03.05.20 Avyakt Bapdada
Assame
Murli
06.01.86 Om Shanti Madhuban
“*সংগমযুগ - জমা কৰাৰ
যুগ*”
আজি সকলো সন্তানৰে
তিনিওটি কালকে জানোঁতা ত্ৰিকালদৰ্শী বাপদাদাই সকলো সন্তানৰে জমাৰ হিচাপ চাই আছেহঁক।
এয়াতো সকলোৱে জানাই যে গোটেই কল্পত শ্ৰেষ্ঠ হিচাপ জমা কৰাৰ সময় কেৱল এই সংগমযুগ হয়।
অকণমানি যুগ, তেনেই চুটি জীৱন হয়। কিন্তু এই যুগৰ, এই জীৱনৰ বিশেষত্ব আছে যে এতিয়াই
যিমান জমা কৰিব বিচৰা কৰিব পাৰা। এই সময়ৰ শ্ৰেষ্ঠ হিচাপ অনুসৰি পূজ্য পদো পোৱা আৰু
পাচলৈ পূজ্য তথা পূজাৰীও হোৱা। এই সময়ৰ শ্ৰেষ্ঠ কৰ্মৰ, শ্ৰেষ্ঠ ন’লেজ (জ্ঞান)ৰ,
শ্ৰেষ্ঠ সম্বন্ধৰ, শ্ৰেষ্ঠ শক্তিসমূহৰ, শ্ৰেষ্ঠ গুণবোৰৰ সকলো শ্ৰেষ্ঠ হিচাপ এতিয়াই
জমা কৰা। দ্বাপৰৰ পৰা ভক্তিৰ হিচাপ অল্পকালৰ এতিয়াই কৰিলা আৰু এতিয়াই ফল পালা আৰু
শেষ হৈ গ’ল। ভক্তিৰ হিচাপ এইবাবেই অল্পকালৰ কিয়নো এতিয়াই উপাৰ্জন কৰিলা আৰু এতিয়াই
ভোগ কৰিলা। জমা কৰাৰ অবিনাশী হিচাপ যি জন্ম-জন্মান্তৰ চলি থাকে সেই অবিনাশী হিচাপ
জমা কৰাৰ সময় এতিয়াই সেইবাবে এই শ্ৰেষ্ঠ সময়ক ‘পুৰুষোত্তম যুগ’ বা ‘ধাৰ্মিক যুগ’
বুলি কোৱা হয়। ‘পৰমাত্মা অৱতৰণৰ যুগ’ বুলি কোৱা হয়। ডাইৰেক্ট (প্ৰত্যক্ষ ভাৱে)
পিতাৰ দ্বাৰা প্ৰাপ্ত শক্তিসমূহৰ যুগ বুলি ইয়াৰেই গায়ন আছে। এইটো যুগতেই পিতাই
বিধাতা আৰু বৰদাতাৰ ভূমিকা পালন কৰে সেইবাবে এইটো যুগক ‘বৰদানী যুগ’ বুলি কোৱা হয়।
এইটো যুগত স্নেহৰ কাৰণে পিতা ‘ভোলা (হোজা) ভঁৰালী’ হৈ যায় আৰু একৰ বিপৰীতে পদম গুণ
ফল দিয়ে। একৰ বিপৰীতে পদম গুণ জমা হোৱাৰ বিশেষ ভাগ্য এতিয়াই প্ৰাপ্ত হয়। অন্য
যুগবোৰত “যিমান দিবা সিমান পাবা” এইটো হিচাপ হয়। অন্তৰ নহ’ল জানো কিয়নো এতিয়া
ডাইৰেক্ট পিতা উত্তৰাধিকাৰ আৰু বৰদান দুয়োটি ৰূপত প্ৰাপ্তি কৰোৱাৰ নিমিত্ত হয়।
ভক্তিত ভাৱনাৰ ফল প্ৰাপ্ত হয়, এতিয়া উত্তৰাধিকাৰ আৰু বৰদানৰ ফল প্ৰাপ্ত হয় সেইবাবে
এই সময়ৰ মহত্বক জানি, প্ৰাপ্তি সমূহক জানি, জমাৰ হিচাপক জানি, ত্ৰিকালদৰ্শী হৈ
প্ৰতিটো খোজ আগবঢ়াই থাকানে? এই সময়ৰ এটি চেকেণ্ডো কিমান সাধাৰণ সময়তকৈ শ্ৰেষ্ঠ হয় -
সেয়া জানানে? চেকেণ্ডত কিমান উপাৰ্জন কৰিব পাৰা আৰু চেকেণ্ডত কিমান হেৰুওৱা? এইটো
হিচাপ ভালদৰে জানানে? নে সাধাৰণ ৰীতিৰে কিছু উপাৰ্জন কৰিলা আৰু কিছু হেৰুৱালা।
এনেকুৱা অমূল্য সময় সমাপ্ততো কৰি থকা নাই? ব্ৰহ্মাকুমাৰ ব্ৰহ্মাকুমাৰীতো হ’লা কিন্তু
অবিনাশী উত্তৰাধিকাৰ আৰু বিশেষ বৰদানসমূহৰ অধিকাৰী হ’লানে? কিয়নো এই সময়ৰ অধিকাৰীয়ে
জন্ম-জন্মৰ অধিকাৰী হয়। এই সময়ৰ কিবা নহয় কিবা স্বভাৱ বা সংস্কাৰ বা কোনো সম্বন্ধৰ
অধীনত থাকোঁতা আত্মা জন্ম-জন্মৰ অধিকাৰী হোৱাৰ পৰিৱৰ্তে প্ৰজা পদৰ অধিকাৰী হয়।
ৰাজ্য অধিকাৰী নহয়। প্ৰজা পদৰ অধিকাৰী হয়। হ’বলৈ আহিছে ৰাজযোগী, ৰাজ্য অধিকাৰী
কিন্তু অধীনতাৰ সংস্কাৰৰ কাৰণে বিধাতাৰ সন্তান হোৱা সত্ত্বেও ৰাজ্য অধিকাৰী হ’ব
নোৱাৰে সেইবাবে সদায় এইটো চেক্ (পৰীক্ষা) কৰিবা যে স্ব-অধিকাৰী কিমানলৈ হৈছোঁ? যিয়ে
স্ব-অধিকাৰ প্ৰাপ্ত কৰিব নোৱাৰে বিশ্বৰ ৰাজ্য-ভাগ্য কেনেকৈ প্ৰাপ্ত কৰিব? বিশ্বৰ
ৰাজ্য-ভাগ্যৰ অধিকাৰী হোৱাৰ চৈতন্য মডেল (আৰ্হি), এতিয়া স্ব-ৰাজ্য অধিকাৰী হৈ তৈয়াৰ
কৰা। যি কোনো বস্তুৰে প্ৰথমতে মডেল তৈয়াৰ নকৰা জানো। গতিকে প্ৰথমতে এই মডেলক চোৱা।
স্ব-অধিকাৰী অৰ্থাৎ সকলো কৰ্মেন্দ্ৰিয় ৰূপী প্ৰজাৰ ৰজা হোৱা। প্ৰজাৰ ৰাজ্য নে ৰজাৰ
ৰাজ্য? এইটোতো জানিব পাৰা নহয়নে! যদি প্ৰজাৰ ৰাজ্য তেন্তে ৰজা বুলি কোৱা নহ’ব।
প্ৰজাৰ ৰাজ্যত ৰাজবংশ সমাপ্ত হৈ যায়। কোনো এটি কৰ্মেন্দ্ৰিয়ো যদি প্ৰতাৰণা কৰে
তেন্তে স্বৰাজ্য অধিকাৰী বুলি কোৱা নহ’ব। এনেকৈও কেতিয়াও নাভাবিবা যে এটা দুটা
দুৰ্বলতাতো থাকেই। সম্পূৰ্ণতো লাষ্টত (অন্তিমত)হে হ’মগৈ। কিন্তু বহুকালৰ এটি
দুৰ্বলতায়ো সময়ত প্ৰতাৰণা কৰি দিয়ে। বহুকালৰ অধীন হোৱা সংস্কাৰে অধিকাৰী হ’বলৈ
নিদিব সেইবাবে অধিকাৰী অৰ্থাৎ স্ব-অধিকাৰী। অন্তত সম্পূৰ্ণ হৈ যাম, এইটো ভ্ৰমত থাকি
নাযাবা। বহুকালৰ স্ব-অধিকাৰৰ সংস্কাৰে বহুকালৰ বিশ্ব অধিকাৰী কৰি তুলিব। অলপ সময়ৰ
স্বৰাজ্য অধিকাৰী অলপ সময়ৰ বাবেহে বিশ্ব ৰাজ্য অধিকাৰী হ’ব। যিসকলে এতিয়া পিতাৰ
সমানতাৰ আজ্ঞা অনুসৰি পিতাৰ অন্তৰ আসনত অধিষ্ঠিত হয় তেওঁলোকেই ৰাজ্য সিংহাসনত
অধিষ্ঠিত হয়। পিতাৰ সমান হোৱা অৰ্থাৎ পিতাৰ অন্তৰ আসনত অধিষ্ঠিত হোৱা। যিদৰে পিতা
ব্ৰহ্মা সম্পন্ন আৰু সমান হৈ গ’ল সেইদৰে সম্পূৰ্ণ আৰু সমান হোৱা। ৰাজ্য সিংহাসনৰ
অধিকাৰী হোৱা। যিকোনো প্ৰকাৰৰ অমনোযোগীতাৰ বাবে নিজৰ অধিকাৰ বা উত্তৰাধিকাৰ বা
বৰদান কমকৈ প্ৰাপ্ত নকৰিবা। গতিকে জমাৰ হিচাপ চেক্ (পৰীক্ষা) কৰা। নতুন বছৰ আৰম্ভ
হৈছে নহয় জানো। পূৰ্বৰ হিচাপ চেক্ কৰা আৰু নতুন হিচাপ সময় আৰু পিতাৰ বৰদানৰে যিমান
বেছিকৈ পাৰা সিমান বেছি জমা কৰিবা। কেৱল উপাৰ্জন কৰিলা আৰু খালা, এনেকুৱা হিচাপ
সৃষ্টি নকৰিবা! অমৃতবেলা যোগযুক্ত হৈ থাকিলা জমা কৰিলা। ক্লাছত ষ্টাডী (অধ্যয়ন) কৰি
জমা কৰিলা আৰু পাচত গোটেই দিন পৰিস্থিতিৰ বশীভূত বা মায়াৰ প্ৰহাৰৰ বশীভূত হৈ বা
নিজৰ সংস্কাৰৰ বশীভূত হৈ যি জমা কৰিলা সেয়া যুদ্ধ কৰি বিজয়ী হোৱাত খৰচ কৰিলা। তেন্তে
ৰিজাল্ট (ফলাফল) কি হ’ল? উপাৰ্জন কৰিলা আৰু ভোগ কৰিলা, জমা কি হ’ল? সেইবাবে জমাৰ
হিচাপ সদায় চেক্ কৰিবা আৰু বঢ়াই গৈ থাকিবা। এনেয়ে চাৰ্টত (খতিয়ানৰ তালিকাত) কেৱল
শুদ্ধ চিন নিদিবা। ক্লাছ কৰিলানে? হয়। যোগ কৰিলানে (পিতাৰ স্মৃতিত থাকিলানে)? কিন্তু
সময় অনুসৰি যেনেকুৱা শক্তিশালী যোগ হ’ব লাগে তেনেকুৱা হ’লনে? সময় ভালদৰে অতিবাহিত
কৰিলা, বহুত আনন্দ পালা, বৰ্তমানতো হ’ল কিন্তু বৰ্তমানৰ লগতে জমাও কৰিলানে? ইমান
শক্তিশালী অনুভৱ কৰিলানে? চলি আছে, কেৱল এইটো চেক্ নকৰিবা। যাকেই সোধা কেনেদৰে চলি
আছা? তেতিয়া কৈ দিয়ে - বহুত ভালদৰে চলি আছোঁ। কিন্তু কোনটো স্পিডত (গতিত) চলি আছা
এইটো চেক্ কৰা। পৰুৱাৰ চলনেৰে চলি আছা নে ৰকেটৰ চলনেৰে চলি আছা? এইটো বছৰত সকলো
কথাত শক্তিশালী হোৱাৰ স্পিড আৰু পাৰচেন্টজ চেক কৰিবা। কিমান পাৰচেন্টজ জমা কৰি আছা?
5 টকা জমা হ’লেও কোৱা হ’ব জমা হৈছে। 100 টকা জমা হ’লেও কোৱা হ’ব জমা হৈছে! জমাতো
কৰিলা কিন্তু কিমান কৰিলা? বুজি পাইছা কি কৰিব লাগে।
গ’ল্ডেন জুবিলী (সোণালী জয়ন্তী)ৰ ফালে আগবাঢ়ি গৈ আছা - এই গোটেই বছৰটোৱেই গ’ল্ডেন
জুবিলী নহয় জানো! গতিকে চেক্ কৰা প্ৰতিটো কথাত গ’ল্ডেন এজড্ অৰ্থাৎ সতোপ্ৰধান
ষ্টেজ (অৱস্থা) আছেনে? অথবা সতো অৰ্থাৎ চিলভাৰ এজড্ ষ্টেজ আছে? পুৰুষাৰ্থও
সতোপ্ৰধান গ’ল্ডেন এজড্ হওঁক। সেৱাও গ’ল্ডেন এজড্ হওঁক। অলপো যাতে পুৰণি সংস্কাৰৰ
খাদ (অশুদ্ধি) মিহলি নহয়। আজিকালি যেনেকৈ ৰূপৰ ওপৰতো সোণৰ পানীৰ প্ৰলেপ দিয়ে এনেকুৱা
যাতে নহয়। বাহিৰৰ পৰাতো সোণ যেন লাগে কিন্তু ভিতৰত কি হয়? মিক্স (মিশ্ৰিত) বুলি কোৱা
হ’ব নহয় জানো! গতিকে সেৱাতো যাতে অভিমান আৰু অপমানৰ খাদ যাতে মিক্স নহয়। ইয়াকে
গ’ল্ডেন এজড্ সেৱা বুলি কোৱা হয়। স্বভাৱতো ঈৰ্ষা, নিজকে সিদ্ধ কৰাৰ আৰু জেদৰ ভাৱ
যাতে নাথাকে। এয়া হৈছে খাদ। এই খাদবোৰক সমাপ্ত কৰি গ’ল্ডেন এজড্ স্বভাৱৰ হোৱা।
সংস্কাৰত সদায় ‘হা জী’ (হয় হুজুৰ)। যেনেকুৱা সময়, যেনেকুৱা সেৱা তেনেকৈ নিজক ম’ল্ড্
কৰিব (খাপ খুৱাই ল’ব) লাগে অৰ্থাৎ ৰিয়েল গ’ল্ড্ (প্ৰকৃত সোণ) হ’ব লাগে। মই ম’ল্ড্
হ’ব লাগে। অন্যই কৰিলে তেতিয়া মই কৰিম - এয়া জেদ হৈ যায়। এয়া ৰিয়েল গ’ল্ড্ নহয়! এই
খাদবোৰ সমাপ্ত কৰি গ’ল্ডেন এজড্ হোৱা। সম্বন্ধত সদায় প্ৰত্যেক আত্মাৰ প্ৰতি শুভ
ভাৱনা, কল্যাণৰ ভাৱনা হওঁক। স্নেহৰ ভাৱনা হওঁক, সহযোগৰ ভাৱনা হওঁক। যেনেকুৱাই
ভাৱ-স্বভাৱৰ নহওঁক কিন্তু তোমালোকৰ সদায় শ্ৰেষ্ঠ ভাৱ হওঁক। এই সকলোবোৰ কথাত
স্ব-পৰিৱৰ্তন কৰা মানেই গ’ল্ডেন জুবিলী পালন কৰা। খাদবোৰ জ্বলোৱা অৰ্থাৎ গ’ল্ডেন
জুবিলী পালন কৰা। বুজি পালা - বছৰটিৰ আৰম্ভণি গ’ল্ডেন এজড্ স্থিতিৰে কৰা। সহজ নহয়
জানো। শুনাৰ সময়ততো সকলোৱে ভাবে যে কৰিবই লাগিব কিন্তু যেতিয়া সমস্যা সন্মুখত আহে
তেতিয়া ভাবে এয়াতো বহুত কঠিন। সমস্যাৰ সময়ত স্ব-ৰাজ্য অধিকাৰী ভাৱৰ অধিকাৰ দেখুওৱাৰে
সময় হয়। আক্ৰমণৰ সময়তহে বিজয়ী হোৱা যায়। পৰীক্ষাৰ সময়তহে নাম্বাৰ ৱান (এক নম্বৰ)
হোৱাৰ সময় হয়। সমস্যা স্বৰূপ নহ’বা কিন্তু সমাধান স্বৰূপ হোৱা। বুজি পালা - এই
বছৰটিত কি কৰিব লাগিব? তেতিয়াহে গ’ল্ডেন জুবিলীৰ সমাপ্তি সম্পন্ন হোৱাৰ গ’ল্ডেন
জুবিলী বুলি কোৱা হ’ব। আৰু কি নবীনতা কৰিবা (আনিবা)? বাপদাদাৰ ওচৰত সকলো সন্তানৰ
সংকল্পতো আহি পায়েই। প্ৰ’গ্ৰাম (অনুষ্ঠান)ৰ ক্ষেত্ৰতো কি নবীনতা কৰি দেখুৱাবা?
গ’ল্ডেন থট্চ (সোণালী চিন্তা) শুনোৱাৰ টপিক (বিষয়) ৰাখিছা নহয়। সোণালী সংকল্প,
সোণালী বিচাৰ, যিয়ে সোণ কৰি তুলিব আৰু সোণালী যুগ আনিব। এইটো টপিক ৰাখিছা নহয়নে।
বাৰু - আজি বতনত এইটো বিষয়ৰ ওপৰত যি বাৰ্তালাপ হ’ল সেয়া পাচত শুনাম। বাৰু-
সকলো উত্তৰাধিকাৰ আৰু বৰদানৰ ডবল অধিকাৰী ভাগ্যৱান সন্তানসকলক, সদায় স্বৰাজ্য
অধিকাৰী শ্ৰেষ্ঠ আত্মাসকলক, সদায় নিজক গ’ল্ডেন এজড্ স্থিতিত স্থিত কৰোঁতা ৰিয়েল
গ’ল্ড (প্ৰকৃত সোণ) সন্তানসকলক, সদায় স্ব-পৰিৱৰ্তনৰ লগনেৰে বিশ্ব পৰিৱৰ্তনত আগবাঢ়োতা
বিশেষ আত্মাসকলক বাপদাদাৰ স্নেহপূৰ্ণ স্মৰণ আৰু নমস্কাৰ।
মিটিংত অহা
ডাক্তৰসকলৰ লগত - অব্যক্ত বাপদাদাৰ সাক্ষাৎ:-
নিজৰ শ্ৰেষ্ঠ উৎসাহ-উদ্দীপনাৰ দ্বাৰা অনেক আত্মাক সদায় আনন্দিত কৰি তোলাৰ সেৱাত লাগি
আছা নহয়। ডাক্তৰৰ বিশেষ কাৰ্যই হৈছে প্ৰত্যেক আত্মাকে আনন্দ দিয়া। প্ৰথম ঔষধ হৈছে
আনন্দ। আনন্দই আধা বেমাৰ শেষ কৰি দিয়ে। গতিকে আত্মিক ডাক্তৰ অৰ্থাৎ আনন্দৰ ঔষধ
দিওঁতা। তেন্তে এনেকুৱা ডাক্তৰ হোৱা নহয়নে। এবাৰো যদি আত্মাসকলৰ আনন্দৰ ৰেঙনি অনুভৱ
হৈ যায় তেন্তে সেই আত্মাসকলে সদায় আনন্দৰ ৰেঙনিৰে আগলৈ উৰি গৈ থাকিব। গতিকে সকলোকে
ডবল লাইট কৰি উৰোৱা ডাক্তৰ হোৱা নহয়নে। তেওঁলোকে বেড (বিচনা)ৰ পৰা উঠাই দিয়ে। বেডত
শুই থকা পেচেণ্ট (বেমাৰী)ক উঠাই দিয়ে, চলিব পৰা কৰি তোলে। তোমালোকে পুৰণি সৃষ্টিৰ
পৰা উঠাই নতুন সৃষ্টিত বহুৱাই দিয়া। এনেকুৱা প্লেন বনাইছা (পৰিকল্পনা কৰিছা) নহয়নে।
আত্মিক ইনষ্ট্ৰুমেণ্টচ্ (সজুলি; আহিলা-পাতিবোৰ) য়ুজ্ (ব্যৱহাৰ) কৰাৰ প্লেন
বনাইছানে? ইঞ্জেক্চন (বেজী) কি?, বড়ি কি?, ব্লাড (তেজ) দিয়া মানে কি? এই সকলো
আত্মিক সাধন প্ৰস্তুত কৰিছানে? কাৰোবাক যদি ব্লাড দিয়াৰ আৱশ্যক হয় তেন্তে কি আত্মিক
ব্লাড দিব লাগে? হাৰ্ট পেচেণ্ট (হৃদ ৰোগী)ক কোনবিধ ঔষধ দিব লাগে? হাৰ্ট পেচেণ্ট
অৰ্থাৎ হতাশাগ্ৰস্ত পেচেণ্ট (ৰোগী)। গতিকে আত্মিক সামগ্ৰী লাগে। যিদৰে তেওঁলোকে
নতুন নতুন ইনভেন্শ্বন (আৱিষ্কাৰ) কৰে, তেওঁলোকে চাইন্স (বিজ্ঞান)ৰ সাধনেৰে ইনভেন্শ্বন
কৰে। তোমালোকে চাইলেন্স (শান্তি; মৌনতা)ৰ সাধনেৰে চিৰকালৰ বাবে নিৰোগী কৰি তোলা।
যিদৰে তেওঁলোকৰ ওচৰত গোটেই লিষ্ট (তালিকা) আছে - এইটো এইটো ইনষ্ট্ৰুমেণ্ট আছে।
এনেদৰে তোমালোকৰো লিষ্টখন দীঘলীয়া হ’ব লাগে। এনেকুৱা ডাক্তৰ হোৱা। এভাৰহেল্ডী (সৰ্বদা
স্বাস্থ্যৱান) কৰি তোলাৰ ইমান ভাল সাধন থাকিব লাগে। নিজৰ এনেকুৱা অকুপেশ্বন (পেচা)
কৰি লৈছানে? সকলো ডাক্তৰে নিজৰ নিজৰ স্থানত এনেকুৱা “এভাৰহেল্ডী এভাৰৱেল্ডী কৰি
তোলাৰ” বোৰ্ড (ফলক) লগাইছানে? যিদৰে তোমালোকৰ সেই অকুপেশ্বনৰ কথা লিখা সেইদৰে
এনেকুৱা লিখনি থাকিব লাগে, যি লিখনি দেখি বুজিব যে এয়া কি হয় – ভিতৰলৈ গৈ চাওঁ।
আকৰ্ষণ কৰিব পৰা বোৰ্ড হওঁক। লিখনিয়ে এনেকুৱা হওঁক যাতে পৰিচয় নোলোৱাকৈ কোনেও থাকিব
নোৱাৰে। বেলেগে মতাৰ কোনো আৱশ্যকতা থাকিব নালাগে, কিন্তু নিজেই তোমালোকৰ আগত
নিবিচাৰিলেও যাতে আহি যায়, এনেকুৱা বোৰ্ড হওঁক। তেওঁলোকেতো লিখে এম.বি.বি.এচ., অমুক
অমুক তোমালোকে আকৌ নিজৰ এনেকুৱা বোৰ্ডত আত্মিক অকুপেশ্বন লিখি দিয়া যাৰ দ্বাৰা
তেওঁলোকে যাতে বুজি পায় যে এয়া অত্যাৱশ্যকীয় স্থান হয়। এনেকুৱা নিজৰ আত্মিক ডিগ্ৰী
সৃষ্টি কৰিছানে নে কেৱল সেই ডিগ্ৰীবোৰেই লিখা?
(সেৱাৰ শ্ৰেষ্ঠ সাধন কি হোৱা উচিত) সেৱাৰ সকলোতকৈ তীক্ষ্ণ সাধন হৈছে - সমৰ্থ
সংকল্পৰ দ্বাৰা সেৱা। সমৰ্থ সংকল্পও হওক, বাণীও হওক, কৰ্মও হওক। তিনিওটিয়ে যাতে
যুগপৎভাৱে (একে সময়তে একেলগে) কাৰ্য কৰে। এয়াই শক্তিশালী সাধন হয়। বাণীত আহিলে
শক্তিশালী সংকল্পৰ পাৰচেন্টেজ্ (শতাংশ) কম হৈ যায় নতুবা সেইখিনি পাৰচেন্টেজ্
হ’লে বাণীৰ শক্তিত পাৰ্থক্য আহি যায়। কিন্তু নহয়। তিনিওটিয়ে যুগপৎভাৱে হওক। যিদৰে
যিকোনো ৰোগীক একেলগে কোনোৱে নাড়ী স্পন্দন পৰীক্ষা কৰে, কোনোৱে অপাৰেশ্বন (অস্ত্ৰোপচাৰ)
কৰে.... যুগপৎভাৱে কৰে। নাড়ী স্পন্দন পৰীক্ষা কৰোঁতাজনে পাচত চাব আৰু অপাৰেশ্বন
কৰোঁতাজনে যদি প্ৰথমে কৰি দিয়ে তেতিয়া কি হ’ব? যুগপৎভাৱে কিমান কাৰ্য চলে। সেইদৰে
আত্মিকতাৰো সেৱাৰ সাধন যাতে যুগপৎভাৱে চলে। বাকী সেৱাৰ প্লেন বনাইছা, বহুত ভাল।
কিন্তু এনেকুৱা কোনো সাধন তৈয়াৰ কৰা যাতে সকলোৱে বুজে যে হয় এওঁলোক আত্মিক ডাক্তৰ
চিৰকালৰ বাবে হেল্ডী কৰি তোলোঁতা হয়। বাৰু।
পাৰ্টিৰ লগত:-
1) যিসকল অনেক
বাৰৰ বিজয়ী আত্মা তেওঁলোকৰ চিন কি হ’ব বাৰু? তেওঁলোকৰ সকলো কথা বহুত সহজ আৰু পাতল
অনুভৱ হ’ব। যিসকল কল্প-কল্পৰ বিজয়ী আত্মা নহয় তেওঁলোকৰ সৰু কাৰ্যও কঠিন অনুভৱ হ’ব।
সহজ নালাগিব। প্ৰতিটো কাৰ্য কৰাৰ আগতে নিজকে এনেকুৱা অনুভৱ কৰিব যেন এইটো কাৰ্য
হৈয়েই আছে। হ’ব নে নহ’ব এইটো কুৱেশ্বন (প্ৰশ্ন) উদয় নহ’ব। হৈয়েই আছে, এইটো উপলব্ধি
সদায় থাকিব। এয়া জানে যে সদায় সফলতা আছেই, বিজয় হওঁৱেই - এনেকুৱা নিশ্চয় বুদ্ধিৰ
হ’ব। কোনো কথাই নতুন যেন নালাগিব, বহুত পুৰণি কথা। এইটো স্মৃতিৰে নিজকে আগবঢ়াই লৈ
গৈ থাকিব।
2) ডবল লাইট হোৱাৰ চিন কি হ’ব বাৰু? ডবল লাইট আত্মাসকলে সদায় সহজে উৰন্ত কলাৰ অনুভৱ
কৰে। কেতিয়াবা থমকি ৰোৱা কেতিয়াবা উৰা এনেকুৱা নহয়। সদায় উৰন্ত কলাৰ অনুভৱী এনেকুৱা
ডবল লাইট আত্মাসকলহে দ্বৈত মুকুটৰ অধিকাৰী হয়। ডবল লাইটধাৰীয়ে স্বতঃ উচ্চ স্থিতিৰ
অনুভৱ কৰে। যি পৰিস্থিতিয়েই নাহক, স্মৃতিত ৰাখিবা মই ডবল লাইট হওঁ। সন্তান হৈ গ’লা
অৰ্থাৎ পাতল হৈ গ’লা। কোনো বোজা উঠাব নোৱাৰা। ভাল বাৰু - ওঁম্ শান্তি।
বৰদান:
শুভচিন্তন আৰু
শুভচিন্তক স্থিতিৰ অনুভৱৰ দ্বাৰা পিতা ব্ৰহ্মাৰ সমান মাষ্টৰ দাতা হোৱা
পিতা ব্ৰহ্মাৰ সমান
মাষ্টৰ দাতা হ’বৰ বাবে ঈৰ্ষা, ঘৃণা আৰু ক্ৰিটিচাইজ্ (সমালোচনা) - এই তিনিওটি কথাৰ
পৰা মুক্ত হৈ থাকি সকলোৰে প্ৰতি শুভচিন্তক হোৱা আৰু শুভচিন্তন স্থিতিৰ অনুভৱ কৰা
কিয়নো যাৰ ঈৰ্ষাৰ অগ্নি আছে তেওঁ নিজেও জ্বলে আৰু অন্যকো অশান্ত কৰে, ঘৃণা কৰাসকল
নিজেও অৱনমিত হয় আৰু অন্যকো অৱনমিত কৰে আৰু ধেমালিতে ক্ৰিটিচাইজ্ কৰোঁতাসকলে
আত্মাক সাহসহীন কৰি দুখী কৰে সেইবাবে এই তিনিওটি কথাৰ পৰা মুক্ত হৈ থাকি শুভচিন্তক
স্থিতিৰ অনুভৱৰ দ্বাৰা দাতাৰ সন্তান মাষ্টৰ দাতা হোৱা।
স্লোগান:
মন-বুদ্ধি আৰু
সংস্কাৰৰ ওপৰত সম্পূৰ্ণ ৰাজ্য কৰোঁতা স্বৰাজ্য অধিকাৰী হোৱা।