08.03.19 Morning
Thai Murli Om Shanti BapDada Madhuban
สาระ:
ลูกๆ
ที่แสนหวาน ไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้และหาหัวข้อที่ลูกจะสามารถให้การบรรยายได้
หัวข้อการบรรยายควรเป็นเช่นเดียวกันในทุกหนแห่ง
สิ่งนี้จะกลายเป็นพื้นฐานของความเป็นหนึ่งเดียวกันในบรรดาลูกๆ
คำถาม:
ลูกๆ
ควรจะเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามใดเพื่อที่ลูกจะกลายเป็นผู้ที่สอบผ่านด้วยเกียรตินิยม?
คำตอบ:
ลูกต้องทำความเพียรพยายามที่จะไปอยู่เหนือบ่วงกรรมทั้งหมด เมื่อลูกพูดกับใครบางคน,
คิดว่าผู้นั้นเป็นดวงวิญญาณ, เป็นพี่น้องชายของลูก, มองดูเป็นพี่น้อง
เมื่อลูกรับฟังพ่อ, มองดูพ่อที่กึ่งกลางหน้าผากของพ่อ
ด้วยการรักษาสายตาของความเป็นพี่น้องเพศชายนี้ไว้
ความรักและความสัมพันธ์ของการเป็นพี่น้องจะกลับมามั่นคง สิ่งนี้ใช้ความเพียรพยายาม
แต่เป็นความเพียรพยายามที่ทำให้ลูกสามารถสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม ลูกๆ
ผู้ที่กำลังได้รับสถานะภาพที่สูงจะทำความเพียรพยายามนี้อย่างแน่นอน
โอมชานติ
ลูกๆ
ที่สุดแสนหวานได้เคยมีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่า
นี่เป็นดินแดนของความตายและตรงข้ามกับสิ่งนี้มีดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาได้เคยมีการแสดงว่าชางก้าได้บอกปารวะตีถึงเรื่องราวของความเป็นอมตะ
เวลานี้ลูกกำลังจะไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะ ไม่ใช่ชางก้าที่บอกเรื่องราวนี้
นี่เป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ พ่อผู้เดียวบอกเรื่องราวนี้
ชางก้าไม่ใช่มหาสมุทรแห่งความรู้ที่เขาจะบอกเรื่องราวนี้แก่ลูก
ลูกๆต้องอธิบายวิธีการเอาชนะความตาย
เป็นความรู้นี้ที่ทำให้ลูกเป็นอมตะและคงอยู่ตลอดไปและเพิ่มช่วงชีวิตของลูกให้ยืนยาวขึ้นด้วย
ที่นั่นไม่มีความตาย เป็นเพียงด้วยการเอาชนะกิเลสทั้งห้าที่นี่
นั่นคือด้วยการเอาชนะราวัน,ที่ลูกจะกลายเป็นนายของอาณาจักรของราม
นี่คือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
อาณาจักรของราวันเป็นดินแดนแห่งความตายและอาณาจักรของรามคือดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ความตายไม่มีวันมาหาเหล่าเทพ ไม่มีปีศาจแห่งความตายที่นั่น หัวข้อที่ว่า “มนุษย์จะสามารถเอาชนะความตายได้อย่างไร”
นั้นดีมาก ประเด็นเหล่านี้ทั้งหมดคือความรู้
บารัตเป็นดินแดนของความเป็นอมตะที่ผู้คนมีช่วงชีวิตที่ยืนยาว
ตัวอย่างของงูใช้กับยุคทอง งูทิ้งหนังของมันและมีหนังใหม่อย่างเป็นธรรมชาติ
ซึ่งสิ่งนี้เรียกได้ว่าเป็นการวางเฉยที่ไม่มีขีดจำกัด
ลูกรู้ว่าทั้งโลกกำลังจะถูกทำลายและลูกจะต้องละร่างเก่าของลูก
หนังเก่าในปัจจุบันของลูกเป็นหนังสุดท้ายของ 84 ชาติเกิดของลูก
สิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในดินแดนแห่งความเป็นอมตะ
ที่นั่นลูกมีสำนึกรู้ว่าเมื่อร่างเก่าของลูกไปถึงสภาพที่เสื่อมโทรม
พวกเขาก็ต้องละร่างนั้นและใช้ร่างใหม่ ลูกมีนิมิตด้วยเช่นกัน
ความเข้าใจก็เรียกว่าเป็นการหยั่งรู้ด้วยเช่นกัน
หนังใหม่ของลูกพร้อมสำหรับลูกและเวลานี้ลูกต้องทิ้งหนังเก่าของลูก
นี่คือวิธีที่สิ่งนั้นจะเกิดขึ้นที่นั่น
โลกเรียกว่าดินแดนแห่งความเป็นอมตะที่ซึ่งไม่มีความตายใดๆ
ลูกจะจากร่างของลูกในเวลาที่ถูกต้องและเหมาะสม
ตัวอย่างของเต่าก็ใช้กับที่นี่เช่นกัน
เต่าทำงานของมันแล้วก็กลับมาสำรวจตรวจสอบตนเอง
ตัวอย่างที่นี่ได้มีการลอกเรียนแบบโดยผู้คนในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธา,
แต่เพียงในนามเท่านั้น พวกเขาไม่เข้าใจสิ่งใด
เวลานี้ลูกเข้าใจว่าเทศกาลทั้งหมดที่พวกเขาเฝ้าแต่เฉลิมฉลองในหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาเช่นรักซาบันดัน,
ดาเซลา, ดีวาลาและโฮลีใช้กับเวลานี้ สิ่งต่างๆ เหล่านี้ไม่ได้คงอยู่ในยุคทอง
ให้ทำรายการของหัวข้อทั้งหมดเช่นมนุษย์เอาชนะความตายได้อย่างไร
และดวงวิญญาณทั้งหมดจากดินแดนแห่งความตายและไปสู่ดินแดนแห่งความเป็นอมตะได้อย่างไร
ลูกต้องเขียนประเด็นเหล่านี้ทั้งหมดลงไปก่อนที่จะอธิบายประเด็นเหล่านั้น
เช่นที่พวกเขาได้เขียนเรื่องราวของการแสดงและพูดว่า
วันนี้เป็นการแสดงเรื่องนั้นเรื่องนี้
ลูกควรที่จะมีรายการของประเด็นต่างๆเช่นกันที่วันนี้จะมีการอธิบายหัวข้อนี้แก่ท่าน
‘ท่านจะสามารถทิ้งอาณาจักรของราวันและไปสู่อาณาจักรของเทพได้อย่างไร’
คำอธิบายนั้นเป็นเช่นเดียวกันแต่เมื่อผู้คนรับฟังหัวข้อที่แตกต่างกัน
พวกเขาจะเข้าใจว่าพวกเขาสามารถประกาศสิทธิ์ในมรดกที่ไม่มีขีดจำกัดของพวกเขาจากพ่อที่ไม่มีขีดจำกัดอย่างไร
และมีประสบการณ์ของความสุขเป็นอย่างมากอย่างไร
มีการเขียนไว้ในหนังสือพิมพ์ว่าซันยาสซีกำลังฉลองไฟบูชายัญที่ 125
และภายใต้นั้นก็เป็นรายการของหัวข้อที่จะมีการอภิปราย ที่นี่พ่อพูดว่า
พ่อสร้างไฟบูชายัญนี้ครั้งเดียวเท่านั้นที่ทั้งโลกจะถูกสังเวยลงไปอย่างสมบูรณ์
พวกเขาสร้างไฟบูชายัญมากมายและมีขบวนแห่ที่ใหญ่โตมากมายฯลฯ
ลูกเข้าใจว่ารูด้าชีพบาบาสร้างไฟบูชายัญเดียวนี้เท่านั้นและทั้งโลกเก่าก็จะถูกสังเวยอย่างสมบูรณ์
โลกใหม่ถูกสร้างขึ้นมาและลูกกลายเป็นเทพ พ่ออธิบายทั้งหมดนี้แก่ลูก
พ่อผู้สร้างมาและให้ความรู้ของตัวท่านเองแก่ลูกและความรู้ของตอนเริ่ม,ตอนกลางและตอนจบของสิ่งสร้างเช่นกัน
ท่านสอนราชาโยคะแก่ลูกด้วยเช่นกัน มีเทพที่บริสุทธิ์ในยุคทอง
พวกเขาปกครองอาณาจักรด้วยเช่นกัน นั่นเรียกว่าศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไป
ลูกสามารถมีหัวข้อนี้ด้วยเช่นกัน ‘ศาสนาเทพดั้งเดิมที่คงอยู่ตลอดไปของยุคทองมีการสร้างขึ้นมาอย่างไร’
และ ’ความสงบถูกสร้างขึ้นมาในทั่วทั้งโลกอย่างไร’ จงมาและทำความเข้าใจสิ่งนี้
ไม่มีใครนอกจากพ่อสูงสุดดวงวิญญาณสูงสุดที่สามารถแนะนำลูกถึงวิธีการสร้างความสงบในโลก
มีการให้รางวัลแก่ผู้ที่ให้ความคิดเห็น มีหัวข้อเช่นกันว่า
ใครจะสามารถให้รางวัลสำหรับการสร้างความสงบในโลกและสิ่งนั้นจะเสร็จสมบูรณ์ได้อย่างไร?
ไตร่ตรองมหาสมุทรแห่งความรู้และทำรายการของประเด็นต่างๆ
ให้ทำการเตรียมการเช่นนั้นที่หัวข้อเดียวกันนั้นจะมีการใช้ทุกหนแห่ง
และสายใยจะถูกสร้างขึ้นในระหว่างลูกทั้งหมด จงทำรายการและให้ทุกคนรู้ล่วงหน้า
แล้วข่าวก็ควรจะส่งไปยังเดลีเพื่อที่ทุกคนจะรู้ว่าการบรรยายเดียวกันกำลังเกิดขึ้นทุกหนแห่ง
นี่เรียกว่าความเป็นหนึ่งเดียวกัน ทั่วทั้งโลกมีความแตกแยก
แต่คำยกย่องของอาณาจักรของรามนั้นคือสิงโตและวัวดื่มน้ำด้วยกันจากบ่อเดียวกัน
หากมีเรื่องราวเช่นนั้นที่ให้ในยุคเงิน ยุคทองจะต้องเป็นเช่นไร? มีเรื่องราวต่างๆ
มากมายที่เขียนไว้ในคัมภีร์ เวลานี้ลูกรับฟังเพียงเรื่องราวเดียวที่พ่อบอกลูก
พวกเขาเฝ้าแต่แต่งเรื่องราวนับไม่ถ้วนในโลก ไม่มีคัมภีร์ใด ฯลฯ
ที่เคยสร้างขึ้นมาตั้งแต่ตอนต้นยุคทองแดงจนถึงตอนสิ้นสุดยุคเหล็กคงอยู่ที่นั่น
ทุกสิ่งของหนทางของความเลื่อมใสศรัทธาจบสิ้น
ไม่ว่าอะไรก็ตามที่ลูกเห็นที่นี่คือความชั่วร้ายเยี่ยงปีศาจ ดังนั้นมองแต่ไม่เห็น
ฟังแต่ไม่ได้ยิน
เพียงแต่เก็บสิ่งต่างๆที่พ่ออธิบายแก่ลูกไว้ในสติปัญญาของลูกเท่านั้น เราบราห์มิน
ของยุคบรรจบพบกันนั้นสูงส่งมาก เราสูงส่งยิ่งกว่าเหล่าเทพ ในเวลานี้เราคือลูกๆ
ของพระเจ้า จำนวนของพวกเราเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องทีละนิด
แม้กระทั่งประเด็นที่แสนจะง่ายดายก็ไม่ได้นั่งในสติปัญญาของใคร ลูกคือลูกๆ
ของพระเจ้าและดังนั้นลูกต้องกลายเป็นนายแห่งสวรรค์อย่างแน่นอน
เพราะพ่อคือผู้ที่สร้างสวรรค์ เนื่องจากระยะเวลาของวงจรที่ให้ไว้หลายแสนปี,พวกเขาจึงไม่สามารถจดจำสิ่งใดได้
พ่อมาและเตือนลูก นี่คือประเด็นของ 5000 ปี ลูกเคยเป็นเทพ
เวลานี้ท่านกำลังทำให้ลูกเป็นเช่นนั้นอีกครั้ง ด้วยการรับฟังเป็นการส่วนตัว,ลูกก็สัมผัสกับความสุขเป็นอย่างมากและกลับมาสดชื่น
เป็นลูกที่ฉลาดและรู้คิดที่มีสิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของพวกเขาที่พวกเขาต้องประกาศสิทธิ์ในมรดกของพวกเขาจากพ่อ
พ่อสร้างโลกใหม่และเราต้องอยู่ในโลกใหม่นั้นอย่างแน่นอน ทุกคนคือลูกของพ่อผู้เดียว
ศาสนาของทุกคนนั้นแตกต่างกันและสถานที่อยู่อาศัยของทุกคนก็แตกต่างกันไปเช่นกัน
แต่ละคนมาและไปในลักษณะที่แตกต่างกัน
พวกเขาไปและอยู่ในอาณาเขตสูงสุดอย่างไรก็อยู่ในสติปัญญาด้วยเช่นกัน
มีต้นไม้เผ่าพันธุ์ในอาณาเขตสูงสุด
ต้นไม้เผ่าพันธุ์ไม่สามารถมองเห็นได้ในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ฉากใดก็ตามที่มองเห็นในอาณาเขตที่ละเอียดอ่อนเป็นเพียงนิมิต
ทั้งหมดถูกกำหนดไว้แล้วในละคร เมื่อลูกไปสู่อาณาเขตที่ละเอียดอ่อน
ลูกก็เห็นทุกสิ่งราวกับเป็นหนังเงียบ
เริ่มแรกภาพยนตร์ที่พวกเขาทำนั้นไม่มีเสียงและแล้วพวกเขาก็เริ่มสร้างภาพยนตร์ที่มีเสียง
ลูกไม่สามารถทำละครด้วยความเงียบได้ ลูกๆเข้าใจว่าลูกอยู่ในความเงียบสงบอย่างไร
เช่นที่มีต้นไม้ของดวงวิญญาณที่นั่น ดังนั้นที่นี่มีต้นไม้ของมนุษย์เช่นกัน
จงเก็บสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดไว้ในสติปัญญาของลูกและให้คำบรรยายด้วยประเด็นเหล่านี้
มันใช้เวลาที่จะเรียนรู้สิ่งต่างๆเหล่านั้นทั้งหมด แม้ว่าลูกจะเข้าใจทุกสิ่ง
การจาริกแสวงบุญแห่งการทรงจำระลึกถึงที่จะทำให้ลูกสามารถซึมซับทุกสิ่งและมีประสบการณ์ของความสุขนั้นอยู่ที่ใด?
เวลานี้ลูกกำลังศึกษาเล่าเรียนวิธีที่จะมีโยคะที่ถูกต้องแม่นยำ
ได้เคยมีการอธิบายแก่ลูกแล้วว่าลูกต้องนับถือทุกคนอย่างเป็นพี่น้องของลูก
หน้าผากคือบัลลังก์ของดวงวิญญาณ เหตุนี้เอง “พาหนะที่โชคดี” จึงเป็นที่จดจำ
เมื่อลูกอธิบายสิ่งเหล่านี้แก่ผู้อื่น,
ให้รักษาสำนึกรู้ว่าลูกกำลังอธิบายแก่พี่น้องของลูก
สิ่งนี้ใช้ความเพียรพยายามเป็นอย่างยิ่งที่จะรักษาทัศนคตินี้ไว้
ด้วยการทำความเพียรพยายามที่ลูกได้รับสถานะภาพที่สูง
พ่อมองดูลูกในลักษณะนี้ด้วยเช่นกัน สายตาของพ่อก็ถูกดึงไปที่กึ่งกลางหน้าผากด้วย
ดวงวิญญาณเป็นเพียงจุดเล็กๆ เป็นดวงวิญญาณที่รับฟัง
ลูกมองดูพ่อที่กึ่งกลางหน้าผากด้วยเช่นกัน บาบาอยู่ที่นี่และบราเธอร์(ดวงวิญญาณของบราห์มา)
ก็อยู่ที่นี่เช่นกัน ด้วยการเก็บสิ่งต่างๆ เช่นนั้นไว้ในสติปัญญาของลูก
ลูกของมหาสมุทรแห่งความรู้ก็กลายเป็นมหาสมุทรแห่งความรู้ด้วยเช่นกัน
เป็นสิ่งที่ง่ายมากสำหรับลูกที่จะทำสิ่งนี้
เป็นสิ่งที่ยากเล็กน้อยสำหรับผู้ที่อยู่ที่บ้านกับครอบครัวของเขาที่จะรักษาสภาพนี้ไว้
พวกเขากลับไปบ้านหลังจากรับฟังและบรรยากาศที่บ้านของพวกเขาก็แตกต่างไป
ที่นี่เป็นเรื่องง่าย บาบาบอกวิธีการที่ง่ายดายมากแก่ลูก
พิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณและจดจำพ่อ พิจารณาว่าผู้อื่นเป็นพี่น้องของลูก
ด้วยสายตาของความเป็นพี่น้องนี้ลูกจะสามารถไปอยู่เหนือบ่วงกรรมทั้งหมด
ลูกจะสามารถลืมร่างกายและเพียงแต่จดจำพ่อ
หากลูกเฝ้าแต่ทำความเพียรพยายามนี้อย่างต่อเนื่องลูกจะสอบผ่านด้วยเกียรตินิยม
อย่างไรก็ตามมีเพียงจำนวนน้อยเท่านั้นที่สามารถรักษาสภาพนี้ไว้ได้และนั่นคือพวกเขาที่กลายเป็นนายของโลก
มีลูกประคำของแปดด้วยเช่นกัน และดังนั้นลูกต้องเพียรพยายาม
ผู้ที่จะประกาศสิทธิ์ในสถานภาพที่สูงจะเพียรพยายามอย่างแน่นอนไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ไม่มีความจำเป็นที่จะเข้าไปสู่เรื่องอื่นๆ
ความรักและความสัมพันธ์สร้างขึ้นจากสายตาของความเป็นพี่น้องและสายตานั้นกลับมามั่นคง
ดังนั้นพ่อพูดว่า พ่ออธิบายสิ่งต่างๆ ที่ลึกล้ำมากแก่ลูก
สิ่งนี้ใช้ความเพียรพยายามที่จะนำสิ่งทั้งหมดนั้นไปปฏิบัติ
เมื่อลูกนั่งที่นี่จงพิจารณาว่าตนเองเป็นดวงวิญญาณ นั่นคือดวงวิญญาณที่รับฟัง
ลูกกำลังมองดูดวงวิญญาณที่กำลังรับฟัง
ผู้คนเหล่านั้นพูดว่าดวงวิญญาณมีภูมิคุ้มกันของผลกระทบของการกระทำ
ร่างกายรับฟังหรือไม่? นี่เป็นสิ่งที่ผิด พ่อบอกสิ่งที่ลึกล้ำมากแก่ลูก
นั่นคือลูกต้องทำความเพียรพยายาม
ผู้ที่เป็นบางสิ่งในวงจรที่แล้วจะทำความเพียรพยายามอีกครั้ง
พวกเขาถ่ายทอดประสบการณ์ของตนเองเช่นกันว่า
ฉันพูดและรับฟังในลักษณะนี้และพัฒนานิสัย นี่เป็นดวงวิญญาณที่ได้รับการบอกว่า “มานมานะบาฟ”
ลูกแต่ละคนที่ได้รับการบอกว่า “มานมานะบาฟ” นั่นคือ “จดจำพ่อ”
ความเพียรพยายามนี้แฝงตัว นักเรียนไปและนั่งใต้ต้นไม้เพื่อศึกษาเล่าเรียน
แต่นั่นเป็นสิ่งที่เป็นทางกายภาพ ด้วยการฝึกฝนทั้งหมดนี้ในเวลานี้,
นิสัยก็จะเพิ่มขึ้นในแต่ละวัน ลูกกำลังรับฟังสิ่งใหม่ๆ
ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่ลูกได้ยินในเวลานี้
คนใหม่จะมาและได้ยินสิ่งเหล่านั้นด้วยเช่นกัน บ้างก็พูดว่าพวกเขามาช้า
อย่างไรก็ตามในความเป็นจริงลูกได้ยินสิ่งที่ละเอียดอ่อน,ลึกล้ำและชั้นหนึ่งอย่างยิ่ง
และด้วยการทำความเพียรพยายามลูกประกาศสิทธิ์ในสถานะภาพที่สูงมาก นี่เป็นสิ่งที่ดี
มายาจะไม่ปล่อยลูกไปจนกว่าถึงเวลาสุดท้ายจริงๆ
สงครามของลูกกับมายาจะดำเนินไปจนกว่าลูกจะได้รับชัยชนะ แล้วลูกก็จะจากไปในทันที
ขึ้นอยู่กับว่าลูกมีการจดจำระลึกถึงมากเพียงใด
ลูกจะกลับมาตระหนักว่าลูกกำลังจะไปหาพ่อและจากร่างของลูก บาบาได้เห็นว่า
เมื่อผู้ที่มีเป้าหมายที่จะหลอมรวมเข้ากับธาตุบราห์มได้จากร่างของพวกเขา
ก็จะมีความเงียบสงบอย่างสมบูรณ์กระจายออกไปโดยรอบ
กระนั้นก็ตามไม่มีใครสามารถได้มาซึ่งการหลุดพ้นตลอดไป
และยังไม่มีใครสามารถที่จะกลับบ้านไปได้ นักแสดงทั้งหมดเป็นที่ต้องการในละครนี้
พวกเขาทั้งหมดต้องลงมาที่นี่ในเวลาสุดท้าย
เมื่อไม่มีแม้แต่ดวงวิญญาณเดียวคงอยู่เบื้องบนนั้น ทุกคนก็ต้องกลับบ้าน
ไม่ว่าจะมีมนุษย์มากมายเพียงไร พวกเขาทั้งหมดจะต้องกลับบ้าน
จะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังอยู่ที่นี่ พวกเขาจะพูดว่า เราจะเห็นทุกคนจากไป
เวลานี้ยุคทองกำลังถูกสร้างขึ้นมา
มีมนุษย์มากมายหลายพันล้านและดังนั้นเราจะดูทุกคนจากไปแล้วก็จะไปสู่อาณาจักรของเราเอง
บางทีผู้อื่นอาจจะได้เห็นสี่สิบถึงห้าสิบคนจากไป
แต่ลูกจะได้เห็นดวงวิญญาณมากเพียงไรที่จากไป?
ดวงวิญญาณทั้งหมดจะกลับไปเหมือนฝูงแมลงไปสู่ดินแดนแห่งความสงบ
พ่อได้มาที่นี่เพื่อพาลูกและคนอื่นๆกลับบ้านแล้วพ่อก็จะส่งลูกกลับลงมา
เหล่านี้เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ มนุษย์นับพันล้านจะกลับบ้าน
ลูกจะได้เห็นพวกเขาทั้งหมดจากไป ทุกคนจะกลับบ้านสู่อาณาเขตสูงสุด
เวลานี้สติปัญญาของลูกจะต้องทำงานกับเรื่องเหล่านี้ทั้งหมด
ต้นไม้จะค่อยๆเริ่มเติบใหญ่อีกครั้งทีละนิด
ลูกประคำของรุนด้าจะกลายเป็นลูกประคำของรูด้า
สิ่งนี้อยู่ในสติปัญญาของลูกว่าลูกประคำของรูด้า(ชีวา) กลายเป็นลูกประคำของรุนด้า(วิษณุ)ได้อย่างไร
ในบรรดาลูกด้วยเช่นกันเพียงผู้ที่มีสติปัญญาที่ละเอียดอ่อนและลึกล้ำเท่านั้นที่จะสามารถเข้าใจสิ่งที่ละเอียดอ่อนเหล่านี้ทั้งหมดได้
พ่ออธิบายสิ่งต่างๆเหล่านี้แก่ลูกในวิธีที่หลากหลายเพื่อที่ลูกจะสามารถจดจำสิ่งเหล่านั้นได้
จากลูกประคำของรูด้า ลูกจะเข้ามาสู่ลูกประคำของรุนด้า
และลูกจะลงมาเรื่อยๆตามลำดับกันไป ลูกประคำของรูด้านั้นใหญ่โตมาก!
ไม่มีใครอื่นเข้าใจความรู้นี้ นับตั้งแต่ตอนเริ่มต้น
ไม่มีใครอื่นสามารถที่จะรู้ความรู้นี้
เพียงลูกๆบราห์มินของยุคบรรจบพบกันเท่านั้นที่สามารถเข้าใจทั้งหมด
เพียงแค่จดจำยุคบรรจบพบกันและความรู้ทั้งหมดจะเข้าไปในสติปัญญาของลูก
ลูกคือประภาคารแห่งแสงที่แสดงให้ทุกคนได้เห็นจุดหมายปลายทางของพวกเขา
ลูกกลายเป็นประภาคารที่ดีมาก ไม่มีประเด็นใดที่ไม่ได้ใช้กับลูก ลูกเป็นศัลยแพทย์,
เจ้าของโรงรับจำนำ, คนซักผ้า
คุณสมบัติพิเศษอยู่ภายในลูกและดังนั้นคำยกย่องทั้งหมดนี้ใช้กับลูก
แต่ตามลำดับกันไปตามความเพียรพยายามที่ลูกทำ
คำยกย่องที่ลูกได้รับนั้นเป็นไปตามงานที่ลูกทำ
พ่อให้การกำหนดแก่ลูกและลูกต้องคิดเกี่ยวกับสิ่งนั้น การจัดสัมมนาเป็นงานของลูก
บาบาจะไม่หยุดลูกจากการทำสิ่งใด อัจชะ มีประโยชน์อะไรในการอธิบายมากเกินไป?
พ่อพูดว่า มานมานะบาฟ! บาบาป้อนอาหารที่ชูกำลังอย่างยิ่งแก่ลูก อัจชะ
ถึงลูกๆที่สุดแสนหวาน ผู้เป็นที่รักยิ่ง ที่จากหายไปนาน เวลานี้ได้พบพานอีกครั้ง
รัก ระลึกถึง และสวัสดีตอนเช้า จากแม่ พ่อ บัพดาดาพ่อทางจิตพูดนมัสเตกับลูกๆ ทางจิต
สาระสำหรับการสร้างสมเพื่อการเป็นตัวของความรู้ คุณธรรม และการจดจำระลึกถึง:
1.
รักษาความซาบซึ้งไว้เสมอว่าเราบราห์มินของยุคบรรจบพบกันนั้นสูงส่งยิ่งกว่าเทพ
เพราะในเวลานี้เราเป็นลูกของพระเจ้า เราเป็นเจ้ามหาสมุทรแห่งความรู้
ในเวลานี้ที่เราซึมซับคุณสมบัติพิเศษเหล่านี้ทั้งหมดไว้ในตนเอง
2. เพียงแต่เก็บสิ่งต่างๆ ที่พ่ออธิบายไว้ในสติปัญญาของลูก ขณะที่ได้ยินสิ่งใด,อย่าได้ฟัง
ขณะที่มองสิ่งใด,อย่าได้เห็น อย่าได้ยินสิ่งที่เลวร้าย! อย่าได้เห็นสิ่งที่เลวร้าย!
พร:
ขอให้ลูกเป็นจักรพรรดิที่ไร้ความกังวลและเคลื่อนออกไปจากเงาของมายาใดๆ
และอยู่ภายใต้ฉัตรแห่งการปกป้องของการจดจำระลึกถึง
ผู้ที่อยู่ภายใต้ฉัตรแห่งการปกป้องของการจดจำระลึกถึงของพ่อเสมอจะมีประสบการณ์ว่าตนเองปลอดภัยอย่างสม่ำเสมอ
วิธีที่จะทำให้ตนเองปลอดภัยจากเงา (chaaya)
ของมายาคือการอยู่ภายใต้ฉัตรของการปกป้องคุ้มครอง (chatra-chaaya) ของพ่อ
ผู้ที่คงอยู่ภายใต้ฉัตรของการปกป้องคือจักรพรรดิที่ไร้ความกังวลเสมอ
หากมีความกังวลใดๆ ความสุขของลูกจะหายไป
เมื่อความสุขของลูกหายไปแล้วลูกจะกลับมาอ่อนแอและมีอิทธิพลของเงาของมายา
เพราะความอ่อนแอที่ปลุกมายาขึ้นมา ถ้ามีเงาของมายาบางอย่างแม้ในความฝันของลูก
เธอจะเป็นเหตุที่ทำให้ลูกมีความทุกข์อย่างมาก
และเหตุนี้เองลูกต้องอยู่ภายใต้ฉัตรของการปกป้องคุ้มครองอย่างสม่ำเสมอ
คติพจน์:
ด้วยไขควงของความเข้าใจ ขันสกรูที่หลวมของความไม่ระมัดระวังให้แน่น
และอยู่อย่างตื่นตัวอย่างสม่ำเสมอ