12.02.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ครูปราศจากร่าง ดังนั้นลูกจึงต้องเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง
ด้วยการจดจำบาบา ลูกก็จะเสร็จสิ้นการสอบแล้วก็กลับบ้าน
คำถาม:
ลูกต้องเพียรพยายามที่จะอยู่ในการจดจำระลึกถึง ดังนั้น
ลูกจึงไม่ควรถูกหลอกลวงในเรื่องใด
คำตอบ:
เมื่อลูกมีนิมิตของดวงวิญญาณและลูกมองเห็นแสงที่เปล่งประกาย
ไม่มีประโยชน์ในสิ่งนั้น ไม่ใช่ว่าด้วยการมีนิมิตหรือการได้รับดริชตีของบาบา
บาปของลูกจะถูกตัดออกไปหรือลูกจะได้รับการหลุดพ้น ไม่เลย ในกรณีนั้น
ลูกจะถูกหลอกลวงมากขึ้น จงเพียรพยายามที่จะมีการจดจำระลึกถึง
ด้วยการทำความเพียรพยายามนี้เท่านั้นที่ลูกจะไปสู่สภาพที่เหนือบ่วงกรรม ไม่ใช่ว่า
ลูกจะกลับมาบริสุทธิ์เมื่อบาบาให้ดริชตี ลูกต้องทำความเพียรพยายาม
โอมชานติ
พ่อทางจิตนั่งอยู่ที่นี่และอธิบายให้แก่ลูกๆ พ่อให้การศึกษาและสอนโยคะแก่ลูกๆ
โยคะไม่ใช่เรื่องใหญ่ เมื่อเด็กๆกำลังศึกษาเล่าเรียน
พวกเขาจะมีโยคะอยู่กับครูของเขาอย่างแน่นอน พวกเขาคิดว่า
ครูคนนั้นคนนี้สอนเราเพื่อทำให้พวกเราเป็นเหมือนกับตัวเขาเอง
ลูกมีเป้าหมายและวัตถุประสงค์นั้น ลูกเข้าใจว่าลูกศึกษาอยู่ในชั้นเรียนนั้นโดยเฉพาะ
ที่นั่นครูไม่ต้องบอกลูกให้มีโยคะกับเขา ลูกมีโยคะกับผู้ที่กำลังสอนลูกโดยอัตโนมัติ
เขาไม่ได้สอนลูกทั้งวัน ลูกศึกษาสิ่งนั้นมาชาติแล้วชาติเล่าและได้พัฒนาการฝึกฝนนั้น
ที่นี่ การฝึกฝนของลูกใหม่อย่างสิ้นเชิง ผู้นั้นไม่ใช่ครูที่มีร่างกาย
ผู้เดียวนั้นคือครูที่ปราศจากร่างที่ลูกพบปะทุก 5000 ปี พ่อเองพูดว่า
พ่อไม่ใช่ครูที่มีร่างกายของลูก เหตุนี้เองการจดจำระลึกถึงนี้จึงไม่คงอยู่
ลูกต้องพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
และพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดผู้เป็นครูกำลังสอนลูก
แน่นอนว่าลูกต้องจดจำครูจนกว่าลูกจะสอบผ่าน ด้วยการจดจำท่าน
ลูกจะสอบผ่านแล้วก็จะกลับบ้าน ทันทีที่การสอบของลูกสิ้นสุดลง ละครก็จะจบลง
ลูกๆรู้ว่าลูกต้องเล่นบทบาท 84 ชาติเกิดที่ถูกบันทึกไว้ในลูกดวงวิญญาณ
เวลานี้ลูกรู้สิ่งนี้ ในเวลาสุดท้ายเมื่อลูกอยู่ที่นั่นลูกจะไม่จดจำสิ่งนี้
ลูกได้รับความรู้ทั้งหมดที่นี่
ครูเองนั่งอยู่ที่นี่และอธิบายความรู้ทั้งหมดแก่ลูกๆที่ลูกต้องเข้าใจอย่างต่อเนื่อง
และแน่นอนว่าลูกยังต้องอยู่ในการจดจำระลึกถึงด้วย พ่อพูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า “มานมานะบาฟ”
“มานมานะบาฟ”มีความหมาย ลูกเข้าใจว่าคำนี้ถูกต้อง พ่อเองพูดว่า
จงจดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง สิ่งนี้ใช้เวลา ลูกต้องตรวจสอบตนเอง
เช่นเดียวกับที่มีวิชาอื่นๆในการศึกษาเล่าเรียน ได้แก่ ประวัติศาสตร์ คณิตศาสตร์
วิทยาศาสตร์ ฯลฯ นักเรียนก็จะเข้าใจได้ว่าตนจะสอบผ่านได้มากแค่ไหน
ดังนั้นมันอยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกจะสอบผ่านด้วยคะแนนมากมาย
ลูกแต่ละคนต้องตรวจสอบตนเองว่าลูกไม่ได้ลืมบาบา หลายคนเขียนว่า บาบา
มายาทำให้พวกเราลืมท่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า เรามีพายุของมายามากมาย
เรามีความคิดที่เป็นลบมากมาย เพราะความไม่เข้าใจ พวกเขาจึงเขียนว่า บาบา
ไม่มีบาปในสิ่งนี้ใช่ไหม เรามีความคิดที่เป็นลบเช่นนั้น เมื่อเราเห็นบางคน
เราก็มีความคิดว่า ฉันต้องการทำสิ่งนี้ ไม่มีบาปในสิ่งนั้นใช่ไหม พ่อพูดว่า ไม่เลย
บาปจะถูกสร้างขึ้นมาเมื่อลูกแสดงการกระทำเหล่านั้นผ่านอวัยวะทางกาย
บาบาเฝ้าแต่อธิบายแก่ลูกๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลูกมีความรู้
ลูกรู้ว่าทำไมวิษณุและกฤษณะจึงได้รับกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเอง
พวกเขาวาดภาพให้เห็นว่าเขาฆ่าอคาสูรและบาคาสูร (อสูร) ด้วยกงจักรนั้น
ไม่มีเรื่องของการฆ่าใคร นี่เป็นเรื่องของการตัดบาปของลูก
ชีพบาบาถูกเรียกว่าผู้ควงกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองด้วยเช่นกัน
ท่านมีความรู้ของทั้งวงจร ดวงวิญญาณได้รับความรู้จากพ่อว่าวงจรหมุนไปอย่างไร
ลูกๆต้องนำกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองมาใช้และเผาบาปของตน
จงซึมซับความรู้และจดจำพ่อ ด้วยการจดจำพ่อเท่านั้นบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
ลูกแต่ละคนต้องเพียรพยายามเพื่อตัวลูกเอง
ไม่ใช่ว่าบาบาจะนั่งให้ดริชตีแก่ลูกเพื่อที่บาปของลูกจะถูกตัดไป
พ่อไม่ได้นั่งทำธุระนั้น อันที่จริงแล้วพ่อมองดูทุกคน
บาปจะไม่ได้รับการปลดเปลื้องด้วยการที่พ่อมองลูก หรือให้ความรู้แก่ลูก
พ่อชี้หนทางแก่ลูก จงทำสิ่งนี้และสิ่งนั้นและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง
พ่อให้ศรีมัทแก่ลูก โอเค ตัวอย่างเช่น เมื่อพ่อมา
พ่อมองลูกๆด้วยการพิจารณาว่าลูกเป็นดวงวิญญาณ
ไม่ใช่ว่าบาปของพวกเราจะถูกตัดไปด้วยการที่ท่านทำสิ่งนั้น ไม่เลย
บาปจะถูกตัดไปด้วยความเพียรพยายามของพวกเราเอง หากพ่อนั่งทำสิ่งนั้น
นั่นก็จะกลายเป็นธุรกิจ พ่ออธิบายว่า ลูกสามารถจดจำพ่อทางโลกของลูกได้ด้วยวิธีนั้น
พ่อผู้นี้คือผู้ที่ให้ศรีมัทแก่ลูก ลูกต้องทำความเพียรพยายามของตนเอง
หลายคนคิดว่าดริชตีของนักปราชญ์หรือซานยาสซีคนนั้นคนนี้ก็เพียงพอแล้ว อย่างไรก็ตาม
แม้กระทั่งหลังจากที่สัมผัสประสบการณ์กับพรและความเมตตาของพวกเขา
ผู้คนก็ยังตกต่ำลงมาเรื่อยๆ พวกเขามีความเมตตาประเภทใด
พวกเขาเพียงแค่จดจำธาตุบราห์มที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น พ่อชี้หนทางให้แก่ลูกๆอย่างชัดเจน
พ่อพูดว่า ทำสิ่งนี้และสิ่งนั้น ลูกร้องเพลงว่า
เรามาอย่างปราศจากร่างและเราก็ต้องกลับบ้านอย่างปราศจากร่าง
สิ่งนั้นกล่าวถึงเวลานี้
ต่อมาคำพูดของพ่อก็จะเป็นประโยชน์ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา
พ่อพูดว่าเวลานี้จงจดจำพ่อและบาปของลูกจะได้รับการปลดเปลื้อง พ่อให้ศรีมัทแก่ลูกๆ
นี่คือบทบาทของพ่อในละคร ลูกเรียกสิ่งนี้ได้ว่าเป็นความช่วยเหลือของท่าน
ตามละครแล้ว ศรีมัทได้รับการจดจำ พ่อต้องให้คำสั่งแก่ลูกๆ พ่อพูดว่า
จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ
ไม่ใช่ว่าพ่อจะให้ความช่วยเหลือแก่ลูกและพาลูกไปสู่สภาพที่เหนือบ่วงกรรม ไม่เลย
สิ่งนี้ใช้เวลา ลูกต้องทำความเพียรพยายามอย่างมาก
ลูกต้องมีการฝึกฝนอย่างดีมากในการพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ จริงๆแล้ว
ผู้เป็นแม่มีเวลามากมาย ผู้ชายจะใส่ใจกับธุรกิจของเขา
ลูกต้องประกาศสิทธิ์ในล็อตเตอรี่ของลูกในขณะที่กำลังจดจำพ่อเพื่อที่สนิมทั้งหมดจะถูกขจัดออกไป
ลูกรู้สึกว่าคนนั้นคนนี้เป็นผู้ที่ทำความเพียรพยายามที่ดีเพราะเขากำลังเก็บชาร์ตของเขา
ในทำนองเดียวกัน ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา พวกเขาจะนั่งเป็นเวลา 2-3 ชั่วโมง
ผู้ที่อยู่ในสภาพของการเกษียณจะทำตามกูรูหลายคน ฯลฯ แต่พวกเขาก็ยังไม่จดจำพวกเขา(กูรู)มากเท่ากับที่พวกเขาจดจำเหล่าเทพ
อันที่จริงแล้ว
เหล่าเทพไม่ต้องได้รับการจดจำและเหล่าเทพก็ไม่เคยสอนสิ่งใดให้แก่ลูกด้วยเช่นกัน
นี่ไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับลูกและก็ไม่ใช่เรื่องของหลายแสนปีด้วย
พ่อจะมาเมื่องานของการก่อตั้งและการทำลายล้างต้องเกิดขึ้น
ลูกๆรู้ว่าการทำลายล้างเกิดขึ้นทุกวงจร
การทำลายล้างเคยเกิดขึ้นในวงจรก่อนหน้านี้ด้วยเช่นกัน
ลูกเขียนอยู่เรื่อยๆว่าสิ่งนี้เคยเกิดขึ้นเมื่อ 5000 ปีที่แล้วด้วยเช่นกัน
หนทางที่พ่อชี้ให้แก่ลูกเพื่อจะได้พบท่านนั้นไม่ใช่เรื่องใหม่ พ่อพูดว่า
พ่อมาทุกวงจรและชี้หนทางให้แก่ลูก ลูกรู้ว่าอาณาจักรของลูกกำลังถูกก่อตั้ง
อาณาจักรของเหล่าเทพผู้ที่ลูกกราบไหว้บูชานั้นกำลังถูกก่อตั้งขึ้นมาอีกครั้ง วงจร
5000 ปีหมุนต่อไปเรื่อยๆ ผู้คนบ้าคลั่ง พวกเขาทั้งหมดกำลังทำตามการกำหนดของมายา
พวกเขาไม่รู้จักความหมายของการเผาราวัน ชื่อของลูกคือ “ผู้ที่ควงกงจักรของการตระหนักรู้ในตนเอง”
เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของลูกอยู่เบื้องหน้าแล้ว
บาบาได้ให้ความรู้ที่ท่านมีแก่ลูกๆดวงวิญญาณ เมื่อวงจรของละครมาถึงจุดจบ
พ่อจึงมาให้ความรู้แก่ลูก พ่อเองมาและสอนการกระทำเหล่านี้แก่ลูก
แล้วทันทีที่ลูกไปสู่หนทางบาป กลางคืนก็เริ่มขึ้นและพวกเราก็ตกต่ำลงมาเรื่อยๆ
ความสุขลดลงเรื่อยๆ
ลูกมีทั้งวงจรอยู่ในสติปัญญาของลูกเหมือนกับที่มีอยู่ในสติปัญญาของพ่อ อย่างไรก็ตาม
ลูกต้องเพียรพยายามที่จะกลับมาบริสุทธิ์ เหตุนี้เอง ลูกจึงเรียกหา บาบา
จงมาและทำให้เราผู้ที่ไม่บริสุทธิ์เป็นผู้ที่บริสุทธิ์ด้วยเถิด ดังนั้น
ความรู้จึงจำเป็น ลูกต้องเปลี่ยนจากมนุษย์ไปเป็นเทพ พ่อมาเพื่อสอนราชาโยคะแก่ลูก
ไม่มีใครรู้ว่าจะสอนสิ่งนั้นแก่ลูกอย่างไร ลูกเรียกหาพ่อผู้ชำระให้บริสุทธิ์ว่า
บาบา มาและทำให้เราบริสุทธิ์ด้วยเถิด!
เวลานี้ลูกกำลังกลายเป็นดวงวิญญาณบุญที่บริสุทธิ์
ประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์ของโลกมีการซ้ำรอย
สิ่งเหล่านี้เป็นประเด็นที่ลึกล้ำอย่างยิ่ง
ผู้คนไม่รู้จักทั้งดวงวิญญาณและดวงวิญญาณสูงสุด
พ่อเท่านั้นที่บอกลูกว่าดวงวิญญาณเป็นเช่นใดและบทบาทของดวงวิญญาณคืออะไร
มันเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ที่บทบาททั้งหมดถูกบันทึกไว้ในดวงวิญญาณที่แสนเล็กได้อย่างไร
ทันทีที่ลูกได้ยินสิ่งนี้ ลูกก็จะมีขนลุก บางคนมีนิมิตของดวงวิญญาณ
พวกเขาเห็นแสงที่เปล่งประกาย อย่างไรก็ตาม สิ่งนั้นมีประโยชน์อะไร
ที่นี่ลูกต้องมีโยคะ ผู้คนคิดว่าด้วยการมีนิมิต
พวกเขาก็จะได้รับการหลุดพ้นและบาปของเขาก็จะได้รับการปลดเปลื้อง ในความเป็นจริงแล้ว
พวกเขาถูกหลอกลวงมากขึ้น พ่อเฝ้าแต่อธิบายทุกสิ่งแก่ลูก พ่อพูดว่า
พ่อกำลังบอกสิ่งที่ลึกล้ำให้แก่ลูกๆ ลูกมีความรู้ของทั้งวงจรอยู่ในสติปัญญาของลูก
เพียงแค่จดจำบาบาและวงจร จงจดจำครูและความรู้ด้วยเช่นกัน ตามละครแล้ว
ลูกจะได้รับสภาพที่เหนือบ่วงกรรมด้วยการจดจำระลึกถึงพ่อ
ลูกต้องกลับไปอย่างปราศจากร่างเหมือนที่ลูกมาอย่างปราศจากร่าง
ลูกจะนำสันสการ์ที่สูงส่งไปกับลูก ไม่มีความรู้ที่นั่น
นี่คือการจดจำระลึกถึงที่ง่ายดาย ผู้คนสับสนกับคำว่า ‘โยคะ’ ผู้คนเหล่านั้นคือหฐ(ใช้กำลัง)โยคี
เพียงพ่อเท่านั้นที่สอนโยคะที่ง่ายดายแก่ลูก ก่อนหน้านี้
ลูกเคยได้ยินว่าพระเจ้าของกีตะและสอนโยคะที่ง่ายดายแก่ลูก อย่างไรก็ตาม
ลูกไม่รู้จักท่าน เพราะความไม่เข้าใจ 100% ผู้คนจึงกลับมาไม่บริสุทธิ์
มีหนทางมากมายนับไม่ถ้วน คัมภีร์กีตะเป็นไปสำหรับผู้อาศัยอยู่ที่บ้านกับครอบครัว
ลูกคือผู้ที่เป็นของหนทางของครอบครัว
ตอนแรกนั้นหนทางของลูกคือหนทางครอบครัวที่บริสุทธิ์
และเวลานี้ได้กลายเป็นหนทางครอบครัวที่ไม่บริสุทธิ์
เวลานี้ต้องกลับมาบริสุทธิ์อีกครั้ง พ่อบริสุทธิ์เสมอ ท่านมาเพื่อให้ศรีมัทแก่ลูก
พ่อพูดว่า ในเวลานี้ทุกคนตโมประธาน เริ่มแรกลูกเคยสโตประธาน
เราก็ยังเคยสโตประธานในตอนเริ่มแรกด้วยเช่นกัน แล้วเราก็กลับมาตโมประธาน
ใครก็ตามที่มา ไม่ว่าจะเป็นพระสันตะปาปา นักบวช ฯลฯ จะสโตประธานในตอนแรก
และหลังจากนั้นเมื่อจำนวนเพิ่มมากขึ้น ทั้งต้นไม้ก็ตโมประธาน
เวลานี้ต้นไม้อยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมอย่างสิ้นเชิง
ลูกเข้าใจว่าลูกเคยสโตประธานและลูกก็ตโมประธานตามลำดับกันไป
เวลานี้ลูกต้องกลับมาสโตประธานอีกครั้ง ลูกจะกลายเป็นสิ่งนั้นตามลำดับกันไปตามละคร
มีรายละเอียดมากมาย เมล็ดนี้รู้ว่าต้นไม้ปรากฏออกมาจากท่านอย่างไร
เพียงพ่อเท่านั้นที่บอกความลับของต้นไม้โลกมนุษย์นี้แก่ลูก
พ่อยังเป็นนายแห่งสวนดอกไม้ด้วยเช่นกัน พ่อรู้ว่าสวนดอกไม้ของพ่อเคยสวยงามมาก
พ่อมีความรู้นี้ เคยมีสวนดอกไม้ชั้นหนึ่งเช่นนั้นของพระเจ้า เวลานี้เป็นสวนของปีศาจ
อาณาจักรของราวันเรียกว่าซาตาน มีความรุนแรงอยู่ทุกหนแห่ง
พวกเขาทุกคนพร้อมแล้วขณะที่นั่งอยู่กับระเบิดปรมาณู ฯลฯ
ทุกคนรู้ว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ได้มีเพื่อเก็บไว้และการทำลายล้างต้องเกิดขึ้นเพราะระเบิดเหล่านั้นอย่างแน่นอน
ถ้าการทำลายล้างไม่เกิดขึ้นแล้วยุคทองจะมาได้อย่างไร สิ่งนี้ชัดเจนมาก อย่างไรก็ตาม
พวกเขาแสดงให้เห็นว่าสงครามมหาภารตะที่ยิ่งใหญ่เคยเกิดขึ้น
และเพียงพันดาวาสทั้งห้าเท่านั้นที่ปลอดภัย
และจากนั้นพวกเขาก็ยังละลายหายไปด้วยเช่นกัน อย่างไรก็ตาม ไม่มีผลใดๆจากสิ่งนั้น
พ่อนั่งอยู่ที่นี่และอธิบายว่าละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
บารัตเคยถูกปล้นและเวลานี้พวกเขากำลังนำเอามาคืน พวกเขาจะให้ต่อไปจนถึงเวลาสุดท้าย
ลูกรู้ว่าทุกสิ่งจะถูกทำลายในการทำลายล้าง
เมื่อเคยเป็นอาณาจักรของเราก็จะไม่มีอาณาจักรอื่น ประวัติศาสตร์ต้องซ้ำรอย
บารัตจะกลายเป็นสวรรค์อีกครั้งหนึ่ง จะมีอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์
ไม่มีการกล่าวถึงดินแดนอื่นที่นั่น เวลานี้เป็นตอนจบของยุคเหล็ก
จากนั้นจะมีอาณาจักรของลักษมีและนารายณ์ เรากำลังจะเป็นสิ่งนั้นอีกครั้งหนึ่ง
พ่อพูดว่า พ่อมาเพื่อสอนราชาโยคะแก่ลูก ลูกกลายเป็นนายเหล่านั้นหลายครั้งแล้ว
นั่นคือในทุกวงจร ทั่วทั้งโลกเคยเป็นอาณาจักรของพวกเขา พวกเขามีความฉลาดมาก
ที่นั่นพวกเขาไม่จำเป็นต้องรับคำแนะนำจากที่ปรึกษาฯลฯ
ละครนี้ถูกกำหนดไว้แล้วและจะซ้ำรอย พวกเขาเรียกวัดของกฤษณะว่า “ดินแดนแห่งความสุข”
ชีพบาบามาและก่อตั้งดินแดนแห่งความสุข พวกเขาเองพูดว่าบารัตเคยเป็นสวรรค์เมื่อ 3000
ปีก่อนพระคริสต์ เริ่มแรกเคยมีศาสนาเดียวและศาสนาอื่นๆก็ตามมา
ลูกๆควรอัศจรรย์ใจว่าบาบากำลังให้อำนาจในการปกครองแก่ลูกอย่างไร
พ่อมาและให้ผลของความเลื่อมใสศรัทธาแก่ลูก สิ่งนี้ง่ายดายมาก อย่างไรก็ตาม
ผู้ที่เคยเข้าใจสิ่งนี้ในวงจรก่อนหน้านี้เท่านั้นจะเข้าใจสิ่งนี้อีกครั้งตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่พวกเขาทำ
อัจชะ
ถึงลูกๆ ที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดา พ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ
ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
นำกงจักรแห่งการตระหนักรู้ในตนเองไปใช้และเผาบาปของลูกให้หมดไป
ระมัดระวังว่าลูกไม่ได้แสดงการกระทำที่เป็นบาปผ่านอวัยวะของร่างกาย
ทำความเพียรพยายามเพื่อตนเองที่จะกลับมาอยู่เหนือบ่วงกรรม
2. อย่าได้มีความปรารถนาที่จะมีนิมิต
ลูกจะไม่ได้รับการหลุดพ้นด้วยการมีนิมิตและบาปของลูกก็จะไม่ถูกตัดออกไป
ไม่มีประโยชน์ในการมีนิมิต สนิมจะถูกขจัดได้ด้วยการจดจำพ่อและความรู้เท่านั้น
พร:
ขอให้ลูกพิจารณาตนเองเป็นเครื่องมือ
และอยู่อย่างเป็นอิสระจากความคิดที่ไร้สาระและทัศนคติที่ไร้ประโยชน์และกลายเป็นผู้ให้คุณประโยชน์โลก
“ฉันเป็นเครื่องมือสำหรับงานของการให้คุณประโยชน์โลก”
จงรักษาสำนึกรู้ของความรับผิดชอบนี้ไว้และลูกจะไม่มีวันมีความคิดที่ไร้สาระ
หรือทัศนคติที่ไร้ประโยชน์ต่อตนเองหรือผู้อื่น
ดวงวิญญาณที่มีความรับผิดชอบจะไม่สามารถมีแม้แต่ความคิดเดียวที่ไม่ให้คุณประโยชน์
พวกเขาไม่สามารถมีทัศนคติที่ไร้ประโยชน์แม้เพียงวินาทีเดียว
เพราะบรรยากาศถูกสร้างผ่านทัศนคติของพวกเขา และดังนั้น
พวกเขาจึงมีความปรารถนาดีและความรู้สึกที่บริสุทธิ์ต่อทุกคนโดยอัตโนมัติ
คติพจน์:
พลังของความไม่รู้คือความโกรธ และพลังของความรู้คือความสงบ