25.07.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน เรียนรู้ที่จะมีความเมตตาต่อผู้ที่ประณามลูกเช่นเดียวกับพ่อ
ผูกมิตรกับผู้ที่ประณามลูกด้วยเช่นกัน
คำถาม:
สายตาใดของพ่อที่มั่นคง? สายตาใดที่ลูกๆ ต้องทำให้มั่นคง?
คำตอบ:
สายตาของพ่อในดวงวิญญาณทั้งหมดที่เป็นลูกของท่านนั้นมั่นคง
เหตุนี้เองท่านจึงเฝ้าแต่พูดว่า “ลูก ลูก” ลูกไม่สามารถจะพูดว่า “ลูก ลูก”
กับใครได้ ลูกต้องทำให้สายตาของลูกมั่นคงว่าดวงวิญญาณนั้นเป็นพี่น้องเพศชายของลูก
มองดูพี่น้องเพศชาย, พูดกับพี่น้องเพศชาย และจะมีความรักทางจิตผ่านสิ่งนั้น
ความคิดเช่นอาชญากรทั้งหมดจะจบสิ้นลง แม้แต่ผู้ที่ประณามลูกก็จะกลายเป็นมิตรของลูก
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก ชื่อของพ่อทางจิตคืออะไร? แน่นอนลูกจะบอกว่า “ชีวา”
ท่านคือพ่อทางจิตของทุกคน ท่านผู้เดียวเท่านั้นที่เรียกว่าพระเจ้า
ลูกๆเช่นกันก็เข้าใจสิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
เมื่อพวกเขากล่าวถึงอากาศวานี (เสียงจากอากาศธาตุ)
เป็นเสียงของใครที่มาจากอากาศธาตุ? คือ เสียงของชีพบาบา ปากนี้เรียกว่าอากาศธาตุ
มนุษย์ทั้งหมดทำให้เกิดเสียงจากอากาศธาตุ (ปาก) ดวงวิญญาณทั้งหมดลืมพ่อของพวกเขา
พวกเขาเฝ้าแต่ร้องเพลงยกย่องทุกประเภท แต่พวกเขาก็ไม่รู้สิ่งใดเลย
ที่นี่ที่พวกเขายกย่องท่าน
ไม่มีใครจดจำพ่อแม้ในเวลาแห่งความสุขเพราะความปรารถนาทั้งหมดของพวกเขาได้รับการเติมเต็มแล้ว
ที่นี่พวกเขามีความปรารถนามากมาย เมื่อไม่มีฝนตกพวกเขาก็สร้างไฟบูชายัญ
ไม่ใช่ว่าการสร้างไฟบูชายัญจะทำให้ฝนตกเสมอไป ไม่เลย
บางครั้งอาจมีความอดอยากในบางแห่ง
และถึงแม้ว่าพวกเขาจะสร้างไฟบูชายัญก็ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นจากสิ่งนั้น นี่คือละคร
ภัยพิบัติทั้งหมดที่กำลังจะมานั้นก็จะมาอย่างต่อเนื่อง
มนุษย์มากมายและสัตว์อื่นๆอีกมากมายจะล้มตายอย่างต่อเนื่อง
ผู้คนไม่มีความสุขอย่างมาก มีไฟบูชายัญใดเพื่อหยุดฝนหรือไม่?
เมื่อฝนตกลงมาอย่างหนักพวกเขาก็จะก่อไฟบูชายัญ
ในเวลานี้ลูกเท่านั้นที่เข้าใจทั้งหมดเหล่านี้ ไม่มีใครอื่นรู้
พ่อเองนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกว่า ผู้คนยกย่องพ่อและพวกเขาก็ประณามพ่อเช่นกัน
มันน่าแปลกใจ! พวกเขาเริ่มประณามบาบาเมื่อไหร่? เมื่ออาณาจักรของราวันเริ่มขึ้น
การประณามหลักคือพวกเขาบอกว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เป็นเพราะสิ่งนี้ที่พวกเขาได้ตกต่ำลงมา เป็นที่จดจำกันว่า
ผู้ที่ประณามท่านคือเพื่อนของท่าน ใครที่ประณามพระเจ้ามากที่สุด? ลูกๆ
และก็เป็นลูกๆที่เวลานี้ได้กลายเป็นมิตร ในความเป็นจริงทั้งโลกประณามท่าน
แต่ลูกคืออันดับหนึ่งในสิ่งนี้แล้วลูกก็กลายเป็นมิตร มิตรที่ใกล้ชิดที่สุดคือลูกๆ
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดพูดว่า ลูกๆได้ประณามพ่อ และเป็นลูกที่ดูหมิ่นพ่อเช่นกัน
ดูซิว่าละครนี้สร้างขึ้นมาอย่างไร! สิ่งเหล่านี้คือความรู้ที่ลูกต้องไตร่ตรอง “การไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้”
มีความหมายมากมาย ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งเหล่านั้นได้ พ่อพูดว่า ลูกๆ
ศึกษาความรู้แล้วก็ยกระดับผู้อื่น มีการจดจำกันมาเช่นกันว่า
เมื่อมีความไม่ถูกต้องและไร้ศีลธรรมอย่างที่สุดพ่อก็จะมา สิ่งนี้หมายถึงบารัต
ดูซิว่าการละเล่นเป็นเช่นไร ผู้คนเฉลิมฉลองวันเกิดของชีวาและกลางคืนของชีวา
ในความเป็นจริงมีเพียงการอวตารเดียว
ผู้คนพูดว่ามีการอวตารมาเกิดในก้อนกรวดและก้อนหินด้วยเช่นกัน
พ่อพร่ำบ่นเกี่ยวกับสิ่งนี้
ผู้ที่ศึกษากีตะและอ่านคำพูดของกีตะก็พูดว่าพวกเขาไม่รู้อะไรเลยเช่นกัน
มีเพียงลูกเท่านั้นที่เป็นลูกที่น่ารักที่สุด
เมื่อบาบาพูดกับใครก็ตามท่านจะพูดอยู่เรื่อยๆว่า “ลูก ลูก”
สายตาของพ่อที่ว่าทุกคนคือลูกๆของท่านนั้นมั่นคง ดวงวิญญาณทั้งหมดคือลูกของพ่อ
ไม่มีแม้แต่คนเดียวในบรรดาลูกที่จะพูดว่า “ลูก ลูก” ได้
ลูกรู้ว่าแต่ละคนมีสถานภาพใด และแต่ละคนคืออะไร ทุกคนคือดวงวิญญาณ
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว และเหตุนี้เองจึงไม่มีความสุขหรือความทุกข์
ทุกคนคือลูกของพ่อ
บางคนอาจจะได้รับร่างของชนชั้นวรรณะที่ต่ำกว่าและบางคนก็ของวรรณะนั้นวรรณะนี้
บาบาได้พัฒนานิสัยของการพูดคำว่า “ลูก ลูก!” ในสายตาของบาบาทุกคนคือดวงวิญญาณ
ในสิ่งนั้นเช่นกันท่านรักคนจนอย่างมาก
เพราะตามละครพวกเขาคือผู้ที่เป็นเหตุของการประณามมากที่สุด
และเวลานี้พวกเขาก็มาหาพ่อ เป็นเพียงลักษมีและนารายณ์ผู้ที่ไม่เคยถูกประณาม
ผู้คนก็ประณามกฤษณะอย่างมากเช่นกัน ช่างน่ามหัศจรรย์ เมื่อกฤษณะแก่ขึ้น
พวกเขาก็ไม่ได้ประณามกฤษณะ ความรู้นี้น่าสนใจมาก!
ไม่มีใครสามารถเข้าใจสิ่งที่ลึกล้ำเหล่านี้ จำเป็นต้องอาศัยภาชนะทองคำสำหรับสิ่งนี้
สิ่งนั้นสามารถสร้างขึ้นได้ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงเท่านั้น
แม้แต่ในขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ บางคนก็ไม่มีการจดจำระลึกถึงที่ถูกต้องแม่นยำ
พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเขาคือดวงวิญญาณเล็กๆ ด้วยสติปัญญาของลูกที่ลูกต้องจดจำบาบา
สิ่งนี้ไม่ได้เข้าไปในสติปัญญาของลูกว่าดวงวิญญาณที่สุดแสนเล็กนั้นคือพ่อของเราและเป็นครูของเราด้วยเช่นกัน
เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ที่สิ่งนี้จะเข้าไปในสติปัญญาของลูก ลูกเฝ้าแต่พูดว่า “บาบา
บาบา!” ลูกจดจำท่านในเวลาของความทุกข์ด้วยเช่นกัน พระเจ้าพูดว่า
ทุกคนจดจำพ่อในเวลาของความทุกข์ ไม่มีใครจดจำพ่อในเวลาของความสุข
ไม่มีความจำเป็นที่จะจดจำพ่อในเวลานั้น ที่นี่มีความทุกข์และภัยพิบัติมากมาย ฯลฯ
ที่พวกเขาจะจดจำพ่อและพูดว่า โอ้ พระเจ้าได้โปรดเมตตา! โปรดให้พรแก่ฉัน!
แม้กระทั่งเวลานี้เมื่อลูกกลายเป็นลูก ลูกก็ยังเขียนว่า โปรดให้พรแก่ฉัน!
โปรดให้พลังแก่ฉัน! โปรดเมตตา! บาบาก็เขียนตอบกลับไปว่า
จงประกาศสิทธิ์ในพลังด้วยตนเองด้วยพลังของโยคะ! มีเมตตาและให้พรกับตนเอง!
ให้ติลัคของอำนาจในการปกครองแก่ตนเอง! พ่อแสดงให้ลูกเห็นวิธีที่จะทำสิ่งนั้น
ครูแสดงให้ลูกเห็นวิธีในการศึกษาเล่าเรียน
เป็นหน้าที่ของนักเรียนที่จะศึกษาเล่าเรียนและทำตามคำชี้แนะ
ครูไม่ใช่กูรูที่จะมาให้ความเมตตาและพรกับลูก ผู้ที่เป็นลูกที่ดีก็จะวิ่งมา
แต่ละคนมีความเป็นอิสระและสามารถที่จะวิ่งได้มากเท่าที่เขาหรือเธอต้องการ
การจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงคือการแข่งขัน
แต่ละดวงวิญญาณมีอิสระไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งใด
บาบาได้ปลดปล่อยลูกจากความสัมพันธ์ของพี่น้องหญิงชายเช่นกัน
คิดว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชาย แม้กระนั้นดวงตาก็ยังไม่หยุดที่จะเป็นอาชญากร
ดวงตาก็ยังคงทำงานของมันต่อไป ในเวลานี้ทุกส่วนของร่างกายมนุษย์เป็นอาชญากร
หากมีใครเตะหรือผลักใครบางคน ส่วนนั้นของร่างกายก็เป็นอาชญากร
ทุกส่วนของร่างกายเป็นอาชญากร ที่นั่นไม่มีส่วนใดที่เป็นอาชญากร
ที่นี่ทุกส่วนกระทำกรรมอย่างเป็นอาชญากร ส่วนใดในร่างกายที่เป็นอาชญากรที่สุด?
ดวงตา เมื่อความปรารถนาในตัณหาราคะยังไม่จบสิ้น, พวกเขาก็เริ่มใช้มือของพวกเขา
ก่อนอื่นใดเป็นดวงตา เหตุนี้เองจึงมีเรื่องราวของชูดาส (เขาได้ควักตาของเขาเองออกมา)
ชีพบาบาไม่ได้ศึกษาคัมภีร์ใดๆ พาหนะนี้ศึกษาคัมภีร์เหล่านั้น
ชีพบาบาเรียกว่ามหาสมุทรแห่งความรู้ ลูกเข้าใจว่าชีพบาบาไม่ได้หยิบยกคัมภีร์ใดๆ
พ่อคือเมล็ดที่เต็มไปด้วยความรู้
นี่คือต้นไม้โลกและผู้สร้างต้นไม้นั้นคือพ่อผู้เป็นเมล็ด บาบาอธิบายว่า
สถานที่อยู่อาศัยของพ่อคือโลกที่ไม่มีตัวตน เวลานี้พ่อมาอยู่ในร่างกายนี้
ไม่มีใครสามารถพูดว่าฉันคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์นี้ ฉันคือพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด ไม่มีใครอื่นสามารถพูดเช่นนี้
หากใครบางคนบอกกับผู้ที่รู้คิดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เขาก็จะถามทันทีว่า ท่านคือพระเจ้าหรือ? ท่านเป็นอัลลาห์หรือ?
ไม่สามารถเป็นเช่นนี่ได้ อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้คิดในเวลานี้
พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับอัลลาห์ และดังนั้นพวกเขาจึงพูดว่าฉันคืออัลลาห์
ในภาษาอังกฤษเขาพูดว่า Ommipresent(อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน)
หากพวกเขาเข้าใจความหมายของคำนี้พวกเขาก็จะไม่มีวันพูดเช่นนั้น
ลูกๆรู้ว่าชีพบาบาแจนตี (การเกิดของชีพบาบา) หมายถึงแจนตีของโลกใหม่ ความบริสุทธิ์,ความสงบและความสุขทั้งหมดรวมอยู่ในนั้น
ชีพแจนตีคือกฤษณะแจนตี ซึ่งเป็นดาเซร่าแจนตีเช่นกัน
ชีพแจนตีเป็นดีพมาลาแจนตีเช่นกัน ชีพแจนตีคือการเกิดของสวรรค์เช่นกัน
การเกิดทั้งหมดนั้นมาด้วยกัน พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งใหม่ทั้งหมดเหล่านี้
ชีพแจนตีหมายถึงการเกิดของวัดชีวาและความตายของโรงค้าประเวณี
พ่ออธิบายสิ่งใหม่ทั้งหมดแก่ลูก ชีพแจนตีหมายถึงการเกิดของโลกใหม่
ผู้คนต้องการที่จะให้มีความสงบในโลก
ไม่ว่าลูกจะอธิบายแก่พวกเขาดีมากแค่ไหนพวกเขาก็ไม่ตื่นขึ้นมา
พวกเขากำลังนอนหลับใหลในความมืดมิดของความไม่รู้
พวกเขาเฝ้าแต่ทำความเลื่อมใสศรัทธาและลงบันไดมาเรื่อยๆ พ่อพูดว่า
พ่อมาและให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุคน
พ่ออธิบายความลับของสวรรค์และนรกแก่ลูกๆ
ลูกควรเขียนถึงนักข่าวหนังสือพิมพ์ผู้ที่ได้ประณามลูกว่า
ผู้ที่ประณามพวกเราเป็นเพื่อนของพวกเรา
เราจะให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่พวกท่านอย่างแน่นอนเช่นกัน
ดูหมื่นเรามากเท่าที่พวกท่านต้องการ
ผู้คนก็ประณามพระเจ้าและดังนั้นจะเป็นอะไรหรือหากพวกเขาจะประณามเรา?
พวกเราจะให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่พวกคุณอย่างแน่นอน
หากคุณไม่ต้องการสิ่งนี้พวกเราก็จะจับจมูกของคุณและพาคุณไปกับเรา
ไม่มีสิ่งใดต้องหวาดกลัว ไม่ว่าลูกจะทำอะไรในเวลานี้
ลูกก็เคยทำสิ่งนั้นในวงจรก่อนหน้านี้ด้วยเช่นกัน
พวกเราบีเคได้ให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน ลูกควรจะอธิบายแก่พวกเขาอย่างดีมาก ลูกๆ
ลืมว่าผู้หญิงที่ไร้เดียงสาเหล่านั้นถูกทำร้ายแม้กระทั่งในวงจรก่อนหน้านี้
พ่อพูดว่า ลูกๆ ที่ไม่มีขีดจำกัดทั้งหมดได้ประณามพ่อ เป็นลูกๆ ที่เป็นเพื่อนของพ่อ
ที่เป็นที่รักมากที่สุด เด็กๆเป็นดอกไม้ พ่อแม่ก็หอมลูกๆของพวกเขา
พ่อวางลูกไว้บนศีรษะของเขาและรับใช้พวกเขา บาบาก็รับใช้ลูกๆเช่นกัน
เวลานี้ลูกได้รับความรู้นี้ที่ลูกจะนำไปกับลูก ผู้คนเหล่านั้นที่ไม่รับความรู้
นั่นก็เป็นบทบาทของพวกเขาในละคร พวกเขาจะเล่นบทบาทเหล่านั้น
พวกเขาชำระบัญชีกรรมของเขาและกลับบ้าน พวกเขาไม่สามารถเห็นสวรรค์
ไม่ใช่ทุกคนที่จะเห็นสวรรค์ ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
ผู้คนทำบาปมากมายและจะมาในภายหลัง ผู้ที่ตโมประธานจะมาในภายหลังกว่ามาก
นัยสำคัญของสิ่งนี้ต้องเข้าใจเป็นอย่างดี
มีลางร้ายอยู่เหนือลูกที่เป็นมหารตีที่ดีมากและดังนั้นพวกเขาจึงโกรธอย่างเร็วมาก
และแล้วพวกเขาก็ไม่ได้เขียนจดหมายใดๆ อีก บาบาพูดด้วยเช่นกันว่า
หยุดส่งมุรลีให้แก่พวกเขา!
จะมีประโยชน์ใดเล่าที่จะให้ทรัพย์สมบัติอันมีค่าของพ่อแก่ลูกๆ เหล่านั้น?
และแล้วหากดวงตาของใครเปิดขึ้น พวกเขาก็จะพูดว่า ฉันได้ทำความผิด
บ้างก็ไม่แม้ที่จะใส่ใจต่อสิ่งนี้เลย เราไม่ควรที่จะอยู่อย่างไม่ระมัดระวัง
มีมากมายที่ไม่แม้แต่จะจดจำพ่อ พวกเขาไม่ได้ทำให้ใครเป็นเช่นเดียวกับตนเอง
ไม่เช่นนั้นพวกก็ควรจะเขียนหาบาบาว่า บาบา ฉันจดจำท่านในทุกขณะ
บ้างก็เป็นเช่นที่ว่าพวกเขาเขียนชื่อของทุกคน:
ได้โปรดให้การจดจำระลึกถึงของฉันแก่ผู้นั้นผู้นี้
นั่นไม่ใช่การจดจำระลึกถึงที่แท้จริง ความหลอกลวงไม่สามารถคงอยู่ต่อไปได้
สำนึกของพวกเขาจะเฝ้าแต่กัดกร่อน บาบาอธิบายประเด็นที่ดีมากแก่ลูกๆ
แต่ละวันที่ผ่านไป บาบาก็เฝ้าแต่อธิบายสิ่งต่างๆ ที่ลึกล้ำอย่างยิ่งแก่ลูก
ภูเขาของความทุกข์กำลังจะถล่มลงมา จะไม่มีการพูดถึงความทุกข์ในยุคทอง
ในเวลานี้เป็นอาณาจักรของราวัน
กษัตริย์ของไมซอร์นั้นก็ได้สร้างหุ่นจำลองของราวันและฉลองดาเซร่าอย่างมากมาย
พวกเขาเรียกรามว่าพระเจ้ าแต่สีดาของรามนั้นก็ได้ถูกลักพาตัวไป
หากรามเป็นผู้ทรงอำนาจ จะมีใครสามารถขโมยเธอไปจากเขาได้?
ทั้งหมดนั้นคือศรัทธาที่มืดบอด! มีขยะของกิเลสทั้งห้าในทุกคนในเวลานี้
การพูดว่าพระเจ้านั้นอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันคือการพูดเท็จอย่างใหญ่หลวงมาก
เหตุนี้เองพ่อจึงพูดว่า เมื่อใดก็ตามที่มีความไร้ศีลธรรมจรรยาอย่างที่สุดพ่อจะมา
พ่อมาและก่อตั้งดินแดนแห่งสัจจะ และศาสนาที่แท้จริง
ยุคทองนั้นเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งสัจจะ
และยุคเหล็กก็เรียกว่าเป็นดินแดนของความหลอกลวง
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ดินแดนของความหลอกลวงกลายเป็นดินแดนแห่งสัจจะ อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รักระลึกถึงและสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
เพื่อที่จะเข้าใจความรู้ที่ลึกล้ำและน่าสนใจนี้
จงทำให้สติปัญญาของตนกลายเป็นภาชนะทองคำด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
แข่งกันในการจดจำระลึกถึง
2. ทำตามคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อ ศึกษาเล่าเรียนด้วยความใส่ใจ
มีความเมตตาและให้พรแก่ตนเอง ให้ทิลัคของอำนาจในการปกครองตนเองแก่ตัวลูกเอง
พิจารณาว่าใครก็ตามที่ประณามลูกเป็นเพื่อนของลูกและให้ให้การหลุดพ้นแก่เขา
พร:
ขอให้ลูกเป็นเหมือนพ่อบราห์มาและทำทุกสิ่งในขณะที่รักษาความสมดุลของความสูงส่งและความเรียบง่าย
พ่อบราห์มาอยู่อย่างธรรมดา ไม่สูงมากหรือต่ำมาก
ตั้งแต่ตอนต้นจนถึงตอนนี้ระเบียบวินัยของบราห์มินไม่ได้ง่ายมากนักหรือสูงส่งมากนัก
แต่อยู่ในระดับปานกลาง
เวลานี้มีสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายและมีผู้ให้สิ่งอำนวยความสะดวกมากมายด้วยเช่นกัน
อย่างไรก็ตามเมื่อลูกทำงานให้ทำงานรับใช้นั้นในระดับปานกลาง
อย่าให้ใครพูดว่าลูกมีอาณาจักรที่หรูหราอยู่ที่นี่ มากเท่าที่ลูกอยู่อย่างเรียบง่าย
ลูกก็อยู่อย่างสูงส่งตามนั้นเช่นกัน ขอให้มีความสมดุลของทั้งสอง
คติพจน์:
แทนที่จะมองดูผู้อื่น จงมองดูตนเองและจำไว้ว่า: ไม่ว่าฉันทำอะไร,ผู้ที่เห็นฉันก็จะทำเช่นเดียวกัน