28.05.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ดวงวิญญาณทั้งหมดในโลกไม่รู้และไม่มีความสุข
ลูกต้องมีความเมตตาต่อพวกเขา ให้คำแนะนำของพ่อแก่พวกเขา เปิดตาของพวกเขา
และทำให้พวกเขามีความสุข
คำถาม:
อะไรคือพื้นฐานของการเติบโตของศูนย์ใดๆ?
คำตอบ:
ทำงานรับใช้อย่างไม่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตนด้วยหัวใจที่ซื่อสัตย์
ให้มีความใส่ใจที่จะทำงานรับใช้เสมอและบันดารี(คลังสมบัติที่มีค่า, กล่อง)
ของลูกจะกลับมาเต็มเปี่ยมอย่างต่อเนื่อง
ที่ไหนก็ตามที่สามารถทำงานรับใช้ได้ลูกควรทำการเตรียมการ
อย่าได้ร้องขอสิ่งใดจากผู้ใด ตายเสียดีกว่าที่จะร้องขอสิ่งใด ทุกสิ่งจะมาเอง
ลูกไม่สามารถรวบรวมเงินทุนเหมือนกับบุคคลภายนอกทำ
ศูนย์จะไม่กลับมาเต็มเปี่ยมโดยการร้องขอสิ่งใด
ดังนั้นลูกต้องดำเนินงานศูนย์โดยไม่ร้องขอสิ่งใด
โอมชานติ
ลูกๆ
ทางจิตกำลังนั่งที่นี่
ลูกมีความรู้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกลงมาจากเบื้องบนอย่างไรในตอนต้น
เช่นที่พวกเขาแสดงการละเล่นเกี่ยวกับการอวตารของวิษณุ
เขานั่งอยู่ในวิมานของเขาและแล้วก็ลงมา เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าการอวตาร ฯลฯ
ที่พวกเขาได้แสดงไว้ทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่ผิด
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าลูกดวงวิญญาณที่แท้จริงแล้วเป็นผู้อาศัยของสถานที่ใด
ลูกมาที่นี่จากเบื้องบนอย่างไรและลูกกลับมาไม่บริสุทธิ์ขณะที่กำลังเล่นบทบาทของ 84
ชาติเกิดของลูกอย่างไร เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกบริสุทธิ์
ควรจะอยู่ในสติปัญญาของนักเรียนอย่างแน่นอนว่าเขาได้วนไปในวงจรของ 84
ชาติเกิดอย่างไร สิ่งนี้ควรจะอยู่ในสำนึกรู้ของลูก
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่อธิบายว่าลูกใช้ 84 ชาติเกิดอย่างไร
เนื่องจากได้ให้ช่วงระยะเวลาที่ยาวนานของวงจรผู้คนจึงไม่สามารถที่จะเข้าใจเรื่องราวที่ง่ายดายเช่นนั้นและเหตุนี้เองจึงเรียกว่าศรัทธาที่งมงาย
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าศาสนาอื่นมีการก่อตั้งขึ้นมาอย่างไร
ลูกรู้ว่าลูกได้ใช้ชาติเกิดและกำลังเล่นบทบาทของลูกและเวลานี้ลูกได้มาถึงจุดสิ้นสุดและกำลังจะกลับไปในเวลานี้
เพียงลูกๆเท่านั้นที่มีความรู้นี้ ไม่มีผู้อื่นในโลกที่รู้ถึงความรู้นี้
พวกเขาพูดว่าเคยมีสวรรค์เมื่อ 5,000 ปีที่แล้วแต่พวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร
เป็นอาณาจักรเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปอย่างแน่นอนแต่พวกเขาไม่ได้รู้ถึงสิ่งนั้นเลย
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าก่อนหน้านี้ลูกไม่ได้รู้สิ่งใดเช่นกัน ผู้คนของศาสนาอื่นๆ
ไม่ได้ไม่รู้ว่าใครคือผู้ก่อตั้งศาสนาของพวกเขา
เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้และกลับมาเต็มไปด้วยความรู้ ที่เหลือทั้งหมดในโลกนั้นไม่รู้
เราเคยรู้คิดอย่างมากและแล้วเราก็กลับมาไม่รู้คิดและโง่เขลา
แม้ว่าเราจะเป็นนักแสดงที่เป็นมนุษย์เราก็ไม่รู้สิ่งนี้
ดูซิว่าผลกระทบของความรู้นั้นเป็นเช่นไร! เพียงลูกเท่านั้นที่รู้สิ่งนี้
ดังนั้นลูกควรรู้สึกท่วมท้นอยู่ภายใน
เมื่อลูกซึมซับสิ่งนี้เท่านั้นที่ลูกจะมีความสุขนั้นอยู่ภายใน
ลูกรู้ว่าลูกเคยมาที่นี่ในตอนเริ่มต้นอย่างไรและลูกเคยถูกโยกย้ายจากสกุลศูทรไปสู่สกุลบราห์มินอย่างไร
ไม่มีใครในทั้งโลกนอกจากลูกที่รู้ว่าวงจรโลกนี้หมุนไปอย่างไร
ควรจะมีการร่ายรำของความรู้นี้เกิดขึ้นภายในตัวลูก
บาบากำลังบอกเราถึงความรู้ที่มหัศจรรย์มากที่เราประกาศสิทธิ์ในมรดกของเรา
ได้มีการเขียนว่า ด้วยราชาโยคะนี้พ่อทำให้ลูกเป็นราชาเหนือราชา
อย่างไรก็ตามลูกไม่เข้าใจสิ่งนี้มาก่อน
เวลานี้ลูกมีนัยสำคัญทั้งหมดของสิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
เวลานี้เรากลายเป็นบราห์มินจากศูทร ลูกมีมันตรานี้ในสติปัญญาของลูก
เราบราห์มินจะกลายเป็นเทพแล้วด้วยสภาพที่ตกต่ำลงมาเราก็จะลงมา
เราใช้ชาติเกิดใหม่มากมายในขณะที่เราวนไปรอบวงจร
ด้วยการมีความรู้นี้ในสติปัญญาของลูก ลูกควรจะมีความสุขนั้นด้วยเช่นกัน
ผู้อื่นเช่นกันจะรับความรู้นี้ได้อย่างไร?
ลูกเฝ้าแต่มีความคิดมากมายเกี่ยวกับวิธีที่จะให้คำแนะนำของพ่อแก่ทุกคนอย่างไร
ลูกบราห์มินยกระดับทุกคนเป็นอย่างมาก พ่อก็ยกระดับทุกคนด้วยเช่นกัน
ท่านทำให้ผู้คนที่ไม่รู้มีความสุขอย่างสม่ำเสมอ
ดวงตาของพวกเขาก็เปิดขึ้นและมีความสุข
ผู้ที่มีความใส่ใจในการทำงานรับใช้ควรจะรู้สึกถึงสิ่งนี้อยู่ภายในและมีความสุขอย่างมากมายด้วยเช่นกัน
เราดวงวิญญาณอาศัยอยู่ที่ไหน เราลงมาเพื่อเล่นบทบาทของเราอย่างไร
เรากลับมาสูงส่งอย่างมากได้อย่างไร
แล้วเราลงมาอย่างไรและอาณาจักรของราวัณเริ่มขึ้นเมื่อไร
ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกในเวลานี้
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างความรู้และความเลื่อมใสศรัทธา
ใครคือผู้ที่ทำความเลื่อมใสศรัทธาตั้งแต่ตอนเริ่มต้น?
ลูกจะพูดว่าลูกเป็นผู้ที่มาในตอนเริ่มต้นและดังนั้นลูกได้เห็นความสุขอย่างมากมายและแล้วลูกก็เริ่มทำความเลื่อมใสศรัทธา
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างการเป็นผู้มีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาและการเป็นผู้กราบไหว้บูชา
เวลานี้ลูกมีความรู้มากมาย ลูกควรมีความสุขว่าลูกวนไปรอบวงจรของ 84 ชาติเกิดอย่างไร
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่าง 84 ชาติเกิดและ 8.4 ล้านชาติเกิด เรื่องเล็กๆ
เช่นนั้นไม่เข้าไปในสติปัญญาของใคร เมื่อเปรียบเทียบกับหลายแสนปี
นี่ก็เป็นเหมือนหนึ่งวันหรือสองวัน ลูกที่ดีเฝ้าแต่ควงวงจรนี้ในสติปัญญาของพวกเขา
ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงเรียกว่าเป็นผู้ที่ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
ความรู้นี้ไม่ได้คงอยู่ในยุคทอง มีคำยกย่องสวรรค์มากมาย มีเพียงบารัตที่นั่น
สิ่งนั้นที่เคยมีอยู่ต้องมีอยู่อีกครั้ง ภายนอกไม่มีสิ่งใดที่ให้เห็น แต่มีนิมิต
ลูกรู้ว่าโลกเก่านี้จะจบสิ้นและลูกก็จะไปสู่โลกใหม่ตามลำดับกันไป
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าดวงวิญญาณลงมาเพื่อเล่นบทบาทของพวกเขาอย่างไร
ไม่ใช่ว่าดวงวิญญาณลงมาจากเบื้องบนเหมือนอย่างที่พวกเขาแสดงในละคร
ไม่มีใครมองเห็นดวงวิญญาณด้วยดวงตาคู่นี้
เป็นเกมที่มหัศจรรย์ที่ดวงวิญญาณมาและเข้าไปสู่ร่างกายเล็กๆนี้ได้อย่างไร
สิ่งนี้เป็นการศึกษาเล่าเรียนของพระเจ้า
ความคิดของลูกควรจะแข่งขันในสิ่งนี้ทั้งกลางวันและกลางคืน
เมื่อลูกเข้าใจสิ่งนี้ก็เหมือนราวกับว่าเราได้เห็นสิ่งนี้และเราจึงสามารถพูดเกี่ยวกับสิ่งนี้ได้
ก่อนหน้านี้นักมายากลเคยทำให้หลายสิ่งหลายอย่างปรากฏออกมา พ่อก็เรียกว่านักมายากล
นักธุรกิจ และพ่อค้าเพชรด้วยเช่นกัน ความรู้ทั้งหมดอยู่ในดวงวิญญาณ
ดวงวิญญาณคือมหาสมุทรแห่งความรู้
แม้ว่าจะมีคำกล่าวว่าพระเจ้าคือมหาสมุทรแห่งความรู้แต่ก็ไม่มีใครรู้ว่าท่านคือใคร
หรือท่านเป็นนักมายากลอย่างไร ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน
เวลานี้พ่อมาแล้วและกำลังทำให้ลูกกลายเป็นเทพ ลูกควรจะมีความสุขอย่างมากอยู่ภายใน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่เต็มไปด้วยความรู้และท่านกำลังสอนลูกด้วยเช่นกัน
เพียงลูกเท่านั้นที่รู้ถึงสิ่งนี้
ลูกควรไตร่ตรองสิ่งนี้อยู่ภายในตัวลูกทั้งกลางวันและกลางคืน
เพียงพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่สามารถพูดถึงความรู้ของการละเล่นที่ไม่มีขีดจำกัดนี้
ไม่มีผู้อื่นสามารถถ่ายทอดสิ่งนี้ บาบาไม่ได้เห็นอะไรเลยแต่ท่านมีความรู้ทั้งหมด
พ่อพูดว่า
พ่อไม่ได้เข้ามาในยุคทองและยุคเงินแต่พ่อให้ความรู้ทั้งหมดแก่ลูกเกี่ยวกับสิ่งเหล่านั้น
เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่ผู้เดียวผู้ที่ไม่เคยเล่นบทบาทในละครนั้นกำลังบอกทุกสิ่งแก่เราได้อย่างไร
พ่อพูดว่า พ่อไม่ได้เห็นสิ่งใดเลยและพ่อก็ไม่ได้เข้าไปสู่ยุคทองและยุคเงิน
แต่พ่อก็มีความรู้ที่ดีเช่นนั้นที่พ่อมาเพียงครั้งเดียวและพูดความรู้นั้นกับลูก
มันน่าแปลใจที่ลูกเล่นบทบาทนั้นอย่างไรและลูกก็ยังไม่รู้ถึงสิ่งนั้น
แต่ผู้เดียวที่ไม่ได้เล่นบทบาทใดๆเลยในละครนั้นที่บอกทุกสิ่งแก่ลูก
เราเป็นนักแสดงและเราไม่รู้สิ่งใดเลยในขณะที่พ่อมีความรู้มากมาย พ่อพูดว่า
พ่อไม่ได้เข้าไปสู่ยุคทองและยุคเงินที่พ่อจะถ่ายทอดประสบการณ์ของสิ่งนั้นแก่ลูก
ตามละครโดยที่ไม่ได้เห็นสิ่งนั้นและไม่ได้มีประสบการณ์กับสิ่งนั้นพ่อก็ให้ความรู้ทั้งหมดแก่ลูก
เป็นสิ่งที่มหัศจรรย์เช่นนั้นที่พ่อไม่เคยมาเล่นบทบาทและพ่อยังอธิบายบทบาททั้งหมดของลูกให้กับลูก
เหตุนี้เองพ่อจึงเรียกว่าเต็มไปด้วยความรู้ ดังนั้นพ่อพูดว่า
ลูกๆที่สุดแสนหวานหากลูกต้องการที่จะก้าวหน้าลูกต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
นี่คือการละเล่น ลูกจะแสดงการละเล่นในลักษณะเดียวกันอีกครั้ง
ลูกจะกลายเป็นเทพและแล้วในเวลาสุดท้ายเมื่อลูกวนไปในวงจรลูกจะกลายเป็นมนุษย์
ลูกควรจะประหลาดใจว่าบาบามีความรู้นี้ในตัวท่านได้อย่างไร ท่านไม่มีกูรู ฯลฯ
ตามละครสิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ล่วงหน้าแล้วสำหรับท่านที่จะเล่นบทบาทนี้
สิ่งนี้เรียกว่าความมหัศจรรย์ของธรรมชาติ ทุกสิ่งเป็นสิ่งมหัศจรรย์
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งใหม่แก่ลูก ลูกควรจะจดจำพ่อเช่นนั้นอย่างมาก
ลูกต้องจดจำวงจรของ 84 ชาติเกิดด้วยเช่นกัน
บาบาได้อธิบายนัยสำคัญนี้แก่ลูกด้วยเช่นกัน ภาพของรูปแบบที่หลากหลายนั้นดีมาก
เพียงผู้ที่ทำรูปภาพของลักษมีและนารายณ์และวิษณุเท่านั้นที่แสดงให้เห็นว่าเราใช้ 84
ชาติเกิดอย่างไร เราจะกลายเป็นเทพและแล้วก็เป็นนักรบ พ่อค้า และศูทร
มีความยากลำบากใดในการจดจำสิ่งนี้หรือไม่?
พ่อเต็มไปด้วยความรู้ท่านไม่ได้ศึกษาเล่าเรียนกับผู้ใดเลยและท่านก็ไม่ได้ศึกษาคัมภีร์ใดๆ
ลูกจะไม่มีวันเห็นใครที่ไม่ได้ศึกษาอะไรเลยหรือมีกูรูใดที่จะนั่งและให้ความรู้อย่างมากมายแก่ลูก
พ่ออ่อนหวานมาก ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
บางคนคิดว่าคนนั้นอ่อนหวานและบางคนคิดว่าคนอื่นอ่อนหวาน
ตามที่พวกเขารู้สึกกับใครบางคนอย่างไร พวกเขาก็เริ่มที่จะกราบไหว้บูชาผู้นั้น
พ่อนั่งที่นี่และอธิบายความลับทั้งหมดแก่ลูก
ดวงวิญญาณกลายเป็นตัวของความปิติและเป็นดวงวิญญาณที่กลับมาไม่มีความสุขและสกปรก
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกไม่รู้สิ่งใดเลย
ลูกเคยยกย่องพ่อมากแต่ลูกไม่รู้สิ่งใดเลย นี่คือการละเล่นที่แสนมหัศจรรย์
บาบาได้อธิบายการละเล่นทั้งหมดนี้ด้วยเช่นกัน ลูกจะไม่เคยเห็นภาพบันไดมากมาย ฯลฯ
เวลานี้ลูกได้เห็นสิ่งเหล่านั้นและลูกได้ยินเกี่ยวกับความรู้นี้และดังนั้นลูกจึงพูดว่าความรู้นี้ถูกต้องแม่นยำอย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตามตัณหาราคะคือศัตรูที่ยิ่งใหญ่ที่สุดลูกต้องให้ได้
ผู้คนกลับมาอ่อนแอเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งนี้
ไม่ว่าลูกจะอธิบายให้กับพวกเขามากแค่ไหนพวกเขาก็ไม่เข้าใจ
สิ่งนี้ต้องใช้ความพยายามมาก
ลูกก็รู้เช่นกันว่าผู้ที่เข้าใจสิ่งนี้ในวงจรก่อนหน้านี้จะเข้าใจ
อย่างไรก็ตามหลายคนจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเทพ พวกเขาจะสามารถซึมซับสิ่งนี้
ลูกรู้ว่าลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรด้วยการทำตามศรีมัท
ลูกมีคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพ่อ: ลูกต้องทำให้ผู้อื่นทัดเทียมกับตัวลูก
พ่อกำลังให้ความรู้ทั้งหมดแก่ลูก ลูกถ่ายทอดความรู้นั้นเช่นกัน
ดังนั้นแน่นอนพาหนะของชีพบาบาต้องสามารถถ่ายทอดสิ่งนี้ได้ด้วยเช่นกัน
แต่ท่านทำให้ตัวท่านเองแฝงตัว ลูกเพียงแค่จดจำชีพบาบาต่อไป
ลูกต้องไม่แม้กระทั่งยกย่องผู้นี้ ผู้ให้การหลุดพ้นแก่ทุกคน
ผู้ที่ปลดปล่อยลูกจากโซ่ตรวนของมายาคือผู้เดียวเท่านั้น
ไม่มีผู้ใดนอกจากลูกที่รู้ว่าพ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกอย่างไร
ผู้คนไม่รู้แม้กระทั่งราวันคืออะไร พวกเขาเพียงเฝ้าแต่เผาหุ่นจำลองของราวันทุกปี
มีการสร้างหุ่นจำลองของศัตรู
เวลานี้ลูกรู้แล้วว่าราวันซึ่งทำให้บารัตไม่มีความสุขและยากจนข้นแค้นคือศัตรูของบารัต
ทุกคนติดกับในกรงเล็บของราวัน,กิเลสทั้งห้า สิ่งนี้ควรจะเข้าไปสู่ลูกๆ
ที่ลูกสามารถปลดปล่อยผู้อื่นจากราวัณได้อย่างไร
หากลูกสามารถทำงานรับใช้ลูกควรจะทำการเตรียมการ
ลูกต้องรับใช้อย่างไม่เห็นแก่ตนด้วยหัวใจที่ซื่อสัตย์ บาบาพูดว่า
พ่อเติมเต็มคลังสมบัติของลูกๆ เช่นนั้น ละครถูกกำหนดไว้แล้ว
เมื่อลูกมีโอกาสดีในการทำงานรับใช้ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องถาม
พ่อได้บอกลูกแล้วว่า เฝ้าแต่ทำงานรับใช้ต่อไป อย่าร้องขอสิ่งใดจากผู้ใด
ตายเสียดีกว่าที่จะร้องขอสิ่งใด ทุกสิ่งจะมาหาลูกโดยอัตโนมัติ
ศูนย์ไม่ได้เจริญด้วยการร้องขอสิ่งใด
ลูกสามารถดำเนินงานศูนย์โดยไม่ต้องร้องขอสิ่งใด ทุกสิ่งจะมาหาลูกอย่างต่อเนื่อง
จะมีพละกำลังในสิ่งนั้น ลูกต้องไม่รวบรวมเงินทุนเหมือนที่บุคคลภายนอกทำ
มนุษย์ไม่มีวันถูกเรียกว่าพระเจ้า ความรู้คือเมล็ด
พ่อผู้เป็นเมล็ดนั่งที่นี่และอธิบายความรู้แก่ลูก เมล็ดเองเต็มไปด้วยความรู้
เมล็ดที่ไม่มีชีวิตไม่สามารถพูดได้ ลูกสามารถพูดได้ ลูกสามารถเข้าใจทุกสิ่ง
ไม่มีใครเข้าใจต้นไม้ที่ไม่มีขีดจำกัดนี้
ลูกๆผู้เป็นที่รักเป็นพิเศษรู้สิ่งนี้ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
พ่ออธิบายว่ามายามีพลังมาก ลูกต้องอดทนอีกเล็กน้อยด้วยเช่นกัน
กิเลสนั้นแข็งแกร่งมาก
ผู้ที่ทำงานรับใช้เป็นอย่างดีกลับมาถูกตบตีด้วยมายาในขณะที่พวกเขาเคลื่อนไป
พวกเขาพูดว่า ฉันได้ตกลงมาในขณะที่ปีนบันไดขึ้นไป พวกเขาก็ตกลงมา
ดังนั้นรายได้ทั้งหมดที่พวกเขาได้รับมาก็สูญสิ้น จะได้รับการลงโทษอย่างแน่นอน
พวกเขาทำสัญญากับพ่อ พวกเขาเขียนสัญญานั้นด้วยเลือดและพวกเขาก็หายไป
พ่อเห็นว่าแม้ว่าจะมีการสร้างวิธีการต่างๆมากมายเพื่อที่จะทำให้สัญญานั้นมั่นคง
พวกเขาก็ยังกลับไปสู่โลกเก่า บาบาได้อธิบายแก่ลูกอย่างง่ายดายมาก
นักแสดงควรจะเฝ้าแต่คิดถึงบทบาทของเขา ไม่มีใครสามารถลืมบทบาทของเขาหรือเธอ
พ่อเฝ้าแต่อธิบายให้กับลูกในรูปแบบที่หลากหลายทุกวัน
ลูกอธิบายแก่ผู้อื่นมากมายด้วยเช่นกัน และพวกเขาก็ยังพูดว่า
เราต้องการไปอยู่เบื้องหน้าบาบาเป็นการส่วนตัว เป็นความประหลาดใจของพ่อ
ท่านพูดมุรลีทุกวัน ท่านไม่มีตัวตน หากท่านไม่มีรูป,นาม,แผ่นดินหรือเวลาท่านจะพูดมุรลีได้อย่างไร?
พวกเขาประหลาดใจเกี่ยวกับสิ่งนี้และแล้วพวกเขาก็กลับไปด้วยความมั่นคง(หลังจากพบพ่อ)
พวกเขาต้องการพบพ่อที่มาเพื่อให้มรดกเช่นนั้น
หากพวกเขาพบพ่อด้วยการตระหนักรู้สิ่งนี้ พวกเขาสามารถซึมซับเพชรพลอยของความรู้
พวกเขาสามารถทำตามศรีมัทด้วยเช่นกัน อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
ปลูกฝังความรู้เข้ามาในชีวิตของลูกและเต็มไปด้วยความสุข
ลูกต้องจดจำความรู้ที่มหัศจรรย์และผู้ประทานความรู้และแสดงการร่ายรำของความรู้
2. เพียงแค่จดจำบทบาทของลูกเองเท่านั้น อย่าแม้แต่จะมองดูบทบาทของผู้อื่น
มายามีพลังมาก ดังนั้นคงอยู่อย่างระมัดระวัง
เพียงแค่มุ่งมั่นอยู่กับความก้าวหน้าของตัวลูกเอง มีความใส่ใจในการทำงานรับใช้
พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้ที่มีชัยชนะและเอาชนะมายาโดยการอยู่ภายใต้ร่มฉัตรแห่งการปกป้องคุ้มครองของการจดจำระลึกถึง
และภายในเส้นของกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยของการใช้ชีวิต
การจดจำระลึกถึงพ่อคือร่มฉัตรแห่งการปกป้อง
และการอยู่ภายใต้ฉัตรของการปกป้องหมายถึงการเป็นผู้ที่ได้รับชัยชนะและเป็นผู้เอาชนะมายา
คงอยู่ภายใต้ฉัตรของการปกป้องคุ้มครองอย่างสม่ำเสมอและภายในเส้นของกฎเกณฑ์ระเบียบวินัย
และไม่มีใครจะมีความกล้าหาญที่จะเข้ามาภายใต้ร่มฉัตรนั้น
เมื่อลูกก้าวออกไปนอกเส้นของกฎเกณฑ์ระเบียบวินัยแล้วมายาก็จะฉลาดในการทำให้ลูกเป็นของเธอ
อย่างไรก็ตามลูกได้รับชัยชนะหลายครั้งนับไม่ถ้วนและลูกประคำแห่งชัยชนะเป็นอนุสรณ์ของลูก
คงอยู่อย่างมีพลังอย่างสม่ำเสมอด้วยสำนึกรู้นี้และลูกจะไม่พ่ายแพ้ต่อมายา
คติพจน์:
หลอมรวมสมบัติที่มีค่าทั้งหมดในตนเองและลูกจะสัมผัสกับความเต็มเปี่ยมอยู่เรื่อยๆ