02.10.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวกันภายใต้ทิศทางเดียวกัน
ลูกพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อผู้เดียวและดังนั้นวิญญาณปีศาจร้ายทั้งหมดจึงวิ่งหนีไป
คำถาม:
อะไรคือพื้นฐานหลักของการกลายเป็นผู้ที่มีโชคหลายล้านเท่า?
คำตอบ:
มีเพียงผู้ที่ดูดซับทุกประเด็นที่บาบาพูดเท่านั้นที่กลายเป็นผู้มีโชคหลายล้านเท่า
ตัดสินระหว่างสิ่งที่บาบาพูดและสิ่งที่ชุมนุมของราวันเหล่านั้นพูด
การเก็บความรู้ที่พ่อให้ไว้ในสติปัญญาของลูกและการเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองคือการมีโชคหลายล้านเท่า
เป็นเพียงด้วยการดูดซับความรู้นี้เท่านั้นที่ลูกกลับมามีคุณธรรม
โอมชานติ
ในภาษาอังกฤษลูกจะเรียกท่านว่า “พ่อทางจิตวิญญาณ” เมื่อลูกไปยังยุคทอง
จะไม่มีภาษาอังกฤษหรือภาษาอื่นๆ ลูกรู้ว่าจะเป็นอาณาจักรของลูกในยุคทอง
และไม่ว่าภาษาของเรานั้นจะเป็นเช่นไร จะใช้เพียงภาษานั้นเท่านั้นที่นั่น
ภายหลังภาษานั้นก็เปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ เวลานี้มีภาษาจำนวนนับไม่ถ้วน
ราชาเป็นเช่นไรภาษาที่ใช้ก็เป็นเช่นนั้น เวลานี้ลูกทุกคนรู้ว่า
ลูกทุกคนในทุกศูนย์เป็นหนึ่งเดียวกันภายใต้ทิศทางเดียว
ลูกต้องคิดว่าตนเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อผู้เดียวเพื่อที่วิญญาณปีศาจร้ายทั้งหมดจะจากไป
พ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ วิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าคงอยู่ในทุกคน
กิเลสทั้งห้ามีอยู่ในดวงวิญญาณเท่านั้น
เหล่านี้เป็นวิญญาณปีศาจร้ายนั่นคือกิเลสมีชื่อว่า สำนึกที่เป็นร่าง, ตัณหาราคะ,
ความโกรธฯลฯ ไม่ใช่ว่าพระเจ้าจะอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
หากใครเคยพูดว่าพระเจ้าอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน บอกพวกเขาว่า:
ดวงวิญญาณและกิเลสทั้งห้าในดวงวิญญาณเหล่านั้นอยู่ในทุกหนแห่ง
ไม่ใช่ว่าพระเจ้านั้นคงอยู่ในแต่ละคน
จิตวิญญาณปีศาจร้ายทั้งห้าจะคงอยู่ในพระเจ้าได้อย่างไร?
ด้วยการดูดซับทุกประเด็นอย่างดีมาก ลูกก็จะกลายเป็นผู้ที่มีโชคหลายล้านเท่า
เวลานี้จงตัดสินสิ่งที่ผู้คนในโลกที่เป็นของชุมนุมราวันพูดและสิ่งที่พ่อพูด
มีดวงวิญญาณอยู่ในทุกร่างกายและกิเลสทั้งห้ามีอยู่ในดวงวิญญาณเหล่านั้น
กิเลสทั้งห้านั่นคือวิญญาณปีศาจร้ายไม่ได้อยู่ในร่างกาย
สิ่งเหล่านั้นมีอยู่ในดวงวิญญาณ วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้ไม่ได้มีอยู่ในยุคทอง
ชื่อที่แท้จริงคือโลกของเทพ นี่คือโลกที่เป็นเช่นปีศาจ ปีศาจก็เรียกว่าปีศาจ
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืน เวลานี้ลูกกำลังเปลี่ยนแปลง
ที่นั่นลูกไม่มีกิเลสหรือข้อบกพร่องเลย ลูกเต็มไปด้วยทุกคุณธรรม ลูกกลับมาเต็ม 16
องศา ลูกเป็นเช่นนั้นในตอนเริ่มต้นและแล้วลูกก็ลงมา เวลานี้ลูกรู้ว่าวงจรของ 84
ชาติเกิดนี้หมุนไปอย่างไร เวลานี้เราดวงวิญญาณมีนิมิตของตนเอง
นั่นคือเวลานี้เรามีความรู้ของวงจรนี้ ในขณะที่เดินเหิน, นั่ง และเคลื่อนไหวไปมา
ลูกต้องเก็บความรู้นี้ไว้ในสติปัญญาของลูก พ่อกำลังสอนความรู้นี้แก่ลูก
พ่อมาในบารัตเท่านั้นและให้ความรู้ทางจิตนี้ ผู้คนพูดถึงบารัตของพวกเขา
ในความเป็นจริงการเรียกบารัตว่าฮินดูสถานเป็นสิ่งผิด
ลูกรู้ว่าเมื่อบารัตเคยเป็นสวรรค์ก็มีเพียงอาณาจักรของเราและไม่มีศาสนาอื่นใดในเวลานั้น
นั่นเป็นโลกใหม่ ผู้คนพูดถึงนิวเดลี ดั้งเดิมแล้วเดลีนั้นไม่ได้เรียกว่าเดลี
เดลีเรียกว่าปาริสถาน เวลานี้พวกเขาเรียกที่นั่นว่านิวเดลี และโอลด์เดลี
และจากนั้นก็จะไม่มีทั้งโอลด์เดลีหรือนิวเดลี ที่นั่นจะเรียกว่าปาริสถาน
เดลีเรียกว่าเป็นเมืองหลวง จะเป็นอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์
จะไม่มีสิ่งใดนอกจากอาณาจักรของเราที่นั่น ไม่มีอาณาจักรเลยในเวลานี้
และเหตุนี้เองลูกจึงพูดว่าบารัตคือแผ่นดินของเรา ไม่มีราชาเลย
ความรู้ทั้งหมดจะควงหมุนในสติปัญญาของลูกๆต่อไปเรื่อยๆ
แท้จริงแล้วเคยเป็นอาณาจักรของเหล่าเทพในโลกนี้ ไม่ได้เป็นอาณาจักรของคนอื่น
พวกเขามีชีวิตอยู่ริมฝั่งแม่น้ำยมนาและนั่นเรียกว่าปาริสถาน
เมืองหลวงของเหล่าเทพคือเดลีเสมอ และดังนั้นเวลานี้ทุกคนจึงถูกดึงดูดจากสิ่งนั้น
เดลีเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดด้วยเช่นกันและเป็นศูนย์กลาง ลูกๆ
ที่สุดแสนหวานรู้ว่าลูกเคยทำบาปอย่างแน่นอนและลูกได้กลายเป็นดวงวิญญาณบาป
ในยุคทองดวงวิญญาณบริสุทธิ์และมีบุญ พ่อผู้เดียวเท่านั้นมาและทำให้ลูกบริสุทธิ์
และลูกก็เฉลิมฉลองวันเกิดของท่านด้วยเช่นกัน(ชีพแจนตี) คำว่า “แจนตี”
นั้นใช้กับทุกคน เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกว่าชีพราตรี(ราตรีของชีวา)
ไม่มีใครนอกจากลูกสามารถเข้าใจความหมายของคำว่า “กลางคืน” แม้แต่นักปราชญ์ที่ดีฯลฯ
ก็ไม่รู้ว่าชีพราตรีคืออะไรและพวกเขาจะฉลองอะไร? พ่อได้อธิบายแล้วว่า “กลางคืน”
หมายถึงอะไร มีการละเล่นของความสุขและความทุกข์ในวงจรของ 5000 ปี
ความสุขเรียกว่ากลางวันและความทุกข์เรียกว่ากลางคืน
ดังนั้นจึงมีการบรรจบกันระหว่างกลางคืนและกลางวัน
ครึ่งหนึ่งของวงจรคือแสงสว่างและอีกครึ่งหนึ่งของวงจรคือความมืดมิด
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาทุกสิ่งใช้เวลายาวนาน ที่นี่เป็นเรื่องของหนึ่งวินาที
นี่คือโยคะที่ง่ายดายอย่างแท้จริง ก่อนอื่นลูกต้องไปสู่ดินแดนแห่งการหลุดพ้น
แม้ว่าลูกๆ
จะจดจำว่าลูกคงอยู่ในการหลุดพ้นในชีวิตและบ่วงพันธะในชีวิตมายาวนานเพียงใด
ลูกก็ลืมสิ่งนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า พ่ออธิบายว่า: คำว่า “โยคะ” นั้นถูกต้อง
อย่างไรก็ตามของพวกเขาคือโยคะทางร่าง นี่คือโยคะของดวงวิญญาณกับดวงวิญญาณสูงสุด
ซันยาสซีสอนหะฐะโยคะมากมายหลายประเภทฯลฯ และดังนั้นผู้คนจึงกลับมาสับสน
ท่านคือพ่อและเป็นครูของลูกๆด้วยเช่นกัน และดังนั้นลูกต้องมีโยคะกับท่าน
ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนกับครู เมื่อเด็กเกิดมา ก่อนอื่นเขาก็มีโยคะกับพ่อของเขา
และเมื่อเขาอายุได้ห้าปี เขาก็มีโยคะกับครูของเขา และต่อจากนั้นเมื่อถึงวัยเกษียณ
เขาก็ต้องมีโยคะกับกูรูของเขา สามบุคคลหลักนี้ได้รับการจดจำ ทั้งหมดนั้นแยกกัน
ที่นี่พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและกลายเป็นพ่อและเป็นครูด้วยเช่นกัน
ท่านนั้นมหัศจรรย์ ลูกควรจะจดจำพ่อนั้นอย่างแน่นอน
เป็นเวลาชาติแล้วชาติเล่าที่ลูกจดจำทั้งสามแยกกัน
ในยุคทองเช่นกันลูกมีโยคะกับพ่อของลูกแล้วก็มีกับครู
พวกเขาศึกษาเล่าเรียนที่นั่นเช่นกัน อย่างไรก็ตามไม่จำเป็นสำหรับกูรูที่นั่น
เพราะทุกคนอยู่ในการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
มีความยากลำบากอะไรในการจดจำสิ่งทั้งหมดเหล่านี้หรือ?
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างแน่นอน สิ่งนี้เรียกว่าโยคะที่ง่ายดาย
อย่างไรก็ตามสิ่งนี้ไม่ธรรมดา พ่อพูดว่า พ่อยืมร่างนี้มาใช้ชั่วคราว
และแม้กระนั้นก็เป็นเพียงระยะเวลาที่สั้นมาก ผู้คนเข้าสู่สภาพของการปลดเกษียณ
เมื่อพวกเขาอายุ 60 ปี มีคำกล่าวว่าเมื่อลูกอายุถึง 60 ปี ลูกก็ต้องใช้ไม้เท้า
เวลานี้ทุกคนมีไม้เท้า ทุกคนจะไปสู่สภาพของการปลดเกษียณ สู่ดินแดนนิพพาน
นั่นคือบ้านที่แสนหวาน บ้านที่สุดแสนหวาน
เป็นไปสำหรับสิ่งนั้นที่ลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามาอย่างมากมาย
เวลานี้ลูกได้วนไปรอบวงจร
ผู้คนไม่รู้สิ่งใดเลยแต่ก็พูดเท็จด้วยการพูดว่าวงจรนั้นหลายแสนปี
หากเป็นเรื่องของหลายแสนปี ลูกก็ไม่สามารถจะได้รับการพักผ่อน
จะเป็นเรื่องยากมากที่จะพักผ่อน ลูกได้รับการพักผ่อน
นั่นเรียกว่าบ้านของความเงียบสงบ โลกที่ไม่มีตัวตน นี่คือบ้านทางโลกที่แสนหวาน
นั่นคือบ้านทางจิตที่ไม่มีตัวตน
ดวงวิญญาณคือจรวดที่เล็กอย่างแท้จริงและไม่มีสิ่งใดที่เร็วยิ่งกว่านั้น
ดวงวิญญาณนั้นรวดเร็วที่สุด ดวงวิญญาณออกจากร่างกายของเขาในหนึ่งวินาทีและโบยบินไป
ร่างต่อมาก็พร้อมสำหรับเขา ตามละครเขาต้องไปในเวลาที่ถูกต้อง ละครถูกต้องมาก
ลูกรู้ว่าไม่มีความไม่ถูกต้องใดในละครนี้
ตามละครพ่อก็มาในเวลาที่ถูกต้องแม่นยำของพ่อเช่นกัน
ไม่สามารถจะมีความแตกต่างแม้แต่หนึ่งวินาที
ลูกจะสามารถบอกได้อย่างไรว่าพ่อผู้เป็นพระเจ้าอยู่ในผู้นี้เมื่อไร
เมื่อท่านให้ความรู้แก่ลูกและนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูก ผู้คนเฉลิมฉลองราตรีของชีวา
พวกเขาไม่รู้ว่าที่พ่อชีวามาที่นี่ เมื่อไหร่หรือมาอย่างไร
พวกเขาเฉลิมฉลองราตรีของชีวาและราตรีของกฤษณะ
แต่พวกเขาไม่ได้ฉลองราตรีของรามเพราะมีความแตกต่าง
พร้อมกับราตรีของชีวาพวกเขาก็เฉลิมฉลองราตรีของกฤษณะเช่นกัน
แต่พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลย ที่นี่เป็นอาณาจักรที่เป็นเช่นปีศาจของราวัน
เรื่องเหล่านี้ต้องเป็นที่เข้าใจ ผู้นี้คือบาบา ชายชราจะถูกเรียกว่าบาบา
เด็กเล็กๆจะไม่ถูกเรียกว่าบาบา เด็กบางคนถูกเรียกว่าบาบาด้วยความรัก
ดังนั้นพวกเขาจึงเรียกกฤษณะว่าบาบาด้วยความรักเช่นกัน
เขาก็จะถูกเรียกว่าบาบาเมื่อเขาโตขึ้นและมีลูก กฤษณะคือเจ้าชาย
แล้วลูกของเขามาจากไหน? พ่อพูดว่า พ่อเข้ามาในร่างของชายชรา
สิ่งนี้ถูกกล่าวถึงในพระคัมภีร์ด้วย แต่ไม่ใช่ทุกสิ่งในพระคัมภีร์ที่ถูกต้อง
บางสิ่งก็ดี ช่วงชีวิตของบราห์มาก็จะเรียกว่าช่วงชีวิตของประชาบิดาบราห์มา
แน่นอนว่าช่วงชีวิตของบราห์มาจะเป็นในเวลานี้
ช่วงชีวิตของบราห์มาก็จะจบลงในดินแดนของความตาย นี่ไม่ใช่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
สิ่งนี้เรียกว่ายุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุด
สิ่งนี้ไม่สามารถจะอยู่ในสติปัญญาของใครนอกจากลูกๆ พ่อนั่งที่นี่และอธิบายว่า: ลูกๆ
ที่สุดแสนหวาน ลูกไม่รู้ถึงชาติเกิดของลูก พ่อบอกลูกว่าลูกได้ใช้ 84
ชาติเกิดอย่างไร และดังนั้นเวลานี้ลูกรู้จึงรู้เกี่ยวกับสิ่งนี้ แต่ละยุคคือ 1250
ปี และลูกก็มีจำนวนของชาติเกิดที่แน่นอนในแต่ละยุค มีบัญชีของ 84 ชาติเกิด
ไม่สามารถจะมีบัญชีของ 8.4 ล้านชาติเกิดได้ สิ่งนี้เรียกว่าวงจรของ 84 ชาติเกิด
ไม่มีใครจะจดจำสิ่งใดของ 8.4 ล้านชาติเกิด
ที่นี่มีความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัดเช่นนั้น
ดูซิว่าเด็กๆจะยังคงเกิดมาอยู่เรื่อยๆและก่อให้เกิดความทุกข์มากมายเพียงใด
สิ่งนี้เรียกว่านรกสุดขีด เป็นโลกที่สกปรกอย่างแท้จริง ลูกๆ
รู้ว่าเวลานี้พวกเรากำลังเตรียมตัวเพื่อไปสู่โลกใหม่ หากบาปของเราถูกตัดออกไป
พวกเราก็จะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญที่บริสุทธิ์ ลูกต้องไม่ทำบาปใดๆในเวลานี้
การใช้ดาบของตัณหาราคะต่อกันคือการสร้างความทุกข์ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นจนถึงตอนกลางและตอนจบ
อาณาจักรของราวันกำลังจะจบสิ้นลงในเวลานี้ เวลานี้คือตอนสิ้นสุดของยุคเหล็ก
นี่คือสงครามมหาภารตะที่ยิ่งใหญ่ สงครามสุดท้าย จากนั้นก็จะไม่มีสงครามอีกต่อไปฯลฯ
ที่นั่นจะไม่มีการสร้างไฟบูชายัญใดๆฯลฯ เมื่อผู้คนสร้างไฟบูชายัญ
พวกเขาก็มีไฟที่จะมีการใส่สิ่งสังเวย ลูกๆต้องสังเวยสิ่งของเก่าๆ ทั้งหมดของลูก
เวลานี้พ่อได้อธิบายแล้วว่า นี่คือไฟบูชายัญของความรู้ของรูดร้า
ชีวาก็เรียกว่ารูดร้า พวกเขาพูดถึงลูกประคำของรูดร้า
ผู้คนที่อยู่ในหนทางสันโดษไม่ได้รู้ขนบธรรมเนียมประเพณีใดของหนทางครอบครัว
พวกเขาเพียงแต่ละทิ้งบ้านและครอบครัวของเขาและเข้าไปในป่า
ชื่อที่แท้จริงคือการสละละทิ้ง การสละละทิ้งของอะไร? สละละทิ้งบ้านและครอบครัว
พวกเขาจากไปมือเปล่า
ก่อนอื่นใดกูรูของพวกเขาก็ได้ทดสอบพวกเขาอย่างมากและทำให้พวกเขาทำงานทั้งหมด
ก่อนหน้านี้พวกเขาก็เพียงแค่ยอมรับแป้งเป็นทาน พวกเขาจะไม่รับอาหารที่ปรุงแล้ว
พวกเขาต้องอาศัยอยู่ในป่า
และพวกเขาจะมีแต่ผักที่เป็นหัวที่เกิดจากรากและผลไม้เท่านั้นที่นั่น
มีการจดจำกันว่าซันยาสซีจะรับประทานสิ่งนั้นเมื่อพวกเขาสโตประธาน
เวลานี้อย่าได้ถามเลยว่าพวกเขาทำอะไรอยู่เรื่อยๆ! สิ่งนี้เรียกว่าโลกที่ใรกิเลส
ในขณะที่นั่นคือโลกที่ปราศจากกิเลส ดังนั้นลูกควรจะเข้าใจว่าลูกมีกิเลส(ผู้ที่ข้องแวะในกิเลส)
พ่อพูดว่า ยุคทองเรียกว่าชีวาลายาซึ่งโลกที่ปราศจากกิเลส
ที่นี่ทุกคนคือมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์ และเหตุนี้เองแทนที่จะเรียกตนเองว่าเทพ
พวกเขาก็เรียกตนเองว่าฮินดู พ่อเฝ้าแต่อธิบายสิ่งต่างๆ เหล่านี้ทั้งหมดแก่ลูก
ดั้งเดิมแล้วลูกคือลูกๆ ของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด ท่านให้มรดกแก่ลูกเป็นเวลา 21 ชาติ
ดังนั้นพ่ออธิบายแก่ลูกๆที่สุดแสนหวาน: ลูกมีบาปของชาติแล้วชาติเล่าบนศีรษะของลูก
ลูกเรียกหาพ่อเพื่อที่จะได้รับการปลดปล่อยจากบาปเหล่านั้น
ผู้รู้และผู้เคร่งศาสนาทั้งหมดนั้นเรียกหา: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์!
พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งใดเลย เพียงแค่ร้องเพลงนั้นอยู่เรื่อยๆและตบมือ
หากใครก็ตามถามพวกเขาถึงวิธีที่จะมีโยคะกับพระเจ้าหรือวิธีที่จะได้พบกับท่าน
พวกเขาก็จะพูดว่าท่านอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
นี่คือหนทางที่พวกเขาชี้แนะให้แก่ผู้อื่นหรือ?
พวกเขาพูดว่าสามารถพบพระเจ้าได้ด้วยการศึกษาพระเวทย์และคัมภีร์
อย่างไรก็ตามพ่อพูดว่า พ่อมาทุกๆ 5000 ปีตามแผนของละคร
ไม่มีใครนอกจากพ่อที่รู้ถึงความลับของละครนี้ ไม่สามารถมีละครของหลายแสนปี
เวลานี้พ่ออธิบายแก่ลูก: นี่คือเรื่องของ 5000 ปี
บาบาได้บอกลูกในวงจรที่แล้วด้วยเช่นกันว่า: มานมานะบาฟ! นี่คือมันตราที่ยิ่งใหญ่
นี่คือมันตราที่ลูกจะใช้เพื่อเอาชนะมายา
มีเพียงพ่อเท่านั้นที่นั่งและอธิบายความหมายของสิ่งนั้นแก่ลูก
ไม่มีใครอื่นสามารถอธิบายความหมายนั้น ได้มีการจดจำกันมาเช่นกันว่า
ผู้ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์สำหรับทุกคนคือผู้เดียว
ไม่สามารถจะเป็นมนุษย์และไม่สามารถจะใช้กับเทพได้
ที่นั่นไม่มีสิ่งใดเลยนอกจากความสุข ไม่มีใครทำความเลื่อมใสศรัทธาที่นั่น
ไม่มีการทำความเลื่อมใสศรัทธาเพื่อพบพระเจ้า ในยุคทองไม่มีความเลื่อมใสศรัทธา
เพราะพวกเขาได้รับมรดกของพวกเขาเป็นเวลา 21 ชาติเกิด
ด้วยเหตุนี้เองจึงมีการจดจำว่าทุกคนจดจำพระเจ้าในเวลาของความทุกข์
ที่นี่มีความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัด พวกเขาพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า:
พระเจ้าได้โปรดเมตตา! โลกที่มีความทุกข์ของยุคเหล็กนี้ไม่ได้คงอยู่ตลอดเวลา
ยุคทองและยุคเงินกลายเป็นอดีตและสิ่งเหล่านั้นจะเกิดขึ้นอีกครั้ง
ไม่มีใครสามารถจดจำสิ่งใดที่หลายแสนปีได้ เวลานี้พ่อให้ความรู้ทั้งหมดแก่ลูก
ท่านให้คำแนะนำของตัวท่านเองแก่ลูก และอธิบายแก่ลูกถึงความลับของตอนเริ่ม
ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างด้วยเช่นกัน เป็นเรื่องของ 5000 ปี เวลานี้ลูกๆ
ตระหนักถึงสิ่งนี้ เวลานี้ลูกอยู่ในอาณาจักรต่างแดน ลูกเคยมีอาณาจักรของลูกเอง
ที่นี่ผู้คนได้รับอาณาจักรของเขาด้วยการต่อสู้รบราด้วยอาวุธและด้วยความรุนแรง ลูกๆ
กำลังก่อตั้งอาณาจักรของลูกด้วยพลังโยคะ ลูกต้องการโลกที่สโตประธาน
โลกเก่ากำลังจะจบลงและกลายเป็นโลกใหม่ สิ่งนี้เรียกว่าโลกเก่าของยุคเหล็ก
ยุคทองนั้นคือโลกใหม่ ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ ซันยาสซีพูดว่า
ทั้งหมดนี้คือจินตนาการของลูก พวกเขาพูดว่าเป็นยุคทองที่นี่และยุคเหล็กที่นี่
เวลานี้พ่อนั่งที่นี่และอธิบายว่า: ไม่มีมนุษย์แม้แต่คนเดียวที่รู้จักพ่อ
หากใครบางคนจะรู้จักท่าน พวกเขาก็จะให้คำแนะนำของท่าน
ไม่มีใครเข้าใจว่ายุคทองและยุคเงินคืออะไร พ่อเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกๆ อย่างดีมาก
พ่อเองก็รู้ทุกสิ่ง ท่านคือจานีจานันฮา นั่นคือท่านนั้นเต็มไปด้วยความรู้
ท่านคือเมล็ดของต้นไม้โลกมนุษย์
ท่านคือมหาสมุทรแห่งความรู้และเป็นมหาสมุทรแห่งความสุข
เป็นไปจากท่านที่พวกเรากำลังจะได้รับมรดก พ่อทำให้ลูกทัดเทียมกับท่านในความรู้
อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. นี่เป็นเวลาที่จะได้รับปลดปล่อยจากบาป ดังนั้นอย่าได้ทำบาปใดๆในเวลานี้
สังเวยสิ่งเก่าๆทั้งหมดลงในไฟบูชายัญของรูดร้านี้
2. เวลานี้เป็นสภาพของการปลดเกษียณของลูก ดังนั้นพร้อมกับการจดจำพ่อและครู
จดจำสัตกูรูด้วยเช่นกัน เพื่อที่จะไปสู่บ้านที่แสนหวาน จงทำให้ดวงวิญญาณสโตประธาน (บริสุทธิ์)
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้สร้างที่ยิ่งใหญ่และทำให้ลูกพ่อเป็นครูของลูก
แทนที่จะทำให้เวลาเป็นครูของลูก
ลูกบางคนมีความกระตือรือร้นที่จะรับใช้ แต่พวกเขาไม่ใส่ใจที่จะมีทัศนคติที่วางเฉย
พวกเขาไม่ระมัดระวังเกี่ยวกับสิ่งนี้ “มันโอเค, มันเกิดขึ้น, มันจะเกิดขึ้น,
มันจะดีเมื่อถึงเวลา” การคิดในทำนองนี้หมายความว่าทำให้เวลาเป็นครูของลูก
ลูกบางคนให้ความมั่นใจกับพ่อว่า: ไม่ต้องกังวลทุกอย่างจะเรียบร้อย,
เมื่อถึงเวลาเราจะทำ, เราจะก้าวไปข้างหน้า
อย่างไรก็ตามลูกเป็นผู้สร้างที่ยิ่งใหญ่และเวลาคือสิ่งสร้างของลูก
ดูเหมือนจะไม่ถูกต้องสำหรับสิ่งสร้างที่จะกลายเป็นครูของผู้สร้าง
คติพจน์:
การตอบแทนของการหล่อเลี้ยงของพ่อคือการให้ความร่วมมือกันในการเปลี่ยนแปลงตนเองและทุกคน