความรักที่ผิวเผิน
หนึ่งคือการให้ความรักที่ผิวเผินแก่ใครบางคนเพื่อทำให้เขาพอใจ
และอีกหนึ่งคือการให้ความรักจากหัวใจ
บางครั้งลูกต้องให้ความรักกับบางคนเพื่อทำให้พวกเขาไม่อารมณ์เสีย
อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณเช่นนั้นไม่มีค่าที่จะได้รับความรักตลอดเวลา
ดวงวิญญาณที่พอใจจะได้รับความรักจากหัวใจของทุกคนเสมอไม่ว่าจะเป็นคนใหม่หรือคนเก่า
ไม่ว่าคนนั้นจะได้รับการแนะนำหรือไม่ก็ตาม
ความพอใจเองจะให้การแนะนำแก่ดวงวิญญาณเช่นนั้น
ทุกคนปรารถนาที่จะพูดคุยกับบุคคลนั้นและนั่งอยู่กับเขา
ดังนั้นลูกนั้นพอใจในลักษณะนี้หรือไม่? ลูกมั่นคงใช่ไหม?
ลูกไม่ได้พูดว่าลูกจะกลายไปเป็นอย่างนั้นใช่ไหม? ไม่เลย ลูกกลายเป็นสิ่งนั้นแล้ว
ดวงวิญญาณที่พอใจจะเป็นผู้ชนะมายาเสมอ นี่คือกลุ่มของผู้ชนะมายา
ลูกไม่ใช่ผู้ที่หวาดกลัวมายาใช่ไหม? มายามาหาใคร? เธอมาหาทุกคนใช่ไหม?
มีใครบ้างที่บอกว่ามายาไม่มา? เธอมาหาทุกคน แต่บางคนก็กลัวเธอ
และคนอื่นก็จำเธอได้และเหตุนี้พวกเขาจึงสามารถคงอยู่อย่างระมัดระวัง
ลูกที่เชื่อฟังของพ่อที่อยู่ภายในเส้นของกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยจะรับรู้ถึงมายาได้จากระยะไกล
เมื่อลูกใช้เวลาสักพักในการตระหนักรู้ถึงเธอ
หรือเมื่อลูกทำผิดพลาดในการตระหนักรู้ถึงเธอลูกจึงกลับมาหวาดกลัวมายา
ลูกได้ยินความทรงจำเกี่ยวกับเรื่องราวของสีดาที่ถูกหลอกลวง
เป็นเพราะเธอไม่ได้ตระหนักรู้ในตัวเขา
เธอจึงถูกหลอกลวงเพราะเธอไม่ได้รับรู้ถึงรูปของมายา
หากเธอตระหนักรู้ได้ว่าผู้นั้นไม่ใช่นักบวชพราหมณ์หรือคนขอทาน
เธอก็คงไม่ต้องไปสัมผัสกับกระท่อมแห่งความทุกข์
อย่างไรก็ตามเป็นเพราะว่าเธอตระหนักรู้ได้ในภายหลังว่าเธอถูกหลอกลวงและเพราะถูกหลอกลวงเธอจึงต้องทนทุกข์ทรมาน
จากการเป็นโยคีเธอก็กลายเป็นวิโยคี(ถูกพรากจากการขาดโยคะ)
จากการมีมิตรร่วมทางตลอดเวลาเธอกลับมาอยู่ห่างไกล
จากการเป็นดวงวิญญาณที่เป็นตัวของการได้มาซึ่งการบรรลุผล
เธอกลายเป็นดวงวิญญาณที่ร้องเรียกหา เหตุผลคืออะไร? ขาดการหยั่งรู้!
เพราะการขาดพลังในการหยั่งรู้ถึงมายา
แทนที่จะสามารถขับไล่มายาออกไปลูกกลับมาหวาดกลัว ทำไมถึงขาดการหยั่งรู้?
ทำไมถึงไม่มีการรับรู้ได้ในเวลานั้นแต่เป็นภายหลัง? อะไรคือสาเหตุของสิ่งนี้?
เหตุผลก็คือลูกไม่ได้ทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติที่สูงส่งของพ่ออย่างสม่ำเสมอ
บางครั้งลูกจดจำคำสอนเหล่านั้น และบางครั้งลูกก็ไม่ได้จำ
บางครั้งลูกมีความจริงจังและกระตือรือร้น และบางครั้งลูกก็ไม่มี
ผู้ที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งของการอยู่อย่าง "สม่ำเสมอ"
นั่นคือผู้ที่ไม่อยู่ในกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยของคำสั่งที่ได้รับก็จะถูกหลอกลวงจากมายาในเวลานั้น
มายามีพลังในการแยกแยะอย่างมาก
มายาเห็นว่าลูกอ่อนแอในเวลานั้นและเพราะความอ่อนแอนั้นเธอจึงทำให้ลูกเป็นของเธอ
ประตูที่มายาเข้ามานั้นมีความอ่อนแอ เมื่อเธอพบช่องทางแม้กระทั่งเล็กน้อย
เธอจะรีบเข้าไปที่นั่นอย่างรวดเร็ว ขโมยทำอะไรในทุกวันนี้? แม้ว่าประตูอาจจะปิด
แต่พวกเขาก็เข้าผ่านทางช่องระบายอากาศ
การอ่อนแอเล็กน้อยแม้แต่ในความคิดของลูกหมายถึงการเปิดทางให้กับมายา
เหตุนี้เองวิธีที่ง่ายมากในการเป็นผู้ชนะมายาคืออยู่กับพ่อเสมอตลอดเวลา
การอยู่กับท่านหมายถึงการอยู่ภายในกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยโดยอัตโนมัติ
แล้วลูกจะได้รับการปลดปล่อยจากความเพียรพยายามที่จะเป็นอิสระจากกิเลสแต่ละตัว
จงอยู่อย่างเป็นมิตรร่วมทางกับท่าน แล้วลูกจะกลายเป็นเหมือนพ่อโดยอัตโนมัติ
มิตรจะแต่งแต้มสีสันให้กับลูกโดยอัตโนมัติ
อย่าทิ้งเมล็ดและทำงานอย่างหนักเพียงเพื่อตัดกิ่งก้าน -
วันหนึ่งลูกจะกลายเป็นผู้ชนะตัณหาราคะ ในวันต่อมาลูกจะกลายเป็นผู้ที่เอาชนะความโกรธ
ไม่ ลูกได้รับชัยชนะอย่างสม่ำเสมอ เมื่อลูกจบสิ้นเมล็ดด้วยรูปที่เป็นเมล็ด
ลูกก็จะได้รับการปลดปล่อยจากการเพียรพยายามซ้ำๆ โดยอัตโนมัติ
เพียงแค่รักษารูปที่เป็นเมล็ดไว้กับลูก
จากนั้นเมล็ดของมายาจะถูกเผาในลักษณะที่ไม่มีร่องรอยปรากฏออกมาจากเมล็ดนั้น
ไม่ว่าในกรณีใดเมล็ดที่ถูกเผาแล้วจะไม่สามารถให้ผลได้
ดังนั้นจงอยู่กับพ่อ อยู่อย่างพอใจ แล้วมายาจะทำอะไร? เธอจะอุทิศตัวเธอ
ลูกไม่รู้วิธีที่จะทำให้มายาอุทิศตัวหรือ? หากตัวลูกเองอุทิศตนแล้ว
มายาก็จะอุทิศตัวให้กับลูก
ดังนั้นมายาได้อุทิศตัวให้กับลูกหรือลูกยังคงต้องเตรียมการอะไรอยู่?
สภาพของลูกคืออะไร? เช่นเดียวกับที่ลูกมีพิธีอุทิศตนของลูก
ในทำนองเดียวกันลูกได้เฉลิมฉลองพิธีอุทิศตัวของมายาแล้วหรือลูกยังคงต้องเฉลิมฉลองอยู่?
การกลับมาศักดิ์สิทธิ์หมายถึงพิธีได้เกิดขึ้น เธอถูกเผาไหม้
และแล้วเมื่อลูกกลับบ้าน ลูกจะไม่เขียนจดหมายมาบอกว่า "ฉันจะทำอย่างไรดี มายามา!
ใช่ไหม? ลูกจะเขียนจดหมายให้ข่าวดีใช่ไหม? พิธีอุทิศตนเกิดขึ้นมาแล้วกี่ครั้ง?
พิธีของลูกเกิดขึ้นแล้วแต่ลูกก็ยังทำให้ดวงวิญญาณอื่นอุทิศมายาเช่นกัน
ลูกจะเขียนข่าวเช่นนั้นมาใช่ไหม? อัจชะ
ยิ่งลูกมาที่นี่ด้วยความจริงจังและกระตือรือร้นมากแค่ไหน
บัพดาดาต้องการที่จะเห็นลูกเป็นดวงวิญญาณที่พอใจด้วยความจริงจังและกระตือรือร้นตลอดเวลามากเท่านั้น
ลูกมีความรักอยู่แล้ว
สิ่งที่แสดงให้เห็นถึงความรักนั่นก็คือลูกเข้ามาใกล้ชิดจากที่อยู่ห่างไกล
ลูกนับวันและคืนด้วยความรักและมาที่นี่
หากไม่มีความรักก็เป็นการยากที่จะมาถึงที่นี่ ลูกสอบผ่านในการมีความรัก
ลูกได้รับประกาศนียบัตรสอบผ่านแล้วใช่ไหม? ลูกสอบผ่านในทุกวิชา
อย่างไรก็ตามบัพดาดาขอบคุณลูกๆ เพราะดวงตาแห่งการตระหนักรู้ของลูกนั้นเฉียบคม
ในขณะที่อาศัยอยู่ห่างไกลลูกก็ตระหนักรู้และจำพ่อได้
ผู้ที่อยู่กับท่านนั่นคือผู้ที่อยู่ในประเทศนี้ยังไม่สามารถรับรู้ถึงท่านได้
แต่ลูกได้รับรู้ถึงท่านได้ในขณะที่นั่งอยู่ห่างไกลมาก
ลูกรับรู้ถึงพ่อและทำให้พ่อเป็นของลูก และทำให้ตัวลูกเองเป็นของท่าน
บัพดาดาขอแสดงความยินดีเป็นพิเศษสำหรับสิ่งนี้
ดังนั้นเช่นที่ลูกไปข้างหน้าในการตระหนักรู้จักท่าน
ในทำนองเดียวกันจงกลายเป็นอันดับหนึ่งในการเป็นผู้ชนะมายาและลูกจะกลายเป็นผู้ที่ได้รับการแสดงความยินดีจากพ่อเสมออย่างแน่นอน
บัพดาดาก็สามารถส่งดวงวิญญาณใดก็ตามที่กลัวมายาไปหาลูกและบอกพวกเขาว่า:
ถามลูกคนนั้นเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในการเป็นผู้ที่ชนะมายา
จงแสดงให้เห็นถึงสิ่งนี้โดยการกลายเป็นตัวอย่างเช่นนั้น
เช่นที่ครอบครัวที่เอาชนะความผูกพันยึดมั่นเป็นที่รู้จักกันดี
ดังนั้นศูนย์ที่เป็นผู้เอาชนะมายาก็ควรเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะที่เป็นศูนย์ที่มายาไม่เคยทำสงคราม
สำหรับมายาที่จะมาก็เป็นเรื่องหนึ่ง
แต่สำหรับมายาที่จะมาทำสงครามก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ดังนั้นลูกเป็นผู้ที่จะได้รับอันดับในสิ่งนี้ด้วยหรือไม่?
ใครจะเป็นอันดับหนึ่งในสิ่งนี้? ลอนดอน ออสเตรเลีย หรืออเมริกา
ที่จะเป็นอันดับหนึ่งในสิ่งนี้? ใครจะกลายเป็นสิ่งนี้? ปารีส? บราซิล? เยอรมนี?
ใครก็ตามที่เป็นสิ่งนี้
บัพดาดาจะประกาศว่าพวกเขาเป็นพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิตเช่นเดียวกับพิพิธภัณฑ์ของอาบูที่ได้รับการกล่าวว่าเป็นอันดับหนึ่งในงานรับใช้และในการตกแต่งของพิพิธภัณฑ์เองเช่นกัน
ดังนั้นให้มีพิพิธภัณฑ์ที่มีชีวิตของลูกผู้ที่ชนะมายา ลูกมีความกล้าหาญนี้ใช่ไหม?
ลูกต้องการเวลามากเท่าไหร่สำหรับสิ่งนี้ในเวลานี้? ในโกลเด้น จูบิลี่(การฉลองครบรอบ
50 ปี), ผู้ที่ทำบางสิ่งก่อนจะได้รับรางวัล
แสดงให้เห็นถึงสิ่งนี้ด้วยการไปอย่างวดเร็วแม้ว่าลูกจะมาทีหลัง
แม้กระทั่งผู้ที่มาจากบารัตก็ควรจะแข่งขัน อย่างไรก็ตามลูกสามารถไปข้างหน้าพวกเขา
บัพดาดาเปิดโอกาสให้ทุกคนก้าวไปข้างหน้า
ลูกสามารถประกาศสิทธิ์ในอันดับได้จากบรรดาทั้งแปด แปดจะได้รับรางวัล
ไม่ใช่มีคนเดียวเท่านั้นที่จะได้รับรางวัล ลูกไม่ได้คิดว่า ลอนดอน
ออสเตรเลียนั้นแก่กว่าในตอนนี้และลูกนั้นเป็นคนใหม่ผู้ที่เพิ่งมาที่นี่ในเวลานี้เท่านั้นใช่ไหม?
ซึ่งเป็นศูนย์ใหม่ที่เล็กที่สุดใช่ไหม?
คนที่เด็กสุดหรืออายุน้อยที่สุดจะเป็นที่รักของทุกคนเสมอ
สำหรับคนที่เป็นเด็กมีคำกล่าวไว้ว่า คนเก่านั้นแก่แล้ว
แต่คนที่เป็นเด็กนั้นทัดเทียมกับพ่อ ลูกทั้งหมดสามารถทำสิ่งนี้ได้
ซึ่งไม่ใช่เรื่องใหญ่ กรีซ แทมปา โรม เหล่านี้เป็นศูนย์ที่มีอายุน้อยกว่า/เล็กกว่า
ลูกคือผู้ที่มีความกระตือรือร้นมาก แทมปาจะทำอะไร? สร้างวัดหรือไม่?
ลูกที่สนุกสนานคนนั้นที่มาบอกว่าให้สร้างเทมเพิล(วัด)ในแทมปา
ให้ใครก็ตามที่ไปแทมปามีความพอใจเมื่อได้เห็นลูกแต่ละคนซึ่งเป็นรูปปั้นที่มีชีวิต
ลูกที่มีพลังจะต้องพร้อมเสมอ
เช่นที่ลูกผู้เป็นราชาจะต้องพร้อมเสมอและปวงประชาก็จะถูกสร้างขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
ต้องใช้เวลาในการสร้างราชวงศ์ อาณาจักรของราชวงศ์นี้กำลังถูกสร้างขึ้น
จากนั้นก็จะมีปวงประชามากมายที่จะมา
ปวงประชามากมายจะมาและลูกก็จะรู้สึกเป็นทุกข์ที่ได้เห็นพวกเขา แล้วลูกก็จะพูดว่า:
บาบาหยุดสิ่งนี้เดี๋ยวนี้!
อย่างไรก็ตามก่อนอื่นให้ผู้ที่สูงศักดิ์ที่มีสิทธิ์ในบัลลังแห่งอาณาจักรพร้อมก่อน!
เมื่อผู้ที่มีมงกุฎและติลักพร้อมปวงประชาก็จะพูดว่า: "ขอรับ เจ้านายของฉัน!"
หากลูกไม่มีมงกุฎ ปวงประชาของลูกจะเชื่อได้อย่างไรว่าลูกคือราชา?
ต้องใช้เวลาสำหรับการสร้างราชวงศ์
ลูกมาในเวลาที่ดีที่จะมีสิทธิ์เป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์
เวลาสำหรับปวงประชาที่จะมาก็กำลังจะมา
ลูกรู้ถึงสิ่งที่แสดงให้เห็นถึงการเป็นราชาหรือไม่?
จากนี้ไปจงกลายเป็นผู้ที่ปกครองตนเองและเป็นผู้ที่มีสิทธิ์ในการปกครองโลก
ผู้ที่ในตอนนี้มีความใกล้ชิดและให้ความร่วมมือกับผู้ที่จะต้องกลายเป็นผู้ปกครองก็จะมีความใกล้ชิดและให้ความร่วมมือในการปกครองอาณาจักรที่นั่นเช่นกัน
เวลานี้ลูกให้ความร่วมมือในงานรับใช้และจากนั้นลูกจะให้ความร่วมมือในการปกครองอาณาจักร
ดังนั้นตรวจสอบตั้งแต่ตอนนี้: ลูกเป็นราชาหรือไม่? หรือบางครั้งลูกเป็นราชา
บางครั้งก็เป็นปวงประชา? บางครั้งพึ่งพิง บางครั้งเป็นผู้ที่มีสิทธิ์
ลูกเป็นราชาตลอดเวลาหรือไม่? ดังนั้นลูกโชคดีแค่ไหน? อย่าคิดว่าลูกมาล่าช้า
ผู้ที่มาในเวลาสุดท้ายจริงๆจะต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น
ลูกมาถึงที่นี่ในเวลาที่เหมาะสม ด้วยเหตุนี้ลูกจึงโชคดี
อย่าสงสัยว่าลูกจะสามารถเป็นราชาหรือไม่เพราะลูกมาล่าช้า
ฉันจะสามารถเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์หรือไม่? คิดเสมอว่า: ถ้าฉันไม่มาแล้วใครจะมา?
ลูกจะต้องเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนั้น อย่าคิดว่า:
ฉันไม่รู้ว่าฉันจะสามารถไปที่นั่นได้หรือไม่?
ฉันไม่รู้ว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นหรือจะเกิดอะไรขึ้นหรือไม่? ไม่เลย
ลูกรู้ว่าลูกประสบความสำเร็จในสิ่งนี้ในทุกวงจร
ลูกกำลังทำสิ่งนี้อยู่ในขณะนี้และจะทำสิ่งนี้ตลอดไป ลูกเข้าใจไหม?
อย่าได้คิดว่าลูกเป็นชาวต่างชาติ และพวกเขามาจากแผ่นดินนี้
ที่คนนี้เป็นชาวอินเดียและฉันเป็นชาวต่างชาติ
วิธีการทำบางสิ่งของเราก็เป็นของเราเอง ของพวกเขาก็เป็นของพวกเขา
นั่นเป็นเพียงเพื่อการแนะนำลูกที่ลูกถูกเรียกว่าดับเบิ้ลฟอเรนเนอร์
เช่นเดียวกับที่นี่เช่นกัน มีการพูดว่า: คนนี้มาจากกานาตากะ คนนั้นมาจากยูพี
ลูกคือบราห์มินใช่ไหม? ไม่ว่าลูกจะเป็นคนอินเดียหรือมาจากต่างประเทศ
ลูกทั้งหมดเป็นบราห์มิน เป็นสิ่งที่ผิดที่จะคิดว่าลูกเป็นชาวต่างชาติ
ลูกไม่ได้ใช้ชาติเกิดใหม่หรือ? ชาติเกิดเก่าอยู่ในต่างประเทศ
ชาติเกิดใหม่ของลูกอยู่ในตักของบราห์มาใช่ไหม?
นั่นเป็นการกล่าวเพื่อที่จะแนะนำลูกเท่านั้น
อย่างไรก็ตามอย่าได้คิดว่ามีความแตกต่างในซันสการ์ของลูกหรือในความเข้าใจของลูก
ลูกเป็นของสกุลบราห์มินใช่ไหม?
ลูกไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของชาวอเมริกันหรือตระกูลแอฟริกันใช่ไหม?
แล้วเราจะให้คำแนะนำของทุกคนว่าอย่างไร? บราห์มากุมารและกุมารีแห่งวงศ์สกุลชีวา
มีเพียงวงศ์สกุลเดียวใช่ไหม? อย่าได้พูดถึงความแตกต่างนี้ในคำพูดที่ลูกใช้?
ไม่ใช่ว่าคนอินเดียทำเช่นนี้ ชาวต่างชาติทำเช่นนั้น เราทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวกัน
พ่อคือหนึ่งเดียว หนทางมีหนึ่งเดียว ขนบธรรมเนียมประเพณีเป็นหนึ่งเดียว
ธรรมชาติและซันสการ์ก็เป็นหนึ่งเดียว
ดังนั้นจะมีความแตกต่างระหว่างผู้ที่มาจากแผ่นดินนี้และผู้ที่มาจากต่างประเทศได้อย่างไร?
โดยการเรียกตัวลูกเองว่าเป็นผู้ที่มาจากต่างประเทศ ลูกก็จะรู้สึกห่างไกล
เราคือบราห์มินทั้งหมดที่เป็นของสกุลบรห์มา
ไม่ใช่ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะฉันเป็นชาวต่างชาติหรือฉันเป็นคุชราต
ลูกทั้งหมดเป็นของพ่อผู้เดียว
คุณสมบัติพิเศษนั้นก็คือซันสการ์ที่แตกต่างกันทั้งหมดได้รวมกันและเป็นหนึ่งเดียวกัน
ศาสนาที่แตกต่างกัน ชนชั้นวรรณะที่แตกต่างกัน
และสกุลที่แตกต่างกันทั้งหมดได้จบสิ้นลงแล้ว ลูกเป็นของผู้เดียว
ซึ่งหมายความลูกทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียว ลูกเข้าใจไหม? อัจชะ
ถึงดวงวิญญาณพิเศษที่มีคุณสมบัติพิเศษของความพอใจ
ถึงลูกที่ประสบความสำเร็จอย่างสม่ำเสมอในงานรับใช้ด้วยความพอใจของพวกเขา
ถึงดวงวิญญาณที่สูงส่งที่มีสิทธิ์ต่ออำนาจในการปกครองตนเองอย่างสม่ำเสมอ
ดังนั้นด้วยเหตุนี้จึงมีอำนาจในการปกครองโลก ถึงลูกที่กลายเป็นอันดับหนึ่งในทุกๆ
งานด้วยการมีศรัทธาอยู่เสมอ ด้วยความรัก การจดจำระลึกถึง และนมัสเต จากบัพดาดา
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ที่มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
และเป็นผู้ที่ใช้สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหมดในขณะที่ไม่ถูกดึงดูดจากสิ่งเหล่านั้นและละวาง
การเป็นผู้ที่มีการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
หมายถึงการไม่ยึดติดกับสิ่งใดและมีความรักต่อพ่ออย่างสม่ำเสมอ
ความรักนี้ทำให้ลูกละวางอย่างเป็นพิเศษ
หากลูกไม่รักพ่อลูกจะไม่สามารถละวางได้และลูกจะมีความผูกพันบางอย่าง
ผู้ที่มีความรักต่อพ่อจะอยู่เหนือแรงดึงดูดทั้งหมด นั่นคือพวกเขาจะอยู่อย่างละวาง
สิ่งนี้กล่าวได้ว่าเป็นสภาพของการมีภูมิคุ้มกันและไม่ได้เป็นผู้ที่จะได้รับอิทธิพลจากแรงดึงดูดที่มีขีดจำกัด
ผู้ที่ใช้สิ่งสร้างหรือสิ่งอำนวยความสะดวกบางอย่างในขณะที่มีภูมิคุ้มกันคือราชริชีที่มีการวางเฉยอย่างไม่มีขีดจำกัด
คติพจน์:
เมื่อมีความสะอาดและความซื่อสัตย์ในหัวใจ พระเจ้าจะพอใจ