21/10/18
Avyakt Bapdada
Assame
Murli
20.02.84 Om Shanti Madhuban
“ এক
সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ , মহান আৰু সুন্দৰ মুহূৰ্ত ”
আজি ভাগ্য গঢ়োতা পিতা শ্ৰেষ্ঠ ভাগ্যৱান সন্তানসকলক দেখি হৰ্ষিত হৈছেহঁক। প্ৰতিগৰাকী
সন্তানে কেনেকৈ কল্পৰ আগৰ দৰেই ভাগ্য উদয় কৰি আহি উপস্থিত হৈছেহি। ভাগ্য উদয় কৰি
আহিছা। চিনিপোৱা অৰ্থাৎ ভাগ্য উদয় হোৱা। বিশেষকৈ ডবল বিদেশী সন্তানসকল বৰদান ভূমিত
সংগঠিত হৈছে। এই সংগঠন ভাগ্যৱান সন্তানসকলৰ সংগঠন। সকলোতকৈ প্ৰথমতে ভাগ্য উদয় হোৱাৰ
শ্ৰেষ্ঠ সময় বা শ্ৰেষ্ঠ ঘড়ী এয়াই যেতিয়া সন্তানসকলে জানিলে, মানি ল’লে আৰু ক’লে
“মোৰ বাবা”। সেই মুহূৰ্ততোৱেই গোটেই কল্পৰ ভিতৰত শ্ৰেষ্ঠ আৰু অতি সুন্দৰ। সকলোৰে
সেই মুহূৰ্তৰ স্মৃতি এতিয়া আহে নহয় জানো। তৈয়াৰ হোৱা, মিলন মনোৱা, অধিকাৰ পোৱা -
এয়াতো গোটেই সংগম যুগতেই অনুভৱ কৰি থাকিবা। কিন্তু সেই মুহূৰ্ততো যেতিয়া অনাথৰ পৰা
সনাথ হ’লা, কি আছিলা কি হৈ গ’লা। বিচ্ছেদ হৈ আছিলা আকৌ মিলিত হ’লা। অপ্ৰাপ্ত আত্মাই
প্ৰাপ্তিৰ দাতা হ’ল সেই প্ৰথম পৰিৱৰ্তনৰ মুহূৰ্ত, ভাগ্য উদয় হোৱাৰ মুহূৰ্ত কিমান
শ্ৰেষ্ঠ, কিমান মহান। স্বৰ্গৰ জীৱনতকৈও সেই প্ৰথম মুহূৰ্ততো মহান হয়, যেতিয়া পিতাৰ
হৈ গ’লা। যি ‘মোৰ’ আছিল সেয়া সকলো ‘তোমাৰ’ হৈ গ’ল। ‘তোমাৰ’ মানে ডবল লাইট হৈ গ’লা।
‘মোৰ’ ভাৱৰ বোজাৰ পৰা মুক্ত হৈ গ’লা। আনন্দৰ পাখি লাগি গ’ল। মাটি এৰি আকাশত উৰিব
ধৰিলা। পাত্থৰৰ পৰা হীৰা হৈ গ’লা। অনেক পাকচক্ৰৰ পৰা মুক্ত হৈ স্বদৰ্শন চক্ৰধাৰী হৈ
গ’লা। সেই মুহূৰ্ততো মনত আছেনে? সেই বৃহস্পতিৰ দশাৰ মুহূৰ্ততো য’ত তন-মন-ধন-জন সৰ্ব
প্ৰাপ্তিৰ ভাগ্য ভৰপূৰ হৈ আছে। এনেকুৱা দশাযুক্ত এনেকুৱা ৰেখাৰ বেলাত শ্ৰেষ্ঠ
ভাগ্যৱান হৈ গ’লা। তৃতীয় নেত্ৰ খোল খালে আৰু পিতাক দেখা পালা। সকলোৱে অনুভৱী হোৱা
নহয় জানো। অন্তৰত গীত গোৱা – বাহ! সেই শ্ৰেষ্ঠ মুহূৰ্ত! চমৎকাৰতো সেই মুহূৰ্তৰে –
নহয় জানো! বাপদাদাই এনেকুৱা মহান বেলাত, ভাগ্যৱান বেলাত আগমন হোৱা সন্তানসকলক দেখি
দেখি আনন্দিত হৈ আছে।
ব্ৰহ্মা পিতায়ো ক’লে – বাহ! মোৰ আদি দেৱৰ আদিকালৰ ৰাজ্য-ভাগ্যৰ অধিকাৰী সন্তানসকল!
শিৱ পিতাই ক’লে – বাহ! মোৰ অনাদি কালৰ অনাদি অবিনাশী অধিকাৰ প্ৰাপ্ত সন্তানসকল! বাপ
আৰু দাদা দুয়োজনৰে অধিকাৰী অতি মৰমৰ, স্নেহী, সংগী সন্তান হোৱা। বাপদাদাই নিচাত থাকে
- বিশ্বত সকলো আত্মাই জীৱনৰ সংগী, প্ৰকৃত সংগী, চেনেহৰ ৰীতি পালন কৰা সংগী বহুত
বিচৰাৰ পিছত প্ৰাপ্তও কৰে কিন্তু সন্তুষ্ট নহয়। এজনো এনেকুৱা সংগী নাপায় আৰু
বাপদাদাই কিমান জীৱন সংগী পাইছে! আৰু প্ৰত্যেকেই ইজন সিজনতকৈ মহান। সঁচা সংগী হোৱা
নহয় জানো! এনেকুৱা সঁচা সংগী হোৱা যে প্ৰাণ গ’লেও চেনেহৰ ৰীতি নোহোৱা হৈ নাযায়।
এনেকুৱা সঁচা সংগী, জীৱন সংগী হোৱা।
বাপদাদাৰ জীৱন কি জানানে? বিশ্বসেৱাই বাপদাদাৰ জীৱন। এনেকুৱা জীৱন সংগী তোমালোক সকলো
নোহোৱা জানো, সেইবাবে সঁচা জীৱন সংগী সদায় সান্নিধ্যত থাকোতা, বাপদাদাৰ কিমান
সন্তান আছে। দিনে-ৰাতিয়ে কিহত ব্যস্ত হৈ থাকা? সান্নিধ্যত থকাৰ দায়িত্ব পালনত নহয়
জানো। সকলো জীৱন সংগী সন্তানসকলৰ ভিতৰত সদায় কি সংকল্প থাকে? সেৱাৰ নাগাৰা বজোৱাৰ।
এতিয়াও সকলো প্ৰেমত মগন হৈ আছা। সেৱাৰ সংগী হৈ সেৱাৰ প্ৰমাণ লৈ আহিছা নহয় জানো।
লক্ষ্য অনুসৰি সফলতা প্ৰাপ্ত কৰি গৈ আছা। যিমান কৰিলা সেয়া ড্ৰামা অনুসৰি বহুত ভাল
কৰিলা, আৰু আগবাঢ়ি যাব লাগিব নহয় জানো। এই বছৰত আৱাজ শক্তিশালীতো কৰিলা, কিন্তু
এতিয়া কোনো কোনো ফালৰ পৰাহে মাইক (প্ৰভাৱশালী আত্মা) লৈ আহিছা। চৌদিশৰ পৰা মাইক অহা
নাই, সেইবাবে আৱাজতো বিয়পিছে কিন্তু চৌদিশৰ নিমিত্ত হোৱা আৱাজ শক্তিশালী কৰোতা
প্ৰভাৱশালী মাইক বুলিয়ে কোৱা বা সেৱাৰ নিমিত্ত আত্মা বুলিয়ে কোৱা ইয়ালৈ আহক আৰু
প্ৰত্যেকেই নিজেই নিজৰ ফালৰ পৰা বাৰ্তাবাহক বুলি উপলব্ধি কৰি যাওক। এতিয়া যি ফালৰ
পৰা আহিছে সেইফালৰ বাৰ্তাবাহক হৈছে। কিন্তু চৌদিশৰ মাইক আহক আৰু বাৰ্তাবাহক হৈ যাওক।
চৌদিশৰ প্ৰতিতো কোণতেই এই বাৰ্তা সকলোৱে পাই গ’লে তেতিয়া একে সময়তে চৰিওফালে আৱাজ
ওলাব। ইয়াকে ডাঙৰ নাগাৰা বজা বুলি কোৱা হয়। চৌদিশে এটাই নাগাৰা বাজক এজনেই হয়, এজন
হয়, তেতিয়া কোৱা হ’ব প্ৰত্যক্ষতাৰ নাগাৰা।
এতিয়া প্ৰত্যেক দেশৰেই বেণ্ড বাজিছে। নাগাৰা এতিয়া বাজিব। বেণ্ড ভাল বজাইছা সেইবাবে
বাপদাদাই ভিন্ন-ভিন্ন দেশৰ নিমিত্ত হোৱা আত্মাসকলৰ দ্বাৰা বিভিন্ন ধৰণৰ বেণ্ড শুনি
আৰু দেখি আনন্দিত হৈছে। ভাৰতৰো বেণ্ড শুনিছে। বেণ্ডৰ আৱাজ আৰু নাগাৰাৰ আৱাজৰ মাজত
পাৰ্থক্য আছে। মন্দিৰত বেণ্ডৰ সলনি নাগাৰা বজায়। এতিয়া বুজি পাইছা আগলৈ কি কৰিব
লাগিব? সংগঠনৰ ৰূপত আৱাজ শক্তিশালি আৱাজ হয়। এতিয়াও কেৱল এজনে “হয় দিয়ক” বুলি ক’লে
আৰু সকলোৱে মিলি “হয় দিয়ক” বুলি ক’লে দুয়োটাৰ মাজত পাৰ্থক্য হ’ব নহয় জানো। এজন হয়,
এজনেই হয়, এইজনেই সেইজন। এই শক্তিশালি আৱাজ চৌদিশৰ পৰা একে সময়তেই ওলাওক। টি.ভি.ত
চোৱা, ৰেডিঅত চোৱা, বাতৰি কাকতত চোৱা, মুখত চোৱা এয়াই এক শক্তিশালি আৱাজ হওক।
আন্তৰ্জাতিক আৱাজ হওক সেইবাবেতো বাপদাদাই জীৱন সংগীসকলক দেখি আনন্দিত হয়। যাৰ ইমান
জীৱন সংগী আৰু প্ৰত্যেকেই মহান তেন্তে সৰ্ব কাৰ্য হৈয়েই আছে। কেৱল পিতাই নিমিত্ত হৈ
শ্ৰেষ্ঠকৰ্মৰ প্ৰালব্ধ বনাই আছে। অচ্ছা!
এতিয়াতো মিলিত হোৱাৰ বতৰ। সকলোতকৈ সৰু আৰু অতি মৰমৰ পোলেণ্ডৰ সন্তানসকল। সৰু সন্তান
সদায়েই মৰমৰ হয়। পোলেণ্ড বাসীৰ এইটো নিচা আছে নহয় যে আমি সকলোতকৈ বেছি মৰমৰ। সকলো
সমস্যাক পাৰ কৰি তথাপিও আহি উপস্থিত হৈ গ’লা নহয় জানো! ইয়াকে কোৱা হয় লগন। লগনে
বিঘ্নক সমাপ্ত কৰি দিয়ে। বাপদাদাৰো আৰু পৰিবাৰৰো মৰমৰ হোৱা। পোলেণ্ড আৰু পৰ্তুগীজ
দু্য়োখন দেশেই লগনযুক্ত। ভাষাৰ ফালেও নাচালে, পইচাৰ ফালেও নাচালে কিন্তু লগনেই উৰাই
লৈ আহিল। য’ত স্নেহ আছে ত’ত সহযোগ অৱশ্যেই প্ৰাপ্ত হয়। অসম্ভৱৰ পৰা সম্ভৱ হৈ যায়।
গতিকে বাপদাদাই এনেকুৱা স্নেহী সন্তানসকলৰ স্নেহ দেখি হৰ্ষিত হয় আৰু লগনেৰে সেৱা কৰা
নিমিত্ত হোৱা সন্তানসকলক ধন্যবাদ দিয়ে। স্নেহেৰে বহুত ভাল পৰিশ্ৰম কৰিছা।
এই বছৰত সকলোৱে ভাল দলেই আনিছা। কিন্তু এই দেশবিলাকৰো বিশেষত্ব আছে, সেইবাবে
বাপদাদাই বিশেষ ৰূপত চাই আছে। সকলোৱে নিজৰ নিজৰ স্থানত বৃদ্ধি ভাল প্ৰাপ্ত কৰিছা।
সেইবাবে স্থানৰ নাম নলও। কিন্তু প্ৰত্যেক স্থানৰে নিজা নিজা বিশেষত্ব আছে। মধুবনত
আহি উপস্থিত হোৱা, এয়াই সেৱাৰ বিশেষত্ব। চৌদিশৰ যিসকল নিমিত্ত সন্তান আছে, তেওঁলোকক
বাপদাদাই বিশেষ স্নেহৰূপী পুষ্প উপহাৰ দিছে। চাৰিওফালৰ ইক’নমি তল ওপৰ হোৱা স্বত্বেও
ইমান আত্মাক উৰাই লৈ আহিছে। এয়াই মৰমৰ লগতে পৰিশ্ৰমৰ চিন। এয়া সফলতাৰ চিন। সেইবাবে
প্ৰত্যেকে নাম সহিত স্নেহৰূপী পুষ্প স্বীকাৰ কৰিবা। যি সকল অহা নাই তেওঁলোকৰো
স্মৰণপত্ৰই বহুত মালা আনিছে। গতিকে বাপদাদাই আকাৰ ৰূপত আহি নোপোৱা সন্তানসকলোকো
স্নেহ সহিত স্মৰণ কৰি আছে। চাৰিও দিশৰ পৰা অহা সন্তানসকলৰ স্মৰণৰ সঁহাৰি দি আছে।
সকলোৱে স্নেহী হোৱা। বাপদাদাৰ জীৱন সংগী হোৱা, সদায় সান্নিধ্যত থাকোতা সমীপৰ ৰত্ন
হোৱা সেইবাবে সকলোৰে স্মৃতি পত্ৰৰ আগতেই, বাৰ্তা বাহকৰ আগতেই বাপদাদাৰ ওচৰত আহি গৈছে,
আৰু আহি থাকে। সকলো সন্তানে এতিয়া এইটো সেৱাৰে ধুন লগাই দিয়া। পিতাৰ দ্বাৰা প্ৰাপ্ত
শান্তি আৰু আনন্দৰ খাজনা সকলো আত্মাকে বিলাই দিয়া। সকলো আত্মাৰে এতিয়া ইয়াৰে
আৱশ্যকতা আছে। সঁচা আনন্দৰ আৰু সঁচা শান্তিৰ। আনন্দৰ বাবে কিমান সময়, ধন আৰু
শাৰীৰিক শক্তিও শেষ কৰি দিয়ে। হিপ্পী (সমাজৰ প্ৰচলিত ধ্যান-ধাৰণাৰ বিৰোধী, পূৰ্ণ
স্বতন্ত্ৰতাত বিশ্বাসী, নিচাসক্ত লোক) হৈ যায়। তেওঁলোকক এতিয়া হেপ্পী বনোৱা। সকলোৰে
আৱশ্যকতাক পূৰ্ণ কৰোতা অন্নপূৰ্ণাৰ ভাণ্ডাৰ হোৱা। এইটো বাৰ্তাই সকলো বিদেশৰ সন্তানলৈ
পঠাই দিবা। সকলো সন্তানকে বাৰ্তা দি আছো। কোনো কোনো এনেকুৱা সন্তানো আছে যি আগবাঢ়ি
গৈ থাকোতে অলপ আলস্যৰ কাৰণে তীব্ৰ পুৰুষাৰ্থীৰ পৰা ঢিলা পুৰুষাৰ্থী হৈ যায়। আৰু
কোনোৱাই মায়াৰ অলপ সময়ৰ পাকচক্ৰতো আহি যায়। কিন্তু যেতিয়া অলপ ফচি যায় তেতিয়া
পশ্চাতাপ কৰিবলৈ ধৰে। প্ৰথমতে মায়াৰ আকৰ্ষণৰ বাবে পাকচক্ৰৰ অনুভৱ নকৰে কিন্তু আৰাম
যেন অনুভৱ কৰে। পিচত যেতিয়া চক্ৰত ফচি যায় আৰু শেষত সজ্ঞান অৱস্থাত আহি যায় তেতিয়া
কয় – বাবা-বাবা কি কৰো। এনেকুৱা পাকচক্ৰত পৰা সন্তানসকলৰো বহুত পত্ৰ আহে। এনেকুৱা
সন্তানসকলকো বাপদাদাই স্নেহ সহিত স্মৰণ কৰি আছে আৰু পুনৰায় এয়াই মনত পেলাই দি আছে।
যিদৰে ভাৰতত কথিত আছে যে ৰাতি ঘৰলৈ পাহৰি যোৱা জন যদি দিনত ঘৰলৈ আহি যায় তেন্তে তাক
পাহৰা বুলি কোৱা নহয়। এইদৰে যদি পুনৰায় সজ্ঞানতা আহি যায় তেন্তে যি হৈ গ’ল, সেয়া
গ’ল। পুনৰায় নতুন উদ্দীপনা, নতুন উৎসাহ, নতুন জীৱনৰ অনুভৱ কৰি আগবাঢ়ি যাব পাৰে।
বাপদাদাইও তিনিবাৰ ক্ষমা কৰে। তিনিবাৰ তথাপিও সুযোগ দিয়ে, সেইবাবে কোনোৱে সংকোচ কৰা
উচিত নহয়। সংকোচ এৰি যদি পুনৰায় স্নেহত আহি যায় তেন্তে পুনৰায় নিজৰ উন্নতি কৰিব পাৰে।
এনেকুৱা সন্তানসকলকো বিশেষ বাৰ্তা দিবা। কোনো কোনোৱে পৰিস্থিতিৰ কাৰণে আহিব নোৱাৰে
আৰু তেওঁলোকে গভীৰভাৱে স্মৰণ কৰি আছে। বাপদাদাই সকলো সন্তানৰ সঁচা অন্তৰক জানে। য’ত
সঁচা অন্তৰ আছে ত’ত আজি ন’হলেও কালিলৈ ফল নিশ্চয় ওলাবই। অচ্ছা।
সন্মুখত ডবল বিদেশী আছে। তেওঁলোকৰে চিজন নহয় জানো। চিজনৰ সকলক প্ৰথমে খুউওৱা হয়।
সকলো দেশ বাসীৰ অৰ্থাৎ ভাগ্যৱান আত্মাসকলৰ, দেশৰ সকলৰ এইটোও অতিৰিক্ত নিচা আছে যে
আমি পিতাৰ অৱতৰিত ভূমিৰ হওঁ। এনেকুৱা সেৱাৰ ভাৰত ভূমিৰ, পিতাৰ অৱতৰণ ভূমিৰ আৰু
ভৱিষ্যত ৰাজ্যভূমিৰ সকলো সন্তানক বাপদাদাই বিশেষ স্নেহ সহিত স্মৰণ কৰি আছে কিয়নো
সকলোৱে নিজৰ নিজৰ লগন, উৎসাহ-উদ্দীপনা অনুসৰি সেৱা কৰিলে আৰু সেৱাৰ দ্বাৰা অনেক
আত্মাক পিতাৰ সমীপত আনিলে সেইবাবে সেৱাৰ প্ৰতিদানত বাপদাদাই সকলো সন্তানকে স্নেহৰূপী
ফুলৰ থোপা দি আছে। স্বাগতম জনাই আছে। তোমালোকেও সকলোকে ফুলৰ থোপা দি স্বাগতম জনোৱা
নহয় জানো। গতিকে সকলো সন্তানক ফুলৰ থোপাও দি আছো আৰু সফলতাৰূপী বেজো পিন্ধাই আছো।
প্ৰত্যেক সন্তানে নিজৰ নিজৰ নামত বাপদাদাৰ দ্বাৰা পোৱা বেজ আৰু ফুলৰ থোপা স্বীকাৰ
কৰিবা। অচ্ছা।
য’ন (Zone)ৰ দাদী সকলতো চেয়াৰমেন হয়েই। চেয়াৰমেন অৰ্থাৎ সদায় চিতত (আসনত) চেত (অধিষ্ঠিত)
হৈ থাকোঁতা। যি সদায় চিতত (আসনত) চেত (অধিষ্ঠিত) হৈ থাকে তেওঁলোককেই চেয়াৰমেন বুলি
কোৱা হয়। সদায় চেয়াৰ (আসন)ৰ লগতে নেয়ৰো (সমীপৰ) হয় সেইবাবে সদায় পিতাৰ আদিৰ পৰা
অন্তলৈকে প্ৰত্যেক খোজতেই সংগী। পিতাৰ খোজ আৰু তেওঁলোকৰ খোজ সদায় একে। খোজত খোজ
দিওতা, সেইবাবে এনেকুৱা সদাকালৰ প্ৰতিটো খোজৰে সংগীসকলক পদম, পদম, পদম গুণ
স্নেহপূৰ্ণ স্মৰণ কৰি আছে আৰু বহুত সুন্দৰ হীৰাৰ পদুম ফুল পিতাৰ দ্বাৰা স্বীকাৰ
কৰিবা। মহাৰথী সকলৰ মাজত ভাইও আহি গৈছে। পাণ্ডৱ সদায় শক্তিসকলৰ সংগী। পাণ্ডৱসকলৰ
এইটো আনন্দ আছে যে শক্তি সেনা আৰু পাণ্ডৱ দুয়ো মিলি পিতাৰ যি কাৰ্য আছে, তাত
নিমিত্ত হৈ সফল কৰোঁতা সফলতামূৰ্ত হোৱা সেইবাবে পাণ্ডৱ সকলো কম নহয়, পাণ্ডৱ সকলো
মহান। প্ৰত্যেক পাণ্ডৱৰে নিজা নিজা বিশেষত্ব আছে, বিশেষ সেৱা কৰি আছে। আৰু সেই
বিশেষত্বৰ আধাৰত পিতা আৰু পৰিবাৰৰ সন্মুখত বিশেষ আত্মা হোৱা, সেইবাবে এনেকুৱা সেৱাৰ
নিমিত্ত হোৱা বিশেষ আত্মাসকলক বিশেষ ৰূপত বাপদাদাই বিজয়ৰ তিলকেৰে স্বাগতম জনাই আছে।
বুজিলা। অচ্ছা!
তোমালোক সকলোৱেতো সকলো পাই গ’লা নহয় জানো। কমল, তিলক, ফুলৰ থোপা, বেজ সকলো পালা নহয়
জানো। ডবল বিদেশী সকলৰ স্বাগতম কিমান প্ৰকাৰে হৈ গ’ল। স্নেহপূৰ্ণ স্মৰণ সকলোৱে পাই
গ’লা। ডবল বিদেশী আৰু স্বদেশী, সকলো সন্তানে সদায় উন্নতি প্ৰাপ্ত কৰি থাকা, বিশ্বক
পৰিৱৰ্তন কৰি সদাকালৰ বাবে সুখ দোলনাত দুলি থাকা। এনেকুৱা বিশেষ সেৱাধাৰী
সন্তানসকলক বাপদাদাৰ স্নেহপূৰ্ণ স্মৰণ আৰু নমস্কাৰ।
ট্ৰিনিডাড দলৰ
সৈতে : - সদায়
নিজকে সংগমযুগী শ্ৰেষ্ঠ ব্ৰাহ্মণ আত্মা হওঁ, এনেকৈ ভাবানে? ব্ৰাহ্মণসকলক সদায় উচ্চ
টিকনীৰ চিন দেখুওৱা হয়। উচ্চতকৈও উচ্চ পিতা আৰু উচ্চতকৈও উচ্চ সময় তেন্তে নিজেও
উচ্চ হৈ গ’লা। যি সদায় উচ্চ স্থিতিত স্থিত হৈ থাকে তেওঁলোক সদায় নিজক ডবল লাইট
হিচাপে অনুভৱ কৰে। কোনো প্ৰকাৰৰ বোজা নাই। সম্বন্ধৰ নতুবা নিজৰ কোনো পুৰণি স্বভাৱ
সংস্কাৰৰ বোজা নাই। ইয়াকে কোৱা হয় সৰ্ব বন্ধনৰ পৰা মুক্ত। এনেকুৱা মুক্ত হোৱা।
গোটেই দলটিয়ে বন্ধনমুক্ত দল। আত্মাৰ ফালৰ পৰাও আৰু শৰীৰৰ সম্বন্ধৰ ফালৰ পৰাও।
বন্ধনমুক্ত আত্মসকলে কি কৰিব? চেন্টাৰ চম্ভালিব নহয় জানো? গতিকে কিমান সেৱা কেন্দ্ৰ
খুলিব লাগে! সময়ো আছে আৰু ডবল লাইটো হোৱা গতিকে নিজৰ সমানকৈ গঢ়ি তুলিবা নহয় জানো।
যি পাইছা সেয়া আনকো দিব লাগে। তোমালোকে বুজি পাইছা নহয় যে আজিৰ বিশ্বৰ আত্মাসকলক
এইটো অনুভৱৰ কিমান আৱশ্যকতা আছে। এনেকুৱা সময়ত তোমালোক প্ৰাপ্তি স্বৰূপ আত্মাসকলৰ
কি কৰণীয় আছে! গতিকে এতিয়া সেৱাৰ আৰু বৃদ্ধি কৰোৱা। ট্ৰিনিডাড এনেয়েও সম্পন্ন দেশ
গতিকে সকলোতকৈ বেছি সংখ্যা ট্ৰিনিডাড চেন্টাৰৰ হোৱা উচিত। আশে পাশেও বহুত ঠাই আছে,
পুতৌ নালাগেনে? চেন্টাৰো খোলা আৰু ডাঙৰ ডাঙৰ মাইকো লৈ আহা। ইমান সাহসী আত্মা হোৱা
যি ইচ্ছা তাকে কৰিব পাৰা। যিসকল শ্ৰেষ্ঠ আত্মা, তেওঁলোকৰ দ্বাৰা শ্ৰেষ্ঠ সেৱা
নিৰ্ধাৰিত হৈয়ে আছে। অচ্ছা!
বৰদান:
ভিন্ন
অনুভুতিৰ দ্বাৰা সদায় উৎসাহ - উদ্দীপনাৰে ভৰ পূ ৰ হৈ থাকোতা বিঘ্নজিৎ হোৱা
সদায় অমৃতবেলা
গোটেই দিনটোৰ বাবে ভিন্ন-ভিন্ন উৎসাহ-উদ্দীপনাৰ পইন্ট বুদ্ধিত ইমাৰ্জ (উদয়) কৰা।
প্ৰতিদিনৰ মুৰুলীৰ পৰা উৎসাহ-উদ্দীপনাৰ পইন্ট নোট কৰা, সেই ভিন্ন-ভিন্ন পইন্টে
উৎসাহ- উদ্দীপনা বঢ়াব। মনুষ্য আত্মাৰ স্বভাৱ এয়াই যে ভিন্নতা পচন্দ কৰে। লাগিলে
জ্ঞানৰ পইন্ট মনন কৰা নাইবা বাৰ্তালাপ কৰা, বিভিন্ন ৰূপত জিৰ’ (বিন্দু) হৈ হিৰ’
পাৰ্টৰ স্মৃতিত থাকা, তেতিয়া সদায় উৎসাহ-উদ্দীপনাৰে ভৰপূৰ হৈ থাকিবা আৰু সকলো বিঘ্ন
সহজেই সমাপ্ত হৈ যাব।
স্লোগান:
নিজৰ অৱস্থা
এনেকুৱা শান্ত কৰি তোলা যাতে ক্ৰোধৰূপী ভূত দুৰৰ পৰাই পলাই যায়।