28.01.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน
เวลานี้ลูกได้พบผู้ค้ำจุนเพื่อที่จะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขแล้ว
ด้วยการจดจำพ่ออย่างต่อเนื่อง ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์และอยู่เหนือบ่วงกรรม
และกลับไปสู่ดินแดนแห่งความสงบของลูก
คำถาม:
ลูกคนไหนที่ได้รับความรักและความเอ็นดูของพ่อ? ลูกจะแสดงให้เห็น (เปิดเผย)
พ่ออย่างไร?
คำตอบ:
ลูกผู้ที่มีศรัทธา ผู้ที่มีค่าต่องานรับใช้
ผู้ที่อ่อนหวานอย่างมากและไม่เคยเป็นสาเหตุที่ทำให้ใครเกิดความทุกข์
เฝ้าแต่ได้รับความรักและความเอ็นดูของพ่อ เมื่อลูกๆ
มีความรักที่ลึกล้ำอย่างมากให้แก่กัน เมื่อลูกไม่ได้ทำความผิดพลาดใดๆ
เมื่อลูกไม่ได้พูดคำใดที่เป็นเหตุของความทุกข์และเมื่อมีความรักทางจิตของความเป็นพี่น้องอยู่เสมอในบรรดาลูกแล้ว
ลูกก็จะสามารถเปิดเผยพ่อได้
เพลง:
หัวใจพูดขอบคุณแก่ผู้เดียวที่ให้การค้ำจุน
โอมชานติ
ลูกๆ
เคยได้ยินเพลงนี้แล้วหลายต่อหลายครั้ง ลูกๆ
เข้าใจว่าลูกนั้นเคยเร่ร่อนไปทั่วในการมาและการไปมากเพียงไร ตามแผนของละคร
ลูกเคยละร่างหนึ่งแล้วรับอีกร่างหนึ่ง ในดินแดนแห่งความสุข
ลูกละร่างกายของลูกโดยอัตโนมัติและรับอีกร่างหนึ่งในความสุข
เวลานี้พ่อกำลังอธิบายแก่ลูกถึงวิธีการที่จะละร่างของลูกด้วยความสุข ลูกๆ
เข้าใจว่าลูกๆ ดวงวิญญาณได้มาจากดินแดนแห่งความสงบ ฉัน
ดวงวิญญาณกำลังเล่นบทบาทที่นี่ ก่อนอื่นใดต้องมีศรัทธาในดวงวิญญาณ
ที่ฉันคือดวงวิญญาณที่ไม่สูญสลาย ได้อธิบายแก่ลูกๆ
แล้วว่าเพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้ให้การค้ำจุนแก่ลูก
มีประสบการณ์ของความสุขมากมายด้วยการจดจำพ่อ
เหล่านี้คือประเด็นที่จะต้องทำความเข้าใจ
เริ่มแรกลูกทั้งหมดนั้นอยู่ในดินแดนแห่งความสงบแล้วลูกก็ไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
พ่อกำลังให้การค้ำจุนแก่ลูก ลูกๆ
ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขของลูกนั้นเกือบจะอยู่ที่นี่ ลูกๆ
ดวงวิญญาณมีศรัทธาว่าลูกละร่างหนึ่งแล้วใช้อีกร่างหนึ่ง
ลูกได้รับบทบาทที่ไม่สูญสลายล่วงหน้าแล้ว ลูกต้องเล่นบทบาทของลูกเป็นเวลา 84
ชาติเกิด พ่อพูดกับลูกๆ เท่านั้นเพราะนอกจากลูกแล้ว
ก็ไม่มีใครที่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้
เพียงในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดนี้เท่านั้นที่พ่อชี้หนทางแก่ลูกเพื่อที่ลูกจะกลายเป็นมนุษย์ที่สูงส่งที่สุด
ลูกๆ ดวงวิญญาณไม่ควรมีความกลัวใดๆ เรากำลังประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงมาก
เวลานี้ลูกรู้เกี่ยวกับทุกชาติเกิดของลูก นี่คือชาติเกิดสุดท้าย
ลูกดวงวิญญาณเข้าใจแล้วว่าเวลานี้ลูกได้พบกับผู้ค้ำจุนเพื่อที่จะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุข
ดังนั้นลูกควรจะไปอย่างมีความสุข
อย่างไรก็ตามเวลานี้ลูกได้รับความรู้แล้วว่าเวลานี้ดวงวิญญาณนั้นไม่บริสุทธิ์
ปีกของดวงวิญญาณได้หักลง มายาหักปีกของลูกและดังนั้นลูกจึงไม่สามารถกลับบ้านได้
แน่นอนลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์
ลูกได้ลงมาจากที่นั่นแต่ลูกไม่สามารถกลับไปที่นั่นได้ในเวลานี้ด้วยตนเอง
ทุกคนต้องเล่นบทบาทของตนเอง
ลูกควรที่จะเข้าใจด้วยเช่นกันว่าลูกเป็นของสกุลที่สูงมาก
เวลานี้เรากำลังได้รับโชคของอาณาจักรของราชวงศ์ที่สูงสุดของเรา
ดังนั้นเราจะทำอะไรกับร่างเหล่านี้? ลูกกำลังจะได้รับร่างใหม่ที่นั่น
พูดกับตนเองในทำนองนี้
พ่อได้ให้คำแนะนำของพ่อเองแก่ลูกแล้วและอธิบายความลับของตอนเริ่มต้น ตอนกลาง
และตอนจบของสิ่งสร้างแก่ลูกด้วยเช่นกัน จากการเป็นผู้ที่สโตประธาน
ดวงวิญญาณได้ไปผ่านสภาพสโต รโช และตโม
เวลานี้ลูกต้องกลับมามีสำนึกเป็นดวงวิญญาณอีกครั้ง ดวงวิญญาณที่ต้องกลับมาบริสุทธิ์
พ่อได้พูดแล้วว่า เพียงแต่จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้น อย่าได้จดจำใครอื่น
หากสติปัญญาของลูกถูกดึงเข้าไปหาความมั่งคั่ง ทรัพย์สมบัติ ลูกๆของลูก ฯลฯ
ลูกจะไม่สามารถบรรลุถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกได้
และแล้วสถานภาพของลูกจะถูกลดลงไปและจะต้องสัมผัสกับการถูกลงโทษ
เวลานี้พวกเราดวงวิญญาณกำลังจะกลับบ้าน เราต้องกลับมาบริสุทธิ์และต้องกลับบ้าน
พ่อได้มาเพื่อทำให้เราบริสุทธิ์แล้วเหตุใดเราจึงไม่จดจำพ่อในความสุขเพื่อที่บาปของเราจะได้รับการปลดเปลื้อง?
หากลูกเองอยู่ในการจดจำระลึกถึง ลูกธนูจะยิงตรงเป้า เมื่อลูกบอกสิ่งนี้กับผู้อื่น
สิ่งนี้เรียกได้ว่าเป็นการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้
การไตร่ตรองที่ดีเกิดขึ้นในตอนเช้าเพราะสติปัญญาของลูกนั้นดีและสดชื่นในตอนนั้น
มีการแสดงความเลื่อมใสศรัทธาในเวลานั้นด้วยเช่นกัน มีเพลงหนึ่ง
โอ้จิตใจเอ๋ยจงจดจำรามในเวลาเช้าตรู่
ลูกเพียงแต่เคยร้องเพลงนั้นในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา เวลานี้การกำหนดของพ่อคือ
ตื่นแต่เช้าตรู่และจดจำพ่อ ในยุคทองพวกเขาไม่ได้จดจำราม
ละครนี้ทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้ว
พ่อมาและอธิบายความลับของความรู้และความเลื่อมใสศรัทธาแก่ลูก
ก่อนหน้านั้นลูกไม่รู้ถึงสิ่งเหล่านี้
และเหตุนี้เองลูกจึงเรียกได้ว่าเป็นผู้ที่มีสติปัญญาเป็นหิน
ลูกจะไม่พูดสิ่งนี้ในยุคทอง ในเวลานี้เท่านั้นที่ลูกพูดว่า
ขอให้พระเจ้าทำให้สติปัญญาของลูกดี
อนุสรณ์ของที่นี่ดำเนินไปในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธา พ่ออธิบายแก่ลูกๆ
ด้วยความรักอย่างมากว่า ลูกๆ ลูกได้ลืมฉัน,พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดของลูก
พ่อได้ให้มรดกที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูกถึงครึ่งวงจร
พ่อทำให้ลูกมีการสละละทิ้งที่ไม่มีขีดจำกัด
พ่อได้บอกลูกแล้วว่าทั้งโลกเก่านี้จะกลายเป็นสุสาน
เหตุใดลูกจึงจดจำโลกที่กำลังจะจบสิ้นลงเล่า? ลูกเรียกหาพ่อ โอ้ บาบา!
ปลดปล่อยพวกเราจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์ และพาเราไปสู่โลกที่บริสุทธิ์!
มีผู้คนนับล้านๆ ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์ มีผู้คนน้อยมากในโลกที่บริสุทธิ์
ดังนั้นผู้คนเรียกหาความตายที่ยิ่งใหญ่ ความตายเหนือความตายทั้งหมด ลูกๆ
ผู้เลื่อมใสศรัทธาเรียกหาพระเจ้าให้มาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาของลูกแก่ลูก
ลูกได้สะดุดอย่างมาก ลูกเคยปลูกฝังนิสัยนี้ในตัวลูกมาถึงครึ่งหนึ่งของวงจร
ดังนั้นจึงใช้เวลาที่จะได้รับการปลดปล่อยจากสิ่งนั้น
สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้แล้วในละครด้วยเช่นกัน ลูกๆ
จะบรรลุถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
เช่นที่ลูกเคยทำในวงจรที่แล้ว และแล้วการทำลายล้างจะเกิดขึ้น
เวลานี้ไม่มีแม้กระทั่งสถานที่ที่จะอยู่อาศัย ไม่มีพืชพันธุ์ธัญญาหารเพียงพอ
ดังนั้นพวกเขาจะกินอะไร? ในอเมริกาเช่นกัน พวกเขาพูดว่าผู้คนนับล้านๆ จะอดตาย
จะมีภัยพิบัติทางธรรมชาติเหล่านี้ อาหารจะมาจากที่ใดหากสงครามเริ่มต้น?
สงครามนั้นจะน่ากลัวอย่างมาก
พวกเขาจะนำอุปกรณ์ทั้งหมดที่พวกเขาได้เตรียมไว้ออกมาใช้และภัยพิบัติทางธรรมชาติก็จะช่วยด้วยเช่นกัน
ลูกต้องบรรลุถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกก่อนเวลานั้น
ลูกต้องกลับมาสวยงามจากน่าเกลียด
ลูกได้อยู่อย่างน่าเกลียดด้วยการนั่งอยู่บนกองไฟของตัณหาราคะ
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกสวยงาม มีเพียงสถานที่เดียวสำหรับดวงวิญญาณที่จะอาศัยอยู่
ลูกมาที่นี่จากที่นั่นเพื่อเล่นบทบาทของลูก
ลูกข้ามผ่านอาณาจักรของรามและอาณาจักรของราวัน
พ่อได้บอกลูกแล้วว่าในเวลานี้เป็นเวลาสุดท้ายของโลกเก่า
พ่อมาในเวลาสุดท้ายเมื่อลูกๆ เรียกหาพ่อ โลกเก่านั้นแน่นอนต้องถูกทำลาย
ได้มีการจดจำกันมาว่า ความตายสำหรับเหยื่อและความสุขสำหรับผู้ล่า
อย่างไรก็ตามหากลูกไม่ทำตามศรีมัทของพ่อ ลูกจะไม่สามารถมีความสุขนั้นได้
เวลานี้ลูกๆ เข้าใจว่าลูกต้องละร่างของลูกและไปสู่ดินแดนแห่งอมตะ
ชื่อของลูกคือกองทัพชัคตี ชีพชัคตี แล้วลูกก็เป็นประชาบิดา
บราห์มากุมารและกุมารีด้วยเช่นกัน ถึงอย่างไรลูกก็เป็นลูกของชีวาอยู่แล้ว
และลูกก็ได้กลายเป็นพี่น้องหญิงชายด้วยเช่นกัน
สิ่งสร้างนั้นสร้างขึ้นโดยผ่านประชาบิดาบราห์มาเท่านั้น
บราห์มาเรียกว่าเป็นปู่ของปู่ของปู่ของปู่
ดังนั้นพ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณที่ทำทุกสิ่งผ่านร่างกาย
พวกเขาฆ่าร่างกายของดวงวิญญาณ ดวงวิญญาณจะพูดว่า
ฉันฆ่าร่างกายของดวงวิญญาณนั้นด้วยร่างกายนี้ ลูกๆ เขียนในจดหมายของพวกเขาว่า ฉัน
ดวงวิญญาณทำความผิดพลาดนี้ด้วยร่างกาย สิ่งนี้ต้องใช้ความเพียรพยายาม
ลูกต้องไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้
เป็นสิ่งที่ง่ายมากสำหรับผู้ชาย ในบอมเบย์ผู้คนมากมายออกไปเดินในตอนเช้าตรู่
ลูกต้องไปและนั่งในสันโดษและไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ เฝ้าแต่ยกย่องบาบา บาบา
นี่คือความมหัศจรรย์ของท่าน! ลูกไม่ได้ร้องสรรเสริญผู้มีร่างกาย
ผู้เดียวที่ปราศจากร่างคือพระเจ้า ผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งใด
ท่านไม่เคยใช้ร่างกายของท่านเอง
ท่านเองได้บอกลูกแล้วว่าพ่อได้จุติลงมาในร่างที่ธรรมดา
ผู้นี้ไม่ได้รู้ถึงชาติเกิดของเขาเอง
ลูกก็ไม่ได้รู้ถึงชาติเกิดเหล่านั้นด้วยเช่นกัน
เวลานี้ผู้นี้รู้เกี่ยวกับชาติเกิดเหล่านั้นจากพ่อ
และดังนั้นลูกจึงได้มาเพื่อที่จะรู้ถึงสิ่งเหล่านั้นด้วย ดังนั้นมีการฝึกฝนนี้ด้วย
ลูกจะได้รับความสุขอย่างมากด้วยการจดจำพ่อ เมื่อลูกมีศรัทธาว่าลูกคือดวงวิญญาณ
ลูกก็จะเห็นแต่ดวงวิญญาณเท่านั้น และแล้วจะไม่สามารถมีเรื่องของกิเลสเกิดขึ้นได้
พ่อพูดว่า ขอให้ลูกอยู่อย่างปราศจากร่าง!
ดังนั้นแล้วเหตุใดจึงมีความคิดเยี่ยงอาชญากร? ลูกตกลงมาเมื่อลูกมองดูร่างกาย
ลูกต้องมองที่ดวงวิญญาณ ฉันคือดวงวิญญาณ และฉันได้เล่นบทบาทนี้ เวลานี้พ่อพูดว่า
ขอให้ลูกปราศจากร่าง! จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกตัดไป
และด้วยการอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการจดจำระลึกถึง ลูกจะสะสมรายได้
เวลาเช้าตรู่นั้นดีมาก อย่าแม้กระทั่งจะมองดูใครนอกจากบาบา อย่างไรก็ตาม
ลักษมีและนารายณ์คือเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก มานมานะบาฟ มาเดียจิบาฟ!
ไม่มีใครรู้ความหมายของสิ่งเหล่านี้
ลูกสามารถอธิบายว่าความเลื่อมใสศรัทธาเป็นไปสำหรับผู้คนในหนทางครอบครัว
ผู้คนในหนทางสันโดษจะทำความเลื่อมใสศรัทธาใดในป่า?
เริ่มแรกพวกเขาแม้กระทั่งสโตประธาน ก่อนหน้านั้น ทุกสิ่งจะถูกส่งไปให้พวกเขาในป่า
เวลานี้พวกเขาได้กลับมาตโมประธาน
กระท่อมเหล่านั้นว่างเปล่าเพราะไม่มีสิ่งใดไปถึงพวกเขา
ผู้เลื่อมใสศรัทธาไม่มีศรัทธาในพวกเขาอีกต่อไป
เหตุนี้เองพวกเขาจึงกลับมาข้องแวะในธุรกิจ พวกเขานั้นเป็นมหาเศรษฐีและอภิมหาเศรษฐี
เวลานี้ทั้งหมดนี้กำลังจะจบสิ้น ไม่ใช่ว่าอาคาร ฯลฯ จะสร้างขึ้นมาด้วยทองนี้
ทุกสิ่งที่นั่นจะเป็นสิ่งใหม่ พืชพันธุ์ธัญญาหารนั้นจะใหม่
ทุกสิ่งของโลกใหม่จะชั้นหนึ่ง
เวลานี้ผืนดินนั้นแห้งแล้งและดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้รับแม้กระทั่งเมล็ดพืชที่เพียงพอ
ที่นั่นผืนดินทั้งหมดและมหาสมุทรทั้งหมดเป็นของลูก
ที่นั่นลูกรับประทานอาหารที่บริสุทธิ์เช่นนั้น
ที่นี่พวกเขาแม้กระทั่งทำอาหารที่มีเนื้อสัตว์ สิ่งต่างๆ เช่นนั้นไม่มีอยู่ที่นั่น
ดังนั้นลูกๆ ควรที่จะให้คำขอบคุณแก่บาบาอย่างมาก
ลูกรู้จักพ่อแล้วลูกก็บอกผู้อื่นด้วยเช่นกันว่า พ่อพูดว่า
พ่อเข้ามาในร่างเก่าที่ธรรมดา พ่อเข้ามาในร่างเขาในสภาพของการปลดเกษียณของเขา
ลูกต้องกลับบ้านในสภาพของการปลดเกษียณ นี่คือกฎ
ระบบเดียวกันนี้ได้ดำเนินไปในหนทางแห่งความเลื่อมใสศรัทธาด้วย
ลูกต้องซึมซับเรื่องเหล่านี้ทั้งหมด บ้างก็จดสิ่งนั้นลงไปอย่างดีมาก
ซึมซับประเด็นเหล่านั้นและถ่ายทอดให้แก่ผู้อื่น
ลูกมีความสุขที่ได้รับฟังสิ่งเหล่านั้นอย่างมากเพราะเวลานี้ลูกได้พบกับสิ่งค้ำจุนแล้ว
ลูกรู้ว่าแต่ละดวงวิญญาณกำลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ของหน้าผาก
มีคำกล่าวถึงดวงวิญญาณว่า ดวงดาวที่มหัศจรรย์เปล่งประกายอยู่ตรงกึ่งกลางหน้าผาก
พวกเขาไม่ได้พูดว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด ชีวากำลังเปล่งประกาย
อย่างไรก็ตามเป็นดวงวิญญาณที่กำลังเปล่งประกาย
ดวงวิญญาณทั้งหลายเป็นพี่น้องกันและเหตุนี้เองพวกเขาจึงพูดว่า ชาวฮินดู ชาวปากีสถาน
และชาวพุทธเป็นพี่น้องกัน อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่เข้าใจในความหมายของ ‘พี่น้อง’
ลูกควรจะมีความรักมากมายในบรรดาลูก ในยุคทองแม้กระทั่งสัตว์ก็รักกัน
ลูกคือพี่น้องและดังนั้นลูกควรจะมีความรักมากมายเพียงไร!
อย่างไรก็ตามเนื่องจากการมีสำนึกที่เป็นร่าง ลูกจึงอยู่อย่างเบื่อหน่ายกันและกัน
แล้วลูกก็ประณามกันและกัน เวลานี้ลูกๆ ต้องอยู่อย่างเหมือนน้ำนมและน้ำตาล
ลูกทำความเพียรพยายามนี้ในเวลานี้แล้วลูกจะมีชีวิตอยู่เหมือนน้ำนมและน้ำตาลถึง 21
ชาติเกิด หากลูกใช้คำพูดที่ผิดใดๆ ลูกควรพูดทันทีว่า “ฉันขอโทษ!”
เพราะพวกเรามีคำสั่งของบาบาให้อยู่อย่างอ่อนหวานอย่างยิ่ง
ผู้ที่ไม่เชื่อฟังคำสั่งกล่าวได้ว่าไม่เชื่อฟังพระเจ้า
ลูกต้องไม่เป็นสาเหตุที่ทำให้ใครเกิดความทุกข์
อย่างไรก็ตามบาบารู้ว่าในงานรับใช้ของตำรวจ
บางครั้งพวกเขาแม้กระทั่งต้องทุบตีใครบางคนเพื่อทำให้บุคคลนั้นพูดความจริง
ผู้คนในกองทหารเองก็ต้องต่อสู้ด้วยเช่นกัน
เพียงแต่พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอยู่เสมอ
และเรือของลูกจะข้ามฟากไป เหตุใดลูกจึงมองดูโลกเก่านี้? เราต้องมองดูโลกใหม่
เวลานี้โลกใหม่กำลังได้รับการก่อตั้งขึ้นมาด้วยศรีมัท ไม่มีเรื่องของพรที่นี่
ครูไม่เคยให้พร ครูนั้นสอนลูก
ใครบางคนศึกษาเล่าเรียนและสร้างสมกิริยามารยาทได้มากแค่ไหน
เขาก็ได้รับสถานภาพตามนั้น เป็นเช่นเดียวกันกับที่นี่
ลูกต้องมองดูทะเบียนประวัติของลูกเองเพื่อดูว่าลูกกำลังก้าวหน้าไปอย่างไร
บ้างก็ก้าวหน้าไปอย่างอ่อนหวานมาก พวกเขาอยู่อย่างมีความสุขในทุกสถานการณ์
บาบาได้พูดแล้วว่า
ให้จัดตั้งศาลขึ้นในบรรดาลูกเองเพื่อตรวจสอบดูว่าลูกนั้นไม่ได้กำลังทำความผิดพลาดใด
อย่างไรก็ตามผู้ที่ตั้งศาลควรจะเข้าใจว่า ฉันคือดวงวิญญาณ
ฉันกำลังถามดวงวิญญาณพี่น้องของฉันว่าเขาได้ทำความผิดพลาดใดด้วยร่างกายนั้นหรือไม่
ลูกไม่ได้เป็นสาเหตุที่ทำให้ใครมีความทุกข์ใดใช่ไหม?
พ่อไม่เคยเป็นเหตุของความทุกข์เลย พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของดินแดนแห่งความสุข
พ่อคือผู้ขจัดความทุกข์และเป็นผู้ประทานความสุข ดังนั้นลูกต้องให้ความสุขแก่ทุกคน
ลูกต้องไม่ใช้คำพูดที่ผิด อย่าถือกฎไว้ในมือของลูกเอง
หน้าที่ของลูกเพียงแค่รายงานสิ่งนั้น ลูกต้องกลับมาอ่อนหวานอย่างมาก
ยิ่งลูกกลับมาอ่อนหวานมากเท่าไร ลูกก็จะแสดงให้เห็น(เปิดเผย)พ่อมากเท่านั้น
บาบาคือมหาสมุทรแห่งความรัก หากลูกอธิบายด้วยความรัก ลูกก็จะมีชัยชนะ
พ่อพูดว่าลูกผู้เป็นที่รักของพ่อ อย่าได้เป็นสาเหตุที่ทำให้ให้มีความทุกข์
มีหลายคนที่ทำความผิดหลายประเภท การวิพากษ์วิจารณ์ใครบางคน
การแข่งขันและความอิจฉาริษยาทั้งหมดนั้นเป็นบาป บาบาพูดว่า
ผู้ที่เป็นลูกที่มีค่าต่องานรับใช้ลูกที่ดีและมีความศรัทธาจะอ่อนหวานอย่างแน่นอน
บาบาให้ความรักและความเอ็นดูแก่พวกเขาด้วยเช่นกัน ท่านจะไม่ให้สิ่งนี้แก่ผู้อื่น
และบางคนก็พูดว่า บาบากำลังชื่นชอบผู้นั้นเพราะเขาเป็นบุคคลสำคัญ
พวกเขาเป็นสาเหตุที่ทำให้ตนเองสูญเสียอย่างมากมายในลักษณะนี้
พวกเขากระทำผิดแล้วก็ประณามผู้อื่น บาบาได้รับข่าวว่าผู้นั้นผู้นี้ไม่หยุดสูบบุหรี่
บาบาพูดว่า อธิบายแก่เขาว่า ด้วยพลังของโยคะ ลูกสามารถชำระโลกให้บริสุทธิ์ได้
ดังนั้นลูกไม่สามารถหยุดสูบบุหรี่ได้หรือ? จดจำพ่อ บาบาคือศัลยแพทย์ที่ไม่สูญสลาย
ท่านจะให้ยาเช่นนั้นแก่ลูกที่ความทุกข์ของลูกทั้งหมดจะถูกขจัดออกไป อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
อย่าได้มีสำนึกที่เป็นร่างและทำให้กันและกันไม่พอใจ
อยู่อย่างมีความสุขในทุกสถานการณ์ อย่าได้วิพากษ์วิจารณ์ อิจฉาริษยา
หรือแข่งขันกับใคร ลูกต้องไม่เป็นเหตุของความทุกข์แก่ผู้ใด
กลับมาอ่อนหวานอย่างมากในบันดาลูกเอง มีชีวิตอยู่เหมือนน้ำนมและน้ำตาล
2. ตื่นในตอนเช้าตรู่และจดจำพ่อด้วยความรัก
พูดกับตนเองและขอบคุณบาบาขณะที่ไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้
พร:
ขอให้ลูกเป็นภาพลักษณ์แห่งความสำเร็จโดยการรับใช้ด้วยความสมดุลของทั้งหัวและหัวใจอย่างสม่ำเสมอ
หลายครั้งที่ลูกๆ
เพียงแต่ใช้หัวของพวกเขา แต่เมื่อลูกรับใช้โดยใช้ทั้งหัวและหัวใจของลูก
ลูกจะกลายเป็นตัวแห่งความสำเร็จในงานรับใช้
ผู้ที่รับใช้ด้วยหัวของพวกเขามีการจดจำระลึกถึงพ่อในหัวของพวกเขาเป็นเวลาอันสั้น
พวกเขาคิดว่า ใช่ บาบาคือผู้ที่ทำให้ฉันสามารถทำทุกสิ่งได้
อย่างไรก็ตามหลังจากเวลาผ่านไปแล้วช่วงหนึ่ง จิตสำนึกเดิมนั้นของ “ฉัน”
ก็จะเกิดขึ้น ผู้ที่รับใช้ด้วยหัวใจของพวกเขาจะจดจำบาบาในหัวใจของพวกเขาเสมอ
และพวกเขาก็จะได้รับผลสำหรับการรับใช้ด้วยหัวใจของพวกเขาอย่างแน่นอน
หากลูกมีสมดุลของทั้งสอง ลูกจะมีความสำเร็จเสมอ
คติพจน์:
อยู่ในความไม่มีขีดจำกัดและสถานการณ์ที่มีขีดจำกัดใดๆก็จะจบสิ้นลงโดยอัตโนมัติ
ความเพียรพยายามพิเศษที่จะกลับมาทัดเทียมกับพ่อบราห์มา
พ่อบราห์มากลายเป็นนายพระอาทิตย์แห่งความรู้ และพร้อมกับการให้แสงของความรู้
ท่านทำงานของการทำลายเชื้อโรคของสันสการ์ของดวงวิญญาณทั้งหมดโดยการให้พลังของรัศมีของโยคะแก่พวกเขาด้วย
ในทำนองเดียวกันขณะที่ลูกเดินและเคลื่อนไหวไปรอบๆ
ให้โลกแห่งแสงมองเห็นได้บนหน้าผากของลูกๆ และด้วยพฤติกรรมและคำพูดของลูก
ให้โลกของพลังของความรู้มองเห็นได้ นั่นคือให้เมล็ดมองเห็นได้ กลายเป็นนายแห่งเมล็ด(เมล็ดหลัก?)
โลกแห่งแสงและพลัง
และแล้วลูกจะสามารถเป็นเช่นเดียวกันกับพ่อและเป็นภาพลักษณ์ที่ให้นิมิต