05.08.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ฉัน,พ่อที่ปราศจากร่างของลูกกำลังสอนลูกๆผู้ที่มีร่างกายเพื่อที่จะทำให้ลูกปราศจากร่าง
นี่คือสิ่งใหม่ที่ลูกๆเท่านั้นที่เข้าใจ
คำถาม:
เหตุใดบาบาจึงต้องอธิบายสิ่งเดียวกันแก่ลูกๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า?
คำตอบ:
เป็นเพราะลูกๆ
ลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลูกบางคนพูดว่า บาบาอธิบายสิ่งเดียวกันครั้งแล้วครั้งเล่า
บาบาพูดว่าลูกๆ พ่อต้องพูดสิ่งเดียวกันอย่างแน่นอนเพราะลูกๆลืม
พายุของมายาทำให้ลูกทุกข์ระทม หากพ่อไม่เตือนลูกทุกวัน,
ลูกก็จะพ่ายแพ้ต่อพายุของมายา ลูกยังไม่ได้กลับมาสโตประธาน
เมื่อลูกกลายเป็นสิ่งนั้น บาบาจะหยุดพูดความรู้กับลูก
โอมชานติ
สิ่งนี้เรียกว่าการศึกษาทางจิตที่พิเศษสุด
แม้กระทั่งในโลกใหม่ของยุคทองก็จะเป็นผู้ที่มีร่างกายที่สอนกันและกัน
ทุกคนสอนความรู้ ที่นี่ก็มีการสอนความรู้เช่นกัน
ผู้ที่มีร่างกายเหล่านั้นทั้งหมดสอนกันและกัน
ลูกอาจจะไม่เคยได้ยินว่าเป็นพ่อที่ปราศจากร่างหรือพ่อทางจิตที่กำลังสอน
แม้แต่ในคัมภีร์พวกเขาก็ได้เขียนว่า “พระเจ้ากฤษณะพูด”
กฤษณะเองก็เป็นผู้ที่มีร่างกายเช่นกัน เมื่อได้ยินสิ่งใหม่นี้ผู้คนก็กลับมาสับสน
ลูกเช่นกันเข้าใจตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำที่พ่อทางจิตกำลังสอนพวกเราผู้เป็นจิตวิญญาณ
นี่คือบางสิ่งใหม่
เพียงในยุคบรรจบพบกันนี้เท่านั้นที่พ่อมาและบอกลูกด้วยตัวท่านเองว่า:
พ่อสอนลูกด้วยผู้นี้ ผู้เดียวนั้นคือมหาสมุทรแห่งความรู้ มหาสมุทรแห่งความสงบ
และเป็นพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด นี่คือสิ่งที่จะต้องเข้าใจ ไม่มีสิ่งใดที่จะเห็น
ดวงวิญญาณคือสิ่งหลัก และดวงวิญญาณไม่สูญสลาย ในขณะที่ร่างกายสูญสลาย
ดวงวิญญาณที่ไม่สูญสลายนั้นนั่งที่นี่และสอนลูก
แม้ว่าลูกจะเห็นร่างกายที่มีตัวตนอยู่เบื้องหน้าลูก,
ลูกก็รู้ว่าไม่ใช่ผู้ที่มีร่างกายที่กำลังให้ความรู้แก่ลูก
เป็นพ่อผู้ปราศจากร่างที่กำลังให้ความรู้แก่ลูก ท่านให้ความรู้นั้นอย่างไร?
ลูกเข้าใจสิ่งนี้เช่นกัน ผู้คนเข้าใจสิ่งนี้ด้วยความยากมาก
ลูกต้องเพียรพยายามอย่างหนักมากที่จะทำให้พวกเขาสามารถมีศรัทธานี้ได้
ผู้คนเหล่านั้นพูดว่าผู้เดียวที่ไม่มีตัวตน ไม่มีนาม, รูป, เวลาหรือสถานที่
พ่อเองนั่งที่นี่และสอนลูก พ่อพูดว่า ฉันคือพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด
ลูกไม่สามารถมองเห็นพ่อได้ ลูกเข้าใจว่าพ่อปราศจากร่าง พ่อเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้,
ความปิติและความรัก พ่อจะสอนลูกอย่างไร?
พ่อเองอธิบายว่าพ่อมาอย่างไรและพ่อได้รับการค้ำจุนของใคร
พ่อไม่ได้ถือกำเนิดผ่านครรภ์ พ่อไม่เคยกลายเป็นมนุษย์หรือเทพ
แม้กระทั่งเทพก็นำร่างกายมาใช้ พ่ออยู่อย่างปราศจากร่างเสมอ
พ่อผู้เดียวเท่านั้นที่มีบทบาทในละครของการที่ไม่เคยกลับมาใช้ชาติเกิด
ดังนั้นนี่คือบางสิ่งที่จะต้องเข้าใจ ไม่สามารถมองเห็นพ่อได้
ผู้คนเหล่านั้นคิดว่าเป็นพระเจ้ากฤษณะที่พูด
มองดูว่าพวกเขาได้สร้างพาหนะประเภทใดในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา พ่อพูดว่าลูกๆ
ลูกไม่ได้สับสนใช่ไหม? หากลูกไม่เข้าใจสิ่งใด, จงมาและทำความเข้าใจจากพ่อ
ในความเป็นจริง, พ่อเฝ้าแต่อธิบายทุกสิ่งแก่ลูกโดยที่ลูกไม่ต้องร้องขอ
ลูกไม่จำเป็นต้องร้องขอสิ่งใด
พ่อจุติอวตารลงมาในยุคบรรจบพบกันที่เป็นสิริมงคลที่สุดนี้เท่านั้น
การเกิดของพ่อนั้นมหัศจรรย์ ลูกๆเองก็พบว่ามหัศจรรย์เช่นกัน
พ่อทำให้ลูกสามารถที่จะสอบผ่านการสอบที่สำคัญเช่นนั้น
พ่อกำลังสอนลูกเพื่อทำให้ลูกกลายเป็นนายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโลก
นี่เป็นบางสิ่งที่มหัศจรรย์ โอ้ ดวงวิญญาณ พ่อมาเพื่อรับใช้ลูกทุก 5000 ปี
พ่อกำลังสอนลูกๆดวงวิญญาณ พ่อมาในยุคบรรจบพบกันของทุกๆวงจรเพื่อที่จะรับใช้ลูก
เป็นเวลาครึ่งวงจรที่ลูกเคยร้องเรียกหา: โอ้ บาบา, โอ้
ผู้ชำระให้บริสุทธิ์ได้โปรดมา! กฤษณะนั้นจะไม่เรียกว่าเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
มีเพียงพ่อสูงสุด, ดวงวิญญาณสูงสุดเท่านั้นที่เรียกว่าเป็นผู้ชำระให้บริสุทธิ์
ดังนั้นบาบาต้องมาที่นี่เพื่อชำระผู้ที่ไม่บริสุทธิ์ให้บริสุทธิ์
เหตุนี้เองจึงมีคำกล่าวว่า ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะของบาบาที่แท้จริง,
ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะของครูที่แท้จริง และภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะของสัตกูรูที่แท้จริง
ชาวซิกข์นั้นก็มีคติพจน์ที่ดีมาก อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่รู้ว่าสัตกูรู,ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะมาเมื่อไร?
มีการจดจำกันว่าพระเจ้าไม่ได้ใช้เวลานานเลยที่จะเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพ
ท่านมาเพื่อเปลี่ยนมนุษย์ให้กลายเป็นเทพเมื่อไร?
ท่านผู้เดียวเท่านั้นที่เป็นผู้เดียวที่ให้การหลุดพ้นจากบาปและความไม่บริสุทธิ์แก่ทุกคน
ลูกควรจะมีศรัทธาที่แรงกล้านี้ ท่านมาและพูดอะไร? ท่านเพียงแต่พูดว่า มานมานะบาฟ!
ท่านอธิบายความหมายของคำนั้นด้วยเช่นกัน ไม่มีใครอื่นอธิบายความหมายของคำนั้น
สัตกูรู,ภาพลักษณ์ที่เป็นอมตะนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกด้วยร่างนี้:
พิจารณาว่าตนเป็นดวงวิญญาณ ดังนั้นลูกควรจะเข้าใจสิ่งนี้
พ่อต้องมาที่นี่เพื่อรับใช้ลูกๆ เพื่อที่จะทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลก ท่านอธิบายว่า
โอ้ ลูกๆทางจิต ลูกเคยสโตประธานแล้วลูกก็กลับมาตโมประธาน
วงจรโลกนี้เฝ้าแต่หมุนไปอย่างต่อเนื่อง
เคยมีโลกที่บริสุทธิ์ของเทพเหล่านั้นเท่านั้น พวกเขาทั้งหมดนั้นไปที่ใด?
ไม่มีใครรู้สิ่งนี้ พวกเขาสับสน พ่อมาและทำให้ลูกรู้คิด ลูกๆ
พ่อมาเพียงครั้งเดียวเท่านั้น ทำไมพ่อต้องมาสู่โลกที่บริสุทธิ์?
ความตายไม่สามารถมาที่นั่นได้ พ่อคือความตายเหนือความตายทั้งหมด
ไม่จำเป็นสำหรับพ่อที่จะเข้ามาสู่ยุคทอง
ไม่มีทั้งความตายหรือความตายที่ยิ่งใหญ่จะเข้ามาที่นั่น
ท่านมาและพาดวงวิญญาณทั้งหมดกลับไป ลูกกลับไปด้วยความสุข ใช่ บาบา!
พวกเรานั้นพร้อมแล้วที่จะกลับไปกับท่านอย่างเป็นสุข เหตุนี้เองพวกเราจึงเรียกหาท่าน:
พาเราไปจากโลกที่ไม่บริสุทธิ์นี้สู่โลกที่บริสุทธิ์ผ่านดินแดนแห่งความสงบ
อย่าได้ลืมสิ่งเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า
อย่างไรก็ตามมายาซึ่งเป็นศัตรูก็กำลังยืนอยู่ที่นี่ เธอทำให้ลูกลืมซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ลูกคือนายผู้ทรงอำนาจ, แต่มายาก็เป็นผู้ทรงอำนาจเช่นกัน
เธอปกครองเหนือลูกเป็นเวลาครึ่งวงจรและทำให้ลูกลืม
เหตุนี้เองพ่อจึงต้องอธิบายแก่ลูกทุกวัน หากบาบาไม่เตือนลูกทุกวัน,
มายาก็จะสร้างความเสียหายอย่างมาก นี่คือเกมของความบริสุทธิ์และความไม่บริสุทธิ์
เวลานี้พ่อพูดว่า จงกลับมาบริสุทธิ์เพื่อที่จะเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของลูก
มีการต่อสู้รบราอย่างมากมายเนื่องจากกิเลสของตัณหาราคะ พ่อพูดว่า
เวลานี้ลูกแต่ละคนได้รับดวงตาที่สามของความรู้แล้ว
และดังนั้นจงมองดูที่ดวงวิญญาณเท่านั้น
อย่าได้แม้แต่จะมองดูสิ่งใดด้วยดวงตาทั้งสองของลูก
เราดวงวิญญาณทั้งหมดคือพี่น้องเพศชาย เราจะสามารถข้องแวะในกิเลสได้อย่างไร?
เรามาอย่างปราศจากร่างและเราต้องกลับมาปราศจากร่างและกลับบ้าน
ดวงวิญญาณมาที่นี่อย่างสโตประธานและเขาต้องกลับมาสโตประธานและกลับไปยังบ้านที่แสนหวาน
สิ่งหลักคือความบริสุทธิ์ ผู้คนพูดว่า
เป็นสิ่งดีที่ได้มีการอธิบายสิ่งเดียวกันทุกวัน
อย่างไรก็ตามอย่างน้อยที่สุดพวกเขาก็ควรจะทำตามทุกสิ่งที่ได้อธิบายให้แก่พวกเขา
พวกเขาอธิบายสิ่งต่างๆเหล่านั้นแก่ลูกเพื่อที่ลูกจะสามารถนำสิ่งเหล่านั้นไปปฏิบัติ
อย่างไรก็ตามแทบจะไม่มีใครทำตามสิ่งเหล่านั้น
และเหตุเหล่านี้เองที่บาบาต้องอธิบายทุกวัน ลูกไม่ได้พูดว่า บาบา
เราเข้าใจอย่างดีมากถึงสิ่งที่ท่านอธิบายแก่พวกเราทุกวัน
และเวลานี้พวกเราจะกลับมาสโตประธานจากตโมประธาน เวลานี้ลูกเป็นอิสระ!
ลูกพูดสิ่งนี้ใช่ไหม? ดังนั้นบาบาต้องอธิบายทุกวัน มีเพียงแค่สิ่งเดียว
แต่ลูกก็ไม่ได้ทำสิ่งนั้น ลูกไม่แม้แต่จะจดจำพ่อ ลูกพูดว่า บาบา
ฉันลืมท่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า
พ่อต้องบอกลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพื่อที่จะเตือนลูกให้มีการจดจำระลึกถึง
นี่คือสิ่งที่ลูกต้องอธิบายแก่กันและกันว่า
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพระเจ้าและบาปของลูกจะถูกตัดออกไป
ไม่มีวิธีการอื่นใด นี่คือสิ่งที่ท่านพูดในตอนต้นและในตอนสุดท้าย
เป็นเพียงการจดจำระลึกถึงเท่านั้นที่ลูกจะสามารถกลับมาสโตประธาน ลูกเองก็เขียนมาว่า
บาบา, พายุของมายาทำให้ฉันลืมท่าน ดังนั้นพ่อไม่ควรจะเตือนลูกหรือ?
พ่อนั้นควรที่จะทิ้งลูกไว้ตามลำพังหรือ?
พ่อรู้ว่าลูกนั้นตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
ลูกไม่สามารถกลับไปได้จนกว่าลูกจะกลับมาสโตประธาน
สิ่งนี้มีความเชื่อมโยงกับสงครามด้วยเช่นกัน
สงครามจะเริ่มขึ้นเมื่อลูกกลับมาสโตประธานตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามของลูก
ความรู้นั้นเป็นเพียงเรื่องของหนึ่งวินาที ลูกได้พบกับพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดแล้ว
แต่เมื่อลูกกลับมาบริสุทธิ์แล้วเท่านั้นที่ลูกจะได้รับความสุขที่ไม่มีขีดจำกัดจากพ่อ
ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างดีมาก บางคนไม่เข้าใจสิ่งใดเลย
พวกเขาไม่แม้แต่จะมีสำนึกที่จะจดจำพ่อ พวกเขาไม่เคยศึกษาการศึกษานี้
ตลอดทั้งวงจรไม่มีใครเคยศึกษากับพ่อที่ไม่มีตัวตน ดังนั้นนี่คือสิ่งใหม่ พ่อพูดว่า
พ่อมาทุกๆ 5000 ปีเพื่อทำให้ลูกสโตประธาน
ลูกไม่สามารถได้มาซึ่งสถานภาพนั้นจนกว่าลูกจะกลับมาสโตประธาน
เช่นที่นักเรียนนั้นสอบตกในการศึกษาอื่นๆ นักเรียนก็สอบตกที่นี่เช่นกัน
พวกเขาไม่เข้าใจอะไรเลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อจดจำชีพบาบา
ท่านคือพ่อและดังนั้นลูกจะได้รับมรดกแห่งสวรรค์จากท่านอย่างแน่นอน
พ่ออธิบายแก่ลูกเพียงครั้งเดียวเท่านั้นและลูกกลายเป็นเทพด้วยสิ่งนั้น
ลูกกลายเป็นเทพแล้วคนอื่นๆก็จะมาที่นี่ตามลำดับกันไปเพื่อเล่นบทบาทของพวกเขา
ไม่ใช่ทุกสิ่งเหล่านี้ที่จะสามารถนั่งอยู่ในสติปัญญาของแม่ที่แก่ชรา
ดังนั้นพ่อพูดว่า พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ เท่านั้นเอง
ชีพบาบานั้นเป็นพ่อของดวงวิญญาณทั้งหมด ทุกคนมีพ่อทางร่างของเขาหรือเธอเอง
ชีพบาบานั้นไม่มีตัวตน ในขณะที่กำลังจดจำระลึกถึงท่านลูกก็จะกลับมาบริสุทธิ์,
ละร่างกายของลูกและไปถึงพ่อ พ่ออธิบายอย่างมากมาย
แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าใจในระดับเดียวกัน มายาทำให้ลูกลืม
สิ่งนี้เรียกว่าการต่อสู้รบรา พ่อนั่งที่นี่และอธิบายแก่ลูกอย่างดีมาก
พ่อเตือนลูกหลายสิ่งหลายอย่าง ทำรายการของความผิดหลักๆที่ทำขึ้นมา
หนึ่งในนั้นก็คือพ่ออยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน พระเจ้าพูดว่า
พ่อไม่ได้อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
เป็นกิเลสทั้งห้าที่อยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกัน
นี่คือความผิดที่ร้ายแรงอย่างยิ่ง กฤษณะไม่ได้เป็นพระเจ้าของกีตะ เป็นพ่อสูงสุด
ดวงวิญญาณสูงสุด ชีวา ผู้ที่เป็นเช่นนั้น
จงแก้ไขความผิดพลาดเหล่านี้ให้ถูกต้องแล้วลูกจะกลายเป็นเทพ
อย่างไรก็ตามยังไม่มีลูกคนใดที่เขียนถึงบาบาที่บอกว่าเขาได้อธิบายให้แก่ผู้อื่นว่าเป็นเพราะความผิดพลาดเหล่านี้ที่บารัตนั้นได้กลับมาไม่บริสุทธิ์จากบริสุทธิ์
สิ่งนี้ก็ต้องบอกกับพวกเขาด้วยเช่นกัน
พระเจ้าจะสามารถอยู่ในทุกหนแห่งในเวลาเดียวกันได้อย่างไร? พระเจ้าคือหนึ่งเดียว
และท่านคือพ่อสูงสุด ครูสูงสุด และสัตกูรูสูงสุด
ไม่มีผู้มีร่างกายใดๆที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นพ่อสูงสุด ครู และสัตกูรู
กฤษณะคือผู้ที่สูงสุดในทั้งโลก เขามาเมื่อโลกมีความสโตประธาน
แล้วรามก็มาเมื่อโลกสโต จากนั้นคนอื่นๆก็ลงมาตามลำดับกันไปในเวลาของตนเอง
ในคัมภีร์พวกเขาได้แสดงให้เห็นว่าลำคอของชางก้ากลายเป็นสีน้ำเงินจากการรับกิเลสของทุกคน
อย่างไรก็ตามแม้กระทั่งในเวลานี้ในขณะที่กำลังอธิบายสิ่งเหล่านี้ลำคอของลูกก็แห้งผาก
เป็นเรื่องที่เล็กน้อยเช่นนั้น แต่มายาก็มีพลังมาก!
ลูกแต่ละคนสามารถถามหัวใจตนเองว่า ฉันได้กลับมามีคุณธรรมและสโตประธานหรือไม่?
พ่ออธิบายว่า
ลูกไม่สามารถจะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมของลูกได้จนกว่าการทำลายล้างจะเกิดขึ้น
ไม่ว่าลูกจะเพียรพยายามอย่างหนักมากแค่ไหน นั่งและจดจำชีพบาบาตลอดเวลา
อย่าได้แม้แต่จะพูดถึงสิ่งอื่นใด เท่านั้นเอง บาบา,
ฉันจะได้มาซึ่งสภาพอยู่เหนือบ่วงกรรมอย่างแน่นอนก่อนที่สงครามจะเกิดขึ้น
เป็นไปไม่ได้ในละครที่คนเช่นนั้นจะปรากฏออกมา
มีเพียงบุคคลเดียวเท่านั้นที่จะประกาศสิทธิ์ในอันดับหนึ่ง แม้แต่ผู้นี้ยังพูดว่า
ฉันต้องเพียรพยายามอย่างหนักมาก มายามาอย่างมีพลังมากขึ้น บาบานี้(บราห์มา)พูดว่า
ชีพบาบากำลังนั่งอยู่ข้างๆพ่อ, แต่ทั้งๆที่เป็นเช่นนั้นพ่อก็ไม่สามารถจะจดจำท่าน(ชีพบาบา)ได้
พ่อลืมท่าน พ่อเข้าใจว่าชีพบาบาอยู่กับพ่อ
แต่ถึงกระนั้นพ่อก็ต้องจดจำท่านในลักษณะเดียวกับลูก
ไม่ใช่ว่าเพราะพ่อนั้นอยู่กับท่าน พ่อจึงมีความสุขกับสิ่งนั้น ไม่เลย
ท่านบอกพ่อเช่นกันว่า จดจำพ่อ(ชีพบาบา)อย่างสม่ำเสมอ ลูกนั้นอยู่กับพ่อ(ชีพบาบา)
และลูกมีพลัง แต่ลูกจะมีพายุมากขึ้น
ไม่เช่นนั้นแล้วลูกจะสามารถอธิบายแก่ลูกๆคนอื่นได้อย่างไร?
พายุเหล่านี้ทั้งหมดจะผ่านลูกไป แม้แต่ในขณะที่นั่งอยู่ใกล้ชิดกับท่านอย่างมาก ฉัน(บราห์มาบาบา)ก็ไม่สามารถที่จะไปถึงสภาพที่อยู่เหนือบ่วงกรรมได้
แล้วใครที่จะกลายเป็นเช่นนั้น? จุดหมายปลายทางนี้สูงมาก ตามละคร,ทุกคนยังคงเพียรพยายามต่อไป
ให้ใครบางคนทำความเพียรพยายามนั้นและแสดงสิ่งนี้:
บาบาฉันจะแสดงให้ท่านเห็นด้วยการกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรมก่อนท่าน
สิ่งนั้นเป็นไปไม่ได้ ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก
สิ่งหลักคือบุคลิกภาพของลูก
มีความแตกต่างอย่างมากมายระหว่างบุคลิกภาพของเหล่าเทพและบุคลิกภาพของมนุษย์ที่ไม่บริสุทธิ์
ชีพบาบาคือผู้ที่ทำให้ลูกปราศจากกิเลสจากมีกิเลส
ดังนั้นเวลานี้ลูกต้องเพียรพยายามและจดจำพ่อ อย่าได้ลืมท่าน
ผู้เป็นแม่ที่ไร้เดียงสาที่ยากจนและน่าสงสารนั้นก็ตกภายใต้อิทธิพลของผู้อื่น
นั่นคือพวกเขาตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของราวัน ดังนั้นพวกเขาจะสามารถทำอะไรได้?
ลูกอยู่ภายใต้อิทธิพลของพระเจ้า,ราม ผู้คนเหล่านั้นตกภายใต้อิทธิพลของราวัน
สงครามนี้ดำเนินต่อไป แต่ไม่มีสงครามระหว่างรามและราวัน
พ่ออธิบายแก่ลูกๆในลักษณะที่แตกต่างกันทุกวัน: ลูกๆที่สุดแสนหวาน,
เฝ้าแต่เปลี่ยนแปลงตนเอง ตรวจสอบชาร์ทของลูกทุกคืน
ฉันมีพฤติกรรมที่ชั่วร้ายเช่นปีศาจใดๆตลอดทั้งวันหรือไม่?
ดอกไม้ในสวนนั้นตามลำดับกันไป ดอกไม้สองดอกไม่สามารถจะเหมือนกันได้
ดวงวิญญาณทั้งหมดก็ได้รับบทบาทของตนเอง
นักแสดงทุกคนยังคงเล่นบทบาทของเขาหรือเธอต่อไป
พ่อมาและทำงานของการก่อตั้งอย่างแน่นอน และหลังจากนั้นท่านจะกลับไป
แน่นอนว่าท่านมาและทำให้ลูกกลายเป็นนายของโลกทุก 5000 ปี
ท่านคือพ่อที่ไม่มีขีดจำกัด และดังนั้นท่านจะให้มรดกของโลกใหม่แก่ลูกอย่างแน่นอน
อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
มองเห็นแต่ดวงวิญญาณด้วยดวงตาที่สามของความรู้เท่านั้น
อย่ามองดูสิ่งใดด้วยดวงตาทางร่างกาย ฝึกฝนที่จะกลับมาปราศจากร่าง
2. ทำให้บุคลิกภาพของลูกสูงส่งด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ ถามหัวใจตนเองว่า
ฉันกลับมาเต็มไปด้วยคุณธรรมมากแค่ไหน?
ฉันมีพฤติกรรมชั่วร้ายใดๆในตลอดทั้งวันหรือไม่?
พร:
ขอให้ลูกมีความกล้าหาญแทนที่จะกลับมาท้อใจในภาวะวิกฤติลูกกลับมีหัวใจที่ยิ่งใหญ่
เมื่อลูกเผชิญกับความเจ็บป่วยทางกาย ก็จะมีพายุในจิตใจ เมื่อมีวิกฤตการณ์ทางการเงิน,
วิกฤตในครอบครัวหรือในงานรับใช้ อย่าได้ท้อแท้กับวิกฤติการณ์นั้น
จงเป็นผู้ที่มีหัวใจที่ยิ่งใหญ่ เมื่อบัญชีกรรมเกิดขึ้นมา เมื่อมีความเจ็บปวดใด ๆ
อย่าได้จมอยู่กับสิ่งนั้นและกลับมาท้อแท้เพิ่มมากขึ้น แต่จงมีความกล้าหาญ
อย่าคิดว่า “โอ้ ตอนนี้ฉันควรทำอย่างไรดี?” อย่าได้สูญเสียความกล้าหาญ
มีความกล้าหาญและลูกจะได้รับความช่วยเหลือจากพ่อโดยอัตโนมัติ
คติพจน์:
ปิดตาของลูกกับความอ่อนแอของใครและทำให้จิตใจของลูกสำรวจตรวจสอบตนเอง