27.05.19       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ในการที่จะได้รับกระแสจากพ่อ อยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ ลูกๆ ที่ละทิ้งทุกสิ่งและอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้ของพ่อจะเป็นที่รัก พวกเขาปีนเข้าไปในหัวใจของพ่อ

คำถาม:
เหตุใดลูกบางคนไม่สามารถสัมผัสกับความสุขที่ถาวร? เหตุผลหลักสำหรับสิ่งนี้คืออะไร?

คำตอบ:
สติปัญญาของพวกเขาเร่ร่อนในช่วงเวลาของการจดจำระลึกถึง เป็นเพราะไม่มีสติปัญญาที่มั่นคงพวกเขาจึงไม่มีความสุข พายุของมายารบกวนตะเกียง ถ้าการกระทำของลูกไม่เป็นกลางลูกก็ไม่สามารถมีความสุขที่ถาวรได้ เหตุนี้เองลูกๆ ต้องทำความเพียรพยายามนี้

โอมชานติ
เมื่อลูกพูดคำว่า “โอม ชานติ” ลูกพูดด้วยความกระตือรือร้นอย่างยิ่ง “ฉันดวงวิญญาณเป็นตัวของความสงบ” ความหมายนั้นง่ายดายมาก! พ่อพูดว่า “โอม ชานติ” และดาด้าก็พูดเช่นกันว่า “โอม ชานติ” ผู้เดียวนั้นพูดว่า “พ่อคือดวงวิญญาณสูงสุด” และผู้นี้พูดว่า “พ่อคือดวงวิญญาณ” ลูกทั้งหมดคือดวงดาว ต้องมีพ่อของดวงดาวทั้งหมดด้วยเช่นกัน ได้มีการจดจำกันว่า พระอาทิตย์ พระจันทร์ และดวงดาวที่โชคดี ลูกๆ คือดวงดาวที่โชคดีที่สุด เป็นสิ่งที่ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกันในสิ่งนี้ด้วย เช่นที่เมื่อพระจันทร์ปรากฏออกมาในเวลากลางคืน ดาวบางดวงก็ริบหรี่และบางดวงก็สว่างไสว บ้างก็อยู่ใกล้ชิดกับพระจันทร์ พวกเขาคือดวงดาว ลูกคือดวงดาวแห่งความรู้ มีคำกล่าวด้วยเช่นกันว่า ดวงดาวที่มหัศจรรย์ส่องประกายอยู่ตรงกลางหน้าผาก พ่อพูดว่า ดวงดาวเหล่านี้ (ดวงวิญญาณ) มหัศจรรย์อย่างมาก ประการแรกพวกเขาเป็นจุดที่เล็กมากและไม่มีใครรู้สิ่งใดเกี่ยวกับพวกเขา เป็นดวงวิญญาณที่เล่นบทบาทของพวกเขาผ่านร่างกาย นี่คือความมหัศจรรย์อย่างยิ่ง ดังนั้นลูกๆก็ตามลำดับกันไปด้วยเช่นกัน ทั้งหมดนั้นแตกต่างกัน พ่อนั่งที่นี่และจดจำดวงดาวที่เปล่งประกายได้ดีมากและผู้ที่ทำงานรับใช้อย่างมาก พวกเขาคือผู้ที่เฝ้าแต่ได้รับกระแส แบตเตอรี่ของลูกจะได้รับการชาร์จต่อไป ลูกได้รับไฟส่องทางตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก ในการที่จะกลับมาสโตประธานจากตโมประธาน พ่อพูดว่า ผู้ที่ละทิ้งทุกสิ่งเพื่อพ่อและอยู่อย่างไม่ว่างเว้นในงานรับใช้จะเป็นที่รักอย่างมาก พวกเขาคือผู้ที่ปีนเข้าไปในหัวใจของบาบา บาบาคือผู้ที่เอาชนะหัวใจของลูก มีวัดดิลวาลาด้วยเช่นกัน เป็นวัดดิลวาลาหรือวัดของผู้เดียวที่เอาชนะหัวใจของลูก? ท่านเอาชนะหัวใจของใคร? ลูกสามารถเห็นว่าประชาบิดาบราห์มากำลังนั่งอยู่ที่นี่ ชีพบาบาเข้ามาในท่านอย่างแน่นอน ลูกสามารถเห็นการก่อตั้งสวรรค์อยู่ด้านบนด้วยเช่นกันและลูกๆกำลังนั่งอยู่ในทาปาเซียอยู่ด้านล่าง นั่นเป็นเพียงแบบจำลองเล็กๆ ที่พวกเขาได้สร้างขึ้น ผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีมากคือผู้ช่วยที่ยิ่งใหญ่ มีคนขี่ช้าง (มหาระตี) คนขี่ม้า (กองทัพม้า) และทหารเดินเท้า (กองทัพเท้า) วัดนี้ได้มีการสร้างขึ้นมาอย่างดีมากและถูกต้องแม่นยำอย่างเป็นอนุสรณ์ ลูกพูดว่าเป็นอนุสรณ์ของลูก เวลานี้ลูกได้รับการรู้แจ้งแล้ว ไม่มีใครอื่นมีตาที่สามของความรู้ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาผู้คนเฝ้าแต่พูดว่า “จริงๆ” กับสิ่งใดก็ตามที่พวกเขาได้รับการบอกเล่า อันที่จริงนั่นเป็นคำพูดที่ไม่จริงแต่พวกเขาคิดว่าเป็นความจริง พ่อผู้ที่เป็นสัจจะกำลังนั่งที่นี่ในเวลานี้และบอกความจริงแก่ลูกที่ลูกจะกลายเป็นนายของโลก พ่อไม่ได้ทำให้ลูกใช้ความพยายามใดๆเลย ความลับของทั้งต้นไม้อยู่ในสติปัญญาของลูกในเวลานี้ บาบาอธิบายแก่ลูกอย่างง่ายดายมากแต่ทำไมต้องใช้เวลา? จริงๆ แล้วไม่ต้องใช้เวลาในการรับความรู้หรือมรดกของลูกเลย ต้องใช้เวลาที่จะกลับมาบริสุทธิ์ สิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง ลูกก็ให้ความใส่ใจมากกับการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเมื่อลูกมาที่นี่ ลูกไม่ได้ให้ความใส่ใจมากนักเมื่อลูกกลับไปบ้าน ที่นี่ทั้งหมดตามลำดับกันไป ลูกๆ บางคนที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ก็จะมีความซาบซึ้งในสติปัญญาของพวกเขาว่า พวกเราคือลูกและผู้เดียวนั้นคือพ่อ พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและเราลูกๆกำลังนั่งอยู่ที่นี่ ลูกๆ รู้ว่าพ่อได้เข้ามาในร่างนี้ ท่านกำลังให้ดริชตีที่สูงส่งแก่ลูก ท่านกำลังทำงานรับใช้ ดังนั้นลูกควรจะจดจำผู้เดียวนั้นเท่านั้น สติปัญญาของลูกไม่ควรจะไปที่อื่น ผู้นำสาสน์สามารถให้รายงานที่สมบูรณ์ของผู้ที่สติปัญญาเร่ร่อนออกไปข้างนอก ของผู้ที่กำลังทำอะไรและใครที่กำลังสัปหงก เธอสามารถบอกทุกสิ่งได้ พ่อเฝ้าแต่มองดูดวงดาวที่ดีมากและที่เฝ้าแต่ทำงานรับใช้ พ่อรักพวกเขา พวกเขาช่วยในการก่อตั้ง อาณาจักรได้มีการก่อตั้งขึ้นมาอย่างถูกต้องเช่นที่เคยเป็นในวงจรก่อนหน้านี้ ได้มีการก่อตั้งขึ้นมาก่อนหน้านี้มากมายหลายครั้งด้วยเช่นกัน นี่คือวงจรของละครที่ดำเนินต่อไป ไม่มีเรื่องของความวิตกกังวลเกี่ยวกับสิ่งนี้ ลูกอยู่กับพ่อใช่หรือไม่? ดังนั้นมิตรจึงแต่งแต้มสีสันให้แก่ลูก ลูกกังวลน้อยลงเรื่อยๆ นี่คือละครที่ถูกกำหนดไว้แล้ว พ่อได้นำอาณาจักรแห่งสวรรค์มาให้ลูกๆ พ่อเพียงแต่พูดว่า ลูกที่สุดแสนหวานเพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์จงจดจำพ่อ เวลานี้ลูกต้องกลับไปบ้านที่แสนหวานของลูก ลูกเพียรพยายามอย่างหนักเพื่อสิ่งนั้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา อย่างไรก็ตามไม่มีแม้แต่คนเดียวที่สามารถกลับไปบ้านได้ ในเวลานี้จงเฝ้าแต่จดจำพ่อและควงกงจักรแห่งการสำนึกในตนเอง อัลฟ่าและเบต้า จดจำพ่อและควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองของ 84 ชาติเกิด ลูกดวงวิญญาณได้รับความรู้ของวงจร 84 ชาติเกิด ไม่มีใครรู้จักผู้สร้าง หรือตอนเริ่ม ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้าง ลูกรู้สิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก ลูกตื่นนอนในตอนเช้าและเก็บไว้ในสติปัญญาของลูกว่า เวลานี้พวกเราได้จบสิ้นวงจรของ 84 ชาติเกิดและเวลานี้เราต้องกลับบ้าน ดังนั้นลูกต้องจดจำพ่อและลูกจะกลายเป็นผู้ปกครองโลก สิ่งนี้ง่ายดายแต่มายาทำให้ลูกลืม มีพายุของมายาที่รบกวนตะเกียง มายามีพลังมาก เธอมีพลังอย่างมากที่เธอทำให้ลูกๆลืม และแล้วความสุขนั้นก็ไม่ได้คงอยู่อย่างถาวร ลูกนั่งเพื่อจดจำพ่อแต่ในขณะที่กำลังนั่งอยู่นั้นสติปัญญาของลูกก็เร่ร่อนไปที่อื่น สิ่งทั้งหมดเหล่านี้แฝงตัว ไม่ว่าลูกจะพยายามมากแค่ไหนลูกก็ไม่สามารถจดจำบาบาได้ และแล้วสติปัญญาของบางคนก็กลับมามั่นคงหลังจากที่เร่ร่อนและบางคนก็สามารถกลับมามั่นคงได้ในทันที ไม่ว่าลูกจะพยายามอย่างหนักมากกับใครบางคนก็ตามสิ่งนี้ก็จะไม่นั่งอยู่ในสติปัญญาของพวกเขา สิ่งนี้เรียกว่าสงครามกับมายา ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมากเพื่อที่จะทำให้การกระทำของลูกเป็นกลาง ไม่มีอาณาจักรของราวันที่นั่นที่การกระทำของลูกจะเป็นบาป มายาไม่ได้คงอยู่ที่นั่นที่เธอจะทำให้ลูกทำกรรมที่ผิด มีการละเล่นของราวันและราม เป็นเวลาครึ่งหนึ่งของวงจรที่มีอาณาจักรของรามและครึ่งหนึ่งของวงจรที่มีอาณาจักรของราวัน นั่นคือกลางวันและกลางคืน ในยุคบรรจบพบกันมีเพียงลูกบราห์มินเท่านั้น เวลานี้ลูกบราห์มินเข้าใจว่ากลางคืนจะจบสิ้นลงและกลางวันจะเริ่มขึ้น ผู้ที่เป็นของสกุลศูทรไม่เข้าใจสิ่งนี้ ผู้คนก็ร้องเพลงของความเลื่อมใสศรัทธาอย่างดังมาก ลูกต้องอยู่เหนือเสียง ลูกอยู่อย่างข้องแวะในการจดจำระลึกถึงพ่อของลูก ลูกแต่ละดวงวิญญาณได้รับดวงตาที่สามของความรู้ ลูกดวงวิญญาณเข้าใจว่าเวลานี้ลูกต้องจดจำพ่อ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกก็เฝ้าแต่พูดว่า “ชีพบาบา ชีพบาบา” ในวัดของชีวาผู้คนเรียกชีวาว่า“บาบา”อย่างแน่นอน พวกเขาไม่ได้มีความรู้ เวลานี้ลูกได้รับความรู้แล้ว ผู้เดียวนั้นคือชีพบาบา นั่นคือภาพลักษณ์ของท่าน ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าท่านเป็นสัญลักษณ์ลิงกั้ม เวลานี้ลูกได้รับความรู้แล้ว ผู้คนเหล่านั้นก็ไปและเทไหน้ำนมลงบนสิ่งนั้น พ่อไม่มีตัวตน หากลูกเทน้ำนมลงบนผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน ท่านจะทำอย่างไร? หากท่านมีตัวตนท่านก็จะยอมรับสิ่งนั้น แต่หากลูกจะออฟเฟอร์น้ำนม ฯลฯ ให้แก่ผู้ที่ไม่มีตัวตนท่านจะทำอย่างไร? พ่อพูดว่า น้ำนม ฯลฯ ที่ลูกออฟเฟอร์ที่นั่นก็ดื่มโดยลูกและลูกเองก็รับประทานโบ๊คนั้น ฯลฯ ที่นี่พ่ออยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว ก่อนหน้านี้ลูกเคยทำทุกสิ่งทางอ้อม ในขณะที่ในเวลานี้ทางตรง ท่านได้ลงมาที่นี่และกำลังเล่นบทบาทของท่าน ท่านกำลังให้ไฟส่องทางแก่ลูก ลูกๆ เข้าใจว่าลูกควรมามธุบันเพื่อมาหาบาบาอย่างแน่นอน ที่นี่แบตเตอรี่ของลูกจะได้รับการชาร์ทได้ดีมาก ที่บ้าน ไม่มีสิ่งใดนอกจากความไม่สงบในธุรกิจทางโลกของลูก ในเวลานี้มีความไม่สงบทั่วทั้งโลก ลูกรู้ว่าเวลานี้ลูกกำลังก่อตั้งความสงบด้วยพลังโยคะ อย่างไรก็ตามลูกได้รับอาณาจักรด้วยการศึกษาเล่าเรียน ลูกได้ยินสิ่งนี้ในวงจรก่อนหน้านี้และลูกกำลังได้ยินสิ่งนี้ในเวลานี้ด้วยเช่นกัน ไม่ว่าการกระทำใดก็ตามที่เกิดขึ้นก็จะมีการทำอีกครั้ง พ่อพูดว่า ลูกๆ มากมายก็ทึ่งกับความรู้นี้แต่แล้วพวกเขาก็วิ่งหนีไป พวกเขาเคยจดจำพ่อผู้เป็นที่รักอย่างมาก เวลานี้พ่อมาแล้วแต่พวกเขาก็ยังทิ้งพ่อและจากไป! มายาตบตีพวกเขาอย่างหนักมาก บาบานั้นมีประสบการณ์ บาบาจดจำประวัติศาสตร์ทั้งหมดของท่าน ท่านเคยวิ่งไปรอบๆด้วยเท้าเปล่าและสวมหมวก ชาวอิสลามก็เคยรักท่านอย่างมากและได้ให้การต้อนรับท่านอย่างมากมาย “ลูกของครูใหญ่มาแล้ว” ราวกับว่าท่านเป็นลูกของกูรู พวกเขาก็จะเลี้ยงท่านด้วยจาปาตีข้าวฟ่าง ที่นี่เช่นกันบาบาได้ทำรายการของการรับประทานเพียงแค่จาปาตีข้าวฟ่างที่หนาๆ และนมเปรี้ยวเป็นเวลา 15 วัน ไม่ได้มีการทำสิ่งอื่นใดในเวลานั้น มีการทำอาหารเดียวกันแม้กระทั่งสำหรับผู้ที่ป่วยไม่สบาย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับใครด้วยสิ่งนั้น แต่ผู้ที่ป่วยก็มีสุขภาพที่ดีมากขึ้น ได้เห็นแล้วว่าพวกเขาไม่มีสิ่งล่อใจใดๆ “ฉันต้องไม่มีสิ่งนั้นหรือฉันต้องมีสิ่งนี้” การมีความปรารถนาเป็นเหมือนกับการเป็นคนกวาดถนน ที่นี่พ่อพูดว่า ตายเสียดีกว่าที่จะร้องขอสิ่งใด พ่อเองก็รู้ว่าท่านต้องให้อะไรแก่ลูกๆ ท่านเองจะให้ในสิ่งที่ท่านต้องการจะให้แก่ลูก ละครนั้นถูกกำหนดไว้แล้ว บาบาถามผู้ที่คิดว่าบาบาเป็นพ่อของพวกเขาและเป็นลูกของพวกเขาด้วยเช่นกันให้ยกมือขึ้น และแล้วทุกคนก็ยกมือ พวกเขายกมืออย่างเร็ว เหมือนกับที่ทุกคนจะยกมือในทันทีถ้าบาบาถามว่าใครจะกลายเป็นลักษมีและนารายณ์ พวกเขายังเพิ่มลูกเหนือโลกผู้นี้เข้าไปด้วยอย่างแน่นอน ท่านรับใช้พ่อแม่ของท่านอย่างมากมาย ท่านให้มรดกแก่พวกเขาถึง 21 ชาติเกิด เมื่อพ่อไปสู่สภาพของการปลดเกษียณก็เป็นหน้าที่ของลูกๆของเขาที่จะดูแลเขา ราวกับว่าพ่อกลายเป็นซันยาสซี ในทำนองเดียวกัน เมื่อพ่อทางร่างของผู้นี้ถึงสภาพของการปลดเกษียณ เขาก็พูดว่าเขาต้องการให้บาบาพาเขาไปที่บันนาเรสและมีชุมนุมทางจิตที่นั่น (เล่าถึงประวัติศาสตร์ของบาบา) ลูกคือบราห์มิน ประชาบิดาบราห์มากุมารและกุมารี ประชาบิดาบราห์มาคือปู่ของปู่ของปู่ ท่านคือใบไม้แรกของต้นไม้โลกมนุษย์ ท่านไม่ได้เรียกว่าเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ และไม่ใช่ทั้งบราห์มา วิษณุหรือชางก้าที่เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ ชีพบาบาคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและดังนั้นลูกต้องได้รับมรดกของลูกจากท่าน ไม่มีใครรู้ว่าพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดที่ไม่มีตัวตนนั้นมาเมื่อไหร่หรือมาอย่างไร และผู้คนก็ยังเฉลิมฉลองวันเกิดของท่าน ท่านไม่ได้เข้าไปในครรภ์ ท่านอธิบายว่า พ่อเข้ามาในผู้นี้ในสภาพของการปลดเกษียณของเขาในช่วงสุดท้ายของหลายชาติเกิดของเขา เมื่อผู้คนมีการสละละทิ้งก็กล่าวได้ว่าพวกเขาอยู่ในสภาพของการปลดเกษียณ ดังนั้นเวลานี้พ่อพูดกับลูก ลูกๆได้ใช้ 84 ชาติเกิดเต็ม นี่คือชาติเกิดสุดท้ายของหลายชาติเกิดของลูก ลูกรู้ถึงบัญชี ดังนั้นพ่อเข้ามาในผู้นี้ พ่อมาและนั่งอยู่ที่ใด? พ่อนั่งถัดไปจากที่ซึ่งดวงวิญญาณของผู้นี้นั่งอยู่ เช่นที่กูรูทำให้สาวกของเขานั่งถัดไปจากเขาบนกัดดีของเขา สถานที่ของผู้นี้และสถานที่ของพ่อทั้งสองอยู่ในจุดเดียวกัน พ่อพูดว่า โอดวงวิญญาณ จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอแล้วบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง ลูกต้องเปลี่ยนจากมนุษย์ไปเป็นเทพ นี่คือราชาโยคะ ราชาโยคะเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับโลกใหม่อย่างแน่นอน พ่อพูดว่า พ่อมาเพื่อวางรากฐานของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป มีกูรูอยู่มากมายแต่มีเพียงสัตกูรูเดียวเท่านั้น ท่านผู้เดียวคือสัจจะในขณะที่ผู้อื่นทั้งหมดนั้นหลอกลวง ลูกรู้ว่าลูกประคำหนึ่งนั้นเป็นของรูดร้าและอีกหนึ่งนั้นเป็นลูกประคำแห่งชัยชนะของวิษณุ ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อสิ่งนั้น จดจำพ่อและลูกจะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำที่ลูกเคยหมุนลูกปัดนั้นมาในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา อย่างไรก็ตามลูกไม่รู้ว่านั่นเป็นลูกประคำของใครหรือพู่ที่อยู่ด้านบนสุดนั้นเป็นตัวแทนของใคร หรือใครคือลูกปัดคู่ หรือใครคือลูกปัดทั้งหลาย ลูกไม่เข้าใจว่าลูกหมุนลูกประคำของใคร ผู้คนเพียงแต่ท่องสวดไปเรื่อย“ราม ราม”และหมุนลูกปัดของลูกประคำ ในขณะที่พูดคำว่า “ราม ราม” พวกเขาก็คิดว่าทุกคนคือราม ด้วยสิ่งนี้ที่มีความมืดมิดอยู่ทั่วไปทุกหนแห่ง พวกเขาไม่รู้แม้กระทั่งความหมายของลูกประคำ บางคนพูดว่าหมุนลูกประคำหนึ่งร้อยครั้ง บางคนพูดว่าหมุนลูกประคำนี้หลายๆครั้ง พ่อนั้นมีประสบการณ์ ท่านมีกูรู 12 คนและท่านก็มีประสบการณ์จากกูรู 12 คนนั้น มีหลายคนที่แม้ว่าพวกเขาจะมีกูรูของตนเองก็ยังไปหาผู้อื่นโดยคิดว่าพวกเขาอาจจะได้รับประสบการณ์อื่น พวกเขาหมุนลูกปัดของลูกประคำ นั่นคือศรัทธาที่งมงายอย่างสมบูรณ์ หลังจากที่พวกเขาหมุนลูกปัดของลูกประคำเสร็จแล้วพวกเขาก็คารวะพู่ ชีพบาบาเป็นพู่ ลูกๆ ผู้เป็นที่รักเป็นพิเศษกำลังจะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ และแล้วลูกก็ได้รับการจดจำ ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้สิ่งใดเลย พวกเขาบางคนก็จดจำรามและบางคนก็จดจำกฤษณะ ไม่ได้มีความหมายใดกับสิ่งนั้น พวกเขาพูดว่า ฉันขอลี้ภัยกับท่านศรีกฤษณะ อย่างไรก็ตามเขาคือเจ้าชายของยุคทอง พวกเขาจะลี้ภัยอยู่กับกฤษณะได้อย่างไร? เป็นไปกับพ่อที่ลูกมองหาที่หลบภัย เพียงลูกเท่านั้นที่กลายเป็นผู้ที่มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและแล้วก็กลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชา ลูกได้กลับมาไม่บริสุทธิ์ด้วยการใช้ 84 ชาติเกิด แล้วลูกก็พูดกับชีพบาบาว่า โอ ผู้เป็นพู่ ทำให้พวกเราเป็นเช่นเดียวกันกับท่านด้วยเถิด อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. อย่าได้มีความปรารถนาประเภทใด จบสิ้นการล่อลวงทั้งหมด รับประทานเพียงสิ่งที่บาบาป้อนให้กับลูกเท่านั้น ลูกได้รับคำแนะนำแล้ว: ตายเสียดีกว่าที่จะร้องขอสิ่งใด

2. เพื่อที่จะได้รับไฟส่องทางของพ่อ จงมีความรักที่แท้จริงต่อพ่อผู้เดียว ให้มีความซาบซึ้งนี้ในสติปัญญาของลูกว่า เราคือลูกๆ และท่านคือพ่อ เราต้องกลับมาสโตประธานจากตโมประธานด้วยไฟส่องทางของท่าน

พร:
ขอให้ลูกมีสุขภาพพลานามัยดีเสมอและอยู่ในสภาพที่มีความสุขอย่างสม่ำเสมอด้วยผลในทันทีของการบรรลุผลที่สูงส่ง

ในยุคบรรจบพบกัน ทันทีที่ลูกทำบางสิ่งลูกจะได้สัมผัสกับการบรรลุผลที่สูงส่งในทันที นี่คือผลในทันที ผลที่สูงส่งที่สุดคือการสัมผัสกับความใกล้ชิด ปัจจุบันในโลกวัตถุ มีการกล่าวว่า: รับประทานผลไม้และท่านจะอยู่อย่างมีสุขภาพพลานามัยที่ดี ผลไม้ถือว่าเป็นวิธีที่จะอยู่อย่างมีสุขภาพที่ดีและลูกๆรับประทานผลที่มองเห็นได้ในทุกวินาที และเหตุนี้เองลูกจึงมีสุขภาพพลานามัยที่ดีเสมอ ถ้ามีใครถามลูกว่าลูกเป็นอย่างไรบ้าง บอกพวกเขาว่า เราเคลื่อนไปเหมือนเทวดานางฟ้าและมีความสุข

คติพจน์:
กลับมาเต็มไปด้วยสมบัติที่มีค่าของพรของทุกคนและลูกจะไม่จำเป็นต้องลำบากตรากตรำในความเพียรพยายามของลูก