25.10.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ ที่แสนหวาน พ่อได้มานำลูกออกไปจากก้นบึ้งของนรก
สำหรับสิ่งนี้ที่ลูกได้เชื้อเชิญพ่อมาที่นี่
คำถาม:
ลูกๆ เป็นนักแกะสลักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้อย่างไร? งานฝีมือของลูกคืออะไร
คำตอบ:
ลูกๆ ได้ทำการแกะสลักที่ยิ่งใหญ่มากจนทั้งโลกกลับมาใหม่
สำหรับสิ่งนี้ลูกไม่ได้แบกอิฐและปูน
แต่ลูกทำให้โลกใหม่ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งความทรงจำระลึกถึง
ลูกมีความสุขที่ลูกกำลังสร้างโลกใหม่ และจากนั้นลูกจะกลายเป็นนายแห่งสวรรค์นั้น
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกๆทางจิตที่สุดแสนหวาน
เมื่อลูกไปจากหมู่บ้านของลูกเพื่อมาที่นี่
สติปัญญาของลูกก็เข้าใจว่าลูกจะไปที่โรงเรียนของชีพบาบา
ไม่ใช่ว่าลูกกำลังจะได้เห็นผู้รู้หรือผู้เคร่งศาสนาเพียงแวบเดียวหรือฟังคัมภีร์
ลูกเข้าใจว่าลูกกำลังจะไปหาชีพบาบา ผู้คนในโลกเชื่อว่าชีวาอาศัยอยู่เบื้องบน
อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาจดจำท่าน พวกเขาก็ไม่ได้นั่งเปิดตา
พวกเขานั่งสมาธิด้วยการหลับตา
เพราะพวกเขามีภาพลักษณ์ของชีวาลิงกัมอยู่ในจิตใจของเขา
เมื่อพวกเขาไปที่วัดของชีวาและจดจำชีวา พวกเขาก็มองขึ้นไปเบื้องบนหรือพวกเขาจดจำวัด
ผู้คนมากมายก็นั่งหลับตาของเขา พวกเขาเชื่อว่า
หากสายตาของพวกเขาถูกดูดดึงไปหารูปหรือนามของใคร ความพยายามทางจิตของเขาก็จะหยุดลง
เวลานี้ลูกๆรู้ว่าแม้ว่าลูกจะเคยจดจำชีพบาบา ลูกบางคนก็จะจดจำกฤษณะด้วยเช่นกัน
คนอื่นก็จะจดจำราม และคนอื่นๆก็จะจดจำกูรูของเขา ผู้คนก็ทำล็อกเกตเล็กๆ
ของกูรูของเขาและสวมใส่ พวกเขาได้ทำล็อกเก็ตของกีตะเล็กๆ ด้วยและสวมใส่
ทั้งหมดนั้นเป็นเช่นหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาจดจำพระเจ้าขณะที่นั่งอยู่ที่บ้าน
พวกเขาไปในการจาริกแสวงบุญขณะที่อยู่ในการจดจำระลึกถึง
พวกเขาสามารถเก็บภาพไว้ที่บ้านและทำการกราบไหว้บูชา
แต่เป็นระบบของหนทางความเลื่อมใสศรัทธาที่จะไปในการจาริกแสวงบุญชาติแล้วชาติเล่า
พวกเขาไปทั่วทั้งสี่มุมในการจาริกแสวงบุญ
ทำไมพวกเขาถึงพูดถึงการจาริกแสวงบุญทั้งสี่? พวกเขาท่องทัวร์ไปทั่วใน 4 ทิศทาง:
ตะวันออก ตะวันตก เหนือ และใต้ เมื่อหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเริ่มขึ้น
ก็มีเพียงการกราบไหว้บูชาผู้เดียวเท่านั้น
สิ่งนั้นเรียกว่าความเลื่อมใสศรัทธาที่ไม่มีสิ่งใดเจือปน ลูกเคยสโตประธาน
แต่ในเวลานี้ลูกตโมประธาน
ความเลื่อมใสศรัทธากลับมามีสิ่งเจือปนด้วยเช่นกันและพวกเขาก็เฝ้าแต่จดจำผู้คนมากมาย
พวกเขากราบไหว้บูชาแม้กระทั่งร่างที่ตโมประธานที่ทำมาจากวัตถุธาตุทั้งห้า
ดังนั้นพวกเขากำลังกราบไหว้บูชาวิญญาณปีศาจร้ายที่ตโมประธาน
อย่างไรก็ตามไม่มีใครในบรรดาพวกเขาเข้าใจสิ่งเหล่านี้
แม้ว่าพวกเขาอาจจะกำลังนั่งที่นี่ โยคะของสติปัญญาของเขาก็เฝ้าแต่เร่ร่อนไปที่อื่น
ลูกต้องไม่นั่งที่นี่และจำชีวาบาบาด้วยการหลับตา
ลูกเข้าใจว่าพ่อคือผู้อาศัยของดินแดนที่ไกลมาก ท่านมาและให้ศรีมัทแก่ลูกๆ
เป็นไปด้วยการทำตามศรีมัทที่ลูกจะกลายเป็นเทพที่สูงส่ง
อาณาจักรของเหล่าเทพกำลังมีการก่อตั้งขึ้นมาในเวลานี้
ขณะที่กำลังนั่งอยู่ที่นี่ลูกกำลังก่อตั้งอาณาจักรเทพของลูก
ก่อนหน้านี้ลูกไม่รู้ว่าอาณาจักรนั้นมีการก่อตั้งอย่างไร
เวลานี้ลูกรู้ว่าบาบาคือพ่อของลูก ที่ท่านเป็นครูของลูกและสอนลูก
และที่ท่านจะพาลูกกลับไปกับท่านและประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ลูก
กูรูเหล่านั้นไม่สามารถให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ใครได้
ที่นี่ได้มีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่า ผู้เดียวนี้คือพ่อ ครูและสัตกูรู
ลูกได้รับมรดกของลูกจากพ่อ สัตกูรูพาลูกไปจากโลกเก่าสู่โลกใหม่
ผู้เป็นแม่ที่แก่ชราไม่สามารถเข้าใจสิ่งต่างๆทั้งหมดเหล่านี้ได้
สำหรับพวกเขาสิ่งหลักคือการพิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณและจดจำชีพบาบา
ลูกควรจะนั่งลงและอธิบายแก่ผู้เป็นแม่ที่แก่ชราด้วยภาษาที่ง่ายๆ:
พวกเราคือลูกๆของชีพบาบา และบาบาก็จะให้มรดกแห่งสวรรค์ของพวกเราแก่เรา
ทุกดวงวิญญาณมีสิทธิ์ที่จะประกาศสิทธิ์ในมรดกของเขาจากพ่อ
ความตายกำลังยืนอยู่เบื้องหน้าลูก โลกเก่าจะกลับมาใหม่อย่างแน่นอน
และแล้วโลกใหม่ก็จะกลับมาเก่า ใช้เวลาไม่กี่เดือนที่จะสร้างบ้านใหม่ และใช้เวลา 100
ปีที่บ้านนั้นจะกลับมาเก่าอีกครั้ง เวลานี้ลูกๆรู้ว่าโลกเก่าจะถูกทำลาย
สงครามที่จะเกิดขึ้นในเวลานี้จะเกิดขึ้นอีกครั้งหลังจาก 5000 ปี
ผู้เป็นแม่ที่แก่ชราไม่สามารถจะเข้าใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดได้
เป็นหน้าที่ของลูกผู้เป็นครูที่จะอธิบายแก่พวกเธอ
สำหรับพวกเธอแม้เพียงหนึ่งประโยคก็เพียงพอแล้ว:
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ ลูกดวงวิญญาณคือผู้อาศัยของดินแดนสูงสุด
แล้วลูกก็มาที่นี่และนำร่างกายมาใช้เพื่อเล่นบทบาทของลูก
ดวงวิญญาณเล่นบทบาทของความสุขและความทุกข์ของเขาที่นี่ สิ่งหลักที่พ่อพูดก็คือ:จดจำพ่อและดินแดนแห่งความสุข
ด้วยการจดจำพ่อบาปของลูกจะถูกตัดออกไปและลูกจะไปสู่สวรรค์
เวลานี้ยิ่งลูกจดจำพ่อมากเท่าไร บาปของลูกก็จะยิ่งถูกตัดออกไปมากเท่านั้น
ผู้เป็นแม่ที่แก่ชรามีนิสัยของการฟังเรื่องราวทางศาสนาในชุมนุมทางจิต
ต้องมีการเตือนพวกเธอครั้งแล้วครั้งเล่าให้จดจำพ่อ ลูกศึกษาในโรงเรียน
ลูกไม่ได้ฟังเรื่องราวทางศาสนา
ลูกได้ยินเรื่องราวมามากมายในหนทางความเลื่อมใสศรัทธาแต่ไม่มีประโยชน์ใดเลยในสิ่งนั้น
ลูกไม่สามารถไปจากโลกที่สกปรกนี้สู่โลกใหม่ได้
มนุษย์ไม่รู้จักพ่อผู้สร้างหรือสิ่งสร้างของท่าน พวกเขาพูดว่า “เนติ เนติ” (ไม่ใช่สิ่งนี้หรือสิ่งนั้น)
ก่อนหน้านี้ลูกก็ไม่รู้เช่นกัน
เวลานี้ลูกได้รู้เกี่ยวกับหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเป็นอย่างดี
ผู้คนมากมายมีรูปปั้นบูชาอยู่ในบ้านของเขา เป็นสิ่งเดียวกัน (ไม่ว่าจะในวัดหรือในบ้าน)
สามีบางคนก็บอกภรรยาของเขาว่า ให้มีรูปปั้นบูชาไว้ที่บ้านและกราบไหว้สิ่งนั้น
ทำไมเธอต้องเร่ร่อนออกไปข้างนอก?
อย่างไรก็ตามพวกเขามีความรู้สึกของความเลื่อมใสศรัทธาที่จะไปที่วัด
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าการไปในการจาริกแสวงบุญหมายถึงการล้มลุกคลุกคลานไปในหนทางความเลื่อมใสศรัทธา
ลูกเคยวนไปในวงจรของ 84 ชาติเกิดหลายต่อหลายครั้ง
ไม่มีการจาริกแสวงบุญในยุคทองและยุคเงิน ไม่มีวัดฯลฯ ที่นั่นเช่นกัน
การจาริกแสวงบุญทั้งหมดเหล่านั้นฯลฯ เกิดขึ้นในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเท่านั้น
ไม่มีสิ่งใดเหล่านั้นเกิดขึ้นในหนทางของความรู้ สิ่งนั้นเรียกว่าความเลื่อมใสศรัทธา
ไม่มีใครนอกจากผู้เดียวสามารถให้ความรู้นี้แก่ลูก
มีการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์ด้วยความรู้
พ่อผู้เดียวเท่านั้นคือผู้ประทานการหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์
ไม่มีใครสามารถเรียกชีวาบาบาว่า “ศรี ศรี” ท่านไม่ต้องการสมญาใดๆ
พวกเขาเพียงแต่ยกย่องความยิ่งใหญ่ของท่าน พวกเขาเรียกท่านว่า “ชีวาบาบา”
ลูกร้องเรียกหาท่าน: ชีวาบาบา พวกเรากลับมาไม่บริสุทธิ์!
ได้โปรดมาและชำระพวกเราให้บริสุทธิ์!
ผู้คนก็จมลงไปถึงคอของเขาในปลักของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พวกเขาติดกับอยู่ในสิ่งนั้นแล้วก็ร้องเรียกหา
พวกเขาติดกับอยู่ในปลักแห่งยาพิษของกิเลสอย่างแท้จริง
พวกเขาติดกับเมื่อพวกเขาลงบันไดมา ไม่มีใครรู้ว่าจะต้องทำอะไร
และดังนั้นพวกเขาจึงพูดว่า บาบา พาพวกเราออกไปจากที่นี่! ตามละคร, บาบาต้องมา
พ่อพูดว่า พ่อมีพันธะสัญญาที่จะนำผู้คนออกไปจากปลักนี้
ปลักนี้เรียกว่านรกที่ลึกสุดขีด พ่อนั่งที่นี่และอธิบายสิ่งนี้
ผู้คนเหล่านั้นไม่รู้สิ่งนี้ แค่ดูรูปแบบของคำเชิญที่ลูกให้แก่พ่อ!
โดยทั่วไปแล้วคำเชิญจะได้รับสำหรับงานแต่งงาน ฯลฯ ลูกพูดว่า โอ้ บาบา
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ ได้โปรดมาในโลกเก่าที่ไม่บริสุทธิ์ของราวันนี้!
เราติดกับอยู่ในโลกนี้จนถึงคอของเรา
ไม่มีใครนอกจากพ่อสามารถนำพวกเราออกไปจากสิ่งนั้นได้ ลูกแม้กระทั่งพูดว่า ชีวา บาบา
ผู้อาศัยในดินแดนที่ห่างไกล นี่คืออาณาจักรของราวัน ทุกดวงวิญญาณกลับมาตโมประธาน
และเหตุนี้เองพวกเขาจึงร้องเรียกหา: ได้โปรดมาและชำระพวกเราให้บริสุทธิ์!
พวกเขาร้องเสียงดัง: ผู้ชำระล้างให้บริสุทธิ์! รามของสีดา!
ไม่ใช่ว่าพวกเขาอยู่อย่างบริสุทธิ์ โลกนี้ไม่บริสุทธิ์
เป็นอาณาจักรของราวันและลูกก็ติดกับอยู่ในนั้น เหตุนี้เองลูกจึงให้คำเชื้อเชิญนี้:บาบาได้โปรดมาและพาพวกเราออกไปจากก้นบึ้งของนรกที่ลึกสุดขีดเหล่านี้
ดังนั้นพ่อมาแล้ว ท่านเป็นผู้รับใช้ที่เชื่อฟังอย่างมากของลูก
ลูกๆได้เห็นเป็นสักขีพยานของความทุกข์ที่ไม่มีขีดจำกัดในละครนี้
เวลานี้ผ่านไปอย่างต่อเนื่อง หนึ่งวินาทีไม่สามารถเป็นเช่นเดียวกันกับวินาทีถัดไป
เวลานี้พ่อกำลังทำให้ลูกกลายเป็นเหมือนกับลักษมีและนารายณ์
และจากนั้นลูกก็จะปกครองเป็นเวลาครึ่งวงจร นำสิ่งนี้เข้าไปสู่สำนึกรู้ของลูก
เวลาที่เหลืออยู่ในขณะนี้น้อยมาก เมื่อความตายได้เริ่มขึ้นผู้คนก็จะสับสน
หลายสิ่งจะเกิดขึ้นในเวลาอันสั้น
บางคนจะมีอาการหัวใจวายทันทีที่พวกเขาได้ยินแม้แต่เสียงดังปัง
บางคนจะตายในลักษณะนี้ อย่าได้ถามเลย! ดูซิ! ผู้เป็นแม่ที่แก่ชราหลายคนได้มา
ผู้เป็นแม่ที่สิ้นหวังและน่าสงสารก็ไม่สามารถเข้าใจสิ่งใด
เมื่อพวกเธอเห็นผู้อื่นไปในการจาริกแสวงบุญ เธอก็พร้อมที่จะไปด้วย
เวลานี้ลูกเข้าใจแล้วว่าความหมายของการจาริกแสวงบุญในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาคือการตกลงมาและกลับมาตโมประธาน
การจาริกแสวงบุญนี้ของลูกคือการจาริกแสวงบุญที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
เป็นไปด้วยสิ่งนี้ที่ลูกไปจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์สู่โลกที่บริสุทธิ์
ดังนั้นอย่างน้อยที่สุดลูกก็ควรเตือนลูกๆ ของชีวาบาบาเหล่านี้ ถามพวกเขา:
เธอจดจำชีพบาบาหรือไม่? แม้ว่าพวกเขาจะได้ยินเพียงเล็กน้อย พวกเขาก็จะไปสวรรค์
พวกเขาได้รับผลนี้อย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตามเป็นไปด้วยการศึกษาที่ลูกได้รับสถานภาพที่สูง
มีความแตกต่างของกลางวันและกลางคืนระหว่างผู้ที่สูงสุดและผู้ที่ต่ำสุด
มีความแตกต่างอย่างมากระหว่างนายกรัฐมนตรีและคนรับใช้
ทั้งหมดนั้นตามลำดับกันไปในอาณาจักร จะมีอาณาจักรในสวรรค์เช่นกัน
แต่จะไม่มีดวงวิญญาณที่สกปรกที่มีกิเลสและมีบาปใดๆ ที่นั่น
นั่นคือโลกที่ปราศจากกิเลส ลูกพูดว่าลูกจะกลายเป็นลักษมีและนารายณ์อย่างแน่นอน
เมื่อผู้เป็นแม่ที่แก่ชราเห็นลูกยกมือ พวกเธอก็จะยกมือเช่นกัน
พวกเธอไม่เข้าใจสิ่งใดเลย อย่างไรก็ตามพวกเธอก็มาหาพ่อ
และดังนั้นพวกเธอก็จะไปสวรรค์
อย่างไรก็ตามไม่ใช่ทุกคนที่สามารถได้มาซึ่งสถานภาพเดียวกัน ต้องมีปวงประชาด้วย
พ่อพูดว่า พ่อคือจ้าวแห่งคนจน ดังนั้นบาบาก็พอใจและยินดีที่ได้เห็นผู้ที่ยากจน
ไม่ว่ามหาเศรษฐีผู้ยิ่งใหญ่นั้นจะมั่งคั่งเพียงใด
ผู้ที่ยากจนก็สามารถประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงกว่าพวกเขาถึง 21 ชาติเกิด
นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีเช่นกัน เมื่อผู้เป็นแม่ที่แก่ชรามาที่นี่พ่อก็ยินดี
เพราะอย่างน้อยพวกเธอก็จะไปยังดินแดนของกฤษณะ นี่คือดินแดนของราวัน ลูกๆ
ผู้ที่ศึกษาเล่าเรียนเป็นอย่างดีก็จะสามารถแกว่งไกวกฤษณะบนตักของเขา
ปวงประชาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในปราสาทราชวัง
บางทีพวกเขาอาจจะได้มองเพียงแวบเดียว
เช่นเดียวกับที่พระสันตะปาปาให้การเหลือบมองเขาเพียงแวบเดียวผ่านหน้าต่าง
ผู้คนนับแสนก็จะรวมตัวกันอยู่ภายนอกเพื่อที่จะเหลือบมองเขาแวบเดียว
อย่างไรก็ตามเหตุใดเราถึงต้องการที่จะเห็นเขาเพียงแวบเดียว?
มีพ่อผู้เดียวเท่านั้นที่บริสุทธิ์เสมอ และท่านมาเพื่อทำให้พวกเราบริสุทธิ์
ท่านทำให้ทั้งโลกสโตประธาน วิญญาณปีศาจร้ายเหล่านี้จะไม่มีอยู่ที่นั่น
วัตถุธาตุทั้งห้ากลับมาสโตประธาน พวกเขาจะกลายเป็นทาสของลูก
สภาพภูมิอากาศจะไม่ร้อนเกินไปที่จะสร้างความเสียหาย
วัตถุธาตุทั้งห้าจะทำงานอย่างเป็นระบบ ไม่มีความตายก่อนเวลาอันควรที่นั่น
เวลานี้ลูกกำลังจะไปสวรรค์ ลูกควรจะนำโยคะของสติปัญญาของลูกออกไปจากนรก
มันเหมือนกับที่เมื่อลูกสร้างบ้านใหม่ สติปัญญาก็จะออกไปจากบ้านเก่า
สติปัญญาของลูกจะถูกดูดดึงไปที่บ้านใหม่
อย่างไรก็ตามนี่เป็นประเด็นที่ไม่มีขีดจำกัด โลกใหม่กำลังมีการก่อตั้งขึ้น
และโลกเก่าจะถูกทำลาย ลูกคือผู้ที่กำลังสร้างโลกใหม่แห่งสวรรค์
ลูกคือช่างฝีมือที่ดีมาก ลูกกำลังก่อสร้างสวรรค์เพื่อตัวลูกเอง
ลูกเป็นช่างฝีมือที่ดีมากที่ลูกก่อสร้างโลกใหม่แห่งสวรรค์ด้วยการจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึง
แม้ว่าลูกจะมีการจดจำระลึกถึงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ลูกก็จะไปสวรรค์
ลูกกำลังสร้างสวรรค์ของลูกอย่างแฝงตัว
ลูกเข้าใจว่าเวลานี้ลูกจะละร่างปัจจุบันของลูกแล้วไปอยู่ในสวรรค์
ดังนั้นลูกต้องไม่ลืมพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดเช่นนี้
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนเพื่อไปสวรรค์
ลูกกำลังทำความเพียรพยายามเพื่อก่อตั้งอาณาจักรของลูก
อาณาจักรของราวันนี้กำลังจะถูกทำลาย
ดังนั้นลูกควรจะประสบกับความสุขเช่นนั้นอยู่ภายใน
พวกเราได้สร้างสวรรค์มาหลายครั้งมาก่อน
พวกเราได้เคยประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรและได้สูญเสียอาณาจักรนั้นมาหลายครั้งมาก่อนเช่นกัน
แม้ว่าลูกจะจดจำสิ่งนี้ นั่นก็เป็นสิ่งที่ดีมาก พวกเราเคยเป็นนายแห่งสวรรค์
พ่อได้ทำให้พวกเราเป็นเช่นนั้น จดจำพ่อและบาปของลูกจะถูกเผา
ลูกกำลังก่อตั้งสวรรค์ในวิธีที่แสนจะง่ายดาย
สิ่งต่างๆมากมายได้มีการประดิษฐ์คิดค้นขึ้นเพื่อการทำลายโลกเก่า
ทั้งโลกเก่าจะถูกทำลายด้วยภัยพิบัติทางธรรมชาติและขีปนาวุธฯลฯ
เวลานี้พ่อมาเพื่อที่จะให้คำแนะนำและแนวทางปฏิบัติที่สูงส่งที่สุดแก่ลูก
และก่อตั้งสวรรค์ที่สูงส่ง
ลูกควรที่จะเก็บสิ่งนี้ไว้ในสติปัญญาว่าลูกนั้นได้ก่อตั้งสวรรค์มาแล้วมากมายหลายครั้ง
ลูกได้ประกาศสิทธิ์ในอาณาจักรของลูกมาแล้วหลายครั้งแล้วลูกก็ได้สูญเสียมันไปมากมายหลายครั้ง
เฝ้าแต่หมุนสิ่งนี้ในสติปัญญาของลูกและพูดถึงสิ่งเหล่านี้ต่อกันและกันด้วย
ลูกต้องไม่สูญเสียเวลาของลูกในการพูดถึงเรื่องราวทางโลก
จดจำพ่อและกลายเป็นผู้ควงกงจักรแห่งการสำนึกรู้ในตนเอง ที่นี่ลูก ๆ
ต้องฟังทั้งหมดนี้อย่างระมัดระวังแล้วย่อยให้ดี
ลูกต้องคิดถึงสิ่งที่บาบาพูดอย่างสม่ำเสมอ
แน่นอนว่าลูกต้องจดจำชีพบาบาและมรดกของลูก
พ่อได้นำสวรรค์มาให้กับลูกบนฝ่ามือของท่าน ลูกต้องกลับมาบริสุทธิ์ด้วยเช่นกัน
หากลูกไม่กลับมาบริสุทธิ์ลูกจะต้องทนต่อการลงโทษ และลูกจะได้รับสถานภาพที่ต่ำมาก
หากลูกต้องการที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงในสวรรค์ จงซึมซับสิ่งนี้อย่างดี
พ่อได้ชี้หนทางที่ง่ายดายมากแก่ลูก อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1. รับฟังอย่างระมัดระวังกับทุกสิ่งที่พ่อบอกลูกและย่อยสิ่งนั้นให้ดี
อย่าได้สูญเสียเวลาในการพูดเกี่ยวกับเรื่องราวทางโลก
2. อย่าได้นั่งในการจดจำระลึกถึงพ่อด้วยตาที่ปิดของลูก
เพื่อที่จะไปยังอาณาจักรของศรีกฤษณะ ลูกต้องศึกษาเล่าเรียนอย่างดี
พร:
ขอให้ลูกทัดเทียมกับพ่อและได้รับความบันเทิงด้วยวิธีการทางจิตของ “มานมานบาฟ”
การเฉลิมฉลองความทรงจำในยุคบรรจบพบกันนั้นหมายถึงความทัดเทียมกับพ่อ
นี่คือการเฉลิมฉลองเทศกาลของยุคบรรจบพบกัน
จงเฉลิมฉลองให้มากที่สุดเท่าที่ลูกต้องการ แต่เฉลิมฉลองในขณะที่ได้พบกับพ่อ
ไม่เพียงแค่เป็นความบันเทิง แต่ได้รับความบันเทิงด้วยการอยู่ใน “ มานมานบาฟ”
ความบันเทิงทางจิตวิญญาณที่ฉลองกันในแบบทางจิตจะกลายเป็นสิ่งที่ไม่สูญสลายได้
วิธีการของยุคบรรจบพบกันของ“ ดีปมาลา” (มาลายแห่งแสง)
คือการทำให้บัญชีเก่าจบสิ้นและให้ทุกความคิดและทุกช่วงเวลาเป็นสิ่งใหม่นั่นคือเป็นทางจิต
ความคิดเก่า ธรรมชาติเก่าและซันสการ์เก่า พฤติกรรมเก่า ฯลฯ
ทั้งหมดล้วนเป็นหนี้ต่อราวาน ดังนั้นจบสิ้นทั้งหมดด้วยความคิดเดียวที่มุ่งมั่น
คติพจน์:
แทนที่จะมองสถานการณ์ จงมองตัวลูกเองและพ่อ