03.05.19       Morning Thai  Murli        Om Shanti      BapDada       Madhuban


สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พื้นฐานของการจดจำระลึกถึงคือความรัก หากความรักของลูกขาดหายไป,การจดจำระลึกถึงของลูกก็จะไม่สามารถสม่ำเสมอได้ และหากการจดจำระลึกถึงของลูกไม่สม่ำเสมอ ลูกก็ไม่สามารถได้รับความรักได้

คำถาม:
อะไรคือสิ่งที่ดวงวิญญาณรักมากที่สุดและสิ่งชี้บอกของสิ่งนั้นคืออะไร?

คำตอบ:
ดวงวิญญาณรักร่างกายของเขามากที่สุด พวกเขามีความรักต่อร่างกายของพวกเขาอย่างมากจนพวกเขาไม่ต้องการที่จะจากร่างของพวกเขาไป พวกเขายังคงพยายามค้นหาวิธีการที่ต่างๆ มากมายในการเก็บรักษาร่าง พ่อพูดว่า เหล่านั้นเป็นร่างกายที่สกปรกและตโมประธาน เวลานี้ลูกต้องรับร่างใหม่และดังนั้นลูกต้องขจัดความผูกพันยึดมั่นของลูกจากร่างเก่าเหล่านั้น สำหรับลูกการที่ลูกไม่มีสำนึกของร่างกายคือจุดหมายปลายทางของลูก

โอมชานติ
พ่อทางจิตอธิบายแก่ลูกทางจิต ลูกรู้ว่าได้มีการทำพิธีเปิดอำนาจในการปกครองของเหล่าเทพแล้ว ในเวลานี้การเตรียมการกำลังจะเกิดขึ้นเพื่อที่จะไปที่นั่น เมื่อสาขาเปิดขึ้นผู้คนก็พยายามที่จะเชิญบุคคลสำคัญมาทำพิธีเปิด เมื่อเจ้าหน้าที่ทั้งหมดที่มีระดับต่ำกว่าได้เห็นบุคคลสำคัญพวกเขาทั้งหมดก็จะมา ตัวอย่างเช่นหากผู้ว่าการมาและแล้วรัฐมนตรีอาวุโสทั้งหมด ฯลฯ ก็จะมา ถ้าลูกเชิญพนักงานเก็บภาษี,บุคคลสำคัญก็จะไม่มา เหตุนี้เองลูกต้องพยายามที่จะให้ผู้ที่มีสถานภาพสูงกว่ามา หากเขาเข้ามาข้างในเนื่องจากเหตุผลใดก็ตามลูกสามารถชี้หนทางให้แก่เขาได้ แสดงให้เขาเห็นว่าลูกกำลังได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดของลูกจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดอย่างไร นอกจากลูกบราห์มินแล้วไม่มีมนุษย์ใดที่จะรู้สิ่งนี้ ลูกไม่ต้องบอกเขาโดยตรงว่าพระเจ้าได้มาแล้ว ผู้คนมากมายพูดว่า “พระเจ้าได้มาแล้ว” แต่ไม่เลย! มีผู้คนมากมายที่เรียกตนเองว่าพระเจ้าในลักษณะนั้น ลูกต้องอธิบายว่าพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดได้มาและท่านกำลังให้มรดกที่ไม่มีขีดจำกัดอย่างเช่นที่ท่านทำในวงจรก่อนหน้านี้ตามแผนของละคร ลูกต้องเขียนทั้งบรรทัดนี้ลงไป เมื่อผู้คนอ่านการเขียนนี้พวกเขาก็จะพยายามมาและผู้ที่มีสิ่งนั้นอยู่ในโชคของเขาก็จะมา ลูกรู้ว่าลูกกำลังได้รับมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด เพียงลูกที่มีศรัทธาในสติปัญญาเท่านั้นที่จะมาที่นี่ ในขณะที่มีศรัทธาในสติปัญญาบางครั้งพวกเขาก็กลายเป็นผู้ที่มีความสงสัยในสติปัญญา มายาทำให้พวกเขาล้มลง ในขณะที่กำลังก้าวไปพวกเขาก็พ่ายแพ้ มันไม่ได้เป็นกฎที่เพียงด้านเดียวเท่านั้นจะมีชัยชนะเสมอไปและจะไม่พ่ายแพ้เลย มีทั้งชัยชนะและการพ่ายแพ้เสมอ ในการต่อสู้รบราเช่นกันมีทั้งสามประเภท ชั้นหนึ่ง ชั้นสอง และชั้นสาม บางครั้งผู้ที่ไม่ได้ไปต่อสู้ก็ไปดูการต่อสู้ด้วยเช่นกัน ได้มีการอนุญาตเพราะบางทีพวกเขาอาจจะได้รับการแต่งแต้มสีสันและกลายเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพ โลกไม่ได้รู้ว่าลูกคือนักรบมหาระตี อย่างไรก็ตามลูกไม่มีอาวุธใดๆ ฯลฯ ในมือของลูก ดูจะไม่ถูกต้องที่จะมีอาวุธอยู่ในมือของลูก แต่พ่ออธิบายว่ามีดาบของความรู้ แล้วพวกเขาก็เข้าใจว่าต้องเป็นบางสิ่งที่เป็นวัตถุ ลูกๆได้รับอาวุธของความรู้ที่ให้โดยพ่อ ไม่มีเรื่องของความก้าวร้าวรุนแรงในสิ่งนี้แต่ผู้คนไม่เข้าใจสิ่งนี้และดังนั้นพวกเขาจึงได้ให้อาวุธที่เป็นวัตถุแก่เหล่าเทพ พวกเขาได้วาดภาพเหล่าเทพว่ามีความรุนแรง สิ่งนั้นไม่รู้คิดอย่างแท้จริง พ่อรู้อย่างดีมากว่าใครกำลังจะกลายเป็นดอกไม้ พ่อเองพูดว่า ดอกไม้ควรจะอยู่เบื้องหน้า เป็นสิ่งที่แน่นอนว่าผู้นี้กำลังจะกลายเป็นดอกไม้ บาบาไม่ได้กล่าวถึงชื่อใด ไม่เช่นนั้นผู้อื่นก็จะถามว่า ฉันจะกลายเป็นหนามหรือไม่? เมื่อบาบาถามว่าใครจะกลายเป็นนารายณ์จากคนธรรมดาแต่ละคนก็ยกมือของเขาหรือเธอ แต่ละคนสามารถเข้าใจได้ด้วยตนเองว่าผู้ที่ทำงานรับใช้อย่างมากก็จะเป็นผู้ที่จดจำพ่อด้วยเช่นกัน เนื่องจากพวกเขามีความรักอย่างมากต่อพ่อด้วยเช่นกัน พวกเขาก็จะสามารถจดจำพ่อได้ ไม่มีใครจะสามารถมีการจดจำระลึกถึงที่สม่ำเสมอ เป็นเพราะไม่มีการจดจำระลึกถึงที่ลูกไม่สามารถมีความรัก บางสิ่งที่เป็นที่รักก็จะได้รับการจดจำอย่างมากเช่นกัน พ่อแม่ก็จะอุ้มลูกที่น่ารักและให้พวกเขานั่งอยู่ในตัก เด็กเล็กๆคือดอกไม้ เช่นที่ลูกปรารถนาที่จะไปหาชีพบาบา ดังนั้นเด็กเล็กๆก็ดึงดูดท่านเช่นกัน ท่านก็จะอุ้มเด็กเล็กๆ ในทันที ให้พวกเขานั่งในตักของท่านและให้ความรักแก่พวกเขา พ่อที่ไม่มีขีดจำกัดนี้น่ารักอย่างมาก ท่านเติมเต็มความปรารถนาที่บริสุทธิ์ของลูกทั้งหมด มนุษย์ต้องการอะไร? ประการแรกพวกเขาต้องการมีสุขภาพพลานามัยที่ดีที่พวกเขาจะไม่มีวันล้มป่วย สุขภาพที่ดีนี้คือสิ่งที่ดีที่สุด หากใครมีสุขภาพที่ดีแต่ไม่มีเงินแล้วสุขภาพที่ดีนั้นจะมีประโยชน์อะไร? พวกเขาต้องการเงินซึ่งพวกเขาสามารถได้รับความสุข พ่อพูดว่าลูกจะได้รับทั้งสุขภาพที่ดีและความมั่งคั่งอย่างแน่นอน นี่ไม่ใช่สิ่งใหม่ นี่คือสิ่งที่เก่ามาก นี่คือสิ่งที่ลูกพูดเมื่อลูกพบ ลูกจะไม่พูดว่าเป็นหลายแสนหรือหลายล้านปีที่แล้ว ไม่เลย ลูกรู้ว่าโลกนี้กลับมาใหม่เมื่อไหร่และกลับมาเก่าเมื่อไหร่ พวกเราดวงวิญญาณจะไปสู่โลกใหม่แล้วก็เข้าไปสู่โลกเก่า ลูกได้รับชื่อ “ว่าเป็นผู้ที่รอบด้าน” พ่ออธิบายว่าลูกคือผู้ที่รอบด้าน ขณะที่เล่นบทบาทของลูกเวลานี้ลูกได้ไปถึงตอนสุดท้ายของหลายต่อหลายชาติเกิด ลูกคือคนแรกที่มาและเล่นบทบาทของลูก นั่นคือบ้านของความเงียบสงบที่แสนหวาน ผู้คนนั้นทุกข์มากที่กำลังมองหาความสงบ พวกเขาไม่เข้าใจว่าพวกเขาเคยอยู่ในดินแดนแห่งความสงบและพวกเขาได้มาจากที่นั่นเพื่อเล่นบทบาทของเขา เวลานี้บทบาทได้จบลงแล้วและพวกเราจะกลับไปยังที่ที่พวกเราจากมาอย่างแน่นอน ทุกคนมาจากดินแดนแห่งความสงบ บ้านของทุกคนคือ,บราห์มโลก(พรหมโลก),บราห์มันด์ที่ซึ่งดวงวิญญาณทั้งหมดอาศัยอยู่ พวกเขาทำรูดร้ารูปไข่ขนาดใหญ่มาก พวกเขาไม่รู้ว่าดวงวิญญาณนั้นเล็กมาก พวกเขาพูดว่าดวงวิญญาณเป็นเหมือนดวงดาวแต่เป็นภาพลักษณ์ขนาดใหญ่ที่ได้รับการกราบไหว้บูชา ลูกรู้ว่าจุดที่สุดแสนเล็กเช่นนั้นไม่สามารถได้รับการกราบไหว้บูชา ดังนั้นพวกเขากราบไหว้บูชาอะไร? เหตุนี้เองพวกเขาจึงได้ทำภาพลักษณ์หรือสัญลักษณ์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้นและกราบไหว้บูชาและเทนมลงไปบนภาพลักษณ์นั้น ในความเป็นจริงชีวาคืออโบคตา (ผู้ที่ไม่ได้สัมผัสกับผลของสิ่งใด) ดังนั้นเหตุใดพวกเขาจึงได้ออฟเฟอร์นมแก่ท่าน? หากท่านจะดื่มนมนั้นท่านก็จะกลายเป็นผู้ที่สัมผัสกับทุกสิ่ง นี่คือความมหัศจรรย์เช่นกัน ทุกคนพูดว่า ท่านคือทายาทของฉันและฉันเป็นทายาทของท่าน เพราะพวกเราได้สังเวยตนเองต่อท่านแล้ว เช่นที่พ่อได้อุทิศตัวท่านเองกับลูกของท่าน ได้ให้ทรัพย์สมบัติทั้งหมดของท่านแก่ลูกและจากไปสู่สภาพของการปลดเกษียณ ดังนั้นที่นี่เช่นกันลูกเข้าใจว่ายิ่งลูกสะสมกับบาบามากเท่าไหร่ทั้งหมดนั้นก็จะอยู่อย่างปลอดภัยมากเท่านั้น ได้มีการจดจำกันว่า ทรัพย์สมบัติของบางคนก็ถูกฝัง ทรัพย์สมบัติของบางคนก็ถูกรัฐบาลเอาไป… ลูกๆ รู้ว่าไม่มีสิ่งใดจะหลงเหลืออยู่เลย ทุกสิ่งกำลังจะถูกทำลาย ไม่ใช่ว่าเมื่อการทำลายล้างเกิดขึ้นและเครื่องบินชน ขโมยก็จะนำทุกสิ่งไป ตัวขโมยเองทั้งหมดก็จะถูกทำลาย ในเวลานั้นการปล้น ฯลฯ ก็จบสิ้นลงด้วยเช่นกัน ไม่เช่นนั้นแล้วเมื่อเครื่องบินชนสินค้าทั้งหมดก็จะไปสู่มือของขโมยก่อนและพวกเขาจะซ่อนสินค้าต่างๆ ไว้ในป่า พวกเขาทำงานของพวกเขาในหนึ่งวินาที พวกเขาทำงานของการลักขโมยในวิธีที่แตกต่างกันมากมาย บางคนขโมยด้วยความสูงศักดิ์และบางคนก็ด้วยความไม่สูงศักดิ์ ลูกรู้ว่าทั้งหมดนี้กำลังจะถูกทำลายและลูกจะกลายเป็นนายของทั้งโลก ลูกจะไม่มีความจำเป็นที่จะแสวงหาใคร ลูกจะถือกำเนิดในครอบครัวที่สูงมาก ไม่มีความจำเป็นสำหรับเงิน ราชาไม่เคยคิดเกี่ยวกับการรับเงิน เหล่าเทพไม่มีความคิดถึงสิ่งนั้นแม้แต่น้อย พ่อให้ลูกอย่างมากมายที่จะไม่มีวันมีเรื่องของการขโมยหรือความอิจฉาริษยา ฯลฯ ลูกกลับมาเต็มเปี่ยมอย่างสมบูรณ์ มีหนามและดอกไม้ ที่นี่ทั้งหมดคือหนาม ผู้ที่ไม่สามารถจะอยู่โดยที่ไม่มีกิเลสก็จะเรียกว่าเป็นหนามอย่างแน่นอน ตั้งแต่ราชาลงมาทั้งหมดคือหนาม เหตุนี้เองบาบาพูดว่า พ่อทำให้ลูกเป็นเหมือนลักษมีและนารายณ์นี้ นั่นคือพ่อทำให้ลูกเป็นราชาเหนือราชา หนามเหล่านั้นไปอยู่เบื้องหน้าของดอกไม้และก้มศีรษะของพวกเขา ลักษมีและนารายณ์นี้รู้คิด พ่อได้อธิบายแล้วเช่นกันว่าผู้ที่อยู่ในยุคทองเรียกว่าจักรพรรดิในขณะที่ผู้ที่อยู่ในยุคเงินเรียกว่าราชา ผู้ที่ยิ่งใหญ่กว่าก็เรียกว่าเป็นจักรพรรดิและผู้ที่มีตำแหน่งต่ำกว่าก็เรียกว่าราชา ก่อนอื่นก็จะมีท้องพระโรงของจักรพรรดิ มีระดับของสถานภาพที่แตกต่างกัน พวกเขาจะได้รับเก้าอี้(ตำแหน่ง)ของเขาตามลำดับกันไป ตัวอย่างเช่น เมื่อใครบางคนที่ไม่ได้จะมาและแล้วก็ตัดสินใจที่จะมาเขาก็จะได้รับเก้าอี้ก่อน ต้องมีการรักษาเกียรติ ลูกรู้ว่าลูกประคำของลูกกำลังถูกสร้างขึ้นมา สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกเท่านั้นไม่อยู่ในสติปัญญาของใครอื่น ผู้คนก็ถือลูกประคำของรูดร้าและเฝ้าแต่หมุนลูกปัดของลูกประคำไปเรื่อยๆ ลูกเคยหมุนลูกปัดด้วยเช่นกัน ลูกเคยท่องมันตรามากมาย พ่อพูดว่า นั่นเป็นความเลื่อมใสศรัทธาเช่นกัน ที่นี่ลูกต้องจดจำผู้เดียวเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งพ่อพูดว่า ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวานในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาลูกเคยจดจำทุกคนเนื่องจากจิตสำนึกที่เป็นร่างเวลานี้จดจำพ่อผู้เดียวเท่านั้นอย่างสม่ำเสมอ ลูกได้พบพ่อผู้เดียวแล้วและดังนั้นจดจำพ่อในขณะที่นั่งและเคลื่อนไหวไปมารอบๆและลูกจะสัมผัสกับความสุขอย่างมาก ด้วยการจดจำพ่อลูกจะได้รับอำนาจในการปกครองเหนือทั้งโลก เมื่อเวลาสั้นลงลูกก็จะจดจำบาบาบ่อยขึ้น แต่ละวันลูกจะเฝ้าแต่ก้าวหน้าไป ดวงวิญญาณจะไม่มีวันเหน็ดเหนื่อย เมื่อมีใครบางคนปีนเขาด้วยร่างกายเขาก็จะกลับมาเหน็ดเหนื่อย ลูกจะไม่มีประสบการณ์ของความเหน็ดเหนื่อยใดๆจากการจดจำพ่อ ลูกจะคงอยู่อย่างเป็นสุข ลูกจะจดจำบาบาและจะเฝ้าแต่ก้าวหน้าต่อไป ลูกๆได้ทำความเพียรพยายามมาถึงครึ่งวงจรเพื่อจะไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ ผู้คนไม่รู้สิ่งใดเกี่ยวกับเป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูก ลูกๆมีคำแนะนำ ผู้เดียวที่ลูกได้ทำให้กับท่านเป็นอย่างมากในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาในเวลานี้พูดว่า จดจำพ่อ เพียงแค่พิจารณาว่าสิ่งที่บาบาพูดนั้นถูกต้องหรือไม่ ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าพวกเขาจะกลับมาบริสุทธิ์ด้วยน้ำ แต่มีน้ำที่นี่เช่นกัน นี่คือน้ำของแม่น้ำคงคาใช่ไหม? ไม่ใช่เลย นี่คือน้ำฝนที่ได้มีการกักเก็บไว้ ฝนก็จะตกลงมาเรื่อยๆตั้งแต่ฤดูใบไม้ผลิ ไม่สามารถจะเรียกว่าเป็นน้ำของแม่น้ำคงคา น้ำนั้นไม่มีวันหมดสิ้น นี่ก็เป็นธรรมชาติเช่นกัน ฝนหยุดตกแต่น้ำก็ยังไหลมา ไวชนาฟจะดื่มน้ำที่ดีเสมอ ในด้านหนึ่งพวกเขาคิดว่านั่นเป็นน้ำที่บริสุทธิ์และอีกด้านหนึ่งพวกเขาก็จะไปอาบน้ำในแม่น้ำคงคาเพื่อที่จะกลับมาบริสุทธิ์จากไม่บริสุทธิ์ ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นความไม่รู้เท่านั้น น้ำฝนนั้นดีเสมอ นั่นคือความมหัศจรรย์ของละครด้วยเช่นกัน ความมหัศจรรย์ของธรรมชาติของพระเจ้า เมล็ดมีขนาดเล็กมากและต้นไม้ที่ใหญ่โตมากก็ปรากฏออกมาจากเมล็ดนั้น! ลูกรู้ด้วยเช่นกันว่าแผ่นดินจะกลับมาแห้งแล้งปราศจากพืชผลอย่างมากและไม่มีพละกำลังใดหลงเหลืออยู่เลย ไม่มีรสชาติใดๆในสิ่งนั้น พ่อให้ประสบการณ์ทั้งหมดแก่ลูกที่นี่ว่าสวรรค์จะเป็นเช่นไร สวรรค์ไม่ได้เป็นเช่นนั้นในเวลานี้ สิ่งนี้ถูกกำหนดไว้ในละครเช่นกัน ลูกบางคนมีนิมิต พวกเขาเข้าฌานและบอกว่าผลไม้ที่นั่นมีรสหวานมากแค่ไหนในขณะที่ลูกมีนิมิต,และต่อมาภายหลังเมื่อลูกไปที่นั่นลูกจะเห็นด้วยตาของลูกและรับประทานผลไม้นั้นด้วยปากของลูกจากสิ่งใดก็ตามที่ลูกมีนิมิตในเวลานี้ ลูกจะเห็นสิ่งเหล่านั้นด้วยตาของลูก และแล้วก็ขึ้นอยู่กับความเพียรพยายามของลูก หากลูกไม่เพียรพยายามลูกจะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพใด? ในเวลานี้ความเพียรพยายามของลูกกำลังดำเนินต่อไปลูกจะกลายเป็นเช่นนั้น หลังจากการทำลายล้างนี้ก็จะเป็นอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้แล้ว ต้องใช้เวลาที่จะกลับมาบริสุทธิ์ สิ่งหลักคือการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง จะเห็นได้ว่าแม้แต่ด้วยจิตสำนึกของความเป็นพี่น้องหญิงชายก็มีปัญหาและดังนั้นลูกจึงได้รับการบอกว่าให้พิจารณาว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชาย เมื่อลูกพิจารณากันและกันเป็นพี่น้องหญิงชายสายตาของลูกก็จะไม่เปลี่ยนไป แต่ด้วยการพิจารณาว่าตนเองเป็นพี่น้องเพศชายร่างกายก็จะไม่คงอยู่ พวกเราทั้งหมดคือดวงวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกเห็นที่นี่จะถูกทำลาย ลูกต้องสลัดร่างเหล่านั้นและกลับมาปราศจากร่างและกลับบ้าน ลูกมาที่นี่เพื่อจะเรียนรู้วิธีการที่จะสลัดร่างเหล่านั้นและกลับไป นี่คือจุดหมายปลายทางของลูก ดวงวิญญาณรักร่างกายของเขาอย่างมาก ดวงวิญญาณเพียรพยายามเป็นอย่างมากเพื่อที่จะไม่ละไปจากร่าง “ฉันไม่ควรจะจากร่างนี้” ดวงวิญญาณมีความรักที่ลึกล้ำอย่างมากต่อร่างนี้ พ่อพูดว่า นั่นคือร่างเก่าของลูก ลูกมีความตโมประธาน ลูกดวงวิญญาณนั้นสกปรก เหตุนี้เองลูกจึงกลับมาไม่มีความสุขและล้มป่วย พ่อพูดว่า ลูกต้องไม่รักร่างกายของลูกอีกต่อไป พวกเขาเป็นร่างเก่า เวลานี้ลูกต้องซื้อร่างใหม่แต่ไม่มีร้านที่ลูกจะสามารถซื้อได้ พ่อพูดว่า จดจำพ่อแล้วลูกจะกลับมาบริสุทธิ์ แล้วลูกจะได้รับร่างที่บริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน แม้แต่วัตถุธาตุทั้งห้าก็จะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ พ่ออธิบายทุกสิ่งและพูดว่า มานมานะบาฟ! อัจชะ

ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต

สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. เราเป็นทายาทของชีพบาบาและท่านเป็นทายาทของพวกเรา อุทิศตนเองต่อพ่อโดยสิ้นเชิงด้วยศรัทธานี้ อย่างไรก็ตามไม่ว่าลูกจะสะสมไว้กับบาบามากมายแค่ไหนก็จะคงอยู่อย่างปลอดภัย มีคำกล่าวว่า ทรัพย์สมบัติของบางคนจะถูกฝัง…

2. เวลานี้ลูกต้องกลายเป็นดอกไม้จากหนาม ประกาศสิทธิ์ในความรักของพ่อด้วยความรักและงานรับใช้ที่สม่ำเสมอ แต่ละวันเฝ้าแต่ก้าวหน้าไปในการจดจำระลึกถึง

พร:
ขอให้ลูกเป็นผู้เอาชนะมายาและเอาชนะวัตถุธาตุในยุคแห่งการให้คุณประโยชน์นี้และให้ประโยชน์กับทุกคน

ยุคบรรจบพบกันเรียกว่ายุคที่ให้คุณประโยชน์ ในยุคนี้ลูกต้องจดจำความเคารพตนเองอย่างสม่ำเสมอว่า ฉันคือดวงวิญญาณที่ให้คุณประโยชน์ หน้าที่ของฉันคือการให้ประโยชน์กับตนเองก่อนแล้วจึงให้ประโยชน์กับผู้อื่นไม่เพียงเฉพาะกับมนุษย์เท่านั้น เรายังเป็นผู้ให้ประโยชน์แม้กระทั่งกับวัตถุธาตุด้วย และดังนั้นเราจึงถูกเรียกว่าผู้เอาชนะวัตถุธาตุและมายา เมื่อดวงวิญญาณ,สิ่งมีชีวิต,กลายเป็นผู้เอาชนะวัตถุธาตุแล้ววัตถุธาตุก็จะกลายเป็นผู้ประทานความสุข แล้วลูกจะไม่สามารถติดกับอยู่ในความปั่นป่วนของวัตถุธาตุหรือมายา ไม่สามารถมีอิทธิพลใดๆที่เป็นอันตรายจากบรรยากาศได้

คติพจน์:
จงให้ความเคารพต่อความคิดของกันและกัน แล้วลูกจะกลายเป็นดวงวิญญาณที่มีค่าต่อการได้รับความเคารพ