26.09.19       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน ลูกมาหาพ่อเพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงบุคลิกภาพของลูก เวลานี้ลูกต้องทำให้บุคลิกภาพของลูกสูงส่ง

คำถาม:
เหตุใดจึงได้มีการห้ามไม่ให้ลูกๆนั่งที่นี่ด้วยการหลับตา?

คำตอบ:
เพราะพ่อผู้เดียวที่พาลูกไปอยู่เหนือทุกสิ่งด้วยการเหลือบมองได้อยู่เบื้องหน้าลูกเป็นการส่วนตัว หากดวงตาของลูกปิดอยู่ ลูกจะสามารถไปอยู่เหนือทุกสิ่งด้วยการเหลือบมองได้อย่างไร? ลูกไม่ได้นั่งหลับตาที่โรงเรียน หากลูกหลับตาของลูก ความเกียจคร้านก็จะมา ลูกๆกำลังศึกษาในโรงเรียนนี้ นี่คือแหล่งแห่งรายได้ของลูก ลูกกำลังหารายได้หลายแสนล้าน ความเกียจคร้านและความทุกข์ไม่สามารถมาในขณะที่กำลังหารายได้

โอมชานติ
พ่ออธิบายแก่ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน ลูกๆเข้าใจว่าพ่อทางจิตมาจากอาณาเขตสูงสุดและสอนพวกเรา ท่านกำลังสอนอะไร? ท่านสอนดวงวิญญาณให้มีโยคะกับพ่อ สิ่งนี้เรียกว่าการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงด้วยเช่นกัน ลูกเคยได้รับการบอกแล้วด้วยเช่นกันว่า ด้วยการจดจำพ่อ ลูกๆทางจิตที่แสนหวานก็จะกลับมาบริสุทธิ์และจะไปถึงดินแดนแห่งความสงบที่บริสุทธิ์ของลูก คำอธิบายนี้ง่ายดายมาก พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดผู้เป็นที่รักของลูก และบาปของชาติแล้วชาติเล่าของลูกก็จะถูกเผาไปอย่างต่อเนื่อง สิ่งนี้เรียกว่าไฟของโยคะ นี่คือราชาโยคะโบราณของบารัตซึ่งพ่อมาและสอนทุก 5000 ปี พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดมาในบารัตและเข้ามาในร่างที่ธรรมดานี้ และอธิบายแก่ลูกๆ เป็นไปด้วยการจดจำระลึกถึงนี้ที่บาปของหลายๆชาติเกิดของลูกจะถูกตัดออกไป เพราะพ่อคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์และเป็นผู้ทรงพลังอำนาจ เวลานี้แบตเตอรี่ของลูกๆดวงวิญญาณกลับมาตโมประธาน แบตเตอรี่นั้นเคยสโตประธาน แล้วพวกเขาจะถูกทำให้สโตประธานอีกครั้งเพื่อที่ลูกจะสามารถกลับไปยังบ้าน ไปยังอาณาเขตแห่งความสงบของลูกและจากนั้นก็ไปสู่โลกที่สโตประธานได้อย่างไร? ลูกๆต้องจดจำสิ่งนี้อย่างดีมากๆ พ่อให้ยานี้แก่ลูก ลูกสามารถอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงนี้ขณะที่ลูกเดินเหินเคลื่อนไหวไปมาและเมื่อกำลังนั่ง อยู่ที่บ้านกับครอบครัวของลูกและอยู่อย่างบริสุทธิ์เหมือนดอกบัวให้มากเท่าที่จะเป็นไปได้ ลูกต้องจดจำพ่อและพร้อมกันนั้นลูกต้องสร้างสมคุณธรรมที่สูงส่งด้วยเช่นกัน, เพราะผู้คนในโลกมีลักษณะนิสัยที่เป็นเช่นปีศาจ ลูกๆมาที่นี่เพื่อที่จะทำให้คุณลักษณะนิสัยของลูกสูงส่ง คุณลักษณะนิสัยของลักษมีและนารายณ์นั้นอ่อนหวานมาก พวกเขาเป็นผู้ที่ได้รับการยกย่องในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา อย่างไรก็ตามไม่มีใครรู้ว่าหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเริ่มขึ้นเมื่อใด เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้แล้ว ลูกยังรู้ด้วยเช่นกันว่าอาณาจักรของราวันเริ่มต้นขึ้นเมื่อไร เพราะลูกรู้ว่าลูกคือลูกๆของมหาสมุทรแห่งความรู้ผู้เป็นพ่อทางจิต, ลูกๆจึงต้องเก็บความรู้ทั้งหมดนี้ไว้ในสติปัญญา เวลานี้พ่อทางจิตมาเพื่อสอนลูก ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าพ่อนั้นไม่ธรรมดา ท่านคือพ่อทางจิตและท่านมาเพื่อสอนลูก ท่านอาศัยอยู่ในพรหมโลกเสมอ, ในขณะที่พ่อทางร่างของทุกคนอาศัยอยู่ที่นี่ ลูกๆต้องมีศรัทธาที่มั่นคงว่าพ่อสูงสุด ดวงวิญญาณสูงสุด พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคือผู้ที่กำลังสอนพวกเราดวงวิญญาณ ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาแม้ว่าผู้คนจะมีพ่อทางร่าง, พวกเขาก็ร้องเรียกหาพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุด ชื่อที่ถูกต้องของท่านคือ ชีวา พ่อเองได้อธิบายว่า:ลูกๆที่สุดแสนหวาน พ่อมีชื่อเดียวเท่านั้นคือชีวา แม้ว่าพวกเขาจะสร้างวัดมากมายในนามของท่านและได้ให้ชื่อมากมายแก่ท่าน ทั้งหมดนั้นก็เป็นเครื่องประกอบของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา แต่ชื่อที่ถูกต้องของพ่อคือ ชีวา ลูกๆนั้นถูกเรียกว่าดวงวิญญาณ และไม่มีอะไรผิดที่ลูกจะถูกเรียกว่าซาลิแกรมเช่นกัน มีซาลิแกรมมากมาย แต่มีชีวาผู้เดียวเท่านั้น ท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและที่เหลือทั้งหมดคือลูกๆ ก่อนหน้านี้ลูกเคยเป็นลูกๆที่มีขีดจำกัด ที่อาศัยอยู่กับพ่อที่มีขีดจำกัด ลูกไม่มีความรู้ แต่ลูกได้ทำความเลื่อมใสศรัทธามากมายหลายประเภท ลูกเคยทำความเลื่อมใสศรัทธามาถึงครึ่งหนึ่งของวงจร หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่ยุคทองแดง และอาณาจักรของราวันก็เริ่มต้นขึ้นในเวลาเดียวกัน นี่คือประเด็นที่ง่ายดายมาก แต่ผู้คนก็ยังเห็นว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจสิ่งที่ง่ายดายนี้ ไม่มีใครรู้ว่าอาณาจักรของราวันเริ่มขึ้นเมื่อไหร่ ลูกๆที่แสนหวานนั้นรู้ว่าพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ท่านมาและให้สิ่งที่ท่านมีแก่ลูกๆ คัมภีร์นั้นเป็นของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรู้ว่ามีความรู้, ความเลื่อมใสศรัทธา และแล้วก็เป็นการวางเฉย นี่คือสามสิ่งหลัก ซันยาสซีก็รู้เกี่ยวกับความรู้ ความเลื่อมใสศรัทธาและการวางเฉยเช่นกัน แต่การวางเฉยของซันยาสซีนั้นมีขีดจำกัด พวกเขาไม่สามารถสอนการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัดได้ มีการวางเฉยสองประเภท: หนึ่งที่มีขีดจำกัดและอีกหนึ่งไม่มีขีดจำกัด หนึ่งคือการวางเฉยของหะฐะโยคี ซันยาสซี และอีกหนึ่งคือการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด ของลูกคือราชาโยคะในขณะที่พวกเขาถูกเรียกว่าเป็นซันยาสซี ผู้ที่ทิ้งบ้านและธุรกิจของพวกเขาและไปอยู่ในป่า หะฐะโยคีเหล่านั้นละทิ้งบ้านและธุรกิจของเขาเพื่อที่จะอยู่อย่างบริสุทธิ์ นั่นเป็นสิ่งดีเช่นกัน พ่อพูดว่า บารัตเคยบริสุทธิ์มาก ไม่มีดินแดนอื่นที่บริสุทธิ์เท่ากับแผ่นดินนี้ คำยกย่องของบารัตนั้นสูงส่งมาก ผู้คนของบารัตเองก็ไม่ได้รู้สิ่งนี้ เนื่องจากการลืมพ่อลูกจึงลืมทุกสิ่ง นั่นคือลูกได้กลายเป็นผู้ที่ไม่เชื่อในพระเจ้าและเป็นลูกกำพร้า มีความสงบและความสุขอย่างมากมายในยุคทอง เวลานี้มีความไม่สงบและความทุกข์อย่างมาก ถึงอย่างไรอาณาเขตสูงสุดก็คือดินแดนแห่งความสงบที่ซึ่งพวกเราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ ดวงวิญญาณลงมาที่นี่จากบ้านของพวกเขาเพื่อเล่นบทบาทที่ไม่มีขีดจำกัดของพวกเขา เวลานี้เป็นยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลเมื่อพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดมาเพื่อที่จะพาลูกไปสู่โลกใหม่ พ่อมาและทำให้ลูกสูงส่งที่สุด พระเจ้านั้นเรียกว่าสูงสุดเหนือสิ่งใด แต่ไม่มีใครรู้ว่าท่านคือใครหรือควรจะเรียกใครว่าพระเจ้า พวกเขาเก็บสัญลักษณ์ของลิงกัมที่ใหญ่โตและพวกเขาก็เชื่อว่านั่นคือพระเจ้าที่ไม่มีตัวตน พวกเขาไม่เข้าใจว่าท่านคือพ่อของพวกเราดวงวิญญาณ พวกเขาเพียงแต่กราบไหว้บูชาท่าน พวกเขาพูดเสมอว่า “ชีพบาบา” พวกเขาไม่เคยพูดว่า “รูดร้าบาบา” หรือ “บาบูลนาถบาบา” ลูกยังเขียนด้วยเช่นกันว่า: คุณกำลังจดจำชีพบาบาหรือไม่? คุณกำลังจดจำมรดกของคุณหรือไม่? ควรจะติดคติพจน์นี้ในทุกบ้าน: จดจำชีพบาบาและบาปของลูกจะถูกเผา เพราะพ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ไม่มีแม้แต่คนเดียวในโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้ที่จะมีความบริสุทธิ์ และไม่มีใครในโลกที่บริสุทธิ์จะไม่บริสุทธิ์ มีการกล่าวถึงผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ในทุกแห่งในคัมภีร์ พวกเขาพูดว่าราวันเคยมีชีวิตอยู่ในยุคเงินและสีดานั้นก็ถูกลักพาตัวไป พวกเขาได้แสดงคันส์, จาราซันธา เฮอร์นาคาฉับ(ชื่อของปีศาจ) ฯลฯ พร้อมกับกฤษณะด้วยเช่นกัน พวกเขาได้มีการกล่าวหาที่ผิดๆกับกฤษณะ เวลานี้ไม่มีสิ่งใดเหล่านั้นที่สามารถมีอยู่ในยุคทอง พวกเขาได้กล่าวหากฤษณะอย่างผิดๆ พวกเขาได้ใส่ร้ายพระเจ้าและเหล่าเทพ พวกเขาเฝ้าแต่ประณามทุกคนให้เสื่อเสียชื่อเสียง ดังนั้นเวลานี้พ่อพูดว่า การจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงเป็นไปเพื่อชำระดวงวิญญาณให้บริสุทธิ์ ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์และไปสู่โลกที่บริสุทธิ์ พ่ออธิบายวงจรของ 84 ชาติเกิดด้วยเช่นกัน เวลานี้คือชาติเกิดสุดท้ายของลูกและลูกต้องกลับบ้าน ร่างกายของลูกจะไม่กลับบ้าน มีเพียงดวงวิญญาณทั้งหมดเท่านั้นที่จะกลับไป ดังนั้นลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน ขณะที่นั่งอยู่ที่นี่ จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย ในสัตซังอื่นๆลูกนั่งในสภาพของสำนึกที่เป็นร่าง ที่นี่พ่อพูดว่า: นั่งในสภาพของสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณ เช่นที่พ่อผู้เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้มีซันสการ์เหล่านี้ ดังนั้นลูกๆเช่นกันต้องกลายเป็นเหมือนกัน ท่านอธิบายความแตกต่างระหว่างพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดและพ่อที่มีขีดจำกัดด้วยเช่นกัน พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนั่งที่นี่และอธิบายความรู้ทั้งหมดให้แก่ลูก ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้สิ่งนี้ เวลานี้ท่านบอกทุกสิ่งแก่ลูก: วงจรโลกหมุนไปอย่างไร และตอนเริ่ม ตอนกลาง ตอนจบและระยะเวลาของวงจรด้วยเช่นกัน ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกเคยถูกนำไปสู่ความมืดที่สุดด้วยการได้รับการบอกว่าระยะเวลาแต่ละวงจรนั้นคือหลายแสนปี ลูกก็เฝ้าแต่ลงมาเรื่อยๆ ผู้คนพูดว่า ยิ่งเราทำความเลื่อมใสศรัทธามากเท่าไร เราก็จะยิ่งดึงพ่อลงมาที่นี่มากเท่านั้น พ่อจะมาและทำให้เราบริสุทธิ์ ลูกดึงพ่อเพราะลูกไม่มีความสุขอย่างมากเมื่อลูกไม่บริสุทธิ์ ลูกพูดว่าพวกเราเรียกหาพ่อให้มา พ่อเห็นเห็นด้วยเช่นกันว่า 5000 ปีได้ผ่านไปแล้ว และเมื่อผู้คนไม่มีความสุขและตโมประธานโดยสิ้นเชิง พ่อจึงมา การศึกษานี้ไม่ได้เป็นไปเพื่อโลกเก่า ลูกๆดวงวิญญาณดูดซับความรู้นี้และจะนำความรู้นี้ติดตัวไปกับลูก เช่นที่พ่อคือมหาสมุทรแห่งความรู้ ดังนั้นลูกคือแม่น้ำแห่งความรู้ ความรู้นี้ไม่ได้เป็นไปสำหรับโลกนี้ นี่คือโลกที่สกปรกและร่างกายก็สกปรก ลูกต้องละทิ้งสิ่งเหล่านี้ ร่างกายนั้นไม่สามารถกลับมาบริสุทธิ์ที่นี่ได้ พ่อคือพ่อของดวงวิญญาณ พ่อมาเพื่อชำระดวงวิญญาณให้บริสุทธิ์ มนุษย์ไม่สามารถที่จะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ พวกเขามีสติปัญญาที่เป็นหินอย่างแท้จริงและไม่บริสุทธิ์ เหตุนี้เองพวกเขาจึงเรียกหา: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! มันคือดวงวิญญาณที่ไม่บริสุทธิ์ ดวงวิญญาณคือผู้ที่ทำทุกสิ่ง ดวงวิญญาณคือผู้ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธา ดวงวิญญาณคือผู้ที่นำร่างกายมาใช้ พ่อพูดว่า เวลานี้พ่อมาเพื่อพาลูกๆดวงวิญญาณกลับไป ฉันผู้เป็นพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดมาตามคำเชื้อเชิญของลูก ลูกเคยเรียกหาพ่ออย่างมาก แม้กระทั่งเวลานี้ผู้คนก็ยังเฝ้าแต่ร้องเรียกหา: โอ ผู้ชำระให้บริสุทธิ์! โอ พระเจ้าผู้เป็นพ่อ! มาและปลดปล่อยพวกเราจากความทุกข์ของโลกเก่าและปีศาจเพื่อที่เราทั้งหมดจะสามารถกลับบ้านได้ ไม่มีใครรู้ว่าบ้านของพวกเราอยู่ที่ไหนหรือเราจะกลับบ้านไปได้อย่างไรและเมื่อไหร่ ผู้คนเพียรพยายามอย่างหนักมากเพื่อจะไปสู่การหลุดพ้น พวกเขารับกูรูเข้ามามากมาย พวกเขาเฝ้าแต่เพียรพยายามอย่างหนักมาชาติแล้วชาติเล่า กูรูเหล่านั้นไม่รู้แม้กระทั่งความสุขของการหลุดพ้นในชีวิต พวกเขาต้องการแค่การหลุดพ้นเท่านั้น พวกเขาแม้กระทั่งถามว่าจะสามารถมีความสงบในโลกได้อย่างไร ซันยาสซีรู้เกี่ยวกับการหลุดพ้นเท่านั้น; พวกเขาไม่รู้เกี่ยวกับการหลุดพ้นในชีวิต อย่างไรก็ตามเป็นพ่อผู้ที่ให้มรดกของทั้งการหลุดพ้นและการหลุดพ้นในชีวิต เมื่อลูกอยู่ในดินแดนแห่งการหลุดพ้นในชีวิต คนอื่นทั้งหมดจะอยู่ในการหลุดพ้น เวลานี้ลูกๆกำลังรับความรู้นี้เพื่อที่จะกลายเป็นสิ่งเหล่านั้น ลูกคือผู้ที่ประสบกับความสุขมากที่สุด และลูกคือผู้ที่ประสบกับความทุกข์มากที่สุดด้วยเช่นกัน ลูกผู้ที่เป็นของศาสนาเทพดั้งเดิมได้กลายเป็นผู้ที่การกระทำและศาสนาเสื่อมลง ลูกเคยเป็นของหนทางของการครองเรือนที่บริสุทธิ์ ลักษมีและนารายณ์เป็นของหนทางของการครองเรือนที่บริสุทธิ์ การละทิ้งบ้านและธุรกิจของใครบางคนคือศาสนาของซันยาสซี ตอนแรกซันยาสซีนั้นก็ดีมาก ลูกก็เป็นคนที่ดีมากในตอนแรกเช่นกัน เวลานี้ลูกได้กลับมาตโมประธาน พ่อพูดว่า นี่คือการละเล่นของละคร พ่ออธิบายว่า: การศึกษานี้เป็นไปสำหรับโลกใหม่ ตามละคร,ทุกๆ 5000 ปี พ่อต้องเข้ามาในร่างกายที่ไม่บริสุทธิ์ในโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้ ไม่ได้เป็นวงจรของหลายแสนปี และพ่อก็ไม่ได้อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน ด้วยการพูดเช่นนี้ลูกก็เพียงแต่ประณามพ่อ อย่างไรก็ตามพ่อยังคงมาและยกระดับลูกอย่างมาก ไม่เคยมีใครถูกประณามมากเท่ากับชีพบาบา พ่อทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก และลูกก็ยังเฝ้าแต่พูดว่าท่านนั้นอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน เมื่อการประณามถึงขีดจำกัดของมันและแล้วพ่อก็มาและยกระดับลูก นี่คือยุคบรรจบพบกันที่ให้คุณประโยชน์ที่เป็นสิริมงคลเมื่อพ่อมาเพื่อทำให้ลูกบริสุทธิ์ พ่อได้แสดงให้ลูกเห็นวิธีที่ง่ายดายที่จะกลับมาบริสุทธิ์ ลูกเคยล้มลุกคลุกคลานอย่างมากในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ลูกเคยไปอาบน้ำในสระเพราะลูกเชื่อว่าลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยการทำเช่นนั้น มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างน้ำและพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ทั้งหมดนี้คือหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา ในขณะที่นี่คือหนทางของความรู้ มนุษย์อยู่ในความมืดมิดที่สุด พวกเขากำลังหลับไหลในการนอนหลับไหลของกุมภกันท์ ลูกรู้และจดจำด้วยเช่นกันว่าสติปัญญาที่ไม่มีความรักต่อพระเจ้าในเวลาของการทำลายล้างนั้นจะถูกทำลาย เวลานี้ลูกมีสติปัญญาที่มีความรักตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก พวกเขายังไม่กลับมาเต็ม (สติปัญญาที่มีความรัก) เพราะมายาทำให้ลูกลืมครั้งแล้วครั้งเล่า นี่คือสงครามกับกิเลสทั้งห้า กิเลสทั้งห้านี้เรียกว่าราวัน ได้มีการแสดงภาพราวันด้วยหัวของลา บาบาได้อธิบายแล้วด้วยเช่นกันว่า ลูกไม่เคยนั่งหลับตาในโรงเรียน ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาผู้คนได้รับการสอนให้จดจำพระเจ้า พวกเขาถูกบอกให้นั่งโดยที่ปิดตา ที่นี่พ่อพูดว่า นี่คือโรงเรียน ลูกเคยได้ยินว่าพระเจ้าพาดวงวิญญาณไปอยู่เหนือทุกสิ่งด้วยการเหลือบมอง ผู้คนพูดว่าผู้นี้เป็นนักมายากล อ้า! แต่นั่นก็ได้รับการจดจำกันมาเช่นกัน(พระเจ้าเป็นนักมายากล) เหล่าเทพไปอยู่เหนือทุกสิ่งด้วยการเหลือบมอง ผู้เดียวที่เปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพด้วยการเหลือบมองแน่นอนคือนักมายากล พ่อนั่งที่นี่และเติมแบตเตอรี่ของลูกใหม่ ดังนั้นหากลูกๆนั่งหลับตาแล้วจะเรียกว่าอะไร? ลูกไม่ได้นั่งหลับตาที่โรงเรียน มิฉะนั้นลูกก็จะรู้สึกเกียจคร้าน การศึกษานี้คือแหล่งแห่งรายได้ของลูก รายได้ของหลายแสนล้าน ลูกจะไม่หาวในขณะที่หารายได้ ที่นี่ลูกๆ ดวงวิญญาณต้องเปลี่ยนแปลง ภาพลักษณ์ของเป้าหมายและวัตถุประสงค์นั้นอยู่เบื้องหน้าลูก หากลูกต้องการที่จะเห็นว่าอาณาจักรของพวกเขานั้นเป็นอย่างไร จงไปที่วัดดิลวาลา วัดนั้นไม่มีชีวิต ในขณะที่วัดนี้คือวัดดิลวาลาที่มีชีวิต เหล่าเทพถูกแสดงให้เห็นที่นั่นและดังนั้นจึงเป็นสวรรค์ ผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคนมาในอาบู เหตุนี้เองอาบูจึงเป็นสถานที่จาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด พ่อมาที่นี่และให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่กูรูและผู้ก่อตั้งศาสนาทั้งหมด นี่คือสถานที่จาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด อย่างไรก็ตามก็เป็นสิ่งที่แฝงตัว ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. สร้างสมซันสการ์ที่พ่อมี กลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้เช่นพ่อ ฝึกฝนที่จะอยู่อย่างมีสำนึกเป็นดวงวิญญาณ

2. เพื่อที่จะทำให้แบตเตอรี่ของลูกๆดวงวิญญาณสโตประธาน อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึงในขณะที่ลูกเดินเหินและเคลื่อนไหวไปมา ดูดซับคุณลักษณะที่สูงส่ง กลับมาอ่อนหวานอย่างมาก

พร:
ขอให้ลูกเป็นมหาเศรษฐีและได้รับสิ่งอำนวยความสะดวกทุกอย่างด้วยความมั่งคั่งของความรู้

ความมั่งคั่งของความรู้ทำให้ลูกได้มาซึ่งความมั่งคั่งทางวัตถุโดยอัตโนมัติ ที่ใดมีความรู้ ที่นั่นวัตถุธาตุจะกลายเป็นคนรับใช้ของลูกโดยอัตโนมัติ ด้วยความมั่งคั่งของความรู้ลูกจะได้รับสิ่งอำนวยความสะดวกทางกายทั้งหมดโดยอัตโนมัติ ดังนั้นความมั่งคั่งของความรู้จึงเป็นราชาแห่งความมั่งคั่งทุกประเภท ไม่ว่าราชาจะอยู่ที่ใดก็จะได้รับความสะดวกสบายทางกายทั้งหมดโดยอัตโนมัติ มันเป็นความมั่งคั่งของความรู้นี้ที่ทำให้ลูกกลายเป็นมหาเศรษฐีและยังทำให้ลูกประสบความสำเร็จในความสัมพันธ์กับพระเจ้าและความสัมพันธ์กับผู้อื่นด้วยเช่นกัน ความมั่งคั่งของความรู้มีพลังมากมายในสิ่งนั้นที่ทำให้ลูกเป็นราชาเป็นเวลาหลายชาติเกิด

คติพจน์:
“ฉันได้รับชัยชนะทุกวงจร” ทำให้ความซาบซึ้งทางจิตนี้ปรากฏออกมาและลูกจะกลายเป็นผู้ที่มีชัยชนะต่อมายา