11.01.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน อยู่อย่างมีความสุขและให้ความสุขแก่ผู้อื่นอย่างสม่ำเสมอ
นี่คือการมีความเมตตาต่อทุกคน การชี้หนทางให้แก่ใครก็ตาม คือบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
คำถาม:
ใครสามารถอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอและอะไรคือวิธีการที่จะอยู่อย่างมีความสุข
คำตอบ:
เพียงผู้ที่ฉลาดมากในความรู้เท่านั้นและผู้ที่รู้วิธีที่จะจดจำละครในรูปของเรื่องราวสามารถอยู่อย่างมีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
เพื่อที่จะคงอยู่อย่างมีความสุขสม่ำเสมอจงเฝ้าแต่ทำตามศรีมัทของพ่อคิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและไตร่ตรองทุกสิ่งที่พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างดี
ด้วยการไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ลูกจะกลับมามีความสุข
โอมชานติ
พ่อทางจิตกำลังสนทนาจากใจถึงใจกับลูกๆ
ทางจิต
ลูกดวงวิญญาณรู้ว่าเพียงผู้เดียวเท่านั้นคือพ่อของเราและท่านให้คำสอนแก่เราด้วยเช่นกัน
เป็นหน้าที่ของครูที่จะให้คำสอนและหน้าที่ของกูรูที่จะชี้จุดหมายปลายทางแก่ลูก ลูกๆ
ได้เข้าใจจุดหมายปลายทางของลูก
การจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงนั้นจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิตนั้นง่ายดายมาก
วงจรของ 84 ชาติเกิดเฝ้าแต่หมุนไปลูกควรจดจำด้วยเช่นกันว่าวงจรของ 84
ชาติเกิดของเรากำลังสิ้นสุดลงในเวลานี้และเราต้องกลับบ้าน
อย่างไรก็ตามดวงวิญญาณบาปไม่สามารถไปสู่การหลุดพ้นหรือการหลุดพ้นในชีวิต
ลูกต้องไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้ในวิธีนี้ ผู้ที่ทำสิ่งนี้จะได้รับผลรางวัล
พวกเขาคือผู้ที่จะอยู่อย่างมีความสุขและทำให้ผู้อื่นมีความสุขด้วยเช่นกัน
ลูกต้องมีเมตตาต่อผู้อื่นเพื่อที่จะชี้หนทางแก่พวกเขา ลูกๆ
รู้ว่านี่คือยุคแห่งการบรรจบพบกันที่มีสิริมงคลที่สุด
บางคนจดจำสิ่งนี้ในขณะที่บางคนลืมสิ่งนั้น
หากลูกจดจำมากปรอทของความสุขของลูกจะคงขึ้นสูง
หากลูกจดจำพ่อในรูปของครูและกูรูด้วยเช่นกันปรอทของความสุขของลูกจะคงอยู่สูง
อย่างไรก็ตามขณะที่ก้าวไปมีความสับสนบางอย่าง
เช่นที่ลูกต้องขึ้นและลงภูเขาดังนั้นสภาพของลูกๆ ก็เป็นเช่นเดียวกัน
บางคนไต่ขึ้นไปสูงมากและแล้วพวกเขาก็ตกลงมา
ดังนั้นพวกเขาตกลงมามากยิ่งกว่าที่พวกเขาเคยเป็นมาก่อนแล้ว
ทุกสิ่งที่พวกเขาหาได้มาก็สูญเสียไป
ไม่ว่ามากเท่าใดก็ตามที่พวกเขาได้ให้ทานหรือบุญมากเท่าใดที่พวกเขาได้กระทำ
หากพวกเขาเริ่มที่จะกระทำบาปขณะที่ทำบุญ บุญทั้งหมดก็จบสิ้นลง
บุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการจดจำพ่อ
เป็นไปด้วยการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณบุญ
หากลูกเฝ้าแต่ทำความผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยการถูกแต่งแต้มสีสันจากมิตรที่ลูกคบ
ลูกจะตกลงมามากยิ่งกว่าที่ลูกเคยเป็นมาก่อน และแล้วจะไม่มีสิ่งใดถูกสะสมในบัญชีนั้น
นั่นจะเป็นความสูญเสีย เมื่อลูกทำบางสิ่งที่เป็นบาปความสูญเสียก็เกิดขึ้น
บาปมากมายถูกสะสมในบัญชีของลูก บัญชีต้องได้รับการดูแล พ่อพูดด้วยเช่นกันว่า:
ลูกมีบัญชีบุญและแล้วด้วยการกระทำบาป สิ่งนั้นกลายเป็นบัญชีของบาปถึง 100 เท่า
ลูกทำให้เกิดการขาดทุนต่อไป บาปบางประการนั้นใหญ่โตมากและบางประการก็เบากว่า
ตัณหาราคะรุนแรงมาก ความโกรธคืออันดับสองและความละโมบนั้นน้อยกว่า
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกได้สะสมมา สิ่งนั้นก็ถูกลดลงมากที่สุดด้วยตัณหาราคะ
แทนที่จะกำไรก็มีการขาดทุน ผู้ที่ประณามสัทกูรูนั้นไม่สามารถได้รับสถานภาพ
บางคนเป็นของพ่อและแล้วก็จากท่านไป อะไรคือเหตุผลสำหรับสิ่งนั้น? โดยปกติ
พวกเขาเจ็บปวดด้วยตัณหาราคะ นั้นคือศัตรูที่รุนแรงมาก
พวกเขาสร้างหุ่นจำลองของสิ่งนั้นและเผาสิ่งนั้น
พวกเขาไม่ได้สร้างหุ่นจำลองของความโกรธหรือความละโมบ
พวกเขาต้องได้มาซึ่งชัยชนะอย่างสมบูรณ์เหนือตัณหาราคะเพราะเพียงเท่านั้นเองที่ลูกจะกลายเป็นผู้ชนะโลก
ลูกเรียกหา: มาและทำให้เราผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ในอาณาจักรของราวันนั้นบริสุทธิ์
พวกเขาทั้งหมดร้องเพลงว่า: โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! โอ้ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ผู้เดียวที่ชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์รามผู้ที่เป็นของสีดาได้โปรดมา! อย่างไรก็ตาม
พวกเขาไม่เข้าใจความหมายของสิ่งนั้น
ลูกรู้ว่าพ่อจะมาเพื่อก่อตั้งโลกใหม่อย่างแน่นอน
แต่เพราะพวกเขาได้ทำให้ระยะเวลานั้นยาวขึ้น ในเวลานี้มีความมืดมิดอย่างที่สุด
มีความรู้และความไม่รู้
ความเลื่อมใสศรัทธาคือความไม่รู้เพราะพวกเขาไม่รู้จักผู้เดียวที่พวกเขากราบไหว้บูชา
ดังนั้นพวกเขาจะบรรลุถึงท่านได้อย่างไร? เหตุนี้เองการให้ทานและทำบุญ ฯลฯ
ของพวกเขานั้นไร้ผล บางทีพวกเขาได้รับความสุขชั่วคราวเล็กน้อยเช่นมูลกา
แต่มิเช่นนั้นก็ไม่มีสิ่งใดนอกจากความทุกข์ ในเวลานี้พ่อพูดว่า:
จดจำพ่อผู้เดียวอย่างสม่ำเสมอและความทุกข์ทั้งหมดของลูกจะถูกขจัดออกไป
ในเวลานี้ลูกต้องมองเห็นว่าลูกจดจำท่านมากเท่าใดเพื่อที่สิ่งเก่าจะจบสิ้นและสิ่งใหม่จะสะสม
บางคนไม่ได้สะสมสิ่งใด ทุกสิ่งขึ้นอยู่กับการจดจำระลึกถึง
บาปของลูกจะสามารถถูกลบออกไปหรือตัดออกไปโดยปราศจากการจดจำระลึกถึงได้อย่างไร?
มีบาปมากมายชาติแล้วชาติเล่าบาปของหลายชาติเกิดของลูกจะไม่ถูกตัดทิ้งด้วยการบอกบาบาถึงเรื่องราวชีวิตของชาตินี้ของลูก
บาปของชาตินี้กลับมาเบาขึ้นเล็กน้อยแต่ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก
เพียงด้วยโยคะเท่านั้นที่บัญชีกรรมทั้งหมดของหลายชาติเกิดจะถูกชำระสะสาง
ลูกควรคิดว่าลูกมีโยคะมากเท่าใด ฉันจะสามารถถือกำเนิดในตอนเริ่มต้นของยุคทองหรือไม่?
เพียงผู้ที่ทำความเพียรพยายามอย่างมากเท่านั้นที่จะถือกำเนิดในตอนเริ่มต้นของยุคทอง
พวกเขาไม่สามารถอยู่อย่างซ้อนเร้น ไม่ใช่ทุกคนจะไปสู่ยุคทอง
ผู้อื่นจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่ต่ำในเวลาสุดท้าย
หากพวกเขามาในตอนเริ่มต้นพวกเขาจะเป็นคนรับใช้
นี่คือบางสิ่งที่ธรรมดาสามัญที่ต้องเป็นที่เข้าใจ
เหตุนี้เองลูกต้องจดจำพ่ออย่างมากมาย
ลูกรู้ว่าเราได้มาที่นี่เพื่อกลายเป็นนายของโลกในโลกใหม่
ผู้ที่จดจำบาบานั้นจะอยู่อย่างมีความสุขอย่างแน่นอน
หากลูกต้องการกลายเป็นราชาลูกต้องสร้างปวงประชาของลูกด้วยเช่นกัน
จะเป็นที่เข้าใจได้อย่างไรว่าลูกจะกลายเป็นราชาได้ด้วยวิธีอื่นใด?
ผู้ที่เปิดศูนย์และทำงานรับใช้นั้นหารายได้ด้วยเช่นกันพวกเขาได้รับคุณประโยชน์อย่างมากมาย
พวกเขาได้รับผลรางวัลเช่นกัน บางคนแม้กระทั่งเปิด 3-4 ศูนย์
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่พวกเขาทำพวกเขาได้รับส่วนแบ่งอย่างแน่นอนของสิ่งนั้น
ภาระของความทุกข์ของมายากำลังถูกยกขึ้นในเวลานี้ด้วยลูกพร้อมกันทั้งหมดและทุกคนให้ไหล่กับพ่อ
ดังนั้นทุกคนได้รับผลรางวัล
ผู้ที่ทำความเพียรพยายามและชี้หนทางแก่ผู้คนมากมายจะได้รับสถานภาพที่สูงตามนั้น
พวกเขาจะมีความสุขอย่างมาก
หัวใจของลูกรู้ว่าลูกได้ชี้หนทางแก่ผู้คนมากเท่าใดและลูกได้ยกระดับผู้คนมากเท่าใด
นี่คือเวลาที่จะทำทุกสิ่ง ลูกทั้งหมดได้รับอาหารและเครื่องดื่ม
บางคนไม่ได้ทำงานใดเลย มองดูว่ามาม่าทำงานรับใช้มากเท่าใด!
เธอให้คุณประโยชน์ผู้คนมากมายจากการทำงานรับใช้
งานรับใช้มากมายนั้นจำเป็นที่นี่ด้วยเช่นกัน มีงานรับใช้ในโยคะเช่นกัน
ลูกได้รับการกำหนดที่ลึกล้ำเช่นนั้น ในเวลานี้เมื่อลูกก้าวหน้าต่อไป
ประเด็นต่างๆมากมายจะปรากฏออกมา แต่ละวันที่ผ่านไปจะเฝ้าแต่มีความก้าวหน้า
ประเด็นใหม่จะปรากฏออกมา
ผู้ที่อยู่อย่างข้องแวะในงานรับใช้จะสามารถจับประเด็นเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว
ไม่มีสิ่งใดจะนั่งอยู่ในสติปัญญาของผู้ที่ไม่ทำงานรับใช้
พวกเขาจะสามารถเข้าใจรูปของจุดได้อย่างไร? ลูกสามารถถามใครๆว่า:
ดวงวิญญาณนั้นใหญ่โตเพียงไร? บอกเราว่าดวงวิญญาณอยู่ในดินแดนใดและระยะเวลาใด!
ไม่มีใครจะสามารถบอกลูก ผู้คนถามถึงนาม รูป ดินแดน และเวลาของดวงวิญญาณสูงสุด
หากลูกถามสิ่งนี้เกี่ยวกับดวงวิญญาณ พวกเขาพวกเขาจะอยู่อย่างสับสน
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้
ดวงวิญญาณเป็นเช่นจุดที่สุดแสนเล็กและบทบาทที่ใหญ่โตเช่นนั้นถูกบันทึกไว้ในนั้น
ที่นี่เช่นกันมีผู้คนมากมายที่ไม่รู้เกี่ยวกับดวงวิญญาณหรือดวงวิญญาณสูงสุด
พวกเขาเพียงแต่ละทิ้งกิเลสและนั้นก็คือความมหัศจรรย์เช่นกัน!
ศาสนาของซันยาสซีนั้นแยกไป ความรู้นี้เป็นไปสำหรับลูก พ่ออธิบายว่า:
ลูกเคยบริสุทธิ์แล้วลูกก็กลับมาไม่บริสุทธิ์
ในเวลานี้ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง เพียงลูกเท่านั้นที่วนไปรอบวงจรของ 84
ชาติเกิดไม่มีใครในโลกรู้สิ่งเหล่านี้ ความรู้นี้แยกจากความเลื่อมใสศรัทธา
ความรู้ทำให้ลูกไต่ขึ้นไปและความเลื่อมใสศรัทธาทำให้ลูกไต่ลงมา
ดังนั้นมีความแตกต่างระหว่างกลางวันและกลางคืน
ไม่ว่ามากเท่าใดก็ตามที่ผู้คนคิดว่าตนมีอำนาจของพระเวทย์และคัมภีร์
พวกเขาไม่รู้สิ่งใดเลย ในเวลานี้ลูกรู้จักสิ่งเหล่านั้นเช่นกัน
ในหมู่ลูกเช่นกันสิ่งเหล่านั้นต่างลำดับกันไป เป็นเพราะลูกลืมที่ความสุขของลูกหายไป
มิฉะนั้นลูกจะมีความสุขอย่างมาก ลูกกำลังได้รับมรดกนี้จากบาบา
บาบาประทานนิมิตแก่ลูก อย่างไรก็ตาม
หากลูกได้นิมิตแต่ลูกไม่ทำตามศรีมัทอะไรคือคุณประโยชน์ในสิ่งนั้น?
ผู้คนจดจำพ่อเมื่อพวกเขาอยู่ในความทุกข์ พวกเขาเรียกหาพ่อว่า ผู้ปลดปล่อย! โอ้ ราม!
โอ้ พระผู้! แต่พวกเขาไม่รู้ว่าท่านคือใคร ไม่มีใครในหนทางของเลื่อมใสศรัทธาพูดว่า:
คิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ไม่เลย! หากพวกเขาเคยพูดสิ่งนี้
สิ่งนี้จะดำเนินไปตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของเวลา ความเลื่อมใสศรัทธาได้ดำเนินไป
มีความเลื่อมใสศรัทธามากมายในขณะที่ความรู้เป็นไปเกี่ยวกับผู้เดียว
ผู้คนคิดว่าพวกเขาจะพบพระเจ้าด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธา
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าอย่างไรหรือเมื่อใด
ไม่มีใครรู้ว่าเมื่อใดที่ความเลื่อมใสศรัทธาเริ่มขึ้นหรือใครทำความเลื่อมใสศรัทธามากที่สุด
พวกเขาจะเฝ้าแต่ทำความเลื่อมใสศรัทธาอีก 40000 ปีหรือ?
ในด้านหนึ่งผู้คนกำลังทำความเลื่อมใสศรัทธาและในอีกด้านหนึ่งลูกกำลังได้รับความรู้
ลูกต้องทุบศีรษะของลูกอย่างมากกับมนุษย์ ลูกจัดนิทรรศการมากมาย
แต่ทั้งๆที่เป็นเช่นนั้นเพียงกำมือเดียวจากหลายพันล้านเท่านั้นที่ปรากฏออกมา
ลูกทำให้ผู้คนมากเท่าใดกลายเป็นเช่นเดียวกับตนเองและนำมาที่นี่?
ลูกไม่สามารถคิดคำนวณในเวลานี้ว่ามีบราห์มินที่แท้จริงมากเท่าใด
มีลูกไม่จริงมากมายด้วยเช่นกัน
พราหมณ์บอกเรื่องราวของศาสนาในขณะที่บาบาบอกเรื่องราวของกีตะแก่ลูก
ลูกถ่ายทอดสิ่งนั้นเช่นกัน เช่นที่บาบาพูดสิ่งนั้นดังนั้นลูกก็ทำเช่นเดียวกัน
เป็นหน้าที่ของลูกๆ ที่จะถ่ายทอดกีตะที่แท้จริง ทุกคนมีคัมภีร์ ในความเป็นจริง
คัมภีร์ทั้งหมด ฯลฯ
เป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเพียงกีตะเดียวเท่านั้นคือตำราของความรู้ทางศาสนา
กีตะคือแม่และพ่อ
พ่อตัวท่านเองมาและประทานการหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลสแก่ทุกคน
แล้วผู้คนก็ประณามพ่อเช่นนั้น วันเกิดของชีพบาบานั้นมีค่าเช่นเพชร
พระเจ้าตัวท่านเองผู้ที่สูงสุดเหนือสิ่งอื่นใดคือผู้ประทานการหลุดพ้นเพื่อชีวิตใหม่ที่ไม่มีกิเลส
จะมีคำสรรเสริญใครอื่นได้อย่างไร? ผู้คนสรรเสริญเหล่าเทพ
แต่เป็นพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่ทำให้พวกเขากลายเป็นเทพ
การสร้างและการทำลายล้างของเรากำลังเกิดขึ้น มีผู้คนมากมายที่ไม่สามารถอธิบายสิ่งใด
ดังนั้นพวกเขาทำงานทางร่าง ในกองทหารมีผู้คนที่ทำงานทั้งหมด มีคำกล่าวว่า:
ผู้ที่ไร้การศึกษาจะต้องก้มลงเบื้องหน้าผู้ที่มีการศึกษา
เรียนรู้จากสิ่งที่มาม่าและบาบาทำ
ลูกสามารถเข้าใจด้วยเช่นกันว่าใครคือลูกผู้เป็นที่รักพิเศษ หากลูกถามบาบา
บาบาจะให้ชื่อแก่ลูกและพูดว่า: ทำตามผู้นั้นผู้นี้
ผู้ที่ไม่มีค่าควรแก่การทำงานรับใช้จะสอนอะไรแก่ผู้อื่น?
พวกเขาจะสูญเสียเวลามากยิ่งขึ้น บาบาอธิบายว่า:
หากลูกต้องการสร้างความก้าวหน้าลูกสามารถทำสิ่งนั้นที่นี่ มีรูปภาพที่นี่ว่าลูกใช้
84 ชาติเกิดอย่างไร
ลูกได้เข้าใจสิ่งนี้และดังนั้นในเวลานี้อธิบายสิ่งนั้นแก่ผู้อื่น
เป็นสิ่งที่ง่ายดายอย่างยิ่ง! ลูกต้องกลายเป็นสิ่งนี้ เมื่อวานนี้
ลูกเคยกราบไหว้บูชาพวกเขา วันนี้ลูกไม่ได้ทำเพราะลูกได้รับความรู้แล้ว
ผู้คนมากมายจะมาและรับความรู้
เมื่อลูกเปิดศูนย์มากขึ้นผู้คนมากมายจะมาและเข้าใจสิ่งนี้
ปรอทของความสุขของเขาจะสูงขึ้นทันทีที่พวกเขาได้ยินสิ่งนั้น
ลูกต้องเปลี่ยนจากนายธรรมดาให้เป็นนารายณ์
มีเรื่องราวของนารายณ์ที่แท้จริงด้วยเช่นกัน
ผู้คนเฝ้าแต่ตกลงมาด้วยการทำความเลื่อมใสศรัทธา พวกเขาไม่รู้ว่าความรู้คืออะไร
พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดกำลังอธิบายแก่ลูกอย่างถูกต้องแม่นยำ บาบาพูดว่า:
เมื่อวานนี้พ่อให้อาณาจักรแก่ลูก ดังนั้นอาณาจักรนั้นไปอยู่ที่ใด?
ลูกเองรู้ว่านี้คือการละเล่น พ่อผู้เดียวเท่านั้นบอกความลับของการละเล่นแก่ลูก
เราพูดว่า: บาบา ท่านถูกผูกไว้ด้วยละคร
และดังนั้นท่านต้องเข้ามาในโลกที่ไม่บริสุทธิ์และเข้ามาในร่างที่ไม่บริสุทธิ์
ผู้คนสรรเสริญพระเจ้าอย่างใหญ่หลวง ลูกๆ พูดว่า: บาบา
เราเรียกท่านดังนั้นท่านต้องมาเพื่อรับใช้เรา
นั้นคือเพื่อทำให้เราบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ ทุกๆ
วงจรท่านทำให้เรากลายเป็นเทพแล้วก็จากไป สิ่งนี้เป็นเช่นเรื่องเล่า
นี่คือเรื่องเล่าสำหรับผู้ที่ฉลาด ลูกควรอยู่อย่างมีความสุข
บาบากลายเป็นผู้รับใช้ด้วยเช่นกันตามละคร พ่อพูดว่า: ทำตามการกำหนดของพ่อ
คิดว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณละทิ้งสำนึกที่เป็นร่างลูกจะได้รับร่างใหม่ในโลกใหม่
ไตร่ตรองสิ่งต่างๆ ที่พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างดีมาก
ใช้สติปัญญาของลูกที่จะเข้าใจว่าลูกได้มาที่นี่เพื่อกลายเป็นสิ่งนี้
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าลูก
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าพระเจ้าเป็นมนุษย์หรือพวกเขาพูดว่าท่านไม่มีตัวตน
ลูกดวงวิญญาณทั้งหมดไม่มีตัวตนด้วยเช่นกัน ลูกนำร่างกายมาใช้และเล่นบทบาทของลูก
บาบากำลังเล่นบทบาทเช่นกัน
เพียงผู้ที่ทำงานรับใช้ที่ดีเท่านั้นที่จะมีศรัทธาว่าอย่างแน่นอนพวกเขาจะกลายเป็นลูกปัดของลูกประคำ
ลูกต้องเปลี่ยนจากนายธรรมดาเป็นนารายณ์
เมื่อลูกสอบตกลูกกลายเป็นรามและสีดาโดยอัตโนมัติ
พระเจ้ากำลังสอนลูกและดังนั้นลูกควรศึกษาอย่างดีมาก
อย่างไรก็ตามมีการต่อต้านจากมายาอย่างมากด้วยเช่นกัน มายานำมาซึ่งพายุ อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ไตร่ตรองมหาสมุทรของความรู้และมีประสบการณ์ของความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
มีความเมตตาเพื่อชี้หนทางให้แก่ผู้อื่น
อย่าได้รับการแต่งแต้มสีสันจากมิตรที่ลูกคบแล้วจึงทำการกระทำที่เป็นบาป
2. เพื่อที่จะยกภาระของความทุกข์ของมายาออกไป ลูกทั้งหมดต้องให้ไหล่ของลูกแก่พ่อ
เปิดศูนย์และกลายเป็นเครื่องมือเพื่อให้คุณประโยชน์แก่ผู้คนมากมาย
พร:
ขอให้ลูกอยู่ในชีวิตบราห์มินของลูกในรูปรวมและมีความสดชื่นแจ่มใสและระมัดระวังอารมณ์เสมอ
ถ้าในสถานการณ์ใดๆ
อารมณ์ของความสุขของลูกเปลี่ยนไป
และแล้วสิ่งนั้นไม่ถูกกล่าวได้ว่าเป็นความสุขที่ถาวร
มีอารมณ์ที่มีความสดชื่นแจ่มใสและระมัดระวังในชีวิตบราห์มินของลูกเสมอ
ไม่ควรให้อารมณ์ของลูกเปลี่ยนไป เมื่ออารมณ์ของลูกเปลี่ยน
ลูกพูดว่าลูกต้องการสันโดษ เพราะว่าอารมณ์ของลูกเป็นเช่นนั้นในวันนี้
อารมณ์ของลูกเปลี่ยนไปเมื่อลูกอยู่ตามลำพัง อยู่ในรูปรวมเสมอ
และอารมณ์ของลูกจะไม่เปลี่ยนแปลง
คติพจน์:
การเฉลิมฉลองงานเทศกาลหมายถึงการคงความกระตือรือร้นสำหรับการจดจำระลึกถึงและงานรับใช้
ความเพียรพยายามพิเศษที่จะกลับมาทัดเทียมพ่อบราห์มา
เวลานี้ รักษาเป้าหมายสำหรับความเพียรพยายามที่เข้มข้น:
ฉันเป็นเทวดานางฟ้าที่ดับเบิ้ลไลท์
เพิ่มประสบการณ์ของการเดินและการเคลื่อนไหวแบบเทวดานางฟ้า ฝึกฝนสภาพปราศจากร่าง
อยู่อย่างดับเบิ้ลไลท์ เพื่อที่จะจบสิ้นความคิด สันสการ์ หรือธรรมชาติใดๆ
ในหนึ่งวินาที