14.07.19    Avyakt Bapdada     Assame Murli     31.12.84     Om Shanti     Madhuban


“নতুন জ্ঞান আৰু নতুন জীৱনৰ দ্বাৰা নবীনতাৰ জিলিঙনি দেখুওৱা”


আজি চাৰিওদিশৰ সন্তানসকলে সাকাৰ ৰূপত বা আকাৰ ৰূপত নতুন যুগ, নতুন জ্ঞান, নতুন জীৱন দিওঁতা বাপদাদাৰ লগত নতুন বৰ্ষ উৎযাপন কৰিবলৈ এই আত্মিক হায়েষ্ট (সৰ্বোচ্চ), হোলিয়েষ্ট (পৱিত্ৰতম) নতুন দৰবাৰত উপস্থিত হৈছেহঁক। বাপদাদাৰ ওচৰত সকলো সন্তানৰে আন্তৰিক উৎসাহ উদ্দীপনা আৰু পৰিৱৰ্তন কৰাৰ প্ৰতিজ্ঞা সমূহৰ শুভ সংকল্প, শুভ ভাৱনা, শুভকামনা আহি পাইছে। বাপদাদাইও সকলো নতুন বিশ্বৰ নিৰ্মাতাসকলক, বিশ্ব পৰিৱৰ্তক বিশেষ আত্মাসকলক, সদায় পুৰণি সৃষ্টিৰ পুৰণি সংস্কাৰ, পুৰণি স্মৃতি সমূহ, পুৰণি বৃত্তি সমূহ, পুৰণি দেহৰ স্মৃতি ৰূপী ভানৰ পৰা উপৰাম হৈ থাকোঁতাসকলক, সকলো পুৰণি কথাসমূহক বিদায় দিওঁতাসকলক চিৰদিনৰ বাবে শুভেচ্ছা জনাইছে। অতীতক বিন্দু লগাই, স্বৰাজ্যৰ বিন্দু লগাওঁতাক স্বৰাজ্যৰ তিলকৰ বাবে শুভেচ্ছা জনাইছে। সকলো সন্তানকে এই বিদায়ৰ শুভেচ্ছাৰ লগতে নৱবৰ্ষৰ বিশেষ উপহাৰ “সদায় লগত থাকা” “সদায় সমান হৈ থাকা” “সদায় অন্তৰাসনাধিকাৰী শ্ৰেষ্ঠ আত্মিক নিচাত থাকা” এই বৰদান ৰূপী উপহাৰ দি আছে।

এই গোটেই বছৰত এইটোৱে সমৰ্থ স্মৃতি যাতে থাকে - লগত আছো, পিতাৰ সমান হওঁ তেতিয়া স্বতঃ প্ৰতিটো সংকল্পতে বিদায়ৰ অভিনন্দন অনুভৱ কৰি থাকিবা। পুৰণিক বিদায় যদি নিদিয়া তেন্তে নবীনতাৰ অভিনন্দন অনুভৱ কৰিব নোৱাৰা সেইবাবে যিদৰে আজি পুৰণি বছৰক বিদায় দি আছা তেনেদৰে বছৰৰ লগতে যি সকলো পুৰণি কথা শুনালো সেই পুৰণি ভাৱক চিৰকালৰ বাবে বিদায় দিয়া। নতুন যুগ, নতুন ব্ৰাহ্মণৰ সুন্দৰ সংসাৰ, নতুন সম্বন্ধ, নতুন পৰিবাৰ। প্ৰাপ্তি সমূহো নতুন। সকলো নতুনেই নতুন। চোৱা যদিও আত্মিক দৃষ্টিৰে আত্মাকেই চোৱা। আত্মিক কথাবোৰৰেই চিন্তন কৰা। গতিকে সকলোৱে নতুন হৈ নগ’ল জানো। ৰীতি নতুন, প্ৰীতি নতুন সকলো নতুন। গতিকে সদায় নবীনতাৰ অভিনন্দনত থাকা। ইয়াকেই কোৱা হয় আত্মিক অভিনন্দন। যিটো কেৱল এদিনৰ বাবেই নহয় কিন্তু সদায় আত্মিক অভিনন্দনেৰে বৃদ্ধি পাই থাকা। বাপদাদা আৰু সকলো ব্ৰাহ্মণ পৰিবাৰৰ অভিনন্দনেৰে বা আত্মিক আশীৰ্বাদেৰে পালিত হৈ আছা, চলি আছা- এনেকৈ নতুন বছৰ বিশ্বত কোনেও উৎযাপন কৰিব নোৱাৰে। তেওঁলোকে অল্পকালৰ বাবে পালন কৰে। তোমালোকে অবিনাশী চিৰকালৰ বাবে পালন কৰা তেওঁলোক মনুষ্য আত্মাই মনুষ্যৰ লগতে উৎযাপন কৰে। তোমালোক শ্ৰেষ্ঠ আত্মাসকলে পৰমাত্মা পিতাৰ সৈতে উৎযাপন কৰা। বিধাতা আৰু বৰদাতাৰ সৈতে উৎযাপন কৰা সেইবাবে উৎযাপন কৰা অৰ্থাৎ সম্পত্তিৰে, বৰদানেৰে চিৰকালৰ বাবে জোলোঙা ভৰোৱা। তেওঁলোকৰ হৈছে পালন কৰা আৰু হেৰুওৱা। এয়া হ’ল জোলোঙা ভৰোৱা সেইবাবেই বাপদাদাৰ সৈতে উৎযাপন কৰা নহয়নে। তেওঁলোকে “হেপ্পি নিউ ইয়েৰ” বুলি কয় আৰু তোমালোকে “এভাৰ হেপ্পি নিউ ইয়েৰ” বুলি কোৱা। আজি সুখী আৰু কালিলৈ দুখৰ ঘটনাই দুখী কৰি নোতোলে। যেনেকুৱাই দুখৰ ঘটনা নহওঁক কিয় তেনেকুৱা সময়তো সুখ, শান্তি স্বৰূপ স্থিতিৰ দ্বাৰা সকলোকে সুখ শান্তিৰ কিৰণ দিওঁতা মাষ্টৰ সুখৰ সাগৰ দাতাৰ ভুমিকা পালন কৰা সেইবাবে ঘটনাৰ প্ৰভাৱৰ পৰা উপৰাম হৈ যোৱা আৰু “এভাৰ হেপ্পি”ৰ সদায় অনুভৱ কৰা। গতিকে এই নতুন বছৰত নতুনত্ব কি কৰিবা বাৰু? সভা পাতিবা, আলোচনা কৰিবা। এতিয়া সকলো পুৰণি ৰীতি-প্ৰথাৰ পৰা, পুৰণি চাল-চলনৰ পৰা ভাগৰিতো পৰিছাই। সকলোৱে ভাবে - কিবা নতুন হ’ব লাগে। কি নতুন হ’ব, কেনেকৈ হ’ব সেয়া বুজিব নোৱাৰে। এনেকুৱা নবীনতাৰ ইচ্ছা ৰখাসকলক নতুন জ্ঞানৰ দ্বাৰা, নতুন জীৱনৰ দ্বাৰা নবীনতাৰ জিলিঙনি অনুভৱ কৰোৱা। এয়া ভাল, ইমানলৈকেও বুজি পায়, কিন্তু নতুন হয়, এই নতুন জ্ঞানেই নতুন যুগ আনি আছে, এইটো অনুভৱ এতিয়া গুপ্ত হৈ আছে। হ’ব লাগে, এনেকৈ কয়। এওঁলোকৰ ইচ্ছা পূৰণ কৰাৰ বাবে নতুন জীৱনৰ প্ৰত্যক্ষ উদাহৰণ তেওঁলোকৰ আগত প্ৰত্যক্ষ ৰূপত আনা, যাৰ দ্বাৰা নতুন ৰেঙনি তেওঁলোকৰ অনুভৱ হ’ব। গতিকে নতুন জ্ঞান প্ৰত্যক্ষ কৰা। প্ৰত্যেক ব্ৰাহ্মণৰ জীৱনৰ দ্বাৰা নবীনতাৰ অনুভৱ হওঁক তেতিয়াহে নতুন সৃষ্টিৰ জিলিঙনি তেওঁলোকে দেখা পাব। যিয়েই অনুষ্ঠান নাপাতা কিয় তাত লক্ষ্য ৰাখিবা সকলোৰে যাতে নবীনতাৰ অনুভৱ হয়। এয়াও ভাল কাৰ্য্য হৈ আছে এই মন্তব্য দিয়াৰ সলনি এয়া অনুভৱ কৰক যে এই নতুন জ্ঞানে নতুন সংসাৰ আনিব গৈ আছে। বুজি পাইছা। নতুন সৃষ্টিৰ স্থাপনাৰ অনুভৱ কৰোৱাৰ লহৰ বিয়পোৱা। নতুন সৃষ্টি আহিল মানে আহিলেই অৰ্থাৎ আমাৰ সকলোৰে শুভ ভাৱনা বিলাকৰ ফল পোৱাৰ সময় আহি গৈছে, এনেকুৱা উৎসাহ-উদ্দীপনা তেওঁলোকৰ মনত উৎপন্ন হওঁক। সকলোৰে মনত নিৰাশাৰ পৰিৱৰ্তে শুভ ভাৱনাৰ দীপক প্ৰজ্জ্বলিত কৰা। কোনো ডাঙৰ দিন উৎযাপন কৰিলে দীপক জ্বলায়। আজিকালিতো ৰাজকীয় মমবাতিয়ে স্থান লৈ লৈছে। গতিকে সকলোৰে মনত এই দীপক জ্বলোৱা। এনেকুৱা “নিউ ইয়েৰ” পালন কৰা। শ্ৰেষ্ঠ ভাৱনাৰ উপহাৰ সকলোকে দিয়া। অচ্ছা-

সদায় সকলোকে নতুন জীৱন, নতুন যুগৰ জিলিঙনি দেখাওঁতা, নতুন উৎসাহ-উদ্দীপনাৰ অভিনন্দন দিওঁতা, সকলোকে “এভাৰ হেপ্পী” কৰি তোলোঁতা, বিশ্বক নতুন ৰচনাৰ অনুভৱ কৰাওঁতা, এনেকুৱা সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ নতুন যুগ পৰিৱৰ্তক, বিশ্বকল্যাণকাৰী, সদায় পিতাৰ সংগৰ অনুভৱ কৰোঁতা, পিতাৰ সদায় সংগী হোৱা সন্তানসকলক বাপদাদাৰ স্নেহপূৰ্ণ স্মৰণ আৰু নমস্কাৰ।

পাৰ্টি সকলৰ লগত:- নতুন বছৰৰ নতুন উদ্দীপনা, নতুন উৎসাহ চিৰকালৰ বাবে থাকিব লাগে, এনেকুৱা দৃঢ় সংকল্প সকলোৱে কৰিছানে? নতুন যুগ হয়, ইয়াত প্ৰতিটো সংকল্পই যাতে নতুনতকৈও নতুন হয়। প্ৰতিটো কৰ্মই নতুনতকৈও নতুন হওঁক। ইয়াকে কোৱা হয় নতুন উদ্দীপনা নতুন উৎসাহ। এনেকুৱা দৃঢ় সংকল্প কৰিছানে? যিদৰে পিতা অবিনাশী তেনেদৰে পিতাৰ পৰা পোৱা প্ৰাপ্তিও অবিনাশী হয়। গতিকে অবিনাশী প্ৰাপ্তি দৃঢ় সংকল্পৰ দ্বাৰা প্ৰাপ্ত কৰিব পাৰা। গতিকে নিজৰ স্থানলৈ গৈ এই অবিনাশী দৃঢ় সংকল্পক পাহৰি নাযাবা। পাহৰা অৰ্থাৎ অপ্ৰাপ্তি, দৃঢ় সংকল্প থকা অৰ্থাৎ প্ৰাপ্তি।

সদায় নিজকে পদমাপদম ভাগ্যৱান আত্মা বুলি ভাবিবা। যি খোজ স্মৰণৰ দ্বাৰা আগবঢ়োৱা সেই প্ৰতিটো খোজতে পদমগুণা উপাৰ্জন সোমাই আছে। গতিকে সদায় নিজকে এদিনতে অনেক উপাৰ্জন কৰোঁতা পদমাপদম ভাগ্যৱান আত্মা বুলি ভাবি সদায় আনন্দত থাকিবা যে “বাহ মোৰ শ্ৰেষ্ঠ ভাগ্য”। তেতিয়া তোমালোকৰ আনন্দ দেখি আনেও প্ৰেৰণা লাভ কৰি থাকিব। এয়াই হৈছে সেৱাৰ সহজ সাধন। যিয়ে স্মৰণ আৰু সেৱাত সদায় মগ্ন হৈ থাকে তেওঁৱেই সুৰক্ষিত হৈ থাকে, বিজয়ী হৈ থাকে। স্মৰণ আৰু সেৱা এনেকুৱা শক্তি যাৰ দ্বাৰা সদায় আগবাঢ়ি গৈ থাকিবা। কেৱল স্মৰণ আৰু সেৱাৰ ভাৰসাম্য নিশ্চয় ৰাখিব লাগে। ভাৰসাম্যতাইহে আশীৰ্বাদৰ পাত্ৰ কৰি তুলিব। সাহসী সন্তানসকলে সাহসৰ বাবে সদায় সহায় পায়। সাহসৰ এটা খোজ যদি সন্তানসকলে উঠায় তেন্তে হাজাৰ খোজৰ সহায় পিতাৰপৰা প্ৰাপ্ত কৰে।

(ৰাতি 12 বজাৰ পিচত 01-01-85 ত বিদেশী ভাই-ভনীসকলে নতুন বছৰৰ আনন্দত গীত গালে তথা বাপদাদাই সকলো সন্তানকে শুভেচ্ছা জনালে)

যেনেকৈ সন্তানসকলে পিতাৰ স্নেহত, স্মৃতিত গীত গায় আৰু লাভলীন হৈ যায়, তেনেকৈ পিতাও সন্তানসকলৰ স্নেহত সমাহিত হৈ আছে। বাবা মাচুকো (প্ৰেমিক) হয় আৰু আশিকো (প্ৰেমিকাও) হয়। প্ৰত্যেক সন্তানৰ বিশেষত্বৰ ওপৰত পিতাও প্ৰেমিক হয়। গতিকে নিজৰ বিশেষত্বক জানানে? পিতা তোমালোকৰ ওপৰত কি বিশেষত্বৰ বাবে প্ৰেমিক হৈছে, সেই নিজৰ বিশেষত্বক প্ৰত্যেকেই জানানে?

গোটেই বিশ্বত কিমান কম সংখ্যক এনেকুৱা পিতাৰ স্নেহী সন্তান আছে। গতিকে বাপদাদাই সকলো স্নেহী সন্তানসকলক নতুন বছৰৰ বহুত-বহুত আন্তৰিক প্ৰেম সহিত পদম গুণা শুভেচ্ছা জনাই আছে। তোমালোকে যিদৰে গীত গালা তাৰ বাবে বাপদাদাইও সন্তানসকলৰ বাবে আনন্দৰ গীত গায়। পিতাৰ গীত মনৰ আৰু তোমালোকৰ মুখৰ। তোমালোকৰতো শুনিলো, পিতাৰো শুনিলানে বাৰু?

এই নতুন বছৰত সদায় প্ৰতিটো কৰ্মতেই কিবা নহয় কিবা বিশেষত্ব নিশ্চয় দেখুৱাই থাকিবা। প্ৰতিটো সংকল্পই যাতে বিশেষ হয়, সাধাৰণ নহয়। কিয় বাৰু? বিশেষ আত্মাৰ প্ৰতিটো সংকল্প, বাণী আৰু কৰ্ম বিশেষ হয়েই। সদায় উৎসাহ-উদ্দীপনাৰে আগবাঢ়ি গৈ থাকা। উৎসাহ-উদ্দীপনা হৈছে বিশেষ ডেউকা, এই ডেউকাৰ দ্বাৰা যিমানেই উচ্চত উৰিব খোজা সিমান উৰিব পৰা। এই ডেউকাই উৰন্ত কলাৰ অনুভৱ কৰায়। এই ডেউকাৰে যদি উৰি যোৱা তেন্তে তালৈ বিঘ্ন যাব নোৱাৰে। যিদৰে স্পেচত গ’লে পৃথিৱীৰ আকৰ্ষণে টানিব নোৱাৰে। এনেদৰে উৰন্ত কলাৰ গৰাকীক বিঘ্নই একো কৰিব নোৱাৰে। সদায় উৎসাহ-উদ্দীপনাৰে আগবঢ়া আৰু বঢ়োৱা এয়াই বিশেষ সেৱা হয়। সেৱাধাৰীসকলে এই বিশেষত্বৰ দ্বাৰা সদায় আগবাঢ়ি গৈ থাকিব লাগে।

বিশেষ ভাবে নিৰ্বাচিত অব্যক্ত মহাবাক্য - লাইট-মাইট হাউচৰ উচ্চ স্থিতিৰ দ্বাৰা পৰমাত্ম প্ৰত্যক্ষতাৰ নিমিত্ত হোৱা

বাবাক প্ৰত্যক্ষতা কৰাৰ আগতে নিজৰ মাজত, যি নিজৰ মহিমা আছে সেই সকলো কথাৰে প্ৰত্যক্ষতা কৰা, তেতিয়া পিতাক প্ৰত্যক্ষ কৰিব পাৰিবা। ইয়াৰ বাবে বিশেষ জ্বালাস্বৰূপ অৰ্থাৎ “লাইট হাউচ আৰু মাইট হাউচ” স্থিতিক বুজি এইটো পুৰুষাৰ্থত থাকা - বিশেষ স্মৃতিৰ যাত্ৰাক শক্তিশালী কৰা, জ্ঞান স্বৰূপৰ অনুভৱী হোৱা।

ভালেসংখ্যক ভক্তৰ ইচ্ছা কেৱল এক চেকেণ্ডৰ বাবে পোহৰ দেখাৰ, এই ইচ্ছাক পূৰ্ণ কৰাৰ সাধন হৈছে তোমালোক সন্তানসকলৰ নয়নযুৰি। এই নয়নযুৰিৰ দ্বাৰাই পিতাৰ জ্যোতি স্বৰূপৰ সাক্ষাৎকাৰ হওঁক। এই নয়নযুৰি নয়নৰ পৰিৱৰ্তে লাইটৰ (পোহৰৰ) গোলক যেন দেখা দিয়ক।

যিদৰে আকাশত চিক্‌মিকাই থকা তৰা দেখা পোৱা যায়, তেনেদৰে এই তৰা ৰূপী নেত্ৰ নক্ষত্ৰৰ সমান চিক্‌মিকাই থকা দেখা দিয়ক। কিন্তু সেয়া তেতিয়া দেখা দিব যেতিয়া নিজে লাইট স্বৰূপত স্থিত হ’বা। কৰ্মতো লাইট অৰ্থাৎ পাতল আৰু স্বৰূপতো পাতল, অৱস্থাও পাতল হওঁক, যেতিয়া এনেকুৱা পুৰুষাৰ্থ বা স্থিতি তোমালোক বিশেষ আত্মাসকলৰ থাকিব তেতিয়াহে প্ৰত্যক্ষতা হ’ব। কৰ্মত আহোতে, বিস্তাৰত আহোতে, ৰমণীকতাত আহোতে, সম্বন্ধ আৰু সম্পৰ্কত আহোতে, উপৰাম হোৱাৰ অভ্যাস কৰা। যিদৰে সম্বন্ধ বা কৰ্মত অহাতো সহজ তেনেদৰে উপৰাম হোৱাতো সহজ হওঁক। এনেকুৱা অভ্যাস লাগে। অতিৰ সময়ত এক চেকেণ্ডত অন্ত হৈ যাওঁক - এয়া হৈছে অন্তিম সময়ৰ পুৰুষাৰ্থ। এতিয়াই অতিকৈ সম্বন্ধত আৰু এতিয়াই যিমান সম্পৰ্কত সিমান উপৰাম। যেন লাইট হাউচত সমাহিত হৈ যোৱা অৱস্থা। এই অভ্যাসৰ দ্বাৰা লাইট হাউচ, মাইট হাউচৰ স্থিতি গঢ়ি উঠিব আৰু অনেক আত্মাৰ সাক্ষাৎকাৰ হ’ব - এয়াই প্ৰত্যক্ষতাৰ সাধন হয়। এতিয়া শেষত এয়াই চিজন ৰৈ গৈছে যাৰ দ্বাৰাই প্ৰত্যক্ষতাৰ নাগাৰা বাজিব। আৱাজ শক্তিশালী হ’ব, চাইলেন্স হ’ব। কিন্তু চাইলেন্সৰ দ্বাৰাই নাগাৰা বাজিব। যেতিয়ালৈ মুখৰ নাগাৰা বেছি, তেতিয়ালৈ প্ৰত্যক্ষতা নহয়। যেতিয়া প্ৰত্যক্ষতাৰ নাগাৰা বাজিব তেতিয়ালৈ মুখৰ নাগাৰা বন্ধ হৈ যাব। গায়নো আছে “চাইন্সৰ ওপৰত চাইলেন্সৰ বিজয়”, বাণীৰ নহয়। এতিয়া প্ৰত্যক্ষতাৰ বিশেষত্ব মেঘৰ আঁৰত আছে। মেঘ বিভাজিত হৈছে কিন্তু একেবাৰে আঁতৰি যোৱা নাই। যিমানেই শক্তিশালী মাষ্টৰ জ্ঞানসূৰ্য্য বা লাইট মাইট হাউচৰ অৱস্থলৈ যাবা সিমানেই এই মেঘ বিভাজিত হৈ যাব। মেঘ যদি নোহোৱা হৈ যায় তেন্তে চেকেণ্ডত নাগাৰা বাজি যাব।

যিদৰে চাৰিওফালে যদি জুই জ্বলি থাকে আৰু কোনোবা এটি কোনত শীতল কুণ্ড থাকে তেতিয়া সকলোৱে সেইফালে দৌৰি যাব, এনেকুৱা শান্তি স্বৰূপ হৈ শান্তি কুণ্ডৰ অনুভৱ কৰোৱা। মনৰ সেৱাৰ দ্বাৰা শান্তি কুণ্ডৰ প্ৰত্যক্ষতা কৰিব পাৰা। য’তেই শান্তি সাগৰৰ সন্তান থাকে, সেই স্থান শান্তিকুণ্ড হওঁক।

ব্ৰহ্মা পিতাৰ সমান বেহদৰ তাজধাৰী হৈ চৌদিশে প্ৰত্যক্ষতাৰ লাইট আৰু মাইট বিয়পোৱা যাৰ দ্বাৰা সকলো আত্মাই নিৰাশাৰ পৰিৱৰ্তে আশাৰ কিৰণ দেখা পাব। সকলোৰে আঙুলি সেই বিশেষ স্থানৰ দিশে হওঁক। যি সকলে আকাশলৈ আঙুলি টোৱাই বিচাৰি আছে তেওঁলোকৰ এয়া অনুভৱ হওঁক যে এই পৃথিৱীত, বৰদান ভূমিত পৃথিৱীৰ তৰা প্ৰত্যক্ষ হৈ গৈছে। এই সূৰ্য্য, চন্দ্ৰমা আৰু তৰামণ্ডল ইয়াতেই অনুভৱ হওঁক। সংগঠিত ৰূপত পাৱাৰফুল-শক্তিশালী লাইট-হাউচ, মাইট-হাউচৰ প্ৰকম্পন বিয়পোৱাৰ সেৱা কৰা। এতিয়া সকলোৱে অপেক্ষা কৰি আছে যে কেতিয়া আমাৰ ৰচতা বা মাষ্টৰ ৰচতা সম্পন্ন বা সম্পূৰ্ণ হৈ আমাৰ দ্বাৰা নিজৰ স্বাগত কৰিব। প্ৰকৃতিয়েও স্বাগতম জনাব। গতিকে তেওঁলোকে সফলতাৰ মালাৰে স্বাগতম জনাব - সেই দিন আহিবই। যেতিয়াই সফলতাৰ বাজনা বাজিব তেতিয়া প্ৰত্যক্ষতাৰ বাজনা বাজিব। বাজিবতো লাগিবই।

ভাৰত হৈছে পিতাৰ অৱতৰণ ভূমি আৰু ভাৰতেই প্ৰত্যক্ষতাৰ আৱাজ শক্তিশালী কৰাৰ নিমিত্ত ভূমি হয়। বিদেশৰ সহযোগে ভাৰতত প্ৰত্যক্ষতা কৰাব আৰু ভাৰতৰ প্ৰত্যক্ষতাৰ আৱাজ বিদেশলৈ যাব। বাণীৰ দ্বাৰা প্ৰভাৱ বিলাওতা জগতত অনেক আছে। কিন্তু তোমালোকৰ বাণীৰ বিশেষত্ব এয়া যে তোমালোকৰ বাণীয়ে পিতাৰ স্মৃতি দিয়ে। পিতাক প্ৰত্যক্ষ কৰাৰ সিদ্ধিয়ে আত্মাসকলক সৎগতিৰ মাৰ্গ দেখুৱাওক- এয়াই উপৰাম ভাৱ। যিদৰে এতিয়ালৈ এইটো প্ৰত্যক্ষ হৈছে যে ৰাজযোগী আত্মাসকল শ্ৰেষ্ঠ আত্মা হয়, ৰাজযোগ শ্ৰেষ্ঠ, কৰ্তব্য শ্ৰেষ্ঠ, পৰিৱৰ্তন শ্ৰেষ্ঠ। এনেদৰে এওঁলোকক শিকাওঁতাজন ডাইৰেক্ট সৰ্বশক্তিমান হয় - জ্ঞানসূৰ্য্য সাকাৰ সৃষ্টিত উদয় হৈছে- এইটো এতিয়া প্ৰত্যক্ষ কৰা।

যদি তোমালোকে ভাবা যে সোনকালে পিতাৰ প্ৰত্যক্ষতা হওঁক তেন্তে তীব্ৰগতিৰ যত্ন কৰিব লাগিব- সকলোৱে নিজৰ বৃত্তিক নিজৰ বাবে, অইনৰ বাবেও সাকাৰাত্মকতা ধাৰণ কৰা। নলেজফুল লাগিলে হোৱা কিন্তু নিজৰ মনত নিগেটিভ (নাকাৰাত্মকতা) ধাৰণ নকৰিবা। নিগেটিভৰ অৰ্থই হৈছে জাৱৰ। গতিকে বৃত্তিক শক্তিশালী কৰা, প্ৰকম্পনক শক্তিশালী কৰা, বায়ুমণ্ডলক শক্তিশালী কৰি তোলা। যেতিয়া গোটেই দিশৰ বায়ুমণ্ডল সম্পূৰ্ণ নিৰ্বিঘ্ন, ৰহমদিল, শুভভাৱনা, শুভকামনাৰ হৈ যাব তেতিয়া তোমালোকৰ এই লাইট মাইটেই প্ৰত্যক্ষতাৰ নিমিত্ত হ’ব। নিৰন্তৰ সেৱা আৰু তপস্যা এই দুটাৰ ভাৰসাম্যতাৰ দ্বাৰাহে প্ৰত্যক্ষতা হ’ব। যিদৰে সেৱাৰ ডায়লগ বনোৱা এনেদৰে তপস্যাও এনেকৈ কৰা যাতে সকলো পতংগই বাবা বাবা বুলি কৈ তোমালোকৰ বিশেষ স্থানত আহি যায়। পৰবানা বিলাকে বাবা-বাবা বুলি কৈ আহিলে তেতিয়া কোৱা হ’ব প্ৰত্যক্ষতা।

মাইকো এনেকুৱা তৈয়াৰ কৰা যিয়ে সংবাদ মাধ্যমৰ সমান প্ৰত্যক্ষতাৰ আৱাজ বিয়পায়। তোমালোকে ক’বা ভগৱান আহি গ’ল, ভগৱান আহি গ’ল….. তেওঁলোকেতো সাধাৰণ বুলি ভাবে কিন্তু তোমালোকৰ ফালৰ পৰা অইনে কওঁক, ক্ষমতাশালীয়ে কওঁক, প্ৰথমতে তোমালোকক শক্তিৰ ৰূপত প্ৰত্যক্ষ কৰক। যেতিয়া শক্তিসমূহ প্ৰত্যক্ষ হ’ব তেতিয়া শিৱ পিতা প্ৰত্যক্ষ হ’বই। অচ্ছা- ওঁম্‌ শান্তি।

বৰদান:
যোগ কৰা আৰু কৰোৱাৰ যোগ্যতাৰ লগে-লগে প্ৰয়োগী আত্মা হোৱা

বাপদাদাই দেখিছে সন্তানসকলে যোগ কৰা আৰু কৰোৱা দুইটিতে পাৰ্গত। গতিকে যিদৰে যোগ কৰা আৰু কৰোৱাত যোগ্য হোৱা, তেনেদৰে প্ৰয়োগ কৰাতো যোগ্য হোৱা আৰু যোগ্য কৰি তোলা। এতিয়া প্ৰয়োগী জীৱনৰ আৱশ্যকতা আছে। প্ৰথমতে পৰীক্ষা কৰা যে নিজৰ সংস্কাৰক পৰিৱৰ্তন কৰাত কিমানলৈ প্ৰয়োগী হৈছা? কিয়নো শ্ৰেষ্ঠ সংস্কাৰেই শ্ৰেষ্ঠ সংসাৰ ৰচনাৰ আধাৰ। যদি আধাৰ মজবুত হয় তেন্তে অন্য সকলো কথা স্বতঃ মজবুত হৈয়েই যায়।

স্লোগান:
অনুভৱী আত্মাই কেতিয়াও বায়ুমণ্ডল বা সংগৰ ৰঙত আহিব নোৱাৰে।