17.10.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พร้อมกับการจดจำระลึกถึงพ่อ
จงกลับมาเต็มไปด้วยความมั่งคั่งของความรู้
เพียงเมื่อความรู้ทั้งหมดเฝ้าแต่หมุนไปในสติปัญญาของลูก
ลูกก็จะได้สัมผัสกับความสุขที่ไม่มีขีดจำกัด
ด้วยการมีความรู้ของวงจรโลกที่ลูกจะกลายเป็นผู้ปกครองโลก
คำถาม:
ลูกคนไหน (มนุษย์คนไหน)
ที่ไม่สามารถมีความรักต่อพ่อ?
คำตอบ:
ผู้ที่อยู่ในก้นบึ้งของนรกที่ลึกมากและมีความรักต่อกิเลสอย่างมาก
มนุษย์เช่นนั้นไม่สามารถมีความรักต่อพ่อได้ ลูกๆได้ตระหนักรู้จักพ่อแล้ว
เหตุนี้เองลูกจึงมีความรักต่อพ่อ
คำถาม:
ใครที่ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปสู่ยุคทอง?
คำตอบ:
พ่อไม่ได้เข้าไปสู่ยุคทองและดังนั้นความตายก็ไม่สามารถเข้าไปที่นั่นเช่นกัน
เช่นที่ราวันไม่มีสิทธิ์เข้าไปสู่ยุคทอง ดังนั้นพ่อพูดว่า ลูกๆ
พ่อก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าสู่ยุคทองเช่นกัน
พ่อทำให้ลูกมีค่าควรแก่การไปสู่ดินแดนแห่งความสุขแล้วท่านก็กลับบ้าน
ท่านมีขีดจำกัดเช่นกัน
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆทางจิต
ลูกทางจิตกำลังนั่งที่นี่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงหรือไม่? ลูก
ดวงวิญญาณมีความรู้อยู่ภายในลูกว่าลูกอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
คำว่า “การจาริกแสวงบุญ” ควรจะเข้าไปสู่หัวใจของลูกอย่างแน่นอน
เช่นที่ผู้จาริกคิดเกี่ยวกับการไปที่ฮาริวาหรืออมานาถและเมื่อพวกเขาจบสิ้นการจาริกแสวงบุญพวกเขาก็จะกลับบ้าน
ดังนั้นสิ่งนี้ได้อยู่ในสติปัญญาของลูกๆที่นี่ว่าลูกกำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ
พ่อมาแล้วและกำลังจับมือลูกไว้ ท่านจับมือลูกและพาลูกข้ามฟากไป คำว่า “จับมือฉัน”
ได้มีการกล่าวไว้เพราะลูกกำลังนอนอยู่ในมหาสมุทรแห่งยาพิษ
เวลานี้จดจำชีพบาบาและบ้าน ลูกควรจดจำอยู่ภายในว่าลูกกำลังจะกลับบ้าน
ลูกต้องไม่พูดสิ่งใดด้วยปากของลูก เพียงแต่จดจำภายในว่าบาบามาเพื่อพาลูกกลับบ้าน
แน่นอนว่าลูกต้องคงอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
เป็นด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงที่บาปของลูกจะถูกตัดออกไป
และแล้วเมื่อนั้นลูกก็จะไปถึงจุดหมายปลายทางที่สูง พ่ออธิบายแก่ลูกอย่างชัดเจนมาก
เช่นเดียวกับที่เราสอนเด็กเล็กๆ
ให้สิ่งนี้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกเสมอว่าลูกกำลังจดจำบาบาอย่างต่อเนื่องที่ลูกกำลังจะกลับไป
งานของพ่อคือการชำระลูกให้บริสุทธิ์และพาลูกไปสู่โลกที่บริสุทธิ์ ท่านพาลูกๆ
ไปที่นั่น เป็นดวงวิญญาณที่ต้องอยู่ในการจาริกแสวงบุญ
พวกเราดวงวิญญาณต้องจดจำพ่อและกลับบ้าน เมื่อลูกไปถึงบ้านงานของพ่อก็จะจบลง
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์และพาลูกกลับบ้าน
เป็นที่นี่ที่ลูกศึกษาเล่าเรียน แน่นอนไปท่องทัวร์ ฯลฯ ได้เลย
แต่สิ่งใดก็ตามที่ลูกทำ ให้สติปัญญาของลูกมีการจดจำระลึกถึง คำว่า “โยคะ”
ไม่จำเป็นที่จะต้องหมายถึงการจาริกแสวงบุญ ซันยาสซีใช้คำว่า “โยคะ”
ทั้งหมดนั้นคือคำแนะนำของมนุษย์ เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกทำตามการกำหนดที่สูงส่ง
และอีกครึ่งวงจรที่ลูกทำตามการกำหนดของมนุษย์
เวลานี้ลูกได้รับคำแนะนำและแนวทางปฏิบัติของพระเจ้าแล้ว อย่าใช้คำว่า “โยคะ”
จงเรียกสิ่งนี้ว่าการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
เป็นดวงวิญญาณที่ต้องไปในการจาริกแสวงบุญนี้
นั่นคือการจาริกแสวงบุญทางร่างซึ่งลูกไปด้วยร่างกายของลูก
ลูกไม่จำเป็นต้องใช้ร่างกายที่นี่
ลูกดวงวิญญาณรู้ว่านั่นคือบ้านที่แสนหวานของเราดวงวิญญาณ
พ่อกำลังให้คำสอนแก่ลูกที่จะทำให้ลูกกลับมาบริสุทธิ์
ลูกต้องกลับมาสโตประธานจากตโมประธานด้วยการจดจำระลึกถึง นี่คือการจาริกแสวงบุญ
เรากำลังนั่งอยู่ในการจดจำระลึกถึงพ่อ เพราะพวกเราต้องกลับบ้านไปหาบาบา
พ่อมาเพื่อชำระลูกให้บริสุทธิ์ เพราะลูกต้องไปสู่โลกที่บริสุทธิ์
พ่อทำให้ลูกบริสุทธิ์และแล้วตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำและลูกก็ไปสู่โลกที่บริสุทธิ์
ให้ความรู้นี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
พวกเราอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
พวกเราไม่ต้องการที่จะกลับไปสู่ดินแดนแห่งความตายนี้
นี่เป็นงานของบาบาที่จะพาเรากลับบ้าน บาบาได้ชี้หนทางให้แก่ลูก
เวลานี้ลูกอยู่ในดินแดนแห่งความตาย
และจากนั้นลูกก็จะอยู่ในโลกใหม่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
พ่อจะไม่ปล่อยลูกไปจนกว่าพ่อจะทำให้ลูกมีค่า พ่อจะไม่พาลูกไปสู่ดินแดนแห่งความสุข
ท่านมีขีดจำกัดเพียงแค่ทำให้ลูกสามารถไปถึงบ้านของลูกเท่านั้น
ให้ความรู้ทั้งหมดนี้อยู่ในสติปัญญาของลูก
ลูกไม่ควรจดจำเพียงพ่อเท่านั้นเพราะลูกจำเป็นต้องมีความรู้ด้วยเช่นกัน
ด้วยการมีความรู้ที่ลูกจะมีรายได้ ด้วยความรู้ของวงจรโลก ลูกจะกลายเป็นผู้ปกครองโลก
ลูกมีความรู้ในสติปัญญาของลูกว่าลูกเคยวนไปรอบวงจรที่ลูกจะกลับบ้านและวงจรจะเริ่มอีกครั้งตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
เมื่อลูกเก็บความรู้ทั้งหมดนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกเท่านั้นที่ปรอทของความสุขของลูกจะสามารถสูงขึ้นได้
ลูกต้องจดจำพ่อ ลูกต้องจดจำดินแดนแห่งความสงบและดินแดนแห่งความสุขด้วยเช่นกัน
ลูกจะสามารถกลายเป็นผู้ปกครองโลกได้อย่างไรหากลูกไม่จดจำวงจรของ 84 ชาติเกิด?
นี่เป็นงานของซันยาสซีที่จะจดจำสิ่งเดียวเท่านั้น เพราะพวกเขาไม่รู้จักผู้เดียวนั้น
พวกเขาจดจำธาตุแห่งแสงเท่านั้น พ่ออธิบายแก่ลูกๆอย่างชัดเจนมาก
ด้วยเฝ้าแต่มีการจดจำระลึกถึง,บาปของลูกก็จะถูกตัดออกไป อันดับแรกลูกต้องกลับบ้าน
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตของลูก มีเพลงที่ว่า
เราตระเวนไปทั่วเพื่อแสวงหาท่านทั่วทั้งสี่ทิศแต่ก็ยังคงอยู่ไกลห่างอยู่ตลอดเวลา
นั่นหมายความว่าพวกเราได้อยู่ไกลห่างจากพ่อ
ลูกไม่รู้จักพ่อผู้ที่ให้มรดกที่ไม่มีขีดจำกัดแก่ลูก
ลูกได้วนไปทั่วเป็นเวลากี่ครั้ง? ผู้คนไปในการจาริกแสวงบุญหลายครั้งในทุกปี
เมื่อผู้คนมีเงินทองมากมายพวกเขาก็ปรารถนาที่จะไปจาริกแสวงบุญ
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิตของลูก เมื่อโลกใหม่ได้มีการสร้างขึ้นมาสำหรับลูก
ลูกก็จะไปที่นั่น นั่นเรียกว่าดินแดนแห่งอมตะด้วยเช่นกัน
ที่นั่นไม่มีความตายที่จะเกิดขึ้นและพาใครไป
ความตายไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้ามาในโลกใหม่ นี่คือโลกเก่าของราวัน
เป็นที่นี่ที่ลูกเชื้อเชิญพ่อ พ่อพูดว่า พ่อเข้ามาสู่โลกเก่านี้และในร่างเก่านี้
พ่อก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปสู่โลกใหม่เช่นกัน
พ่อเพียงมาเพื่อชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์เท่านั้น
ลูกกลับมาบริสุทธิ์และก็ทำให้ผู้อื่นบริสุทธิ์ ซันยาสซีวิ่งนี้ไป
พวกเขาหายไปโดยสิ้นเชิง ลูกไม่แม้แต่จะรู้ว่าพวกเขาไปที่ไหน
เพราะพวกเขาแม้กระทั่งเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย(เสื้อผ้า)ของเขา
ในทำนองเดียวกันนักแสดงก็เปลี่ยนรูปลักษณะของพวกเขา
บางครั้งนักแสดงชายก็เล่นบทบาทของผู้หญิง และบางครั้งผู้หญิงก็เล่นบทบาทของผู้ชาย
พวกเขาเปลี่ยนรูปลักษณะของเขาในทำนองนี้ สิ่งเช่นนั้นจะไม่เกิดขึ้นในยุคทอง
พ่อพูดว่า พ่อมาเพื่อสร้างโลกใหม่ ลูกๆ ปกครองเป็นเวลาครึ่งวงจร
และแล้วตามแผนของละครยุคทองแดงก็เริ่มขึ้น
และเหล่าเทพก็ตกลงไปสู่หนทางแห่งบาปอีกครั้งหนึ่ง
มีภาพลักษณ์ที่สกปรกของเหล่าเทพอยู่มากมายในจักรนาถบุรี มีวัดของจักรนาถ
ในความเป็นจริงเขาเคยมีอาณาจักรและเป็นนายของโลก
แต่เขาก็ถูกขังไว้ในวัดและแสดงให้เห็นอย่างน่าเกลียด!
ลูกสามารถอธิบายได้อย่างมากมายที่วัดจักรนาถ
ไม่มีใครอื่นสามารถอธิบายความหมายของสิ่งนี้ได้
จากการมีค่าแก่การกราบไหว้บูชาเหล่าเทพก็กลายเป็นผู้ที่กราบไหว้บูชา
ในทุกๆกรณีผู้คนเหล่านั้นพูดว่าพระเจ้ามีค่าควรแก่การกราบไหว้บูชาเช่นเดียวกับเป็นผู้กราบไหว้บูชาที่ท่านให้ความสุขพร้อมกับความทุกข์
พ่อพูดว่า พ่อไม่ได้เป็นเหตุของความทุกข์แก่ใคร นี่เป็นเรื่องของความเข้าใจ
เมื่อเด็กเกิดมาก็มีความสุข แต่เมื่อเด็กตายพวกเขาก็ร้องไห้
พวกเขาบอกว่าพระเจ้าให้ความทุกข์แก่พวกเขา อ้า!
แต่ลูกจะได้รับความสุขและความทุกข์ชั่วคราวในอาณาจักรของราวัน
ไม่มีเรื่องของความทุกข์ในอาณาจักรของพ่อ ยุคทองเรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความอมตะ
นี่เรียกว่าเป็นดินแดนแห่งความตายที่พวกเขาตายก่อนเวลาอันควร
ที่นั่นพวกเขาเฉลิมฉลองอย่างมีความสุขมากและช่วงชีวิตพวกเขาก็ยืนยาวด้วยเช่นกัน
ช่วงชีวิตที่ยืนยาวที่สุดคือ 150 ปี
ที่นี่เช่นกันเช่นกันบางคนก็มีชีวิตที่ยาวนานเช่นนั้น อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่สวรรค์
บางคนดูแลร่างกายของพวกเขาเป็นอย่างดีมากและอายุขัยของเขาก็ยืนยาวขึ้น
มีบางคนที่มีลูกมากมายด้วยเช่นกัน
ครอบครัวของพวกเขาก็เฝ้าแต่เติบโตและขยายตัวอย่างรวดเร็วมาก
เช่นที่กิ่งก้านสาขาได้ปรากฏออกมาจากต้นไม้ อาจจะมี 50 ก้าน และอีก 50
ก้านก็จะปรากฏขึ้นมาจากกิ่งก้านเหล่านั้น การเติบโตอย่างมากมายเกิดขึ้น
สิ่งเดียวกันก็เกิดขึ้นที่นี่ เหตุนี้เองต้นไม้นี้จึงได้มีการเปรียบเทียบกับต้นไทร
แม้ว่าต้นไม้ทั้งต้นจะยังคงยืนอยู่ แต่รากฐานของต้นไม้นั้นก็ไม่ได้คงอยู่
ที่นี่เช่นกันรากฐานของศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปก็ไม่ได้มีอยู่อีกต่อไป
ไม่มีใครรู้ว่าเหล่าเทพมีชีวิตอยู่เมื่อใด พวกเขาพูดถึงหลายแสนปี
ก่อนหน้านี้ลูกก็ไม่เคยมีความคิดเกี่ยวกับสิ่งนี้เช่นกัน
พ่อมาและอธิบายทุกสิ่งแก่ลูก เวลานี้ลูกมาเพื่อที่จะรู้จักพ่อ
และตอนเริ่มตอนกลางและตอนจบของทั้งละครและลูกได้มารู้ถึงระยะเวลาของละครด้วยเช่นกันฯลฯ
ไม่มีใครรู้ว่าโลกใหม่กลับมาเก่าอย่างไรและโลกเก่ากลับมาใหม่อย่างไร
เวลานี้ลูกๆอยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
การจาริกแสวงบุญนี้ของลูกๆควรจะดำเนินต่อไปอย่างสม่ำเสมอ
แน่นอนไปท่องทัวร์แต่อยู่ในการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
นี่คือการจาริกแสวงบุญทางจิต
ลูกเข้าใจว่าลูกเคยไปในการจาริกแสวงบุญเหล่านั้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาด้วยเช่นกัน
ผู้ที่เป็นผู้เลื่อมใสศรัทธาที่แรงกล้าก็จะต้องเคยเดินทางไปจาริกแสวงบุญมามากมาย
บาบาอธิบายว่า
การกราบไหว้บูชาชีวาผู้เดียวคือความเลื่อมใสศรัทธาที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน
จากนั้นก็มีการกราบไหว้บูชาเหล่าเทพ
และหลังจากนั้นก็มีการกราบไหว้บูชาวัตถุธาตุทั้งห้า
การกราบไหว้บูชาเหล่าเทพก็ยังดีกว่าเพราะร่างกายของพวกเขายังคงสโตประธาน
ในขณะที่ร่างกายของมนุษย์นั้นไม่บริสุทธิ์
เทพเหล่าบริสุทธิ์และแล้วตั้งแต่ยุคทองแดงเป็นต้นมาทุกคนก็กลับมาไม่บริสุทธิ์
พวกเขาเฝ้าแต่ตกต่ำลงมาเรื่อยๆ ภาพของบันไดนั้นดีมากสำหรับลูกที่จะใช้อธิบาย
มีเรื่องราวเกี่ยวกับจินนี่ ตัวอย่างทั้งหมดนั้น ฯลฯ อ้างอิงถึงเวลานี้
สิ่งทั้งหมดนั้นถูกสร้างขึ้นมาเกี่ยวกับลูก
ตังอย่างของแมลงที่ส่งเสียงก็หมายถึงลูกด้วยเช่นกัน
ลูกเปลี่ยนแมลงและทำให้พวกเขาทัดเทียมกับลูกบราห์มิน
ตัวอย่างเหล่านี้ทั้งหมดอ้างถึงสถานที่นี้ ก่อนหน้านี้ลูกๆเคยไปจาริกแสวงบุญทางร่าง
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาการจาริกแสวงบุญทางจิตนี้กับพ่ออีกครั้ง
นี่คือการศึกษาเล่าเรียน
เพียงแค่มองดูในสิ่งที่ผู้คนทำในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา!
พวกเขาเฝ้าแต่ก้มศีรษะเบื้องหน้าทุกคน
แต่พวกเขาก็ไม่รู้จักหน้าที่การงานของบุคลใดเหล่านั้นเลย
ลูกสามารถคำนวณได้ว่าใครใช้ชาติเกิดมากที่สุดและจำนวนชาติเกิดลดลงไปอย่างไร
เวลานี้ที่ลูกได้รับความรู้นี้แล้ว ลูกรู้ว่าสวรรค์เคยมีอยู่จริงอย่างแน่นอน
ผู้คนของบารัตมีสติปัญญาที่เป็นหินมากที่เมื่อลูกถามพวกเขาว่าสวรรค์มีอยู่เมื่อไร
พวกเขาก็พูดว่า หลายแสนปีที่แล้ว ลูกๆ รู้ว่าลูกเคยเป็นนายของโลก
ลูกเคยมีความสุขมาก และเวลานี้ลูกต้องเปลี่ยนจากขอทานเป็นเจ้าชาย
โลกกลับมาเก่าจากใหม่ ดังนั้นพ่อพูดว่า จงทำความเพียรพยายาม!
ท่านรู้เช่นกันว่ามายาทำให้ลูกลืมครั้งแล้วครั้งเล่า พ่ออธิบายว่า
เก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาของลูกเสมอว่าลูกกำลังจะกลับบ้าน
สมอเรือของลูกได้ยกขึ้นมาจากโลกเก่านี้แล้ว เรือของลูกกำลังจะข้ามฟากไป
ผู้คนร้องเพลงว่า “พาเรือของเราข้ามฟากไป”
แต่พวกเขาไม่รู้ว่าเรือกำลังจะข้ามฟากไปเมื่อใด
ดังนั้นสิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง พร้อมกันกับพ่อ
ลูกต้องจดจำมรดกของลูกด้วยเช่นกัน
เมื่อเด็กๆเติบโตขึ้นพวกเขาเก็บมรดกของพ่อไว้ในสติปัญญาของพวกเขา
เวลานี้ลูกโตขึ้นแล้ว ลูกดวงวิญญาณเข้าใจในทันทีว่าสิ่งนี้ถูกต้องแม่นยำ
มรดกของพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดคือสวรรค์ บาบาก่อตั้งสวรรค์
และดังนั้นลูกต้องทำตามศรีมัทของพ่อ พ่อพูดว่า ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์อย่างแน่นอน
เนื่องจากความบริสุทธิ์ที่การต่อสู้และการทะเลาะเบาะแว้งได้เกิดขึ้น
ราวกับว่าผู้คนได้อยู่บนก้นบึ้งที่ลึกที่สุดของนรกอย่างแท้จริงและยิ่งตกลงไปในกิเลสมากขึ้น
เหตุนี้เองพวกเขาจึงไม่สามารถที่จะมีความรักต่อพ่อได้
พวกเขาคือผู้ที่สติปัญญาที่ไม่มีความรักต่อพระเจ้าในเวลาของการทำลายล้าง
พ่อมาเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นผู้ที่มีสติปัญญาที่มีความรัก
มีผู้คนมากมายที่ไม่มีความรักแม้แต่เล็กน้อยในสติปัญญาของพวกเขา
พวกเขาไม่แม้แต่จะจดจำพ่อ พวกเขาไม่รู้จักชีพบาบาเลย
พวกเขาไม่แม้กระทั่งมีความเชื่อในท่าน พวกเขาถูกเงามืดของมายาครอบงำอย่างแท้จริง
พวกเขาไม่มีการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง พ่อดลใจลูกให้ทำความเพียรพยายาม
ลูกรู้เช่นกันว่าอาณาจักรของสุริยวงศ์และจันทราวงศ์กำลังมีการก่อตั้งขึ้นที่นี่ในเวลานี้
ไม่มีการก่อตั้งศาสนาในยุคทองหรือยุคเงิน รามไม่ได้ก่อตั้งศาสนา
เขากลายเป็นเช่นนั้นผ่านการก่อตั้งที่พ่อได้ทำ
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนในวิธีที่ผู้ก่อตั้งศาสนาอื่นก่อตั้งศาสนาของพวกเขาและวิธีที่พ่อก่อตั้งศาสนา
พ่อมาในยุคบรรจบพบกันเมื่อโลกต้องเปลี่ยนแปลง พ่อพูดว่า
พ่อมาในการบรรจบกันของทุกๆวงจร อย่างไรก็ตามพวกเขาได้เขียนคำพูดที่ผิดๆ
ว่าพ่อมาในทุกยุค หนทางของความเลื่อมใสศรัทธาต้องดำเนินไปเป็นเวลาครึ่งวงจร
ดังนั้นพ่อพูดว่า ลูกๆ อย่าได้ลืมสิ่งเหล่านี้ ลูกพูดว่า บาบา,พวกเราลืมท่าน โอ้!
แม้แต่สัตว์ก็ไม่ลืมพ่อของมัน แล้วเหตุใดลูกถึงลืม?
ลูกไม่ได้พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ ด้วยการมีสำนึกที่เป็นร่าง ลูกก็ลืมพ่อ
เช่นที่เวลานี้พ่อได้อธิบายแก่ลูก
ดังนั้นลูกๆต้องสร้างนิสัยในการอธิบายในลักษณะเดียวกัน ลูกควรจะพูดด้วยความมั่นใจ
ลูกไม่ควรจะสูญเสียความกล้าหาญเบื้องหน้าบุคคลสำคัญ ลูกๆ
กุมารีคือผู้ที่ไปและอธิบายให้กับนักปราชญ์และบัณฑิตที่ยิ่งใหญ่
และดังนั้นลูกต้องไม่ขลาดกลัวเมื่ออธิบายให้กับพวกเขา อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
ด้วยความรัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา
พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. ให้คงอยู่ในสติปัญญาของลูกเสมอว่าเวลานี้ลูกกำลังจะกลับบ้าน
สมอเรือของเราได้ถูกยกขึ้นมาจากโลกเก่านี้แล้ว เราอยู่ในการจาริกแสวงบุญทางจิต
ฝึกฝนการจาริกแสวงบุญนี้และดลใจให้ผู้อื่นทำเช่นเดียวกัน
2.
ให้คงอยู่อย่างไม่ขลาดกลัวและอย่าได้สูญเสียความกล้าหาญเมื่อลูกพูดอยู่เบื้องหน้าบุคคลสำคัญ
ปลูกฝังนิสัยของการมีสำนึกที่เป็นดวงวิญญาณขณะที่อธิบายแก่ผู้อื่น
พร:
ขอให้ลูกเป็นโยคีที่ง่ายดายและหลอมรวมเข้ากับดวงตาของพ่อด้วยการเป็นแสงอย่างสม่ำเสมอ
เหมืองแห่งความสุขที่ลูกได้รับในยุคบรรจบพบกันไม่สามารถได้รับในยุคอื่นใด
ในเวลานี้การพบปะของพ่อกับลูกเกิดขึ้น ลูกมีมรดกและพรด้วย
ลูกไม่ต้องทำงานหนักเมื่อลูกได้รับมรดกหรือพรและดังนั้นสมญาของลูกคือ "โยคีที่ง่ายดาย"
บัพดาดาไม่สามารถทนเห็นลูก ๆ ทำงานหนัก ท่านพูดว่า:
ลูกๆมอบภาระทั้งหมดของลูกให้กับพ่อและทำให้ตนเองเบาลง
จงเป็นแสงสว่างอย่างมากที่พ่อทำให้ลูกนั่งอยู่ในดวงตาของท่านและนำลูกไปกับท่าน
สิ่งชี้บอกของการมีความรักต่อพ่อคือต้องมีแสงสว่างอย่างสม่ำเสมอและหลอมรวมอยู่ในดวงตาของพ่อตลอดไป
คติพจน์:
ปิดประตูของการมีความคิดในเชิงลบและลูกจะกลายเป็นตัวของความสำเร็จ