26/10/18           Morning Polish Murli            Om Shanti           BapDada Madhuban


Esencja:
Słodkie dzieci, przestrzegajcie śrimatu, a wszystkie wasze skarbce staną się całkowicie pełne. Wasza fortuna stanie się wzniosła.

Pytanie:
W czym żelazny wiek zbankrutował? W jakim stanie się znalazł z powodu bankructwa?

Odpowiedź:
Żelazny wiek zbankrutował w czystości, szczęściu i spokoju. Dlatego Bharat z lądu szczęścia stał się lądem cierpienia i z diamentów taki jak łuski. Cała ta gra oparta jest na Bharacie. Dzieci, teraz Ojciec mówi wam o początku, środku i końcu tej gry. Tylko fortunne dzieci potrafią bardzo jasno zrozumieć tę wiedzę.

Piosenka:
Nikt nie jest tak unikalny jak Niewinny Pan.

Om śanti.
Bóg mówi. Który Bóg? Niewinny Pan, Bóg Śiwa mówi. Ojciec wam wyjaśnia. Obowiązkiem Nauczyciela również jest wam wyjaśniać. Także Satguru ma obowiązek wyjaśniania wam. Tylko Śiw Baba jest zwany prawdziwym Babą. On jest zwany Niewinnym Panem. Śankar nie może być zwany niewinnym. O nim mówi się, że kiedy otworzył swoje oko, spalił świat. Śiwa jest zwany Niewinnym Panem skarbów, tzn. On sprawia, całkowicie napełnia wasze skarbce. Jakie skarbce? Skarbce bogactwa, szczęścia i spokoju. Ojciec przybył, aby napełnić wasze skarbce czystości, szczęścia i spokoju. W żelaznym wieku jest bankructwo czystości, szczęścia i spokoju, ponieważ Rawan go przeklął. Każdy stale szlocha i płacze w chacie cierpienia. Niewinny Pan Siwa jest tutaj i wyjaśnia wam tajemnice początku, środka i końca świata, tzn. On czyni was, dzieci, trikaldarsi. Nikt inny nie zna sztuki życia. Maja uczyniła każdego całkowicie nierozsądnym. Ta gra zwycięstwa i klęski, szczęścia i cierpienia jest o Bharacie. Bharat był wypłacalny jak diament, a teraz jest niewypłacalny jak łuska. Bharat był lądem szczęścia, a teraz jest lądem cierpienia. Bharat był niebem, a teraz jest piekłem. Nikt oprócz Oceanu Wiedzy nie może dać wam wiedzy o jego początku, środku i końcu oraz o tym, w jaki sposób on z nieba staje się piekłem. W intelekcie ma być ta wiara. Ci, których fortuna ma się otworzyć, tzn. ci, którzy mają stać się fortunni, wierzą w to. Teraz wszyscy są niefortunni. Być niefortunnym tzn. mieć zepsutą swoją fortunę. Oni są zepsuci. Ojciec przychodzi i czyni ich wzniosłymi. Jednak prawie nikt nie rozumie tego Ojca, ponieważ On nie ma ciała. Najwyższa Dusza mówi. W złotym wieku są tylko czyste dusze. W żelaznym wieku wszyscy są nieczyści. Ludzie idą do Dżagadamby z tak wieloma pragnieniami. Oni niczego nie wiedzą. Ale nawet pomimo to, Ojciec mówi: Z jakimi uczuciami ludzie czczą kogoś, Ja daję im za to tymczasowy zwrot. Nieżyjący posąg nigdy nie może dać im owocu. Tylko Ja daję im owoc i przemijające szczęście. Jestem również Dawcą nieograniczonego szczęścia. Nie jestem Dawcą cierpienia. Ja usuwam cierpienie i jestem Dawcą szczęścia. Przyszliście, aby wziąć swoje dziedzictwo nieba w lądzie szczęścia. W tym trzeba przestrzegać wielu środków ostrożności. Ojciec wyjaśnia: Na początku jest szczęście. Potem, w środku, zaczyna się ścieżka czczenia, a więc kończy się szczęście i zaczyna cierpienie. W tamtym czasie, gdy zaczyna się czczenie, bóstwa upadają na ścieżkę grzechu, na występną ścieżkę. Zatem na początku jest szczęście, a cierpienie zaczyna się w środku. Na końcu jest wielkie cierpienie. Ojciec mówi: Jestem Dawcą spokoju i szczęścia wszystkim. Przygotowuję was do pójścia do lądu szczęścia. Cała reszta wyrówna swoje konta i odejdzie do lądu spokoju. Będzie wiele doświadczeń kary. Zasiądzie Trybunał. Baba wyjaśnił, że ludzie poświęcali siebie w Kaśi. Oni mówią o Kaśikalwat (poświęceniu się w Kaśi). W Kaśi jest świątynia Śiwy. Ci, którzy są na ścieżce czczenia, pamiętają tam Śiw Babę. Mówią: To jest to! Teraz przyjdę do Ciebie. Oni bardzo krzyczą i poświęcają siebie Śiwie, a więc otrzymują za to przemijające szczęście. Tutaj poświęcacie siebie, tzn. należycie do Śiw Baby za życia, aby wziąć dziedzictwo na 21 żyć. Nie ma tu popełniania samobójstwa. Za życia mówicie: Baba, jestem Twój. Tamci ludzie poświęcają siebie Śiwie. Oni wierzą, że gdy umrą, będą należeć do Śiw Baby. Jednak do Niego nie należą. Tutaj za życia należycie do Ojca. Wchodzicie w Jego objęcia i dlatego macie przestrzegać wskazówek Ojca. Tylko wtedy możecie stać się wzniosłymi bóstwami. Stajecie się tacy teraz. Czyniliście ten wysiłek cykl po cyklu. To nie jest nic nowego. Świat się starzeje. W takim razie z całą pewnością potrzebny jest nowy. Bharat był nowym lądem szczęścia, a teraz jest starym lądem cierpienia. Ludzie mają tak kamienne intelekty, że nie rozumieją, iż istnieje tylko jeden świat, który po prostu staje się nowy i stary (zmienia się). Maja zamknęła ich intelekty i uczyniła je całkowicie zdegradowanymi. Dlatego oni wciąż czczą bóstwa, nie wiedząc, co one robią. To jest zwane ślepą wiarą. Oni wydają miliony rupii, czcząc boginie. Czczą je, karmią, a następnie topią w morzu. Zatem to jest czczenie lalek, czyż nie tak? Jaka jest z tego korzyść? Świętują z wielką pompą i radością, i wydają tak dużo pieniędzy, a po tygodniu topią je w morzu, tak jakby grzebali je na cmentarzu. Bóg mówi: To jest prawo diabelskiej społeczności, a Ja czynię was społecznością bóstw. Bardzo trudno jest sprawić, by ktoś uwierzył, ponieważ On nie ma fizycznej formy. Aga Khan miał fizyczną formę i miał tak wielu naśladowców. Oni ważyli go złotem. Ojciec wyjaśnia: To jest zwane ślepą wiarą. Obecnie nikt nie jest stale szczęśliwy. Jest wielu, którzy są bardzo źli. Ważni ludzie popełniają wielkie grzechy. Ojciec mówi: Jestem Panem Biednych. Biedni nie popełniają tak dużo grzechu. Obecnie wszyscy są grzesznymi duszami. Teraz znaleźliście Nieograniczonego Ojca, a jednak wciąż na nowo Go zapominacie. O! Ale jesteś duszą, czyż nie tak? Nikt nigdy nie widział duszy. Ludzie rozumieją, że dusza mieszka w środku czoła i jest taka jak gwiazda. Gdy dusza pozostawia ciało, ciało się kończy. Dusza jest jak gwiazda, a więc na pewno mój Ojciec, Ojciec duszy, również jest taki jak ja. Jednak On jest Oceanem Szczęścia i Oceanem Spokoju. W jaki sposób Bezcielesny może dać dziedzictwo? On z całą pewnością przybywa i zasiada w środku czoła. Dusza teraz przyswaja wiedzę i przechodzi z degradacji w zbawienie. Ci, którzy coś robią, otrzymają za to nagrodę. Jeżeli nie pamiętasz Ojca, nie otrzymasz swojego dziedzictwa. Jeżeli nie czynisz innych takimi samymi jak ty, tzn. godnymi wzięcia dziedzictwa, wówczas jest zrozumiałe, że osiągniesz pozycję wartą kilku groszy. Ojciec jest tutaj i wyjaśnia, kto jest wzniosły, a kto jest zepsuty. Wzniosłe bóstwa istniały i odeszły z Bharatu. Ludzie śpiewają o Niebiańskim Bogu, Ojcu, ale nie wiedzą, kiedy Niebiański Bóg, Ojciec, przychodzi i czyni świat niebem. Wy to wiecie, ale i tak nie czynicie pełnego wysiłku. To także musi się wydarzyć zgodnie ze sztuką życia. Ile ktoś posiada w swojej fortunie, tyle otrzyma. Gdyby ktokolwiek z was zapytał Babę, Baba natychmiast odpowiedziałby ci, jaką pozycję osiągnąłbyś, jeśli opuściłbyś teraz swoje ciało, ze swoim obecnym zachowaniem. Jednak, nikt nie ma odwagi, by zapytać. Ci, którzy czynią dobry wysiłek, potrafią zrozumieć, w jakim stopniu stają się laską dla ślepych. Ojciec także rozumie, kiedy ktoś ma wziąć dobrą pozycję lub że dane dziecko nie służy, a więc stanie się tam pokojówką lub służącą. Są pokojówki lub służące, które zamiatają podłogi; są takie, które opiekują się Kriszną i takie, które ozdabiają cesarzowe. Tamci są czystymi królami, podczas gdy ci są nieczystymi królami. Dlatego nieczyści królowie budują świątynie dla czystych królów i ich czczą. Oni niczego nie wiedzą. Świątynia Birli jest tak wielka. Ludzie tworzą wiele świątyń dla Lakszmi i Narajana. Ale nie wiedzą, kim są Lakszmi i Narajan. A więc, jaką korzyść odniosą? Przemijające szczęście. Oni idą do Dżagadamby, ale nie wiedzą, że ta Dżagadamba potem staje się Lakszmi. Obecnie wasze pragnienia dotyczące świata są spełniane przez Dżagadambę. Zdobywacie królestwo świata. Obecnie Dżagadamba uczy was. To ona następnie staje się Lakszmi. To u niej ludzie co roku żebrzą. Jest tak ogromna różnica! Oni co roku błagają Lakszmi o bogactwo. Przed Lakszmi nie mówią: „Chcę dziecka” ani „Usuń moją chorobę”. Nie. Proszą Lakszmi tylko o bogactwo. Proszą Dżiagadambę o wiele rzeczy. To ona spełnia wszystkie ich pragnienia. Teraz, dzięki Dżagadambie, otrzymujecie zwierzchnictwo nad niebem. Oni otrzymują od Lakszmi jakiś owoc bogactwa co roku i dlatego co roku ją czczą. Wierzą, że ona daje im bogactwo. Potem stale grzeszą, używając tego bogactwa. Oni nawet popełniają grzech, by zdobyć bogactwo. Dzieci, obecnie otrzymujecie niezniszczalne klejnoty wiedzy, dzięki którym staniecie się prosperującymi. Otrzymujecie królestwo nieba dzięki Dżagadambie. Tam nie są popełniane żadne grzechy. Te sprawy muszą być zrozumiane. Niektórzy rozumieją bardzo dobrze, a inni nie rozumieją tego zupełnie, ponieważ to nie jest w ich fortunie. Jeśli nie przestrzegasz śrimatu, nie staniesz się wzniosły i twoja pozycja zostanie zniszczona. Musi być zrozumiane, że całe królestwo jest zakładane. Bóg, Ojciec, zakłada niebiańskie królestwo, a więc Bharat stanie się niebem. To jest zwane dobroczynnym wiekiem. Ten wiek trwa najwyżej 100 lat. Pozostałe wieki trwają 1250 lat. W Adźmirze jest model raju. Oni pokazują, jakie jest niebo. Niebo na pewno jest tutaj, czyż nie tak? Jeżeli ktoś usłyszy choć trochę, pójdzie do nieba. Jednak, jeśli oni potem nie uczą się, będą tacy jak ci, którzy są niewykształceni. Poddani również są w kolejności. Jednak, tam wszyscy, biedni i zamożni są szczęśliwi. Tutaj nie ma niczego poza cierpieniem. W złotym wieku Bharat jest lądem szczęścia, podczas gdy w żelaznym wieku jest lądem cierpienia. Historia i geografia świata muszą się powtórzyć. Bóg jest tylko jeden. Istnieje również tylko jeden świat. W nowym świecie najpierw jest Bharat. Bharat teraz jest stary i musi ponownie stać się nowy. Nikt inny nie wie, w jaki sposób historia i geografia świata mają się powtórzyć. Nie każdy jest taki sam. Tam także będą różne pozycje. Tam nie ma policjantów, gdyż tam nie ma lęku. Tutaj jest lęk i dlatego są policjanci itp. Bharat został podzielony na kawałki. W złotym wieku nie ma żadnych podziałów. Istnieje tylko jedno królestwo Lakszmi i Narajana. Tam nie są popełniane żadne grzechy. Ojciec mówi: Dzieci, bierzcie ode Mnie swoje dziedzictwo stałego szczęścia, przestrzegając Moich wskazówek. Tylko jeden Ojciec pokazuje wam ścieżkę do zbawienia. Jesteście armią Śiw śakti, która czyni Bharat niebem. Używacie swojego ciała, umysłu i bogactwa, wszystkiego, dla tej usługi. Tamten Bapudżi przegonił chrześcijan. To również było ustalone w sztuce życia. Jednak, poprzez to nie osiągnięto szczęścia. A zamiast szczęścia jest jeszcze większe cierpienie. Nie ma żywności i oni stale kłamią: „Otrzymacie to i to; to i to się wydarzy”. Tylko od Ojca coś otrzymacie. Wszystko inne skończy się. Ludzie proszą o kontrolę narodzin. Stale ciężko pracują nad tym problemem. Nic się nie wydarzy. Jeśli wybuchnie nawet mała wojna, będzie głód. Będzie wiele przemocy. Aćća.

Najsłodszym, ukochanym, dawno zagubionym, a teraz odnalezionym dzieciom, miłość, pamiętanie i dzień dobry od Matki, Ojca, BapDady. Duchowy Ojciec mówi duchowym dzieciom namaste.

Esencja dla dharny:

1. Masz za życia poświęcić siebie Ojcu, tzn. masz należeć do Ojca i przestrzegać tylko śrimatu Ojca. Służ, czyniąc innych takimi, jaki sam jesteś.

2. Rozdawajcie niezniszczalne klejnoty wiedzy i stańcie się tacy, jak Dżagadamba, która spełnia pragnienia każdego.

Błogosławieństwo:
Bądź trikaldalsi i stań się niezachwialnym, nie do poruszenia mahawirem uważając, że we wszystkim jest korzyść.

Nie spoglądaj na jakąś sytuacje widząc tylko jeden aspekt czasu, ale będąc trikaldalsi. Zamiast pytać:, „Dlaczego?”, „Co?” uważaj, że jest korzyść w wszystkim, co się wydarza. Stale czyń to, co Baba mówi, a wtedy, to jest Baba i Jego zadanie. Posuwaj się na przód tak jak Baba sprawia, abyś się posuwał, ponieważ w tym zanurzona jest korzyść. Mając taką wiarę nigdy nie będziesz się chwiać. Niech nie będzie żadnych bezużytecznych myśli w twoich snach, czy umyśle, a wtedy będziesz niezachwialnym i nie do poruszenia mahawirem.

Hasło:
Tapaswi to ten, kto staje się niezależny i kochający w sekundę, zgodnie z sygnałami śrimatu.